Zawgyi
အခန္း ၈၄- မင္းကို လွည့္စားေနျခင္း
Maryသည္ လက္သီးတင္းတင္းဆုပ္ထားကာ သူမကိုယ္သူမ ႏိုးၾကားေစရန္ မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ အခန္းထဲသို႔ ျပန္သြားခဲ့သည္။
မွန္ထဲတြင္ သူမကိုယ္သူမ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ သူမ၏မ်က္ႏွာသည္ အဆုံးမဲ့ စိတ္ပ်က္စရာမ်ားႏွင့္... အထီးက်န္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။
Maryသည္ လွဲခ်ကာ ကုတင္ေပၚေခြေနကာ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေပ။
မနက္ႏွစ္နာရီထိုးခါနီးမွ တံခါးဖြင့္သံကို Maryၾကားလိုက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚကေန ခ်က္ခ်င္းထထိုင္လိုက္တယ္။
သူမအခန္းတံခါးကို ေသးေသးေလးဟၾကည့္လိုက္ေတာ့ Monroeတံခါးကေန တိတ္တိတ္ေလးဝင္သြားတာကို Maryေတြ႕လိုက္တယ္။
"ရွင္ျပန္လာၿပီေပါ့" သူမက ေအးစက္စက္ေျပာလိုက္တယ္။
Monroe ေခတၱရပ္ၿပီး "အင္း!"
ထို႔ေနာက္ သူ႔အခန္းဆီသို႔ ေလွ်ာက္သြားသည္။
Maryအခန္းထဲမွ ထြက္လာၿပီး Monroeတံခါးဆီသို႔ ေရာက္လာသည္။
Monroeက လိုက္ကာေတြကိုပိတ္ၿပီး တံခါးဆီကို လွည့္လိုက္တယ္။ သူသည္ အနက္ေရာင္ ရွပ္အက်ႌကို ခြၽတ္ေတာ့မည္။
Maryက သူ႔ေနာက္ကို လိုက္လာမယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ထားတာေၾကာင့္ တံခါးကို မပိတ္ခဲ့ဘူး။
Mary ဝင္လာခါနီးမွာ Monroe ႐ုတ္တရက္ လွည့္ၿပီး သူမကို တားလိုက္တယ္။ "မလာနဲ႔!"
Maryသည္ Monroe၏ေအးစက္မာေက်ာေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ ေအးစက္ေသာ ေနာက္ေက်ာကို ျမင္လိုက္ရၿပီး သူမရင္တဒုန္းဒုန္းခုန္သြားခဲ့သည္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ အေရထူေနပါေစ ဒီအခ်ိန္မွာ သူမ ေတာင့္မခံႏိုင္ဘူး။
"ဘာလို႔လဲ?"
အခုခ်ိန္မွာ Monroeက သူပုံစံက ျပင္းထန္လြန္းတာကို သေဘာေပါက္တာေၾကာင့္ အသက္ျပင္းျပင္းရႉၿပီး "ငါနံေနတယ္" လို႔ ရွင္းျပတယ္။
Mary၏မ်က္လုံးမ်ား နီရဲလာသည္။
"အဲဒါက လိင္ဆက္ဆံတဲ့အနံ႔လို႔ ကြၽန္မထင္တာပဲ။ Monroe ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ရွင္ ကြၽန္မကို ေရွာင္စရာ မလိုဘူး။ သူမစီ တိုက္႐ိုက္ယူသြားေပးလိုက္။ ဒါမွမဟုတ္ ရွင္ ကြၽန္မနဲ႔ တစ္ထပ္တည္းေနရတာ မႀကိဳက္ရင္ ကြၽန္မကို ေအာက္ထပ္က Adela၊ တျခားသူေတြနဲ႔ အတူေနခိုင္းလိုက္။ ကြၽန္မ ဆိုဖာေပၚမွာ အိပ္လဲ သူတို႔က ဘာမွမျဖစ္ဘူး ဟုတ္ၿပီလား" Maryက ေျပာခ်လိုက္တယ္။
