Arkadaşlar sizi Instagram hesabıma bekliyorum yalnız kaldım orda🥹 Soru-Cevap yaparız kurgu gidişatları ile ilgili ayol gelin🥹
Instagram: @p4numbra.wtt
#1 Bff ve #1 Sevgili için çok teşekkür ederim destekleriniz için💗
Yeni kurgu için hazır mıyız peki?😽 ben hazırım!
Uzun bir bölümle geldiim!
•••
"Ada neredesin sen?"
Bu neydi şimdi? Nerede olduğumu nereden öğrenmişti? Etrafıma baktım. Hiç tanıdık yoktu. Taha olamazdı çünkü hiç telefonuna bakmamıştı.
"Derin ile eski bir arkadaşımızın partisine geldik. Bunda bi sorun mu var? Hem sen neden celallendin ki şimdi?"
"Ben sana celallenmiyorum. Sadece neden haber vermedin diyorum?"
"Tamam Kuzey anne. Bir dahakine haber veririm."
"Ada sorun bana haber vermemen değil başına bir şey gelse haberim olmayacak en azından böyle böyle de bana."
Ben tam cevap verecekken Furkan seslendi "Ada hadi gelmiyor musun?" Diye. "Geliyorum." Dedim.
Sonra telefondaki Kuzey'e "Kuzey tamam haklısın sonra yüz yüze konuşuruz böyle olmuyor." Dedim.
"Tamam." Dedikten sonra telefonu kapatmıştı. Haklıydı ben olsam delirirdim belki de yüz yüze konuşmamız bizim için daha iyi olacaktı. Empati yapmamıştım. Daha fazla düşünmeyip Derin'lerin yanına gittim.
Furkan bana içecek uzattı kafamı olumsuz anlamda salladım. "Sarhoş olmak istemiyorum." Dedim.
O da sen bilirsin diyip bana uzattığı bardağı kendisi içti. Gözlerimi devirmemek için biraz zor durmuştum.
Kuzey benim nerede olduğumu kimden öğrenmişti?
Ben etrafıma iyice bakarken tanıdık bir sesle sanki tüm puzzle parçaları oturdu.
Emin değildim ama başka birisi de yoktu tanıdık.
Seslenen Zeynep'e döndüm. Sahte bir samimiyet ile (oyunu böyle sürdürecektim.) "Nasılsın Zeynep?" Demiştim.
O da eski sevecen (ki daha ilk defa gördüğü birine bu kadar samimi davranması saçmaydı nasıl anlamamıştım?)
"İyiyim Ada. Sen?"
"İyi ben de." Dedim sahte bir gülümseme ile. Furkan bize bakarak. "Tanışıyor musunuz?" Bingo!
"Evet." Dedim. "Kuzey'in de arkadaşıymış. Sizde mi arkadaşsınız?" Dedim. Onlarda evet anlamında başlarını salladı.
Keşke sevgili olsalardı. Her neyse
Kısa bir tanışma faslı olmuştu.
Derin ile şarkılara eşlik ederken telefonuma mesaj gelmişti. Endişe ile baktım ama X değildi zaten engellemiştim ama o ne yapıp ne edip buluyordu.
Kuzey: Yarın bana gel konuşuruz ve yeni bir playstation oyunu keşfettim.
Siz: Tamamm gelirim
Kuzey haklıydı ve böyle saçma salak şeyler için aramızı bozamazdım. Onlara giderken ona sevdiği keki yapacaktım aklımın bir köşesine not etmiştim.
Yarım saat daha orada takıldıktan sonra eve dönmüştük. Ben direkt uyuya kalmıştım.
Sabah uyandığımda kahvaltımı ettikten bir saat sonra markete gitmiştim Kuzey'e sevdiği kurabiyelerden yapacaktım. O yüzden malzeme almaya gelmiştim.
Son olarak süslemeler kalmıştı onu raftan tam alırken biri beni korkutmuştu.
