💞 Part - 20 💞
~~~~~~~~~~~~~
မျက်စိတစ်ဆုံးမြင်နေရသည့် Tulipပန်းခင်းကြီးက ခရမ်းရောင်လွှမ်းကာ လှချင်တိုင်းလှနေတာမို့ ကြည့်မဝသည့်ထိုမြင်ကွင်းလေးကို ပါးစပ်အဟောင်းသားငေးနေမိ၏။
"ပျော်လား"
နွေးထွေးချိုမြသော ဦးရဲ့အသံကြောင့် ရင်ထဲပျော်ဆင်းသွားရပြီး ဦးလည်ပင်းကိုခြေဖျားလေးထောက်၍ ဖက်လိုက်မိသည်အထိ။
ဦးနှုတ်ခမ်းတွေက ကိုင်းရဲ့နဖူးပေါ်၊ ပါးပေါ် နေရာလပ်မကျန်အောင်ထိတွေ့သွား၍ တသိမ့်သိမ့်ရင်ခုန်သွားမိရင်း ပိုပြီးတင်းနေအောင်ဖက်ထားမိသည်။
နွေးနေသော ဒီရင်ခွင်ကြီးကို ကိုင်း အလွန်နှစ်ခြိုက်မိသလို ဦးကို ပိုပိုပြီးချစ်လာမိကာ…
"ချစ်တယ် ကိုယ့်ချာတိတ်လေး"
ကိုင်းနှုတ်ခမ်းတွေ နွေးခနဲဖြစ်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေဆီမှ စိုစွတ်သောအထိအတွေ့ကြောင့် မျက်လုံးတွေဖွင့်ကြည့်မိတော့ နီးကပ်နေသော ဦးရဲ့မျက်နှာ။
ထိုအခါမှ အသိစိတ်ပြန်ကပ်သွားပြီး ပန်းခင်းကြီးလည်းမရှိတော့ဘဲ Hotelခန်းထဲမှာမှန်း သတိပြန်ရကာ ကိုင်းတစ်ကိုယ်လုံး ဦးရင်ခွင်ထဲမှာနစ်မြုပ်လို့။
မျက်စောင်းလေးချီမိပေမယ့် ဦးရဲ့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ကာ မျက်နှာလေးမော့ပေးလိုက်တော့ အိမ်မက်ထဲကအနမ်းတွေက အပြင်မှာတကယ်ရှိလာ၏။
"ဦီး.. ကိုင်းပျော်နေတာ အိမ်မက်ထဲမှာ ဦးနဲ့ကိုင်းက Tulipပန်းခင်းကြီးနားမှာတဲ့ Seaတို့ဟန်းနီးမွန်းကို စိတ်စွဲသွားလို့ထင်တယ်"
"သွားချင်လို့လား"
ကိုင်း နှုတ်ခမ်းလေးစူလိုက်ကာ ဦးကိုမော့ကြည့်တော့ ဦးက ကိုင်းကိုလေးနက်သောအကြည့်တွေဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်နေသည်။
ဦးရဲ့အကြည့်တွေက အမြဲလိုစူးရှနေတတ်ကာ ကိုင်းကိုကြည့်တိုင်း နွေးထွေးနူးညံ့ခြင်းတွေ ရောယှက်နေတတ်သည်။
ဦးရဲ့နှာတံစင်းနေပုံက Seaထက်ပိုပြီးကြည့်ကောင်းသလိုထင်မိကာ ဦးနှုတ်ခမ်းတွေကလည်း လေးကိုင်းသဏ္ဌာန်ရှိကာ ပန်းရင့်ရောင်သမ်းနေ၏။
ချောလိုက်တဲ့ ငါ့ရည်းစားကြီး…
"ဦးကိုအရမ်းချစ်တာပဲ"
"အဲ့ဒါကိုမေးလို့လား ဟန်းနီးမွန်းကိုစိတ်စွဲနေတယ်ဆိုတော့ ကိုယ့်ကိုအထာပေးတာလား"
"ပေးပါဘူး ကိုင်းက Amsterdamကိုသွားချင်တာကြာပြီ Amsterdamက Tulipပွင့်ချိန်ဆို အရမ်းလှတာလေ ခုဆိုပွင့်လောက်ရောပေါ့ Aprilလလည်ရောက်တော့မယ်"
"သွားမှာလားလို့"
ဒီမေးခွန်းကိုပဲ ထပ်မေးနေတော့ လိုက်ပို့ပေးချင်လို့လားဟုမေးခွန်းထုတ်မိကာ ကိုင်း နှုတ်ခမ်းလေးပြုံးသွားရ၏။
ဦးနဲ့အတူ ခရီးထွက်ချင်စိတ်လေးလည်းဖြစ်သွားကာ သူ ကိုင်းအပေါ်ဘယ်လောက်ထိ အနွံတာခံနိုင်မလဲဟုလည်း သိချင်မိသည်။
"သွားချင်တယ်"
"ကိုယ်နဲ့သွားမလား"
ချက်ချင်းပြန်မေးလာသည့်မေးခွန်းကြောင့် ကိုင်း ဦးလည်ပင်းကိုဖက်ထားရာမှ လွှတ်လိုက်ကာ ဦးမျက်နှာကိုသေချာကြည့်မိတော့ စနောက်နေတာလည်းမဟုတ်။
ကိုင်းအကြည့်ကို နားလည်နေသော ဦးက နှာခေါင်းဖျားချင်းပွတ်တိုက်ချော့မြှူကာ…
"မင်းသွားချင်ရင် လိုက်ပို့ပေးမယ်"
"ဦးက အားလို့လား တစ်ခါတစ်လေဆို ကိုင်းဆီတောင်ဖုန်းမဆက်ဖြစ်တာ"
"၂ရက် ၃ရက်လောက်တော့ အားလိုက်လို့ရတယ်"
"ဦးကိုမယုံတော့ဘူး အရမ်းတွေအလိုလိုက်နေတာ တစ်ခုခုလိုချင်နေပြီထင်တယ်"
"အင်း.. မင်းကိုလိုချင်တာ"
ကိုင်းလည်တိုင်လေးဆီ တိုးဝှေ့နမ်းရှိုက်ရင်း ခပ်တိုးတိုးပြောလာတော့ ကြက်သီးထသွားမိသည်အထိ ရင်ခုန်သွားမိသည်။