သူမဘာမွားေနလဲမသိေပမယ့္ ေဒါသထြက္ေနတုန္းပဲ။
Avraကို ပစၥည္းေတြေပးမယ္လို႔ သူကတိေပးကတည္းက သူမ ေဒါသကို ထိန္းထားခဲ့တယ္။
Monroeသည္ သူမကို လွည့္ၾကည့္ကာ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားက မယုံႏိုင္စရာမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ "ဘာအဓိပၸာယ္မရွိတာေတြ ေျပာေနတာလဲ"
Maryသည္ ေအးစက္စြာ သေရာ္လိုက္ၿပီး သူမစိတ္ထဲတြင္ မေပ်ာ္မ႐ႊင္ အားလုံးကို မေျပာရပဲ မေနႏိုင္ေပ။
"ဘာေတြ ဟန္ေဆာင္ေနေသးတာလဲ။ ရွင္နဲ႔ Avra အခ်ိန္ၾကာႀကီး ခ်စ္ခဲ့တာေလ။ ကြၽန္မတို႔ဓါတ္ေလွကားထဲက ထြက္ေတာ့ သူက ရွင့္ကိုေတာင္ မၾကည့္ဘူး"
ပုံမွန္အားျဖင့္ ရွင့္လိုေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ဘယ္မိန္းမကမွ ေခ်ာင္းမၾကည့္ပဲ မေနဘူး။ သူမက ရွင့္ကို တကယ္စိတ္မဝင္စားဘဲ ပစၥည္းေတြ ေတာင္းဖို႔လာရင္ေတာင္မွ ရွင့္ကို အရင္ႏႈတ္ဆက္သင့္တာ မဟုတ္ဖူးလား"
ဒါေပမယ့္ သူမက မင္းကို စိတ္မဝင္စားသလို ဟန္ေဆာင္႐ုံတင္မကဘဲ အားနည္းေနသလိုေတာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ေသး။
"ကြၽန္မ ပိုေအးစက္စက္ျပဳမူေလေလ၊ ကြၽန္မ ပို႐ြံရွာေလေလ၊ ဆင္ျခင္တုံတရားမဲ့ေလေလ၊ သူမက ပိုသနားစရာေကာင္းေလပဲ! သူမက ေလနဲ႔မိုးထဲမွာ တုန္လႈပ္ေနေသာ အျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ေလးနဲ႔ေတာင္ တူေသး"
"သူမအေထာက္အပံ့ေတြ ေတာင္းေနတာက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပဲ၊ သူမက ရွင့္ကို လွည့္စားဖို႔ စီစဥ္ခဲ့တာ!"
"ၿပီးေတာ့ ရွင္က အရမ္း ႐ြံစရာေကာင္းေနတုန္းပဲ၊ ရွင္ သူမအတြက္ ရိကၡာေတြ တကယ္ေပးခဲ့တယ္။
"အားလုံးက သူမအိပ္ယာေပၚမွာ အိပ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကၿပီလား။
"ရွင့္ကိုမုန္းတယ္!" က်ိန္ဆဲၿပီးေနာက္ Maryသည္ လွည့္၍ ေျပးခ်င္သည္။
Monroeက သူမကို ေျခလွမ္းအနည္းငယ္နဲ႔တင္ဖမ္းမိၿပီး နံရံသို႔ တြန္းလိုက္သည္။
Maryသည္ ေခါင္းကို ေမာ့ကာ Monroeကို စူးစူးရဲရဲ စိုက္ၾကည့္သည္။ Monroeလည္း ေခါင္းငုံ႔ၿပီး စိတ္တိုေနတာေၾကာင့္ အသက္ရႉႏႈန္း ျမန္ေနတယ္။
"မင္း အနံ႔ခံေနတာလား!?"
