THE BOY (Completed)

By Jeon_Audery

129K 10.7K 757

Kim Tae Hyung ร— Jeon Jung Kook Edit version More

(intro)
1
2
3
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
17
18 ๐Ÿšจ

10

5.7K 527 37
By Jeon_Audery

"ကိုကို! မပြီးသေးဘူးလားကျနော်အောက်မှာဘဲစောင့်နေတော့မယ်ပြီးရင်ဆင်းလာခဲ့နော်"

ဆေးရုံတစ်ခါသွားဖို့အရေးမှန်ရှေ့မှာ
ဖင်ကြည့်လိုက်ခေါင်းကြည့်လိုက်နဲ့​ဆေးရုံသွားမယ့်သူကသူလားကိုလားမသဲကွဲ​အောင်ပဲများနေရင်သူသိပ်ကြည့်မရတော့

ကိုယ့်အပိုင်လို့သတ်မှတ်ထားတဲ့ကိုကို့ကို သူကလွဲပြီးတစ်ခြားသူတွေကြည့်မှာကိုမလိုလားဘူး

Taehyungနာမည်ကိုတစ်ဆာဆာအော်ကာစိတ်မရှည်တဲ့ပုံဖမ်းနေတဲ့Jungkookကြောင့်အမြန်​အောက်ကိုဆင်းလာသည်နှင့် ဆူပုပ်ကာဧည့်ခန်းထဲတွင်ထိုင်နေသည်။

အာ..ဒီကလေးဘာတွေအလိုမကျဖြစ်နေပြန်တာလဲ

"Jumgkookei ကိုကိုပြီးပြီသွားရအောင်"

စကားတောင်ပြန်မပြောနိုင်တဲ့အထိသူ့ကိုခေါင်းစခြေအဆုံးကြည့်ကာသက်ပျင်းချနေ​တော့ဘာများဖြစ်နေလို့လဲဆိုတဲ့အတွေးကသူ့အုံးနှောက်ထဲကိုဝင်လာသည်

"ကိုကို ဘာဖြစ်နေလို့လဲဟင်တစ်ခုခုပေနေလို့လား...အာဒါမှမဟုတ် ဝတ်ထားတာမလှလို့လား အ့ဆိုကိုကိုသွားပြန်လဲလိုက်မယ်လေ"

"မဟုတ်ဘူးအရမ်းလှနေလို့!....ဒီပုံစံနဲ့ဆိုကိုကို့ကိုဝိုင်းကြည့်ကြတော့မှာဘဲ ကျစ်!"

ဆူဆူပုပ်ပုပ်ရုပ်လေးကဘာလေးမှန်းလဲမသိ သူ့ကိုဝိုင်းကြည့်မှာကိုစိုးရိမ်ပါတယ်ဆိုတဲ့စကားကိုကြားတော့ရယ်မိသွားတယ်...ဒါကိုဘဲစိတ်ကောက်သွားပြန်တဲ့ကိုတော်ချောလေးကြောင့်သူ့စိတ်ကြိုက်အကျီကိုပြန်လဲပေးရသည်။

"Jungkookei...ကိုကိုကတကယ်ဒီပုံစံကြီးနဲ့ဆေးရုံကိုလိုက်ရမှာလားလို့"

ဘောင်းဘီရှည်အကျီရှည်ကိုမှအဘိုးကြီပေါက်စပုံစံဝတ်​ပေးထားပေမယ့်သူအထွန့်မတက်ရဲ
မဟုတ်ရင်အရစ်​ကျောထပ်ရှည်နေလို့
ဒီနေ့ဆေးရုံကိုရောက်တော့မှာမဟုတ်ဘူး

ဆေးရုံရောက်တော့ဆရာဝန်ကပုံမှန်လုပ်နေကြအတိုင်းJungkookကိုစစ်ပေးပြီး
သူကတော့လူနာစောင့်တဲ့ထိုင်ခုံလေးမှာထိုင်ရင်းJumgkookကိုထိုင်စောင့်နေရသည်။

ခနနေတော့အခန်းထဲကနေပြန်ထွက်လာတဲ့Jungkook....ဆရာဝန်ကတော့လူနာရဲ့အခြေအနေကိုဆွေးနွေးရန်လူနာရှင်ဖြစ်တဲ့သူ့ကိုခေါ်သည်။ Jungkookကို​တော့ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်စောင့်နေဖို့သေချာမှာပြီးဆရာဝန်နဲ့သွားတွေ့ရသည်

"ဆရာ... ကျနော်Jeon Jungkookရဲ့လူနာရှင်ပါ"

"အာ..ဟုတ်ကဲ့ထိုင်ပါ..ကျ​နော်Jungkookရဲ့ ရောဂါနဲ့ပက်သက်ပြီးဆွေးနွေးချင်လို့ပါ"

"ဟုတ်ကဲ့ဆရာ"

"ကျနော်ပြောချင်တာကJungkookရဲ့ရောဂါအခြေအနေအတော်ကိုသတ်သာလာပြီဆိုတာပါ...ပြီးတော့ကျနော်ပြောခဲ့သလိုဆေးတွေလဲပုံမှန်တိုက်တယ်မလား"

"ဟုတ်..ကျနော်သူ့ကိုနေ့တိုင်းသေချာတိုက်ဖြစ်ပါတယ်"

"အင်း ဆေးတွေကြောင့်လဲပါသလို..စိတ်အခြေအနေအမြဲကောင်းနေ​တော့သူအရင်ကထက်အတော်ကိုသက်သာနေပါပြီ...ဟိုတစ်ခါလိုတော့ထပ်မဖြစ်စေနဲ့ပေါ့ မဟုတ်ရင် သူ့အခြေအနေကဒီတိုင်းပဲဆက်ဖြစ်နေလိမ့်မယ်"

ဆရာဝန်နဲ့ဆွေးနွေးပြီးသည်နှင့်သောက်ရမယ့်ဆေးတွေကိုကောင်တာမှာထုတ်ကာJungkookကိုခေါ်ပြီးအိမ်ပြန်လာလိုက်တယ်။

အိမ်ပြန်လမ်းတစ်လျှောက်လုံးသူ့အတွေးထဲဆရာဝန်ပြောလိုက်တာတွေနဲ့သာထပ်နေသည်။

jumgkookeiနဲ့သူကဘာမှမတော်တာမှန်တယ်ဒါ​ပေမယ့်jungkookကိုသူချစ်သလိုခံစားရသည် ဘလိုအချစ်မျိုးနဲ့ချစ်တာလဲဆိုတာတော့မတွေးတက်ဘူး

jungkookရဲ့မိဘတွေကလတိုင်းသူ့Accountထဲကို ပိုက်ဆံတွေလွှဲပေးနေတုံးဘဲ..အစကပိုက်ဆံကြောင့်ဒီလိုလုပ်ပေမယ့်အခုတော့ထိုက​လေးကိုသံယောဇဥ်တွယ်နေတာ​တော့သူဒီအလုပ်ကိုထွက်ဖို့မတွေးမိဘူး

