Uni ☆
"အကိုလေး..."
Chan သင်တန်းကနေထွက်လာတော့ Chanကို လှမ်းခေါ်လေသော Baek hyungကို ကြည့်မိတော့ မျက်နှာကမကောင်း... အမြဲပျော်ပျော်နေတက်သော Baek hyungက အခုလို မျက်နှာမကောင်းဖြစ်နေသည်ကို မြင်ရခဲသည်မို့ Chan စိတ်ပူမိသွားကာ Baek hyungရှိရာ ခပ်သွက်သွက်ပင်လျှောက်သွားလိုက်သည်...
Baek hyungက Chanအတွက်တော့ အကိုတစ်ယောက်လိုပင်ဖြစ်သည်... Chanဆိုးသမျှလည်း သည်းခံသလို Chanအတွက်လည်း တိုင်ပင်ဖော် တိုင်ပင်ဖက်တစ်ဦးမို့ Chan စိတ်ပူကာ စိုးရိမ်နေမိသည်...
"Baek hyung... ဘာဖြစ်လို့လဲ မျက်နှာလဲမကောင်းဘူး..."
Chan မေးလိုက်တော့ Baek hyung မျက်နှာက ပိုပြီးပျက်သွားတော့သည်...
ခဏနေမှပြောလာသော စကားတို့ကြောင့် Chan ထိုနေမှာပင် လဲကျမသွားမိအောင် မနည်းထိန်းလိုက်ရသည်...
"Boss အခုဆေးရုံမှာ အကိုလေး... siteထဲ မတော်တဆဖြစ်လို့တဲ့... အတွင်းရေးမှူးOh ခုနကပဲ ဖုန်းဆက်လာတယ်... အဲ့ဒါ hyungတို့ ဆေးရုံအမြန်လိုက်သွားရမယ်..."
"အကိုလေး... အကိုလေး..."
"ဟင် ဘာလဲ..."
Baekhyun စကားကိုကြားပြီးနောက် အကိုလေးတစ်ယောက် အသိမရှိတော့တဲ့သူတစ်ယောက်လို ရပ်နေသည်မှာ Baekhyun အကြိမ်ကြိမ်လှုပ်ခေါ်တော့မှ အသိတို့ဝင်လာသည်...
"ဆေးရုံသွားကြမယ်လို့..."
"ဟမ်! အွန်း သွားမယ်လေ..."
ဆေးရုံဆီသွားတဲ့ လမ်းတစ်လျှောက်မှာလည်း အကိုလေးက တအားကို ငြိမ်သက်လွန်းနေခဲ့သည်... ငိုနေတာကမှတော်သေးဦးမည်... ခုလို တအားငြိမ်သက်လွန်းတဲ့အခြေနေကြီးကိုတော့ Baekhyunမကြိုက်ပေ...
"အကိုလေး... ငိုချင်တာရှိရင် ငိုလိုက်နော်... စိတ်ထဲတင်းမထားနဲ့..."
ပေါ်ပေါင်တင်ထားကာ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ထားသော အကိုလေးလက်ကို သွားကိုင်ကာ ပြောလိုက်ပေမယ့် ပြန်ပြောလာသည်က...
"Krisက ဒဏ်ရာရရုံပဲလေ... ကျွန်တော်က ဘာလို့ ငိုရမှာလဲ"တဲ့...
Baekhyunလည်း ဆက်မပြောတော့ပဲ ကားကိုသာ ဆေးရုံဆီသို့ အမြန်မောင်းလိုက်တော့သည်...
"Sehun hyung..."
ခွဲစိတ်ခန်းရှေ့ ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်လျှောက်နေသော Sehun hyungထံ Chanပြေးသွားလိုက်သည်...
"အကိုလေးရောက်လာပြီလား..."
Sehun hyungရဲ့ မျက်ဝန်းတွေကလည်း စိုးရိမ်ခြင်းတွေအပြည့်နဲ့မို့ Krisရဲ့ မတော်တဆက တော်တော်များ စိုးရိမ်ရနေသည်လား...
"Sehun hyung... Kris အခြေနေ..."
"သိပ်မကြာသေးခင်ကမှ ဝင်သွားတာဆိုတော့ ဘာမှမသိရသေးဘူး အကိုလေး..."
Chan အမေးကို ခေါင်းခါပြရင်း Sehun hyungက ဖြေလာသည်...
"အတွင်းရေးမှူးOh... Bossက ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ..."
"Siteထဲ လုံခြုံရေးတွေ လိုက်စစ်ဆေးရင်းဖြစ်သွား..."
Hyunရဲ့ မေးခွန်းကို ပြန်ဖြေရင်း Sehunအတွေးတွေကလည်း မနက်ကအဖြစ်ဆီသို့ ပြန်ရောက်သွားသည်...
Bossနဲ့Sehunတို့ နှစ်ယောက်သား အသစ်စနေပြီဖြစ်သော siteထဲ လိုအပ်တာတွေ စစ်ဆေးဖို့ သွားခဲ့ကြသည်...