ခါတိုင်းလည်း နမ်းနေကျဖြစ်ပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့ ကိုင်းရှက်နေမိကာ ဦးမျက်နှာကိုလည်း သေချာမကြည့်ရဲတော့။
ဦးဘာဖြစ်နေတာလဲ…
"ကိုယ် မင်းကိုလိုချင်တယ် ကိုင်း မင်းနဲ့အတူတူ နေ့ရော၊ညပါ ဖြတ်သန်းချင်တယ် မင်းကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီးအိပ်ချင်တယ် မင်းမျက်နှာလေးကိုအနီးကပ်ကြည့်ပြီး နိုးထချင်တယ် ကိုယ်မင်းကိုလက်ထပ်ချင်တယ်
မင်းကိုလိုချင်တယ် ချာတိတ် ကိုယ့်ကိုပေးမှာလား"
အလေးအနက်မေးလာသည့် ဦးကြောင့် ကိုင်းထိတ်လန့်သွားရပြီး ဘာဖြေလို့ဖြေရမှန်းမသိဘဲ မျက်လုံးလေးဝိုင်းစက်သွားမိသည်။
ဦးပုံစံဟာ နောက်ပြောင်နေတာမျိုးလည်းမရှိ၍ ကိုင်းကို တကယ်လက်ထပ်ခွင့်တောင်းနေမှန်းလည်း သိလိုက်သည်။
နှစ်ယောက်တည်း တစ်ညလုံးရှိခဲ့သည့်အပြင် အခုလည်း ဦး ဇွတ်ဖြစ်လာရင် ကိုင်း ရှောင်လို့မရ။
"အခုဘာမှမလုပ်ပါဘူးကွာ ကြောက်တတ်လိုက်တာ"
ဦးဆီက ရယ်သံတိုးဖွဖွထွက်လာတော့မှ ကိုင်းရှက်သွားပြီး မျက်နှာလေးရဲကာ ရင်ဘတ်ကို တဘုန်းဘုန်းထုပစ်လိုက်သည်။
ထိုအခါ ဦးက ထထိုင်လိုက်ပြီး ပွယောင်းနေသည့်ဆံပင်လေးတွေကို သပ်တင်ပေးရင်း ကိုင်းနဖူးကိုငုံ့နမ်းသည်။
"ထတော့ အိမ်ပြန်ရဦးမယ် ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲအိပ်ရတာ ကျေနပ်တယ်မလား"
"ဟုတ်"
"မမေ့နဲ့နော် ကိုယ်မင်းကိုလိုချင်တယ်ဆိုတာ"
"ဦးနော် အရမ်းမျက်နှာပြောင်မနေနဲ့"
ကိုင်းရှက်ရမ်းရမ်းပြီး တအားအော်ပစ်တော့ ဦးကသဘောတကျရယ်နေရင်း…
"Amsterdamသွားချင်ရင်တော့ တကယ်လိုက်ပို့မယ် သွားချင်တယ် လိုက်ပို့လို့ပဲပြောလိုက်"
"ပြောဘူး ကိုင်းက Seaတို့နဲ့ပဲလိုက်မှာ"
💞💞💞💞💞
"နင်က ဘာလိုက်လုပ်မှာလဲ"
ကိုယ်တွေဟန်းနီးမွန်းမှာ ဒင်းက ကန့်လန့်ကန့်လန့်လုပ်ချင်နေပြန်ပြီမို့ သူသည် မ,ကို ကြိတ်ဒေါသဖြစ်နေမိသည်။
နေသာကတော့ မ,လိုက်မှာမို့ ဝမ်းသာအားရဖြစ်နေကာ မ,ပစ္စည်းတွေကူထည့်ပေးနေ၍ သူ့မှာ မြွေပါလည်းဆုံး၊ သားလည်းဆုံးအခြေအနေ…
ကောင်းကင်ပြာဟာ တကယ်ကိုအလိုက်ကမ်းဆိုးမသိသော အမွှေစိန်မကြီးဖြစ်ပါ၏။
"ငါလည်း Amsterdamသွားမလို့လေ"
"ငါတို့က Amsterdamသွားမှာမှမဟုတ်တာ မ.. နင်မရစ်နဲ့နော် ငါ အစ်ကိုမဟာနဲ့လှမ်းတိုင်မှာ"
"တိုင်ပေါ့"
"အေး တိုင်ပြီ"
ဒီတစ်ခါတော့ ဘယ်လိုမှသည်းမခံနိုင်တော့၍ ဖုန်းကိုထုတ်ကာ အစ်ကိုမဟာ့ဆီလှမ်းဆက်၍ ဒီငရှုပ်မကို တိုင်ပစ်ဦးမည်ဟု ကြိမ်းထားလိုက်သည်။
ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်နေတုန်း မ,ကိုလှည့်ကြည့်သည့်အခါ မ,က Black pinkရဲ့ Kill this loveဆိုသည့်သီချင်းဖြင့် ခုန်ပေါက် က,နေပြန်သည်။
သီချင်းနာမည်ကိုက သူ့ကိုအသက်ရှုကြပ်စေတာမို့ မရဲ့ဖုန်းကိုကောက်ယူပြီး သီချင်းကိုရပ်ပစ်လိုက်သည်။
"မ ငါနင့်ကိုတောင်းပန်ပါတယ်ဟာ ငါအခုမှနေသာနဲ့ ရင်းနှီးနွေးထွေးရမှာမို့ပါ"
"အဲ့ဒါငါနဲ့ဘာဆိုင်လဲ Amsterdamကိုသွားမယ် နေမြဲချိုသာနဲ့ကဲမယ် ပင်လယ်ပြာလေးကတော့ ချောင်တစ်ချောင်မှာကပ်ငိုပေါ့ကွယ်"
"ချောင်တစ်ချောင်ကပ်ငိုရအောင် နေသာက ငါ့မိန်းမနော်"
"ငါ့မောင်မိန်းမ ငါ့မိန်းမပဲ"
သူအလွန်ဒေါသဖြစ်သွားပြီး အစ်ကိုမဟာ့ဆီဖုန်းပြန်ခေါ်လိုက်တော့ မရဲ့ဘဲကြီးကလည်း မညည်းမညူဖုန်းကိုင်ပြန်သည်။
ဒီလူဟာ မ နဲ့ပတ်သတ်ပြီး အတော်လေးအနွံတာခံနိုင်သလို၊ တစ်ခါတစ်လေ သူ ရိုက်ခွဲပစ်ချင်လောက်အောင်ဆိုးသည့် မ,ကိုမထိရက်မတို့ရက်၊ အရိပ်တကြည့်ကြည့်ချစ်တတ်သေးသူ။
