(For those who read this, nakalimutan kong iupload to. Ito talaga ang chapter 4)
ARTEMIS 4
Nath
I was devastated and confused when I found out that my dad has a family we never knew exists. I didn't know what to do. Pamilya lang ang meron ako, and now it's shattered right before my eyes. My dad is living with them for good. And My mom got depressed.
And I am alone.
I grabbed my phone and tried to call Lake for the 10th time now. She's not answering. I need someone with me right now. I just need some company now kundi, baka hindi ko kayanin ang sakit at bumigay na ang isip ko.
Lake is having a bonding with her family. Siguro, busy sya kaya hindi nya sinasagot ang phone nya.
I decided to go outside, at sa bar ako dinala ng mga paa ko. Umupo ako sa counter, umorder ng drinks at sunod sunod na ininom ito. Maingay ang paligid, pero mas nangingibabaw ang sakit na nararamdaman ko.
Now I despise my dad, may kapatid pala ako sa labas and ngayon ko lang nalaman? Kaya pala, ilang years na ang nakakaraan mula nang manlamig ang pakikitungo nito sa amin ni mama. Nagkasakit si mama pero hindi manlang sya dumalaw o nagparamdam.
"Isang tequila pa nga!" Sabi ko sa bartender kasabay ng pag baba ng baso na kakaubos ko lang ng laman.
"Ma'am, mukhang napaparami na ho kayo.." Sabi ng bartender. Maganda sya at mukang bata pa.
"Are you even adult already?" I asked her. Muka kasi syang estudyante palang. Anong ginagawa nya sa ganitong lugar?
"Yes ma'am. 18 na po ako." She told me. She is hessitant to give me my order kasi tingin nya, lasing na ako.
"18, you're so young. Bat nag ta-trabaho ka na? Are you even studying?" I asked her again.
"Yes mam, working student po ako." She answered saka nya inilapag ang isang shot ng tequila with salt and lemon sa aking harap.
"Here." Naglapag ako ng cash na sobra sobra para sa inorder kong alak.
"Your change ma'am." Inilapag naman nya ang sobra kong sukli.
"No. That's your tip." I told her.
"M-masyado po yatang malaki ito mam." Nahihiya nyang sabi.
"For a working student like you, you should be in your home right now, studying, than working in a place like this." Sabi ko sa kanya.
"Kaylangan pong mag trabaho eh, dalawa nalang po kasi kami ng kapatid ko ngayon at ako lang ang bumubuhay saming dalawa." Paliwanag nya habang nag aayos ng mga alak sa pwesto nya.
"What happened?" I suddenly got curious because I am sensitive when it comes to family matter. Mine was just got broken. I bet hers is just the same as mine.
"Wala na po kasi kaming tatay. Tapos yung mama namin, hindi na nagpakita at nagpadala ng pera matapos mag abroad. Kaya ako nalang ang kumakayod." Paliwanag nito.
Napailing nalang ako. Why would her mom left them all of a sudden? I bet, something happened to her, or worse, may iba na syang pamilya, katulad ng ginawa ng magaling kong ama.
"That must be hard. Working for 2 peopke and studying at the same time..." Bigla akong naawa sa kanya. Maamo at maganda pa naman ang kanyang mukha. Baka mamaya mabiktima sya ng mga predators sa ganitong lugar lalo at bata pa sya at mukang wala pang muwang.
She smiled at me. "Ok lang po yun, ang mahalaga, nakakaraos kami ng kapatid ko sa araw araw."
Napangiti ako sa positivity nya. If our family situation is the same, hers is far worse than me. Kasi estudyante palang sya at kaylangan na nyang mag trabaho sa murang edad para kumita ng pera.
Samantalang ako, wala naman akong problema sa pinansyal na aspeto, sadyang nagiging emosyonal lang ako sa nangyari sa pamilya ko.
"Freya?" Tinawag ko sya dahil nabasa ko ang name nya sa name tag na suot nya.
"Po?" Hindi sya nagtaka kung bakit dahil napatingin din sya sa name tag na suot nya.