Siteတစ်ခုလုံးကို စစ်ဆေးပြီး အလုပ်သမားတွေလုံခြုံရေးအတွက်လည်း ဦးစားပေးလုပ်ဆောင်ရမည်တို့ကို မှာပြီး ဆောက်နေတဲ့အဆောက်အဦးထဲကအထွက် အထပ်မြင့်ပေါ်တင်မည့် သံချောင်းတို့သယ်ထားသော ကရိန်းဆီမှ သံချောင်းတွေကျလာတာမြင်တော့ အောက်မှာရှိနေတဲ့ လုပ်သားတွေ ထိခိုက်မှာ စိုးလို့ bossက ဝင်ဆွဲရင်း လုပ်သားသုံးယောက်လောက်နဲ့အတူ bossပါ ထိခိုက်သွားခြင်းဖြစ်သည်...
အမြင့်မှကျလာတာလည်းဖြစ် သံချောင်းတွေလည်းဖြစ်သောကြောင့် ထိခိုက်မှုက နည်းနည်းများသည်...
"ထိခိုက်သွားတဲ့ လုပ်သားတွေရော..."
"သူတို့လည်း ဒီဆေးရုံမှာပဲ ကုသနေပါတယ် အကိုလေး... သုံးယောက်မှာ နှစ်ယောက်ကတော့ သိပ်ကြီးကြီးမားမားမဖြစ်ပါဘူး..."
ထိခိုက်သွားတဲ့ သူတွေကို Sehun hyungက အကုန်အဆင်ပြေသွားအောင် လုပ်ပေးမယ်ဆိုတာ သိနေတာမို့ Chan ဘာမှထပ်မပြောဖြစ်တော့ပေ...
ခုChanစိတ်ထဲ Krisသာ အမြန်ဆုံးအဆင်ပြေသွားစေဖို့ပဲဆုတောင်းနေမိသည်...
"Haera noona..."
"Chanလေး ခဏနော်..."
Chanတို့ ထိုင်စောင့်နေဆဲ ခွဲခန်းထဲက ထွက်လာသော Haera noonaကို တွေ့လိုက်ရတာမို့ Krisအခြေနေသိချင်၍ ထရပ်လိုက်ပေမယ့် Noonaကတော့ အလောတကြီး ထွက်သွားလေတာမို့ Chanပြန်ထိုင်လိုက်ရသည်...
Noonaရဲ့ အလောတကြီးပုံစံရယ် စိုးရိမ်မှုတွေအပြည့်နဲ့မျက်နှာက Chanကို ပိုစိတ်ပူစေသည်... လောကကြီးထဲ တစ်ဦးတည်းသာရှိတော့တဲ့ မိသားစုဝင်လည်းဖြစ် Chanချစ်ရသူလည်းဖြစ်တဲ့ Krisကို ဆုံးရှုံးရမှာ Chan သေမတက်ကြောက်မိပါသည်...
မတော်တဆ Krisသာ Chanကို ထားခဲ့ပြီဆိုလျှင်တော့ Chanလည်း Kris အနောက်ကို အတူလိုက်သွားဖို့အထိ Chanတွေးထားပြီးသား...
"Sehun hyung... Haera noonaက ဒီဆေးရုံကပဲလား..."
"ဟုတ်တယ် အကိုလေး... မမလေးHaeraက ဒီဆေးရုံကပဲလေ... မမလေးပါ အတူရှိနေတာမို့ bossအတွက် အရမ်းကြီးမစိုးရိမ်နဲ့နော် အကိုလေး..."
"အွန်း..."
Sehun hyung ကို ခေါင်းညိတ်ပြမိပေမယ့် Chanရဲ့ စိုးရိမ်စိတ်တွေကတော့ ပျောက်မသွားပေ...
Chanဆေးရုံစရောက်ချိန်ကစလို့ ခွဲခန်းထဲကဆရာဝန်တွေ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ အလုပ်တွေရှုပ်နေခဲ့ပြီး ငါးနာရီလောက်အကြာမှာတော့ Krisကို ခွဲစိတ်မှုက ပြီးသွားလေသည်...
"Noona အခြေနေ..."
"အားလုံးအဆင်ပြေပြေနဲ့ အောင်မြင်စွာ လုပ်နိုင်ခဲ့တယ် Chanလေး... စိုးရိမ်စရာလည်း မရှိတော့ဘူး Kris သတိရလာဖို့ကိုပဲစောင့်ကြည့်ရတော့မှာ..."
Haera noonaဆီကို စကားကိုကြားရတော့ Chanရော Sehun hyungရော Baek hyungရော သုံးယောက်လုံးဆီမှ သက်မချသံပြိုင်တူထွက်လာကြသည်...
စိုးရိမ်စရာမရှိတော့ဘူးဟု ပြောခဲ့သည်မဟုတ်လား...
"Chanလေးလည်း စိတ်ပင်ပန်းနေမှာပဲမလား နားလိုက်ဦးလေ... Noona အခန်းယူထားပြီးပြီ မကြာခင်မှာ Krisကို အဲ့အခန်းထဲရွှေ့မှာဆိုတော့ အဲ့ကနေသွားစောင့်နေရင်း နားလိုက်နော်..."
"ဟုတ် Noona..."
