SHEVAYA
Finals na namin, dalawang araw din akong hindi nakapasok, at sa loob ng dalawang araw na iyon ay wala akong naging balita sa kung anong ganap sa L.I.S.
Hindi naman ako binabalitaan ni Rhoann, at pati na ni Miss Portia. Yep, you read it right. Si Miss Portia. Pumu-punta sa bahay.
Hiyang hiya pa nga akong patuluyin sya dahil sa liit ng bahay namin ni Lola. But she seem comfortable. Wala syang reklamo. Sa dalawang araw ko rito sa bahay ay parati syang sumasabay mag dinner sa'min.
Parati yang may dalang pag kain kapag pumupunta sa bahay, at hindi na mawala-wala ang oreo cake nya. Sabayan pa ng banana chip na mukhang kinareer na talaga nito.
"Aalis ka na?" tanong ni Lola ng makita ako nitong papalabas na ng bahay namin.
"Opo," lumapit ako rito upang mag mano. Pinag masdan ko ang lola, halata na ang katandaan dito at nanghihina na rin. Pero imbes kasi na mag pahinga na lang sa loob ng bahay ay mas gusto nya raw ang may ginagawa kasi hindi sanay ang katawan nya.
"Hindi ba at susunduin ka ng ma'am Portia mo?" Oo rin, mag kakilala na ang dalawa. Malamang. Kulang na nga lang ay gawin ng bagong apo ni Lola si Miss Portia.
"Baka hindi na po, anong oras na rin." tumingin ako labas. Masyado ng maliwanag, marami na ring taong balak na naman yatang tumambay mag hapon.
Napapa iling na lang ako sa tuwing naaalala ko ang mga tinginan nito pagkakita kay Miss Portia. Akala mo nakakita ng artista.
Mukha naman kasi talagang artista iyong isa, pero kasi. Yung tigtig ng mga tambay kay Ma'am, akala mo mga asong ulol eh.
Wala sana silang mahanap na pang inom ngayong araw. Mga gagong yun.
"Hindi, hintayin mo. Sabi nun sa'kin na huwag kang papaalisin hangga't wala sya."
"Lola---" aangal pa sana ako pero sinamaan na ako nito ng tingin. Walang nagawang tumayo na lang tuloy ako para hintayin si Ma'am. Wala pang limang minuto ay nakita ko na ang magarang sasakyan nito na papasok sa kalye namin.
"La, alis na po ako. Ayun na si ma'am." turo ko sa kotse nitong pinag titinginan na naman ng mga kapit bahay namin.
Tinakbo ko mula rito papunta sa kotse ni ma'am, hindi ko na rin hinayaang makalabas pa ito, kusa ko ng binuksan ang pinto sa tapat ng passenger seat saka pumasok.
"What the heck?" bungad nito sa'kin. Hindi pa kasi nahinto ng tuluyan ang kotse nya pero nasa loob na ako. "Can't you just wait until I arrive in front of your house, Shevaya?" kunot na kunot ang noo nito, masama rin ang tingin sa'kin.
Ngumiti naman ako habang inaayos ang seatbelt.
"Mali-late na po kasi tayo."
"I don't care!" singhal nya. "You're welcoming danger on your life, damn it. It's fucking dangerous. Don't you ever do that stun--"
"I trust you, ma'am." putol ko sa kung ano pang sasabihin nya. Saka hindi naman kasi mabilis ang takbo nya, at isa pa bakit hindi kasi naka lock ang pinto, diba?
Ilang segundo rin itong natulala bago paunti unting nilukob ng pulang likido ang maputi at makinis nitong mukha.
Ang ganda.
"Whatever. Just don't do that again."
"Hmm hmm." I agree while nodding my head.
Ang gaan ng pakiramdam ko ngayon.
Parang ang saya...ko.
Masaya ako.
Pinigilan ko ang sarili na mangiti. Minsan lang ito, minsan lang.