"Here. Take this." Dinagdagan ko pa ang perang iniabot ko sa kanya.
"Ah, oorder po ba ulit--"
"No. That's yours, take that. Pang allowance at pang grocery nyong magkapatid." I told her.
"Hala mam." Appreciative syang napangiti. "Thank you so much po." Sabi pa nya.
I just smiled at tumayo ako sa upuan. I was about to go home because I'm getting drunk na talaga.
Pero may nabunggo ako dahilan para ma-out of balance ako pero nasalo ako ng isang...maganda at matangkad na babae.
"Be careful ms. beautiful..." She said smiling to me.
"Thanks..." Pero kahit blurry ang paningin ko, this girl looks familiar to me. "Do I know you?"
Napangiti naman sya. Hindi ko sure kung ngisi or ngiti nga ang isinagot nya sakin. "I bet you do. Yung mukhang ito, makakalimutan mo? Nathalia naman.."
That voice, how can I forget. "A-Artemis?"
"Yes. The one and only..." Masayang sabi nya ng buong pagmamalaki pa.
But my heart ache seeing her again for the first time in how many years. Isa pa to eh, nang iiwan sa ere. Parang tatay ko lang.
Tumalikod ako kahit pasuray suray nalang ako lumakad. Kung sino sino ang mabubunggo ko pero hindi ko pinapansin. I hear Artemis is calling my name against the noisy crowd.
Lumingon ako to check if it is her. She is indeed, looking for me. She still stands out. And tangkad naman kasi nya. And not to mention her appearance, just like a goddess, she is still pretty as ever.
Binilisan ko ang pag lisan sa lugar pero nung nasa labas na ako, may humablot sa braso ko.
"Hey, not so fast. Are you running away from me?" She asked me.
"I'll go home." Tinalikuran ko syang muli.
"No. Nathalia, why are you like this? Galit ka ba sakin?" She asked me.
"Hoy miss!" Bigla nalang sumulpot yung bartender kanina, si Freya at nakaduro ito kay Artemis. "Mukang ayaw sayong sumama ni Ms. pretty, bakit ka namimilit? Magkakilala ba kayo ha?"
Nagkatinginan kami ni Art dahil doon.
"Hoy bansot, sino ka naman ha?" Sabi naman ni Artemis sa kanya.
"Ako ang tagapag protekta ng mga walwal if layp na nalalasing sa bar. Eh ikaw?" Matapang din na sabi ni Freya.
Hindi ko tuloy alam kung matatawa ako o aawatin ko silang dalawa. Pareho kasi nila yung tipong ayaw magpatalo.
"Ah ganon. I bet you work here, gusto mong mawalang ng trabaho--"
"Artemis!" Sigaw ko kay Art kasi baka mamaya dahil sa kanya, mawalan ng trabaho sa Freya.
"Magkakilala kayo?" Freya asked.
"Oh yes. So?" Saad ni Art sa kanya.
"Tama na. Leave her alone Art." I told Art saka sya hinila sa braso.
"I'll leave her kung hahayaan mong makasama kita ngayon. Wag ka muna sanang umuwi. Let's talk and you know, catch up." Art told me.
"Okay. Let's leave this place." Sabi ko nalang.
I saw Freya looking at us nung lumisan kami sa lugar na iyon. Sumakay kami sa kotse ni Artemis.
"Saan tayo?" She asked me.
"Your place." I answered.
"Uhm, wala akong sariling pad eh. You know, nakikitira lang ako sa pinsan ko. How about we go to your place instead." Sabi nya.
"How about you drop me off in my place tapos umuwi ka na." I told her.
"Nath... May regla ka ba? Bat ang sungit mo?"
Inirapan ko sya at tumingin nalang sa bintana.
4 years ago, college kami non. Close na close kaming dalawa. Like bestfriends or more, we know each other's secret. I know her ultimate secret that she is an intersex. She trust me, I trust her. With her on my side, we felt that we can conquer everything in school. In sickness and in health, we stick to each other. Pag may nang away sakin, sya ang bahala. Pag may trouble sya, ako ang umaayos. We are inseparable.