Chanတို့ သုံးယောက်သား Krisအတွက်ယူထားသော V.I.Pအခန်းသို့ သွားလိုက်ကြသည်...
ခဏအကြာမှာတော့ Krisကိုလည်း ထိုအခန်းသို့ရွှေ့လာခဲ့ကြသည်...
ခြေထောက်တစ်ဖက်လုံးပတ်တီးအပြည့်နဲ့ဖြစ်သလို ခေါင်းတစ်ခုလုံးပတ်တီးတို့ဖြင့် မျက်နှာတွင်လည်း ဒဏ်ရာများစွာဖြင့် Krisကို မြင်ရသည်မှာ စိတ်မချမ်းသာလှ...
"Kris..."
သတိမရသေးသူ မကြားနိုင်သေးပေမယ့်လည်း အနားသို့သွား၍ လက်ကိုအသာယူကိုင်ကာ ခပ်တိုးတိုးခေါ်မိသည်...
ကိုင်ထားမိသော လက်ကိုသေချာကြည့်မိတော့မှ ပွန်းရာပဲ့ရာလေးများက များစွာ...
ဘယ်လောက်တောင်များ နာကျင်နေလေလိုက်မလဲ... ကိုယ့်အသက်ထက် ဘယ်အရာကများပိုအရေးကြီးလို့ ဝင်ကယ်ရတာလဲဗျာ...
"အကိုလေး ခဏနားဦးလေ... bossက စိတ်ချရပါပြီလို့ မမလေးပြောသွားတာပဲ... မကြာခင် သတိရလာမှာပါ..."
"Sehun hyung လုပ်စရာရှိတာ သွားလုပ်လေ... ကျွန်တော် Krisကို စောင့်ရင်း ဒီမှာပဲရှိနေမယ်..."
"ကောင်းပါပြီ အကိုလေး... ခွင့်ပြုပါဦး..."
Krisကို ကြည့်နေရင်းနဲ့ပင် အနားလာပြောသူ Sehun hyungကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်...
ထိခိုက်မှုတွေအတွက် Sehun hyung အလုပ်တွေများနေမယ်ဆိုတာ သိတာကြောင့် Chanသွားခိုင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်...
"Sehun hyung... Baek hyungကိုပါ ခေါ်သွားလိုက်... နှစ်ယောက်ဆိုတော့ အဖော်ရတာပေါ့... ဒီမှာအတွက်က မပူပါနဲ့ မကြာခင် အဒေါ်ကြီးလည်း ရောက်လာတော့မှာပဲလေ..."
Baek hyungကို ခေါ်သွားဖို့ ပြောမိတော့ နှစ်ယောက်သား စိတ်မချတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်လာကြသည်မို့ စိတ်ချစေရန်ပြောလိုက်တော့မှ လက်ခံကာ နှစ်ယောက်သား အတူထွက်သွားကြတော့သည်...
အိမ်မှာအားနေချိန်တိုင်း Baek hyungထံမှ ကိုယ်ခံပညာတွေကို သင်ထားသောကြောင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကာကွယ်ဖို့လောက်တော့ Chan တက်ထားသည်လေ... ဒါတွေကို Krisကို ပေးမသိခဲ့...
တကယ်တော့ Krisကသာ စိုးရိမ်လွန်နေခဲ့တာပါ... ဒီခေတ်ကြီးထဲ လူကိုပြန်ပေးဆွဲပြီး စီးပွားရေးကို ခြိမ်းခြောက်ရအောင် စီးပွားရေးသမားတွေက လူဆိုးဂိုဏ်းတွေထောင်ထားတာလည်း မဟုတ်တာပဲလေ...
Chanကိုတော့ တစ်စုံတရာမထိရလေအောင် အမြဲကာကွယ်ပေးတက်သူက သူ့ကိုယ်သူကျတော့ မထိခိုက်အောင်မကာကွယ်နိုင်ခဲ့...
ဒီနေ့ Krisရဲ့ထိခိုက်မှုနဲ့ပတ်သက်ပြီး မနက်ဖြန်တော့ ထိပ်ဆုံးသတင်းတွင် ပါလာတော့မည်မှာတော့ အသေချာပါပဲ...
♡ Be Mine ♡
ဆေးရုံခန်းထဲက ဆိုဖာခုံတွေပေါ်ထိုင်ကာ Chanရယ် Sehun hyungရယ် Baek hyungရယ် သုံးယောက်သား ခေါင်းခြင်းဆိုင်နေမိကြသည်...
ကုတင်ပေါ်မှာ ငြိမ်သက်စွာရှိနေတဲ့ Krisကတော့ ခုထိသတိရမလာသေး...
"အကိုလေး ရှယ်ယာ ဈေးတွေတအားကျလာတယ်..."
Sehun hyung လက်ထဲက Tabletကို ယူကြည့်တော့ တဟုန်ထိုးကျနေတဲ့ Chanတို့ ကုမ္ပဏီရဲ့ ရှယ်ယာဈေးတွေကို မြင်လိုက်ရသည်...
ထိပ်ဆုံးသတင်းမှာ Kris ထိခိုက်မှုအကြောင်း ပါလာထဲက ဒီလိုတွေဖြစ်လာတော့မည်ကို Chanသိနေသည်...
