Seni nazlı bi' gül dalında bulup sevdim
Zehir damıtır yaprağın, eyvallah ettim
Ömür denilen nedir, canı adak verdim
Ayak bastığın topraklar yurdum olmuş
Gül gider, ben gitmem; sen gitmedikçe
Çayır çimen, çiğdem açmış , neyleyim
Şu gönül hanemde yoluna ışık sereyim
Ben bende değilim,cümle âlemi biçeyim
Gölgeni gören bulutlar umudum olmuş
Gün gider, ben gitmem; sen gitmedikçe
Vuslat Tuna
आप पढ़ रहे हैं
KARANFİL. Vuslat Tuna şiirleri 21.
कविताŞu kısacık ömürde, bir ölümzlük sevdasının adıdır Karanfil