"ကိုကိုဗိုက်မဆာသေးရင် ကျနော်ရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ပြီးမှထမင်းအတူတူစားကြတာပေါ့ ရတယ်မလား"

ဖုန်းလာနေတာနဲ့jungkookစကားကို ထောက်ခံသလိုခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး ဝရံတာထွက်ကာဖုန်းကိုင်ဖို့လုပ်လိုက်တော့မင်ဟိုဆီကဖြစ်

အာ..ဟိုတစ်လောကပြသနာတက်ပြီးထဲက မင်ဟိုနဲ့တောင်ဖုန်းမပြောဖြစ်ဘူးဘဲ

သူငယ်ချင်းနဲ့ဖုန်းအေးအေးလူလူပြောနေတဲ့Taehyungကမျက်မှောင်ကြီးကျုံ့ပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတဲ့jungkookကိုသတိမထားမိလိုက်

သူဟာကိုကိုနဲ့ပက်သက်လာရင်ကိုကိုရှုရှိက်နေတဲ့လေမော်လီကျူ့လေးတွေကအစသဝန်တိုတက်ပါသည်။ ဒါကို ကိုကိုကမသိလေရော့

"အောမင်ဟို..ဘာကိစရှိလို့ဖုန်းဆက်တာလဲအန်တီသက်သာသွားပြီမလား"

"ကိစရှိမှဆက်ရမှာလာကွ မင်းကျေးဇူးကြောင့်အမေကသက်သာသွားပြီစိတ်မပူနဲ့တော့ "

ကျေးဇူးကန်းတဲ့မအေဘေးလေးအသံကဖုန်းထဲကနေတောင်တဆာဆာ ။ကြည့်ရတာဒေါ်လေးဆေးရုံတက်စဥ်စာမလာသတင်းမမေးလို့စိတ်ဆိုးနေတာထင် ဒါပေမယ့်သူလဲမတက်နိုင်Jungkookကပတ်ကျိလိုဘဲခွချလို့မှမရတာကို

" အင်းပါရန်တွေ့မနေနဲ့တော့ ဘာကိစရှိလို့လဲဆိုတာသာပြော "

"မေမေကမင်းကိုသတိရလို့တဲ့ အဲ့တာမင်းအားတဲ့တစ်ရက်လောက်အိမ်ကိုလာခဲ့အုံးအမေကဟင်းတွေချက်ထားမယ်ပြောတယ်"

ကုန်းဆင်းရမယ်ဆိုနှစ်ခါအပြောမခံတဲ့Taehyungလိုအကောင်ကခနတာတိတ်ဆိတ်သွားသည်။ အ​ကြောင်းကဂုတ်ပိုးကအေးစက်စက်အထိအတွေ့ရယ် ပူနွေးနွေးဝင်သက်ထွက်သက်က ပါးပြင်ပေါ်ကိုရိုက်ခတ်လာတာကြောင့်လူက တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေမိတာ

နောက်မှအုံးနှောက်ကိုအလုပ်ပေးလိုက်တော့အဖက်ခံထားရတယ်ဆိုပြီးမီးနီတွေပေါ်လာတော့တယ်

"​ဟေ့​ကောင်Kim Taehyungဖုန်းပြောရင်းအသက်ထွက်သွားတာလား "

ကြောင်တောင်တောင်လေးဖြစ်နေတဲ့သူကဖုန်းကိုလဲပြန်မဖြေမိသလို နောက်ကိုလှည့်ကာJungkookကိုယောင်အအလေးဖြင့်လှည့်ကြည့်​တော့ဖုန်းဆက်ပြောဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့လာတယ်

ရှီးဘား! ဒီကောင်စုတ်လေးဒီလိုလုပ်နေမှတော့သူကဖုန်းဆက်ပြောနိုင်စရာဘာအကြောင်းရှိမှာလဲ

"အော...ငါ..ငါနားထောင်နေတယ်ဆက်ပြော"

"တော်သေးတာပေါ့ ငါကမင်းသေသွားတာ ဒါမှမဟုတ်အ များသွားတာလားလို့ "

အကန်တွေချည်းပြောနေတဲ့မင်ဟိုကိုအရင်ကဆိုပြန်ဆဲမိမှာမှန်ပေမယ့်အခုသူ့နောက်ကနေသိုင်းဖက်ထားကာပွတ်သီးပွတ်သက်လုပ်နေတဲ့​တော့ရင်ထဲကပေါက်လို့ပဲစားလေးကပါ ဝုန်းဒိုင်းကျဲနေပြန်တယ်

ထိုထက်ဆိုးသည်က အပေါ်ပိုင်းအဝတ်ဗလာနဲ့ဖက်ထားတာဘဲ သူ့အကျီနဲ့တစ်ထပ်လောက်ခြားပေမယ့်တောင့်တင်းနေတဲ့ရင်အုပ်ရယ်8packတွေရယ်ကနောက်ကျောကိုလာထိနေ​တော့ရင်ခုန်သံကနှစ်ဆမြန်လာသလိုမျက်နှာကလဲနီရဲလာတော့သည်

အား..ဒီပေါက်လို့ပဲစားလေးကငါ့ကိုလာမြူစွယ်နေတာလား ငါစိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲသူ့ကိုအနိုင်ကျင့်မိရင်ဘလိုလုပ်မလဲ!!!

အတုန်တုန်အယင်ယင်နဲ့ဖြစ်နေတဲ့စိတ်တွေကိုထိန်းချုပ်ကာအိနြေရည်ဆယ်လိုက်ရင်း

"ဟို..ဟို..jungkookei ကိုကို့ကိုလွှတ်ပေးပါအုံးဗိုက်ဆာလို့ထမင်းသွားစားမလို့"

"ဟင့်အင်းမသွားနဲ့အုံးကျနော်ကိုကို့ ကိုမေးစရာရှိတယ်"

ဂုတ်ပိုးလေးကိုမထိတထိနမ်းရင်းကို့ကို့ ကိုစလိုက်တော့ကိုယ်လုံးလေးကတွန့်ခနဲတကယ်ဘဲအသည်ယားရင်တစ်ကိုယ်လုံးကိုမြိုချပြစ်မိတော့မယ်

"အော...ဘာမေးမလို့လဲမေးလေ"

"ခုနက..ကိုကို့ သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့တစ်ယောက်ရဲ့အိမ်ကို ကိုကိုသွားလည်မယ်လို့ပြောလိုက်တယ်မလားအဲ့တာသွားရင်ကျနော့်ကိုပါခေါ်သွား"

အော..ငါသွားမယ်လို့ပြောလိုက်မိတာလား?