"Sehun hyung... ဒီပြဿနာကို ဖြေရှင်းနိုင်လား... မဖြေရှင်းနိုင်လည်း ရအောင်ဖြေရှင်းပေးထား... တစ်ပတ်အတွင်း Krisသာ သတိရမလာသေးဘူးဆိုရင် ကျွန်တော် အလုပ်လာတက်မယ်..."
Chanပြောလိုက်တော့ Sehun hyungက အံ့ဩခြင်းများစွာနဲ့ Chanကို ကြည့်လာသည်...
ရှယ်ယာကိစ္စကတော့ Krisအနားမှာ အချိန်အကြာကြီး နေလာခဲ့တဲ့ Sehun hyung သေချာပေါက် ဖြေရှင်းနိုင်မယ်ဆိုတာ Chan ယုံတယ်...
ပြီးတော့ အုပ်ချုပ်သူနေရာက ကြာကြာအလွတ်ထား၍မရ ထိုနေရာကို လုယူချင်နေတဲ့သူတွေအတွက် အကွက်ကောင်းဖြစ်သွားလိမ့်မယ်လေ...
"ရှယ်ယာကိစ္စကတော့ ကျွန်တော် သေချာပေါက်ဖြေရှင်းနိုင်ပါတယ်... အကိုလေး အလုပ်တက်ဖို့ကသာ..."
စိုးရိမ်စွာပြောလာသော Sehun hyung စကားကြောင့် Chan ခပ်ပါးပါးလေးပြုံးလိုက်သည်...
"အဲ့အတွက်မပူပါနဲ့... Chan လုပ်နိုင်လို့ လုပ်မယ်ပြောတာပါ... hyungကလည်း ကူညီပေးမှာပဲလေ... အဲ့တော့ Chanမလုပ်နိုင်စရာမရှိပါဘူး... Baek hyung ပြောပေးဦး..."
"ဟုတ်ပါတယ် hyungရယ်.... အကိုလေးက လုပ်နိုင်ပါတယ် ယုံကြည်ထားလိုက်နော်..."
Baek hyungက Sehun hyungလက်ကို ကိုင်ကာပြောလိုက်တော့မှ စိတ်မချချင် ချချင်နဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြသည်...
Chan အကြောင်းကို Baek hyungလောက် သိတဲ့သူမရှိဘူးလေ...
အားလုံးအမြင်နဲ့ Krisရဲ့ အမြင်မှာတော့ Chanyeolက သိပ်ဆိုးပြီးလက်သည်းမရှိတဲ့ ကြောင်ပေါက်လေးပေါ့... တကယ်တော့ ထိုလက်သည်းတွေကို Chan ဝှက်ထားခဲ့တာ Kris Chanကို ထားခဲ့မှာကြောက်လို့...
Chan ကျောင်းသာမတက်ပေမယ့် ကုမ္ပဏီနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး လိုအပ်တဲ့သင်တန်းမှန်သမျှတက်ထားခဲ့ပြီးသား... ထိုသည်ကိုလည်း Baek hyungကလွဲလို့ ဘယ်သူမှမသိဘူး...
Chan ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်ရင် ကုမ္ပဏီကို လက်လွှဲယူရမှာလည်း သိသလို... Krisက Chanအကိုအရင်း မဟုတ်တဲ့အတွက်ကြောင့် ကုမ္ပဏီကို Chanလက်ထဲ ထည့်ပြီးတာနဲ့ Haera noonaနဲ့ လက်ထပ်ပြီး Chanကို ထားသွားခဲ့မှာ ကြောက်လို့ Chan ဘာမှ မတက်ချင်ယောင်ဆောင်ခဲ့တာ...
ခုတော့ အခြေနေတွေက ပြောင်းလဲသွားသည်... Krisကလည်း noonaနဲ့ လက်မထပ်ဖြစ်တော့သလို... Chanကလည်း လိုအပ်လာရင် ကုမ္ပဏီကိုဦးစီးလုပ်ကိုင်ရမည့် အခြေနေတွေဖြစ်လာခဲ့သည်...
နောက်အပတ်ဆို Chanရဲ့ ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ကရောက်လာတော့မည်... အစက တွေးထားတာတော့ မွေးနေ့မှာ Krisနဲ့အတူ ခရီးတိုတစ်ခုလောက်သွားမည်ပေါ့လို့...
ခုအခြေနေမျိုးနဲ့ဆို Krisအမြန်ဆုံး သတိရလာပါစေလို့ ဆုတောင်းနေရုံပဲရှိတော့သည်...
ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်မွေးနေ့လေးကိုတော့ Krisနဲ့အတူ နှစ်ယောက်ထဲ ဖြတ်သန်းကာ ကုန်ဆုံးချင်မိပါသည်...
#220511
Thanks for reading & vote ☆...
Updateက အရမ်းအရမ်းကို ကြာသွားမိပါတယ်... စောင့်ပြီးဖတ်ပေးကြတဲ့အတွက်ကျေးဇူးပါနော် 🥰...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Zawgyi ☆
"အကိုေလး..."
