SHEVAYA
"Just wanna see her,"
"Palalayasin tayo ni Tita sa ginagawa nyo."
"Haven, move. I'll knock."
"No, Heather, you move. I'll knock."
"Don't be papansin, Harper. Lumayas ka jan."
"Gosh, tumigil nga kayo. I'll knock."
"Diba you told us that she's your friend? Umalis ka, Ate Rho. Don't be papansin like Harper."
"Hala, ang bastos ng bunganga mo ah."
Rinig na rinig ko ang bardagulan mula sa labas ng kwarto. Nangunguna na ang boses ni Rhoann. Second day ko pa lang sa bahay ni Miss Harriet--na gustong magpa tawag ng mommy, tapos heto na nga.
Sina Haven, Harper, Heather, Rhiann at Rhoann.
"Ako na nga kasi--" before they could even knock on my door, ako na mismo ang kusang nag bukas ng pinto. Reason kung bakit sa mukha ko tumama ang kamao ni Rhoann na handa ng kumatok.
"A--ray," inalis ko ang kamay nya. "Rho, ano ba?" lahat ng mga nangyayari ngayon ay bago sa'kin, gustuhin ko mang bumalik sa dati naming bahay, alam kong hindi na ako ligtas d'on.
Mainit din ang mata sa'kin noong pamilya ng lalaking naka-patay kay Lola.
Sa'kin pa talaga magagalit, kamag-anak na nga nila ang may atraso sa'kin.
"Sorry," Rhoann said.
Tiningnan ko isa isa ang mga taong kaharap, at kahit na magkakasing-tangkad lang naman kaming lahat, nakaramdam pa rin ako ng pangliliit.
Matatangos na ilong, mapuputing balat, ang gaganda sa suot nila, ang se-sexy. Talaga bang kamag-anak ko ang mga 'to?
Parang yung mga napapanuod ko sa Royal Family kung titingnan silang lahat.
"She's pretty naman pala," sabi noong babaeng pinaka bata sa kanila. May kamukha sya na malamang ay kakambal nya.
"Yep, she's maganda. We're out." sabay na umalis ang mga ito sa tapat ng kwarto ko. Taka kong tiningnan si Rhoann.
"Haven?" pero hindi ako pinansin, hinarap lang nito ang isang pinsan.
"I thought Tita Harriet was just so desperate on having a child. She looks like her, by the way." gaya noong kambal, matapos nitong sabihin iyon ay iniwan na rin kami.
Sunod na hinarap ni Rhoann ang kapatid nya.
"Rhi?"
"I saw her on my birthday, I actually have a crush on her, good thing she's our cousin." sabay kaming nagkatinginan ni Rhoann at laglag pangang pinanuod ang pag alis ng kapatid nya.
Ibig sabihin, kaya sila nagkukumpulan sa labas ng kwarto para lang sabihin ang mga yun?
Haist.
Sila pa nga lang ang nakaka-sama ko parang mauubos na ang energy ko, ano pa kaya kung kasama na pati mga mommies nila?
Kay Miss--I mean, Mommy Harriet pa nga lang na halos ayaw na akong lubayan.
Unti unti kong sinasanay ang sarili kong kasama sya. Kahit papaano ay komportable na rin ako sa kanya, huwag lang talaga yung Momma nina Rhoann. Nakakapanginig tuhod kung makatingin.
"Nasa Lanai sina Mommy, si Tita Harriet, nasa kusina. Nag luluto. You may want to check on her muna. Good luck na lang sa maaabutan mo." pag dating sa baba ng bahay ay itinulak nya ako kung saan ang papuntang kusina.
Sya naman ay tumungong labas para pumuntang Lanai.
Mas mabuti pa ngang kay Miss--Mommy Harriet na muna ako, kaysa sa Lanai kung nasaan ang buong kamag-anak nya--namin..
Hindi pa nga ako nakaka lapit ay rinig ko na ang pamilyar na tili na nag mumula sa kitchen.
"Gosh, woman!" malalaki ang bawat hakbang ko para makarating agad at ng makompirma kung tama ang hinala ko. "I can't cook, God. This torture is unbearable. Ayoko na."
Nasa harap ng mamahaling kalan si Miss Portia, katabi ang nanay kong mataray syang pinag mamasdan.
"You want my approval, don't you?"
"Yes, but not like this. I said sorry, already. Can't you spare me? I came here in peace, woman."
"Ayoko, you must learn how to cook. Kung gusto mo ang anak ko, you do what I want you to do."
