[Unicode]
"ရှီးအာ,အမေမှားမှန်းသိပါပြီ၊သမီးကိုအရင်ကတည်းကပြောပြသင့်တာပါ၊သမီးကိုအမေက စိတ်မပူစေချင်ရုံပါ၊သမီးကအရမ်းတန်ဖိုးရှိပြီး နုနယ်လွန်းတယ်၊သမီးကအမေ့ရဲ့အငယ်ဆုံးလေးလည်းဖြစ်တော့ ခေါင်းလည်းမာတတ်တယ်...သမီးအဖေလိုပဲ"
သူမဖုန်းထဲတွင်အော်ပြောလိုက်သည်"အမေကသမီးကိုစိတ်မပူစေချင်ဘူးလား?!ဒါဆိုလည်း အခုကစပြီး သမီးကအမေ့သမီးမဟုတ်တော့ဘူး"
"ရှီးအာ!လျှိုရှီးရှီး"
သူမတစ်ခုခုကိုစိုက်ကြည့်ရင်းသူမအမေအားနောက်ဆုံးပြောခဲ့သောစကားများကို ပြန်သတိရရင်းနောင်တရနေသည်'အမေ့ကိုငါဘာလို့ အဲ့လိုပြောလိုက်ရတာလဲ?'
"သခင်မလေး!"
ကျင်းအာက ထိတ်လန့်သွားသည့် မျက်နှာနှင့်သူမဆီပြေးသွားလိုက်သည်။ထို့နောက် ကျင်းအာကသူမကိုရေကန်ဘေးကနေဆွဲခေါ်သွားကာသူမ၏ ပုံမှန်လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အတိုင်းဆက်လုပ်ပါတော့သည်။သူ့သခင်မလေးအား ဒဏ်ရာရှ်ိမရှိ ညာကြည့်ဘယ်ကြည့် ကြည့်ကာစစ်ဆေးနေတော့သည်။
ကျွန်မကမ္ဘာမှာဆိုရင် ကျွန်မကဘာမှများများစားတော့ပိုင်ဆိုင်တယ့်သူမဟုတ်ပါဘူး။ကောလိပ်တက်စဉ်ကလည်းရည်းစားလည်းမထားခဲ့ဘူး။ဒါပေမယ့် အရွယ်ရောက်ပြီးချိန်မှာတော့ ကျွန်မမှာရှိသမျှကိုအောင်မြင်အောင် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားခဲ့တယ်။ဒီလိုရိုးရှင်းတဲ့ဘဝလေးကိုကျွန်မ အရမ်းကျေနပ်ခဲ့တာ။
ကျွန်မရဲ့ပုံမှန်လုပ်နေကြအရာတွေက-အိပ်တယ် အလုပ်လုပ်တယ်၊netflixကြည့်တယ်၊ဒါပါပဲ။
ကျွန်မသူငယ်ချင်းတွေကလည်းကျွန်မရဲ့ဘ၀ကိုပျင်းစရာကောင်းတယ်လို့ပြောကြတယ်။(ဟုတ်တယ်၊ကျွန်မရဲ့လက်တွေ့ကမ္ဘာက ပျင်းစရာကောင်းတယ့်အဲ့ဒီဘ၀လေးကို ချစ်တယ်)
သူတို့ကတော့ကျွန်မအချစ်ရေးကိုရှေးရိုးစွဲကြီးလို့လှောင်ခဲ့တယ်,သူတို့ထင်နေတာကကျွန်မအထက်တန်းကျောင်းတုန်းက crushကိုမေ့မရသေးဘူးလို့ထင်နေကြလို့ပါ။
ဟွန့်,တစ်ကယ်တော့မဟုတ်ပါဘူးနော်။
ကျွန်မဘ၀မှာဘာဒရမ်မာမှမခင်းချင်သေးလို့ပါ။
