Polisler aradığını bulamamış olacak ki saatlerce her yerin altını üstüne getirmişlerdi.
Hepimiz şoktaydık. Kapıya en yakın masada oturmuş birbirimize bakıyorduk. Aklımızdan geçenleri birbirimize söyleyemiyorduk çünkü polis memurları da yakınımızdaydı. Ama gözümüzdeki telaş ve endişeyi saklayamıyorduk. Onlar neyse de benim soğuk kanlı olmam lazımdı.
Memur bir şeyler bulamadıklarını fark ettiklerinde bize döndü"Yetkili bizimle birlikte gelebilir. İfade için karakola alalım."
"Burada gördüğünüz herkes ortak. Buyrun gidelim." Dedi Akın ayağa kalkarak.
"Nasıl isterseniz,zaten hepiniz ifade için çağırılacaktınız. Buyrun."dedi. Bizler eşyalarımızı alırken polislerin arkasından kapıdan çıkmıştık. Herkesin çıktığına emin olan memur kapıya mührü vurdu.
Sanki elimden her şeyim gidiyordu. Yükseldiğim yerden yere çakılarak düşmek üzereydim. Düşmemiştim ama daha. Önce bunun arkasındakini de bulmam gerekiyordu.
Gelen polis arabalarına dağıldık. Tolun,Ezgi ve Ben bir arabadaydık. Diğerleri öteki arabadaydı. Onlar önden biz arkalarından karakola kadar gitmiştik.
Suçlu gibi karakola polis arabalarında getirilmiştik. Aslında düşününce suçluydum. Masum sayılamazdım. Fakat aradıkları şey benim yaptıklarımdan farklı gibiydi.
Kapıdan girdiğimizde bizi Can'nın abisi karşıladı. Anlaşılan bizden önce gelmiş ne yapabildiğine bakmıştı. Kapıdan girdiğimizde Can'ı yanına çekti ve kenarda fısır fısır konuşmaya başladılar.
Başta rahatsız etmemek adına gitmemeyi düşündüm ama gözleri arada beni bulunca gitmeye karar verdim. Sonuçta mekan benim mekanımdı ve avukattı.
"Konu neymiş?" Dedim direkt sertçe.
"İhbar yapılmış. Uyuşturucu depoladığınıza dair. Belirli bir ücret karşılığında bunları gelen belirli müşterilere satıyormuşsunuz. Daha önce de ihbar olduğundan tedbir amaçlı kapatılmış. Bir süre incelenmeye alınacak." Gözlerim hızla Can'a döndü. Sinirimden onu boğmak istiyordum. Hazır karakoldayız beni nezarete atarlardı yalnız kalır kafayı dinlerdim. Hiç fena fikir sayılmazdı.
Can bir bana bir abisine bakarak kısık sesle konuştu"Gerçekten ben değilim bu sefer. Önceki bendim. Öyle bir halt etmiştim ama bu sefer benimle ilgili değil."
"Zaten başımıza bir çorap örmüştün umarım diğer tekini de örme gereği hissetmemişsindir Can." Bizimkilerin bakışlarını görünce Can'nın abisine döndüm."Bizimkiler de ifade verecek. Geçenki durumdan bahsetmeli miyiz?Yani kullanan biri vardı artık yok(!) gibisinden"
"Doğruyu saklamak yanlış olur zaten. Can da kullanıcı olduğundan bir suçlama ile karşılaşmaz diye düşünüyorum. Sadece aldığı insanları bulmaya çalışırlar. Eğer mekanın ilgisi olmadığı anlaşılırsa en erken iki hafta içinde açılır." İki hafta benim batmam için yeterliydi.
Bizimkilere döndüm"Uyuşturucu ihbarı yine. Can bu sefer alakam yok diyor. İfadeye gelince de Can sadece kullanıcı olduğundan bahsetmemizde bir sakınca yok."
"Sinan abi bahsedin dediyse saklamayalım o zman." Can'nın abisi diyip duruyordum. Adı Sinan'mış adamın.
"Tolun sen benimle bir gelir misin?" Tolun'u kenara çektim.
"Can'ı bir daha hiç gördün mü kullanırken falan?"
"Yok. Hatta eskisi gibi normal baksana. Bence zaten o denemek istemişti sadece onda da eline yüzüne bulaştırdı."