"This is so unfair." pagdadabog noong huli.
Kahapon ko sya huling nakita, at hindi ko naman alam na kasama pala sya sa dinner na ni-plano ni Mommy Harriet.
May hawak na tongs at mistulang may war na sinusuong sa ayos nya ngayon. Maganda pa rin naman sya kahit busangot na yung mukha nya.
Akala ko pa naman magiging mabait na sya kapag nalaman nyang nanay ko pala iyong isa, iyon pala, likas ng masama ang ugali ng nya.
"Okay, I can't. Ayoko na." tuluyan ng binitawan ni Miss Portia ang tongs na hawak at lumayo sa kawali.
Mukhang walang balak na paalisin ni Mommy Harriet si Miss Portia, hinila nya ito at muling iniharap sa kawali. Napapalatak na lang ako sa isipan. Parang mga bata.
"Woman!" inis na bigkas ng propesora ko.
"Cook."
"I don't know nga,"
"That's the only thing I am asking you, Portia. Aside from protecting my daughter sa tatay mong nasa itlog ang utak. I want you to cook us a dinner."
"I told you already, I don't know how to cook. Do you know how to cook ba?" bakit nga ba nandito si Miss? Hindi porque summer na e' wala na syang gagawin.
For sure, marami. Pero nandito sya, nakikipag-bardagulan sa Mommy ko.
"I don't," nag kibit balikat si Mommy Harriet.
"See? What are we doing here e' both of us don't know how to cook pala."
Nang hindi na makatiis ay lumapit na ako.
"Mom," tawag ko.
"Yes?" sabay na sagot ng dalawa. Sabay pang tumingin ng masama sa isa't isa. Mapapa face-palm na lang talaga ako.
"She called me." saad ng nanay ko.
"No, she called me, Ma'am nga raw." giit ni Miss Portia.
"Oh, really?" patuyang hinarap ni Mommy Harriet si Miss Portia. "She still calling you ma'am outside the campus? What a pity."
Sumasakit ang ulo ko sa kanilang dalawa, sa totoo lang.
Hindi naman ganito si Miss Portia, si Miss Harriet baka pwede pa kasi first impression ko talaga sa kanya ay mapag-laro. She's so easy to be with, hindi gaya ni Miss Portia na kung hindi mo kikilalaning mabuti, mapagkakamalan mo talagang masama ang ugali. Base sa mga titig, at kapag nakilala mo na, doon mo lang din malalaman na masama ngang talaga ang ugali nya.
"Shevaya." tila nag susumbong na hinarap ako ni Miss Portia. Nag papatalo talaga sya jan kay Mommy Harriet?
"Ako na jan." aagawin ko na sana ang tong na hawak ni Miss ng pigilan ako ni Mommy Harriet.
"We have chef, anak. Let them do their jobs." kitang kita ko kung paanong umikot ang mga mata nitong kasama ko sa sinabi ni Mommy Harriet.
"We have chef my ass, she let me suffer just for fun?" inis na inis na talagang bulong ni Miss Salvidar.
Lumapit ako rito para punasan ang pawis na namumuo sa noo nya. Ang kinis pa naman, tapos inaaway lang ng nanay ko. Kawawa naman sya. Lol.
"Just to make things clear, Salvidar. I can hear you." pekeng ngumiti si Ma'am kay Mommy Harriet. Mukha namang hindi seryoso ang bardagulan nila, pero itong inis ng isa ay alam kong totoo na.
"That's good then," mas lalo pang ngumiti ng kaakit-akit si Miss Salvidar. Halatang asar na asar na sa mga pinag gagawa sa kanya ni Mom, kung alam ko lang edi sana hindi na ako nag tagal sa loob ng banyo, diba?
Hindi naman kasi sya nag sabing pupunta sya. I got my phone, new phone, from my mother at nakaka usap ko through SMS si Miss Portia. Kinuwento ko lang na may dinner kami ngayon kasama sina Miss Keres at Miss Hiraeth na kapatid ni Mommy Harriet.
"It meant to be heard. So you better stop pissing me off." dagdag pa ng huli.
"Tama na, Ma'am--"
"Stop calling me that." inis rin nyang bulong sa'kin. Nagkatinginan kami ni Mommy Harriet. Natatawang umiling ang nanay ko bago kami nilubayan.
"Tame her, Aya. Kapag hindi na bawas-bawasan ang sungay nyan, ilalayo kita sa kanya." akmang magbibigay pa ng rebuttal itong magandang dalagang nasa tabi ko pero pinigilan ko na.
