Ashtrielle Velasco
Nagpaalam lang ako sa kanya at nagtungo lang ako sa room ni nanay, I slowly pushed the door and i saw them sleeping.
Wala namang sakit si nanay at dahil lang siguro kanina sa pagod kaya siya nahimatay.
"Ash tapos kana?" nagising si keshia nang mapansing may tao sa kanyang likuran.
"Not yet, binisita ko lang kayo Keshia can we talk?" tumayo ito bago lumabas kaya sumunod ako sa kanya.
Umupo kami sa harapan nang silid ni nanay at doon ko siya kinausap.
"Pwede ka nang umuwi Keshia ako na ang bahala kay nanay, siguro bukas ay makakauwi nadin siya" paliwanag ko sa kanya at nagaalala naman itong tumingin sa akin.
"Ash, may trabaho ka ngayon paano mo magbabantayan si nanay kung-" tinapik ko ito sa balikat at ngumiti sa kanya.
"Mamaya pa naman at natutulog pa si nanay, kanina ka pa nandito eh kaya alam kung kailangan mong magpahinga"
Nakakunot ang kanyang noong tumingin sa akin dahil napansin niya siguro ang mabibigat kong paghinga.
"Ash okay ka lang ba? Namumutla ka? May masakit ba sa iyo?" umiling lang ako sa kanya at ipinatong ko lang ang aking ulo sa kanyang balikat.
Nagpahinga lang ako saglit sa kanyang balikat, nasubrahan na ata ako sa trabaho. Kasama nadin ang pag-aalala ko kay nanay.
" Ash mukhang kailangan mong umuwi ak-"hindi ko siya pinatapon at kaagad na akigg tumayo.
" Kaya ko pa, hindi muna siguro ako uuwi dahil kailangan kong bantayan si nanay mamaya.
She looked at me with concern before she faced me.
"Hindi na Ash ako na ang magbabantay kay nanay pagkatapos nang trabaho mo umuwi kana, ipapahid kita kay Lara".
Nagpasalamat ako dahil kahit papaano ay nandyan siya para samahan ako kasama si Lara.
I just continued my work and visited my patients one by one, then now they already sleeping.
Pagkalabas ko sa operating room ay nagbihis lang ako bago naghilamos nang aking mukha.
Pinakiramdam ko muli ang aking sarili at medyo hindi maganda ang aking pakiramdam, napansin ko din ang pamumutla nang aking mukha.
Pagkalabas ko sa banyo ay kinuha ko lang ang aking gamit sa office bago nagtungo sa labas.
Naramdaman ko ang simoy nang hangin na tumatama sa aking balat, ang sarap nang pakiramdam kapag nalalasap ko ang hangin. Medyo nilalamig din ako.
"Ash tara na" ngumiti ako kay Lara na kanina pa pala ako hinihintay.
Sumakay lang ako sa kotse niya at siya na ang nagmaneho dahil ayaw daw niya akong mas mapagod.
Ipinikit ko lang ang aking mata para kahit papaano ay gumaan ang aking pakiramdam.
Alas tres na din ng madaling araw kaya walang masyadong sasakyan ang nasa labas at nakarating kami nang mabilis sa bahay ni zavier.
"Pumasok ka muna lara" pagaaya ko sa kanya kaya sumunod ito sa akin at inalalayan niya pa ako dahil muntik na akong matumba kanina.
Pagpasok palang namin sa loob ay tahimik na ang paligid, mukhang natutulog na silang lahat
Nakapatay din ang ilaw sa sala kaya hinanap ko ang switch bago ito buksan.
Pero napaigtad kami nang makita kung sino ang kaharap namin at matalim na nakatingin sa amin.
"Where the hell did you go doctor?" galit nitong wika at napansin ko ang mukha nitong may pasa.
Ano nanaman bang ginawa niya?
"Raven anong ginagawa mo dito bakit hindi mo kasama si Keshia nasa hospital siya" nagulat ito dahil sa sinabi ni Lara.
Nagtataka ko din siyang tinignan dahil napamura pa ito bago lumapit sa amin.