ကျွန်မမှာမွေးချင်းအကြီးနှစ်ယောက်ရှိသေးတယ်၊အစ်မနှစ်ယောက်ကမျက်စိရှေ့တင်လက်ထပ်သွားပေမယ့် ဘ၀ကတော့ခက်ခဲနေတုန်းပဲ၊ကျွန်မအထင်တော့ တစ်ယောက်တည်းနေရတယ့်ဘ၀ကလည်း အဲ့လောက်ကြီးတော့မဆိုးလောက်ပါဘူး။
ရုတ်တရက်ကြီးအရာအားလုံးဆုံးရှုံးသွားခဲ့တယ်၊ကျွန်မအမေ၊မိသားစု၊သူငယ်ချင်း၊ပြီးတော့ကျွန်မရဲ့ပျင်းစရာကောင်းတယ့် ဘ၀လေး။
'အဲ့ဒီကောင်စုတ် ပြောတာကိုဘာလို့နားထောင်မိခဲ့ပါလိမ့်?အဲ့ဒီ၀တ္ထုစုတ်ကိုရောဘာလို့ဖတ်ခဲ့မိပါလိမ်?အိမ်ပြန်ရောက်မှ အဲ့ဒီကောင်စုတ်ဖင်ကိုပိတ်ကိုကန်ပစ်အုန်းမယ်,ကောင်စုတ်တော့'
ဘာသတိပေးခြင်းမှလဲမရှိဘဲနဲ့,ဒီ၀တ္ထုထဲကိုဝိညဉ်ကူးပြောင်းလာတော့တာပဲ၊စာရေးဆရာကလည်း အဓိကဇာတ်ဆောင်သာမဟုတ်ရင်အကုန်ရှင်းလင်းပစ်ထားသူဖြစ်တယ်၊နောက်ဆုံးမှာ အဓိကဇာတ်ဆောင်တွေကသာလျှင် ထာ၀ရပျော်ရွှင် သွားနိုင်မယ့်သူတွေဖြစ်တယ်။
"ငါအဆင်ပြေပါတယ်,ကျင်းအာ"သူမကိုစိတ်မပူစေဖို့ပြောလိုက်သည်။
ကျင်းအာကသူမပြောတာကိုမယုံ၊ဒီကောင်မလေးကသူမထက်ငယ်ပေမယ့် အမေတစ်ယောက်လိုပင်စိစစ်တတ်သည်၊သူမလေးကို တစ်ကယ်မနိုင်တော့ပါ။
"အဲ့လိုထပ်မလုပ်ပါနဲ့တော့,သခင်မလေးကိုဘယ်နှစ်ခါရှိပြီလဲ ကျင်းအာပြောထားတာ၊လမ်းလျှောက်ချင်တာပဲဖြစ်ဖြစ် အပြင်သွားချင်တာပဲဖြစ် လုခိုင်ဒါမှမဟုတ်ကျွန်မကိုခေါ်ပါဆို,တစ်ယောက်ထဲတွေထွက်ထွက်မသွားပါနဲ့သခင်မလေးရယ်, အန္တာရယ်များလို့ပါ"
ကျင်းအာမလိုအပ်တယ့် စိုးရိမ်မှုတွေဘယ်ကရလာလဲဆိုတာ သူမသိသည်။
ဘာလို့လဲဆိုတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ငါးနှစ်လောက်ကဒီထူးဆန်းတဲ့ကမ္ဘာမှာသူမနိုးလာတော့ အလွန်ကြောက်လန့်ပြီးလက်ရှိကမ္ဘာကိုပြန်သွားဖို့သာတွေးတောနေခဲ့သည်၊အရမ်းစိတ်ပျက်လွန်းလို့ အသက်ဆုံးရှုံးရမှာတောင် ဂရုမစိုက်ခဲ့ပေ။သူမကမ္ဘာကိုပြန်ရောက်ဖို့ လက်ရှိတွင်သေသာသေချင်ခဲ့သည်။
*ငါးနှစ်က အခုကသုံးနှစ်ကြာသွားပြီဆိုတော့ရှေ့နှစ်နှစ်နဲ့ပေါင်းတော့ ငါးနှစ်လို့ပြောတာပါ,ကိုယ်တော့ဒီနေရာနည်းနည်းလည်သွားတယ်🥴