"ဟဲလို"
"အစ်ကိုမဟာ ခင်ဗျားရဲ့ကိုင်းက ကျွန်တော်တို့ကိုလိုက်ရှုပ်ဦးမလို့တဲ့ တားမပေးတော့ဘူးလား"
"သူက မင်းတို့နဲ့ပဲသွားချင်တာတဲ့ Amsterdamကိုသွားချင်တယ်ဆိုလို့ လိုက်ပို့ပေးဖို့ဟာကို"
"ဒါဆိုလည်း ခေါ်သွားတော့ဗျာ"
"မင်းကလည်းခေါ်သွားလိုက်ပါ ကလေးက မင်းတို့နဲ့ပဲလိုက်ချင်တာကို.. သွားစားရိတ်၊စားစားရိတ် ငါအကုန်ပေးပါ့မယ်"
"မခေါ်ချင်ပါဘူး ဒါကHoneymoonလေ သူငယ်ချင်းတွေစုသွားတဲ့ အပျော်ခရီးမှမဟုတ်တာ လုပ်ပါအစ်ကိုရ.. ခင်ဗျားနဲ့ကိုင်း လက်ထပ်တဲ့အခါ ဂေါ်ရန်ဂျီကျွန်းကြီးတစ်ခုလုံး အပိုင်ဝယ်ပေးပါ့မယ်"
"ငါ့ဘာသာလည်းဝယ်နိုင်တယ်"
"ကျွန်တော်ကလက်ဖွဲ့မှာလေ"
"ကျစ်! မင်းတို့ကကွာ ငါ့ကလေးကိုစိတ်ညစ်အောင်"
"မညစ်ပါဘူး မ,က အစ်ကိုနဲ့ဆိုပျော်နေမှာပါ ပြီးတော့အခုအချိန်က နွေလလည်လေ Amsterdamက ဒီအချိန်ဆိုပိုလှတယ်"
"အင်း.. အဲ့ဒါဆိုပြီးရော ငါSingaporeမှာစောင့်မယ် မင်းတို့လာခဲ့လိုက်တော့"
နေမင်းမဟာဖုန်းချသွားတော့ သူသည် အလွန်လျှို့ဝှက်သောအပြုံးဖြင့် ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးပြုံးလိုက်မိကာ အရှုပ်ထုတ် မ ကတော့ သူ့အဖြစ်ကိုမသိသေးဘဲ ဆိုလို့က,လို့ကောင်းနေဆဲ။
နင့်ကိုနိုင်မယ့်အကွက်လေး ငါရထားတယ် Skyရေ…
💞💞💞💞💞
"အားလုံး ပျော်ပျော်နေခဲ့ကြ လိုအပ်တာရှိရင် ဖေဖေ့ဆီလှမ်းမှာ"
"ကိုင်းတော့ ဖေဖေ့ကိုလွမ်းနေတော့မှာပဲ"
"အဟမ်း အဟမ်း"
ကိုင်းက ကလေးလိုလုပ်ကာ ဦးဧကန်ကိုကပ်ချွဲနေတုန်း အန်တီမိုးညက ချောင်းဟန့်နေ၍ သူမက အမေဖြစ်သူဆီ တစ်ခါပြေးကပ်ပြန်သည်။
ကိုင်းထက်စာလျှင် Seaကရင့်ကျက်နေပြီဖြစ်ကာ နေ့ဘေးမှာ အေးအေးဆေးဆေးရပ်နေ၏။
"ငါတို့၃ယောက်ခရီးမထွက်ဖြစ်တာကြာပြီနော"
"အင်း ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခေါက်ကတော့ ငါတို့နှစ်ယောက်တည်းပဲ"
"ဟင်!!"
"မ,ဘဲကြီးနဲ့ချိန်းထားတယ် Singaporeကျရင် သပ်သပ်စီဖြစ်သွားမှာ"
နေ ဟယ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး Seaကိုမျက်စောင်းချီမိတော့ လူလည်ကျသောနေ့ခင်ပွန်းက ပြုံးစိစိဖြင့် မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြသည်။
နေကတော့ ကိုင်းနဲ့လည်ရဖို့ အားခဲထားပေမယ့် ကိုင်းမပါတော့သည့်အခါမှာ ပျင်းခြောက်ခြောက်ရှိမည့်အရေးကိုတွေးပြီး စိတ်ညစ်သွားမိတာက အမှန်ဖြစ်သည်။
ဒီကြားထဲ နေ့ကို ပြီတီတီကြည့်ကာ အကြွေးမှတ်ထားသည့် လူညစ်ပတ်ကလည်း ရှိနေသေးသည်ကိုး…
"အေးမယ်နော် နေသာ အနွေးထည်ပါရဲ့လား"
"ပါပါတယ် မာမီ"
"ဒက်ဒီ့ရဲ့နေမြဲချိုသာလေးတောင် အရွယ်ရောက်ပြီပဲ ဒါပေမယ့် ကလေးလို့ပဲမြင်ပြီး စိတ်ထဲနှမျောနေမိတာ"
"ကိုကို ကိုယ်ချင်းစာသွားပြီလား သူများတုန်းကဆို ဟွန့်..."
"ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"အမလေး သူ့ကိုမယူရင် သမီးအန်တီအိနွေးကို အလုပ်ထုတ်မယ်တကဲကဲနဲ့ ညည်းဒက်ဒီကလေ မာမီ့ကိုခြိမ်းခြောက်ပြီးယူထားတာ"
"အိမ်မက် တော်ပြီကွာ"
"ပြောပြတာလေ ကိုကို့သမီးကျမှသိတတ်နေလို့ နှမျောသလေး ဘာလေးနဲ့ သူရတုန်းကကျ ပျော်နေတာသိလား"
မာမီက အမြဲတမ်းထိုသို့ ခပ်စွာစွာလေးဖြစ်ပြီး နေကတော့ အနေအေးကာစကားသိပ်မပြောသည့် ဒက်ဒီနှင့်ပိုတူတာဖြစ်သည်။
ဒါကြောင့်လည်း ဒက်ဒီရော နေရော ဤမာမီစွာစွာလေးကို သိပ်ချစ်ရသည်လေ...
