ဒေါ်ဒေါ် တို့ရောက်မှာမို့ အိမ်တွင် အလုပ်များရူပ်နေသည်။ သက်ပိုင်ကိုလဲ ဓန မှာ မှာစရာရှိတာတွေ မှာရသေးသည်။ကောင်လေး အိမ်မှာအနေများတဲ့သူမို့ အစစရာရာဆင်ခြင်ဖို့သူသေချာမှာနေရ၏။
ဒေါ်ဒေါ် အကြောင်းကို ဓန အသိဆုံးဖြစ်၏။ ဒေါ်ဒေါ်ကမေမေနဲ့မတူ မောက်မာတတ်သလို အမြဲ ဆိုရှယ်ကြကာ လူတိုင်းကိုအထက်စီး ကဆက်ဆံတတ်သူဖြစ်သည်။
"သက်ပိုင် "
"ဗျာ...."
"ငါအဒေါ်နဲ့ ဧည်သည် တစ်ယောက် နိုင်ငံခြားကနေဒီရက်ပိုင်းရောက်လိမ့်မယ်။အိမ်မှာပဲနေမှာဆိုတော့ ပြင်ဆင် စရာရှိတာ ပြင်ဆင်ထားလိုက်အုံး။လိုအပ်တာလောက်ပဲလုပ်ပေး လိုတာထက်လဲ ပိုမရောနဲ့"
"ဟုတ်ကိုကို... ဒါနဲ့ "
"ဘာလဲ ပြောစရာရှိတာပြောလို့ရတယ်"
"လိုအပ်တာလေးတွေဝယ်ဖို့ စျေးဖိုး"
"အံဆွဲထဲမှာလိုသလောက်ယူသွားလိုက် "
"ဟုတ် ... "
ပိုက်ဆံ သူတမင်ပေးမကိုင်ထားတာ ဖြစ်သည်။ သူဘဝကို သူသိဖို့ နဲ့ အရာရာ အလကားမရဘူးဆိုတာတာသိဖို့လိုသည်။ ကြိုစား ချင် စိတ်ရှိလာအောင် လဲ ဖြစ်သည် ။ကောင်လေးကရောထိုသို့တွေးပါမလားတော့သူမသိ။ သူအနိုင်ယူ ဗိုလ်ကျနေတယ်လို့ပဲ ထင်နေမလား။
"ငါ အခုကုမ္မဏီသွားမှာ မင်းကျောင်းသွားမှာမလား ။ ကျောင်းမှာဝင်ချပေးခဲ့မယ် ။ မင်း ပြီပြီလား "
"ဟုတ်... လွယ်အိတ်ယူပြီးရင် ပြီးပါပြီခင်မျ"
မေမေ ဆိုဆုံးမ မူတွေကြောင့် ကောင်လေးက အရင်ထဲကယဥ်ကျေးသည်။ ကြီးကြီးဆွေနဲ့အနေများခဲ့လို့ထင် နူးညံသလို အိမ်မူကိစ္စလဲနိုင်သည်။
ကောင်လေးပြေးဆင်းလာတော့ ဓန ရုတ်တရက် ကြည့်လိုက်မိသည်။ အရင်ကသတိမထားမိခဲ့ပေ့မယ့်ဒီတေ့တော့သူကြည့်မိသွားသည်။ ကောင်လေးက လည်ကတုံး အဖြူလေးနှင့် ပုဆိုးအပြာလေးနဲ့မို့ လိုက်ဖက်သပ်ရပ်ကာမြင်သူငေးချင်စရာလေးဖြစ်နေသည်။
"မင်းဟာက ကျောင်းသွားမှာရောဟုတ်ရဲ့လား"
"ဘာကိုလဲ ကိုကို "
"ဘာမဟုတ်တော့ဘူး "
"သားကြားလိုက်ပါတယ် "
သက်ပိုင်ရဲ့ ပြုံးစိစိမျက်နှာကြောင့် ဓန အိုးတို့အန်တန့်ဖြစ်သွားကာ ချောင်းဟန့်လိုက်သည်။
"အဟမ်း!! ပြီရင်သွားမယ် မင်းကြောင့်ငါနောက်ကျမခံနိုင်ဘူး "
"ကိုကိုကလဲ ကျောင်းကသတ်မှတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီပဲသားဝတ်တာပါ "
"ငါကဘာပြောနေလို့လဲ "
"ကိုကို တစ်မျိုးမြင်မှာဆိုးလိုပါ့ "
"မင်းဟာမင်းဘယ်လိုနေနေ ငါစိတ်မ၀င်စားဘူး"
"ကိုကို ခဏကစိတ်၀င်စားနေပါတယ်..."
"သက်မင်းပိုင်!!"
သက်ပိုင် ပါးစပ်လေးလက်နဲ့ပိတ်ကာ ပုခုံးလေးတွန့်၍ ရယ်ပြလိုက်သည်။
"ကျစ်!!မင်းကအာရုံနောက်ဖို့ကောင်းတယ် "
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ဓန ကောင်လေး ကျောင်းသို့ ကားကို ဦးတည်၍မောင်းလိုက်သည်။ ကားပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်သို့ ငေးကာ သဘောကြ၍ ပြုံးနေသည့် ကောင်လေးအား ဓန တစ်ချက်တစ်ချက် လှည့်လှည့်ကြည့်နေမိသည်။
ကလေး တစ်ယောက်လို ရယ်နေသည့်ကောင်လေးကသူ့စိတ်ကို ဘာကြောင့်ရယ်မသိကျေနပ်မှု့ရစေသည်။ ကောင်လေးပြုံးရင် သူရင်တွေနွေးမိသည်ထိ။ ဒီတိုင်းသာဆက်သွားရင် သူတစ်သက်လုံး ငြိုးလာသမျှ သဲထဲရေသွန်ဖြစ်ရောမည်။
'မင်းကငါ့အတွက်အန္တရာယ်များတဲ့ကောင်လေးပဲ '
"ဟျောင့်!!! ရောက်ပြီ ဆင်းတော့ "
"ဟင်....ရောက်ပြီလား မြန်တာ "
ကျောင်းရောက်တာမသိရအောင်ဘာတွေတွေးနေငေးနေလဲမသိ။ ဓန ခေါ်မှသတိပြန်၀င်လာသည့်ပုံ။ လွယ်အိတ်ကို လွယ်ကာ ကားပေါ်ကကမန်းကတမ်း ဆင်းနေသူကြောင့် ဓန အမြင်ကပ်ကပ်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။
"ကိုကို ခဏ "
ဓန ကားမှန်ကိုချပေးကာ ဘာလဲဆိုသည့်သဘောဖြင့်မျက်လုံးနဲ့ လှန်ကြည့်တော့ကောင်လေးက
"ပြွတ်! !"