Inilagay ko sa likod ko si Miss Portia, at dahil mas matangkad ako sa kanya ay wala syang magawa kung hindi ang sumilip na lang at masamang tiningnan ang Mommy Harriet ko.
"I will po, Mom. Kakausapin ko muna." She nod, giving me her approval.
"I won't mind having a grandchild, as soonest." pahabol pa ng isa.
"She could have pay someone to bear her second child, diba? Para naman iba na ang kulitin nya." maktol ni Miss Portia.
"Ma'am," panimula ko. Akala ko yung dating sya ang makaka-usap ko. But I still like this side of her. Ang cute kasi, mukha syang batang parating inaapi.
Not on her professor aura e.
"You stop calling me that." mataray nyang sambit.
"Oo na, Portia."
"I don't want it." ang arte. What does she wants? Her second name?
"Fine, Amor.." mabilis syang tumingin sa'kin at marahang tumango. Hindi nya na rin magawang itago ang pamumula ng buong mukha nya. "Nanay ko yun, Amor." I said in my most calmest voice.
"Sadly, yes. I know." labag sa loob nyang sagot.
Umupo ako sa stool sa may kitchen counter, saka sya hinapit palapit sa'kin.
"Bakit mo tinatarayan?"
"I am not." tanggi nya. Hindi makatingin ng maayos sa'kin.
She quickly turn her gaze at me and slightly scratch her left cheek. Ako naman ay tiningnan ang pisnge nya, baka may kung ano na roon. Mahirap na, pinahirapan pa naman kuno sya ng nanay ko.
"Oo kaya, you're calling her woman, tapos ang sama mo pang tumingin sa kanya." masyadong blessed ang isang ito e, kinarma lang sya ng magka gusto sya sa isang tulad ko.
Kidding, I promise to do everything, change my figure, the way I dressed, the way I talk and composed myself in more sophisticated manner.
Para naman kahit papaano ay maka-sabay ako sa kanya, sa kanila.
"Do you prefer me calling her mommy? Because I can, Shevaya, if you want me to." she uttered.
May nanunuksong ngiti sa mapupula nitong labi.
"Sira," sambit ko.
Makiki-mommy rin, may nanay na sya. Wag syang selfish. Pati nanay ko balak pang agawin sa'kin.
"Tara na nga," dagdag ko pa. Tumayo ako at hinawakan sya sa kamay saka hinila palabas ng kusina. Pumunta kaming Lanai kung nasaan sina Mommy.
Kung tutuusin, mas naunang nakilala ni Miss Salvidar ang mga taong ito kaysa sa'kin, kung hindi nga dahil kay Rhoann ay baka hindi ko sila nakilala.
Nakarating kami sa malawak na Lanai ng bahay, sa sobrang lawak ay ang daming space kahit madami na rin kaming nasa loob.
They greeted us, and when I say they, si Miss Reign, na asawa ni Miss Keres at si Miss Raven na asawa ni Miss Hiraeth.
Pinauna kong umupo si Miss Portia, malapit kay Miss Keres. Sya jan, mukha namang nagkaka sundo sila e. Ako naman ay naupo sa tabi ni Miss Portia at sa kabila ay si Miss Raven na nakangiting nakatingin sa'kin.
Tuluyan ng inagaw sa'kin ni Miss Keres si Miss Portia ng kausapin nya ito tungkol sa investment na gagawin nya sa isa sa mga company-ang hawak ng huli.
Si Miss Reign at Miss Raven na lang tuloy ang nakaka-usap ko. Kasi yung asawa ni Miss Raven ay tahimik lang na nag babasa ng makapal na librong hawak, si Mommy Harriet naman ay nag paalam na may kukunin lang.
"Hindi talaga ako nagkakamali, the first time I saw you, sa restaurant, diba?" tanong ni Miss Reign. Tumango ako. "Sabi ko you look like someone, tapos hindi pa ako pinaniwalaan nitong isang ito." sabay tapik sa hita ng asawa nyang busy ng makipag usap kay Miss Portia.
"Because we knew already," malumanay na saad ni Miss Keres na nakikinig pala kahit na ang atensyon kanina ay na kay Miss Portia.
"Eh bakit hindi nyo sinabi sa'kin?"
"Because I don't wanna spoil you."
Miss Reign's mouth form an 'oh', "Want me to spoil you on what will gonna happen later?" kunot noong hinintay ni Miss Keres ang sunod nasasabihin ng asawa. Pati tuloy ako na curios na. "Sa sofa ka matutulog, beh."