"သခင်မလေးက တစ်နေ့မှာပျောက်ကွယ်သွားတော့မလို ပုံစံကြီးလုပ်နေရတာလဲ?ကျေးဇူးပြုပြီ သခင်မလေး,အဲ့လိုထပ်မလုပ်ပါနဲ့,အဲ့လိုသာဆို ကျွန်မတစ်ကယ်ကို.."ကျင်းအာရင်ထဲစို့နင့်သွား၍ဆက်မပြောနိုင်တော့ပေ။
ပိုင်စုရှင်းသူမအောက်နှုတ်ခမ်းကိုဖိထားရင်းကျင်းအာဆီမှစိုးရိမ်မှုတွေကိုမြင်နေရသည်"တောင်းပန်ပါတယ်,ကျင်းအာ"
ကူးပြောင်းလာပြီးပထမတစ်လမှာတုန်းကဆိုသူမအတွက်တစ်ကယ်မလွယ်ခဲ့ပါ၊ဒီ၀တ္ထုကမ္ဘာကြီးထဲမှာအသက်ရှင်နေရတယ်ဆိုတာလက်မခံနိုင်ခဲ့ပေ။
အဲ့ဒီနှစ်ကဆို သူမသတ်သေဖို့ ကြိုးစားခဲ့သည်၊ရေကန်ထဲကို ခုန်ဆင်းခဲ့တယ်၊ လက်ကောက်ဝတ်ကိုဖြတ်တယ်၊ပြီးတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြိုးဆွဲချဖို့တောင်ကြိုးစားခဲ့တယ်၊နောက်ဆုံးတော့ အချိန်တိုင်းကယ်တင်ခံခဲ့ရတယ်။
ကျင်းအာရောတစ်အိမ်လုံးကပါ သူမအဲ့လိုထပ်လုပ်မှာကိုကြောက်နေခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။
တစ်ညမှာတော့ အိပ်မက်ထဲသို့အသံတစ်ခု၀င်ရောက်လာခဲ့သည်"ပိုင်စုရှင်း သေမယ့်ရက်ထိသင့်ရဲ့အခန်းကဏ္ဍကိုကောင်းကောင်းသရုပ်ဆောင်ပါ,အဲ့ဒီနည်းလမ်းကသာ သင့်အိမ်ကိုပြန်သွားနိုင်မယ့်နည်းလမ်းပဲ"
အဲ့တာကြောင့်..သူမသည်းခံနိုင်ခဲ့သည်။
လီချာပြောတယ့်အတိုင်းဆိုရင် ဧကရာဇ်ရဲ့ အမိန့်တော်အတိုင်းကုသိုလ်ကောင်းမှုတွေ ပြုလုပ်ပြီးအင်ပါယာကို အဆက်မပြတ် အောင်ပွဲများယူဆောင်လာခဲ့တာကြောင့်လီဟန်ကို မြို့တော်သို့ ပြန်လာဖို့အမိန့်ပေးခဲ့တာပေါ့။
ငါ့တွက်ကိန်းမှန်ရင်၊ဒီအချိန်က လီဟန်နဲ့အဓိကဇာတ်ဆောင်မင်းသမီးတို့ တွေ့ပြီးနေလောက်ပြီ၊ ချူဝမ်ဝမ်ကိုသူနှင့်အတူ လီအင်ပါယာသို့ အကျဉ်းသားမင်းသမီးအဖြစ် ခေါ်ဆောင်လာမည်ဖြစ်သည်။
ချူအင်ပါယာ၏ဒုတိယမြောက်မင်းသမီး ချူ၀မ်၀မ်သည် ကောင်းကင်လိုအလှတရားရှိသည်ဟု ကောလဟာလများထွက်ပေါ်နေသောကြောင့်လီအင်ပါယာသို့ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။
---
နွေဦးရောက်ခဲ့ပြီ။
ဗုံတွေ တီးကြ၊မှုတ်ကြနှင့်သံချပ်ကာများ၊ဓားများ၊ လှံများပါရှိသည့် နန်းတပ်မတော်မှ စစ်သည်ပေါင်းနှစ်သိန်းသည်၎င်းတို့၏ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသောရဲရဲတောက် ရောင်ဝါများကမြို့တော်ကိုပင်တောက်ပနေလေသည်။