Until she left. She left me...without saying a word or anything. My first devastation in my life is when Artemis left me alone.
And now, she's here with again, in flesh. Something inside me, wants to hug her because I missed her so much.
But something also, I despise her for leaving me.
"Why did you leave Art? Why did you leave without saying a word to me? Hindi mo ba alam...hintay ako ng hintay sa tambayan natin. Hoping one day, darating ka.. Days, turns to weeks, turns to months, and years, hindi ka na bumalik..." Naiiyak na sabi ko.
It hurts, that until now it still hurts me. Yung maalala na araw araw akong nagbabakasali na darating sya sa paborito naming lugar na kami lang ang nakakaalam. Araw araw akong pumupunta doon, sa loob ng halos dalawang taon. Pero walang Artemis na dumating.
Hanggang sa napagod na ang puso ko sa kahihintay, hanggang sa kusa na itong sumuko.
"I'll explain when we get to your place..." Art told me.
I let her. Pumunta kami sa condo ko. Not that I want to be with her but I just want answers. Masakit pa rin eh, pero hindi ko masabi. Hindi ko maamin kung bakit ako nasaktan sa bigla nyang pagkawala noon. Nasaktan ako kasi umasa ako, pero wala pala ako
ng hinihintay...
"Tell me now. Then leave." I told her nung nasa condo na kami. Kaagad akong nag hubad ng suot kong heels at umupo sa couch.
But Artemis is just standing in front of me, looking at me with something in her eyes.
"What?" I asked.
"Did you wait for me?"
"Of course I did. Idiot! You left me, without saying goodbye. I waited for you, everyday for two years. What the hell happened to you?" Buong hinanakit kong sumbat sa kanya.
"Did I hurt you?" She asked.
"Yes!... I mean, no...I mean..." Napailing iling ako. Ano ba kasi Nathalia, bakit ka nga ba kasi nasasaktan?
"I'm sorry..." Lumuhod sya sa harap ko at ang kamay at inilagay sa gilid ng mga hita ko like enclosing me in her arms.
"Hindi ko kaylangan ng sorry mo. I just want to know the--"
Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko kasi bigla nya akong hinalikan. Hinawakan ko sya sa balikat para itulak pero wala syang balak na pakawalan ako.
I remember Lake. I love her actually. She doesn't deserve to get cheated so I resisted pero malakas si Art.
Nung humiwalay sya, nakuha ko ang pagkakataon para sampalin sya ng malakas sa mukha.
"How dare you!" Sigaw ko dito.
"Galit ka sakin di ba? Dito mo ibuhos lahat ng galit mo." At muli nya akong hinalikan and this time, mas mapusok ang halik. It's like all my emotions, sadness, anger and everything towards her are all vanishing and transform into a...lust.
Until my body, finally gave in.
Who wouldn't? For 6 years mula nang makilala ko sya, this is everything I ever wanted, to kiss her, to hold her, to embrace her.
Sa ilang taon ko syang hindi nakasama, wala akong hiniling at pinag dasal kundi makita syang muli at mayakap sya ng sobrang higpit. Ilang gabi ang iniyak ko para makita sya at makausap. May time na iniisip ko, kung makikita ko pa ba sya or hindi na talaga.
It's like I lost my sense of logic because this night, all I know is she is with me again. Wala na akong ibang maalala sa buhay ko kundi kaming dalawa lang.
Naramdaman ko, binuhat nya ako at dinala sa kama. Doon nya ako ihiniga at masuyong hinubad ang dress at ang under wear ko. Tinulungan ko rin syang maghubad ng saplot nya katawan.
And I was like speechless when I saw what she's hiding in between her legs. Yung tipong mapapalunok ka nalang at mag aalala kung itutuloy mo pa ba itong ginagawa nyo kasi iisipin mo kung kakayanin mo ba yon? Gosh, she's huge.