သူ့ နူတ်ခမ်းကိုကားထဲခေါင်း၀င်ကာလှမ်းနမ်းလိုက်တာဖြစ်သည်။ ဓန ရူတ်တရက်မို့ ကြောင်သွားကာဘာစကားမှပြန်မပြောနိုင်။
"ကိုကို ဒီနေ့ချစ်ဖို့ကောင်းနေတယ် "
ရှက်သွားသည့် ကောင်လေးက ထိုသို့ပြောကာ အော်ပြီးထွက်ပြေးသွားသည်။
ဓန ငါးမိနှစ်လောက်ထိကားပေါ်မှာမလှုပ်ပဲထိုင်နေမိသည်။စွံအနေသလိုရင်တွေလဲတုန် ကားပင်မမောင်းနိုင်တော့ပေ။
"ကျစ်!ကြောင်တောင်တောင်နဲ့"
ဓန နူတ်ခမ်းတွေကို ကွေးညွတ်အောင် ပြုံး ၍ ကားကိုခပ်
မြန်မြန် မောင်းထွက်လာခဲ့မိသည့်။မဟုတ်လျှင်ရင်ခုန်ရလို့သူနှလုံးသွေး
များရပ်တန့်တော့မည့်နှယ်။
-------------------------
BHONE group .....
ဓန ကားပါကင် ထိုးရန် ကွေ့ဝင်လိုက်စဥ် သူရပ်ရမည့်သီးသန့်နေရာ တွင် တစ်ခါမှမြင်ဖူးနေကြမရှိသော ကားတစ်စီး လာရပ်ထားသည်။
VIP ကားရပ်ရန်လို့ရေးထားတာထိုလူမမြင်တာလား။ ဒါမှမဟုတ်လုံခြုံရေးတွေမသိတာလား
ဓန စိတ်ရူပ်စွာဖြင့် ကားအောက်သို့ဆင်းလိုက်သည်။
"ထပ်ဆုံရတာ ဝမ်းသာပါတယ်
ကိုဓနဘုန်းအောင်"
ကားပေါ်ကရုတ်တရက်ဆင်းသူက သခွားရောင်လက်ရှည်သန့်ကို ပုဆိုးစိမ်းနုကွက်စိပ်နဲ့တွဲဖက်ကာ၀တ်ဆင်ထားသည်။ ထိုလူရဲ့အားသာချက်မှာ ပြုံးလိုက်လျှင် မငေးရမနေနိုင်အောင်ချိုလွန်းလှသည်။
"အော် ..ဘယ်သူများလဲလို့ ကျုပ်ကတော့ထပ်ဆုံရတာဝမ်းမသာပါဘူး "
"ဟား...ဖြည်းဖြည်းပေါ့ကိုယ်လူရာ စီးပွားတူတွေပဲ အေးဆေးပေါ့ဗျာ..."
"လိုရင်းပြော ရှိန်းမင်းဆက် စိတ်ရှည်တတ်တဲ့ထဲမှာ ဓနဘုန်းအောင် မပါဘူး"
"အိပ်ချင်ယောင်ဆောင် နေတဲ့သူက နိုးရ ခက်တယ်ဗျ ။ခင်များလဲ သိမှာပါ ကျွန်တော်ဘာပြောချင်လဲဆိုတာကို "
"မင်းဘာပြောရင်ဘာဆိုတာတန်းသိရအောင် ငါ အရမ်း အားမနေဘူးကွာ ပြီးတော့ သူများအကြောင်းတွေစိတ်မဝင်စားတာလဲပါလိမ့်မယ်"
"ဟက် !!!!အိပ်နေတဲ့ ကျားကို လာနိုးတာ ခင်များနော် ကိုဓန "
"အဲ့စကားကကျွန်တော်ကပြောရမယ်ထင်တယ်..."
"စီးပွားရေး လုပ်တာချင်း အတူတူ
နောက်ကျောကိုဓားနဲ့ထိုးတာသိပ်ရှက်စရာကောင်းတဲ့လုပ်ရက်ပဲ ကိုဓန"
"ဟားဟားဟား!! ဓန ဘဝမှာ ရှေ့ကပဲထိုးထိုး ၊ နောက်ကပဲထိုးထိုး အဓိကထိုးလိုက်တာဓားဖြစ်နေဖို့ပဲ လိုတာ။ ဟက်!ကျုပ်က ကိုယ်ဟာကိုနေတာပါအရင်ဇယားလာညှိတာတော့ ကျုပ်လဲ မတတ်နိုင်ဘူး "
"ဟက်!!!စီးပွာရေးမှာ ဦးသူစား လည်သူဝါး ပဲလေ ။အနိုင်ရချင်ရင်သူများထက်ဦးအောင်အရင် အကွက်မြင်အောင် လုပ်ထားရတယ်ကွ။ နောက် ကျောက ဓားနဲ့ထိုးတာက ယောကျ်ားကောင်းတွေရဲ့လုပ်ရက် မဟုတ်ဘူး "
"ယောကျာ်းကောင်း တွေ မကောင်း တာတွေပြောနေရ အောင် အခုက နန်းလုနေတာလဲမဟုတ်သလိုဘုရင်ခံစနှစ်လဲ မဟုတ်ဘူး။ မျှတမူ့တရားတွေပြောချင်ရင် အင်ဂျင်နီယာ မလုပ်နဲ့တရားသူကြီး သွားလုပ်။ ပြောစရာမရှိတော့ဘူးဆိုရင်လဲလစ်တော့ စောစောစီးစီးအာရုံလာမနောက်နဲ့ "
"ဟား!!!! သွားမှာပါဗျ ။ ကျုပ်ကခင်များလုပ်ထားမှန်းမသိဘူးလို့ထင်နေပြီ ကျွန်တော်ကိုခပ်အအ ခပ်တုံးတုံး ကောင်လို့ ထင်နေမှာဆိုးလို့ လာပြောပြတာ "
"အဲ့ဒါမင်း!!ကိစ္စ "
"ဒါနဲ့ မင်းရဲ့ ဘင်္ဂလားညီအစ်ကိုလေးရောနေကောင်းသွားပြီလား။ ကလေးကနုဖက်အုအက်ပြီး ချစ်စရာလေးနော် "
"မင်း!!!! စောက်ပါးစပ်ကို ပိတ်ထား ရှိန်းမင်းဆက် "
ဓန ရှိန်းရဲ့အင်္ကျီကော်လံကို ဆုတ်ကိုင်ကာ ကားbodyနဲ့ ပြေးဆောင့်ပြစ်လိုက်သည် ။ ရှိန်းလိုချင်တာ အဲ့ဒါ ရန်သူရဲ့ အားနည်းချက်က သိပ်လှနေသည်။
"ဖြည်းဖြည်းပေါ့ ကိုယ်လူရ မင်းလူဆိုရင် အဲ့လောက်ထိ ဖြစ်နေစရာ မလိုပါဘူးကွာ။ ဘာလဲ ကောင်လေးက အလိုမတူဘူးလား "
"ဟာကွာ ခွပ်!!!"
ထိုစဥ် တေဇ ပြေးဝင်လာကာ ဝင်ဆွဲတော့ ကိုထိုက်ပါရောက်လာသည် ။ ရှိန်း ကိုထိုက် ကိုလက်ကာပြလိုက်ကာ ဓန လက်မှ ရူန်းထွက်လိုက်သည်။
"မင်းရဲ့အထိမခံတာလေးကိုမှ ငါကထိဖြစ်အောင်ထိမှာ ဓန ။ ငါနာမည် လဲမှတ်ထားအုံး ရှိန်းမင်းဆက်တဲ့"
"စိတ်ချ!!မင်းသေရင်မင်းအတွက်ပန်းခွေမှာပြီးအဲ့နာမည်သေချာကပ်ပေးလိုက်မယ်။ အခုတော့ငါ့ကုမ္မဏီရှေ့မှာ လာမပြောနဲ့ ကျက်သရေ ယုတ်တယ် ။ ဟာကွာ စောက်ရစ်ရှည်လိုက်တာ!!"
