[ ICU ROOM ]
"ខ្ញុំចង់ចូលទៅមើលនាង" ជីមីន
"សុំទោសលោក, លោកមិនអាចចូលទៅខាងក្នុងបាននោះទេ" Nurse
"តែនាងជាភរិយាខ្ញុំ" ជីមីននិយាយទាំងអួលដើមក
"ជីមីន" ណាមជុនមកចាប់ស្មាប្អូនប្រុសរបស់ខ្លួន
"លោកអាឈរមើលតាមកញ្ចក់ពីខាងក្រៅនេះបាន... ពួកយើងមិនអាចអនុញ្ញាតឲ្យលោកចូលទៅខាងក្នុងទេព្រោះខ្លាចអ្នកជម្ងឺឆ្លងមេរោគពីខាងក្រៅ" Nurse
"ខ្ញុំគ្មានមេរោគអីទេ ... ឲ្យខ្ញុំចូលទៅ ..." ជីមីន
"កុំចូលអី... បន្តិចទៀតនាងនិងដឹងខ្លួនហើយ" ជេហូប
"ពួកយើងអាចឈរមើលនាងពីខាងក្រៅនេះបាន" ជុងគុក
"មើលទៅនាងប្រហែលឈឺចាប់ណាស់ហើយ... មើលឧបករណ៍គេបំពាក់ទៅ... ច្រើនណាស់" ជីមីននិយាយបណ្ដើរស្រក់ទឹកភ្នែកចុះមកបណ្ដើរដោយសារតែឃើញមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ត្រូវដេកស្ដូកស្ដឹងមិនដឹងខ្លួនបែបនេះ
"នាងគ្រាន់តែសន្លប់ដោយសារជាតិថ្នាំប៉ុណ្ណោះបងកុំបារម្ភអី" ជុងគុកមកទះស្មាបងប្រុសខ្លួនតិចៗជាការលួងលោម
"ឯងសំណាងហើយដែលបានមើលឃើញនាងគេងបែបនេះ... តែបងវិញមិនបានឃើញនាងគេងដូចឯងទេ... បងក្រោកមកវិញបងឃើញតែផ្នូររបស់នាងបាត់ទៅហើយ..." ជីននិយាយចប់ក៏ទម្លាក់ទឹកមុខចុះដែលបញ្ជាក់ថាខ្លួនកំពុងឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង
"ពួកយើងទៅផ្ទះសិនទៅ... ឯងនៅទីនេះក៏មិនបានការអ្វីដែរ.... ចាំពេលនាងប្ដូរទៅបន្ទប់ជម្ងឺទូទៅចាំឯងមកកំដរនាង" ថេយ៉ុង
"មែនហើយ... ទីនេះមាន nurse ចាំមើលថែហើយ... បើអាការៈនាងមិនស្រួលគ្រូពេទ្យនិងទាក់ទងទៅយើងហើយ" យ៉ុងគី
"បងគួរតែទៅរកមនុស្សដែលជាមេបញ្ហាវិញល្អជាងនៅមើលនាងគេងបែបនេះដែរ" ជុងគុកឱនមកខ្សឹបក្បែរត្រចៀកអ្នកកម្លោះដែលធ្វើឲ្យពេលនេះជីមីនមានកំហឹងពេញខ្លួនដូចជាត្រូវភ្លើងមកដុតភ្លាមៗអញ្ចឹង
"មែនហើយ... នៅទីនេះអត់ប្រយោជន៍ទេ" ជីមីនក៏ដើរចេញទៅមុនបាត់ទៅឯសមាជិកផ្សេងទៀតក៏សួរជុងគុកទាំងឆ្ងល់
"ឯងនិយាយអីជាមួយគេ???" ថេយ៉ុង
"ប្រាប់គាត់ឲ្យទៅរកមេដើមហេតុ" ជុងគុក
"នេះឯង ... " ជេហូប
"ឯងដឹងថាជីមីនឃោឃៅប៉ុណ្ណាទេ???" ណាមជុន
"គេប្រាកដជាសម្លាប់អាម្នាក់នោះមិនខាន" ជេហូប
"ឯងចាំរឿងលើកមុនដែលគេបំបាក់ជើងពួកបងធំនោះទេ???" ជីន
"លើកមុនគ្រាន់តែឈ្លោះគ្នានៅក្លឹបប៉ុណ្ណោះ" ជេហូប
"គឺ..." ជុងគុក
"ឆាប់តាមទៅ" យ៉ុងគី
------------------
"ជីសុីន... អ្នកណានៅពីក្រោយរឿងនេះ???" ជីមីនកំពុងបើកឡានបណ្ដើរនិយាយទូរស័ព្ទជាមួយជីសុីនបណ្ដើរ
"បាទអ្នកប្រុសគឺពួកគូរប្រជែងជំនួញរបស់អ្នកប្រុស... ហើយពួកគេក៏ជាក្រុមជើងកាងដែលល្បីថ្មីៗនេះដែរ" ជីសុីន
"រកទីតាំងរបស់ពួកគេឲ្យយើង..." ជីមីននិយាយទាំងកំហឹងចេញមក
"គឺពេលនេះពួកគេកំពុងនៅក្លឹបមួយកន្លែង... បន្តិចទៀតខ្ញុំនិងផ្ញើទីតាំងឲ្យអ្នកប្រុស" ជីសុីន
"ល្អ... ឆាប់ផ្ញើមកឲ្យយើង... យើងនិងទៅហូតសរសៃរបស់វាចេញមក" ជីមីនគ្រឿតធ្មេញបណ្ដើរបើកឡានយ៉ាងលឿនបណ្ដើរតម្រង់ទៅទីតាំងក្លឹបមួយកន្លែងនោះ... ឯអ្នកកម្លោះទាំង៦ដែលកំពុងបើកឡានមកតាមក្រោយក៏ទាក់ទងទៅជីសុីនដើម្បីរកទីតាំងរបស់អ្នកកម្លោះផាកដោយខ្លាចថាគេមានរឿងអ្វីកើតឡើង...