"အင်း..ကိုကိုသွားရင်ခေါ်မယ်အခုတော့လွှတ်အုံး"

သူ့ကိုမှပွတ်သီးပွတ်သက်လုပ်နေတဲ့jungkookရန်ကနေလွတ်အောင် ကတိအမြန်ပေးပြီးအိမ်ခန်းထဲကနေအမြန်ပြေးထွက်လာရသည်။အကြီးဆိုတော့သူကဘဲစိတ်ထိန်းသင့်တယ်မလား Jungkookကချစ်စရာကောင်းနေတော့အနိုင်ကျင့်မိရင်ကလေးစိတ်ဒဏ်ရာရသွားနိုင်တယ်လေ

Jungkookကတော့ပြေးထွက်သွားတဲ့လုံးလုံးလေးကိုကြည့်ကာလျှာတစ်ချက်သပ်ရင်း ရေချိုးခန်းထဲကိုပြန်ဝင်သွားလိုက်တယ်

သူခုနကရေမချိုးခဲ့ရသေးဘူးမလား...
.
.
.
________________

ထမင်းစာပွဲမှာထမင်းပန်းကန်ထဲကိုမျက်နှာဝင်မတက် ခေါင်းငုံ့ကာထမင်းစားနေတဲ့Taehyung

Jungkookမှာတော့ရှက်နေတဲ့သူ့ကိုကို ရဲ့မျက်နှာလေးကိုဘဲကြည့်မဝ

သူ့ကိုကို ကိုမထိတထိစရတာကသူ့အတွက်သိပ်ပျော်ဖို့ကောင်းတယ် ပြီးတော့အသည်းယားပြီးအကောင်လိုက်မျိုချချင်တယ်

အင်းကိုကို့ ကိုစားရဖို့ကြံအုံးမှပါလေ

အရှက်လွန်နေတဲ့Taehyungမှာထမင်းတွေငုံ့စားရင်းမထိတထိစနေတဲ့ဝဲစားလေးကြောင့် အနေခတ်လှသည်

သူကသက်သက်လွတ်စားတဲ့ကျားမဟုတ်တော့ခတ်တယ်

ဟိုကောင်လေးလဲအိပ်​ပျော်နေတဲ့ကျားရဲ့အမှီးကိုလာဆွဲနေတာပဲ

ကို့ကိုယ်ကိုTop Roleလို့အ​ပြတ်အသတ်မှန်းထားတဲ့Taehyungရယ်

Taehyungကိုဘလိုစ စားရမလဲကြံနေတဲ့Jungkookရယ်

နှစ်ယောက်လုံးကထမင်းစားနေပေမယ့်စားချင်နေတာကတစ်ခုစီ
.
.
.
.
.
.
.
"ကိုကို.....ဆိုဂျူသောက်တက်လား"

ဆိုဂျူပုလင်း​တွေကိုင်ကာ​မေးလာသည်။

ထမင်းစားပြီးအဆီရစ်နေတဲ့Taehyungဆိုဂျူဆိုတဲ့အသံလဲကြားရောမျက်လုံးလေးများအရောင်လက်သွားရသည်

သူဆိုဂျူသောက်ချင်ပေမယ့် တစ်ခွက်လောက်နဲ့ရီဝေရီဝေဖြစ်တက်တာကြောင့်ရော မူးပြီးမှောက်နေရင်အလုပ်ပြုတ်မှာဆိုးတာကြောင့်ပါအရင်ထဲအရက်ဆိုသိပ်မသောက်ဖြစ်ဘူး

ဒါပေမယ့်ခုတော့Jungkookနဲ့သောက်ရမှာဆိုတော့စမ်းကြည့်သင့်တဲ့အခွင့်အရေးပင်

"အဟမ်း...ဒါပေါ့ ကိုကို့လိုယောကျာ်းအရင့်မာကြီး​က အရက်မသောက်တက်ရင်ထူးဆန်းနေမှာပေါ့"

နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာသူယောကျာ်းဖြစ်ကြောင်းကြေညာနေတဲ့ဗိုက်ပူလေးက သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းနေတော့ Jungkookနှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်လိုက်သည်

ရှေ့က ကျားပေါက်လေးကသူ့အနရယ်သူမသိနှုတ်ခမ်းလေးတစ်ချွန်ချွန်နဲ့သူဘလောက်ထိသောက်နိုင်ကြောင်းကိုသာဖောက်သည်ချနေပြန်တယ်

Jungkookအိပ်ခန်းရဲ့ဝရံတာမှာသေချာအကျအနထိုင်ပြီးသူ့ကိုကိုအတွက် ဆိုဂျူပုလင်းတွေကိုချကာ သေချာပြင်ဆင်ပေးနေသည်...Jungkookငဲ့ပေးတဲ့ဆိုဂျူတစ်ခွက်ကိုကောက်သောက်လိုက်တော့ခါးသက်သက်အရသာကြောင့်မျက်နှာ​​လေး​တောင်မဲ့ခနဲဖြစ်သွားတယ်

ဒါပေမယ့်လဲJungkook ကြည့်နေ​တော့ဘာမှမဖြစ်သလိုဟန်ဆောင်ရတာလဲသောက်ကျိုးနည်းဒုခ

အားရှ်တကယ်ခါးတာဘဲ

သုံးခွက်မြောက်ရောက်တဲ့အခါKim Taehyungတို့လစ်မစ်ပြည့်သွားလေပြီ

ဝရံတာမှထွက်ထိုင်တာမလို့အေးစက်တဲ့အရှိန်ရယ်ဆိုဂျူရဲ့ကောင်းကျိုးတွေကြောင့်ပါ Taehyungပါးမို့မို့ကပန်းနုရောင်သန်းနေသည်။

သူ့ကိုကိုရဲ့ တစ်ဆင့်ချင်းပြောင်းလဲနေမှု့ကိုကြည့်ကာစတွေးအနိုင်နိုင်မျိုချနေရတဲ့Jungkookမှာလဲဒုခတစ်ခု