Maryသည္ အသက္ေအာင့္ထားၿပီး အသက္ရႈရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။
Monroe သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို တင္းတင္းညႇစ္ထားကာ ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ သူ႔နဖူးရွိ ေသြးေၾကာမ်ား ေပါက္ထြက္ေတာ့မလိုပင္။ သူက အံ့ႀကိတ္ၿပီး ေမးလိုက္တယ္။ "ဘာလို႔ အနံ႔ခံမၾကည့္တာလဲ။ အဲဒီမိန္းမနဲ႔ ဘယ္ႏွစ္ခါ လိင္ဆက္ဆံခဲ့လဲဆိုတာ ခန႔္မွန္းၾကည့္ပါ့လား"
Maryသည္ Monroeကို ေဒါသတႀကီး တြန္းထုတ္လိုက္သည္။ "ႏွာဘူး! ႐ြံစရာႀကီး"
သူျပန္႐ုတ္သြားေသာ လက္ဖဝါးသည္ ေသြးနီျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းေနသည္ကို Mary ျမင္သည္။
သူမသည္ ထိတ္လန႔္စြာ မ်က္လုံးျပဴးကာ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေစးကပ္ေသာေသြးျဖစ္ေၾကာင္း သူမ အတည္ျပဳခဲ့သည္။
ထပ္၍ အနံ႔ခံလိုက္ေသာအခါတြင္ Monroe၏ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ တပ္မက္ဖြယ္ရနံ႔မ်ား မရွိေတာ့ေပ။ ေသြးနံ႔ေတြခ်ည္းပဲ။
"ရွင္ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ? နာေနလား?"
Mary၏မ်က္ႏွာသည္ လ်င္ျမန္စြာ အေရာင္ပ်က္သြားသည္။ သူမသည္ စစ္ေဆးရန္ Monroe၏ေကာ္လံကိုဆြဲကာ Monroeက သူမအလိုရွိရာကို လုပ္ခြင့္ေပးလိုက္သည္။
Maryသည္ Monroe၏အက်ႌကို ဆုတ္ၿဖဲပစ္ကာ ၾကယ္သီး ျပဳတ္သြားေသာအခါ သူ႔ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပသလိုက္ရာ သူမသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူ...မနာက်င္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။
သူ႔မွာ ေသြးေတြရွိေနေပမယ့္ ဒါဟာ သူ႔ဟာမဟုတ္မွန္း သိသြားတယ္။
**********
Unicode
အခန်း ၈၄- မင်းကို လှည့်စားနေခြင်း
Maryသည် လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်ထားကာ သူမကိုယ်သူမ နိုးကြားစေရန် မျက်နှာသစ်ဖို့ အခန်းထဲသို့ ပြန်သွားခဲ့သည်။
မှန်ထဲတွင် သူမကိုယ်သူမ မော့ကြည့်လိုက်သောအခါ သူမ၏မျက်နှာသည် အဆုံးမဲ့ စိတ်ပျက်စရာများနှင့်... အထီးကျန်ခြင်းများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။
Maryသည် လှဲချကာ ကုတင်ပေါ်ခွေနေကာ အိပ်မပျော်နိုင်ပေ။
မနက်နှစ်နာရီထိုးခါနီးမှ တံခါးဖွင့်သံကို Maryကြားလိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်ကနေ ချက်ချင်းထထိုင်လိုက်တယ်။
သူမအခန်းတံခါးကို သေးသေးလေးဟကြည့်လိုက်တော့ Monroeတံခါးကနေ တိတ်တိတ်လေးဝင်သွားတာကို Maryတွေ့လိုက်တယ်။
"ရှင်ပြန်လာပြီပေါ့" သူမက အေးစက်စက်ပြောလိုက်တယ်။
Monroe ခေတ္တရပ်ပြီး "အင်း!"