ဒီသူရဲကောင်းတွေကိုလည်းပြည်သူလူထုက စိတ်အားထက်သန်စွာ ကြိုဆိုနေကြသည်'နန်းတပ်မတော်သည် မသေဆုံးနိုင်သော ' ဟူသည့်စကားသည် ပြည်သူများကြားပျံ့နှံနေသည်။သူတိူ့၏ ခေါင်းဆောင်လီဟန်သည်လည်း အမှောင်နှစ်များကိုကျော်ဖြတ်ကာအသက်ရှင်နိုင်သောကြောင့် 'မသေမျိုး'ဟုနာမည်တွင်နေသည်။
ထိုအချိန်မှစ၍ 'ခွေးမင်းသား' သို့မဟုတ် လီအင်ပါယာ၏ 'အနိုင်ကျင့်ခံရသောမင်းသား'၊အကြောင်းမည်သူမှ မပြောဝံ့ကြပေ၊ထိုဆိုးရွားသော အဖြစ်အပျက်များသည် ဘယ်တုန်းကမှမဖြစ်ပျက်ခဲ့သလိုပင်။
လီဟန်၊ စတုတ္ထမင်းသားသည် 'မသေနိုင်သောနန်းဘုရင်'ဖြစ်သည်၊တခြားဘာမှမပြောရဲကြပါ။
နောက်တစ်နေ့တွင် ဧကရာဇ်သည်အဓိကဇာတ်ဆောင်အတွက် ကြိုဆိုပွဲကျင်းပသည်။ တော်ဝင်မိသားစုများနှင့်နန်းတွင်းအရာရှိမိသားစုအားလုံးကိုပါ ဖိတ်ကြားထားသည်။
ဘယ်သူမှ ထိုနာမည်ဆိုးဖြင့်ကျော်ကြားသောမင်းသားအား ထပ်တွေ့ဖို့အခွင့်အရေးကိုလက်လွတ်မခံကြပေ။
ပိုင်စုရှင်း အမျိုးသမီးဇာတ်ဆောင်ကိုစိုက်ကြည့်ရင်းစကတ်စကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်၊ချူ၀မ်၀မ်သည်တစ်ကယ်ကိုပင်လှပသည်။ခေတ်သစ်မှာဆို ပလပ်စတစ်ဆာဂျရီလုပ်ထားသလားလို့တောင်အောက်မေ့ရမည်၊သူမ၏မျက်နှာသည်အလွန်ပြီးပြည့်စုံသည်။
သူမ၏ ဖီးနစ်မျက်၀န်းများ၊နှာတံထိပ်မှ ချစ်စဖွယ်မှဲ့လေး၊အသည်းပုံနှုတ်ခမ်း နှင့်သူမပြုံးလိုက်သောအခါပါးပြင်နှစ်ဖက် ပေါ်ရှိချစ်စရာကောင်းပြီးထင်ရှားသော ပါးချိုင့်များသည်ဆွဲဆောင်မှု ရှိပြီးရင်းရှိပြီးလှပနေလေသည်။
သူမကအဓိကဇာတ်ဆောင်မင်းသမီးဆိုတာမှားဖွယ်မရှိ ပြီးတော့လီဟန်သည်လည်းထိုငယ်ရွယ်တယ့်မိန်းမပျိုလေးအားမြင်မြင်ချင်းချစ်မိတာမဆန်းတော့ပါ။ချူ၀မ်၀မ်သည် အမှန်တစ်ကယ် သိမ်မွေ့လွန်းလှသည်၊ပိုင်စုရှင်း ဒီနတ်ဘုရားမလေးနှင့်ယှဉ်လို့ပင်မရပေ။၀မ်းနည်းစရာပဲ။
ငန်း နဲ့ ဘဲ လိုမျိုးပေါ့။
အကြီးမားဆုံး ကွာခြားချက်ပင်ဖြစ်သည်!
