Ashtrielle Velasco
After we arrived at the hotel earlier, I couldn't help but think about who's with zavier at hanggang ngayon ay parang wala siyang balak tumawag para sabihin sa akin ang tungkol doon.
Na patawag nga rin kanina si Keshia kung nasaan daw ako ngayon at bakit hindi ko manlang daw siya sinabihan. Kilala ko ang babaeng iyon hindi siya nawawalan nang ibubukam bibig lalo na't magkasama sila ni Raven at baka malaman din niya kaya hindi ko sinabi kung nasaan ako ngayon.
"Hindi ka dumeretso kanina dito?" nabalik ako sa ulirat nang marinig ang boses ni kuya.
"May aksidente kasing naganap kaya doon kami sa hospital napaderetso"
Narinig ko ang pagbuntong hininga nito bago nagtungo sa kusina sumunod nalang ako sa kanya at napakunot ang aking noo nang makitang may roong mga pagkain ang nakalapag sa lamesa at mukhang masasarap ito.
Siya ba ang bumili nito?
Kaagad na akong kumuha nang plato dahil kanina pa ako walang kain baka kung ano pa ang mangyari sa akin kapag napabayaan ko ang aking kalusugan lalo na't may dinadala ako.
Tungkol nga pala sa pagbubuntis ko ay hindi ko pa ito pinapaalam kay kuya, pakiramdam ko may gusto pa muna akong malaman bago ko sabihin sa kanila ang tungkol dito tsaka hindi pa ako handa.
"My butler told me you saw zavier earlier?" napatango ako kaagad sa sinabi ni kuya bago ko siya tinignan.
"Pero hindi niya ako nakita" deretsong sagot ko habang nakatingin sa mga pagkain.
"I thought you came here to see him?, Ashtrielle kilala kita, now tell me! " may pagbabantang tanong nito habang seryosong nakatingin sa akin.
Gusto kong sabihin kay kuya kung bakit ako nandito, pero sigurado kapag malaman niya ay papauwiin niya ako kaagad sa pilipinas. Tsaka hindi ko rin naman inaasahan na doon ko siya makikita at may kasamang babae na hindi ko naman matukoy kung sino siya!
"Kuya sigurado ka bang bussiness trip ang pinunta ni zavier dito?"
Dahil sa tanong ko ay napakunot ang noo nitong tumingin sa akin. Maski ako rin ay napakunot dahil sa aking sinabi.
"What do you mean, of course he's here for a business trip" bakas sa boses niya ang seryoso na wari mo ay yun din ang alam niyang pinunta ni zavier dito.
"Now answer my question" Muli kong inalala ang tanong niya kanina, bago ako huminga ng malim.
"Okay fine, I came with you because I want to see zavier not personally but to see his actions, dahil noong nakaraang araw pa bumabagabag sa isip ko ang sinabi niya, i feel like he's hiding something" mahabang paliwanag ko kay kuya at parang hindi siya makapaniwala sa narinig, he's also bother of what I said.
"Kung nanghihinala ka sa kanya bakit hindi mo nalang siya kausapin, since the two of you can talk anytime".
I also want to talk to him but maybe he thinks that I don't trust him, at isa pa ayoko ring magaway kami dahil lang sa panghihinala ko.
"Siguro nga kuya, pero pwede bang huwag mo nalang sabihin sa kanya na nandito ako, kapag nakauwi na tayo ay doon ko nalang siya kakausapin" nakangiting pakiusap ko na kaagad naman niyang ikinatango. My brother really understand me anytime.
Tahimik kaming nagsalo ni kuya sa mga pagkain na nasa hapag. I also haven't seen the man I was with earlier since we got home, I think he has feel bad towards me because of what I said, pero may kasalanan din naman siya.
Pagkatapos kong kumain ay dumeretso kaagad ako sa kwarto para magbihis. Tumunog ang aking cellphone kaya dali dali ko itong kinuha sa aking bag, pero napakunot ang aking noo nang makitang si Tito ang tumawag.
[" Ash where are you?"] narinig ko ang boses nito sa kabilang linya pero kakaiba ang pakiramdam ko base sa kanyang tuno.
["Tito is there something wrong?"] takang tanong ko bago hinintay ang sasabihin nito.
["Lara and Nanay Nelia had an accident earlier, Ash they - "] hindi ko na kaagad pinatapos ang kanyang sinabi dahil kaagad kong na bitawan ang cellphone na hawak ko.