ထို့နောက် သူ့အခန်းဆီသို့ လျှောက်သွားသည်။
Maryအခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး Monroeတံခါးဆီသို့ ရောက်လာသည်။
Monroeက လိုက်ကာတွေကိုပိတ်ပြီး တံခါးဆီကို လှည့်လိုက်တယ်။ သူသည် အနက်ရောင် ရှပ်အင်္ကျီကို ချွတ်တော့မည်။
Maryက သူ့နောက်ကို လိုက်လာမယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားတာကြောင့် တံခါးကို မပိတ်ခဲ့ဘူး။
Mary ဝင်လာခါနီးမှာ Monroe ရုတ်တရက် လှည့်ပြီး သူမကို တားလိုက်တယ်။ "မလာနဲ့!"
Maryသည် Monroe၏အေးစက်မာကျောသောမျက်နှာနှင့် အေးစက်သော နောက်ကျောကို မြင်လိုက်ရပြီး သူမရင်တဒုန်းဒုန်းခုန်သွားခဲ့သည်။
ဘယ်လောက်ပဲ အရေထူနေပါစေ ဒီအချိန်မှာ သူမ တောင့်မခံနိုင်ဘူး။
"ဘာလို့လဲ?"
အခုချိန်မှာ Monroeက သူပုံစံက ပြင်းထန်လွန်းတာကို သဘောပေါက်တာကြောင့် အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး "ငါနံနေတယ်" လို့ ရှင်းပြတယ်။
Mary၏မျက်လုံးများ နီရဲလာသည်။
"အဲဒါက လိင်ဆက်ဆံတဲ့အနံ့လို့ ကျွန်မထင်တာပဲ။ Monroe နောက်တစ်ကြိမ် ရှင် ကျွန်မကို ရှောင်စရာ မလိုဘူး။ သူမစီ တိုက်ရိုက်ယူသွားပေးလိုက်။ ဒါမှမဟုတ် ရှင် ကျွန်မနဲ့ တစ်ထပ်တည်းနေရတာ မကြိုက်ရင် ကျွန်မကို အောက်ထပ်က Adela၊ တခြားသူတွေနဲ့ အတူနေခိုင်းလိုက်။ ကျွန်မ ဆိုဖာပေါ်မှာ အိပ်လဲ သူတို့က ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဟုတ်ပြီလား" Maryက ပြောချလိုက်တယ်။
သူမဘာမှားနေလဲမသိပေမယ့် ဒေါသထွက်နေတုန်းပဲ။
Avraကို ပစ္စည်းတွေပေးမယ်လို့ သူကတိပေးကတည်းက သူမ ဒေါသကို ထိန်းထားခဲ့တယ်။
Monroeသည် သူမကို လှည့်ကြည့်ကာ သူ့မျက်လုံးများက မယုံနိုင်စရာများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ "ဘာအဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေ ပြောနေတာလဲ"
Maryသည် အေးစက်စွာ သရော်လိုက်ပြီး သူမစိတ်ထဲတွင် မပျော်မရွှင် အားလုံးကို မပြောရပဲ မနေနိုင်ပေ။
"ဘာတွေ ဟန်ဆောင်နေသေးတာလဲ။ ရှင်နဲ့ Avra အချိန်ကြာကြီး ချစ်ခဲ့တာလေ။ ကျွန်မတို့ဓါတ်လှေကားထဲက ထွက်တော့ သူက ရှင့်ကိုတောင် မကြည့်ဘူး"
ပုံမှန်အားဖြင့် ရှင့်လိုယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ဘယ်မိန်းမကမှ ချောင်းမကြည့်ပဲ မနေဘူး။ သူမက ရှင့်ကို တကယ်စိတ်မဝင်စားဘဲ ပစ္စည်းတွေ တောင်းဖို့လာရင်တောင်မှ ရှင့်ကို အရင်နှုတ်ဆက်သင့်တာ မဟုတ်ဖူးလား"
ဒါပေမယ့် သူမက မင်းကို စိတ်မဝင်စားသလို ဟန်ဆောင်ရုံတင်မကဘဲ အားနည်းနေသလိုတောင် သရုပ်ဆောင်သေး။
"ကျွန်မ ပိုအေးစက်စက်ပြုမူလေလေ၊ ကျွန်မ ပိုရွံရှာလေလေ၊ ဆင်ခြင်တုံတရားမဲ့လေလေ၊ သူမက ပိုသနားစရာကောင်းလေပဲ! သူမက လေနဲ့မိုးထဲမှာ တုန်လှုပ်နေသော အဖြူရောင်ပန်းပွင့်လေးနဲ့တောင် တူသေး"
"သူမအထောက်အပံ့တွေ တောင်းနေတာက ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပဲ၊ သူမက ရှင့်ကို လှည့်စားဖို့ စီစဥ်ခဲ့တာ!"