***
[Zawgyi]
"႐ွီးအာ,အေမမွားမွန္းသိပါၿပီ၊သမီးကိုအရင္ကတည္းကေျပာျပသင့္တာပါ၊သမီးကိုအေမက စိတ္မပူေစခ်င္႐ုံပါ၊သမီးကအရမ္းတန္ဖိုး႐ွိၿပီး ႏုနယ္လြန္းတယ္၊သမီးကအေမ့ရဲ႕အငယ္ဆုံးေလးလည္းျဖစ္ေတာ့ ေခါင္းလည္းမာတတ္တယ္...သမီးအေဖလိုပဲ"
သူမဖုန္းထဲတြင္ေအာ္ေျပာလိုက္သည္"အေမကသမီးကိုစိတ္မပူေစခ်င္ဘူးလား?!ဒါဆိုလည္း အခုကစၿပီး သမီးကအေမ့သမီးမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
"႐ွီးအာ!လွ်ိဳ႐ွီး႐ွီး"
သူမတစ္ခုခုကိုစိုက္ၾကည့္ရင္းသူမအေမအားေနာက္ဆုံးေျပာခဲ့ေသာစကားမ်ားကို ျပန္သတိရရင္းေနာင္တရေနသည္'အေမ့ကိုငါဘာလို႔ အဲ့လိုေျပာလိုက္ရတာလဲ?'
"သခင္မေလး!"
က်င္းအာက ထိတ္လန္႔သြားသည့္ မ်က္ႏွာႏွင့္သူမဆီေျပးသြားလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ က်င္းအာကသူမကိုေရကန္ေဘးကေနဆြဲေခၚသြားကာသူမ၏ ပုံမွန္လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္အတိုင္းဆက္လုပ္ပါေတာ့သည္။သူ႕သခင္မေလးအား ဒဏ္ရာ႐ွ္ိမ႐ွိ ညာၾကည့္ဘယ္ၾကည့္ ၾကည့္ကာစစ္ေဆးေနေတာ့သည္။
ကြၽန္မကမ႓ာမွာဆိုရင္ ကြၽန္မကဘာမွမ်ားမ်ားစားေတာ့ပိုင္ဆိုင္တယ့္သူမဟုတ္ပါဘူး။ေကာလိပ္တက္စဥ္ကလည္းရည္းစားလည္းမထားခဲ့ဘူး။ဒါေပမယ့္ အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္မမွာ႐ွိသမွ်ကိုေအာင္ျမင္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ဒီလို႐ိုး႐ွင္းတဲ့ဘဝေလးကိုကြၽန္မ အရမ္းေက်နပ္ခဲ့တာ။
ကြၽန္မရဲ႕ပုံမွန္လုပ္ေနၾကအရာေတြက-အိပ္တယ္ အလုပ္လုပ္တယ္၊netflixၾကည့္တယ္၊ဒါပါပဲ။
ကြၽန္မသူငယ္ခ်င္းေတြကလည္းကြၽန္မရဲ႕ဘ၀ကိုပ်င္းစရာေကာင္းတယ္လို႔ေျပာၾကတယ္။(ဟုတ္တယ္၊ကြၽန္မရဲ႕လက္ေတြ႕ကမ႓ာက ပ်င္းစရာေကာင္းတယ့္အဲ့ဒီဘ၀ေလးကို ခ်စ္တယ္)
သူတို႔ကေတာ့ကြၽန္မအခ်စ္ေရးကိုေ႐ွး႐ိုးစြဲႀကီးလို႔ေလွာင္ခဲ့တယ္,သူတို႔ထင္ေနတာကကြၽန္မအထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက crushကိုေမ့မရေသးဘူးလို႔ထင္ေနၾကလို႔ပါ။
ဟြန္႔,တစ္ကယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။
ကြၽန္မဘ၀မွာဘာဒရမ္မာမွမခင္းခ်င္ေသးလို႔ပါ။
ကြၽန္မမွာေမြးခ်င္းအႀကီးႏွစ္ေယာက္႐ွိေသးတယ္၊အစ္မႏွစ္ေယာက္ကမ်က္စိေ႐ွ႕တင္လက္ထပ္သြားေပမယ့္ ဘ၀ကေတာ့ခက္ခဲေနတုန္းပဲ၊ကြၽန္မအထင္ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းေနရတယ့္ဘ၀ကလည္း အဲ့ေလာက္ႀကီးေတာ့မဆိုးေလာက္ပါဘူး။
