با دیدن اسم یه حرومی آشنا دیگه خنده کوتاه هیستیریکمو اروم بیرون دادم و نگاهمو با تنفر بین گوشی و یونگی میچرخوندم.
_ معشوقته، هوسوک نمیخوای جواب بدی؟؟؟
تلفن رو فرمالیته سمتش گرفتم.
_ اخ حواسم نبود دستات بسته اس.
ابروهام به خاطره سکوتش بهم گره خورد و با حرص موهاش گرفتم و سرشو عقب بردم. اما تنها چیزی که نصیب ام شد چهره سرد با چشم های بسته اش بود...
_ یونگی...
همزمان که اسم فاکیشو به زبون آوردم متوجه زنگ دوباره گوشیش شدم و توجهمو به موبایل تو دستم دادم و به گوشیش جواب دادم:
# هیچ معلومه کجایی؟
_ گوشیش دست منه!
# ...
_ هه نترس با دوست پسرت رو هم نریختم؛ البته مالی هم نیست ناقصه میدونی که!!!
# نمیخوای دست از سرش برداری؟
_ اینو من بااااید بگم حرومزاده.
حرف آخرمو تا حدی با داد گفتم‌جوریکه میتونستم متورم شون رگ گردنمو به راحتی حس کنم.
# الان حصله مضخرفاتتو ندارم ، الان کجاست؟
_ اهان الان شدی آدم خوب قصه؟
# گفتم مین یونگی کجاست...
_ خیلی بی تابشی آره؟
دست چپمو داخل جیب شلوارک ورزشیم فرو بردم و یکم جلوی یونگی که همونجور عین طعمه داخل تور گیر افتاده بود خم شدم تا راحتتر بتونم براندازش کنم.
آب دهنمو از چهره بی روحش آروم قورت و چشمامو بهم فشار دادم و دوباره بهش زل زدم .
# بگو کجاست؟
_ روبه رومه...
# گوشی رو بده بهش.
هیستیرک خندیدم و نگاهمو به جاجای دست هاش که بین تور تنیس گیر افتاده بود و باعث شده بود پوست دستشو کامل خراش بده و خون مرده جمع بشه چرخوندم و اروم و سردتر از قبل لب زدم:
_ دستش بنده!!! بعدا زنگ بزن...
بدون اینکه به اراجیف دیگه اش گوش بدم گوشی رو قطع کردم و خاموشش کردم و انداختم رو چمن.
نمیدونم به چه دلیل فاکی ای اینکارو کردم.
اصلا چرا اینجوری جوابشو دادم...
اصلا چرا جوابشو دادم؟!
پوفی از سر کلافگی کردم و موهامو کوتاه از سر کلافگی دست کشیدم.
نگاهمو دوباره به این حرومی که شبیه گوشت مُرده شده بود انداختم و چند قدم برداشتم تا بهش نزدیک تر بشم...
پشت دستمو رو گردنش گذاشتم و تا حدی که به لمس کوتاه بینمون اتفاق بیفته تا ببینم نبضش میزنه یا نه.
اونقدر تنش یخ بود که به زنده بودنش شک داشتم و از طرفی ته دلم یک نگرانی مسخره نشات گرفته بود.
اخمام تو هم رفت و به جاجای صورتش خیره شدم.
اون یونگی چند سال پیش با یونگی الان چقدر فرق داشتن.
دست راستمو اروم رو موهاش حرکت دادم و موهاش رو از رو صورتش بی رحمانه کنار زدم تا کامل صورتش رو ببینم. مثل یه توله گربه بی دفاع شده بود.
چند خط کمرنگ رو پیشونیش نمایان شده بود.
اونقدر عصبی بود که این خط های بی رحم رو این توله خودنمایی میکردن؟!
به جاجای صورتش خیره شدم
خِس خِس صدای ریه اش باعث شد رشته افکارم پاره بشه و دستمو رو قفسه سینش بزارم.
چرخی به مردمک چشم هام دادم و عاکی زیر لب گفتم و به زور و بلا دست هاش رو از داخل تور های به هم گره خورده ازاد کردم.
اخرین گره بین دست هاش رو هم باز کردم و با افتادنش رو چمن ها ختم شد.
با زبون‌بالا لبمو کوتاه خیس کردم و چند قدم به عقب برداشتم و بهش خیره شدم.
زیر لب هی یک چیزی رو تکرار میکردم بدون فکر کردن...
_ نگرانش نشو.. نگرانش نشو... نگرانش...
جلوش رفتم رو چمن رو زانو هام نشستم و سوییشرتشو از تنش در آوردم و تیشرتشو بالا دادم...
با دیدن یک رَد کمرنگ رو قفسه سینه اش اخم هام تو هم رفت...
_________________________________________
رَدی که رو قفسه سینه یونگی دیده:)
_________________________________________
انگار تو این مدت خیلی اتفاقا براش افتاده.
