Gaya ng napag usapan ay nagsama sama kami para mag lunch. Hindi na ako bumili dahil nga dinadalhan na ako ng pagkain ng crush ko.
Lakas ko naman. Crush ko pa talaga ang nagsisilbi para saakin. Hayst, Sienna Alaris Vergara nga naman.
Pero may isa akong problema ngayon.
"Eat the vegetables." Kiarra seriously said to me as she open the bento box.
Ang problema ko ay mukhang wala sa mood yung crush ko. Kasali na din yung crush ni Laura. Ewan ko ba sa dalawang 'to. Tropa goals yarn?
Hindi ko pinagtuunan ng pansin yung pinag uusapan nila Jessica dahil busy ako kakaisip kung bakit ba badtrip ang crush ko.
"Ano yan? Patikim."
Bago pa dumapo ang kamay ni Jessica sa lunch ko ay pinalo ko na agad. Tinakapan ko ang lunch ko at sinamaan ko siya ng tingin.
Sumimangot siya. "Oh kalma. Parang hihingi lang eh."
Kung hindi 'to luto ni crush bibigyan kita kaso luto niya eh kaya nope. Bawal kumuha sa luto niya kahit na yung gulay na hindi ko gaanong kinakain. Akin lang si Kiarra--charot.
"Thanks." Tipid kong pasasalamat pag abot niya ng tubig.
Behave ako ngayon kasi baka mas mabad trip pa siya saakin. Hindi ko talaga alam kung bakit ang seryoso niya ngayon. Maayos naman kami kahapon, naka hug pa nga siya sa braso ko.
Napanguso ako at napahawak sa tenga dahil bigla akong kinilig nang maalala ko yung nangyari kahapon. What if halikan ko siya ngayon para hindi na siya mabad trip.
Enebe ajfskqjauwkdvd. OMG KINIKILIG AKO. Hindi ko 'to matatanggap! Hindi pwedeng kiligin ang isang Sienna Alaris sa kunting yakap lang.
"What the hell are you smiling about?"Iritadong sabi ni Kiarra.
Pilit kong pina seryoso ang mukha ko bago sumagot. "Wala lang naman..."
"Tss."
Pero napangiti ako ulit dahil ang cute niya. Halos magdikit na yung kilay niya tapos grabe pa yung pagtusok niya sa karne.
"Stop smiling. Don't tell me you're reminiscing your memories with that woman?"
Eh? Woman? Anong pinagsasabi ng crush ko?
"Woman? Eh you're my only one."
Charot, syempre hindi ko yan sinabi.
"What are you talking about?" I asked back with confusion. Ano kayang imagination niya at kung ano ano ang sinasabi.
She glared at me that made me back away. "So you really don't remember kung sino sakanila?"
????? I'm really confused. Tumingin ako kila Jessica para manghingi ng tulong pero may sari sarili silang mundo. Send help.
"Uhm..."
Napakagat labi ako dahil hindi ko alam ang isasagot ko. Wait, tungkol ba 'to sa asaran kanina na sinimulan ko?
"Narinig mo yung usapan namin kanina?"Alanganin kong tanong. She rolled her eyes at me that confirmed my suspicion. Impossible namang nagseselos siya dahil hindi naman niya ako gusto. Ouch.
"We were just joking around but I did have company that time."I explained
She hissed and glared at me. "I knew it. Playgirl."
Ano daw? Anyway, bago pa niya ako irapan ng todo ay nagsalita na ako.
"Pinsan ko yung kasama ko nun."
Future pinsan mo ayieiei-charot. Pinapakilig ko nanaman sarili ko hayst.
Tumaas ang kilay niya at parang hindi naniwala kaya pinakita ko yung picture ng pinsan ko. Pati na rin yung mga picture na kasama ako.
"So don't be annoyed."
I won't have anyone aside from you. After kong mag explain ay mukhang hindi naman na siya bad trip. Medyo magaan na yung aura niya at nginitian pa ako.
"Pre, ayos ka lang ba?"Bulong ni Noel habang nasa likod kami nila Kiarra.
Lumaki yung ngiti ko nang makita ko siyang nakikipagtawanan sa mga kaibigan niya. Ang ganda niya tumawa.
"Ayos na ayos. Bakit?"
Napakunot noo ako nang inabutan ako ng tissue ni Laura. Sila Jessica naman tumatawa. Eh?
"Dumudugo ilong mo. Ganyan ka ba sobrang kinikilig?"
Napahawak ako sa ilong ko at wtf, dumudugo nga! Tumikhim ako at walang emosyon na pinunasan yung dugong tumutulo.
Siniko ako ni Roman. "Angas ah. Parang kanina lang ngiting ngiti ka."
"Tumahimik ka."Blanko kong sabi.