႐ုတ္တရက္ႀကီးအရာအားလုံးဆုံး႐ႈံးသြားခဲ့တယ္၊ကြၽန္မအေမ၊မိသားစု၊သူငယ္ခ်င္း၊ၿပီးေတာ့ကြၽန္မရဲ႕ပ်င္းစရာေကာင္းတယ့္ ဘ၀ေလး။
'အဲ့ဒီေကာင္စုတ္ ေျပာတာကိုဘာလို႔နားေထာင္မိခဲ့ပါလိမ့္?အဲ့ဒီ၀တၳဳစုတ္ကိုေရာဘာလို႔ဖတ္ခဲ့မိပါလိမ္?အိမ္ျပန္ေရာက္မွ အဲ့ဒီေကာင္စုတ္ဖင္ကိုပိတ္ကိုကန္ပစ္အုန္းမယ္,ေကာင္စုတ္ေတာ့'
ဘာသတိေပးျခင္းမွလဲမ႐ွိဘဲနဲ႔,ဒီ၀တၳဳထဲကိုဝိညဥ္ကူးေျပာင္းလာေတာ့တာပဲ၊စာေရးဆရာကလည္း အဓိကဇာတ္ေဆာင္သာမဟုတ္ရင္အကုန္႐ွင္းလင္းပစ္ထားသူျဖစ္တယ္၊ေနာက္ဆုံးမွာ အဓိကဇာတ္ေဆာင္ေတြကသာလွ်င္ ထာ၀ရေပ်ာ္႐ႊင္ သြားႏိုင္မယ့္သူေတြျဖစ္တယ္။
"ငါအဆင္ေျပပါတယ္,က်င္းအာ"သူမကိုစိတ္မပူေစဖို႔ေျပာလိုက္သည္။
က်င္းအာကသူမေျပာတာကိုမယုံ၊ဒီေကာင္မေလးကသူမထက္ငယ္ေပမယ့္ အေမတစ္ေယာက္လိုပင္စိစစ္တတ္သည္၊သူမေလးကို တစ္ကယ္မႏိုင္ေတာ့ပါ။
"အဲ့လိုထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့,သခင္မေလးကိုဘယ္ႏွစ္ခါ႐ွိၿပီလဲ က်င္းအာေျပာထားတာ၊လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ အျပင္သြားခ်င္တာပဲျဖစ္ လုခိုင္ဒါမွမဟုတ္ကြၽန္မကိုေခၚပါဆို,တစ္ေယာက္ထဲေတြထြက္ထြက္မသြားပါနဲ႔သခင္မေလးရယ္, အႏၲာရယ္မ်ားလို႔ပါ"
က်င္းအာမလိုအပ္တယ့္ စိုးရိမ္မႈေတြဘယ္ကရလာလဲဆိုတာ သူမသိသည္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ေလာက္ကဒီထူးဆန္းတဲ့ကမ႓ာမွာသူမႏိုးလာေတာ့ အလြန္ေၾကာက္လန္႔ၿပီးလက္႐ွိကမ႓ာကိုျပန္သြားဖို႔သာေတြးေတာေနခဲ့သည္၊အရမ္းစိတ္ပ်က္လြန္းလို႔ အသက္ဆုံး႐ႈံးရမွာေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ေပ။သူမကမ႓ာကိုျပန္ေရာက္ဖို႔ လက္႐ွိတြင္ေသသာေသခ်င္ခဲ့သည္။
*ငါးႏွစ္က အခုကသုံးႏွစ္ၾကာသြားၿပီဆိုေတာ့ေ႐ွ႕ႏွစ္ႏွစ္နဲ႔ေပါင္းေတာ့ ငါးႏွစ္လို႔ေျပာတာပါ,ကိုယ္ေတာ့ဒီေနရာနည္းနည္းလည္သြားတယ္🥴
"သခင္မေလးက တစ္ေန႔မွာေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မလို ပုံစံႀကီးလုပ္ေနရတာလဲ?ေက်းဇူးျပဳၿပီ သခင္မေလး,အဲ့လိုထပ္မလုပ္ပါနဲ႔,အဲ့လိုသာဆို ကြၽန္မတစ္ကယ္ကို.."က်င္းအာရင္ထဲစို႔နင့္သြား၍ဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ေပ။