"Anong nangyari sa kanya?" nagkatinginan kami saglit ni lara .
"Wala may inaasikaso lang, pero bakit hindi mo siya kasama?" takang tanong nito kaya kumalma naman ito.
Nakatingin din sa amin si dracey at mukhang galit din itong lumingon sa pwesto namin.
Hindi ko ma titigan nang maayos si zavier dahil sa paraan nang kanyang mga tingin.
" Answer my f*cking question doctor!" galit nitong sigaw kaya lumingon ako sa kanya.
Napansin ko ang kamay niyang naka hawak sa kanyang taligiran at may dugo pang umaagos doon.
Huwag niyang sabihing nakipagbarilan nanaman siya?
"Zavier anong nangyari sa iyo?" nagaalalang tanong ko at nilapitan ko siya sa dahil nahihirapan pa itong maglakad.
Naramdaman ko ang pag kirot nang aking ulo pero hindi ko ito tinapunan dahil nagaalala ako sa kanya.
"Don't change th-" hindi ko na siya pinatapos at masama ko siyang tinignan.
Napansin ko ang pag iba niya nang ekspresyon at magkasalubong ang kanyang tingin sa akin.
"Zavier may tama ka kaya pwede ba huwag ka munang magtanong" naiinis kong wika bago siya inalalayan umupo.
Hinarap ko lang si dracey at masama ko siyang tinignan. Siya na nga itong kasama ni zavier hindi manlang nila pagsabihan.
"Magusap tayo bukas dracey" seryosong wika ko pero umiwas lang siya ng tingin.
Lumingon ako kay lara na ngayon ay nakatingin sa amin.
"Ash mauna na ako" pinigilan ko ito dahil magisa lang siyang uuwi baka kung mapano.
Tumingin ako sa harapan ko na ngayon ay nagmamadaling umalis bago hinarap si Lara.
"I'll go with you" kalmado niyang wika bago hinila si Lara at sumunod din si Raven sa kanila.
I looked back at Zavier who was still looking at me intently. But I ignored him and took first aid in the cabinet.
Nang makalapit na ako sa kanya ay itinaas ko lang ang kanyang damit at doon bumungad ang napakaraming dugo.
Hindi ba siya nag-iingat at wala manlang siyang ginawa kundi hintayin ako.
"Nagpatulong ka na sana kay Hannah na gamutin ang natamo mong sugat zavier" pangsesermon ko sa kanya pero hindi ako nito pinansin.
Sinimulan konang linisin ito at mabuti wala akong balang nakuha dahil kapag nagkataon baka hindi ko na siya a asikasuhin. Ilang beses na siyang napahamak mabuti at nakabalik silang ligtas.
"Ano bang ginawa niyo zavier bakit may mga pasa at sugat ka?" seryosong tanong ko pero magkasalubong lang ang kilay niyang nakatingin sa akin.
Nanghihina din ang aking katawan at medyo nilalamig ako pero hindi ko ito pinakita sa kanya. Dahil baka mas lalo pa niya akong sermonan.
"Where have you been?" mahinahon niyang tanong kaya tumingin ako sa kanya.
"Sa hospital zavier, sinugod kanina si nanay kaya nagmamadali akong nagtungo doon, hindi na ako nagpaalam sa iyo dahil may meeting ka at ayokong ma abala ka" deretsong paliwanag ko bago huminga nang malalim.
Tumayo muna ako bago nagtungo sa kusina. Nilabanan ko ang aking nararamdamang paghilo and I just looked for ice before putting on the bag compress.
Muli akong bumalik sa kanya bago ko ilagay sa kanyang pasa.
"Kumain kana ba?" nanghihinang tanong ko sa kanya at nagulat naman ako nang hawakan niya ang aking kamay.
Seryoso siyang tumingin sa akin at pinilit niyang abutin ang aking mukha bago inilapat ang kanyang kamay sa aking pisngi.
"Sh*t why are you hot wife?" napamura pa ito sa sarili nang mapansin ang panghihina ang aking katawan.
"Zavier may sugat ka baka bumuka yan" nagaalala kong wika pero parang wala lang ito sa Kanya.