Bakit ngayon pa? Hindi ko akalain na mangyayari ito sa kanila lalo na't wala pa ako sa kanilang tabi, sana nasa maayos ang kanilang kalagayan.
Dali dali kong tinungo ang kwarto ni kuya at hindi na ako nag abalang kumatok, pagkapasok ko sa loob ay naabutan ko siyang may inaasikaso sa kanyang laptop.
"What's bring you here? , hindi ka pa-" Hindi pa niya natatapos ang kanyang sinabi at tumingin ito sa akin ng nakakunot ang noo.
"Are you okay?" bakas sa boses nito ang pagaalaala dahil sa aking kinikilos.
"Kuya, dinala daw kanina si nanay at Lara sa hospital,I want to see them" nakikiusap kong niyakap si kuya at doon na ako napahikbi .
I hope they are safe!
"Bakit ano ang nangyari sa kanila?" Hindi ko sinagot ang tanong niya dahil hindi ko rin alam ang nangyari.
Napabuntong hininga nalang siya bago niya ako pinaharap"Don't worry, ako na ang bahala sa flight mo, pack your things now" na patango ako kaagad sa kanyang sinabi at nagmamadali akong bumalik sa kwarto.
Mukhang hindi ko mauuna ang pakay ko rito, mas mahalaga parin sakin sila nanay ayokong nakikita ko silang nasa panganib.
Muli kong nilagay ang aking damit sa bagahe bago ako nagpalit nang damit na susuotin ko pabalik sa Pilipinas.
Pagkatapos kong mahanda lahat ng aking gamit ay kaagad na akong dumeretso sa sala habang hila hila ang aking bagahe. Napakunot ang aking noo dahil akala ko si kuya ang narito pero ang kanyang buttler. Ano namang ginagawa niya dito?
"Your brother is waiting you outside" deretsong wika nito bago kinuha sa akin ang hawak kong bagahe at siya na ang nagbuhat palabas.
Sumunod nalang ako sa kanya, bago kami pumasok sa elevator.
"I'm sorry madam for what I've done earlier" napalingon ako sa kanyang gawi pero hindi manlang siya gumalaw o tumingin sa akin bagkus deretso lang siyang nakatayo aking tabi.
" I'm still mad of you, but I accept your apology" tipid akong ngumiti sa kanha nang lumingon siya sa akin pero muli kong ibinalik ang paningin sa harap ng bumukas ang elevator.
Muli akong sumunod sa kanya hanggang sa makalabas kami sa hotel at nakita ko naman si kuya na nasa sasakyan habang may kinakausap.
"Im sorry Ash, hindi na kita ma sasamahan pabalik" ngumiti ako kay kuya dahil sa kanyang sinabi.
"Naiintindihan kita kuya, you came here for an important business, tsaka makaakuwi naman ako ng ligtas" napangiti siya ng tipid bago niya ako yakapin.
"Magiingat ka" muli nitong tinapik ang aking balikat bago ako nagpaalam sa kanya. Napatingin din ako sa kanyang katabi ng ngumiti siya ng tipid kaya napatango nalang ako.
May dalawa akong kasamang tauhan ni kuya na sasama sa akin pabalik, para narin masigurong ligtas ako makauwi. Hindi ko rin alam kung nalaman na ba ni zavier ang nangyari dahil hanggang ngayon ay hindi pa siya tumatawag.
Mukhang may iba pa siyang pinagkakaabalahan
Sumakay na ako kaagad sa kotse bago ko ti next si Tito na papunta ako sa hospital. Alam kung magtatanong si Keshia sa akin kung bakit ngayon lang ako nakarating.
****
"Ma'am nandito na po tayo" naalimpungan ako ng may tumapik sa aking balikat, kaya kaagad akong napatingin sa paligid.
Nagmamadali akong lumabas habang ang dalawa kong kasama ay hawak ang aking mga bagahe.
Pagkarating ko palang sa transit lounge ay kaagad akong napatigil nang makita ko si Ashley na papalapit sa aking pwesto.
Anong ginagawa niya rito?
"Ash? your also here" Hindi makapaniwalang wika nito tsaka tumingin sa aking mga kasama.
"I alsa heard what happen to lara, kaya rin ako bumalik dito, how about you?" bakas sa boses nito ang pag-aalala, napangiti ako ng palihim dahil sa kanyang kinikilos hindi man kami matagal na magkakilala pero napapansin ko na lumalabas rin ang tunay niyang kabaitan.