"Don't worry...I'll be gentle." She said to me nung mapansin nyang nakatingin pa rin ako doon.
"Uhm...Art...let's stop this.." I said to her.
"No..." Kinuha nya ang kamay ko, at dinala nya doon sa kahabaan nya. "Hold it. Feel it..." Sabi pa nya habang gina-guide nya ang kamay ko.
Yung tibok ng puso ko, parang gustong lumabas sa rib cage ko sa sobrang kaba. Holding that thing is kinda weird. Malambot, na matigas. Mahaba at medyo madulas lalo sa dulo. And I know for sure that thing will break me pag pinasok nya sakin yon. Walang wala kasi ang 2 fingers ni Lake sa size at taba ng bagay na yon.
"See, you got it...tame him." Sabi pa ni Art.
Iginigiya nya ang kamay ko na himas himasin yon at parang mas lalo syang humahaba at tumitigas sa bawat pag hagod ko.
"Do you want to taste it?" Napatingala ako sa kanya dahil sa sinabi nya Nakaluhod kasi sya sa harap ko habang patuloy na hawak ito ng aking kamay.
"Uhm..." Do I want to? My body says...yes I want to. For all these years, I've been fascinated with this thing of her and ngayon ko lang ito nakita at nahawakan. Who wouldn't want to...claim it right?
"Go on. Taste it... it's okay." Saad ni Art.
Hindi na nya hawak ang kamay ko kundi nilalaro naman nya ang nipple ko gamit ang kamay. We are both pleasuring each other now.
I moved my head and released my tongue and swipe this thing. As soon as my tongue touched that thing, Artemis groan in pleasure.
It means, I am doing it right.
Sinubo ko yung dulo nito, letting myself taste it and it's like getting to know it. Art is moving her hips forward and backward again and again kaya nailalabas masok nya ito sa bibig ko pero hindi ganon kalalim.
At bago pa sya manggigil, tumigil na ako at napatingin sa namumula nyang mukha. Now, she's more than ready.
Tinulak nya ako pahiga sa kama at pumesto sa pagitan ng aking hita.
She kissed my neck habang ang daliri nya ay nilalaro sa aking gitna. I am wet down there. I felt my body is burning for her to be...inside me.
"Ready?" She asked me nung tumingin sya sakin.
"No." I answered.
She chuckled saka ko naramdaman ang dulo nung kahabaan nya na kinikiskis nya sa aking hiwa.
"Fuck...ohh..." Hindi ko maiwasan na hindi mapaungol dahil doon. The anticipation is killing me.
"Don't worry, masakit lang sa umpisa." Right when she said this, I felt a sting of pain when inch by inch it's sliding papasok sa loob ko.
"Damn it!" Napaliyad ako at napakapit ng mahigpit sa kanyang balikat.
"It's okay...." She said and kissed me in my lips, cheek and neck like she's comforting me with my agony.
She pushed once more and it's like it's breaking my flesh sa sobrang hapdi.
"Ouch..does it have to be like this?" Reklamk ko dito kasi sobrang sakit ng ginawa nya or ginagawa nya.
"It's okay. Mawawala rin ang sakit. No pain no gain, baby..." She smiled at me at hinalikan ako sa labi. Hindi muna sya gumalaw at hinayaan akong makaadjust sa ginagawa nya.
Matapos ang ilang sandali, tinuloy nya ang pag labas masok hanggang sa nawala na nga ang sakit at napalitan ng kakaibang pakiramdam.
We both reached our climax, with that thing, still inside me. Hindi ako makakilos pagkatapos. Nanghihina ang katawan ko at pareho kaming pagod. Sya ay nakapatong pa rin sakin at nakapasok parin ang kahabaan nya sa loob ko.
Napayakap nalang ako sa kanyang likod. I could say, it's the best feeling so far.
With her this close to me and our bodies became one. Hinalikan ko sya sa noo at hinimas ang kanyang likod. I really missed this favorite person of mine.
I know this will cause conflict with Lake but I dont care. If Artemis will say she will stay with me, I wilk break up with Lake.
