KARANFİL. Vuslat Tuna şiirleri 21.

Diller Affetse Sözler Affetmez

Bir sevdalı garib idim kendi halimde
Derdine düçar olmak varmış, nasipte
Selamını şifa eyledim,har'ını kül edipte
Lakin, bağrımı tarumar ettin, beyhude
Seni baharlar affetse, çiçekler affetmez

Bir katre kıymetim yok mu,nazarında
Ömrümü tefe koydun can pazarında
Her sözün deldi geçti, mızrak olduda
Lakin, yaramı kangren ettin, bilipde
Seni diller affetse sözler affetmez

Yetim öksüz,koydun şu baba ocağında
Dardayım; bir ses veren yok figanımda
Yinede,varlığın armagandı varlığımda
Lakin; Harap ettin ya, viran yollarda
Seni taşlar affetse dikenler affetmez

Vuslat Tuna