Let yourself be happy, Shevaya.
We all deserve to be happy, kahit panandalian lang. Kahit ngayon lang.
Nakakita ako ng maraming banana chips na nasa dashboard. Talagang dito nya pa nilagay. Tumingin ako kay Miss Portia na tahimik lang at sobrang focus sa pag mamaneho. Kumuha ako ng isa.
"Pahinge po ako, ma'am." saad ko habang bini-buksan ang chips na kinuha.
She rolled her eyes.
"May magagawa pa ba ako? You had one before asking for my permission. Psh." hindi naman sya mukhang naaasar. Sa katunayan nga ay may kaunting ngiti sa mapupula nitong labi.
Bumaba ang tingin ko sa suot nitong Stripe Lined Speckled Suit na bumagay sa katawan nya. Kahiy naka upo mahahalata mong nasa tamang ayos ang bawat curve ng katawan nito. Walang excess fat at sobrang sexy.
"Loving the view?" tulalang napatango ako. She chuckle in such an adoration. Nahihiyang napa iwas ako ng tingin. "Oh, c'mon. Look more, Shevaya." pang aasar nya lalo.
"Ma'am!" natatawang inikot nito ang manibela para maayos na maka akyat sa parking ramp ang kotse saka nag Park sa parking space na para lang sa kanya.
Tinaggal ko ang seat belt, at ganoon din naman ang ginawa ni ma'am.
"Feel free to roam around the university, Shevaya. No ones gonna hurt you this time." natigil ako sa akmang pag bubukas ng pintuan ng marinig ang sinabi nito.
"A-anong ginawa mo?" taka kong tanong. Ngumiti lang ito saka hinaplos ang pisnge ko. Agad ang pag iwas ko ng tingin dahil sa kakaibang pakiramdam ang nararamdaman ko sa tuwing ganito sya sa'kin.
Heto na naman sa ang lakas lakas ng tibok ng puso ko, yung tiyan kung may kung anong nagra rambulan. Pati tuhod ko na nakiki sabay na rin.
"Well, let's say. I just teach someone a lesson." inosente itong ngumiti at sya na mismo ang dumukwang para buksan ang pinto. "Go on, I'll wait for you later. You're now safe here, as long I'm with you. You don't need to worry."
Nanlalambot ang mga tuhod akong bumaba ng kotse. Hindi ko na nga alam kung naisara ko ba ng maayos ang pintuan nya. Basta nakita ko na lang ang sarili kong nag lalakad sa hallway.
At bawat students na nadadaanan ko ay napapa yuko, o kung hindi man ay naka yukong iiwasan ko. May ibang ngumi-ngiti sa'kin.
Nawe-werduhan na ako.
"Flash news. The great professor slash president of L.I.S, Portia Amor Lawrence Salvidar kicked someone's asses--" hinila ko papasok ng room si Rhoann dahil sa ingay nito.
Bigla na lang kasing susulpot.
"I can't breathe." binitawan ko naman sya agad at saka hinila papunta sa pwesto namin.
Nag lakad kami sa kung nasaan ang drafting table naming dalawa. Himalang wala yatang maingay ngayon, lahat busy. At kung may titingin man ay agad na nag iiwas ng tingin. Hindi ko na maintindihan ang mga nangyayari.
Ang weird.
"Anong mayron?" tanong ko kay Rhoann na busy sa pagi scroll sa mamahalin nyang cellphone.
"Oh that?" tumingin sya sa mga blockmates namin. "May death threat ang mga 'yan e."
"Ano?" buti na lang talaga at busy sya sa ginagawa nya. Sarap hampasin minsan ng babaeng ito.
"Kako, may mga death threat yang mga yan. Why are you asking me ba ha? Ask your bida bidang manliligaw."
"Ha?" mas lalo lang yata akong naguluhan sa sinabi nito. Manliligaw? Pinasok na naman ng agiw ang utak nito.
