Bir gece ansızın ölüm boşandı heyhat!
Bir zelzele ki her nefes yaşamda feryat
İndi düş ile gerçek arasına kanlı cellat
Ağla gözüm ağla zemheri ayazında
Arş ile zeminin, bi' karışlık arasında
Bitmedi göğü titreten sonun, çığlıkları
Toprak salıncak gibi,varlığı yutmaları
Canhıraş çareler, acılar baştan yukarı
Ağla gözüm ağla kabaran sularda
Afetin güneşi boğan kara dumanında
Bir karabasan ki gün ile açık ve âyân
Hayat sancı ruhunda, gözlerde zindan
Ne büyük tecellidir bu, nasıl imtihan
Ağla gözüm ağla ufalanan dağlarda
Târumar olan zümrüt rengi bağlarda
Gördük ki tüm zerre hep bir nizamda
Olmaz dediğin uzak değil baş ucunda
Varlık fanide emanet sanki bi kalburda
Ağla gözüm ağla kavrulan ocaklarda
Kefeni zulmet olan sessiz yolcularda
Sözlerin bittiği yerdeyim ne desen az
Tarife aciz kalır hem kalem hem avaz
Dallara kuşlar bile tünemez gelse yaz
Ağla gözüm ağla 'nur ehli' sokaklarda
Ne figanlar duyuldu viran konaklarda
Dağlar kavuştu ama kuzu anadan ayrı
Pınar kurudu öz'den, arı petekten ayrı
Bahçelerde ot bitmez kök çalıdan ayrı
Ağla gözüm ağla bâki kalır alem yasda
Gelen gider oldu, kalanı sanma ayakta
Gece: zaman-ı elimin vakti ile bölündü
Yıl ile saat karıştı,ağaç kökten söküldü
Ciyerler dağlandı yürek kana büründü
Ağla gözüm ağla şehirlerin ardısıra
Kar topraga yorgan oldu,canlar açıkta
Kelimeler kifayetsiz kalır şiirler yasta
Güller bahara küstü bülbüller hasta
Vuslata erermi umutlar son durakta
Ağla gözüm ağla yüreklerin yarasına
Merhamet şifa olur keder sancısında
Vuslat Tuna
17. Şubat. 2023