Bakas sa mukha nito ang pagaalala at hinawakan ang aking bewang bago niya ako inalalayang umupo.
"your sick doctor, I told you not to stress your self" mahinahon niyang wika at nagaalalang tumingin sa akin bago niya hawakan ang mag kabila kong pisngi.
Nanghihina ko siyang tinignan at medyo lumalabo nadin ang aking paningin dahil sa panghihina nang aking katawan. Mukhang hindi ko na kayang pigilin.
"F*ck, Let me help you"
nahihirapan din itong alalayan ako dahil may sugat pa siya kaya pilit akong tumayo bago kumapit sa kanyang leeg dahil hawak niya ang aking bewang para hindi ako matumba.
"Sir!, Ma'am ash anong nangyari sa inyo?" nagaalalang wika ni Hannah at cannah na ngayon ay pa takbong nagpunta sa amin bago nila ako alalayan.
Nang makarating kami sa kwarto ay maingat lang nila ako pinahiga sa kama bago sila nagsitungo sa baba para magaasikaso.
" Zavier kailangan mong magpahinga" mahinang wika ko pero hindi ako nito pinansin bagkus lumapit lang siya sa akin.
Kahit may pasa na ito sa kanya mukha ay nangingibabaw parin ang kanyang malaanghel na mukha.
"Wait me here" maingat niya akong nilagyan ng unan sa aking ulo at bago ako nito halikan sa noo.
Ipinikit ko muna ang aking mata habang hinihintay siyang bumalik. Dapat ako ang nag-aasikaso sa kanya dahil personal doctor niya ako pero mukhang siya pa itong gumagawa.
Nang makarinig ako ng yapak ay muli kong idinilat ang aking mata bago ko tinignan ang pumasok.
"Maam Ash, nagluto po ako ng sopas kumain na po muna akto, para may laman ang tiyan nyo" pilit akong ngumiti sa kanya nang malapag na niya sa mini table ang dala niyang tray.
"Salamat cannah" mahinang wika ko at nagaalala naman siyang lumapit sa akin.
"Maam Ash nakita ko si sir kanina sa baba may. Kausap na Doctor tinatanong kung ano daw ang kanyang gagawin"
Doctor? Sino naman ang kakausapin nito kung pwede namang sa akin nalang siya magtanong.
"Naalala ko na po ang tinawag niya, si Doc alvarez po ata yun" ngumiti ito bago ko sinenyasan na tulungan akong makaupo.
Nahiya pang magtanong sa akin.
Napalingon ako sa pinto nang pumasok si zavier at may dala na itong maliit na palang gana at may laman itong tubid tsaka towel.
" I can take care of her" seryoso niyang wika kay cannah at nagpaalam muna siya bago umalis.
Lumapit siya sa akin at ibinaba nito sa ibabaw ng upuan ang kanyang hawak bago siya tumabi sa akin.
Hinahawakan nito ang aking noo at bakas sa mukha nito ang pag-aalaala.
"Zavier ako na kailangan mo mun-" napatigil ako dahil kaagad nalang siyang nagsalita.
"Stop saying that bullsh*t wife, I can still do it" matalim nitong wika bago kinuha ang towel at pinunas niya ito sa aking kamay.
Pinanood ko lang ang bawat kilos niya, napangiti ako ng palihim dahil sa kanyang mga matang bakas parin ang pagaalala.
Nagulat ako nang itinaas niya ang aking damit pero hanggang sa bewang ko lang. Pinunasan niya ang mga parte ng aking katawan ngunit hindi na sa ibang bahagi.
Nang matapos na siya ay kumuha lang ito ng damit ko sa closet at napadaing pa ito nang masagi ang kanyang sugat kaya nagaalala ko siyang tinignan.
"Zavier, huwag ka munang kumikilos" deretsong wika ko nang makalapit ito at tinignan ko naman ang kanyang sugat pero mabuti at hindi nagkadugo.
"Im just worried to you wife, I don't know what to do when I'm seeing you like this" umiwas ako ng tingin dahil sa mga titig niya sa akin.