"ကဲပါ နေ့ကိုဖက်ပါဦး"
မာမီကအပြုံးလေးဖြင့် နေ့ကိုပွေ့ဖက်လာတော့ ဒက်ဒီက နေ့ကိုရော၊ မာမီကိုပါ သိမ်းကျုံးဖက်ပြီး နေ့ခေါင်းလေးကို ငုံ့နမ်းသည်။
"Seaအပေါ် သိပ်မဆိုးနဲ့နော် သမီး"
"ဟုတ်ကဲ့"
"နေ ပြန်လာရင် မာမီတို့မိသားစု ညစာစားရအောင်နော် မမမိုးညတို့ရော"
မာမီ့ရဲ့အသိပေးတောင်းဆိုစကားကို အန်တီမိုးညက ခေါင်းညိတ်ပြကာ လေယာဥ်ချိန်နီးတော့ နေတို့၃ယောက်လုံး Luggageတွေဆွဲကာ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။
Seaကတော့ သူ့အကြံနှင့်သူမို့ပြုံးနေကာ ဘာမှမသိသေးသော ကိုင်းကတော့ နေနှင့်လက်ချင်းချိတ်ပြီး…
"ကဲလိုက်ကြစို့ ယောင်းမရေ"
"Okပါနော် အဆင်ပြေပါတယ်"
လေယာဥ်ပေါ်ရောက်တော့မှ Seaက first classမှာ ဝယ်ထားမှန်းသိလိုက်ရပြီး ကိုယ့်နေရာမှာဝင်ထိုင်တော့ ကိုင်းက နေနဲ့ Seaရဲ့ကြားမှာဖြစ်သည်။
သို့သော် ဒါကိုလည်းခွင့်ပြုထားဟန်ဖြင့် Seaကမျက်နှာမပျက်…
"လည်စွပ်စွပ်ထား လည်ပင်းနာမယ်"
ဆိုကာ ကိုင်းကိုလည်စွပ်ကလေးစွပ်ပေးပြီး နေ့ကိုလည်းလှမ်းစွပ်ပေး၏။
ကိုင်းကို မချစ်တာလည်းမဟုတ်ပါဘဲ ဘာကြောင့်များမခေါ်ချင်ရတာလဲဟု တွေးမိသွားချိန် Seaက လက်သည်းဆေးဆိုးပေးနေပြန်သည်။
"ငါ့မိန်းမကိုလုပ်မပေးရဘူး ဒင်းကိုပဲလုပ်ပေးနေရတယ်"
"အမလေး နင်ကုသိုလ်ရပါတယ် Seaရယ် ငါကနင့်အစ်မလေ"
Seaကိုပြောနေရင်း ကိုင်းရဲ့မျက်လုံးတွေက လူသွားလမ်းလေးရဲ့တစ်ဖက်က ကောင်မလေးတွေဆီရောက်သွား၏။
ထိုကောင်မလေးတွေက Seaကိုမသိမသာကြည့်ကာ အချင်းချင်းတွတ်ထိုးနေကြ၍ ကိုင်းမျက်နှာစူပုတ်သွားကာ လက်ကိုဆတ်ခနဲပြန်ရုတ်ပြီး…
"Sea ငါနဲ့နေရာလဲ"
"ဘာလဲဟ"
"နင့်မိန်းမအနားကပ်ထိုင် ထ.. အခုလဲ"
ဆိုကာ Seaကိုအတင်းနေရာလဲခိုင်းတာမို့ ကိုင်းအဖြစ်ကို နေကြိတ်ရယ်မိတော့သည်။
သူ့မောင်ကိုရှိုးနေကြ၍ သူမဟာ သဝန်တိုပြီးထသောင်းကျန်းနေတာမဟုတ်လား…
နေရာချင်းလဲအပြီးမှာတောင် ကိုင်းသည် ထိုကောင်မလေးတွေဆီ စူးခနဲလှမ်းကြည့်နေသေး၍ နေက သူမလက်ကိုလှမ်းဆွဲပြီး အတင်းထိုင်ခိုင်းရသည်။
ပြာနှစ်ပြာဟာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ထိုမျှအထိချစ်ကြခြင်းဖြစ်သည်။
"ငါ့ယောင်းမတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာတောင် နှာဘူးမတွေက.."
ဟု Seaရဲ့လက်မောင်းကိုဖက်ကာ ပါးလေးကပ်ပြီးခေါင်းမှီရင်း ပွစိပွစိပြောနေသေး၏။
ခုံချင်းကပ်သွားပြီမို့ နေလည်း ကိုင်းလို၊ သူ့လက်မောင်းမှာခေါင်းလေးမှီထားတော့ နေ့လက်ကိုပြန်ဆုပ်ကိုင်လာသော သူ့လက်တစ်ဖက်ဟာ နွေးထွေးလွန်းလှသည်။
"Sea နင်တကယ်ကြီး ဦးနေမင်းမဟာနဲ့"
"အဲ့ဒီလူကြီးက Gentlemanပါ ကိုင်းဘာမှမဖြစ်ဘူး စိတ်ချ ငါကတော့ Gentlemanမဟုတ်ဘူးနော်"
လေယာဥ်ပေါ်ပဲရှိသေးတာတောင်မှ စကားခေါ်နေသည့်သူ့ကို အမြင်ကတ်သွားရ၍ နေမျက်စောင်းလေးထိုးပစ်လိုက်မိသည်။
ကိုင်းမပါပေမယ့် ကိုယ့်ချစ်သူ၊ ကိုယ့်ခင်ပွန်းပါနေ၍ ဒီခရီးလေးဟာ ပျင်းခြောက်ခြောက်ဖြစ်နေမှာတော့ မဟုတ်ချေ။
တစ်ဖက်က မယ်မင်းကြီးမလေးကတော့ မောင်ဖြစ်သူကို ဘယ်သူကြည့်နေသလဲဟု ကင်းစောင့်သလိုစောင့်ကြည့်နေ၍ နေတို့ပြောသည့်စကားကို မကြားလောက်…
💞💞💞💞💞
Part 21 ဆက်ရန်
စာဖတ်သူတစ်ဦးချင်းစီကိုလေးစားလျက်
#shinthant1141997
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
💞 Part - 20 💞
~~~~~~~~~~~~~
မ်က္စိတစ္ဆံုးျမင္ေနရသၫ့္ Tulipပန္းခင္းႀကီးက ခရမ္းေရာင္လႊမ္းကာ လွခ်င္တိုင္းလွေနတာမို႔ ၾကၫ့္မဝသၫ့္ထိုျမင္ကြင္းေလးကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားေငးေနမိ၏။
"ေပ်ာ္လား"
