*ក្រាក... ក្រឹប...*
"អូនសម្លាញ់... ឲ្យបងសុំទោស..." ជីមីនគ្រាន់តែដើរចូលមកភ្លាមក៏ឈ្ងោកមុខសុំទោសនាងក្រមុំភ្លាម
"ហេតុអីបងត្រូវសុំទោសអូន???" លីលី
"បងដឹងថាអូនបានឃើញរឿងកាលពីយប់មិញ... បងបានញុាំស្រាជាមួយអ្នករាល់គ្នា... បងមិនដឹងថាខ្លួនធ្វើអីខ្លះទេកាលពីយប់មិញ... លីលី... ឲ្យបងសុំទោសពិតមែនណា..." ជីមីនបងអង្គុយក្បែរលីលីរួចក៏យកដៃទៅចាប់ដៃនាង
"បងចង់ធ្វើអី???" លីលី
"ដើម្បីជាការសុំទោស... បងឲ្យអូនទៅលេងខ្មែរមួយរយៈ... អូនសប្បាយចិត្តទេ???" ជីមីន
"បងនិយាយមែនឬនិយាយលេង???" លីលី
"មែន... បងមិនកុហកទេ... ហើយនេះចាត់ទុកជាកាដូរសម្រាប់អូន... តែ... " ជីមីន
"តែអ្វី???" លីលី
"តែបងចង់ឲ្យអូននាំអ្នកបំរើនិងអ្នកការពារទៅជាមួយខ្លះ" ជីមីន
"ឲ្យអ្នកបំរើម្នាក់និងអ្នកការពារម្នាក់... ព្រមទេ???" លីលីស្រាប់តែប្រែប្រួល ៣៦០ដឺក្រេភ្លាមៗ ហើយថែមទាំងភ្លេចថាខ្លួនកំពុងអន់ចិត្តនិងអ្នកកម្លោះផងដែរ
"ថែម១មុខ១ទើបបងព្រម..." ជីមីន
"អូខេ... យល់ព្រម... អូនស្រលាញ់បង... ប្រុសសង្ហារ..." លីលី
"អូ... អ្នកណាអោបខ្ញុំនិង... គួរឲ្យស្រលាញ់ដល់ហើយ... មើលទៅអូនគួរឲ្យស្រលាញ់បែបនេះតើបងដាច់ចិត្តបែកចិត្តពីអូនយ៉ាងមិចទៅ???" ជីមីនយកដៃអង្អែលខ្នងភរិយារបស់ខ្លួន...
"តើអូនអាចចេញទៅពេលណា???" លីលីក្រោកមកសួរស្វាមីខ្លួន
"ពេលអូនត្រៀមខ្លួនរួច" ជីមីន
"អូនគ្មានរបស់អីត្រៀមទេ... សម្លៀកបំពាក់នៅខ្មែរមានស្រាប់"
"អូនចង់ទៅលេងប៉ាម៉ាក់ក្មេងបងនិងបងថ្លៃបងដោយដៃទទេមែនទេ???" ជីមីន
"គាត់មិនចង់បានអីទេ..." លីលី
"អូនគេងបន្តិចទៅ... ពេលបងចេញពីធ្វើការបងនាំអូនទៅផ្សារទិញរបស់ផ្ញើពួកគាត់ល្អទេ???" ជីមីន
"បាន... តែអូនចង់ទៅថ្ងៃស្អែក... ព្រោះយន្តហោះហោះម៉ោង៧យប់ឯណោះ... " លីលី
"បាន... បងឲ្យជីសុីនកក់សំបុត្រយន្តហោះសម្រាប់អូននិងអ្នកទៅជាមួយអូន... អរ...ស្អែកអូនត្រូវទៅមន្ទីរពេទ្យជាមួយបងដើម្បីយកថ្នាំទុកញុាំ..." ជីមីន
"អូខេ..." លីលីញញឹមបិទមាត់មិនជិត
---------------
[ The king of technology ]
"Wow ថ្ងៃនេះបងមិនស្លៀកពាក់ឈុតអាវធំរបស់បងមកទេ???" ជុងគុក
"បងត្រូវនាំលីលីទៅផ្សារនៅល្ងាចនេះ... ដូច្នេះបងខ្ចិលស្លៀកឈុតនោះ" ជីមីន
"យ៉ាងមិចហើយ គំនិតរបស់បងល្អទេ???" យ៉ុងគី
"ល្អ... នាងព្រមហើយ... ឈប់ខឹងខ្ញុំទៀតផង..." ជីមីន
"នាងទៅពេលណា???" ថេយ៉ុង
"ស្អែក... នាងសប្បាយចិត្តស្ទើរស្រក់ទឹកភ្នែកទៅហើយ..." ជីមីន
"នេះជាខ្សែកររបស់អ្នកម្ដាយ... វាស្អាតណាស់ដូច្នេះខ្ញុំបានទិញវាសម្រាប់ម៉ាក់របស់លីលីតែគេទើបផ្ញើមកក្រោយពីម៉ាក់លីលីទៅខ្មែរវិញ..." ថេយ៉ុងហុចប្រអប់ខ្សែកមួយទៅជីមីន
"បាន... ចាំយើងយកឲ្យនាង" ជីមីន
|• ម៉ោង៥ល្ងាច... •|