"Normal lang ito zavier" pilit kong ngumiti pero mas lalo lang siyang nainis dahil sa aking sinabi.
Tinignan ko ang hawak niyang damit at mukhang alam ko na ang gusto nitong iparating kaya kinuha ko iyon.
"Tumalikod ka zavier, subukan mong lumingon sisipain kita" pagbabantang wika ko pero ngumisi lang ito sa akin. Mas lalong sumakit ang ulo ko dahil sa kanyang sinabi.
"It's normal wife and were already married" panggagaya nito sa sinabi ko kaya nainis ako sa paraan ng kanyang mga tingin.
Kalaunan ay tumalikod naman siya kaya doon ko na kinuha ang pagkakataong magpalit ng damit.
"You need to eat this, then take your medicine" malambing niyang wika bago kinuha ang nasa table na pagkain.
Akmang kukunin ko na sana ito pero tinabig niya lang ang aking kamay. Sinubuan lang niya ako pero wala pang ilang segundo ay hindi ko na nagustuhan dahil parang wala akong nalalasahan.
"Is there something wrong?" nagtatakang tanong niya nang mapansin hindi ko tinanggap ang ibinigay niyang pagkain.
"Zavier, wala akong nalalasahan" mahinang wika ko at nararamdaman kong medyo nasusuka ako pero pinipigilan ko lang.
"You need to eat wife, para bumalik ang lakas mo"
Umiling ako sa kanya nang muli nito akong subuan, nilalamig din ang aking katawan kahit nakapatay na ang aircon.
"if you don't want to eat then ill do it" bakas sa boses niya ang pagkaseryoso at nagtataka ko naman siyang tinignan nang tanggalin niya ang kutsara sa bowl.
Nabigla ako nang Inilapit niya ang kanyang mukha sa akin at hinawakan pa nito ang aking batok.
"Zavier anong-" kaagad niyang hinigop ang sopas at mas nagulat ako sa sunod niyang ginawa.
Napalunok ako nang maramdamang sa akin niya pinakain ang sopas pero gamit ang kanyang mga labi.
Muli niya akong tinignan at wala akong nasabi dahil paulit ulit niya iyong ginawa kaya paulit ulit ko ding naramdaman ang labi nitong dumadampi sa akin.
"Now what was the taste?" tanong nito ng maubos na namin ang laman ng bowl kaya napalunok naman ako dahil hindi ko akalain na ganun ang kanyang gagawin.
Napaiwas lang ako ng tingin dahil ngumiti pa siya sa akin bago niya ako kinumutan kahit nakaupo ako. Kinuha niya ang gamot sa drawer at pinainom iyon sa akin bago muling umupo sa aking tabi.
" The taste is good wife" bulong nito sa akin at inalalayan niya akong humiga. Bakit hindi ko manlang siya pinigilan kanina?
Tumabi ito sa akin at mahigpit niya akong niyakap habang ang kanyang kamay ay inilagay sa aking ulunan.
Magkaharap kami ngayon kaya nararamdaman ko ang kanyang paghinga.
"Zavier baka mahawahaan ka" pilit kong tinutulak ang kanyang katawan pero mas malakas siya sa akin.
"It's okay wife, I don't care if I'm the one who got sick, the important is you will recover." malambing niyang wika bago hinalikan ang aking noo.
Pakiramdam ko napakahalaga ko sa kanya dahil palagi niya nalang akong inaalagaan kahit sinusuway ko pa ang kanyang mga utos.
" Salamat "bulong ko sa kanya kaya ngumiti naman siya bago tumango.
Kahit may sugat pa siya ako parin ang kanyang inaalala, kakaiba ka na zavier dahil pakiramdam ko mas nahuhulog na ako sa iyo.
" Good night wife, jet'aime "rinig kong bulong niya sa akin kaya napangiti ako dahil napakalambing nang kanyang boses kapag sinasabi niya ang katagang iyon.
Bukas itratranslate ko talaga ang ibig sabihin non para naman hind ako mag mukhang tanga kakaisip kung anong ibig sabihin.