Ahenk: Bunu neden yaptın?
Gül: Ne yapmışım?
Ahenk: Baran'ı dövmüşsün,Gül?
Ahenk: Fotoğrafını attı bana,ne hâle gelmiş.
Ahenk: Gerekiyor muydu böyle bir şey?
Gül: Belki başka biridir?
Ahenk: Bana seni tarif etti.
Ahenk: Uzunca boyu var,çiçek gibi kokuyor,sanırım kadındı,simsiyah giyinmişti dedi.
Ahenk: Bu sensin.
Gül: Çiçek gibi mi kokuyorum?
Ahenk: Sen.. Cidden...
Ahenk: Neden dövdün,Gül?
Gül: Çünkü sana vurdu?
Ahenk: Zaten dava ettim,susup beklesem her neyse.
Ahenk: Ama gerekeni yaptım.
Ahenk: Sen,dün benim evimi basmadın mı,Gül?
Ahenk: Beraber oturduk,yüzünü bana hiç göstermedin,sadece sesini duydum.
Ahenk: Yarama baktın,ben sana müsaade ettim.
Ahenk: Çünkü seni kırmıştım,bir şey söylemek istemedim.
Ahenk: Sonra göz yaşlarımı sildin,kalktın gittin.
Ahenk: Ve şimdi öğreniyorum ki,Baran'ı dövmüşsün.
Ahenk: Bu kabul edilemez.
Gül: Sana zarar veren hiçbir şeye tahammülüm yok.
Gül: Bu zamana dek seni üzen her kimse hayatından nasıl kayboldu sanıyorsun?
Ahenk: Ne?
Gül: Boş ver,Ahenk.
Gül: Benim güzel Ahenk'im.
Gül: Kapına bıraktığım kremi aldın mı?
Ahenk: Aldım.
Gül: Sürdün mü?
Ahenk: Evet.
Gül: Pencereye çık da güzel yüzünü göreyim.
Ahenk: Yine mi buradasın?
Gül: Yolum hep buraya çıkıyor..
Ahenk: Pencereye çıkmak istemiyorum.
Gül: Küstün mü bana sen yoksa?
Ahenk: O kadar yakın mıyız?
Gül: Ben yakınım,sen?
Ahenk: Evine git.
Gül: Evimdeyim.
Ahenk: Anlamadım?
Gül: Senin yanın benim evimdir.
Gül: Evimdeyim.
Ahenk: Kokun çok tanıdık.
Gül: Çiçek kokum mu?
Ahenk: Şımarık...
Gül: Biliyor musun?
Ahenk: Neyi?
Gül: Sana çok aşık olduğumu.
Ahenk: Ben,
Ahenk: Neden sordun şimdi?
Gül: Pencereye çıksana.
Ahenk: Çocuk gibisin..
Gül: Aşağı baksana,nasıl bir çocuğum sence?
Ahenk: Saçları kıvır kıvır,ensesinde biten sen misin?
Ahenk: Bana yüzünü mü açtın?
Gül: Ne yüzü,Ahenk'im.
Gül: Ben sana kalbimi açtım.