Sırayla ifademizi almak için çağırmışlardı. Hepimiz sırayla alakamız olmadığını,satıcı olmadığımızı anlatıyorduk. Gün içinde neler yaptığımızı,neler sattığımızı sordular. Zaten içki ruhsatımız tamdı. Onları baştan halletmiştik.
Önce benim ifadem alındığından diğerlerini dışarıda bekledim. Temiz hava alsam iyi olacaktı. Bizimkilerden birinin yanlış bir şey söylememesini umdum. Sonuçta hepimizin bir sapkınlığı vardı ama aptal da değildik. Neyi söyleyip söylememeleri gerektiğini bilirdiler herhalde.
Telefonuma baktım. Mert yarım saat öncesinde mesaj atmıştı. Olaylardan görmemiştim.
Mert:Nasılsın?
Cansel:Bıraktığın gibi. Asıl sen iyi misin?
Direkt cevap verdi. En sevdiğim insan tipi,anında gören.
Mert: Götü bir şekilde kurtardık ortak.
Cansel: Benim şu anda götümü tekrardan kurtarmam gerekiyor.
Mert:?
Cansel: Artık sabıkalı bir ortağın var. Kork benden.
Mert: Aslında zaten senden hafiften tırsmıyor değildim. Şu an madem sabıkan da var yanına yaklaşmam. Şaka bir yana iyi misin?
Cansel: Geçenki gibi bir mevzu. Keratin ile ilgili. Halledicem bunu da bir şekilde. Nasıl halledecektim acaba?
Bizimkiler teker teker içeriden çıkıyordu. En son arkadan Tolun ve Sinan geldi.
"Keratin adını niye koydunuz,sattığınız malların adı mı diye sordu bana memur." Kaan bize dönerek.
"Deseydin,birader biz aslında seks kulübü gizlemek için saç kulübüyüz dedik sonra baktık harbiden seks kulüp olduk." Akın'a güldüm. Herkes gergindi ama yine de gülmeye çalışıyordu. Can ise yüzünü eğmiş yere bakıyordu.
"Şimdi mekan bir süre daha kapalı kalacağına göre hazır okul da açıldı diyorumki okulda devam edelim." Tolun yine Tolun'du.
"İki dakika sikini düşünmeden dursan iyi çocuksun aslında." Kaan haklıydı. Tolun her daim bel altı düşünürdü.
"Napıyım yani,bu da bir ihtiyaç neticede. Hem nostaji olur okulda yapmak."
"Aynen,3 ay öncesi de nostaji sayılıyordu." Özge'ye hak vermiştim.
"O zman yarın okulda görüşürüz gençler." Akın hepimize bakmıştı,onay bekler gibiydi.
Hepimiz kafamızla onayladık. Can yine tepkisiz yere bakıyordu. Kolumla dürttüm.
"Yarın okul diyoruz. Yaşam belirtisi göster." Can kafası ile onayladı. Başımıza gelenlerde onun suçu büyüktü ama bu sefer onun yapmadığını düşünüyordum.
"Desenize tilkiler kürkçü dükkanına geri dönüyor." Sinan'a hüzünlü bir gülümseme ile baktık.
Keratin hepimizin hayatında önemli bir yere sahipti. Her günümüzde gidip orayı işletmeye çalışmıştık. Her birimiz bir işin ucundan tutmuş, oturtmuştuk orayı.
Tolun yine ortamın neşesini yerine getiren bir cümle söyledi"Abi bizim tilkiler olsa olsa erotik dükkana gider. Kürkçü dükkanına değil."
________________________________________
Okula gitmiştim ama derslere girmemiştim. Zaten girecek halim de yoktu. İleride okul uzasa bile ödeyecek param vardı. Gerçeği artık olmayabilirdi. Oturduğum bankta gözlerim kapalı uzanırken sinirden güldüm.
Dünden bu yana asla uyumamıştım. Midem ve başım inanılmaz kramplara maruz kalıyordu. Bu halde iken asla insan içine çıkmazdım ama bugün okulda buluşalım diyerek bir takım ruhu ortaya koymuştuk. Bunu bozamazdım.