"ဓန !!တော်တော့ သားကြီး တော်တော့"
"ဒီကောင် ငါကုမ္မဏီ ထိလာပြီး
လိ့စကားလာပြောနေတာကွ!! "
"အေးပါကွာ .....အေးပါ ငါသိပါတယ်။ လာအထဲဝင်ရအောင် မင်းကဒီကုမ္မဏီ က CEO လေးရန်ဖြစ်နေလို့ လူတွေ မြင်သွားရင် မကောင်းဘူး "
"မြင်မြင်ကွာ တောက်!! "
ဓန မောင်းထွက်သွားသောကားကို ကြည့်ကာ လူသတ်ချင်စိတ်ကိုမနဲ ထိန်းနေရသည်။
" လာထိမယ်ဟုတ်လား ထိကြည့်လိုက်လေ။ မင်းတစ်စက်ကလေး ထိတာနဲ့ ငါမင်းကိုမီးရိူ့ပြစ်မယ်။ ငxိုးမသား ခွေးသား
ဓနဘုန်းအောင် ဘာကောင်လဲ ဆိုတာမင်းကောင်းကောင်းသိစေရမယ်"
---------------------------
သက်ပိုင်ညနေကျောင်းကအပြန် SUPER MARKET တစ်ခုသို့ဝင်ကာ အိမ်အတွက် လိုအပ်တာလေးတွေဝင်ဝယ်ဖြစ်သည်။
ဆန်၊ ဆီ ၊ဆား ၊ငရုတ် ၊ကြ က်သွန် ၊ကော်ဖီ အစစအရာအရာလဲကုန်နေပြီမို့ သူလိုတာလေးတွေကောက်ထည့်လိုက်သည်။ သူ့အကြိုက်ဆိုတာထက်ကိုကိုအကြိုက်တွေသာရွေး၀ယ်ဖြစ်သည်။
"ဟယ်ဟိုမှာ Nabati "
သက်ပိုင် Nabati သိပ်ကြိုက်သည့်ကလေးမို့ စားချင်စိတ်လေးဖြစ်လာကာ ခြေဖျားလေး ထောက်၍ လှမ်းယူသော်လဲ အမြင့်မှာမို့မမှီတစ်မှီ ဖြစ်နေသည်။
"ဒါလေးလိုချင်တာလား ညီ.."
နောက်က အသံကြောင့် သက်ပိုင်လန့်သွားကာ ချက်ချင်းလှည့်လိုက်မိသည်။
"ဟာ ကိုကြီးရှိန်း "
"ဟုတ်ပါ့ဗျာ တော်ပါသေးတယ် မှတ်မိလို့ "
"ဟား... မမေ့ပါဘူးဗျာ။ ဟိုနေ့ကိစ္စ တောင်းပန်မလို့ကိုဖုန်းနံပတ်က မဆက်ရဲဘူးဖြစ်နေလို့ဗျ။ အဲ့နေက ကိုကို လုပ်ရက်အတွက် သားအားနာနေတာ။ ပြီးတော့တောင်းပန်တယ်နော် "
"တောင်းပန်တာကလဲ မတ်တပ်ကြီးလား "
"ဟင်အဲ့ဆို ထိုင်ပြီးတောင်းပန်ရမှာလားဟင်။ ဒီနားမှာတော့ ထိုင်မတောင်းပန်ချင်ပါဘူး လူတွေများနဲ့ "
ရှိန်း ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ပြောလာတဲ့ကောင်လေး စကားကြောင့်
ရယ်လိုက်မိသည်။ ကောင်လေးနဲ့တွေ့လျှင် ရှိန်း နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အမြဲပြုံးမိတယ်ထင်။ ကောင်လေး က သူကို အမြဲ နွေးထွေးမူ့ပေးတယ်လိုသူစိတ်ထဲအမြဲ ခံစားနေရသည်။
"မဟုတ်ပါဘူး ချာတိတ်ရာ ဟိုနားက KFC ဝယ်စားရင်း တောင်းပန်လို့ရတယ်ဗျာ။ ကိုယ်ဗိုက်လဲဆာနေလို့ "
"ကိုကြီး က သားနဲတွေ့ တိုင်း ဗိုက်ဆာနေတာ။ မသိရင်သားက စတုဒိသာ ကျွေးတဲ့ မဏ္ဍပ်ကြီး
ကြလို့ "
ရှိန်း ထပ်၍အားရပါးရ ရယ်လိုက်မိပြန်သည်။ ပြောလဲပြောတတ်ပ့ချာတိတ်ရယ် ။
"ကဲ ...စတုဒိသာ မဏ္ဍပ် ကြီးရယ် ကျွန်တော်မျိုး ဗိုက်ဆာနေလို့ KFC လေးကျွေးပါဗျာ "
သက်ပိုင် ရယ်ကျဲကျဲလေးလုပ်ကာကိူကြီးရှိန်းနဲ့အတူ ဆိုင်ထိုင် ဖြစ်တော့သည်။
ကိုကြီး ရှိန်းက ကိုကိုနဲ့မတူပဲအမြဲပြုံးနေတတ်သည်မို့မျက်နာချိုချိုလေးနှင့်အရမ်းကြည့်ကောင်းသည်။ ပုဆိုးနဲ့Shirt လက်ရှည်ကိုသာတွေ့တိုင်းအမြဲဝတ်ဆင်တတ်သူမို့အေးချမ်းလှသည်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ကတ္တီပါဖိနပ်စီးခြေထောက်လေးများကတော့သူသဘောကျရဆုံးဖြစ်သည်။
သွားလေးတွေကညီတန်းကာပြုံးလိုက်ရင်ပါးချိုင့်လေးနဲ့မို့ သူဇာတို့ဝတ်ရည်တို့ အသဲစွဲ BTS ထဲက RM နဲ့ တူသလိုလိုပင်ရှိလှသည်။
>>>>>>>>>>>>>
သက်ပိုင် အိမ်ရောက်ရောက်ချင်းပင် မီးဖိုထဲဝင်၍ လုပ်စရာရှိတာများအရင်လုပ်လိုက်သည်။ ဝယ်လာသည့် ပစ္စည်းများကို စနစ်တကျနေရာချ ကာ လုပ်ကိုင်ပြီး ကိုကိုအတွက် ညစာ ချက်ရန် ပြင်လိုက်သည်။
ကိုကိုက ပုစွန်ကြိုက်သည်မို့ သူ ပုစွန်ကို ဆီပြန်အနှစ်လေးနှင့်ချက်လိုက်သည်။သီးစုံချဥ်ရည်ဟင်း၊ ငရုပ်သီးအညာထောင်းပြီး ကိုက်လန်ကို ခရုဆီလေးနှင်ံ စားခါနီးမှကြော်မှာမို့အကုန် အဆင်သင့် ပြင်ထား လိုက်သည် ။
ကိုကိုကားသံကြားသည်မို့ သူပြုံးလိုက်ပြီးပြေးထွက်ကာကြိုလိုက်၏။ လက်ထဲက အိတ်ကိုလှမ်းယူတော့ ဓန က ရှောင်လိုက်သည်။
"မလိုဘူး! "
"သံပုရာရည်လေး သောက်မလား ကိုကို "
"မသောက်ဘူး!"
