||DÜZENLENDİ||
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum
İyi Okumalar❤️
•
•
•
•
4.BÖLÜM
Gördüğüm kabus yüzünden terleyerek uyanmıştım ve enseme yapışan saç tutamlarımı hissedebiliyordum. Tekrardan uyuyamayacağımı bildiğimden Yamaç'ı uyandırmamaya dikkat ederek yataktan kalkmış ve banyoda elimi yüzümü yıkamıştım. Sıkıntıyla nefes alıp verdikten sonra aynadaki aksime baktım.
Ela gözlerim yorgunluk ile çökmüş , göz bebeklerim kızarmıştı. Beyaz tenim ise o kadar solgun duruyordu ki ...
Zayıf yanaklarım ile de güçsüz duruyordum ki kendi görüntüme daha fazla dayanamayarak odadan çıktım.
Batı'yı kontrol etmek amaçlı odasına gittiğimde tahmin ettiğim gibi üzerindeki ince yorganı yere atmıştı. Çok dağınık bir şekilde yatıyordu.
Yerdeki yorganı alarak yeniden üzerine örttüğümde küçük parmakları ile yorganı sıkıca tuttu.
Parmaklarım birkaç saniyeliğine sarı saç tutamlarını okşadıktan sonra onu uyandırmamaya dikkat ederek odasından çıktım ve hava alma ihtiyacı ile aşağı kata indim ardındanda da bahçeye çıktım.
Üzerime hırka ya da mont almadığım için üşüsem de yeniden içeri dönebilecek gücü kendimde bulamıyordum.
Reşit olmam amcamın umurunda değildi ve beni yine de biriyle evlendirmeye çalışacaktı.
Yamaç ile evlenmeseydim beni kiminle evlendireceğini düşünmek bile istemiyordum. Çünkü hiçbirinin Yamaç kadar iyi olacağını sanmıyordum.
Zaten halam, Yamaç'ın anne ve babasını bize geldiğinde gördüğü kadarıyla tanıdığı için Asuman Teyze'ye durumu anlatmıştı. Kendi aralarında konuşup anlaşmışlardı ve halam da Yamaç'ın tek şansım olduğunu söylemişti. Haklıydı da.
Yamaç'a hayır deseydim amcam bir başkasını bulacaktı ve onun karşıma getireceği adamı tahmin bile etmek istemiyordum.
Amcamı şikayet etseydim de hiçbir şey değişmeyecekti.
Yüksek ihtimal para cezası ile serbest kalırdı ve devlet korunmasına alınsam bile beni rahat bırakmazdı.
Hoş öyle bir şey yapsaydım hiç sevmediğim tüm akrabalarım da amcamla birlik olurdu.
Onlarla başa çıkmaya çalışırken hayatımı mahvederdim.
Burada en azından kafam daha rahattı.
Yamaç bana gerçekten iyi davranıyordu.Söz verdiği gibi istemediğim hiçbir şey olmamıştı. Daha çok birbirini yeni yeni tanımaya çalışan arkadaşlar gibiydik
Aynı yatağı paylaşan arkadaşlar!
Ne ironik!
Batı ise zaten yanımdan asla ayrılmıyordu.Açıkçası Batı'ya fazlasıyla alışmıştım. Kendini hemen sevdiriyordu.
Omuzlarıma konan hırka ile başımı geriye doğru eğdimde Yamaç ile göze göze geldim. Bana nezaketen gülümseyerek yanıma oturarak
"Kabus mu gördün?"diye sordu.
"Evet."dedim ve hırkayı düzgünce giydim.Gerçekten üşümüştüm.
İlgili çıkan sesiyle "Psikolojik yardım almak ister misin? Senin için son zamanlarda her şey üst üste geldi."dedi.
"İstemiyorum."dedim.
"Her gece kabus görüyorsun."dedi Yamaç.
Sesimin aksi bir şekilde çıkmasına engel olamayarak "İstemiyorum, zorlama." dedim.
"Tamam."dedi.
"Batı'yı kreşten yarın ben alırım. Hastaneye götüreceğim."dedi Yamaç.
"Neden?"diye sordum.
"Vitamin değerleri çok düşüktü bir ay ilaç kullandı. Vitamin değerlerini yeniden ölçtürmek için götüreceğim. Sende gelmek ister misin?"diye sordu.
"Olur."dedim.
"Benim de abimin de sayısalı iyidir. Ders çalışırken takıldığın bir konu olursa bize sorabilirsin ya da özel hoca tutarız dediğim gibi."dedi.
"Tamam.Aslında ben yengenle de tanışmak istiyorum."dedim. Konuyu değiştirdiği için kendimi daha iyi hissediyordum çünkü ısrar edilmesinden nefret ederdim.
Yaman abiden öğrendiğim kadarı ile eşi 26 yaşındaymış ve mimarmış. Zaten kendi şirketlerinde çalışıyormuş. Hamile kalınca da işe ara vermiş. Evde tüm gün sıkılıyormuş. Yaman abi, Batı'yı da al bize gel. Asmin çok sıkılıyor sende sıkılırsın evde tek başına bir süre sonra tanışın,demişti.
İşime gelirdi açıkçası.
Burada pek arkadaş edinebileceğimi sanmıyordum.