ရေငတ်နေချိန်ရေတွင်းပျက်ကြီးကိုတွေ့သလိုပါဘဲ

"ကုကီ..ကိုကို့ကလေးလေး အဟစ်...ကိုကို့အူကြူးလေးကို ကိုကိုကသိပ်ချစ်တာသိလား.
ဒီမျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးရယ်... ဒီနှစ်ခေါင်းလုံးလုံး​​​လေးရယ်"

သူ့အနားကိုတိုးလားကာမျက်နှာအစိတ်အပိုင်းတွေကိုကြည့်ပြီးသဘောကျကြောင်းပြောနေတဲ့ကိုကိုရဲ့လက်ညိုးကနှုတ်ခမ်းနားရောက်သွားတဲ့အခါရပ်သွားပြီး လူယုတ်မာအပြုံးလေးနဲ့လျှာလေးသပ်လိုက်သေးသည်

"ကုကီ...မင်းနှုတ်ခမ်းကအရသာရှိမဲ့ပုံပဲ ...ကိုကို့ ကိုနဲနဲရောက်မကျွေးချင်ဘူးလား...ကိုကိုနဲနဲလေးပဲစားမှာ...အင့်..အွတ်"

နှုတ်ခမ်းလေးထော်ကာသူ့နှုတ်ခမ်းကိုစားချင်ကြောင်းပြောလာတဲ့ကိုကိုကြောင့် ထိန်းချုပ်ထားတဲ့စိတ်ကာလွှတ်ထွက်ကုန်ပြီ

ကိုကိုနဲ့တော့ခတ်လှချည်ရဲ့

"အွတ်..ကုကီ..အင့်"

တောင်းတုန်းကတောင်းပြီးနောက်မှသူမဟုတ်သလိုရုန်းနေတဲ့ကိုကို့ရဲ့ခေါင်းကိုနောက်ကနေထိန်းကိုင်ကာ ခါးသွယ်သွယ်ကိုဖက်လျှက် နှုတ်ခမ်းနှနှကိုတစ်လွှာချင်းစားသုံးမိတော့
ပြန်မလွှတ်ချင်အောင်ပင်ဆွဲဆောင်သည်

နနမ်းနေရင်းနဲ့ပင်အားမရနိုင်တော့တာကြောင့်နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်မိရင်ကိုကို့ရဲ့လက်အစုံသူရင်ဘတ်ကိုထုရိုက်လာတယ်

ဟက်!..အမူးပါးလေး

"အွန်း...ကုကီ..ဟင့်
တော်တော့ဆိုနေ "

အတင်းရုန်းကန်ကာငိုလာတော့မှလွှတ်ပေးလိုက်ရင် ယောင်ကိုင်းနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့အတူတရှုံ့ရှုံ့ငိုနေတာကြောင့်သူလွန်သွားပြီဆိုတာလိုက်ပြီ

"အာ..sorryကျစိတ်မထိန်းလိုက်နိုင်လို့"

အမူးသမားလေးကဆိုဂျူသုံးခွက်လေးဘဲသောက်ရသေးတယ် တအီအီငိုရင်းမှောက်သွားပြန်တယ်

ပခုံးပေါ်ခေါင်းလေးတင်ကာအိပ်ပျော်သွားတဲ့ကိုကို့ကို ကြည့်ရင်းနဖူးလေးကိုတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီးကိုယ်လုံးသေးသေးလေးကိုပွေ့ကာအိပ်ယာပေါ်ကိုအသာလေးချပြီးသူပါဝင်လှဲကာအိပ်လိုက်သည်

အင်းမနက်ကျရင်သူ့နှုတ်ခမ်းလေးယောင်နေလို့ရန်တွေ့လောက်မလား....။

*****

Jeon Ra Ra

စာပြန်ထည့်နေတာကြာသွားရင်ဆောတီး ရာရာပျင်းပြီးwpဘက်မရောက်နိုင်သေးလို့

"ကိုကို! မၿပီးေသးဘူးလားက်ေနာ္ေအာက္မွာဘဲေစာင့္ေနေတာ့မယ္ၿပီးရင္ဆင္းလာခဲ့ေနာ္"

ေဆး႐ုံတစ္ခါသြားဖို႔အေရးမွန္ေရွ႕မွာ
ဖင္ၾကည့္လိုက္ေခါင္းၾကည့္လိုက္နဲ႕ေဆး႐ုံသြားမယ့္သူကသူလားကိုလားမသဲကြဲေအာင္ပဲမ်ားေနရင္သူသိပ္ၾကည့္မရေတာ့

ကိုယ့္အပိုင္လို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ကိုကို႔ကို သူကလြဲၿပီးတစ္ျခားသူေတြၾကည့္မွာကိုမလိုလားဘူး

Taehyungနာမည္ကိုတစ္ဆာဆာေအာ္ကာစိတ္မရွည္တဲ့ပုံဖမ္းေနတဲ့Jungkookေၾကာင့္အျမန္ေအာက္ကိုဆင္းလာသည္ႏွင့္ ဆူပုပ္ကာဧည့္ခန္းထဲတြင္ထိုင္ေနသည္။

အာ..ဒီကေလးဘာေတြအလိုမက်ျဖစ္ေနျပန္တာလဲ

"Jumgkookei ကိုကိုၿပီးၿပီသြားရေအာင္"

စကားေတာင္ျပန္မေျပာနိုင္တဲ့အထိသူ႕ကိုေခါင္းစေျခအဆုံးၾကည့္ကာသက္ပ်င္းခ်ေနေတာ့ဘာမ်ားျဖစ္ေနလို႔လဲဆိုတဲ့အေတြးကသူ႕အုံးႏွောက္ထဲကိုဝင္လာသည္

"ကိုကို ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲဟင္တစ္ခုခုေပေနလို႔လား...အာဒါမွမဟုတ္ ဝတ္ထားတာမလွလို႔လား အ့ဆိုကိုကိုသြားျပန္လဲလိုက္မယ္ေလ"

"မဟုတ္ဘူးအရမ္းလွေနလို႔!....ဒီပုံစံနဲ႕ဆိုကိုကို႔ကိုဝိုင္းၾကည့္ၾကေတာ့မွာဘဲ က်စ္!"