Chan သင္တန္းကေနထြက္လာေတာ့ Chanကို လွမ္းေခၚေလေသာ Baek hyungကို ၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ႏွာကမေကာင္း... အၿမဲေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတက္ေသာ Baek hyungက အခုလို မ်က္ႏွာမေကာင္းျဖစ္ေနသည္ကို ျမင္ရခဲသည္မို႔ Chan စိတ္ပူမိသြားကာ Baek hyungရွိရာ ခပ္သြက္သြက္ပင္ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္...
Baek hyungက Chanအတြက္ေတာ့ အကိုတစ္ေယာက္လိုပင္ျဖစ္သည္... Chanဆိုးသမွ်လည္း သည္းခံသလို Chanအတြက္လည္း တိုင္ပင္ေဖာ္ တိုင္ပင္ဖက္တစ္ဦးမို႔ Chan စိတ္ပူကာ စိုးရိမ္ေနမိသည္...
"Baek hyung... ဘာျဖစ္လို႔လဲ မ်က္ႏွာလဲမေကာင္းဘူး..."
Chan ေမးလိုက္ေတာ့ Baek hyung မ်က္ႏွာက ပိုၿပီးပ်က္သြားေတာ့သည္...
ခဏေနမွေျပာလာေသာ စကားတို႔ေၾကာင့္ Chan ထိုေနမွာပင္ လဲက်မသြားမိေအာင္ မနည္းထိန္းလိုက္ရသည္...
"Boss အခုေဆး႐ုံမွာ အကိုေလး... siteထဲ မေတာ္တဆျဖစ္လို႔တဲ့... အတြင္းေရးမႉးOh ခုနကပဲ ဖုန္းဆက္လာတယ္... အဲ့ဒါ hyungတို႔ ေဆး႐ုံအျမန္လိုက္သြားရမယ္..."
"အကိုေလး... အကိုေလး..."
"ဟင္ ဘာလဲ..."
Baekhyun စကားကိုၾကားၿပီးေနာက္ အကိုေလးတစ္ေယာက္ အသိမရွိေတာ့တဲ့သူတစ္ေယာက္လို ရပ္ေနသည္မွာ Baekhyun အႀကိမ္ႀကိမ္လႈပ္ေခၚေတာ့မွ အသိတို႔ဝင္လာသည္...
"ေဆး႐ုံသြားၾကမယ္လို႔..."
"ဟမ္! အြန္း သြားမယ္ေလ..."
ေဆး႐ုံဆီသြားတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း အကိုေလးက တအားကို ၿငိမ္သက္လြန္းေနခဲ့သည္... ငိုေနတာကမွေတာ္ေသးဦးမည္... ခုလို တအားၿငိမ္သက္လြန္းတဲ့အေျခေနႀကီးကိုေတာ့ Baekhyunမႀကိဳက္ေပ...
"အကိုေလး... ငိုခ်င္တာရွိရင္ ငိုလိုက္ေနာ္... စိတ္ထဲတင္းမထားနဲ႔..."
ေပၚေပါင္တင္ထားကာ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ထားေသာ အကိုေလးလက္ကို သြားကိုင္ကာ ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ျပန္ေျပာလာသည္က...
"Krisက ဒဏ္ရာရ႐ုံပဲေလ... ကြၽန္ေတာ္က ဘာလို႔ ငိုရမွာလဲ"တဲ့...
Baekhyunလည္း ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ကားကိုသာ ေဆး႐ုံဆီသို႔ အျမန္ေမာင္းလိုက္ေတာ့သည္...
"Sehun hyung..."
ခြဲစိတ္ခန္းေရွ႕ ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ေနေသာ Sehun hyungထံ Chanေျပးသြားလိုက္သည္...
"အကိုေလးေရာက္လာၿပီလား..."
Sehun hyungရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြကလည္း စိုးရိမ္ျခင္းေတြအျပည့္နဲ႔မို႔ Krisရဲ႕ မေတာ္တဆက ေတာ္ေတာ္မ်ား စိုးရိမ္ရေနသည္လား...
"Sehun hyung... Kris အေျခေန..."
"သိပ္မၾကာေသးခင္ကမွ ဝင္သြားတာဆိုေတာ့ ဘာမွမသိရေသးဘူး အကိုေလး..."
Chan အေမးကို ေခါင္းခါျပရင္း Sehun hyungက ေျဖလာသည္...
"အတြင္းေရးမႉးOh... Bossက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ..."
"Siteထဲ လုံၿခဳံေရးေတြ လိုက္စစ္ေဆးရင္းျဖစ္သြား..."
Hyunရဲ႕ ေမးခြန္းကို ျပန္ေျဖရင္း Sehunအေတြးေတြကလည္း မနက္ကအျဖစ္ဆီသို႔ ျပန္ေရာက္သြားသည္...
Bossနဲ႔Sehunတို႔ ႏွစ္ေယာက္သား အသစ္စေနၿပီျဖစ္ေသာ siteထဲ လိုအပ္တာေတြ စစ္ေဆးဖို႔ သြားခဲ့ၾကသည္...
