[Unicode]
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်လောက်က သူမကသာမန်ရုံးဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ပါ၊ဒါပေမယ့် တစ်နေ့မှာတော့ တရုတ်ရှေးခေတ်ဝတ်စုံဝတ်ထားရင်း ရှေးကျတဲ့ကုတင်တစ်ခုပေါ်မှာနိုးလာခဲ့တယ်။
လအနည်းငယ်ကြာသည်ထိကို၊အိပ်မက်ဆိုးထဲမှာ အသက်ရှင်နေရသလိုပင် ခံစားခဲ့ရပြီးညတိုင်း
အိပ်ရင်း ငိုခဲ့ရတယ်၊သူမအတွက် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေက မဖြစ်နိုင်သလိုရယ်စရာကောင်းနေခဲ့ခြင်းကြောင့်သာဖြစ်သည်၊ဒီအရာတွေကိုအရင်ကလို သူမအစ်မတွေ ဖန်တီးခဲ့တဲ့နောက်ပြောင်မှုတစ်ခုသာဖြစ်လိုက်စေချင်သည်။
"သခင်မလေး,မင်းသမီးက သခင်မလေးကို နန်းတော်ဆီလာခဲ့ဖို့အခေါ်တော်လွှတ်လိုက်ပါတယ်"
ကျင်းအာက ဒီခန္တာကိုယ်ရဲ့သစ္စာရှိအစေခံမလေးပါ,သူမကတော့ စာကိုကျွန်မရှေ့မှာလာပြနေပေမယ့် သူမဆီကစာကိုဖတ်ဖို့စိတ်မ၀င်စားဘဲ သောက်လက်စလက်ဖက်ရည်ကိုသာဆက်သောက်နေမိတယ်။
ကျွန်မသူငယ်ချင်းက ဖတ်ဖို့ပြောထားတဲ့ "ဧကရာဇ် နဲ့ ကျွန်မ" လို့ ခေါ်တဲ့အချစ်ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်ထဲကို ဝိညဉ်ကူးပြောင်းလာခဲ့တယ်။ဇာတ်လမ်း ဇာတ်ကွက်ကသိပ်မထူးခြားပေမယ့်web appမှာတော့စာဖတ်သူပေါင်းသိန်းနဲ့ချီရှိတယ်။
ချူအင်ပါယာကို သိမ်းပိုက်ပြီးနောက် အမျိုးသားဇာတ်ဆောင်က အမျိုးသမီးဇာတ်ဆောင်နှင့်တွေ့ပြီး မြင်မြင်ချင်းချစ်မိသွားခဲ့တယ်၊အဲဒါက psychomasochistic အချစ်ဇာတ်လမ်းမျိုးပါပဲ။
လီဟန်;အမျိုးသားဇာတ်ဆောင် လီအင်ပါယာ၏စတုတ္ထမင်းသားတစ်ယောက်၊ရန်သူ့မင်းသမီးချူဝမ်ဝမ်,အမျိုးသမီးဇာတ်ဆောင်,ချူအင်ပါယာ၏ဒုတိယမြောက်မင်းသမီး၊ အကျဉ်းသားတစ်ယောက်ဖြစ်ပေမဲ့လို့ စတုတ္ထမင်းသားရဲ့အကာအကွယ်အောက်မှာ မင်းသမီး ၀မ်ဝမ်ဟာ နန်းတော်အတွင်းသက်တောင့်သက်သာနေထိုင်ခဲ့ရတယ်။အဲ့ဒါကြောင့်နဲ့ပဲအင်ပါယာတစ်ခုလုံးမှာကောလဟာလတွေလည်း အများကြီးဖြစ်စေခဲ့တယ်။
အဆုံးမှာတော့ လီဟန်ကဧကရာဇ်တစ်ပါးဖြစ်လာပြီး ချူဝမ်ဝမ်ကိုလည်းဧကရီအဖြစ် သရဖူဆောင်းစေခဲ့တယ်။
နောက်တော့ သူတို့ဟာ ထာဝရပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်သွားကြတယ် ပြီးပါပြီ။
ပျင်းစရာကောင်းတဲ့ ဇာတ်ကြောင်းကြောင့် သူမနှုတ်ခမ်းတောင်တွန့်သွားမိသည်။