"តោះអ្នកស្រីផាក... យើងទៅផ្សារ..." ជីមីន
"បងមកតាំងពីពេលណា???" លីលី
"ឈរមើលអូនមួយសន្ទុះហើយ" ជីមីន
"បងឯងនេះ... អរ... ចាំបន្តិច... អូនយកថ្មាំទៅជាមួយសិនព្រោះអូនត្រូវញុាំថ្នាំម៉ោង៦ល្ងាច" លីលី
"ឆ្លាតណាស់..." ជីមីន
"អឹម... យកមួយនេះ... មួយនេះ... ហើយមួយនេះ... អឹម... តោះទៅ..." លីលី
--------------------
[ ផ្សារទំនើប ]
"អូនចង់ទិញអ្វី???" ជីមីន
"ហាងលក់គ្រឿងអលង្ការ... មើលទៅស្អាតៗណាស់..." លីលី
"តោះចូលទៅ..." ជីមីនក៏បានដឹងដៃភរិយារបស់ខ្លួនទៅក្នុងហាង
"វាស្អាតៗណាស់... បងមើលនៀក..." លីលី
"អ្នកនាង... ខ្ញុំចង់មើលខ្សែដៃមួយនេះ... ហើយខ្សែកមួយនេះ... អរ... កងដៃមួយនេះទៀត" ជីមីន
"បងឯងមើលអីច្រើនម្លេះ???" លីលី
"សម្រាប់អូន... មកនេះមកសាកពាក់វាទៅមើល... " ជីមីនក៏ទាញខ្សែកមកពាក់លើកឲ្យភរិយារបស់ខ្លួន... រួចក៏យកខ្សែដៃនិងកងដៃមកពាក់លើខ្លួននាងរួចជីមីនក៏បន្លឺឡើងបន្ត
"ស្អាតណាស់... អរ... ខ្ញុំចង់មើលចិញ្ចៀនរៀបការ..." ជីមីន
"នេះហើយលោក..." បុគ្គលិក
ជីមីនក៏យកចិញ្ចៀននោះមកធ្វើដូចជាកំពុងសុំលីលីរៀបការអញ្ចឹង
"បងឯងធ្វើអី..." លីលីនិយាយចប់អ្នកកម្លោះផាកក៏ទាញដៃរបស់នាងមកបំពាក់ចិញ្ចៀនរួចខ្លួនក៏បានហុចដៃឲ្យនាងពាក់ចិញ្ចៀនឲ្យខ្លួនវិញ...
"ន៎ែ... ពួកយើង..." លីលី
"កុំខ្វល់អី... នេះជាហាងរបស់ត្រកូលយើងទេ... ពួកយើងមានអាជីវកម្មច្រើនណាស់អូនកុំបារម្ភអី" ជីមីន
លីលីលឺបែបនេះក៏បានទាញដៃអ្នកកម្លោះមកពាក់ចិញ្ចៀនឲ្យវិញ...
------------------
ព្រឹកថ្ងៃថ្មីក៏បានមកដល់ដែលព្រឹកនេះខុសប្លែកពីរាល់ដងដោយសារមានជាងថតនិងអ្នកតុបតែងខ្លួនមកដល់វិឡាធំនេះផ្ទាល់ហើយគេបានតុបតែងក្នុងសាលធំឲ្យមើលទៅដូចជា studio ថតរូបអញ្ចឹង... លីលីកំពុងតែចុះពីលើឡានមិនទាន់ស្រួលបួលផងក៏ស្រាប់តែមានអ្នកបំរើនាំនាងទៅតុបតែងខ្លួនយ៉ាងចម្លែក...
២ម៉ោងក្រោយពីតុបតែងខ្លួនរួចមកលីលីក៏បានដើរចេញមកសាលធំជាមួយនិងការតុបតែងខ្លួនយ៉ាងស្រស់ស្អាតជាទីបំផុត... អ្នករាល់គ្នាដែលកំពុងនៅសាលធំក៏ស្រាប់តែភាំងគ្រប់ៗគ្នាជាមួយនិងសម្រស់យ៉ាងស្រស់របស់នាង... ជីមីនឃើញភរិយាខ្លួនបែបនេះក៏បានដើរទៅដឹងដៃភរិយាខ្លួនមកកន្លែងថតដើម្បីថតរូបរៀបការ... ឯលីលីឆ្ងល់ក៏សួរឡើងមក
"បងចង់ធ្វើ??? "
"យើងកំពុងថតរូបរៀបការនិងហើយ... ពួកយើងរៀបការកន្លះឆ្នាំហើយតែមិនដែលមានរូបរៀបការទុកអួតអ្នករាល់គ្នាទេ..." ជីមីន
"ហេតុអីក៏បងចង់អួតគេបែបនេះ??? តាមអូនលឺគេនិយាយ គេថាបងមិនចូលចិត្តបង្ហាញអ្វីឲ្យគេឃើញទេ" លីលី
"មកឈរឲ្យស្រួលទៅ... ប្រយ័ត្នគេថតរូបចេញមកមិនស្អាតណា... " ជីមីនមើលមុខនាងរួចក៏ញញឹម ឯជាងថតក៏បានចាប់ផ្តើមថតយករូបភាពជាច្រើនសន្លឹក...
~~~~To be continued ~~~~