✨អន្លង់ស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀ🥀🔞
Part47
បបូរមាត់ក្រាស់ឃ្មឹកទម្លាក់លើបបូរមាត់តូចច្រមិចយ៉ាងតក់ក្រហល់ដោយមិអោយអ្នកនៅខាងក្រោមប្រកែកទាន់ តាមចិត្តខឹងសប្បាគេពេលនេះចង់តែលេបអ្នកដែលនៅក្រោមចូលក្នុងពោះទេ ប្តីខ្លួនឯងមិនចាំ បែរជាទៅចអាសង្សារចាស់ជួបមិនបានប៉ុន្មានម៉ោងផង អ្នកណាមិនខឹង...
" ចេ...ញ..ហ្ហឹកៗ.បងWinជួយអូនផង.."Taeព្យាយាមច្រានJungkookចេញហើយស្រែកយំខ្លាំងៗឮៗធ្វើអោយJungkookក្តៅឆេវតែម្តង
" យ៉ាងមិច..ខ្ពើមប្តីខ្លួនឯងហ្ហេស..បើវាល្អវាមិនបោះបង់អូនចោលទេ...."Jungkookខឹងពេកក៏សស្រែកសម្លុតTaeតាមអារម្មណ៍ខឹងរបស់គេពេលនេះ
" កុំមកនិយាយបែបនេះ បងWinមិនដែលបោះបង់ខ្ញុំចោលទេ "Tae
" ឈប់និយាយឈ្មោះវាអោយបងឮទៀត បងស្អប់..."Jungkook
" អាមនុស្សចាស់ចង់ធ្វើបាបក្មេង...ហ្ហឹកៗ...បើឯងរំលោភយើងយើងនិងប្តឹងប៉ូលិសអោយចាប់ឯងដាក់គុក មិនអោយឯងចេញទេ..."TaeយំផងជេJungkookផង គេហាកខ្លាចJungkookខ្លាំងណាស់
" Tae ស្តាប់បង កុំយំ...."Jungkookរាងភ្ងាក់ខ្លួនវិញក៏ប្តូរមកនិយាយលួងលោមTaeវិញ ព្រោះបើគេកាន់តែសម្លុត ធ្វើឲ្យTaeកាន់តែខ្លាចហើយមិនអោយគេនៅជិតទេ
" ហ្ហឹក...បងWinនៅឯណា...ខ្ញុំចង់ជួបបងWin..."Taeគិតតែពីទន្ទិញឈ្មោះWin រហូតJungkookក៏មិនមាត់ទៀតដែរ គេអន់ចិត្តខ្លាំងណាស់ដែលគេគ្មាននៅក្នុងការចង់ចាំរបស់រាងតូច ទាំងដែលខ្លួនគិតពីរាងតូចគ្រប់ខ្យល់ដង្ហើមចេញចូលមិនដែលភ្លេចសូម្បី1វិនាទី នាយក៏ដើរទៅអង្គុយលើសាឡុង
" អាឡូ...មានការអីSung..."Jungkookក៏លើកទូរស័ព្ទមកនិយាយ
" ចៅហ្វាយ...ទំនិញយើងមានបញ្ហាហើយ..." Sungនិយាយទាំងសម្លេងព្រួយបារម្ភ ព្រោះតាំងពីJungkookមកមើលថែTae គេមិនដែលទៅក្រុមហ៊ុនសូម្បីម្តង ការងារក៏កាន់តែជ្រួលច្របល់ឡើងៗ
" យើងនិងទៅឥឡូវនេះ..." Jungkookបារម្ភខ្លាចការងារគេកាន់តែយ៉ាប់យឺុនប្រសិនបើគេមិនទៅឃ្លា ទេនិងមានបញ្ហាកាន់តែធំ
" អូនអាចនៅម្នាក់ឯងបានទេ បងមានការងារបន្ទាន់.."Jungkookដើរទៅអង្អែលស្មាអ្នកដែលអង្គុយធ្វើមុខជូរលើគ្រែ
"លោកទៅណាទៅៗ ខ្ញុំនៅម្នាក់ឯងប្រសើរជានៅជាមួយលោកឯង ដែរ...ហ្ហឹស.."Taeនិយាយហើយគ្រវាស់ដៃJungkookចេញ
" បងCall ហៅJimin អោយមកវិញហើយ ចាំបន្តិចសិនទៅ..." Jungkookនិយាយហើយក៏ដើរចេញ ទៅ
Tae បន្ទាប់ពីJungkookចេញទៅ គេក៏បិទភ្នែកគេង ព្រោះគេមិនសូវមានកម្លាំងក្នុងខ្លួនប៉ុន្មានទេ...