ဆူဆူပုပ္ပုပ္႐ုပ္ေလးကဘာေလးမွန္းလဲမသိ သူ႕ကိုဝိုင္းၾကည့္မွာကိုစိုးရိမ္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကားကိုၾကားေတာ့ရယ္မိသြားတယ္...ဒါကိုဘဲစိတ္ေကာက္သြားျပန္တဲ့ကိုေတာ္ေခ်ာေလးေၾကာင့္သူ႕စိတ္ႀကိဳက္အက်ီကိုျပန္လဲေပးရသည္။

"Jungkookei...ကိုကိုကတကယ္ဒီပုံစံႀကီးနဲ႕ေဆး႐ုံကိုလိုက္ရမွာလားလို႔"

ေဘာင္းဘီရွည္အက်ီရွည္ကိုမွအဘိုးႀကီေပါက္စပုံစံဝတ္ေပးထားေပမယ့္သူအထြန့္မတက္ရဲ
မဟုတ္ရင္အရစ္ေက်ာထပ္ရွည္ေနလို႔
ဒီေန႕ေဆး႐ုံကိုေရာက္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး

ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ဆရာဝန္ကပုံမွန္လုပ္ေနၾကအတိုင္းJungkookကိုစစ္ေပးၿပီး
သူကေတာ့လူနာေစာင့္တဲ့ထိုင္ခုံေလးမွာထိုင္ရင္းJumgkookကိုထိုင္ေစာင့္ေနရသည္။

ခနေနေတာ့အခန္းထဲကေနျပန္ထြက္လာတဲ့Jungkook....ဆရာဝန္ကေတာ့လူနာရဲ႕အေျခအေနကိုေဆြးႏြေးရန္လူနာရွင္ျဖစ္တဲ့သူ႕ကိုေခၚသည္။ Jungkookကိုေတာ့ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေစာင့္ေနဖို႔ေသခ်ာမွာၿပီးဆရာဝန္နဲ႕သြားေတြ႕ရသည္

"ဆရာ... က်ေနာ္Jeon Jungkookရဲ႕လူနာရွင္ပါ"

"အာ..ဟုတ္ကဲ့ထိုင္ပါ..က်ေနာ္Jungkookရဲ႕ ေရာဂါနဲ႕ပက္သက္ၿပီးေဆြးႏြေးခ်င္လို႔ပါ"

"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ"

"က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာကJungkookရဲ႕ေရာဂါအေျခအေနအေတာ္ကိုသတ္သာလာၿပီဆိုတာပါ...ၿပီးေတာ့က်ေနာ္ေျပာခဲ့သလိုေဆးေတြလဲပုံမွန္တိုက္တယ္မလား"

"ဟုတ္..က်ေနာ္သူ႕ကိုေန႕တိုင္းေသခ်ာတိုက္ျဖစ္ပါတယ္"

"အင္း ေဆးေတြေၾကာင့္လဲပါသလို..စိတ္အေျခအေနအၿမဲေကာင္းေနေတာ့သူအရင္ကထက္အေတာ္ကိုသက္သာေနပါၿပီ...ဟိုတစ္ခါလိုေတာ့ထပ္မျဖစ္ေစနဲ႕ေပါ့ မဟုတ္ရင္ သူ႕အေျခအေနကဒီတိုင္းပဲဆက္ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္"

ဆရာဝန္နဲ႕ေဆြးႏြေးၿပီးသည္ႏွင့္ေသာက္ရမယ့္ေဆးေတြကိုေကာင္တာမွာထုတ္ကာJungkookကိုေခၚၿပီးအိမ္ျပန္လာလိုက္တယ္။

အိမ္ျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးသူ႕အေတြးထဲဆရာဝန္ေျပာလိုက္တာေတြနဲ႕သာထပ္ေနသည္။

jumgkookeiနဲ႕သူကဘာမွမေတာ္တာမွန္တယ္ဒါေပမယ့္jungkookကိုသူခ်စ္သလိုခံစားရသည္ ဘလိုအခ်စ္မ်ိဳးနဲ႕ခ်စ္တာလဲဆိုတာေတာ့မေတြးတက္ဘူး

jungkookရဲ႕မိဘေတြကလတိုင္းသူ႕Accountထဲကို ပိုက္ဆံေတြလႊဲေပးေနတုံးဘဲ..အစကပိုက္ဆံေၾကာင့္ဒီလိုလုပ္ေပမယ့္အခုေတာ့ထိုကေလးကိုသံေယာဇဥ္တြယ္ေနတာေတာ့သူဒီအလုပ္ကိုထြက္ဖို႔မေတြးမိဘူး

"ကိုကိုဗိုက္မဆာေသးရင္ က်ေနာ္ေရခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္ ၿပီးမွထမင္းအတူတူစားၾကတာေပါ့ ရတယ္မလား"

ဖုန္းလာေနတာနဲ႕jungkookစကားကို ေထာက္ခံသလိုေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး ဝရံတာထြက္ကာဖုန္းကိုင္ဖို႔လုပ္လိုက္ေတာ့မင္ဟိုဆီကျဖစ္

အာ..ဟိုတစ္ေလာကျပသနာတက္ၿပီးထဲက မင္ဟိုနဲ႕ေတာင္ဖုန္းမေျပာျဖစ္ဘူးဘဲ

သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ဖုန္းေအးေအးလူလူေျပာေနတဲ့Taehyungကမ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ဳံ႕ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတဲ့jungkookကိုသတိမထားမိလိုက္

သူဟာကိုကိုနဲ႕ပက္သက္လာရင္ကိုကိုရႈရွိက္ေနတဲ့ေလေမာ္လီက်ဴ႕ေလးေတြကအစသဝန္တိုတက္ပါသည္။ ဒါကို ကိုကိုကမသိေလေရာ့

"ေအာမင္ဟို..ဘာကိစရွိလို႔ဖုန္းဆက္တာလဲအန္တီသက္သာသြားၿပီမလား"

"ကိစရွိမွဆက္ရမွာလာကြ မင္းေက်းဇူးေၾကာင့္အေမကသက္သာသြားၿပီစိတ္မပူနဲ႕ေတာ့ "

ေက်းဇူးကန္းတဲ့မေအေဘးေလးအသံကဖုန္းထဲကေနေတာင္တဆာဆာ ။ၾကည့္ရတာေဒၚေလးေဆး႐ုံတက္စဥ္စာမလာသတင္းမေမးလို႔စိတ္ဆိုးေနတာထင္ ဒါေပမယ့္သူလဲမတက္နိုင္Jungkookကပတ္က်ိလိုဘဲခြခ်လိဳ႕မွမရတာကို

" အင္းပါရန္ေတြ႕မေနနဲ႕ေတာ့ ဘာကိစရွိလို႔လဲဆိုတာသာေျပာ "