Umupo sila Kiarra sa upuan namin kaya nagtinginan kami. Pinandilatan ko ng mga mata si Laura na dahan dahang lumapit kila Kiarra. Nag x sign ako gamit ang mga daliri at inilingan siya. Umiling din siya saakin at tinuro yung gamit na naiwan niya kanina.
Napa facepalm nalang ako at walang nagawa kundi umupo sa harap nila. Ngayon, nasa likod na namin sila, hindi gaya kanina na nasa harap namin sila. Balak sana naming umupo sa likod nila pero itong si Laura pala desisyon.
"Mag soimai ba tayo mamaya?" Tanong ni Mark.
"Soimai?"Ulit ni Roman.
"Ay hindi, siopao."Sarcastic kong sabi.
Sumayaw sayaw naman si Jessica. "Soimai rice, ako ay nagugutom gusto ko ng soimai rice ey!"
"Kwek kwek nalang."Suggestion naman ni Laura.
"What if starbucks?" Sabi ni Noel na ikinatingin namin sakanya.
Sa circle of friends meron talaga yung expensive 'no? Tapos kami eto lang, hampaslupa.
"Timplahan nalang kita ng great taste."
"Sarap mo tampalin."
Komento ni Laura at Jessica na ikinatawa namin. Sa buong oras na nakaupo kami ay puro lang kami kwentuhan at asaran. Hindi man lang kami nag focus sa mga contestant na bumibirit o sumasayaw.
"Hulaan niyo kung anong dala ko."Bulong ni Mark saamin sabay bukas ng bag niya. Nagkumpol kumpol kami at tinignan ang nasa loob ng bag niya.
"Huy gago, bawal yan."Gulat na sabi ni Noel pagkakita ng alak sa bag.
Lumingon ako saglit sa likod at nakitang pinapanood kami ng magkakaibigan. Kaya pala kanina pa sila tahimik.
Siniko ko si Jessica na kumaway sa grupo nila at muli akong inakbayan para tignan yung alak sa bag ni Mark.
"Isang shot lang."Bulong ni Mark saamin at binigyan kami ng tig iisang maliliit na baso. Hindi kami tumanggi kahit alam naming nasa school kami.
"Wala bang sisig?"
"Dami mong ebas Jessica, inumin mo nalang yan."bara sakanya ni Roman.
"Sabay tayo. 1, 2, 3."
At sabay sabay nga naming ininom yun. Partida walang chaser o pulutan. Pure alak lang. Bumalik kami sa dati naming posisyon na parang walang nangyari.
"Sa susunod dala ka ng juice."Umuubong sabi ng expensive naming kaibigan.
Lakas mag reklamo pero umulit pa ng inom. Dinamay pa kami. Para tuloy akong nahilo.
"Umuwi na tayo." Hoarse ang boses kong sabi. Sakto pagkasabi ko nun ay natapos na din pala ang contest kaya ayan pwede na umuwi.
Umakbay ako kay Laura na katabi ko. Naghiwalay hiwalay na kami dahil iba kami ng sasakyan maliban saamin ni Laura na iisang bus lang ang sinasakyan.
"Is your friend okay?"
"Oo. Inaantok lang siya."
"Shh."Saway ko dahil ang ingay nila. Yumakap ako kay Laura at halos magpabuhat sakanya.
Parang gusto ko ng umamin. Hmm.
Nanliit ang mga mata ko at tumayo ng tuwid mag isa. Medyo nagulat pa si Laura sa ginawa ko na hindi ko pinansin.
"A-Are you sure that she's okay?"
Sinamaan ko ng tingin si Ashley na weird ang tingin saakin. Mukha ba akong hindi okay? Tsk!
"Umalis na nga kayong dalawa. Ako nalang maghihintay kay Kiarra."Wala sa mood kong sabi.
Tinanguan ko si Laura na mukhang alam na ang dahilan kung bakit pinapauna ko na silang umalis.
Tinapik niya ako sa balikat bago hinila si Ashley na parang ayaw pang umalis. Gusto niya pa atang antayin si Kiarra pero hindi na siya nakapalag nang sapilitan siyang kaladkarin ni Laura.
Minutes after they left ay dumating si Kiarra.
"Where's Ashley?"Kiarra asked.
"Pinauna ko ng umalis kanina. Kasama niya si Laura."
"Really?"
"Yeah."I answered as I offer my hand to her. She looks hesitant but she accepted it.
Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko. I know damn well that I'm blushing right now. Halatang halata ako but who the fuck cares. I finally get to hold her soft hand.
I feel contented even though we're not really talking. Mag gagabi na kaya naka on yung mga lights sa school. SUmisibol ang mga bulaklak at nahuhulog pa ang iba.
Sumasabay ba ang pagsibol ng mga bulaklak sa nararamdaman ko?