ေနြးေထြးခ်ိဳျမေသာ ဦးရဲ့အသံေၾကာင့္ ရင္ထဲေပ်ာ္ဆင္းသြားရၿပီး ဦးလည္ပင္းကိုေျခဖ်ားေလးေထာက္၍ ဖက္လိုက္မိသည္အထိ။
ဦးႏႈတ္ခမ္းေတြက ကိုင္းရဲ့နဖူးေပၚ၊ ပါးေပၚ ေနရာလပ္မက်န္ေအာင္ထိေတြ့သြား၍ တသိမ့္သိမ့္ရင္ခုန္သြားမိရင္း ပိုၿပီးတင္းေနေအာင္ဖက္ထားမိသည္။
ေနြးေနေသာ ဒီရင္ခြင္ႀကီးကို ကိုင္း အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္မိသလို ဦးကို ပိုပိုၿပီးခ်စ္လာမိကာ…
"ခ်စ္တယ္ ကိုယ့္ခ်ာတိတ္ေလး"
ကိုင္းႏႈတ္ခမ္းေတြ ေနြးခနဲျဖစ္သြားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီမွ စိုစြတ္ေသာအထိအေတြ့ေၾကာင့္ မ်က္လံုးေတြဖြင့္ၾကၫ့္မိေတာ့ နီးကပ္ေနေသာ ဦးရဲ့မ်က္ႏွာ။
ထိုအခါမွ အသိစိတ္ျပန္ကပ္သြားၿပီး ပန္းခင္းႀကီးလည္းမရိွေတာ့ဘဲ Hotelခန္းထဲမွာမွန္း သတိျပန္ရကာ ကိုင္းတစ္ကိုယ္လံုး ဦးရင္ခြင္ထဲမွာနစ္ျမဳပ္လို႔။
မ်က္ေစာင္းေလးခ်ီမိေပမယ့္ ဦးရဲ့လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္ကာ မ်က္ႏွာေလးေမာ့ေပးလိုက္ေတာ့ အိမ္မက္ထဲကအနမ္းေတြက အျပင္မွာတကယ္ရိွလာ၏။
"ဦီး.. ကိုင္းေပ်ာ္ေနတာ အိမ္မက္ထဲမွာ ဦးနဲ႔ကိုင္းက Tulipပန္းခင္းႀကီးနားမွာတဲ့ Seaတို႔ဟန္းနီးမြန္းကို စိတ္စဲြသြားလို႔ထင္တယ္"
"သြားခ်င္လို႔လား"
ကိုင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးစူလိုက္ကာ ဦးကိုေမာ့ၾကၫ့္ေတာ့ ဦးက ကိုင္းကိုေလးနက္ေသာအၾကၫ့္ေတျြဖင့္ စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
ဦးရဲ့အၾကည့္ေတြက အၿမဲလိုစူးရွေနတတ္ကာ ကိုင္းကိုၾကၫ့္တိုင္း ေနြးေထြးႏူးညံ့ျခင္းေတြ ေရာယွက္ေနတတ္သည္။
ဦးရဲ့ႏွာတံစင္းေနပံုက Seaထက္ပိုၿပီးၾကၫ့္ေကာင္းသလိုထင္မိကာ ဦးႏႈတ္ခမ္းေတြကလည္း ေလးကိုင္းသဏၭာန္ရိွကာ ပန္းရင့္ေရာင္သမ္းေန၏။
ေခ်ာလိုက္တဲ့ ငါ့ရည္းစားႀကီး…
"ဦးကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲ"
"အဲ့ဒါကိုေမးလို႔လား ဟန္းနီးမြန္းကိုစိတ္စဲြေနတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုအထာေပးတာလား"
"ေပးပါဘူး ကိုင္းက Amsterdamကိုသြားခ်င္တာၾကာၿပီ Amsterdamက Tulipပြင့္ခ်ိန္ဆို အရမ္းလွတာေလ ခုဆိုပြင့္ေလာက္ေရာေပါ့ Aprilလလည္ေရာက္ေတာ့မယ္"
"သြားမွာလားလို႔"
ဒီေမးခြန္းကိုပဲ ထပ္ေမးေနေတာ့ လိုက္ပို႔ေပးခ်င္လို႔လားဟုေမးခြန္းထုတ္မိကာ ကိုင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးႃပံုးသြားရ၏။
ဦးနဲ႔အတူ ခရီးထြက္ခ်င္စိတ္ေလးလည္းျဖစ္သြားကာ သူ ကိုင္းအေပၚဘယ္ေလာက္ထိ အႏြံတာခံႏိုင္မလဲဟုလည္း သိခ်င္မိသည္။
"သြားခ်င္တယ္"
"ကိုယ္နဲ႔သြားမလား"
ခ်က္ခ်င္းျပန္ေမးလာသၫ့္ေမးခြန္းေၾကာင့္ ကိုင္း ဦးလည္ပင္းကိုဖက္ထားရာမွ လႊတ္လိုက္ကာ ဦးမ်က္ႏွာကိုေသခ်ာၾကၫ့္မိေတာ့ စေနာက္ေနတာလည္းမဟုတ္။
ကိုင္းအၾကၫ့္ကို နားလည္ေနေသာ ဦးက ႏွာေခါင္းဖ်ားခ်င္းပြတ္တိုက္ေခ်ာ့ၿမွူကာ…
"မင္းသြားခ်င္ရင္ လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"ဦးက အားလို႔လား တစ္ခါတစ္ေလဆို ကိုင္းဆီေတာင္ဖုန္းမဆက္ျဖစ္တာ"
"၂ရက္ ၃ရက္ေလာက္ေတာ့ အားလိုက္လို႔ရတယ္"
"ဦးကိုမယံုေတာ့ဘူး အရမ္းေတြအလိုလိုက္ေနတာ တစ္ခုခုလိုခ်င္ေနၿပီထင္တယ္"
"အင္း.. မင္းကိုလိုခ်င္တာ"
ကိုင္းလည္တိုင္ေလးဆီ တိုးေဝ႔ွနမ္းရိႈက္ရင္း ခပ္တိုးတိုးေျပာလာေတာ့ ၾကက္သီးထသြားမိသည္အထိ ရင္ခုန္သြားမိသည္။
ခါတိုင္းလည္း နမ္းေနက်ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုင္းရွက္ေနမိကာ ဦးမ်က္ႏွာကိုလည္း ေသခ်ာမၾကၫ့္ရဲေတာ့။
ဦးဘာျဖစ္ေနတာလဲ…