ကျင်းအာသည်သူမသခင်မလေး၏ဆံပင်ရှည်များကို ညင်သာစွာဖြီးပေးနေပြီးနှုတ်ခမ်းကတော့ဆက်လက်လှုပ်ရှားနေသေးသည်။ဒီကောင်မလေးကတော့ စကားအရမ်းများတယ်၊ ကျင်းအာ၏ မျက်လုံးများသည်တောက်ပနေပြီး သခင်အားသစ္စရှိမှုနဲ့လေးစားမှုကို ပြသနေသည်၊ကျင်းအာကလက်ကမ်းလိုက်ပြီး ထုံးစံအတိုင်းကျွန်မကိုရထားလုံးပေါ်တက်ဖို့ကူညီပေးသည်။
"သခင်မလေးက အရမ်းလှတာပဲ၊ဒီအဖြူရောင်ဝတ်စုံလေးနဲ့ နတ်သမီးလေးကျနေဝာပဲ၊သခင်မလေးရဲ့အလှကိုတော့ မင်းသားတွေရော မင်းသမီးတွေပါထပ်ပြီးအံ့အားသင့်စေမှာ အမှန်ပဲ"
ဒီကိုရောက်တာ နှစ်နှစ်ကျော်သွားပေမယ့် ရထားလုံးတွေနဲ့အခုထိအသားမကျသေးဘူး၊ ပထမတော့ အပြင်ထွက်တိုင်းပျို့အန်ပြီးမူးဝေနေခဲ့တယ်၊ဒါပေမယ့် အခုကအရင်ကလောက်တော့သိပ်မဆိုးတော့ဆိုပေမယ့်နေသားမကျသေးတာတော့အမှန်ပဲ။
'အာ! ကားတစ်စီးနဲ့သာ လဲလိုက်ချင်တော့တယ်'
နန်းတော်ကို သွားရတာတစ်နာရီလောက်ကြာတယ်၊မျက်နှာချေမှုန့်တွေသာမပါရင် ကျွန်မရဲ့ဖြူဖျော့နေတဲမျက်နှာကိုမြင်ပြီး ကျင်းအာထပ်စိုးရိမ်လာမှာအသေအချာပင်။
"မိန်းကလေး ပိုင်၊နင်ကဒီမှာပဲ!" လီချာက လှမ်းအော်လိုက်သည်၊လီအင်ပါယာ၏ သတ္တမမြောက်မင်းသမီး လီချာ၊မင်းသမီးလီချာက သူမကို နှင်းဆီဥယျာဉ်သို့စိတ်လှုပ်ရှားစွာဆွဲခေါ်သွားတော့သည်။
လီအင်ပါယာ၏ သတ္တမမြောက်မင်းသမီးသည် ပိုင်စုရှင်း ၏အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းဖြစ်သည်၊ သူမသည် ပျော်ပျော်နေတတ်သူဖြစ်ပြီး သူမ၏အဆုံးသတ်ကတော့ ထိုမျှလောက်မကောင်းခဲ့ပါ၊ဝတ္ထုထဲမှာ သူမအားလက်ထပ်ပေါင်းစည်းရန်အတွက် ဒူ အင်ပါယာသို့ပေးပို့ခံခဲ့ရသည်၊သူမ၏ခင်ပွန်းကတော့ရည်မှန်းချက်ကြီးသည့် ဒူမင်းသား ဒူကိုင်ဖြစ်သည်။
"ဘာတွေစောင့်နေတာလဲ?,လာလေ"
အဝေးကပင် မင်းသားများ၏ရယ်သံကို ကြားနေရသည်။
"ဆယ်ယောက်မြောက်အစ်ကိုတော်,ညီမတို့ရောက်ပြီ"
ပိုင်စုရှင်း အိမ်ရှေ့စံမင်းသားအားဂုဏ်သရေရှိစွာနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"မိန်းကလေး ပိုင်,ကျွန်တော်ပြောထားတယ်လေ၊ကျွန်တော်တို့ကသူငယ်ချင်းတွေပဲကိုအဲ့လောက် စည်းစနစ်ကျဖို့မလိုပါဘူးလို့"အိမ်ရှေ့မင်းသား လီရွေ့ကသူမအားပြုံးပြနေသည်ပြီးတော့သူ့၏ပါးပြင်သည်လည်းနီမြန်းလာတော့သည်။
"အိမ်ရှေ့စံအစ်ကိုတော်,မိန်းကလေးပိုင်ကို စိုက်ကြည့်နေတာရပ်လိုက်ပါတော့ ဟွန့်"
"ငါ..ငါ စိုက်မကြည့်ပါဘူး" "အစ်ကိုကြည့်ပါတယ်" နှစ်ယောက်သား မိနစ်အနည်းငယ်ကြာ ငြင်းခုံနေကြပြီးနောက်ဆုံးမှာတော့လီချာက အနိုင်ရသွားသည်။