ပိုင္စု႐ွင္းသူမေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိထားရင္းက်င္းအာဆီမွစိုးရိမ္မႈေတြကိုျမင္ေနရသည္"ေတာင္းပန္ပါတယ္,က်င္းအာ"
ကူးေျပာင္းလာၿပီးပထမတစ္လမွာတုန္းကဆိုသူမအတြက္တစ္ကယ္မလြယ္ခဲ့ပါ၊ဒီ၀တၳဳကမ႓ာႀကီးထဲမွာအသက္႐ွင္ေနရတယ္ဆိုတာလက္မခံႏိုင္ခဲ့ေပ။
အဲ့ဒီႏွစ္ကဆို သူမသတ္ေသဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သည္၊ေရကန္ထဲကို ခုန္ဆင္းခဲ့တယ္၊ လက္ေကာက္ဝတ္ကိုျဖတ္တယ္၊ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႀကိဳးဆြဲခ်ဖို႔ေတာင္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္၊ေနာက္ဆုံးေတာ့ အခ်ိန္တိုင္းကယ္တင္ခံခဲ့ရတယ္။
က်င္းအာေရာတစ္အိမ္လုံးကပါ သူမအဲ့လိုထပ္လုပ္မွာကိုေၾကာက္ေနခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
တစ္ညမွာေတာ့ အိပ္မက္ထဲသို႔အသံတစ္ခု၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္"ပိုင္စု႐ွင္း ေသမယ့္ရက္ထိသင့္ရဲ႕အခန္းက႑ကိုေကာင္းေကာင္းသ႐ုပ္ေဆာင္ပါ,အဲ့ဒီနည္းလမ္းကသာ သင့္အိမ္ကိုျပန္သြားႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းပဲ"
အဲ့တာေၾကာင့္..သူမသည္းခံႏိုင္ခဲ့သည္။
လီခ်ာေျပာတယ့္အတိုင္းဆိုရင္ ဧကရာဇ္ရဲ႕ အမိန္႔ေတာ္အတိုင္းကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ၿပီးအင္ပါယာကို အဆက္မျပတ္ ေအာင္ပြဲမ်ားယူေဆာင္လာခဲ့တာေၾကာင့္လီဟန္ကို ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ျပန္လာဖို႔အမိန္႔ေပးခဲ့တာေပါ့။
ငါ့တြက္ကိန္းမွန္ရင္၊ဒီအခ်ိန္က လီဟန္နဲ႔အဓိကဇာတ္ေဆာင္မင္းသမီးတို႔ ေတြ႕ၿပီးေနေလာက္ၿပီ၊ ခ်ဴဝမ္ဝမ္ကိုသူႏွင့္အတူ လီအင္ပါယာသို႔ အက်ဥ္းသားမင္းသမီးအျဖစ္ ေခၚေဆာင္လာမည္ျဖစ္သည္။
ခ်ဴအင္ပါယာ၏ဒုတိယေျမာက္မင္းသမီး ခ်ဴ၀မ္၀မ္သည္ ေကာင္းကင္လိုအလွတရား႐ွိသည္ဟု ေကာလဟာလမ်ားထြက္ေပၚေနေသာေၾကာင့္လီအင္ပါယာသို႔ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။
---
ေႏြဦးေရာက္ခဲ့ၿပီ။
ဗုံေတြ တီးၾက၊မႈတ္ၾကႏွင့္သံခ်ပ္ကာမ်ား၊ဓားမ်ား၊ လွံမ်ားပါ႐ွိသည့္ နန္းတပ္မေတာ္မွ စစ္သည္ေပါင္းႏွစ္သိန္းသည္၎တို႔၏ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာရဲရဲေတာက္ ေရာင္ဝါမ်ားကၿမိဳ႕ေတာ္ကိုပင္ေတာက္ပေနေလသည္။