"ကိုယ္ မင္းကိုလိုခ်င္တယ္ ကိုင္း မင္းနဲ႔အတူတူ ေန့ေရာ၊ညပါ ျဖတ္သန္းခ်င္တယ္ မင္းကိုရင္ခြင္ထဲထၫ့္ၿပီးအိပ္ခ်င္တယ္ မင္းမ်က္ႏွာေလးကိုအနီးကပ္ၾကၫ့္ၿပီး ႏိုးထခ်င္တယ္ ကိုယ္မင္းကိုလက္ထပ္ခ်င္တယ္
မင္းကိုလိုခ်င္တယ္ ခ်ာတိတ္ ကိုယ့္ကိုေပးမွာလား"
အေလးအနက္ေမးလာသၫ့္ ဦးေၾကာင့္ ကိုင္းထိတ္လန႔္သြားရၿပီး ဘာေျဖလို႔ေျဖရမွန္းမသိဘဲ မ်က္လံုးေလးဝိုင္းစက္သြားမိသည္။
ဦးပံုစံဟာ ေနာက္ေျပာင္ေနတာမ်ိဳးလည္းမရိွ၍ ကိုင္းကို တကယ္လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေနမွန္းလည္း သိလိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္တည္း တစ္ညလံုးရိွခဲ့သၫ့္အျပင္ အခုလည္း ဦး ဇြတ္ျဖစ္လာရင္ ကိုင္း ေရွာင္လို႔မရ။
"အခုဘာမွမလုပ္ပါဘူးကြာ ေၾကာက္တတ္လိုက္တာ"
ဦးဆီက ရယ္သံတိုးဖြဖြထြက္လာေတာ့မွ ကိုင္းရွက္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေလးရဲကာ ရင္ဘတ္ကို တဘုန္းဘုန္းထုပစ္လိုက္သည္။
ထိုအခါ ဦးက ထထိုင္လိုက္ၿပီး ပြေယာင္းေနသၫ့္ဆံပင္ေလးေတြကို သပ္တင္ေပးရင္း ကိုင္းနဖူးကိုငံု႔နမ္းသည္။
"ထေတာ့ အိမ္ျပန္ရဦးမယ္ ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲအိပ္ရတာ ေက်နပ္တယ္မလား"
"ဟုတ္"
"မေမ့နဲ႔ေနာ္ ကိုယ္မင္းကိုလိုခ်င္တယ္ဆိုတာ"
"ဦးေနာ္ အရမ္းမ်က္ႏွာေျပာင္မေနနဲ႔"
ကိုင္းရွက္ရမ္းရမ္းၿပီး တအားေအာ္ပစ္ေတာ့ ဦးကသေဘာတက်ရယ္ေနရင္း…
"Amsterdamသြားခ်င္ရင္ေတာ့ တကယ္လိုက္ပို႔မယ္ သြားခ်င္တယ္ လိုက္ပို႔လို႔ပဲေျပာလိုက္"
"ေျပာဘူး ကိုင္းက Seaတို႔နဲ႔ပဲလိုက္မွာ"
💞💞💞💞💞
"နင္က ဘာလိုက္လုပ္မွာလဲ"
ကိုယ္ေတြဟန္းနီးမြန္းမွာ ဒင္းက ကန႔္လန္႔ကန႔္လန႔္လုပ္ခ်င္ေနျပန္ၿပီမို႔ သူသည္ မ,ကို ႀကိတ္ေဒါသျဖစ္ေနမိသည္။
ေနသာယကေတာ့ မ,လိုက္မွာမို႔ ဝမ္းသာအားရျဖစ္ေနကာ မ,ပစၥည္းေတြကူထၫ့္ေပးေန၍ သူ႔မွာ ႁမြေပါလည္းဆံုး၊ သားလည္းဆံုးအေျခအေန…
ေကာင္းကင္ျပာဟာ တကယ္ကိုအလိုက္ကမ္းဆိုးမသိေသာ အေမႊစိန္မႀကီးျဖစ္ပါ၏။
"ငါလည္း Amsterdamသြားမလို႔ေလ"
"ငါတို႔က Amsterdamသြားမွာမွမဟုတ္တာ မ.. နင္မရစ္နဲ႔ေနာ္ ငါ အစ္ကိုမဟာနဲ႔လွမ္းတိုင္မွာ"
"တိုင္ေပါ့"
"ေအး တိုင္ၿပီ"
ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘယ္လိုမွသည္းမခံႏိုင္ေတာ့၍ ဖုန္းကိုထုတ္ကာ အစ္ကိုမဟာ့ဆီလွမ္းဆက္၍ ဒီငရႈပ္မကို တိုင္ပစ္ဦးမည္ဟု ႀကိမ္းထားလိုက္သည္။
ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္ေနတုန္း မ,ကိုလွၫ့္ၾကည့္သၫ့္အခါ မ,က Black pinkရဲ့ Kill this loveဆိုသၫ့္သီခ်င္းျဖင့္ ခုန္ေပါက္ က,ေနျပန္သည္။
သီခ်င္းနာမည္ကိုက သူ႔ကိုအသက္ရႈၾကပ္ေစတာမို႔ မရဲ့ဖုန္းကိုေကာက္ယူၿပီး သီခ်င္းကိုရပ္ပစ္လိုက္သည္။
"မ ငါနင့္ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ ငါအခုမွေနသာနဲ႔ ရင္းႏွီးေနြးေထြးရမွာမို႔ပါ"
"အဲ့ဒါငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ Amsterdamကိုသြားမယ္ ေနၿမဲခ်ိဳသာနဲ႔ကဲမယ္ ပင္လယ္ျပာေလးကေတာ့ ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာကပ္ငိုေပါ့ကြယ္"
"ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္ကပ္ငိုရေအာင္ ေနသာက ငါ့မိန္းမေနာ္"
"ငါ့ေမာင္မိန္းမ ငါ့မိန္းမပဲ"
သူအလြန္ေဒါသျဖစ္သြားၿပီး အစ္ကိုမဟာ့ဆီဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္ေတာ့ မရဲ့ဘဲႀကီးကလည္း မညည္းမၫူဖုန္းကိုင္ျပန္သည္။
ဒီလူဟာ မ နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး အေတာ္ေလးအႏြံတာခံႏိုင္သလို၊ တစ္ခါတစ္ေလ သူ ရိုက္ခဲြပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ဆိုးသၫ့္ မ,ကိုမထိရက္မတို႔ရက္၊ အရိပ္တၾကၫ့္ၾကၫ့္ခ်စ္တတ္ေသးသူ။
