KARANFİL. Vuslat Tuna şiirleri 21.

Has Bahçenin Gülü Değil Ki

Aldırma gönlüm! boş ver, gitsin giden
Her sevda ebedi han'ında bâki değil ki
Gidene de yol ver, gitsin geldiği yerden
Göğüs kafeside,kapı açık,katii değil ki

Sevene Leyla Mecnun, hünerde saklı
Yoksa nice çölü geçmek marifet değil ki
Nevbaharın gelişi, bir gülüşüne bağlı
Yoksa iklim vakit de ,takvimde değil ki

İnsan bu; türlü türlü yollardan geçer
Ömür; bir düz çizgiden ibaret değil ki
Şu vuslat yolunda, lale sümbül seçer
Her güzel has bahçenin gülü değil ki

Sevda eğilir,canın her bi' yükünü çeker
Demezler; yürek dert hammalı değil ki
Bu davanın ruhsatı, vefa eker,çile biçer
Şu murâdın tarlası, topraktan değil ki

Ateş düşer özüne, yanar ciyerin yanar
Çırpınır can ecel elinde,bir kuş değil ki
Taşar en derinde bulanık sular, taşar
Şu muğarların suyu ırmak dan değil ki

Az değil şu sevda tarlasında filizlenen
Kader çarkında ögütülen, taş değil ki
Atan bir kalp ile toprak altına göçen
Her dağın kar'ı, karakış-tipiden değil ki

Vuslat Tuna