"ရေ ကော "
"မသောက်ဘူး! "
"ဟင် ညစာတော့စားမယ်မလား"
"စားခဲ့ပြီ!! "
သက်ပိုင် မျက်နှာလေးမဲ့သွားမိသည်ထိရင်ထဲနှင့်သွားသည်။ သူကျောင်းကအပြန် မောမောပန်းပန်းနဲ့ စားစေချင်လို့ ချက်ထားတာမဟုတ်လား။
"ကျွန်တော်အကုန်ချက်ထားပြီပြီဗျ ။ ကိုကိုနည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်"
"မင်း !!!!စောက်စကားအရမ်းများတယ်။ မောလာရတဲ့ကြားထဲငါ့ရှေ့ကထွက်သွား သွား!!!"
ကောင်လေးက သူကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာငိုပြီးပြေးထွက်သွားသည် ။ မတတ်နိုင် သူစိတ်တွေအရမ်းရူပ်နေ သည်။အလုပ်ပင်ပန်းတာကတစ်မျိုး ဒီကောင်ကို စိတ်မချတာကတစ်မျိုးလူကကြာရင်ရူးတော့မည်။
ညနေက ဟိုကောင်နဲ့ သွားတဲ့ကိစ္စလဲ သူသိသည် ။ အရမ်းကြီးချုပ်ချယ် ပြန်ရင်လဲပြတ်ထွက်သွားမှာသူကြောက်သည်။ ရင်ထဲပူလောင်လာတာမို့ ရေခဲရေဘူးကိုဖွင့်ကာ တစ်ရှိန် ထိုးသူသောက်ချပြစ်လိုက်သည်။
မနက်ထဲက ဘာမှ မစားရသေးသောဗိုက်ကရေ၀င်မှတစ်ဂွီဂွီနဲ့ ဆန္ဒပြလာသည်။ အုပ်ဆောင်းလှန်ကြည့်တော့ ပုစွန်ဟင်း ၊ငရုပ်သီးအညာထောင်း နဲ့သီးစုံပဲကုလားဟင်း မို့ သူ့ရဲ့စားချင်စိတ်ကထိန်းမရတော့၍ထမင်းခူးကာအများကြီးသူစားလိုက်မိသည်။
ဓန ရေချိုးပြီး ဝရန်တာ ထွက်ကာစီးကရက်တစ်လိပ်ထုတ်ကာမီးညှိလိုက်သည်။ အမြဲတော့သူမသောက်ဖြစ်။ တစ်ခါတစ်ရံ စိတ်အရမ်းညစ်လျှင်တော့သူသောက်ဖြစ်သည်။
အပေါ်အင်္ကျီကိုစွပ်ကျယ်သာဝတ်ထားသည့်မို့ ဓန ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကထင်းထွက်နေသည်။ ညိုသောနူတ်ခမ်း၊ ကွေးညွတ်နေသောမျက်ခုံးနက်နက်နဲ့သူက လေ့ကျင့်ခန်းအမြဲလုပ်တတ်သူမို့ ကျန်းမာသန်စွမ်းကာ အမြဲစမတ်ကျနေတတ်သည်။
ကောင်လေး ငါအော်လိုက်လို့ စိတ်မျဆိုးသွားပြီလားကြာရင်သူငါ့ကို စိတ်များပျက်နေပြီလားဆိုတဲ့ အတွေးမတွေက သူ့ကိုနိုပ်စက်နေသည်။
'ငါသူ့ကို ချစ်နေမိတာလား။လုံး၀မဖြစ်နိုင် ငါသူကိုမုန်းနေတာ။ ငါခံစားခဲ့ရတာတွေကပိုများနေတာမို့ သူကိုဘာမှမလုပ်လိုက်ရသေးခင်သူထွက်သွားမှာင်ကြောက်နေတာ ဒီလောက်ပဲ။ ကျန်တာဘာအကန့်မှမရှိဘူး'
"ကျစ်!!"
ဓန ဆေးလိပ်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရိူက်လိုက်ကာ ၀ရံတာသို့ထိုးချေလိုက်ပြီးခြေလှမ်းတွေက ကောင်လေး အခန်းဆီသို့ ဦးတည်လိုက်သည်။
တံခါး ကို အသာလေးတွန်းကာဝင်လာတော့ ကောင်လေး ကွေးကွေး လေးကျောပေးကာ ဖုန်းသုံးနေသည်။ ဘာတွေသဘောကျနေသည်တော့ မသိ တစ်ချက်တစ်ချက် ရယ်နေသေးသည်။ ဓန ဝင်လာတာကိုလဲသိပုံမရ သူစိတ်ကူးနဲ့သူ ရယ်နေသည်။
ဓန ကုတင်ပေါ်တတ်ကာ အနောက်ကနေသိုင်းဖက်ရင်းဝင်လှဲအိပ်ချအိပ်လိုက်သည် ။သူ စိတ်ရောလူရော အရမ်းပင်ပန်းနေပြီ။
"ဟင် ...ကိုကို "
"အင်း...."
"ဘာလို့..
"ရူုးးး"
သက်ပိုင် ဘာမှမပြောတော့ပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးလိုက်သည်။ ကိုကို ဘာဖြစ်လာလို့လဲ ။ နေများ မကောင်းလို့လား ။ အတင်းဖက်ထားသည်မို့ လှည့်ကာစမ်းလို့ကလဲမရ။ သူဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေရသည်။
"သက်ပိုင်.."
"ဗျာ..... "
"ငြိမ်ငြိမ်အိပ်တော့...."
"ဟုတ်ကဲ့ကိုကို"
သူချက်ချင်းမျက်လုံးများမှိတ်ပြစ်လိုက်သည်။ အရှင်သခင်၏စကား၊ ကိုကိုနူတ်ထွက်စကားကို သူတစ်ခွန်းမှ ပယ်ရှားလိုစိတ်မရှိ။ ကိုကိုသည်သာသူ့အတွက်အရာရာ ကိုကိုကသေဆိုလျှင် သေဖို့အဆင်သင့်ပါ။
plase & Vote💛
Ah Shin💛
Zawgyi
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ေဒါ္ေဒါ္ တို့ေရာက္မွာမို့ အိမ္တြင္ အလုပ္မ်ားရူပ္ေနသည္။ သက္ပိုင္ကိုလဲ ဓန မွာ မွာစရာရွိတာေတြ မွာရေသးသည္။ေကာင္ေလး အိမ္မွာအေနမ်ားတဲ့သူမို့ အစစရာရာဆင္ြခင္ဖို့သူေသခ်ာမွာေနရ၏။
ေဒါ္ေဒါ္ အေြကာင္းကို ဓန အသိဆုံးြဖစ္၏။ ေဒါ္ေဒါ္ကေမေမနဲ့မတူ ေမာက္မာတတ္သလို အျမဲ ဆိုရွယ္ြကကာ လူတိုင္းကိုအထက္စီး ကဆက္ဆံတတ္သူြဖစ္သည္။
"သက္ပိုင္ "
"ဗ်ာ...."