" May binisita ako sa ibang bansa, tsaka patungo ako ngayon sa hospital"
"Then let's go together" walang pagaalinlangan niyang wika kaya napatango nalang ako kaagad.
Sabay kaming lumbas sa airport bago nagtungo sa kotse nang kanyang sundo, inutusan ko rin ang dalawa kong kasama na dalhin nalang sa bahay ang aking mga gamit.
It was only half a minute when we arrived at the hospital kaya dali dali kaming pumasok bago hinanap ang room kung san sila naka confine.
Nahagilap ko si Tito na kakalabas lang sa isang silid at nang makita niya kami ay huminto muna siya kaya dali dali kaming lumapit sa kanyang gawi.
"Tito, How are they?" nagaalalang tanong ko habang kinakabahan dahil hindi ko pa masiguro kong nasa mabuting kalagayan ba sila.
"malalim ang natamong sugat ni Lara dahil sa pagkakabaril pero naagapan namin siya kaagad but she's still unconscious" napakunot ang aking noo dahil sa aking narinig
Nabaril? Anong nangyari sa kanila at sino ang may gawa nito?
"Si nanay?" muli kong tanong at hinawakan niya ang aking balikat para pakalmahin ako.
"Pareho sila ni Lara, hindi pa nagigising, pero nasa ligtas na ang kalagayan niya mabuti at may tumulong sa kanila para madala kaagad dito." mahabang paliwanag nito kaya mas lalo akong nagtaka dahil sa aking narinig, sino ang tinutukoy ni tito?
"Then who's that person?" nabaling ang tingin namin kay ashley dahil sa kanyang tanong, pero napailing lang si Tito sa kanya.
Hindi ko maiwasan na hindi isipin, paano kung isa sa mga kalaban nila zavier ang gumawa nito sa kanila. Napakaraming tanong ang bumabagabag sa akin, kung bakit kailangan pa nilang saktan ang mga mahal ko sa buhay.
Pagkaalis ni tito ay kinausap ko muna si Ashley na samahan nalang si Keshia sa pagbabantay kay Lara dahil kailangan ko ring tignan si nanay sa kabilang silid.
Nagmamadali kung tinungo ang sinabi ni tito
kanina ang room kung nasaan ngayon si nanay, habang papalapit ako sa kanyang silid ay nakakaramdam ako ng kakaiba, napakunot ang aking noo nang may biglang lumabas na isang matangkad na lalaki galing sa loob at deretso lang ito sa pag alis kaya hindi na ako nag dalawang isip na sundan siya.
I feel something strange..
Malayo ako ng kaunti sa kanya kaya hindi halatang sinusundan ko siya, may ginawa ba siya kay nanay? Pero baka bumisita lang din siya. Napailing ako sa aking mga iniisip dahil hindi ko rin alam kung ano nga ba talaga ang pinunta niya.
Kaagad akong napahinto ng tumigil siya sa paglakad, hindi ko alam pero parang nararamdaman niya ang presenya ko. Napansin ko ang pagtagilid ng kanyang ulo para tignan ako sa kanyang peripheral vision, pero napakunot ang aking noo dahil parang pamilyar siya.
Bakit parang nakilala ko na siya, dahil sa kakaibang nararamdaman ko ay deretso akong nagtungo sa kanyang kinaroroonan pero bigla bigla nalang siyang naglakad ng mabilis. Akmang susundan ko na sana muli siya ng may biglang humila sa aking braso.
"Is there something wrong?" napahinga ako ng malalim nang makita kong muli si Tito.
"Ash, remember your pregnant magiingat ka sa kilos mo, bakit ka ba nagmamadali paano kung nadulas ka ?"
"I'm sorry, Tito kilala niyo ba yung lalaking kaka galing lang sa Room ni nanay kanina?" deretsong usal ko pero napakunot ang kanyang noo dahil sa aking sinabi.
"Wala namang dumalaw sa kaniya-" Hindi ko na pinatapos ang sinabi niya dahil kaagad na akong umalis para muling tignan si nanay. Sana mali ang iniisip ko!
Nagmamadali kong tinungo ang silid niya at nang makarating na ako sa tapat ay walang pagaalinlangan kong binuksan ang pinto.