Siteတစ္ခုလုံးကို စစ္ေဆးၿပီး အလုပ္သမားေတြလုံၿခဳံေရးအတြက္လည္း ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ရမည္တို႔ကို မွာၿပီး ေဆာက္ေနတဲ့အေဆာက္အဦးထဲကအထြက္ အထပ္ျမင့္ေပၚတင္မည့္ သံေခ်ာင္းတို႔သယ္ထားေသာ ကရိန္းဆီမွ သံေခ်ာင္းေတြက်လာတာျမင္ေတာ့ ေအာက္မွာရွိေနတဲ့ လုပ္သားေတြ ထိခိုက္မွာ စိုးလို႔ bossက ဝင္ဆြဲရင္း လုပ္သားသုံးေယာက္ေလာက္နဲ႔အတူ bossပါ ထိခိုက္သြားျခင္းျဖစ္သည္...
အျမင့္မွက်လာတာလည္းျဖစ္ သံေခ်ာင္းေတြလည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိခိုက္မႈက နည္းနည္းမ်ားသည္...
"ထိခိုက္သြားတဲ့ လုပ္သားေတြေရာ..."
"သူတို႔လည္း ဒီေဆး႐ုံမွာပဲ ကုသေနပါတယ္ အကိုေလး... သုံးေယာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ သိပ္ႀကီးႀကီးမားမားမျဖစ္ပါဘူး..."
ထိခိုက္သြားတဲ့ သူေတြကို Sehun hyungက အကုန္အဆင္ေျပသြားေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာ သိေနတာမို႔ Chan ဘာမွထပ္မေျပာျဖစ္ေတာ့ေပ...
ခုChanစိတ္ထဲ Krisသာ အျမန္ဆုံးအဆင္ေျပသြားေစဖို႔ပဲဆုေတာင္းေနမိသည္...
"Haera noona..."
"Chanေလး ခဏေနာ္..."
Chanတို႔ ထိုင္ေစာင့္ေနဆဲ ခြဲခန္းထဲက ထြက္လာေသာ Haera noonaကို ေတြ႕လိုက္ရတာမို႔ Krisအေျခေနသိခ်င္၍ ထရပ္လိုက္ေပမယ့္ Noonaကေတာ့ အေလာတႀကီး ထြက္သြားေလတာမို႔ Chanျပန္ထိုင္လိုက္ရသည္...
Noonaရဲ႕ အေလာတႀကီးပုံစံရယ္ စိုးရိမ္မႈေတြအျပည့္နဲ႔မ်က္ႏွာက Chanကို ပိုစိတ္ပူေစသည္... ေလာကႀကီးထဲ တစ္ဦးတည္းသာရွိေတာ့တဲ့ မိသားစုဝင္လည္းျဖစ္ Chanခ်စ္ရသူလည္းျဖစ္တဲ့ Krisကို ဆုံးရႈံးရမွာ Chan ေသမတက္ေၾကာက္မိပါသည္...
မေတာ္တဆ Krisသာ Chanကို ထားခဲ့ၿပီဆိုလွ်င္ေတာ့ Chanလည္း Kris အေနာက္ကို အတူလိုက္သြားဖို႔အထိ Chanေတြးထားၿပီးသား...
"Sehun hyung... Haera noonaက ဒီေဆး႐ုံကပဲလား..."
"ဟုတ္တယ္ အကိုေလး... မမေလးHaeraက ဒီေဆး႐ုံကပဲေလ... မမေလးပါ အတူရွိေနတာမို႔ bossအတြက္ အရမ္းႀကီးမစိုးရိမ္နဲ႔ေနာ္ အကိုေလး..."
"အြန္း..."
Sehun hyung ကို ေခါင္းညိတ္ျပမိေပမယ့္ Chanရဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္ေတြကေတာ့ ေပ်ာက္မသြားေပ...
Chanေဆး႐ုံစေရာက္ခ်ိန္ကစလို႔ ခြဲခန္းထဲကဆရာဝန္ေတြ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနခဲ့ၿပီး ငါးနာရီေလာက္အၾကာမွာေတာ့ Krisကို ခြဲစိတ္မႈက ၿပီးသြားေလသည္...
"Noona အေျခေန..."
"အားလုံးအဆင္ေျပေျပနဲ႔ ေအာင္ျမင္စြာ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္ Chanေလး... စိုးရိမ္စရာလည္း မရွိေတာ့ဘူး Kris သတိရလာဖို႔ကိုပဲေစာင့္ၾကည့္ရေတာ့မွာ..."
Haera noonaဆီကို စကားကိုၾကားရေတာ့ Chanေရာ Sehun hyungေရာ Baek hyungေရာ သုံးေယာက္လုံးဆီမွ သက္မခ်သံၿပိဳင္တူထြက္လာၾကသည္...
စိုးရိမ္စရာမရွိေတာ့ဘူးဟု ေျပာခဲ့သည္မဟုတ္လား...
"Chanေလးလည္း စိတ္ပင္ပန္းေနမွာပဲမလား နားလိုက္ဦးေလ... Noona အခန္းယူထားၿပီးၿပီ မၾကာခင္မွာ Krisကို အဲ့အခန္းထဲေ႐ႊ႕မွာဆိုေတာ့ အဲ့ကေနသြားေစာင့္ေနရင္း နားလိုက္ေနာ္..."