"ေမေမကမင္းကိုသတိရလို႔တဲ့ အဲ့တာမင္းအားတဲ့တစ္ရက္ေလာက္အိမ္ကိုလာခဲ့အုံးအေမကဟင္းေတြခ်က္ထားမယ္ေျပာတယ္"

ကုန္းဆင္းရမယ္ဆိုႏွစ္ခါအေျပာမခံတဲ့Taehyungလိုအေကာင္ကခနတာတိတ္ဆိတ္သြားသည္။ အေၾကာင္းကဂုတ္ပိုးကေအးစက္စက္အထိအေတြ႕ရယ္ ပူႏြေးႏြေးဝင္သက္ထြက္သက္က ပါးျပင္ေပၚကိုရိုက္ခတ္လာတာေၾကာင့္လူက ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္ေနမိတာ

ေနာက္မွအုံးႏွောက္ကိုအလုပ္ေပးလိုက္ေတာ့အဖက္ခံထားရတယ္ဆိုၿပီးမီးနီေတြေပၚလာေတာ့တယ္

"ေဟ့ေကာင္Kim Taehyungဖုန္းေျပာရင္းအသက္ထြက္သြားတာလား "

ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္ေနတဲ့သူကဖုန္းကိုလဲျပန္မေျဖမိသလို ေနာက္ကိုလွည့္ကာJungkookကိုေယာင္အအေလးျဖင့္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ဖုန္းဆက္ေျပာဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႕လာတယ္

ရွီးဘား! ဒီေကာင္စုတ္ေလးဒီလိုလုပ္ေနမွေတာ့သူကဖုန္းဆက္ေျပာနိုင္စရာဘာအေၾကာင္းရွိမွာလဲ

"ေအာ...ငါ..ငါနားေထာင္ေနတယ္ဆက္ေျပာ"

"ေတာ္ေသးတာေပါ့ ငါကမင္းေသသြားတာ ဒါမွမဟုတ္အ မ်ားသြားတာလားလို႔ "

အကန္ေတြခ်ည္းေျပာေနတဲ့မင္ဟိုကိုအရင္ကဆိုျပန္ဆဲမိမွာမွန္ေပမယ့္အခုသူ႕ေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ထားကာပြတ္သီးပြတ္သက္လုပ္ေနတဲ့ေတာ့ရင္ထဲကေပါက္လို႔ပဲစားေလးကပါ ဝုန္းဒိုင္းက်ဲေနျပန္တယ္

ထိုထက္ဆိုးသည္က အေပၚပိုင္းအဝတ္ဗလာနဲ႕ဖက္ထားတာဘဲ သူ႕အက်ီနဲ႕တစ္ထပ္ေလာက္ျခားေပမယ့္ေတာင့္တင္းေနတဲ့ရင္အုပ္ရယ္8packေတြရယ္ကေနာက္ေက်ာကိုလာထိေနေတာ့ရင္ခုန္သံကႏွစ္ဆျမန္လာသလိုမ်က္ႏွာကလဲနီရဲလာေတာ့သည္

အား..ဒီေပါက္လို႔ပဲစားေလးကငါ့ကိုလာျမဴစြယ္ေနတာလား ငါစိတ္မထိန္းနိုင္ဘဲသူ႕ကိုအနိုင္က်င့္မိရင္ဘလိုလုပ္မလဲ!!!

အတုန္တုန္အယင္ယင္နဲ႕ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ကာအိေျနရည္ဆယ္လိုက္ရင္း

"ဟို..ဟို..jungkookei ကိုကို႔ကိုလႊတ္ေပးပါအုံးဗိုက္ဆာလို႔ထမင္းသြားစားမလို႔"

"ဟင့္အင္းမသြားနဲ႕အုံးက်ေနာ္ကိုကို႔ ကိုေမးစရာရွိတယ္"

ဂုတ္ပိုးေလးကိုမထိတထိနမ္းရင္းကို႔ကို႔ ကိုစလိုက္ေတာ့ကိုယ္လုံးေလးကတြန့္ခနဲတကယ္ဘဲအသည္ယားရင္တစ္ကိုယ္လုံးကိုၿမိဳခ်ျပစ္မိေတာ့မယ္

"ေအာ...ဘာေမးမလို႔လဲေမးေလ"

"ခုနက..ကိုကို႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ရဲ႕အိမ္ကို ကိုကိုသြားလည္မယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္မလားအဲ့တာသြားရင္က်ေနာ့္ကိုပါေခၚသြား"

ေအာ..ငါသြားမယ္လို႔ေျပာလိုက္မိတာလား?

"အင္း..ကိုကိုသြားရင္ေခၚမယ္အခုေတာ့လႊတ္အုံး"

သူ႕ကိုမွပြတ္သီးပြတ္သက္လုပ္ေနတဲ့jungkookရန္ကေနလြတ္ေအာင္ ကတိအျမန္ေပးၿပီးအိမ္ခန္းထဲကေနအျမန္ေျပးထြက္လာရသည္။အႀကီးဆိုေတာ့သူကဘဲစိတ္ထိန္းသင့္တယ္မလား Jungkookကခ်စ္စရာေကာင္းေနေတာ့အနိုင္က်င့္မိရင္ကေလးစိတ္ဒဏ္ရာရသြားနိုင္တယ္ေလ

Jungkookကေတာ့ေျပးထြက္သြားတဲ့လုံးလုံးေလးကိုၾကည့္ကာလွ်ာတစ္ခ်က္သပ္ရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုျပန္ဝင္သြားလိုက္တယ္

သူခုနကေရမခ်ိဳးခဲ့ရေသးဘူးမလား...
.
.
.
________________

ထမင္းစာပြဲမွာထမင္းပန္းကန္ထဲကိုမ်က္ႏွာဝင္မတက္ ေခါင္းငုံ႕ကာထမင္းစားေနတဲ့Taehyung

Jungkookမွာေတာ့ရွက္ေနတဲ့သူ႕ကိုကို ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုဘဲၾကည့္မဝ

သူ႕ကိုကို ကိုမထိတထိစရတာကသူ႕အတြက္သိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ၿပီးေတာ့အသည္းယားၿပီးအေကာင္လိုက္မ်ိဳခ်ခ်င္တယ္

အင္းကိုကို႔ ကိုစားရဖို႔ႀကံအုံးမွပါေလ

အရွက္လြန္ေနတဲ့Taehyungမွာထမင္းေတြငုံ႕စားရင္းမထိတထိစေနတဲ့ဝဲစားေလးေၾကာင့္ အေနခတ္လွသည္