Taha.
"Allah belanı vermesin! Ödümü kopardın."
Güldü "Sen de her şeyden korkuyorsun Ada."
Elimdeki içki şişelerini gördüm. "Sabah sabah mı içeceksin? Miden nasıl kaldırıyor be."
Olumsuz anlamda kafasını salladı "Akşam içeceğiz bizim şarkı grubuyla anlarsın ya kafa dağıtacağız bateristlerden biri aldatıldı biz de kafasını elimizden geldiğince dağıtacağız."
"Çok kötü bir durum. Size iyi eğlenceler o zaman." Dedim.
"Teşekkürler sana da kolay geldin aşcı!" Dedi ve gülümsedi sonra da arkasını dönüp gitti. Ben de süsleri alıp kasaya doğru ilerledim. Her şeyi ödedikten sonra eve geldim ve kekleri yapmaya başladım.
Üstlerini de süsledikten sonra kekler hazırdı. Kuzey'e geliyorum mesajını attıktan sonra giyindim. Rahat bir şeyler giyindim gri eşofman üzerine de siyah bol marvel baskılı bir hoodie giymiştim.
Ayakkabılarımı da giydikten sonra kekleri koyduğum saklama kabını alıp evden çıktım. Kuzey'lere doğru yol aldım.
Kapısını çaldığımda direkt açmıştı. Bir şey demeden bana sadece sarıldı. Karşılık verdim.
"Özür dilerim." Demişti.
"Özür dilemene gerek yok asıl ben özür dilemeliyim. Sana haber vermem gerekirdi empati yapamadım. Ama sana sevdiğin kekleri yaptım!" Dedim neşeyle.
Benden ayrıldı ama kolları hala belimdeydi. Saklama kabını gösterdim. Çıkmadan karton poşete koymuştum.
"Sen harikasın!" Demişti ve yanağıma öpücük kondurmuştu. "Biliyorum! Biliyorum!" Demiştim.
Gülerek kollarının arasından sıyrıldıktan sonra o da keki almıştı ve mutfağa gitmişti. Ben de salonda yumuşak koltuklara kendimi atmıştım.
"Ne içmek istersin? Kola var fanta var ayran var?"
"Kekle ayran mı gider? Kola alayım ben canım." Demiştim.
Kekleri tabağa koymuştu ve içecekleri getirmişti. "Ben cips falan da aldım haberin olsun PlayStation oynarken yeriz keyifle seni yenmek için."
"En son kimin yendiğini unutuyorsun ama? Havuza atlayan sendin ve beni de kucaklayıp atan! Hasta olmuştum!"
"O zamanlar senden hoşlanıyordum. Dedim bari beraber atlayalım anca beraber kanca beraber güzelim." Diyip göz kırpmıştı.
Ona gülümsedim "Seni seviyorum Kuzey." Demiştim birdenbire hiç beklemediği için keki yerken boğuluyordu sırtına vurdum panikle.
"İyi misin!" Dedim.
"Kızım aniden söyleme şöyle şeyler inme iniyor kalbime daha çok aşık oluyorum sonra!" Demişti. Gülümsedim sanırım bu sefer kekle ben boğulacaktım.
Biz hem sohbet edip keklerimizi yerken kapı çaldı.
"Biri mi gelecekti?" Demişti.
O da "Hayır belki komşumuz Neriman abladır." Demişti.
O kapıyı açmaya giderken merakla peşinden gittim. Kapıyı açtığında hiç beklemediğim birisi vardı keşke Neriman abla olsaydı.
Zeynep gelmişti.
•••
Keyifler nasıl??
Bayadır bir kaos yok arkadaşlar ya farkettiniz değil mi sizde?
Zeynep hakkında düşünceleriniz??
Kuzey ve Ada çocuklarım çok güzel olmadılar mı sizce? Çok güzelsiniz çookk💗
Sağlıcakla kalın!