"ဟုတ္ Noona..."
Chanတို႔ သုံးေယာက္သား Krisအတြက္ယူထားေသာ V.I.Pအခန္းသို႔ သြားလိုက္ၾကသည္...
ခဏအၾကာမွာေတာ့ Krisကိုလည္း ထိုအခန္းသို႔ေ႐ႊ႕လာခဲ့ၾကသည္...
ေျခေထာက္တစ္ဖက္လုံးပတ္တီးအျပည့္နဲ႔ျဖစ္သလို ေခါင္းတစ္ခုလုံးပတ္တီးတို႔ျဖင့္ မ်က္ႏွာတြင္လည္း ဒဏ္ရာမ်ားစြာျဖင့္ Krisကို ျမင္ရသည္မွာ စိတ္မခ်မ္းသာလွ...
"Kris..."
သတိမရေသးသူ မၾကားႏိုင္ေသးေပမယ့္လည္း အနားသို႔သြား၍ လက္ကိုအသာယူကိုင္ကာ ခပ္တိုးတိုးေခၚမိသည္...
ကိုင္ထားမိေသာ လက္ကိုေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွ ပြန္းရာပဲ့ရာေလးမ်ားက မ်ားစြာ...
ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား နာက်င္ေနေလလိုက္မလဲ... ကိုယ့္အသက္ထက္ ဘယ္အရာကမ်ားပိုအေရးႀကီးလို႔ ဝင္ကယ္ရတာလဲဗ်ာ...
"အကိုေလး ခဏနားဦးေလ... bossက စိတ္ခ်ရပါၿပီလို႔ မမေလးေျပာသြားတာပဲ... မၾကာခင္ သတိရလာမွာပါ..."
"Sehun hyung လုပ္စရာရွိတာ သြားလုပ္ေလ... ကြၽန္ေတာ္ Krisကို ေစာင့္ရင္း ဒီမွာပဲရွိေနမယ္..."
"ေကာင္းပါၿပီ အကိုေလး... ခြင့္ျပဳပါဦး..."
Krisကို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပင္ အနားလာေျပာသူ Sehun hyungကို ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္...
ထိခိုက္မႈေတြအတြက္ Sehun hyung အလုပ္ေတြမ်ားေနမယ္ဆိုတာ သိတာေၾကာင့္ Chanသြားခိုင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္...
"Sehun hyung... Baek hyungကိုပါ ေခၚသြားလိုက္... ႏွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ အေဖာ္ရတာေပါ့... ဒီမွာအတြက္က မပူပါနဲ႔ မၾကာခင္ အေဒၚႀကီးလည္း ေရာက္လာေတာ့မွာပဲေလ..."
Baek hyungကို ေခၚသြားဖို႔ ေျပာမိေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္မခ်တဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္လာၾကသည္မို႔ စိတ္ခ်ေစရန္ေျပာလိုက္ေတာ့မွ လက္ခံကာ ႏွစ္ေယာက္သား အတူထြက္သြားၾကေတာ့သည္...
အိမ္မွာအားေနခ်ိန္တိုင္း Baek hyungထံမွ ကိုယ္ခံပညာေတြကို သင္ထားေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔ေလာက္ေတာ့ Chan တက္ထားသည္ေလ... ဒါေတြကို Krisကို ေပးမသိခဲ့...
တကယ္ေတာ့ Krisကသာ စိုးရိမ္လြန္ေနခဲ့တာပါ... ဒီေခတ္ႀကီးထဲ လူကိုျပန္ေပးဆြဲၿပီး စီးပြားေရးကို ၿခိမ္းေျခာက္ရေအာင္ စီးပြားေရးသမားေတြက လူဆိုးဂိုဏ္းေတြေထာင္ထားတာလည္း မဟုတ္တာပဲေလ...
Chanကိုေတာ့ တစ္စုံတရာမထိရေလေအာင္ အၿမဲကာကြယ္ေပးတက္သူက သူ႔ကိုယ္သူက်ေတာ့ မထိခိုက္ေအာင္မကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့...
ဒီေန႔ Krisရဲ႕ထိခိုက္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မနက္ျဖန္ေတာ့ ထိပ္ဆုံးသတင္းတြင္ ပါလာေတာ့မည္မွာေတာ့ အေသခ်ာပါပဲ...
♡ Be Mine ♡
ေဆး႐ုံခန္းထဲက ဆိုဖာခုံေတြေပၚထိုင္ကာ Chanရယ္ Sehun hyungရယ္ Baek hyungရယ္ သုံးေယာက္သား ေခါင္းျခင္းဆိုင္ေနမိၾကသည္...
ကုတင္ေပၚမွာ ၿငိမ္သက္စြာရွိေနတဲ့ Krisကေတာ့ ခုထိသတိရမလာေသး...
"အကိုေလး ရွယ္ယာ ေဈးေတြတအားက်လာတယ္..."