"အိုး.. သူဒီမှာလား?" လူတိုင်းပြုံးနေကြသည်၊လက်ထဲတွင် ကြိမ်ဘောလုံးကိုင်ထားတဲ့လူငယ်လေးကသူမတို့အနားသို့ ရောက်လာသည်၊ထိုလူငယ်လေး၏အကြည့်များသည်မြေပြင်ပေါ်သို့ ရောက်နေသည်၊ထို့နှင့်လည်းအေးစက်သော အမူအရာနှင့်ပိန်ပိန်ပါးပါးကိုယ်ခန္တာရှိပြီး ထိုလူငယ်လေးမှာအသက်ဆယ့်ငါးနှစ်အရွယ်စတုတ္ထမင်းသားလီဟန်ဖြစ်သည်၊လီဟန်သည်ဘောလုံးကိုလီရွေ့အား ရိုသစွာပေးလိုက်၏။
အမျိုးသားဇာတ်ဆောင်တွင် သနားစရာကလေးဘဝရှိသည်၊လီဟန်သည် ဧကရာဇ်မဖြစ်လာမီ သူ၏မွေးချင်းဝမ်းကွဲများ၏အနိုင်ကျင့်ခြင်းကို ခံခဲ့ရပြီး 'ခွေးမင်းသား'ဟု အမည်ပေးကာလှောင်ပြောင်ခြင်းလည်းခံခဲ့ရသည်။
လီရွေ့က ပြုံးလိုက်ပြီးဘောလုံးကိုယူကာရေကန်ထဲ ပစ်ချလိုက်သည်။လူတိုင်းဟားတိုက်ကာရယ်မောကြလေတော့သည်။
တင်းမာခက်ထန်နေသောအမူအရာဖြင့်အံကြိတ်နေသည့် လီဟန်သည်လေ့ကျင့်သင်ကြားထားသည့် ခွေးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ပင်ဘောလုံးယူရန် ရေကန်ထဲသို့ မဆိုင်းမတွခုန်ဆင်းလိုက်သည်။
ဆောင်းဝင်ခါနီးပြီမို့ ရေကအရမ်းအေးနေသည်။
မိနစ်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် လီဟန်သည် တုန်တုန်ယင်ယင်လက်ဖြင့် ဘောလုံးကို လီရွေ့ထံပေးလေသည်။
လီရွေ့က ဗိုက်ကိုကိုင်ပြီဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်မောလေသည်"တော်တယ်ကောင်လေး" ထို့နောက်ကျေနပ်စွာနဲ့ လီရွေ့ကသူမတို့ကိုသူ၏ခြံဝင်းထဲတွင်ကစားရန် ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။
အားလုံးထွက်သွားပြီးနောက် လီဟန် ဒူးထောက်ကျသွားသည်၊ပိုင်စုရှင်း သူ့ဆီလျှောက်သွားပြီး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်နေတယ့် အမျိုးသားဇာတ်ဆောင်ရှေ့မှာရပ်ကာနားလည်သွားသည်။
ဇာတ်လမ်းမစခင် နှစ်နှစ်လောက်မှာသူမကူးပြောင်းလာခဲ့သည်၊လီဟန်ဟာသူ့ရဲ့ ပင်ကိုယ်စိတ်ရင်းအမှန်နဲ့ ရည်မှန်းချက်ကို ဖုံးကွယ်ထားဆဲဖြစ်ပြီးအနိုင်ကျင့်ခံနေခဲ့တာဖြစ်သည်။