Mesajlarda karar verdiğimiz saat yaklaşmıştı. Yavaşca oturduğum banktan kalktım. Kulübe doğru giderken aklımdan ilk tanıştığımız gün geçiyordu. Ezgi ile merakla bu koridordan geçmiş sonunda ücra köşedeki sınıfı bulmuştuk. Diğerlerinin yaptıklarını görünce şok olmuştum. O zamanki verdiğim tepkiye kendi kendime gülüyordum şimdi. O zamandan bu yana çok da vakit geçmemişti belki ama hayatımda birçok şey değişmişti.
Kulübün kapısını aralayıp içeri girdim. Bizimkiler tam kadro buradaydı. Beklediğimin aksine kimse birbiri ile birlikte değildi. Boş sıralara oturmuş etrafı izliyorlardı.
"Aldığım koltuklardan sonra sıralar çok mu rahatsız geldi yoksa?" Kapıyı açmamı bile fark etmemişlerdi ama sesim ile bana döndüler. Söylediğim cümleye burukça gülümsediler.
"Şahsen bana sıra bile olmasa fark etmez." Tolun'a güldüm.
"Kulübün modu yok bugün. Napsak projeksiyondan porno falan mı açsak?"
"Cansel istersen okul yönetimine direkt söyleyelim. Sistemde görürler hemen."
"Kız dalga geçiyordu abicim. Ortamı yumuşatmak için."
Can birden ayaklandı"Herkesten öncelikle özür dilerim. Biliyorum bu başımıza gelenlerdeki en büyük hata payı benim. Telafi etmek için elimden gelini yapacağım. Artık ne olursa." Kimse Can'ı suçlamıyordu. Ben bile. Nedense bu sefer onun gerçekten masum olduğunu düşünüyordum.
"Artık ne olursa dedin. Şahsen benim fikrim çok hoşuna gidicek." Tolun'nun imalı bakışları neyi düşündüğünü gayet belli ediyordu.
"Ben gönüllüyüm." Akın oturduğu yerden kalkmış önlere gelmişti. Akın'nın erkeklere daha meraklı olduğunu zaten biliyorduk.
Özge,Akın'ın kolundan çekip Can'a doğru yürüdü. Can'nın dudaklarına yapıştı,Akın ise Can'ı soyuyordu.
"Bunlar benden hızlı çıktı,gel kız biz de yapalım." Tolun Ezgi'yi belinden tuttuğu gibi kendine çekti ve dudaklarına yapıştı.
Can Özge'yi büyük bir masaya yüz üstü yatırmıştı. Bir eli ile Özge'nin boynunu tutmuş onu masaya doğru ittiriyordu. Akın ise Can'a arkadan girmeye hazırlanıyordu.
Ben onları istemsizce izlerken arkamdan önce belime ardından pantolonumun fermuarına giden eli hissettim. Kaan diğer elini karnıma getirmiş beni kendine yaslamıştı. O parmaklarıyla daireler çizerken ben gözlerimi kapatmış başımı omzuna yaslamıştım. Etraftan gelen inleme sesleri beni daha da moda sokuyordu. Kaan ben boşaldığımda beni kendine çevirmiş ve öpüşmeye başlamıştı. Bir süre öpüştükten sonra ondan ayrıldım.
Kaan'nın kulağına"Benim gitmem gerekiyor. Keratin için bankada görüşmem var. Neler yapabileceğime bakmam lazım." Kaan başı ile onayladı. Üzerimi düzeltip dışarı çıktım.
Yedek hesaplardan birindeki parayı çevirip Selin'e göndermeliydim. Bunun için en yakındaki banka şubesine gittim. Bankanın hemen yanında bulunan galerideki arabayı görünce durdum. Plaka tanıdıktı. Bankaya girmeden kısaca oraya uğramaya karar verdim.
"İyi günler. Şu araba uzun zamandır aklımdaydı ama buralardan sık geçmeme rağmen yeni görüyorum." Araba Deniz'in arabasıydı. Plaka,model,rengi her şeyi aynıydı. Gördüğüm sayıları kolayca ezberler ve genelde unutmazdım. Plaka konusunda yanılıyor olamazdım.
"Araba kiralık bir araba. Ne yazık ki satış yapmıyoruz. Bu arada haklısınız bir süredir müşterimiz kullanıyordu." Deniz'in kiralık bir araba ile ne işi olurdu? Zaten babamla iş yapıyorum,oteller zincirimiz var dememiş miydi?
***********************************
Bölüm sonu
Oy ve yorumlar için teşekkür ederim♡