Sehun hyung လက္ထဲက Tabletကို ယူၾကည့္ေတာ့ တဟုန္ထိုးက်ေနတဲ့ Chanတို႔ ကုမၸဏီရဲ႕ ရွယ္ယာေဈးေတြကို ျမင္လိုက္ရသည္...
ထိပ္ဆုံးသတင္းမွာ Kris ထိခိုက္မႈအေၾကာင္း ပါလာထဲက ဒီလိုေတြျဖစ္လာေတာ့မည္ကို Chanသိေနသည္...
"Sehun hyung... ဒီျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္လား... မေျဖရွင္းႏိုင္လည္း ရေအာင္ေျဖရွင္းေပးထား... တစ္ပတ္အတြင္း Krisသာ သတိရမလာေသးဘူးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္လာတက္မယ္..."
Chanေျပာလိုက္ေတာ့ Sehun hyungက အံ့ဩျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ Chanကို ၾကည့္လာသည္...
ရွယ္ယာကိစၥကေတာ့ Krisအနားမွာ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေနလာခဲ့တဲ့ Sehun hyung ေသခ်ာေပါက္ ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္ဆိုတာ Chan ယုံတယ္...
ၿပီးေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူေနရာက ၾကာၾကာအလြတ္ထား၍မရ ထိုေနရာကို လုယူခ်င္ေနတဲ့သူေတြအတြက္ အကြက္ေကာင္းျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ေလ...
"ရွယ္ယာကိစၥကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာေပါက္ေျဖရွင္းႏိုင္ပါတယ္... အကိုေလး အလုပ္တက္ဖို႔ကသာ..."
စိုးရိမ္စြာေျပာလာေသာ Sehun hyung စကားေၾကာင့္ Chan ခပ္ပါးပါးေလးၿပဳံးလိုက္သည္...
"အဲ့အတြက္မပူပါနဲ႔... Chan လုပ္ႏိုင္လို႔ လုပ္မယ္ေျပာတာပါ... hyungကလည္း ကူညီေပးမွာပဲေလ... အဲ့ေတာ့ Chanမလုပ္ႏိုင္စရာမရွိပါဘူး... Baek hyung ေျပာေပးဦး..."
"ဟုတ္ပါတယ္ hyungရယ္.... အကိုေလးက လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ ယုံၾကည္ထားလိုက္ေနာ္..."
Baek hyungက Sehun hyungလက္ကို ကိုင္ကာေျပာလိုက္ေတာ့မွ စိတ္မခ်ခ်င္ ခ်ခ်င္နဲ႔ ေခါင္းညိတ္ျပသည္...
Chan အေၾကာင္းကို Baek hyungေလာက္ သိတဲ့သူမရွိဘူးေလ...
အားလုံးအျမင္နဲ႔ Krisရဲ႕ အျမင္မွာေတာ့ Chanyeolက သိပ္ဆိုးၿပီးလက္သည္းမရွိတဲ့ ေၾကာင္ေပါက္ေလးေပါ့... တကယ္ေတာ့ ထိုလက္သည္းေတြကို Chan ဝွက္ထားခဲ့တာ Kris Chanကို ထားခဲ့မွာေၾကာက္လို႔...
Chan ေက်ာင္းသာမတက္ေပမယ့္ ကုမၸဏီနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး လိုအပ္တဲ့သင္တန္းမွန္သမွ်တက္ထားခဲ့ၿပီးသား... ထိုသည္ကိုလည္း Baek hyungကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွမသိဘူး...
Chan ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္ရင္ ကုမၸဏီကို လက္လႊဲယူရမွာလည္း သိသလို... Krisက Chanအကိုအရင္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကုမၸဏီကို Chanလက္ထဲ ထည့္ၿပီးတာနဲ႔ Haera noonaနဲ႔ လက္ထပ္ၿပီး Chanကို ထားသြားခဲ့မွာ ေၾကာက္လို႔ Chan ဘာမွ မတက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာ...
ခုေတာ့ အေျခေနေတြက ေျပာင္းလဲသြားသည္... Krisကလည္း noonaနဲ႔ လက္မထပ္ျဖစ္ေတာ့သလို... Chanကလည္း လိုအပ္လာရင္ ကုမၸဏီကိုဦးစီးလုပ္ကိုင္ရမည့္ အေျခေနေတြျဖစ္လာခဲ့သည္...
ေနာက္အပတ္ဆို Chanရဲ႕ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ကေရာက္လာေတာ့မည္... အစက ေတြးထားတာေတာ့ ေမြးေန႔မွာ Krisနဲ႔အတူ ခရီးတိုတစ္ခုေလာက္သြားမည္ေပါ့လို႔...
ခုအေျခေနမ်ိဳးနဲ႔ဆို Krisအျမန္ဆုံး သတိရလာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေန႐ုံပဲရွိေတာ့သည္...
ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ေလးကိုေတာ့ Krisနဲ႔အတူ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ျဖတ္သန္းကာ ကုန္ဆုံးခ်င္မိပါသည္...
#220511
Thanks for reading & vote ☆...
Updateက အရမ္းအရမ္းကို ၾကာသြားမိပါတယ္... ေစာင့္ၿပီးဖတ္ေပးၾကတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပါေနာ္ 🥰...