ဒီခန္တာကိုယ်က ဝဲဘက်အမတ်ချုပ်ပိုင်၏ အကြီးဆုံးသမီးဖြစ်ပြီးဗီလိန်မဖြစ်သည့် ပိုင်စုရှင်းပိုင်ဆိုင်သည်၊ငယ်စဉ်ကတည်းက ပိုင်စုရှင်း သည် အခြားမင်းသားများကဲ့သို့ပင် လီဟန်အား အနိုင်ကျင့်ခြင်းကိုနှစ်သက်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်၊ဝတ္ထုထဲတွင် လီဟန်သည်လူတိုင်းကို မုန်းတီးခဲ့ပြီးပိုင်စုရှင်းကတော့သူအရိုးထဲထိမုန်းသောသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်၊သူမရဲ့အဆုံးသတ်ကတော့လီဟန်သည် အဆိပ်ရှိတဲ့ လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်ကိုသူမအားပေးခဲ့သည်။
"ကျစ်.. အရမ်းသနားစရာကောင်းတာပဲ"
ပိုင်စုရှင်းသူမပခုံးပေါ်ရှိ အဖြူရောင်ဝတ်ရုံကို ဖယ်လိုက်ပြီး သူ့ပခုံးပေါ်သို့ပစ်တင်ပေးလိုက်သည်။
ကျင်းအာက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည် "သခင်-" ဆက်မပြောရန် သူမအားမျက်လုံးနဲ့အရိပ်အကဲပြလိုက်သည်၊ကျင်းအာကတော့ မကျေမနပ်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းစူသွား၏။
"ငါပြောပြီးပြီ မင်းငါ့ကိုသနားစရာ မလိုဘူး" အံကြိတ်လျက်ဖြင့်လီဟန်မော့ကြည့်ကာ ဓားသွားကဲ့သို့စူးရှသောမျက်၀န်းများဖြင့်စိုက်ကြည့်လေသည်။
ပိုင်စုရှင်းနှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းများအဆုံးထိအောင်ပြုံးလိုက်ပြီးသူ့ကို လှောင်ပြောင်လိုက်သည် "သနားခြင်းကသာ ရှင်အသက်ရှင်နေသေးတဲ့ တစ်ခုတည်းသောအကြောင်းပြချက်ပဲ၊ကျွန်မပြောတာမှန်တယ်မလား,စတုတ္ထမြောက်မင်းသား?"
လီဟန် လက်တွေကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထားရင်း"ပိုင်စုရှင်း"
"တကယ်လို့ တခြားသူတွေရဲ့ သနားမှုကို မလိုချင်ဘူးဆိုရင်လည်း ဘာလို့သေဖို့မရွေးချယ်လဲ?သေလိုက်ရင်ဒုက္ခတွေလည်းမရှိတော့ဘူး၊ပြီးတော့ ခွေးမင်းသားလေးလို အရှက်ကင်းမဲ့ပြီး ခက်ခက်ခဲခဲ နေထိုင်နေစရာလည်းမလိုတော့ဘူးလေ"
"ပါးစပ်ပိတ်ထား"
"ရှင့်ရဲ့ မြင့်မြတ်မှုကသနားစရာပဲ၊ရှင့်ရဲ့ဘဝကိုရှင်ကမုန်းတီးနေသလို..တစ်ဖက်ကလည်းတန်ဖိုးထားချင်နေသေးတယ်"ပိုင်စုရှင်းရယ်မောကာပြောလိုက်သည်။
***
[Zawgyi]
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္က သူမကသာမန္႐ုံးဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ပါ၊ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔မွာေတာ့ တ႐ုတ္ေ႐ွးေခတ္ဝတ္စုံဝတ္ထားရင္း ေ႐ွးက်တဲ့ကုတင္တစ္ခုေပၚမွာႏိုးလာခဲ့တယ္။
လအနည္းငယ္ၾကာသည္ထိကို၊အိပ္မက္ဆိုးထဲမွာ အသက္႐ွင္ေနရသလိုပင္ ခံစားခဲ့ရၿပီးညတိုင္း