သူကသက္သက္လြတ္စားတဲ့က်ားမဟုတ္ေတာ့ခတ္တယ္

ဟိုေကာင္ေလးလဲအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့က်ားရဲ႕အမွီးကိုလာဆြဲေနတာပဲ

ကို႔ကိုယ္ကိုTop Roleလို႔အျပတ္အသတ္မွန္းထားတဲ့Taehyungရယ္

Taehyungကိုဘလိုစ စားရမလဲႀကံေနတဲ့Jungkookရယ္

ႏွစ္ေယာက္လုံးကထမင္းစားေနေပမယ့္စားခ်င္ေနတာကတစ္ခုစီ
.
.
.
.
.
.
.
"ကိုကို.....ဆိုဂ်ဴေသာက္တက္လား"

ဆိုဂ်ဴပုလင္းေတြကိုင္ကာေမးလာသည္။

ထမင္းစားၿပီးအဆီရစ္ေနတဲ့Taehyungဆိုဂ်ဴဆိုတဲ့အသံလဲၾကားေရာမ်က္လုံးေလးမ်ားအေရာင္လက္သြားရသည္

သူဆိုဂ်ဴေသာက္ခ်င္ေပမယ့္ တစ္ခြက္ေလာက္နဲ႕ရီေဝရီေဝျဖစ္တက္တာေၾကာင့္ေရာ မူးၿပီးေမွာက္ေနရင္အလုပ္ျပဳတ္မွာဆိုးတာေၾကာင့္ပါအရင္ထဲအရက္ဆိုသိပ္မေသာက္ျဖစ္ဘူး

ဒါေပမယ့္ခုေတာ့Jungkookနဲ႕ေသာက္ရမွာဆိုေတာ့စမ္းၾကည့္သင့္တဲ့အခြင့္အေရးပင္

"အဟမ္း...ဒါေပါ့ ကိုကို႔လိုေယာက်ာ္းအရင့္မာႀကီးက အရက္မေသာက္တက္ရင္ထူးဆန္းေနမွာေပါ့"

ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာသူေယာက်ာ္းျဖစ္ေၾကာင္းေၾကညာေနတဲ့ဗိုက္ပူေလးက သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေတာ့ Jungkookႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္လိုက္သည္

ေရွ႕က က်ားေပါက္ေလးကသူ႕အနရယ္သူမသိႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္ခြၽန္ခြၽန္နဲ႕သူဘေလာက္ထိေသာက္နိုင္ေၾကာင္းကိုသာေဖာက္သည္ခ်ေနျပန္တယ္

Jungkookအိပ္ခန္းရဲ႕ဝရံတာမွာေသခ်ာအက်အနထိုင္ၿပီးသူ႕ကိုကိုအတြက္ ဆိုဂ်ဴပုလင္းေတြကိုခ်ကာ ေသခ်ာျပင္ဆင္ေပးေနသည္...Jungkookငဲ့ေပးတဲ့ဆိုဂ်ဴတစ္ခြက္ကိုေကာက္ေသာက္လိုက္ေတာ့ခါးသက္သက္အရသာေၾကာင့္မ်က္ႏွာေလးေတာင္မဲ့ခနဲျဖစ္သြားတယ္

ဒါေပမယ့္လဲJungkook ၾကည့္ေနေတာ့ဘာမွမျဖစ္သလိုဟန္ေဆာင္ရတာလဲေသာက္က်ိဳးနည္းဒုခ

အားရွ္တကယ္ခါးတာဘဲ

သုံးခြက္ေျမာက္ေရာက္တဲ့အခါKim Taehyungတို႔လစ္မစ္ျပည့္သြားေလၿပီ

ဝရံတာမွထြက္ထိုင္တာမလို႔ေအးစက္တဲ့အရွိန္ရယ္ဆိုဂ်ဴရဲ႕ေကာင္းက်ိဳးေတြေၾကာင့္ပါ Taehyungပါးမို႔မို႔ကပန္းႏုေရာင္သန္းေနသည္။

သူ႕ကိုကိုရဲ႕ တစ္ဆင့္ခ်င္းေျပာင္းလဲေနမႈ႕ကိုၾကည့္ကာစေတြးအနိုင္နိုင္မ်ိဳခ်ေနရတဲ့Jungkookမွာလဲဒုခတစ္ခု

ေရငတ္ေနခ်ိန္ေရတြင္းပ်က္ႀကီးကိုေတြ႕သလိုပါဘဲ

"ကုကီ..ကိုကို႔ကေလးေလး အဟစ္...ကိုကို႔အူၾကဴးေလးကို ကိုကိုကသိပ္ခ်စ္တာသိလား.
ဒီမ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးရယ္... ဒီႏွစ္ေခါင္းလုံးလုံးေလးရယ္"

သူ႕အနားကိုတိုးလားကာမ်က္ႏွာအစိတ္အပိုင္းေတြကိုၾကည့္ၿပီးသေဘာက်ေၾကာင္းေျပာေနတဲ့ကိုကိုရဲ႕လက္ညိုးကႏႈတ္ခမ္းနားေရာက္သြားတဲ့အခါရပ္သြားၿပီး လူယုတ္မာအၿပဳံးေလးနဲ႕လွ်ာေလးသပ္လိုက္ေသးသည္

"ကုကီ...မင္းႏႈတ္ခမ္းကအရသာရွိမဲ့ပုံပဲ ...ကိုကို႔ ကိုနဲနဲေရာက္မေကြၽးခ်င္ဘူးလား...ကိုကိုနဲနဲေလးပဲစားမွာ...အင့္..အြတ္"

ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ကာသူ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုစားခ်င္ေၾကာင္းေျပာလာတဲ့ကိုကိုေၾကာင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့စိတ္ကာလႊတ္ထြက္ကုန္ၿပီ

ကိုကိုနဲ႕ေတာ့ခတ္လွခ်ည္ရဲ႕

"အြတ္..ကုကီ..အင့္"

ေတာင္းတုန္းကေတာင္းၿပီးေနာက္မွသူမဟုတ္သလို႐ုန္းေနတဲ့ကိုကို႔ရဲ႕ေခါင္းကိုေနာက္ကေနထိန္းကိုင္ကာ ခါးသြယ္သြယ္ကိုဖက္လွ်က္ ႏႈတ္ခမ္းႏွႏွကိုတစ္လႊာခ်င္းစားသုံးမိေတာ့
ျပန္မလႊတ္ခ်င္ေအာင္ပင္ဆြဲေဆာင္သည္

နနမ္းေနရင္းနဲ႕ပင္အားမရနိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္မိရင္ကိုကို႔ရဲ႕လက္အစုံသူရင္ဘတ္ကိုထုရိုက္လာတယ္