My heart is full of happiness and finally, in this point of my life I have found someone who makes me feel something. Someone who can weaken me and make me happy to the point that I would not wish for anything but her.
Bumitaw ako sa pagkakahawak ko sakanya at hinayaan siyang maglakad mag isa. Busy siya sa pagtingin sa mga bulaklak na nahuhulog habang ako ay busy sa pagtingin sakanya.
"Sienna?" She called me.
Sienna. My first name that I never use because it only reminds me of my dead mother who used to call me that way. Pero kapag siya ang tatawag saakin niyan... my heart always softened and filled with happiness.
"Kiarra."I softly said and smiled .
She looks so shock when I smiled at her. My pretty girl. My pretty crush. My pretty one. I breathed hard and finally, after bottling up this words. I finally have the chance to say it.
"You look ethereal."
"W-What?"She stuttered.
"I just want to say that I-"
I stopped. Huminga ako ng malalim at napakagat labi. Umiwas ako ng tingin at napayuko. Fuck.
"Is there something wrong?"She asked worriedly.
Lumapit siya saakin na ikina atras ko. Kung hahawakan niya ako baka manghina ako at hindi ko na masasabi ang dapat kong sabihin.
"Alaris, anong problema?"
"No, Kiarra. Please, don't come closer."I tried to stop her but it's too late now.
Para akong nakuryente nang hinawakan niya ako sa kamay. She's just worried but fuck. These actions of her is making me feel weak.
Tumingala siya saakin at ngumiti. "Just tell me, okay? What's the problem?"
I groaned out of frustration. Napasabunot ako sa buhok at naguguluhang tumingin sakanya.
"I don't know! It's just that I-"
Huminga ako ng malalim at nahihirapang nagsalita. "I can't stop myself from feeling these things for you."
I looked at her tenderly with so much love. I looked at her like I always look at her everyday. I looked at her with everything I had because I would give up everything for her. I know that I would do anything for her.
I covered my eyes and bit my lips to that point that it bled. "Kiarra. I like you damn much. No, fuck. I think it's more than like now. I lo- "
"I love you so bad."I said with so much emotion as I clutch my chest.
There. I said it. Sinabi ko na kung ano talagang nararamdaman ko sakanya. Sinabi ko na ang araw araw kong iniisip. I said it all and it felt amazing. It felt so relaxing.
Dahan dahan akong tumingin sakanya. She looks so shock and... scared. W-Why does she looks scared? I haven't done anything, so why-
"R-Ris..."She stammered. Halatang naguguluhan kung anong gagawin o sasabihin.
"I-I'm sorry. I can't."
She almost whispered the last word but I heard it. I heard it. Iniwas ko ang ang tingin ko at pinunasan ang mga luhang walang tigil na tumutulo. My heart is aching so painfully.
"It's okay. I can wait. Kahit ilang taon pa. K-Kahit dalawa, tatlo o kahit sampu. Maghihintay ako."I said with determination but deep inside it's painful.
"I'm s-straight. Ayokong maghintay ka sa wala, so please..."
Sinabi ko na sa sarili ko na hihintayin ko siya pero ang sakit parin marinig sakanya mismo na ayaw niya saakin. Na hindi siya nagkakagusto sa babae and that includes me.
"J-Just give me a chance to prove my love for you p-please."I begged and hold her hand but she pushed me away. She avoided my touch like she's afraid of me.
"I'm s-sorry. I already have someone." She said that broke my heart into pieces.
I bit my lower lip to stop myself from crying and from looking pathetic. Napatingin ako sa likuran niya and I saw a familiar face. He was looking at me seriously before looking at his girlfriend.
My Kiarra. She's looking at my Kiarra.
I swallowed hard before smiling at her. "I understand. I'm s-sorry."
Tumalikod ako at hindi na hinintay ang sasabihin niya. Hindi ko na siya sasabayan pauwi tutal nandyan naman na yung boyfriend niya.
Boyfriend. Her boyfriend. I should also probably stop calling her 'My' because she's not mine to begin with. I am only her classmate who fall in love with her. I am just someone who adored her from afar.
Napatigil ako sa paglalakad at napa squat sa gilid ng poste. Nasa madilim akong parte at malayo na sakanila kaya ang kaninang pinipigilan kong luha ay hinayaan kong tumulo.
"T-Tangina."
I laughed. This is stupid. Why would someone like me cry over her? Why would I waste my tears for her?
"This is r-ridiculous."I said while laughing.
But then my laugh was replace by sob. Napasubsob ako sa braso at malakas na umiyak. I should've controlled my feelings.
I cried while my mind is chaos, iniisip kung ano ng susunod na mangyayari. I spent my time crying beside that lamp post. I spent my time sobbing and feeling pathetic while trying hard not to be seen in that dark alley.