Pagkapasok ko palang sa loob ay namayani ang katahimikan sa buong paligid. I nilibot ko ang aking paningin hanggang sa makita ko si nanay na mahimbing na natutulog at napansin ko ang nakabandage sa kanyang kamay.
Dahan dahan akong lumapit sa kanyang tabi para ma titigan ko siya nang malapitan, parang ayaw ko siyang nakikitang nasa ganitong kalagayan, Muling tumulo ang aking luha dahil pakiramdam ko ako ang may kasalanan kung bakit sila nandito ngayon.
"Nay, patawad kong ngayon lang ako nakarating hindi ko manlang kayo nailigtas siguro kong nasa tabi niyo ako hindi mangyayari ito sa inyo, nay magpagaling ka dahil marami akong gustong sabihin sa inyo" muling bumuhos ang aking mga luha na kanina ko pa pinipigilan.
Ayokong maging emosyonal dahil may dinadala ako pero mas lalo akong nasasaktan kung nakikita ko siyang ganito at walang malay. Bakit ka base pati siya nadadamay!
Siguro kung nandito ako noon baka hindi ito nangyari sa kanila , hindi ko alam kung ano ang pakay nila pero nasisiguro kung konnektado ako sa hinahanap nila. Gusto ko ring makita si Lara dahil nagaalala rin ako sa kanya pero walang kasama si nanay at nandoon pa naman si Ashley.
"I'm sorry nay" mahinang bulong ko sa kanya bago ko pinunasan ang aking pisngi.
Akmang tatayo na sana ako pero muli akong nagtaka nang mayroong isang naka basket na prutas at bulaklak ang nasa table, naalala ko ang sinabi ni tito na wala naman daw bisita si nanay pero sino ang lalaking iyon at alam kung sa kanya ito galing.
Dahan dahan kung linapitan ang lamesa kung saan naroon ang bulaklak at napansin ko ang maliit na sulat mula roon.
'IM SORRY If CAME BACK LATE'
Napakunot ang aking noo dahil sa aking nabasa, bakit parang may pinapahiwatig ang sulat, sino ba talaga ang lalaking iyon? Kilala kaya siya ni nanay?
Muli akong napailing dahil sa napakaraming katanungan ang aking iniisip. Nagtungo lang ako sa sofa para magpahinga habang hinihintay si nanay na magising.
***
"Ash, saan ka ba kasi nanggaling at bakit hindi mo ako sinabihan!" isang malakas na ingay ang aking narinig mula kay Keshia habang nakasalubong ang dalawang kilay nito.
"Sumama nga ako kay kuya dahil may binisita ako" muli kung paliwanag dahil kanina pa siya hindi mapakali tanong ng tanong eh totoo naman na sumama ako tsaka hindi ko na sinabi na si zavier ang pupuntahan ko doon dahil maaaring makarating ito sa kaniya kapag bumunganga nanaman si keishia.
Kanina pa niya pinipilit na sabihin ang totoo kung bakit hindi rin daw ako nag paalam o sinabihan ko manlang siyang umalis. Bigla bigla nalang siyang pumasok kanina dito kaya naalimpungan ako kaagad.
"Ano ba kase ang nangyari?" pag-iiba ko nang usapan at seryoso ko siyang tinignan.
"Hindi ko pa alam ang totoong nangyari, basta bigla nalang nakarating sa akin ang balita na dinala daw sila dito sa hospital" deretsong paliwanag niya habang nakasalubong ang kanyang mga kilay.
"Sino ang nagdala sa kanila?" Tumingin ako sa kanyang mga mata at mukhang inaalala pa ang kanyang isasagot.
"Narinig ko mula kay Doc. Alvarez na isang lalaki ang nagdala sa kanila pero hindi niya ito kilala"
Biglang pumasok sa aking isipan ang lalaking nakita ko kanina, hindi kaya siya iyon?
"Sana magising na sila para alam natin ang totoong nangyari" malungkot nitong usal habang nakatingin kay nanay Nelia na hanggang ngayon ay walang malay.
Hindi nga ako maaaring magkamali na ako nga talaga ang kailangan nila. Simula noong nakilala ko si zavier ay marami na ang nangyayaring kapahamakan sa amin, pero hindi ko siya masisisi dahil ginagawa niya parin ang makakaya niya para protektahan ako.
Pero ang pinag aalala ko ay ang mga mahal ko sa buhay sila naman ang napapahamak. Alam na kaya ni dracey ang nangyari kay Lara?