Ahenk: Seni gördüm.
Ahenk: Kavga mı ettin?
Ahenk: Bu seni bir aydır ilk görüşümdü.
Gül: Miden bulanır belki,yazmasan daha iyi değil miydi?
Gül: Kusacak gibi olmana gerek yok.
Gül: Zaten,beni önemsemediğini öyle iyi biliyorum ki,Ahenk...
Ahenk: Zırvalamayı bırakıp ne olduğunu söyleyecek misin?
Gül: Evet,kavga ettim.
Gül: Gidebilirsin artık.
Ahenk: Neden kavga ettin,Gül?
Ahenk: Yolun ortasına yığıldın neredeyse,dakikalar sonra kalktın.
Ahenk: Ben tam yanına gelmek için adım atarken/
Ahenk: Ben tam yanına/
Ahenk: Ben/
Ahenk: Neden bu kadar büyük bir kavga ettin?
Gül: Bir aydır konuşmuyoruz.
Gül: Ve şimdi gelip bana neden böyle davranıyorsun,Ahenk.
Gül: Vicdan azabı mı çekiyorsun?
Ahenk: Belki.
Gül: Gerek yok.
Gül: Ben seni kendi içimde yıllarca affettim durdum.
Gül: Yine affederim.
Gül: Çünkü aşığım.
Gül: Ama madem,bu kadar tiksindirici senin için benimle konuşmak...
Gül: Bundan vazgeçerim.
Gül: Senin için,senden vazgeçerim Ahenk.
Gül: Aşkımdan ölerek vazgeçerim.
Ahenk: Ne yapacağımı bilmiyorum.
Ahenk: O çocuğa bu kadar kötü davrandığım için seni hak etmediğimi düşünüyorum.
Ahenk: Bu tiksinme senden kaynaklı değil.
Ahenk: Benden kaynaklı.
Ahenk: Benim iğrenç biri olmamdan kaynaklı,Gül.
Ahenk: Senden soğumam,o çocuğu görür gibi olduğumdandı,sanki dolu gözlerin yüzümün önüne geldi sen anlatınca.
Ahenk: Kendimden soğudum.
Ahenk: Sen güzel birisin,seninle konuşmayı bile inan hak etmiyorum.
Ahenk: Sahi,neyime aşık oldun sen benim?
Ahenk: Yıllarca,nasıl?
Gül: Bilmem ki,öyle sessiz sedasız bir aşk benimkisi.
Gül: Kendi içimde,herkese sağır,kör,dilsiz.
Gül: En çok sana...
Gül: Uzun saçlarını sevdim senin ilk,sonra yaşıtlarına göre küçücük boyunu.
Gül: O esmer tenini sevdim,onun verdiği o büyülü kokuyu sevdim.
Gül: Gülüşünü sevdim,dudağının yanıyla gülersin hep.
Gül: Burnunun kenarındaki o küçük beni sevdim.
Gül: Hayvanları sahiplenişini,merhametini sevdim.
Gül: Bana göstermedin o tarafını,ben bana göstermediğin o güzel yanını sevdim.
Gül: Yaptığın kötülükleri bile sevdim Ahenk.
Gül: Ve sana,her şeyine,aşık oldum.
Gül: Görür görmez.
Ahenk: Bir gün,istersen eğer,yanıma gel.
Ahenk: Belki yüz yüze konuşmamız lazımdır.
Ahenk: Tüm her şeyi.
Gül: Ben senden bir şey beklemiyorum,Ahenk.
Gül: Seni rahat bırakıyorum.
Gül: Dilediğin gibi.
Gül: Yine sessiz sedasız sana aşık olacağım,alışığım hem.
Gül: Arada evinin önüne gelirim,bu kadar.
Gül: Bundan ibaret benim sevdam.
Gül: Güzel Ahenk'im,kendine iyi bak.
Gül: Bir daha sen yazmadan,ki yazmazsın bilirim,buradan bildirim almayacaksın.
Gül: Zaten olurumuz yok bizim,seni de rahatsız etmek,bana küçük bir mutluluk verse de,içinde bir duygu benim için peydah oluyor diye,sana kıyamam.
Gül: Avuç içlerinden öpüyorum,sevgilim.
Gül: Hoşça kal.