"ဟဲလို"
"အစ္ကိုမဟာ ခင္ဗ်ားရဲ့ကိုင္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုလိုက္ရႈပ္ဦးမလို႔တဲ့ တားမေပးေတာ့ဘူးလား"
"သူက မင္းတို႔နဲ႔ပဲသြားခ်င္တာတဲ့ Amsterdamကိုသြားခ်င္တယ္ဆိုလို႔ လိုက္ပို႔ေပးဖို႔ဟာကို"
"ဒါဆိုလည္း ေခၚသြားေတာ့ဗ်ာ"
"မင္းကလည္းေခၚသြားလိုက္ပါ ကေလးက မင္းတို႔နဲ႔ပဲလိုက္ခ်င္တာကို.. သြားစားရိတ္၊စားစားရိတ္ ငါအကုန္ေပးပါ့မယ္"
"မေခၚခ်င္ပါဘူး ဒါကHoneymoonေလ သူငယ္ခ်င္းေတြစုသြားတဲ့ အေပ်ာ္ခရီးမွမဟုတ္တာ လုပ္ပါအစ္ကိုရ.. ခင္ဗ်ားနဲ႔ကိုင္း လက္ထပ္တဲ့အခါ ေဂၚရန္ဂ်ီကၽြန္းႀကီးတစ္ခုလံုး အပိုင္ဝယ္ေပးပါ့မယ္"
"ငါ့ဘာသာလည္းဝယ္ႏိုင္တယ္"
"ကၽြန္ေတာ္ကလက္ဖဲြ႔မွာေလ"
"က်စ္! မင္းတို႔ကကြာ ငါ့ကေလးကိုစိတ္ညစ္ေအာင္"
"မညစ္ပါဘူး မ,က အစ္ကိုနဲ႔ဆိုေပ်ာ္ေနမွာပါ ၿပီးေတာ့အခုအခ်ိန္က ေနြလလည္ေလ Amsterdamက ဒီအခ်ိန္ဆိုပိုလွတယ္"
"အင္း.. အဲ့ဒါဆိုၿပီးေရာ ငါSingaporeမွာေစာင့္မယ္ မင္းတို႔လာခဲ့လိုက္ေတာ့"
ေနမင္းမဟာဖုန္းခ်သြားေတာ့ သူသည္ အလြန္လ်ိႈ႔ဝွက္ေသာအႃပံုးျဖင့္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးႃပံုးလိုက္မိကာ အရႈပ္ထုတ္ မ ကေတာ့ သူ႔အျဖစ္ကိုမသိေသးဘဲ ဆိုလို႔က,လို႔ေကာင္းေနဆဲ။
နင့္ကိုႏိုင္မယ့္အကြက္ေလး ငါရထားတယ္ Skyေရ…
💞💞💞💞💞
"အားလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ၾက လိုအပ္တာရိွရင္ ေဖေဖ့ဆီလွမ္းမွာ"
"ကိုင္းေတာ့ ေဖေဖ့ကိုလြမ္းေနေတာ့မွာပဲ"
"အဟမ္း အဟမ္း"
ကိုင္းက ကေလးလိုလုပ္ကာ ဦးဧကန္ကိုကပ္ခၽဲြေနတုန္း အန္တီမိုးညက ေခ်ာင္းဟန႔္ေန၍ သူမက အေမျဖစ္သူဆီ တစ္ခါေျပးကပ္ျပန္သည္။
ကိုင္းထက္စာလ်ွင္ Seaကရင့္က်က္ေနၿပီျဖစ္ကာ ေန့ေဘးမွာ ေအးေအးေဆးေဆးရပ္ေန၏။
"ငါတို႔၃ေယာက္ခရီးမထြက္ျဖစ္တာၾကာၿပီေနာ"
"အင္း ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းပဲ"
"ဟင္!!"
"မ,ဘဲႀကီးနဲ႔ခ်ိန္းထားတယ္ Singaporeက်ရင္ သပ္သပ္စီျဖစ္သြားမွာ"
ေန ဟယ္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး Seaကိုမ်က္ေစာင္းခ်ီမိေတာ့ လူလည္က်ေသာေန့ခင္ပြန္းက ႃပံုးစိစိျဖင့္ မ်က္စိတစ္ဖက္မိွတ္ျပသည္။
ေနကေတာ့ ကိုင္းနဲ႔လည္ရဖို႔ အားခဲထားေပမယ့္ ကိုင္းမပါေတာ့သည့္အခါမွာ ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ရိွမၫ့္အေရးကိုေတြးၿပီး စိတ္ညစ္သြားမိတာက အမွန္ျဖစ္သည္။
ဒီၾကားထဲ ေန့ကို ၿပီတီတီၾကၫ့္ကာ အႂကြေးမွတ္ထားသၫ့္ လူညစ္ပတ္ကလည္း ရိွေနေသးသည္ကိုး…
"ေအးမယ္ေနာ္ ေနသာ အေနြးထည္ပါရဲ့လား"
"ပါပါတယ္ မာမီ"
"ဒက္ဒီ့ရဲ့ေနၿမဲခ်ိဳသာေလးေတာင္ အရြယ္ေရာက္ၿပီပဲ ဒါေပမယ့္ ကေလးလို႔ပဲျမင္ၿပီး စိတ္ထဲႏွေမ်ာေနမိတာ"
"ကိုကို ကိုယ္ခ်င္းစာသြားၿပီလား သူမ်ားတုန္းကဆို ဟြန႔္..."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"အမေလး သူ႔ကိုမယူရင္ သမီးအန္တီအိေနြးကို အလုပ္ထုတ္မယ္တကဲကဲနဲ႔ ညည္းဒက္ဒီကေလ မာမီ့ကိုၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးယူထားတာ"
"အိမ္မက္ ေတာ္ၿပီကြာ"
"ေျပာျပတာေလ ကိုကို႔သမီးက်မွသိတတ္ေနလို႔ ႏွေမ်ာသေလး ဘာေလးနဲ႔ သူရတုန္းကက် ေပ်ာ္ေနတာသိလား"
မာမီက အၿမဲတမ္းထိုသို႔ ခပ္စြာစြာေလးျဖစ္ၿပီး ေနကေတာ့ အေနေအးကာစကားသိပ္မေျပာသၫ့္ ဒက္ဒီႏွင့္ပိုတူတာျဖစ္သည္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ဒက္ဒီေရာ ေနေရာ ဤမာမီစြာစြာေလးကို သိပ္ခ်စ္ရသည္ေလ...