ဟက္!..အမူးပါးေလး

"အြန္း...ကုကီ..ဟင့္
ေတာ္ေတာ့ဆိုေန "

အတင္း႐ုန္းကန္ကာငိုလာေတာ့မွလႊတ္ေပးလိုက္ရင္ ေယာင္ကိုင္းေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႕အတူတရႈံ႕ရႈံ႕ငိုေနတာေၾကာင့္သူလြန္သြားၿပီဆိုတာလိုက္ၿပီ

"အာ..sorryက်စိတ္မထိန္းလိုက္နိုင္လို႔"

အမူးသမားေလးကဆိုဂ်ဴသုံးခြက္ေလးဘဲေသာက္ရေသးတယ္ တအီအီငိုရင္းေမွာက္သြားျပန္တယ္

ပခုံးေပၚေခါင္းေလးတင္ကာအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ကိုကို႔ကို ၾကည့္ရင္းနဖူးေလးကိုတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ၿပီးကိုယ္လုံးေသးေသးေလးကိုေပြ႕ကာအိပ္ယာေပၚကိုအသာေလးခ်ၿပီးသူပါဝင္လွဲကာအိပ္လိုက္သည္

အင္းမနက္က်ရင္သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေယာင္ေနလို႔ရန္ေတြ႕ေလာက္မလား....။

*****

Jeon Ra Ra

စာျပန္ထည့္ေနတာၾကာသြားရင္ေဆာတီး ရာရာပ်င္းၿပီးwpဘက္မေရာက္နိုင္ေသးလို႔

Continue Reading

You'll Also Like

153K 7.7K 16
แ€€แ€™แ€นแ€˜แ€ฌแ€•แ€ฑแ€ซแ€บแ€™แ€พแ€ฌ แ€œแ€ฐแ€•แ€ฑแ€ซแ€„แ€บแ€ธ billion แ€แ€ปแ€ฎแ€•แ€ผแ€ฎแ€ธแ€›แ€พแ€ญแ€”แ€ฑแ€œแ€Šแ€บแ€ธ แ€€แ€ปแ€ฝแ€”แ€บแ€™แ€กแ€€แ€ผแ€Šแ€บแ€ทแ€แ€ฝแ€ฑแ€€ แ€›แ€พแ€„แ€บแ€ทแ€โ€‹แ€šแ€ฑแ€ฌแ€€แ€บแ€กแ€แ€ฝแ€€แ€บแ€žแ€ฌแ‹
235K 23K 70
แžŠแŸ„แž™แžŸแžถแžšแžแŸ‚แž‚แžปแŸ†แž“แŸ†แž”แžถแž“แž’แŸ’แžœแžพแžขแŸ„แž™แž€แŸ’แž˜แŸแž„แž”แŸ’แžšแžปแžŸแžŠแŸ‚แž›แž˜แžถแž“แž”แŸแŸ‡แžŠแžผแž„แž”แžšแžทแžŸแžปแž‘แŸ’แž’แžŸแŸ’แžšแžŸแŸ‹แžŸแŸ’แžขแžถแžแž”แŸ’แžšแŸ‚แž€แŸ’แž›แžถแž™แž‡แžถแž€แŸ’แž˜แŸแž„แž–แžนแžŸแž–แžปแž›แž–แŸ„แž–แŸแž‰แžŠแŸ„แž™แž›แŸ’แž”แžทแž…แž€แž›แŸ‹ แž‚แŸแž แŸŠแžถแž“แž’แŸ’แžœแžพแž‚แŸ’แžšแž”แŸ‹แž™แŸ‰แžถแž„แžŸแžผแž˜แŸ’แž”แžธแžแŸ‚แž“แžถแž˜แž‡แžถแž”แŸ’แžšแž–แž“แŸ’แž’แž…แžปแž„แž”แžปแžšแžŸแž…...
64.6K 4.9K 64
แž•แŸ‚แž“แžŠแžธแž€แŸ’แžšแžกแžถแž”แŸ‹แž…แžถแž€แŸ‹ แž˜แž“แžปแžŸแŸ’แžŸแžŸแŸ’แžขแžธแžแžถแŸ†แž„แž–แžธแž€แŸ†แž›แŸ„แŸ‡แž˜แž€แžŠแž›แŸ‹แž–แŸ„แŸ‡แž˜แŸ‰แžถแž™แž€แžผแž“แž”แŸ’แžšแžถแŸ†แž แžพแž™ แžšแž€แž”แŸ’แžšแž–แž“แŸ’แž’แž‡แžถแž”แŸ‹แž›แžถแž”แŸ‹แž“แžทแž„แž‚แŸแŸกแž€แŸแž‚แŸ’แž˜แžถแž“ แž˜แžทแž“แž˜แŸ‚แž“แž›แŸ‚แž„แž›แŸ‡แž‘แŸ…แžฏแžŽแžถแž‘แŸ แž‚แžบแž–แžฝแž€แž‚แŸแž“แžทแž„แžŸแŸ’แž›แžถแž”แŸ‹แžŠแŸ„แž™แž‚แŸ’แž˜แžถแž“แž˜แžผแž›แž แŸแžแžปแž“แŸ…แžŠแŸ‚แž›...
41K 6K 38
"แž แž„แŸ’แžŸแž˜แŸ‚แž“แž‘แŸ?โ€‹แžแŸ’แžšแžนแž˜แžแŸ‚แž˜แžฝแž™แž”แŸ‰แž”แŸ’แžšแžทแž…แž—แŸ’แž“แŸ‚แž€แž™แžพแž„แž“แžนแž„แž’แŸ’แžœแžพแžขแŸ„แž™แž แž„แŸ’แžŸแž˜แžฝแž™แž“แŸ„แŸ‡แž”แžถแž€แŸ‹แžŸแŸ’แž›แžถแž” แž แžพแž™แž แž„แŸ’แžŸแžŠแŸแžŸแŸ’แžšแžŸแŸ‹แžŸแŸ’แžขแžถแžแž“แŸ„แŸ‡แžแŸ’แžšแžผแžœแžŸแŸ’แžแžทแžแž€แŸ’แž“แžปแž„แž€แž˜แŸ’แž˜แžŸแžทแž‘แŸ’แž’แž™แžพแž„แž˜แŸ’แž“แžถแž€แŸ‹แž‚แžแŸ‹"แž‡แžปแž„แž แŸ’แž‚แžปแž€ "แž™แžพแž„แžŠแžนแž„แž–แžธแžขแŸ’แžœแžธแž‘...