Kung ano ano kasi minsan ang lumalabas sa bibig nya, I mean madalas pala. Lahat naman pointless. Ewan ko ba jan, hindi naman ganyan ang parents nya e.
Nabagok yata yan nung bata pa. Sayang ang ganda, may saltik.
"Ang outdated mo, sa page ng L.I.S, number one topic ang bebe mo. She kicked the asses of your bullies, got fired the guards and some professor na nag mistreat sayo before. I don't know why, but she's so mad when she did that announcement publicly. Gosh, it's giving me goosebumps everytime I remember it."
"N-nag bibiro ka lang, diba?"
"Existence ko lang ang biro, tanga."
"No, you're lying." hindi magagawa yun ni ma'am.
Alam kong masama ang ugali nya pero hindi nya magagawa ang ganon. Nakasalalay sa kanya ang image ng L.I.S.at siguradong magagalit ang daddy nya kapag nalaman ang ginawa nya.
"I'm not. Why do you think they're acting as if they can't see you? Why no one mock you? Bruh, Miss Portia exposed Stacy's whole family's dirty little secret." nag taas baba pa ito ng kilay na parang tuwang tuwa sa mga nasaksihan nya habang wala ako. "While Lexie, ang alam ko her family's company got bankrupt within a day e."
Hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko mula rito.
Pilit kong isinisiksik sa utak na baka nag bibiro lang sya, na baka isa na naman ito sa mga trip nya. Ang lakas pa namang mang trip ng babaeng ito.
"Ah, yeah. I remember. She fired someone named Atom, right? Or it's arthur? I don't know. Anyway, aside from that she even---" hindi ko na pinakinggan pa ang ibang sasabihin ni Rhoann.
Napuno na ako.
Mukhang hindi nga sya nag bibiro dahil ng maka rating ako sa tapat ng elevator ay agad nagsilabasan ang mga students na nasa loob nito.
"Mauna ka na, Aya."
"Oo nga, mag hihintay na lang kami."
"Yeah, go on. You can have the elevator all by yourself, we're good."
Hindi ko na muna pinag aksayahan ang mga sinabi nila. Hinayaan nila akong sumakay ng elevator ng mag isa kaya agad akong naka rating sa office ni Miss Portia.
Naabutan ko ang secretary nitong busy sa kung ano.
"Si Miss Salvidar po?" magalang kong tanong.
Tiningnan nito ang naka sarang pintuan, kung nasaan ang office ni ma'am.
"Uh, busy sya. Pero kung kailangan mo syang kausapin ngayon din ay tatawagan ko." tumayo ito para abutin ang telepono.
"Mag hihintay na lang po ako, ayos lang." mukha pa ngang hindi sya kumbinsido sa sinabi ko kasi panay ang tingin nito sa'kin ng pumunta akong waiting area.
Hindi rin sya mapakali.
Iginala ko ang tingin. Nag mistula na talagang office itong buong floor ni Miss.
Ilang segundo pa ay tumayo ang babaeng secretary ni ma'am at lumapit sa upuang kina-uupuan ko.
"Gusto mo ba ng maiinom?" nag aalangan nyang tanong. Nakangiti akong umiling.
"Ayos lang ako." sabay kaming napa lingon ng bumukas ang pintuan saka lumabas si Miss at ang tatlong lalaking may edad na. May kasama itong dalawang babaeng kasing edad lang yata ni ma'am, at isang binata na halos hindi na mahiwalay ang tingin kay Miss Portia.
"Shevaya?" gulat pa sya ng makita ako. Nahihiyang tumayo ako, hindi alam kung ano ang gagawin.
Nakakahiyang halos lahat sila ay naka tingin sa'kin, nakaka pang liit din ang titig noong lalaki at dalawang babaeng nasa likod ni Miss Salvidar.
Sumenyas si ma'am na sandali lang. Kinausap nya saglit ang mga taong kaharap at maya maya pa ay rinig ko na ang pag papaalam ng mga ito.