"Art. Baka nakatulog ka na dyan?" Pag gising ko sa kanya.
Umangat ang ulo nya at ngumiti sya sakin. "That's wonderful..." She said saka sya tumingin sa magkasugpong pa rin namin na gitna.
"You are really warm, and tight..." Saad nya saka marahan ulit na gumagalaw papasok at palabas.
"Gosh Art. No, pagod...oh...shit..." Hindi na ako nakapag protesta nung nagsimula na naman syang bumayo sa loob ko. Gosh, it feels good actually kaya wala akong nagawa kundi bumigay and we did that all night hanggang sa magutom at mapagod kami.
"I'm hungry..." Sabi ni Art habang hinahalik halikan ako pagkatapos ulit ng climax.
"Me too. Magluluto ako." I told her.
Pero pinapapak nya ang nipples ko at parang wala syang balak na pakawalan ako.
"Art, magluluto ako. Awat muna. Hindi naman yan mauubos.." I told her.
She chuckled. "Alright."
Pumunta ako sa kusina, nag luto ng breakfast kasi 5am na rin that time. Uupo na sana ako sa upuan katabi nya pero hinila nya ako at ikinandong sa kanya. Nakasuot lang ako ng robe at hubad pa ang katawan. Sya rin ay naka robe lang kaya ramdam ko, tumutusok sa aking gitna ang itinatago nyang sandata.
"What do you think you're doing?" I aked her.
"Here." Tinapat nya sa bibig ko ang kutsara na may pag kain. Sinusubuan nya ako.
Kinain ko iyon at hinayaan sya sa trip nyang gawin. Kinikilig ako sa kanya, hindi ko alam kung bakit. Lake is sweet, but Art is bitter sweet. But my heart still years for Art even after all this years.
Para kaming mag jowa that morning na naglalambingan at nagbibiruan. Hanggang sa ako na mismo ang nagsusubo sa kanya ng food dahil ang kamay nya, abala sa pag eexplore sa loob ng robe na suot ko. Kung saan saan nakakarating tulad sa dibdib ko at maging sa aking hiwa. Pinaghiwalay pa nya lalo ang aking hita para mas maabot nya ito. Nilalaro nya ng daliri at minsan, pinapasukan pa nya. Napakapilya nya pero iyon din ang nagustuhan ko sa kanya.
"Stop Art. Pagod na ko. Not to mention, I'm sore down there." Tinanggal ko ang kamay nya na nandun sa aking baba.
"It's okay." Nagulat ako nung inikot nya ako. Now I am sitting astride, facing her. Saka nya tuluyang hinila ang tali ng suot kong robe.
"Hey! Sobra ka na ha!" Reklamo ko dito pero wala akong nagawa. Lust is written in her eyes looking at my body na nakahain sa kanyang harap.
"Let's do this one more time." Saad nya saka nya inilabas ang kahabaan nya na galit na galit na naman.
"No..." I rolled my eyes pero naiangat na nya ako at pinaupo doon kaya muli na naman nya itong naipasok sakin.
And we did that again, on my kitchen.
"I'll take a shower." Paalam ko dito habang nakahiga sya sa bed. Usapan kasi namin na mag uusap kami after at ipapaliwanag nya kung bat bigla syang nawala 4 years aho.
I was happy. I was excited. I am no longer hurt by my family's issue. I felt refreshed.
Problema ko si Lake pero makikipag hiwalay nalang ako kesa lokohin ko sya. Pero nung lumabas ako ng kwarto pagkatapos maligo, wala na si Artemis.
Lumabas at hinanap sya sa kusina, sa sala, pero wala rin. Muli akong pumasok sa kwarto hoping to find a note or anything. Baka may emergency kasi sya kaya biglang umalis, pero wala.
And nakita ko nalang ang picture frame namin ni Lake na nakabagsak sa sahig, basag ang salamin nito.
That was the first time I saw Artemis again, and that was also the last. Umalis na naman sya, ng walang paalam.