အိပ္ရင္း ငိုခဲ့ရတယ္၊သူမအတြက္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြက မျဖစ္ႏိုင္သလိုရယ္စရာေကာင္းေနခဲ့ျခင္းေၾကာင့္သာျဖစ္သည္၊ဒီအရာေတြကိုအရင္ကလို သူမအစ္မေတြ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ေနာက္ေျပာင္မႈတစ္ခုသာျဖစ္လိုက္ေစခ်င္သည္။
"သခင္မေလး,မင္းသမီးက သခင္မေလးကို နန္းေတာ္ဆီလာခဲ့ဖို႔အေခၚေတာ္လႊတ္လိုက္ပါတယ္"
က်င္းအာက ဒီခႏၲာကိုယ္ရဲ႕သစၥာ႐ွိအေစခံမေလးပါ,သူမကေတာ့ စာကိုကြၽန္မေ႐ွ႕မွာလာျပေနေပမယ့္ သူမဆီကစာကိုဖတ္ဖို႔စိတ္မ၀င္စားဘဲ ေသာက္လက္စလက္ဖက္ရည္ကိုသာဆက္ေသာက္ေနမိတယ္။
ကြၽန္မသူငယ္ခ်င္းက ဖတ္ဖို႔ေျပာထားတဲ့ "ဧကရာဇ္ နဲ႔ ကြၽန္မ" လို႔ ေခၚတဲ့အခ်စ္ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ထဲကို ဝိညဥ္ကူးေျပာင္းလာခဲ့တယ္။ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္ကသိပ္မထူးျခားေပမယ့္web appမွာေတာ့စာဖတ္သူေပါင္းသိန္းနဲ႔ခ်ီ႐ွိတယ္။
ခ်ဴအင္ပါယာကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ အမ်ိဳးသားဇာတ္ေဆာင္က အမ်ိဳးသမီးဇာတ္ေဆာင္ႏွင့္ေတြ႕ၿပီး ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိသြားခဲ့တယ္၊အဲဒါက psychomasochistic အခ်စ္ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးပါပဲ။
လီဟန္;အမ်ိဳးသားဇာတ္ေဆာင္ လီအင္ပါယာ၏စတုတၳမင္းသားတစ္ေယာက္၊ရန္သူ႕မင္းသမီးခ်ဴဝမ္ဝမ္,အမ်ိဳးသမီးဇာတ္ေဆာင္,ခ်ဴအင္ပါယာ၏ဒုတိယေျမာက္မင္းသမီး၊ အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့လို႔ စတုတၳမင္းသားရဲ႕အကာအကြယ္ေအာက္မွာ မင္းသမီး ၀မ္ဝမ္ဟာ နန္းေတာ္အတြင္းသက္ေတာင့္သက္သာေနထိုင္ခဲ့ရတယ္။အဲ့ဒါေၾကာင့္နဲ႔ပဲအင္ပါယာတစ္ခုလုံးမွာေကာလဟာလေတြလည္း အမ်ားႀကီးျဖစ္ေစခဲ့တယ္။
အဆုံးမွာေတာ့ လီဟန္ကဧကရာဇ္တစ္ပါးျဖစ္လာၿပီး ခ်ဴဝမ္ဝမ္ကိုလည္းဧကရီအျဖစ္ သရဖူေဆာင္းေစခဲ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ဟာ ထာဝရေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ေနထိုင္သြားၾကတယ္ ၿပီးပါၿပီ။
ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့ ဇာတ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ သူမႏႈတ္ခမ္းေတာင္တြန္႔သြားမိသည္။