"ငါအေဒါ္နဲ့ ဧည္သည္ တစ္ေယာက္ နိုင္ငံြခားကေနဒီရက္ပိုင္းေရာက္လိမ့္မယ္။အိမ္မွာပဲေနမွာဆိုေတာ့ ျပင္ဆင္ စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ထားလိုက္အုံး။လိုအပ္တာေလာက္ပဲလုပ္ေပး လိုတာထက္လဲ ပိုမေရာနဲ့"
"ဟုတ္ကိုကို... ဒါနဲ့ "
"ဘာလဲ ေျပာစရာရွိတာေျပာလို့ရတယ္"
"လိုအပ္တာေလးေတြဝယ္ဖို့ ေစ်းဖိုး"
"အံဆြဲထဲမွာလိုသေလာက္ယူသြားလိုက္ "
"ဟုတ္ ... "
ပိုက္ဆံ သူတမင္ေပးမကိုင္ထားတာ ြဖစ္သည္။ သူဘဝကို သူသိဖို့ နဲ့ အရာရာ အလကားမရဘူးဆိုတာတာသိဖို့လိုသည္။ ြကိုစား ခ်င္ စိတ္ရွိလာေအာင္ လဲ ြဖစ္သည္ ။ေကာင္ေလးကေရာထိုသို့ေတြးပါမလားေတာ့သူမသိ။ သူအနိုင္ယူ ဗိုလ္က်ေနတယ္လို့ပဲ ထင္ေနမလား။
"ငါ အခုကုမ္မဏီသြားမွာ မင္းေက်ာင္းသြားမွာမလား ။ ေက်ာင္းမွာဝင္ခ်ေပးခဲ့မယ္ ။ မင္း ျပီျပီလား "
"ဟုတ္... လြယ္အိတ္ယူျပီးရင္ ျပီးပါျပီခင္မ်"
ေမေမ ဆိုဆုံးမ မူေတြေြကာင့္ ေကာင္ေလးက အရင္ထဲကယဥ္ေက်းသည္။ ြကီးြကီးေဆြနဲ့အေနမ်ားခဲ့လို့ထင္ နူးညံသလို အိမ္မူကိစ္စလဲနိုင္သည္။
ေကာင္ေလးေျပးဆင္းလာေတာ့ ဓန ရုတ္တရက္ ြကည့္လိုက္မိသည္။ အရင္ကသတိမထားမိခဲ့ေပ့မယ့္ဒီေတ့ေတာ့သူြကည့္မိသြားသည္။ ေကာင္ေလးက လည္ကတုံး အြဖူေလးနွင့္ ပုဆိုးအျပာေလးနဲ့မို့ လိုက္ဖက္သပ္ရပ္ကာျမင္သူေငးခ်င္စရာေလးြဖစ္ေနသည္။
"မင္းဟာက ေက်ာင္းသြားမွာေဟုတ္ရဲ့လား"
"ဘာကိုလဲ ကိုကို "
"ဘာမဟုတ္ေတာ့ဘူး "
"သားြကားလိုက္ပါတယ္ "
သက္ပိုင္ရဲ့ ျပုံးစိစိမ်က္နွာေြကာင့္ ဓန အိုးတို့အန္တန့္ြဖစ္သြားကာ ေခ်ာင္းဟန့္လိုက္သည္။
"အဟမ္း!! ျပီရင္သြားမယ္ မင္းေြကာင့္ငါေနာက္က်မခံနိုင္ဘူး "
"ကိုကိုကလဲ ေက်ာင္းကသတ္မွတ္ထားတဲ့ အင္္က်ီပဲသားဝတ္တာပါ "
"ငါကဘာေျပာေနလို့လဲ "
"ကိုကို တစ္မ်ိုးျမင္မွာဆိုးလိုပါ့ "
"မင္းဟာမင္းဘယ္လိုေနေန ငါစိတ္မ၀င္စားဘူး"
"ကိုကို ခဏကစိတ္၀င္စားေနပါတယ္..."
"သက္မင္းပိုင္!!"
သက္ပိုင္ ပါးစပ္ေလးလက္နဲ့ပိတ္ကာ ပုခုံးေလးတြန့္၍ ရယ္ျပလိုက္သည္။
"က်စ္!!မင္းကအာရုံေနာက္ဖို့ေကာင္းတယ္ "
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ဓန ေကာင္ေလး ေက်ာင္းသို့ ကားကို ဦးတည္၍ေမာင္းလိုက္သည္။ ကားျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္သို့ ေငးကာ သေဘာြက၍ ျပုံးေနသည့္ ေကာင္ေလးအား ဓန တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လွည့္လွည့္ြကည့္ေနမိသည္။
ကေလး တစ္ေယာက္လို ရယ္ေနသည့္ေကာင္ေလးကသူ့စိတ္ကို ဘာေြကာင့္ရယ္မသိေက်နပ္မွု့ရေစသည္။ ေကာင္ေလးျပုံးရင္ သူရင္ေတြေနြးမိသည္ထိ။ ဒီတိုင္းသာဆက္သြားရင္ သူတစ္သက္လုံး ျငိုးလာသမ်ွ သဲထဲေရသြန္ြဖစ္ေရာမည္။
'မင္းကငါ့အတြက္အန္တရာယ္မ်ားတဲ့ေကာင္ေလးပဲ '
"ေဟ်ာင့္!!! ေရာက္ျပီ ဆင္းေတာ့ "
"ဟင္....ေရာက္ျပီလား ျမန္တာ "
ေက်ာင္းေရာက္တာမသိရေအာင္ဘာေတြေတြးေနေငးေနလဲမသိ။ ဓန ေခါ္မွသတိျပန္၀င္လာသည့္ပုံ။ လြယ္အိတ္ကို လြယ္ကာ ကားေပါ္ကကမန္းကတမ္း ဆင္းေနသူေြကာင့္ ဓန အျမင္ကပ္ကပ္နဲ့ စိုက္ြကည့္ေနမိသည္။
"ကိုကို ခဏ "
ဓန ကားမွန္ကိုခ်ေပးကာ ဘာလဲဆိုသည့္သေဘာြဖင့္မ်က္လုံးနဲ့ လွန္ြကည့္ေတာ့ေကာင္ေလးက
"ျပြတ္! !"
သူ့ နူတ္ခမ္းကိုကားထဲေခါင္း၀င္ကာလွမ္းနမ္းလိုက္တာြဖစ္သည္။ ဓန ရူတ္တရက္မို့ ေြကာင္သြားကာဘာစကားမွျပန္မေျပာနိုင္။
"ကိုကို ဒီေန့ခ်စ္ဖို့ေကာင္းေနတယ္ "
ရွက္သြားသည့္ ေကာင္ေလးက ထိုသို့ေျပာကာ ေအာ္ျပီးထြက္ေျပးသြားသည္။
ဓန ငါးမိနွစ္ေလာက္ထိကားေပါ္မွာမလွုပ္ပဲထိုင္ေနမိသည္။စြံအေနသလိုရင္ေတြလဲတုန္ ကားပင္မေမာင္းနိုင္ေတာ့ေပ။
"က်စ္!ေြကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ့"
ဓန နူတ္ခမ္းေတြကို ေကြးညြတ္ေအာင္ ျပုံး ၍ ကားကိုခပ္
ျမန္ျမန္ ေမာင္းထြက္လာခဲ့မိသည့္။မဟုတ္လ်ွင္ရင္ခုန္ရလို့သူနွလုံးေသြး
မ်ားရပ္တန့္ေတာ့မည့္နွယ္။
-------------------------
BHONE group .....
