KARANFİL. Vuslat Tuna şiirleri 21.

Beni Unutmayasın

Beni unutma, unutama..
Bırakma kendini
sahte düşlerin ahengine
Sevdalar; sonsuzlukta barınır
Kök salar,gönlün bâki alemine

Beni unutma, unutama olur mu?
Gözün baktığın yerde ben olayım
Bazen bir nergis çiçeginde açıp
Bir serçe olup pencerene konayım

Bazen bir ezan ile an beni
tüm ruhunu sarayım
Beni, elinde tesbih ile
Seccade üstünde,
ellerinde dua ile çağır
Üstümden şu ölü toprağını kaldırayım

Bir kaç hatıra bırak, benim için
Umudumuz ile tutuşturduğumuz güneşin yerine
Söküp aldığımız,
zamanları hatırla
Yıldız türküleri ile avuturduk
karanlığı
Beni geceye bırakma, olur mu?

Beni unutma, unutamayasın...
Beni kendinde yaşatan şehir
Her sokagı beni çagırırken yanına
Sen bırakmayasın olur mu?
Hapsederken beni çaresizlik
en uzak yalnızlığına
Beni yağmurlarla
Bir tuttun ya, şimdi oldu mu?

Bir kez daha diren zemheri ayazına
Bahardan vaz geçmeyesin
Düşün; bu bitişler hiç son olur mu?
Biter her şey, hayata dair
Ben bu şehirden gitsemde
Senden gitmediğimi bil..

Vuslat Tuna