"ပြီးတော့ ရှင်က အရမ်း ရွံစရာကောင်းနေတုန်းပဲ၊ ရှင် သူမအတွက် ရိက္ခာတွေ တကယ်ပေးခဲ့တယ်။
"အားလုံးက သူမအိပ်ယာပေါ်မှာ အိပ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ် တိုက်ပွဲဝင်နေကြပြီလား။
"ရှင့်ကိုမုန်းတယ်!" ကျိန်ဆဲပြီးနောက် Maryသည် လှည့်၍ ပြေးချင်သည်။
Monroeက သူမကို ခြေလှမ်းအနည်းငယ်နဲ့တင်ဖမ်းမိပြီး နံရံသို့ တွန်းလိုက်သည်။
Maryသည် ခေါင်းကို မော့ကာ Monroeကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်သည်။ Monroeလည်း ခေါင်းငုံ့ပြီး စိတ်တိုနေတာကြောင့် အသက်ရှူနှုန်း မြန်နေတယ်။
"မင်း အနံ့ခံနေတာလား!?"
Maryသည် အသက်အောင့်ထားပြီး အသက်ရှုရန် ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။
Monroe သူမ၏မျက်နှာလေးကို တင်းတင်းညှစ်ထားကာ ဒေါသထွက်လွန်းလို့ သူ့နဖူးရှိ သွေးကြောများ ပေါက်ထွက်တော့မလိုပင်။ သူက အံ့ကြိတ်ပြီး မေးလိုက်တယ်။ "ဘာလို့ အနံ့ခံမကြည့်တာလဲ။ အဲဒီမိန်းမနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါ လိင်ဆက်ဆံခဲ့လဲဆိုတာ ခန့်မှန်းကြည့်ပါ့လား"
Maryသည် Monroeကို ဒေါသတကြီး တွန်းထုတ်လိုက်သည်။ "နှာဘူး! ရွံစရာကြီး"
သူပြန်ရုတ်သွားသော လက်ဖဝါးသည် သွေးနီဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေသည်ကို Mary မြင်သည်။
သူမသည် ထိတ်လန့်စွာ မျက်လုံးပြူးကာ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ စေးကပ်သောသွေးဖြစ်ကြောင်း သူမ အတည်ပြုခဲ့သည်။
ထပ်၍ အနံ့ခံလိုက်သောအခါတွင် Monroe၏ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် တပ်မက်ဖွယ်ရနံ့များ မရှိတော့ပေ။ သွေးနံ့တွေချည်းပဲ။
"ရှင်ဘာဖြစ်ခဲ့တာလဲ? နာနေလား?"
Mary၏မျက်နှာသည် လျင်မြန်စွာ အရောင်ပျက်သွားသည်။ သူမသည် စစ်ဆေးရန် Monroe၏ကော်လံကိုဆွဲကာ Monroeက သူမအလိုရှိရာကို လုပ်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။
Maryသည် Monroe၏အင်္ကျီကို ဆုတ်ဖြဲပစ်ကာ ကြယ်သီး ပြုတ်သွားသောအခါ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ထုတ်ဖော်ပြသလိုက်ရာ သူမသည် နောက်ဆုံးတွင် သူ...မနာကျင်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။
သူ့မှာ သွေးတွေရှိနေပေမယ့်ဒါဟာ သူ့ဟာမဟုတ်မှန်း သိသွားတယ်။
**********