Isa.
Dalawa.
Tatlo.
Ang hirap magbilang.
Sadyang marami ang kaibigan mo.
Pero sandali, sigurado ka ba?
Kaibigan mo ba talaga sila?
Sapat na ba yung kasama tuwing masaya?
Sapat na ba yung nasa tabi mo tuwing may naibibigay ka?
Tatlo.
Dalawa.
Isa.
Dahan-dahan.
Unti-unti.
Makikita mo ang katotohanan.
Sa paglipas ng panahon iyong mauunawaan,
hindi nababawasan ang mga kaibigan mo,
nakikita mo lang kung sino sa kanila ang totoo.
Sapagkat ang katotohanan,
mas marami kang hindi nakikitang kaibigan. Kumpara sa mga nakangiti ngayon
at kumakaway sa iyong kaharapan.
May mga taong nakalimutan mo.
May mga taong nabaliwala mo.
Kasi nabubuhay ka sa kasalukuyan,
masaya kang kasama
ang mga inakala mong
totoo at tapat sa'yo.
Mas marami kang kaibigan na hindi nakikita
kumpara sa mga nakikita lang ng iyong mata.
Huwag kang matakot.
Hindi ka nanuno o namatanda.
Hindi ka lang talaga marunong magtanda.
Mas gusto mong magtiwala.
Mas gusto mong maniwala.
Sa mga kaibigan na naglalahong parang bula.
Isang araw, madadapa ka.
Isang araw, sa pagsubok halos malunod ka.
Dito darating ang mga taong di mo inasahan.
Darating sila para lumangoy nang kasama ka.
Mga tunay na nagmamalasakit,
sasamahan ka patungo sa pampang ng pag-asa.
Sana makita mo sila.
Sana hindi pa huli ang lahat.
Sakaling hindi mo pa sila kasama,
sa sarili mo, simulan mo na.
Ikaw muna,
ang maging mabuti
at tunay na kaibigan sa iba.
Hindi ka man nila nakikita,
ang mahalaga, naging mabuti ka.