"ကဲပါ ေန့ကိုဖက္ပါဦး"
မာမီကအႃပံုးေလးျဖင့္ ေန့ကိုေပြ့ဖက္လာေတာ့ ဒက္ဒီက ေန့ကိုေရာ၊ မာမီကိုပါ သိမ္းက်ဳံးဖက္ၿပီး ေန့ေခါင္းေလးကို ငံု႔နမ္းသည္။
"Seaအေပၚ သိပ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ သမီး"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ေန ျပန္လာရင္ မာမီတို႔မိသားစု ညစာစားရေအာင္ေနာ္ မမမိုးညတို႔ေရာ"
မာမီ့ရဲ့အသိေပးေတာင္းဆိုစကားကို အန္တီမိုးညက ေခါင္းညိတ္ျပကာ ေလယာဥ္ခ်ိန္နီးေတာ့ ေနတို႔၃ေယာက္လံုး Luggageေတြဆဲြကာ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။
Seaကေတာ့ သူ႔အႀကံႏွင့္သူမို႔ႃပံုးေနကာ ဘာမွမသိေသးေသာ ကိုင္းကေတာ့ ေနႏွင့္လက္ခ်င္းခ်ိတ္ၿပီး…
"ကဲလိုက္ၾကစို႔ ေယာင္းမေရ"
"Okပါေနာ္ အဆင္ေျပပါတယ္"
ေလယာဥ္ေပၚေရာက္ေတာ့မွ Seaက first classမွာ ဝယ္ထားမွန္းသိလိုက္ရၿပီး ကိုယ့္ေနရာမွာဝင္ထိုင္ေတာ့ ကိုင္းက ေနနဲ႔ Seaရဲ့ၾကားမွာျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ဒါကိုလည္းခြင့္ျပဳထားဟန္ျဖင့္ Seaကမ်က္ႏွာမပ်က္…
"လည္စြပ္စြပ္ထား လည္ပင္းနာမယ္"
ဆိုကာ ကိုင္းကိုလည္စြပ္ကေလးစြပ္ေပးၿပီး ေန့ကိုလည္းလွမ္းစြပ္ေပး၏။
ကိုင္းကို မခ်စ္တာလည္းမဟုတ္ပါဘဲ ဘာေၾကာင့္မ်ားမေခၚခ်င္ရတာလဲဟု ေတြးမိသြားခ်ိန္ Seaက လက္သည္းေဆးဆိုးေပးေနျပန္သည္။
"ငါ့မိန္းမကိုလုပ္မေပးရဘူး ဒင္းကိုပဲလုပ္ေပးေနရတယ္"
"အမေလး နင္ကုသိုလ္ရပါတယ္ Seaရယ္ ငါကနင့္အစ္မေလ"
Seaကိုေျပာေနရင္း ကိုင္းရဲ့မ်က္လံုးေတြက လူသြားလမ္းေလးရဲ့တစ္ဖက္က ေကာင္မေလးေတြဆီေရာက္သြား၏။
ထိုေကာင္မေလးေတြက Seaကိုမသိမသာၾကၫ့္ကာ အခ်င္းခ်င္းတြတ္ထိုးေနၾက၍ ကိုင္းမ်က္ႏွာစူပုတ္သြားကာ လက္ကိုဆတ္ခနဲျပန္ရုတ္ၿပီး…
"Sea ငါနဲ႔ေနရာလဲ"
"ဘာလဲဟ"
"နင့္မိန္းမအနားကပ္ထိုင္ ထ.. အခုလဲ"
ဆိုကာ Seaကိုအတင္းေနရာလဲခိုင္းတာမို႔ ကိုင္းအျဖစ္ကို ေနႀကိတ္ရယ္မိေတာ့သည္။
သူ႔ေမာင္ကိုရိႈးေနၾက၍ သူမဟာ သဝန္တိုၿပီးထေသာင္းက်န္းေနတာမဟုတ္လား…
ေနရာခ်င္းလဲအၿပီးမွာေတာင္ ကိုင္းသည္ ထိုေကာင္မေလးေတြဆီ စူးခနဲလွမ္းၾကၫ့္ေနေသး၍ ေနက သူမလက္ကိုလွမ္းဆဲြၿပီး အတင္းထိုင္ခိုင္းရသည္။
ျပာႏွစ္ျပာဟာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ထိုမ်ွအထိခ်စ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
"ငါ့ေယာင္းမတစ္ေယာက္လံုးရိွေနတာေတာင္ ႏွာဘူးမေတြက.."
ဟု Seaရဲ့လက္ေမာင္းကိုဖက္ကာ ပါးေလးကပ္ၿပီးေခါင္းမွီရင္း ပြစိပြစိေျပာေနေသး၏။
ခံုခ်င္းကပ္သြားၿပီမို႔ ေနလည္း ကိုင္းလို၊ သူ႔လက္ေမာင္းမွာေခါင္းေလးမွီထားေတာ့ ေန့လက္ကိုျပန္ဆုပ္ကိုင္လာေသာ သူ႔လက္တစ္ဖက္ဟာ ေနြးေထြးလြန္းလွသည္။
"Sea နင္တကယ္ႀကီး ဦးေနမင္းမဟာနဲ႔"
"အဲ့ဒီလူႀကီးက Gentlemanပါ ကိုင္းဘာမွမျဖစ္ဘူး စိတ္ခ် ငါကေတာ့ Gentlemanမဟုတ္ဘူးေနာ္"
ေလယာဥ္ေပၚပဲရိွေသးတာေတာင္မွ စကားေခၚေနသၫ့္သူ႔ကို အျမင္ကတ္သြားရ၍ ေနမ်က္ေစာင္းေလးထိုးပစ္လိုက္မိသည္။
ကိုင္းမပါေပမယ့္ ကိုယ့္ခ်စ္သူ၊ ကိုယ့္ခင္ပြန္းပါေန၍ ဒီခရီးေလးဟာ ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ျဖစ္ေနမွာေတာ့ မဟုတ္ေခ်။
တစ္ဖက္က မယ္မင္းႀကီးမေလးကေတာ့ ေမာင္ျဖစ္သူကို ဘယ္သူၾကၫ့္ေနသလဲဟု ကင္းေစာင့္သလိုေစာင့္ၾကၫ့္ေန၍ ေနတို႔ေျပာသၫ့္စကားကို မၾကားေလာက္…
💞💞💞💞💞
Part 21 ဆက္ရန္
စာဖတ္သူတစ္ဦးခ်င္းစီကိုေလးစားလ်က္
#shinthant1141997