ဓန ကားပါကင္ ထိုးရန္ ေကြ့ဝင္လိုက္စဥ္ သူရပ္ရမည့္သီးသန့္ေနရာ တြင္ တစ္ခါမွျမင္ဖူးေနြကမရွိေသာ ကားတစ္စီး လာရပ္ထားသည္။
VIP ကားရပ္ရန္လို့ေရးထားတာထိုလူမျမင္တာလား။ ဒါမွမဟုတ္လုံြခုံေရးေတြမသိတာလား
ဓန စိတ္ရူပ္စြာြဖင့္ ကားေအာက္သို့ဆင္းလိုက္သည္။
"ထပ္ဆုံရတာ ဝမ္းသာပါတယ္
ကိုဓနဘုန္းေအာင္"
ကားေပါ္ကရုတ္တရက္ဆင္းသူက သခြားေရာင္လက္ရွည္သန့္ကို ပုဆိုးစိမ္းနုကြက္စိပ္နဲ့တြဲဖက္ကာ၀တ္ဆင္ထားသည္။ ထိုလူရဲ့အားသာခ်က္မွာ ျပုံးလိုက္လ်ွင္ မေငးရမေနနိုင္ေအာင္ခ်ိုလြန္းလွသည္။
"ေအာ္ ..ဘယ္သူမ်ားလဲလို့ က်ုပ္ကေတာ့ထပ္ဆုံရတာဝမ္းမသာပါဘူး "
"ဟား...ြဖည္းြဖည္းေပါ့ကိုယ္လူရာ စီးပြားတူေတြပဲ ေအးေဆးေပါ့ဗ်ာ..."
"လိုရင္းေျပာ ရွိန္းမင္းဆက္ စိတ္ရွည္တတ္တဲ့ထဲမွာ ဓနဘုန္းေအာင္ မပါဘူး"
"အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနတဲ့သူက နိုးရ ခက္တယ္ဗ် ။ခင္မ်ားလဲ သိမွာပါ က်ြန္ေတာ္ဘာေျပာခ်င္လဲဆိုတာကို "
"မင္းဘာေျပာရင္ဘာဆိုတာတန္းသိရေအာင္ ငါ အရမ္း အားမေနဘူးကြာ ျပီးေတာ့ သူမ်ားအေြကာင္းေတြစိတ္မဝင္စားတာလဲပါလိမ့္မယ္"
"ဟက္ !!!!အိပ္ေနတဲ့ က်ားကို လာနိုးတာ ခင္မ်ားေနာ္ ကိုဓန "
"အဲ့စကားကက်ြန္ေတာ္ကေျပာရမယ္ထင္တယ္..."
"စီးပြားေရး လုပ္တာခ်င္း အတူတူ
ေနာက္ေက်ာကိုဓားနဲ့ထိုးတာသိပ္ရွက္စရာေကာင္းတဲ့လုပ္ရက္ပဲ ကိုဓန"
"ဟားဟားဟား!! ဓန ဘဝမွာ ေရွ့ကပဲထိုးထိုး ၊ ေနာက္ကပဲထိုးထိုး အဓိကထိုးလိုက္တာဓားြဖစ္ေနဖို့ပဲ လိုတာ။ ဟက္!က်ုပ္က ကိုယ္ဟာကိုေနတာပါအရင္ဇယားလာညွိတာေတာ့ က်ုပ္လဲ မတတ္နိုင္ဘူး "
"ဟက္!!!စီးပြာေရးမွာ ဦးသူစား လည္သူဝါး ပဲေလ ။အနိုင္ရခ်င္ရင္သူမ်ားထက္ဦးေအာင္အရင္ အကြက္ျမင္ေအာင္ လုပ္ထားရတယ္ကြ။ ေနာက္ ေက်ာက ဓားနဲ့ထိုးတာက ေယာက်္ားေကာင္းေတြရဲ့လုပ္ရက္ မဟုတ္ဘူး "
"ေယာက်ာ္းေကာင္း ေတြ မေကာင္း တာေတြေျပာေနရ ေအာင္ အခုက နန္းလုေနတာလဲမဟုတ္သလိုဘုရင္ခံစနွစ္လဲ မဟုတ္ဘူး။ မ်ွတမူ့တရားေတြေျပာခ်င္ရင္ အင္ဂ်င္နီယာ မလုပ္နဲ့တရားသူြကီး သြားလုပ္။ ေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္လဲလစ္ေတာ့ ေစာေစာစီးစီးအာရုံလာမေနာက္နဲ့ "
"ဟား!!!! သြားမွာပါဗ် ။ က်ုပ္ကခင္မ်ားလုပ္ထားမွန္းမသိဘူးလို့ထင္ေနျပီ က်ြန္ေတာ္ကိုခပ္အအ ခပ္တုံးတုံး ေကာင္လို့ ထင္ေနမွာဆိုးလို့ လာေျပာျပတာ "
"အဲ့ဒါမင္း!!ကိစ္စ "
"ဒါနဲ့ မင္းရဲ့ ဘင္္ဂလားညီအစ္ကိုေလးေရာေနေကာင္းသြားျပီလား။ ကေလးကနုဖက္အုအက္ျပီး ခ်စ္စရာေလးေနာ္ "
"မင္း!!!! ေစာက္ပါးစပ္ကို ပိတ္ထား ရွိန္းမင္းဆက္ "
ဓန ရွိန္းရဲ့အင္္က်ီေကာ္လံကို ဆုတ္ကိုင္ကာ ကားbodyနဲ့ ေျပးေဆာင့္ျပစ္လိုက္သည္ ။ ရွိန္းလိုခ်င္တာ အဲ့ဒါ ရန္သူရဲ့ အားနည္းခ်က္က သိပ္လွေနသည္။
"ြဖည္းြဖည္းေပါ့ ကိုယ္လူရ မင္းလူဆိုရင္ အဲ့ေလာက္ထိ ြဖစ္ေနစရာ မလိုပါဘူးကြာ။ ဘာလဲ ေကာင္ေလးက အလိုမတူဘူးလား "
"ဟာကြာ ခြပ္!!!"
ထိုစဥ္ ေတဇ ေျပးဝင္လာကာ ဝင္ဆြဲေတာ့ ကိုထိုက္ပါေရာက္လာသည္ ။ ရွိန္း ကိုထိုက္ ကိုလက္ကာျပလိုက္ကာ ဓန လက္မွ ရူန္းထြက္လိုက္သည္။
"မင္းရဲ့အထိမခံတာေလးကိုမွ ငါကထိြဖစ္ေအာင္ထိမွာ ဓန ။ ငါနာမည္ လဲမွတ္ထားအုံး ရွိန္းမင္းဆက္တဲ့"
"စိတ္ခ်!!မင္းေသရင္မင္းအတြက္ပန္းေခြမွာျပီးအဲ့နာမည္ေသခ်ာကပ္ေပးလိုက္မယ္။ အခုေတာ့ငါ့ကုမ္မဏီေရွ့မွာ လာမေျပာနဲ့ က်က္သေရ ယုတ္တယ္ ။ ဟာကြာ ေစာက္ရစ္ရွည္လိုက္တာ!!"