က်င္းအာသည္သူမသခင္မေလး၏ဆံပင္႐ွည္မ်ားကို ညင္သာစြာၿဖီးေပးေနၿပီးႏႈတ္ခမ္းကေတာ့ဆက္လက္လႈပ္႐ွားေနေသးသည္။ဒီေကာင္မေလးကေတာ့ စကားအရမ္းမ်ားတယ္၊ က်င္းအာ၏ မ်က္လုံးမ်ားသည္ေတာက္ပေနၿပီး သခင္အားသစၥ႐ွိမႈနဲ႔ေလးစားမႈကို ျပသေနသည္၊က်င္းအာကလက္ကမ္းလိုက္ၿပီး ထုံးစံအတိုင္းကြၽန္မကိုရထားလုံးေပၚတက္ဖို႔ကူညီေပးသည္။
"သခင္မေလးက အရမ္းလွတာပဲ၊ဒီအျဖဴေရာင္ဝတ္စုံေလးနဲ႔ နတ္သမီးေလးက်ေနဝာပဲ၊သခင္မေလးရဲ႕အလွကိုေတာ့ မင္းသားေတြေရာ မင္းသမီးေတြပါထပ္ၿပီးအံ့အားသင့္ေစမွာ အမွန္ပဲ"
ဒီကိုေရာက္တာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားေပမယ့္ ရထားလုံးေတြနဲ႔အခုထိအသားမက်ေသးဘူး၊ ပထမေတာ့ အျပင္ထြက္တိုင္းပ်ိဳ႕အန္ၿပီးမူးေဝေနခဲ့တယ္၊ဒါေပမယ့္ အခုကအရင္ကေလာက္ေတာ့သိပ္မဆိုးေတာ့ဆိုေပမယ့္ေနသားမက်ေသးတာေတာ့အမွန္ပဲ။
'အာ! ကားတစ္စီးနဲ႔သာ လဲလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္'
နန္းေတာ္ကို သြားရတာတစ္နာရီေလာက္ၾကာတယ္၊မ်က္ႏွာေခ်မႈန္႔ေတြသာမပါရင္ ကြၽန္မရဲ႕ျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲမ်က္ႏွာကိုျမင္ၿပီး က်င္းအာထပ္စိုးရိမ္လာမွာအေသအခ်ာပင္။
"မိန္းကေလး ပိုင္၊နင္ကဒီမွာပဲ!" လီခ်ာက လွမ္းေအာ္လိုက္သည္၊လီအင္ပါယာ၏ သတၱမေျမာက္မင္းသမီး လီခ်ာ၊မင္းသမီးလီခ်ာက သူမကို ႏွင္းဆီဥယ်ာဥ္သို႔စိတ္လႈပ္႐ွားစြာဆြဲေခၚသြားေတာ့သည္။
လီအင္ပါယာ၏ သတၱမေျမာက္မင္းသမီးသည္ ပိုင္စု႐ွင္း ၏အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည္၊ သူမသည္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူျဖစ္ၿပီး သူမ၏အဆုံးသတ္ကေတာ့ ထိုမွ်ေလာက္မေကာင္းခဲ့ပါ၊ဝတၳဳထဲမွာ သူမအားလက္ထပ္ေပါင္းစည္းရန္အတြက္ ဒူ အင္ပါယာသို႔ေပးပို႔ခံခဲ့ရသည္၊သူမ၏ခင္ပြန္းကေတာ့ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးသည့္ ဒူမင္းသား ဒူကိုင္ျဖစ္သည္။
"ဘာေတြေစာင့္ေနတာလဲ?,လာေလ"
အေဝးကပင္ မင္းသားမ်ား၏ရယ္သံကို ၾကားေနရသည္။
"ဆယ္ေယာက္ေျမာက္အစ္ကိုေတာ္,ညီမတို႔ေရာက္ၿပီ"
ပိုင္စု႐ွင္း အိမ္ေ႐ွ႕စံမင္းသားအားဂုဏ္သေရ႐ွိစြာႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
"မိန္းကေလး ပိုင္,ကြၽန္ေတာ္ေျပာထားတယ္ေလ၊ကြၽန္ေတာ္တို႔ကသူငယ္ခ်င္းေတြပဲကိုအဲ့ေလာက္ စည္းစနစ္က်ဖို႔မလိုပါဘူးလို႔"အိမ္ေ႐ွ႕မင္းသား လီေ႐ြ႕ကသူမအားျပဳံးျပေနသည္ၿပီးေတာ့သူ႕၏ပါးျပင္သည္လည္းနီျမန္းလာေတာ့သည္။