"Thank you for choosing L.I.S, Sir." isa isa nyang kinamayan ang mga ito pero panay din ang lingon sa banda ko.
Inilagay ko sa likod ang dalawang palad saka pinag laruan, bahagyang nanginginig ang mga ito. Nanlalamig din ako dahil sa kakaibang tingin ng mga kasama ni Ma'am.
Mga matang mapang husga.
Ng makapag paalam ang mga bisita ni Ma'am ay saka nya lang ako nilapitan. She carefully held my elbow and lead the way to her office.
"What brought you here? May pasok ka, hindi ba?"
"Ma'am..." mag tatanong ako. Gusto kong sa kanya mismo marinig ang mga sinabi ni Rhoann. Gusto kong malaman ang totoo galing mismo sa kanya.
Hindi ako natutuwa.
Kasi kung totoo man ang sinabi ni Rhoann, maling mali ang ginawa ni ma'am. At kung hindi naman totoo iyon at binibiro lang pala ako ng kaibigan, babatukan ko talaga sya.
"Hmm?" umupo ito sa tabi ko, naka patong sa lap nya ang laptop at may kung anong tini tingnan. Pag silip ko ay panay browse sya sa email, mistulang may hinahanap.
"Totoo bang ni kicked mo sina Stacy?" marami akong gustong itanong pero iyon na lang muna.
She give me a quick glance.
"Yeah." She coldly response.
Napaayos tuloy ako ng upo. Halatang ayaw nya rin sa naging tanong ko. But she still choose to answer me honestly.
"Bakit?" dahil ba sa'kin? Dahil ba sa ginawa nila? Pero bakit? Dahil sa may gusto sya sa'kin? Dahil lang sa pag kakagusto nya sa'kin ay umabot sya sa ganoong bagay?
Hindi naman yata makatarungan iyon.
"Be thankful I get rid of them, Shevaya. Aren't you happy? Can't I receive a thank you from you? I made them pay. Just like what I told you." isinara nya ang laptop saka ako hinarap.
Literal na kumunot ang noo ko dahil sa narinig mula sa kanya?
Thank you?
Happy?
I am not like them. Hindi ako sumasaya dahil nag durusa ang mga taong kinamumuhian ko. Saka, ako ang naagrabyado. Bakit sya ang gumaganti para sa'kin?
Hindi ba nya alam na baka pwede syang balikan ng pamilya nina Stacy at Lexie? Pati si Sir Atom. Hindi ba nya alam na pwede syang mapahamak sa mga ginagawa nya?
"Ma'am, hindi mo na kailangan pang gawin yun. Hindi mo kailangang umabot sa ganoon. Hindi mo dapat sila pinalayas. Hindi mo sana sila pinahirapan." umawang ang labi nito.
Hindi makapaniwalang tumingin sa'kin, hindi nag tagal ay patuya itong natawa.
"Are you saying that it is not right to gave them what they deserve? C'mon on, Shevaya. You are smart. They deserve it. They deserve to suffer, they deserve all of those karma because of what they have done to you."
Dismayado akong napa-iling sa mga sinasabi nya.
"Para mo na ring sinasabi na deserve ko rin ang ginawa nila sa'kin, deserve ko rin ang malait. Deserve ko ang masaktan, ang mag hirap--"
"It's a different case, damn it!" napkislot ako sa gulat ng sumigaw ito. "I want to protect you. Gusto lang kitang iganti."
"But you don't have to do that." ayokong mag kasala sya dahil lang sa galit na hindi naman dapat sya ang nakararamdam.
Ayokong ilagay nya sa panganib ang sarili nya dahil lang sa'kin, alam kong mayaman sila, ma-empluwensya. Pero pano na lang kung balikan sya ng pamilya nina Stacy o kahit nina Lexie.
"Shevaya--"
Inis akong tumayo.
"No ma'am, you're clearly out of line." malamig kong turan saka sya tinalikuran.