"ဓန !!ေတာ္ေတာ့ သားြကီး ေတာ္ေတာ့"
"ဒီေကာင္ ငါကုမ္မဏီ ထိလာျပီး
လိ့စကားလာေျပာေနတာကြ!! "
"ေအးပါကြာ .....ေအးပါ ငါသိပါတယ္။ လာအထဲဝင္ရေအာင္ မင္းကဒီကုမ္မဏီ က CEO ေလးရန္ြဖစ္ေနလို့ လူေတြ ျမင္သြားရင္ မေကာင္းဘူး "
"ျမင္ျမင္ကြာ ေတာက္!! "
ဓန ေမာင္းထြက္သြားေသာကားကို ြကည့္ကာ လူသတ္ခ်င္စိတ္ကိုမနဲ ထိန္းေနရသည္။
" လာထိမယ္ဟုတ္လား ထိြကည့္လိုက္ေလ။ မင္းတစ္စက္ကေလး ထိတာနဲ့ ငါမင္းကိုမီးရိူ့ျပစ္မယ္။ ငxိုးမသား ေခြးသား
ဓနဘုန္းေအာင္ ဘာေကာင္လဲ ဆိုတာမင္းေကာင္းေကာင္းသိေစရမယ္"
---------------------------
သက္ပိုင္ညေနေက်ာင္းကအျပန္ SUPER MARKET တစ္ခုသို့ဝင္ကာ အိမ္အတြက္ လိုအပ္တာေလးေတြဝင္ဝယ္ြဖစ္သည္။
ဆန္၊ ဆီ ၊ဆား ၊ငရုတ္ ၊ြက က္သြန္ ၊ေကာ္ဖီ အစစအရာအရာလဲကုန္ေနျပီမို့ သူလိုတာေလးေတြေကာက္ထည့္လိုက္သည္။ သူ့အြကိုက္ဆိုတာထက္ကိုကိုအြကိုက္ေတြသာေရြး၀ယ္ြဖစ္သည္။
"ဟယ္ဟိုမွာ Nabati "
သက္ပိုင္ Nabati သိပ္ြကိုက္သည့္ကေလးမို့ စားခ်င္စိတ္ေလးြဖစ္လာကာ ေြခဖ်ားေလး ေထာက္၍ လွမ္းယူေသာ္လဲ အျမင့္မွာမို့မမွီတစ္မွီ ြဖစ္ေနသည္။
"ဒါေလးလိုခ်င္တာလား ညီ.."
ေနာက္က အသံေြကာင့္ သက္ပိုင္လန့္သြားကာ ခ်က္ခ်င္းလွည့္လိုက္မိသည္။
"ဟာ ကိုြကီးရွိန္း "
"ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ ေတာ္ပါေသးတယ္ မွတ္မိလို့ "
"ဟား... မေမ့ပါဘူးဗ်ာ။ ဟိုေန့ကိစ္စ ေတာင္းပန္မလို့ကိုဖုန္းနံပတ္က မဆက္ရဲဘူးြဖစ္ေနလို့ဗ်။ အဲ့ေနက ကိုကို လုပ္ရက္အတြက္ သားအားနာေနတာ။ ျပီးေတာ့ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ "
"ေတာင္းပန္တာကလဲ မတ္တပ္ြကီးလား "
"ဟင္အဲ့ဆို ထိုင္ျပီးေတာင္းပန္ရမွာလားဟင္။ ဒီနားမွာေတာ့ ထိုင္မေတာင္းပန္ခ်င္ပါဘူး လူေတြမ်ားနဲ့ "
ရွိန္း ဟိုြကည့္ဒီြကည့္နဲ့ေျပာလာတဲ့ေကာင္ေလး စကားေြကာင့္
ရယ္လိုက္မိသည္။ ေကာင္ေလးနဲ့ေတြ့လ်ွင္ ရွိန္း နွစ္နွစ္ြခိုက္ြခိုက္ အျမဲျပုံးမိတယ္ထင္။ ေကာင္ေလး က သူကို အျမဲ ေနြးေထြးမူ့ေပးတယ္လိုသူစိတ္ထဲအျမဲ ခံစားေနရသည္။
"မဟုတ္ပါဘူး ခ်ာတိတ္ရာ ဟိုနားက KFC ဝယ္စားရင္း ေတာင္းပန္လို့ရတယ္ဗ်ာ။ ကိုယ္ဗိုက္လဲဆာေနလို့ "
"ကိုြကီး က သားနဲေတြ့ တိုင္း ဗိုက္ဆာေနတာ။ မသိရင္သားက စတုဒိသာ ေက်ြးတဲ့ မဏ္ဍပ္ြကီး
ြကလို့ "
ရွိန္း ထပ္၍အားရပါးရ ရယ္လိုက္မိျပန္သည္။ ေျပာလဲေျပာတတ္ပ့ခ်ာတိတ္ရယ္ ။
"ကဲ ...စတုဒိသာ မဏ္ဍပ္ ြကီးရယ္ က်ြန္ေတာ္မ်ိုး ဗိုက္ဆာေနလို့ KFC ေလးေက်ြးပါဗ်ာ "
သက္ပိုင္ ရယ္က်ဲက်ဲေလးလုပ္ကာကိူြကီးရွိန္းနဲ့အတူ ဆိုင္ထိုင္ ြဖစ္ေတာ့သည္။
ကိုြကီး ရွိန္းက ကိုကိုနဲ့မတူပဲအျမဲျပုံးေနတတ္သည္မို့မ်က္နာခ်ိုခ်ိုေလးနွင့္အရမ္းြကည့္ေကာင္းသည္။ ပုဆိုးနဲ့Shirt လက္ရွည္ကိုသာေတြ့တိုင္းအျမဲဝတ္ဆင္တတ္သူမို့ေအးခ်မ္းလွသည္။ ြဖူေဖြးေနတဲ့ကတ္တီပါဖိနပ္စီးေြခေထာက္ေလးမ်ားကေတာ့သူသေဘာက်ရဆုံးြဖစ္သည္။
သြားေလးေတြကညီတန္းကာျပုံးလိုက္ရင္ပါးခ်ိုင့္ေလးနဲ့မို့ သူဇာတို့ဝတ္ရည္တို့ အသဲစြဲ BTS ထဲက RM နဲ့ တူသလိုလိုပင္ရွိလွသည္။
>>>>>>>>>>>>>
သက္ပိုင္ အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္ မီးဖိုထဲဝင္၍ လုပ္စရာရွိတာမ်ားအရင္လုပ္လိုက္သည္။ ဝယ္လာသည့္ ပစ္စည္းမ်ားကို စနစ္တက်ေနရာခ် ကာ လုပ္ကိုင္ျပီး ကိုကိုအတြက္ ညစာ ခ်က္ရန္ ျပင္လိုက္သည္။
ကိုကိုက ပုစြန္ြကိုက္သည္မို့ သူ ပုစြန္ကို ဆီျပန္အနွစ္ေလးနွင့္ခ်က္လိုက္သည္။သီးစုံခ်ဥ္ရည္ဟင္း၊ ငရုပ္သီးအညာေထာင္းျပီး ကိုက္လန္ကို ခရုဆီေလးနွင္ံ စားခါနီးမွေြကာ္မွာမို့အကုန္ အဆင္သင့္ ျပင္ထား လိုက္သည္ ။
ကိုကိုကားသံြကားသည္မို့ သူျပုံးလိုက္ျပီးေျပးထြက္ကာြကိုလိုက္၏။ လက္ထဲက အိတ္ကိုလွမ္းယူေတာ့ ဓန က ေရွာင္လိုက္သည္။
"မလိုဘူး! "
"သံပုရာရည္ေလး ေသာက္မလား ကိုကို "
"မေသာက္ဘူး!"