-----------------
[Zoom club]
" បងធំ... បងធំមានរឿងធំហើយ" កូនចៅ
"មានរឿងអី???"
"គឺ... គឺផាកជីមីនកំពុងនៅខាងក្រៅ" កូនចៅ
"ថាមិច??? ហើយ... ហើយវាមកគ្នាប៉ុន្មាននាក់???"
"គឺមកតែម្នាក់ឯងទេ... " កូនចៅ
"បើមកម្នាក់ឯងមិនជាបញ្ហាទេ... ចាំយើងទៅទទួលវា... "
"បាទ..." កូនចៅនិយាយចប់មេបងធំនោះក៏ដើរចេញមកយ៉ាងក្អេងក្អាង
"លោក CEO ផាក... ខ្យល់អីបក់លោកមកដល់ក្លឹបរបស់ពួកយើង"
"យើងចង់មកមើលការសប្បាយ... មើលទៅឯងសប្បាយដល់ហើយថ្ងៃនេះ" ជីមីនកាន់កែវស្រាមួយក្រលែងទៅក្រលែងមកដោយមិនបានលើកមកផឹកសូម្បីមួយក្អឹក
"ត្រូវហើយពួកយើងកំពុងជប់លៀងដោយសារថ្ងៃនេះពួកយើងបានជោគជ័យលើភារៈកិច្ចធំមួយ" មេបងធំនោះនៅតែធ្វើក្អេងក្អាងលើអំនួតរបស់ខ្លួនដដែល
"ជោគជ័យ??? " ជីមីនញញឹមចុងមាត់រួចក៏ដាល់មេបងធំនោះរហូតបែកមាត់... ដោយសារតែអ្នកកម្លោះមកកន្លែងគេហើយមានតែម្នាក់ឯងក៏ត្រូវកូនចៅមេបងធំនោះវ៉ៃឡើងចង់ទ្រោមដែរក៏ប៉ុន្តែក៏ត្រូវឈប់ដោយសារជីសុីនបាននាំកូនចៅក្នុងក្រុម Mafia របស់ពួកគេមកទាន់ពេលវេលា... ឯអ្នកកម្លោះទាំង៦ក៏បានមកទាន់ផងដែរ
"ឯងហ៊ានឲ្យគេវ៉ៃបងប្រុសរបស់យើងផង!!! ឯងមិនរស់ទេ" ជុងគុកស្ទុះទៅវ៉ៃមេបងធំនោះស្ទើតែស្លាប់ទៅហើយតែក៏ត្រូវជីមីនឃាត់ទាន់
"កុំសម្លាប់គេពេលនេះអី... យកគេទៅទម្លាក់ពីលើអគារចុះមកល្អជាង..." ជីមីន
"មែនហើយ... " ថេយ៉ុង
"ពួកឯង... ចាប់គេទៅ" ជីសុីន
--------------
១សប្ដាហ៍កន្លងផុតទៅលីលិក៏បានប្ដូរទៅសម្រាកនៅបន្ទប់ធម្មតាតែនាងនោតែសន្លប់មិនដឹងខ្លួនដដែលគ្រាន់តែអាការៈរបស់នាងបានធូរស្រាលជាងមុនតែឧបករណ៍ជាច្រើននៅតែបំពាក់លើខ្លួននាងដដែល...
"លីលី... ឆាប់ក្រោកមក... អូនគេងយូរហើយ... បងនឹកអូនណាស់" ជីមីនមកអង្គុយនិយាយនៅក្បែរខ្លួនរបស់មនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់ខ្លួន
"អ្នកប្រុស... ម៉ាក់របស់អ្នកស្រីមកដល់ហើយ" ជីសុីន
"ឆាប់នាំគាត់ចូលមក..." ជីមីន
"បាទ..." ជីសុីន
"កូនប្រសារ... កូនស្រីម៉ាក់យ៉ាងមិចហើយ??" ម៉ាក់លីលី
"នាង... នាងគេងមិនទាន់ដឹងខ្លួនទេម៉ាក់" ជីមីន
"ហេតុអីមានរឿងនេះកើតឡើង???" ម៉ាក់លីលី
"ដោយសារខ្ញុំ... ខ្ញុំមិនគួរបណ្ដោយឲ្យនាងទៅផ្សារទេ... បើខ្ញុំហាមដាច់ខាតនោះនាងនិងមិនអីទេ..." ជីមីន
"តែនោះជាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍... ម៉ាក់យល់ ..." ជីមីននិងម៉ាក់របស់លីលីក៏បាននិយាយរៀបរាប់រឿងជាច្រើនជាមួយគ្នា
~~~~To be continued ~~~~
Admin មកវិញហើយបន្ទាប់ពីប្រលងបញ្ចប់