Saktong dumating naman si Mommy Harriet na may dalang finger foods.
"They're setting-up the table sa garden. I want this dinner to be special." inalok nya isa isa ng dala nyang pagkain ang mga taong nasa Lanai, pero walang kumuha ni isa.
Sya na lang tuloy ang kumain.
Busy silang mag usap usap, habang ako ay nakatingin lang kayna Rhoann na may kung anong pinagkaka-guluhan sa labas ng biglang may nakita akong chips na lumipad palapit kay Miss Portia.
"Stop eye-raping my daughter, Salvidar." My mother's stern and authoritative voice echoed.
****
The dinner went well, medyo chaotic lang dahil sa kambal at naki-sama pa si Rhoann na hinahayaan lang ng mga magulang nila.
I could say that they really are a great parents. Maayos nilang napalaki ang mga anak nila. Hindi ako nagsisisi na hindi ako lumaking kasama sila. Ipinag papasalamat ko nga na naranasan ko ang hirap ng buhay.
Nakakapang hinayang lang na wala rito si Lola.
Tuluyan man akong iniwan nito, na itinuring ko ng pamilya, biniyayaan naman ako ng mga taong handa akong mahalin at tanggapin sa kung ano ako.
"What are you thinking?" lumapit sa'kin si Miss Portia.
Hindi pa nga tapos sa pag-aalok si Mommy Harriet kanina na dito na lang sya matulog ay um-oo agad sya. Pero sa guest room daw sya magi-stay.
"School, na miss ko lang ang pumasok, ma'am." bago mag finals ay natapos ko na lahat ng pending activities at plates ko. Kaya wala na akong pagkaka-abalahan.
Kanina rin, sa dinner, napag usapan nilang mag trip to Europe sa loob ng dalawang buwan. They are so excited kasi kasama ako.
Itong katabi ko lang yata ang naka busangot habang nakikinig sa topic nila.
"Take a summer class then," mukha pa syang excited sa na-isip. Natatawang hinila ko sya paupo sa tabi ko.
Alam ko namang iniisip nya na kung kukuha ako ng special subject this summer, ibig sabihin lang n'on ay hindi ako makakasama sa trip to Europe.
"Hindi pwede, kita mo nga. They are so excited na mag travel kasi kasama ako." ayaw kong patayin ang excitement sa mga mata nila, lalo na yung kambal na mabilis kong nakapalagayan ng loob.
Gumalaw si Miss Portia.
My eyes immediately check her body, si Mommy Harriet ang nagpahiram ng suot nyang damit ngayon. Medyo malaki sa kanya, pero pucha.
Yawa.
Kingina.
Dear Lord, please wag nyo naman akong pag lawayin sa harapan ng babaeng ito.
"Speaking of," hinarap ako ni Miss Portia. Nakangiting hinintay ko ang sasabihin nya. Hindi masyadong naiilawan sa parte kung nasaan kami, pero dahil sa liwanag na dulot ng buwan ay kitang kita ko pa rin kung gaano sya kaganda.
Inilapat ko ang kamay sa likod nito, hindi sa paraang mababastos sya kung hindi sa paraan na mas makakaramdam sya ng kaligtasan sa tabi ko.
"Rhoann is too clingy. Is it because you're her cousin?" tanong nya. "But no, she's touchy before pa." this time ay parang sarili na nito ang kinakausap.
Natawa ako.
Gusto kong pisilin ang pisnge nya, panggigilan.
"Clingy sya kasi girl friend nya ako, before pa namin malaman na mag pinsan kami." literal na nanlaki ang mga mata ko ng kurutin ako nito sa tagiliran.
"Friend." pag tatama nya sa sinabi ko.
"Friend," saad ko. Nakangiwi na. "Girl Friend naman ang sinabi ko, with space." mukhang ayaw nya talaga kaya mas mabuting friend na lang.
Kung ayaw nya pa rin sa salitang friend, edi pinsan. Yawang yan.
Masakit na ang pangungurot nya sa'kin ha.
Sa wakas ay nilubayan na rin nito ang tagiliran ko. Masakit pa rin talaga, pucha.
"Do you want to be my girlfriend, Ma'am?" tanong ko makaraan. Mukha kasing iniisip nya pa rin iyong sinabi ko. Pati si Rhoann na nananahimik dati pa, selos na selos sya.
"No thanks, I'd rather be--"
"Without the space." seryosong dugtong ko sa tanong kanina.