"ေရ ေကာ "
"မေသာက္ဘူး! "
"ဟင္ ညစာေတာ့စားမယ္မလား"
"စားခဲ့ျပီ!! "
သက္ပိုင္ မ်က္နွာေလးမဲ့သြားမိသည္ထိရင္ထဲနွင့္သြားသည္။ သူေက်ာင္းကအျပန္ ေမာေမာပန္းပန္းနဲ့ စားေစခ်င္လို့ ခ်က္ထားတာမဟုတ္လား။
"က်ြန္ေတာ္အကုန္ခ်က္ထားျပီျပီဗ် ။ ကိုကိုနည္းနည္းေလာက္ြဖစ္ြဖစ္"
"မင္း !!!!ေစာက္စကားအရမ္းမ်ားတယ္။ ေမာလာရတဲ့ြကားထဲငါ့ေရွ့ကထြက္သြား သြား!!!"
ေကာင္ေလးက သူကိုတစ္ခ်က္ြကည့္ကာငိုျပီးေျပးထြက္သြားသည္ ။ မတတ္နိုင္ သူစိတ္ေတြအရမ္းရူပ္ေန သည္။အလုပ္ပင္ပန္းတာကတစ္မ်ိုး ဒီေကာင္ကို စိတ္မခ်တာကတစ္မ်ိုးလူကြကာရင္ရူးေတာ့မည္။
ညေနက ဟိုေကာင္နဲ့ သြားတဲ့ကိစ္စလဲ သူသိသည္ ။ အရမ္းြကီးခ်ုပ္ခ်ယ္ ျပန္ရင္လဲျပတ္ထြက္သြားမွာသူေြကာက္သည္။ ရင္ထဲပူေလာင္လာတာမို့ ေရခဲေရဘူးကိုဖြင့္ကာ တစ္ရွိန္ ထိုးသူေသာက္ခ်ျပစ္လိုက္သည္။
မနက္ထဲက ဘာမွ မစားရေသးေသာဗိုက္ကေရ၀င္မွတစ္ဂြီဂြီနဲ့ ဆန္ဒျပလာသည္။ အုပ္ေဆာင္းလွန္ြကည့္ေတာ့ ပုစြန္ဟင္း ၊ငရုပ္သီးအညာေထာင္း နဲ့သီးစုံပဲကုလားဟင္း မို့ သူ့ရဲ့စားခ်င္စိတ္ကထိန္းမရေတာ့၍ထမင္းခူးကာအမ်ားြကီးသူစားလိုက္မိသည္။
ဓန ေရခ်ိုးျပီး ဝရန္တာ ထြက္ကာစီးကရက္တစ္လိပ္ထုတ္ကာမီးညွိလိုက္သည္။ အျမဲေတာ့သူမေသာက္ြဖစ္။ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္အရမ္းညစ္လ်ွင္ေတာ့သူေသာက္ြဖစ္သည္။
အေပါ္အင္္က်ီကိုစြပ္က်ယ္သာဝတ္ထားသည့္မို့ ဓန ရဲ့ခန္ဓာကိုယ္ကထင္းထြက္ေနသည္။ ညိုေသာနူတ္ခမ္း၊ ေကြးညြတ္ေနေသာမ်က္ခုံးနက္နက္နဲ့သူက ေလ့က်င့္ခန္းအျမဲလုပ္တတ္သူမို့ က်န္းမာသန္စြမ္းကာ အျမဲစမတ္က်ေနတတ္သည္။
ေကာင္ေလး ငါေအာ္လိုက္လို့ စိတ္မ်ဆိုးသြားျပီလားြကာရင္သူငါ့ကို စိတ္မ်ားပ်က္ေနျပီလားဆိုတဲ့ အေတြးမေတြက သူ့ကိုနိုပ္စက္ေနသည္။
'ငါသူ့ကို ခ်စ္ေနမိတာလား။လုံး၀မြဖစ္နိုင္ ငါသူကိုမုန္းေနတာ။ ငါခံစားခဲ့ရတာေတြကပိုမ်ားေနတာမို့ သူကိုဘာမွမလုပ္လိုက္ရေသးခင္သူထြက္သြားမွာင္ေြကာက္ေနတာ ဒီေလာက္ပဲ။ က်န္တာဘာအကန့္မွမရွိဘူး'
"က်စ္!!"
ဓန ေဆးလိပ္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ရိူက္လိုက္ကာ ၀ရံတာသို့ထိုးေခ်လိုက္ျပီးေြခလွမ္းေတြက ေကာင္ေလး အခန္းဆီသို့ ဦးတည္လိုက္သည္။
တံခါး ကို အသာေလးတြန္းကာဝင္လာေတာ့ ေကာင္ေလး ေကြးေကြး ေလးေက်ာေပးကာ ဖုန္းသုံးေနသည္။ ဘာေတြသေဘာက်ေနသည္ေတာ့ မသိ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ရယ္ေနေသးသည္။ ဓန ဝင္လာတာကိုလဲသိပုံမရ သူစိတ္ကူးနဲ့သူ ရယ္ေနသည္။
ဓန ကုတင္ေပါ္တတ္ကာ အေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ရင္းဝင္လွဲအိပ္ခ်အိပ္လိုက္သည္ ။သူ စိတ္ေရာလူေရာ အရမ္းပင္ပန္းေနျပီ။
"ဟင္ ...ကိုကို "
"အင္း...."
"ဘာလို့..
"ရူုးးး"
သက္ပိုင္ ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ျငိမ္ျငိမ္ေလးေနေပးလိုက္သည္။ ကိုကို ဘာြဖစ္လာလို့လဲ ။ ေနမ်ား မေကာင္းလို့လား ။ အတင္းဖက္ထားသည္မို့ လွည့္ကာစမ္းလို့ကလဲမရ။ သူဂနာမျငိမ္ြဖစ္ေနရသည္။
"သက္ပိုင္.."
"ဗ်ာ..... "
"ျငိမ္ျငိမ္အိပ္ေတာ့...."
"ဟုတ္ကဲ့ကိုကို"
သူခ်က္ခ်င္းမ်က္လုံးမ်ားမွိတ္ျပစ္လိုက္သည္။ အရွင္သခင္၏စကား၊ ကိုကိုနူတ္ထြက္စကားကို သူတစ္ခြန္းမွ ပယ္ရွားလိုစိတ္မရွိ။ ကိုကိုသည္သာသူ့အတြက္အရာရာ ကိုကိုကေသဆိုလ်ွင္ ေသဖို့အဆင္သင့္ပါ။
plase & Vote💛
Ah Shin💛
Zawgyi
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°