" អ្នកនាង ចៅហ្វាយJung...ចាក់ចេញពីបន្ទប់ហើយបាទ...."Denដែលនៅឈរបាំងជញ្ចាំងចាំឃ្លាំមើលJungkookក៏Callប្រាប់Sana
" ល្អ ..យើងនិងទៅឥឡូវនេះ..ចាំមើលតើវាបាត់បង់ការចងចាំ..មែនទេ.."Sanaខ្លាចTaeធ្វើជាបាត់ការចង់ចាំហើយគេនិងអាចរៀបផែនការប្រាប់រឿងនាងទៅJungkookក៏ថាបាន នាងក៏រៀបចំខ្លួនយ៉ាង ប្រញាប់ប្រញាល់ទៅមន្ទីរពេទ្យ នាងឃ្លុំមុខជិតឈឹងមិនអោយមានអ្នកណាដឹងថាជានាងទេ
មួយសន្ទុះក្រោយមកទ្វាបន្ទប់សម្រាកTaeក៏របើក បង្ហាញអោយឃើញនារីស្លៀកពាក់ឈុតខ្មៅជិតឈឹង សម្លេងសម្រឹបជើងដើរយឺតៗមក ជិតគ្រែTae
" អ្នកមីងជាអ្នកណា..."Taeបើកភ្នែកឃើញSana ក៏សួរភ្លាមៗ គេក៏រាងភ្ងាក់និងវត្តមាននាងដែរព្រោះចូលមកមិនអោយសម្លេងសោះ
" ឯងចាំយើងមិនបានពិតមែនហ្ហេស..ចុះJungkook."Sanaបើកមុខរបស់នាងហើយសួរTae ម្តងទៀត
" ហេតុអ្វី ក៏គ្រប់គ្នាសួរខ្ញុំបែបនេះ...ខ្ញុំជាក្មេងធម្មតាម្នាក់ ខ្ញុំមិចនិងអាចទៅស្គាល់អ្នកមានដូចមីងនិងអាបិុ នោះ..." Taeនិយាយទាំងទឹកមុខឆ្ងល់
" ទោះយ៉ាងណាក៏ឯងនៅតែមកវិលវល់និងជីវិតJungkookដដែល យើងចង់អោយឯងចេញអោយផុតៗពីជីវិតក្មួយយើង..."Sana និយាយសម្លេងតិចៗតែភ្នែកសម្លក់មុខTaeដូចចង់សីុសាច់ហុតឈាមTaeទាំងរស់ចឹង..
" មីងត្រូវជាស្អីនិងអាលោកJungkookនោះ"Taeសួរតិចៗគេខ្លាចកែវភ្នែកដែលសម្លក់គេពេលនេះណាស់
" ល្អយើងប្រាប់ឯងចុះ យើងជិតក្លាយជាប្រពន្ធប្រុសម្នាក់ដែលឯងអះអាងថាមិនស្គាល់គេមុននេះ យើងក៏មានអីៗនិងគ្នាដែរ
"Sanaនិយាយបណ្តើរដើរចុះដើរឡើងក្រពាត់ដៃ បែបជឿជាក់
" គួរអោយខ្ពើម ណាស់ជិតមានប្រពន្ធហើយនៅមករញ៉េរញ៉ៃនិងខ្ញុំទៀត..."Taeនិយាយខ្សឹបៗតិចៗម្នាក់ឯងហើយយកដៃញីមាត់ខ្លួនឯងដែលJungkookថើបមុននេះ
" បើមិនចង់បំបែកបំបាក់យើង ឯងត្រូវទៅនៅជាមួយសង្សារឯង ហើយបើJungkookអះអាងអី ឯងមិនត្រូវជឿរគេដាច់ខាតព្រោះគេ កំពុងចង់បោះបង់ខ្ញុំមករកឯងហើយ..."Sanaនិយាយធ្វើមុខស្លូតៗគួរអោយអាណិតវិញដើម្បីអោយTaeជឿរនាង
" ខ្ញុំគ្មានថ្ងៃជឿរអនាគត់ប្តី អ្នកមីងទឹកបារម្ភអីហើយខ្ញុំក៏ប្រាកដជាទៅនៅជាមួយបងWinប្រាកដណាស់..."Tae
" សង្ឃឹមថា ឯងធ្វើតាមសម្តីឯង អររឿងខ្ញុំមកនិយាយថ្ងៃនេះ ឯងមិនត្រូវប្រាប់អ្នកណាដាច់ខាតជាពិសេសJungkook យើងទៅវិញហើយ..." Sanaនិយាយហើយក៏ប្រញាប់ចេញទៅវិញមុនមានអ្នកមកឃើញ
" មុនដំបូងខ្ញុំហាក់មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងស្និតស្នាលនិងគេ..តែហេតុអីចាំគេមិនបានសោះ...ទេកុំគិតគេមានប្រពន្ធហើយ...ខ្ញុំក៏មានបងWinពួកយើងគ្មានថ្ងៃអាចទៅរួចទេ..."Taeអង្គុយនិយាយម្នាក់ឯង គេជឿរSanaសឹងតែទាំងស្រុងទៅហើយ
To be continued...
Thank you for reading