همونجور که چندین فکر مختلف تو ذهنم رژه میرفت دستمو داخل جیب شلوار جینش فرو بردم و دنبال یک اسپری یا هر کوفت و زهرماری میگشتم تا بتونم حالشو میزون کنم.
هیچ چی پیدا نکردم. بدون‌اینکه فکر کنم سمت صورتش صورتمو نزدیک‌کردم و با دوتا دستام یکم دهنشو باز کردم.
اروم لبمو رو لبش قرار دادم و نفسمو تو دهنش خالی کردم.
ازش فاصله گرفتم و با دست چپم محکم سیلی ای تو گوشش زدم.
_ اسپری کوفتیت کجاست حرومی؟
وقتی هیچ جوابی ازش نگرفتم و چشم هام ناخواسته به لرزه افتاد.
ناخواسته سرشو روی پام قرار دادم و جای سیلی رو نوازش کردم و شورتمو نزدیک صورتش آوردم.
جوریکه میتونستم نفس های ناقصش رو رو صورتم حس کنم...
نگاهمو به دور اطرافم دادم و با دیدن سوییشرتی که چند لحظه پیش از تنش خارج کرده بودم نیم خیز شدم و برش داشتم داخل جیب هاشو وارسی کردم.
با لمس یه چیز کوچیک بین دستام لبخند نامحسوسی رو لبام نقش بست.
یه اسپری قهوه ای رنگ بود...
آب دهنمو کوتاه قورت دادم و اسپری رو دهنش قرار دادم و چند بار تو دهنش اسپری کردم.
با دست چپم قفسه سینشو اروم ماساژ میدادم.
خِس خِس ریه اش بعد چند دقیقه اروم شده بود اما چشم باز نکرده بود.
این حرومی حتی الانم فقط داره آسایش و آرامش رو ازم میگیره!
قرار بود تلافی کنم حالا ببین دارم چه گهی میخورم.
دیت راستمو رو موهاش کشیدم و نگاهمو به مژه های کوتاه اما مشکیش انداختم و نگاهمو جاجای صورتش تغییر دادم.
ناخواسته نگاهم روی لب های رنگ پریده اش قفل شد.
قلبم چرا آروم نمیگرفت؟
زیره لب با خودم حرف میزدم تا عقلمو از دست ندم!
(تهیونگ یادت نره اون برات مُرده!)
صورتمو دوباره مماس صورتش خم کردم و خمار به لب هاش چشم دوختم.
_ یونگی...
یکم دیگه بهش نزدیک شدم تا جایی که لب هام به راحتی لب های رنگ پریده و سردشو لمس میکرد.
_ توله نمیخوای جواب بدی؟!
اشک از گوشه ی چشمم سراسیمه روی گونه ام سُر خورد. اگه حس خیسی و سردی رو گونه ام رو نداشتم اصلا وجود این قطره اشک رو تکذیب میکردم.
خنده کوتاه تلخی کردم و اروم ازش فاصله گرفتم و سرشو رو چمن گذاشتم و به میله آهنی تور تنیس همونجور که رو چمن ها با فاصله از یونگی نشسته بودم تکیه دادم.
*************
(از زبان یونگی)
با حس درد شدید مچ دست هام چشم هامو باز کردم و آروم ناله کوتاهی کردم و نیم خیز سره جام نشستم.
اول همه جارو تار میدیدم.
این اتفاق معمولا وقتی میوفتاد زیاد از اسپری استفاده میکردم ، طعم تلخی توی گلوم این رو ثابت میکرد یکی کمکم کرده که از اسپری استفاده کنم!
تازه یکم تاری جلوی چشم هام کمتر شده بود و هاج و واج به دور و برم نگاه کردم.
با دیدن تهیونگ که دقیقا پشت سرم به میله آهنی تکیه داده و بهم زل زده ؛ ناخواسته آب دهنمو قورت دادم.
خواستم حرفی بزنم که از رو زمین بلند شد و گوشیمو که رو چمن افتاده بود با جلوی کفشش جلوم سُر داد.
_ دیگه جلو چشمام افتابی نشو.
حرفش ته دلمو نیشگون گرفته بود ولی باید واقعیت رو از ته دلم قبول میکردم!!!
از رو زمین بلند شدم و سوییشرت و گوشی رو از رو چمن ها گرفتم و چند قدم تا حدی که از خط قرمز فی البداعه عبور نکنم ایستادم و لب زدم:
+ تو هم جلو چشمام نباش!
_________________________________________
بعد مدت ها و اومدن نت این هم پارت جدید.😉
امیدوارم از پارت جدید لذت ببرید.
نطر و ووت هاتون یادتون نره حتما نگاه میکنم و پاسخگو ام.🤗❤
یادتون نره پیشولی دلتنگتونه.🐾🙃
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