"အိမ္ေ႐ွ႕စံအစ္ကိုေတာ္,မိန္းကေလးပိုင္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတာရပ္လိုက္ပါေတာ့ ဟြန္႔"
"ငါ..ငါ စိုက္မၾကည့္ပါဘူး" "အစ္ကိုၾကည့္ပါတယ္" ႏွစ္ေယာက္သား မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာ ျငင္းခုံေနၾကၿပီးေနာက္ဆုံးမွာေတာ့လီခ်ာက အႏိုင္ရသြားသည္။
"အိုး.. သူဒီမွာလား?" လူတိုင္းျပဳံးေနၾကသည္၊လက္ထဲတြင္ ႀကိမ္ေဘာလုံးကိုင္ထားတဲ့လူငယ္ေလးကသူမတို႔အနားသို႔ ေရာက္လာသည္၊ထိုလူငယ္ေလး၏အၾကည့္မ်ားသည္ေျမျပင္ေပၚသို႔ ေရာက္ေနသည္၊ထို႔ႏွင့္လည္းေအးစက္ေသာ အမူအရာႏွင့္ပိန္ပိန္ပါးပါးကိုယ္ခႏၲာ႐ွိၿပီး ထိုလူငယ္ေလးမွာအသက္ဆယ့္ငါးႏွစ္အ႐ြယ္စတုတၳမင္းသားလီဟန္ျဖစ္သည္၊လီဟန္သည္ေဘာလုံးကိုလီေ႐ြ႕အား ႐ိုသစြာေပးလိုက္၏။
အမ်ိဳးသားဇာတ္ေဆာင္တြင္ သနားစရာကေလးဘဝ႐ွိသည္၊လီဟန္သည္ ဧကရာဇ္မျဖစ္လာမီ သူ၏ေမြးခ်င္းဝမ္းကြဲမ်ား၏အႏိုင္က်င့္ျခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီး 'ေခြးမင္းသား'ဟု အမည္ေပးကာေလွာင္ေျပာင္ျခင္းလည္းခံခဲ့ရသည္။
လီေ႐ြ႕က ျပဳံးလိုက္ၿပီးေဘာလုံးကိုယူကာေရကန္ထဲ ပစ္ခ်လိုက္သည္။လူတိုင္းဟားတိုက္ကာရယ္ေမာၾကေလေတာ့သည္။
တင္းမာခက္ထန္ေနေသာအမူအရာျဖင့္အံႀကိတ္ေနသည့္ လီဟန္သည္ေလ့က်င့္သင္ၾကားထားသည့္ ေခြးတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ပင္ေဘာလုံးယူရန္ ေရကန္ထဲသို႔ မဆိုင္းမတြခုန္ဆင္းလိုက္သည္။
ေဆာင္းဝင္ခါနီးၿပီမို႔ ေရကအရမ္းေအးေနသည္။
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ လီဟန္သည္ တုန္တုန္ယင္ယင္လက္ျဖင့္ ေဘာလုံးကို လီေ႐ြ႕ထံေပးေလသည္။
လီေ႐ြ႕က ဗိုက္ကိုကိုင္ၿပီဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာေလသည္"ေတာ္တယ္ေကာင္ေလး" ထို႔ေနာက္ေက်နပ္စြာနဲ႔ လီေ႐ြ႕ကသူမတို႔ကိုသူ၏ျခံဝင္းထဲတြင္ကစားရန္ ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္။
အားလုံးထြက္သြားၿပီးေနာက္ လီဟန္ ဒူးေထာက္က်သြားသည္၊ပိုင္စု႐ွင္း သူ႕ဆီေလွ်ာက္သြားၿပီး တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနတယ့္ အမ်ိဳးသားဇာတ္ေဆာင္ေ႐ွ႕မွာရပ္ကာနားလည္သြားသည္။
ဇာတ္လမ္းမစခင္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္မွာသူမကူးေျပာင္းလာခဲ့သည္၊လီဟန္ဟာသူ႕ရဲ႕ ပင္ကိုယ္စိတ္ရင္းအမွန္နဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ကို ဖုံးကြယ္ထားဆဲျဖစ္ၿပီးအႏိုင္က်င့္ခံေနခဲ့တာျဖစ္သည္။