ဒီသူရဲေကာင္းေတြကိုလည္းျပည္သူလူထုက စိတ္အားထက္သန္စြာ ႀကိဳဆိုေနၾကသည္'နန္းတပ္မေတာ္သည္ မေသဆုံးႏိုင္ေသာ ' ဟူသည့္စကားသည္ ျပည္သူမ်ားၾကားပ်ံ႕ႏွံေနသည္။သူတိူ႕၏ ေခါင္းေဆာင္လီဟန္သည္လည္း အေမွာင္ႏွစ္မ်ားကိုေက်ာ္ျဖတ္ကာအသက္႐ွင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ 'မေသမ်ိဳး'ဟုနာမည္တြင္ေနသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ 'ေခြးမင္းသား' သို႔မဟုတ္ လီအင္ပါယာ၏ 'အႏိုင္က်င့္ခံရေသာမင္းသား'၊အေၾကာင္းမည္သူမွ မေျပာဝံ့ၾကေပ၊ထိုဆိုး႐ြားေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ ဘယ္တုန္းကမွမျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလိုပင္။
လီဟန္၊ စတုတၳမင္းသားသည္ 'မေသႏိုင္ေသာနန္းဘုရင္'ျဖစ္သည္၊တျခားဘာမွမေျပာရဲၾကပါ။
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ဧကရာဇ္သည္အဓိကဇာတ္ေဆာင္အတြက္ ႀကိဳဆိုပြဲက်င္းပသည္။ ေတာ္ဝင္မိသားစုမ်ားႏွင့္နန္းတြင္းအရာ႐ွိမိသားစုအားလုံးကိုပါ ဖိတ္ၾကားထားသည္။
ဘယ္သူမွ ထိုနာမည္ဆိုးျဖင့္ေက်ာ္ၾကားေသာမင္းသားအား ထပ္ေတြ႕ဖို႔အခြင့္အေရးကိုလက္လြတ္မခံၾကေပ။
ပိုင္စု႐ွင္း အမ်ိဳးသမီးဇာတ္ေဆာင္ကိုစိုက္ၾကည့္ရင္းစကတ္စကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္၊ခ်ဴ၀မ္၀မ္သည္တစ္ကယ္ကိုပင္လွပသည္။ေခတ္သစ္မွာဆို ပလပ္စတစ္ဆာဂ်ရီလုပ္ထားသလားလို႔ေတာင္ေအာက္ေမ့ရမည္၊သူမ၏မ်က္ႏွာသည္အလြန္ၿပီးျပည့္စုံသည္။
သူမ၏ ဖီးနစ္မ်က္၀န္းမ်ား၊ႏွာတံထိပ္မွ ခ်စ္စဖြယ္မွဲ႔ေလး၊အသည္းပုံႏႈတ္ခမ္း ႏွင့္သူမျပဳံးလိုက္ေသာအခါပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ ေပၚ႐ွိခ်စ္စရာေကာင္းၿပီးထင္႐ွားေသာ ပါးခ်ိဳင့္မ်ားသည္ဆြဲေဆာင္မႈ ႐ွိၿပီးရင္း႐ွိၿပီးလွပေနေလသည္။
သူမကအဓိကဇာတ္ေဆာင္မင္းသမီးဆိုတာမွားဖြယ္မ႐ွိ ၿပီးေတာ့လီဟန္သည္လည္းထိုငယ္႐ြယ္တယ့္မိန္းမပ်ိဳေလးအားျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိတာမဆန္းေတာ့ပါ။ခ်ဴ၀မ္၀မ္သည္ အမွန္တစ္ကယ္ သိမ္ေမြ႕လြန္းလွသည္၊ပိုင္စု႐ွင္း ဒီနတ္ဘုရားမေလးႏွင့္ယွဥ္လို႔ပင္မရေပ။၀မ္းနည္းစရာပဲ။
ငန္း နဲ႔ ဘဲ လိုမ်ိဳးေပါ့။
အႀကီးမားဆုံး ကြာျခားခ်က္ပင္ျဖစ္သည္!
*****