ဒီခႏၲာကိုယ္က ဝဲဘက္အမတ္ခ်ဳပ္ပိုင္၏ အႀကီးဆုံးသမီးျဖစ္ၿပီးဗီလိန္မျဖစ္သည့္ ပိုင္စု႐ွင္းပိုင္ဆိုင္သည္၊ငယ္စဥ္ကတည္းက ပိုင္စု႐ွင္း သည္ အျခားမင္းသားမ်ားကဲ့သို႔ပင္ လီဟန္အား အႏိုင္က်င့္ျခင္းကိုႏွစ္သက္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ဝတၳဳထဲတြင္ လီဟန္သည္လူတိုင္းကို မုန္းတီးခဲ့ၿပီးပိုင္စု႐ွင္းကေတာ့သူအ႐ိုးထဲထိမုန္းေသာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊သူမရဲ႕အဆုံးသတ္ကေတာ့လီဟန္သည္ အဆိပ္႐ွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ကိုသူမအားေပးခဲ့သည္။
"က်စ္.. အရမ္းသနားစရာေကာင္းတာပဲ"
ပိုင္စု႐ွင္းသူမပခုံးေပၚ႐ွိ အျဖဴေရာင္ဝတ္႐ုံကို ဖယ္လိုက္ၿပီး သူ႕ပခုံးေပၚသို႔ပစ္တင္ေပးလိုက္သည္။
က်င္းအာက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္ "သခင္-" ဆက္မေျပာရန္ သူမအားမ်က္လုံးနဲ႔အရိပ္အကဲျပလိုက္သည္၊က်င္းအာကေတာ့ မေက်မနပ္ျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းစူသြား၏။
"ငါေျပာၿပီးၿပီ မင္းငါ့ကိုသနားစရာ မလိုဘူး" အံႀကိတ္လ်က္ျဖင့္လီဟန္ေမာ့ၾကည့္ကာ ဓားသြားကဲ့သို႔စူး႐ွေသာမ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္စိုက္ၾကည့္ေလသည္။
ပိုင္စု႐ွင္းႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမ်ားအဆုံးထိေအာင္ျပဳံးလိုက္ၿပီးသူ႕ကို ေလွာင္ေျပာင္လိုက္သည္ "သနားျခင္းကသာ ႐ွင္အသက္႐ွင္ေနေသးတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ပဲ၊ကြၽန္မေျပာတာမွန္တယ္မလား,စတုတၳေျမာက္မင္းသား?"
လီဟန္ လက္ေတြကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားရင္း"ပိုင္စု႐ွင္း"
"တကယ္လို႔ တျခားသူေတြရဲ႕ သနားမႈကို မလိုခ်င္ဘူးဆိုရင္လည္း ဘာလို႔ေသဖို႔မေ႐ြးခ်ယ္လဲ?ေသလိုက္ရင္ဒုကၡေတြလည္းမ႐ွိေတာ့ဘူး၊ၿပီးေတာ့ ေခြးမင္းသားေလးလို အ႐ွက္ကင္းမဲ့ၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲ ေနထိုင္ေနစရာလည္းမလိုေတာ့ဘူးေလ"
"ပါးစပ္ပိတ္ထား"
"႐ွင့္ရဲ႕ ျမင့္ျမတ္မႈကသနားစရာပဲ၊႐ွင့္ရဲ႕ဘဝကို႐ွင္ကမုန္းတီးေနသလို..တစ္ဖက္ကလည္းတန္ဖိုးထားခ်င္ေနေသးတယ္"ပိုင္စု႐ွင္းရယ္ေမာကာေျပာလိုက္သည္။
***