Batı'nın kreşindeki veliler ile de kesinlikle arkadaş olmazdım hepsine sinir olmuştum.
Kendine itiraf et Duru, onların annesi sürekli yanlarında olduğu için küçücük çocukları kıskanıyorsun.
"Tanış tabi, istediğin zaman gidebilirsin. Bu sitede oturuyorlar zaten."dedi.
"Şey, o zaman yarın Batı'yı kreşe bıraktıktan sonra gitsem? Sen sorar mısın,müsait mi diye?"
"Sorarım. Hem daha iyi olur böyle. Asmin'in yarın kontrolü var. Abim gelirken getirmemi istemişti."dedi.
"Anladım."diye mırıldandım.
"Napıyoysunuz siz buyda?"diyen Batı'nın sesini duyunca omzumdan geriye baktım.
Kapı pervazında duruyordu.
Yamaç kollarını iki yana açarak "Gel." dediğinde Batı hemen Yamaç'ın kucağına oturarak kolları arasına girmişti.
Yamaç "Neden uyandın?" diye sorduğunda "Tuvalete." diyerek onu yanıtladı Batı.
Yamaç "Yarın seninle yine hastaneye gideceğiz."dediğinde Batı yüzünü buruşturmuştu ve huysuz bir şekilde "Hayıy." dedi.
Yamaç çenesini Batı'nın sarı saçlarının üzerine yaslarken "Amcan olacak bu sefer." dedi.
Batı "Amcam olacak?" diye sorduğunda Yamaç onu başını olumlu anlamda sallayarak onaylamıştı.
Yamaç , Batı'nın saçlarının üzerine bir öpücük bıraktığında gülerek Yamaç'ın kucağından inerek benim kucağıma oturmuştu.
Parmaklarını yanaklarıma yaslayarak ona bakmamı sağladı.
Batı "Ben ne diycem sana?" diye sorduğunda , kaçamak bakışlarımla Yamaç'a bakmıştım çünkü yanlış bir şey söylemek istemiyordum.
Yamaç, Kucağımdaki Batı'nın saçlarını okşamaya başladı.
"Birine anne demek için illa gerçek annen olmasına gerek yok. Duru, seni kendi çocuğu gibi çok seviyor ve benimle evlendi. Annen oluyor. Gerçek annen yok. Duru var. Hemen anne demek istemezsen Duru abla diyebilirsin."dedi Yamaç.
"Şimdi benim geyçek annem hiç gelmiycek ?"diye sordu Batı.
"Gelmeyecek."dedi Yamaç.
"Niye? Sevmiyo beni?" diye sordu Batı.
"Sevmiyor."dedi Yamaç.
Batı dudaklarını büzerek başını boyun girintime yasladı.
"Duyu abla beni seviyoy."dedi Batı.
Yüzümü eğip şakağına bir öpücük bıraktım.
"Seni kocaman seviyorum."dedim.
"Bende seni kocaman seviyoyum."dedi.
Gülümseyerek kollarını boynuma daha sıkı sardı.
"Biraz daha burada durursanız hasta olacaksınız."dedi Yamaç ayağa kalkarak.
Kucağımdaki Batı ile ayağa kalktım.
İçeri geldiğimizde Batı'yı odasına götürmek yerine bizimle birlikte odamıza getirdim.
Bu gece bizimle uyuyabilirdi zaten birkaç saat sonra yeniden uyanacaktık.
Batı'yı yatağın ortasına yatırdığımda Yamaç'a dil çıkardı.
Yamaç da gülerek Batı'nın yanaklarını sıktı.
"Uyuyun artık. Üç saat sonra yeniden uyanacağız."dedim mutsuzca.
Uyumayı aşırı seven bir insanım.
Kabuslar görmek beni uykumdan uzaklaştırıyordu ve bu durum canımı sıkıyordu.
Şimdi ise üç saat uyuyabileceğimi bilmek beni üzüyordu.
Yamaç da yatağın içerisine girdiği zaman ışığı kapatmıştı. Ortamızda yatan Batı'nın çenesine kadar yorganı çektim.
Kaçamak bakışlar ile bana bakarken Yamaç'ın koluna sarılmıştı.
"Ne oldu Batı?"diye sordum.
"Kucağında uyum?"diye sordu.
Kolumu ona doğru açarak "Gel." dediğimde babasının kolunu bırakarak bedenini bana doğru kaydırdı ve başını göğsüme yasladı. Elimi sırtına koyduğum yavaş bir şekilde sıvazlıyordum.
"Babamınkinden yayat."dedi Batı.Böyle söyleyince biraz utanmıştım.
"Annelerin göğüsleri daha rahattır."dedi Yamaç.
"Neden?"diye sordu Batı.
"Çocukları için,tabi ki."Yamaç.
"Anladım."dedi Batı.
"İyiy geceley."dedi Batı.
"İyi geceler."dedik Yamaç ile aynı anda.
•••
Yamaç dakikalardır başımda durarak beni uyandırmaya çalıştığı için istemesem de gözlerimi kısıkça araladım.
Yamaç, "Uykucular, uyanma vakti." diyordu.
Göğsümün üzerindeki ağırlığı fark ettiğim de balığımı eğdiğimde Batı'nın sarı saçları bakış açıma girdi. Batı hala göğsümde uyuyordu.
"Baksana nasıl da huzurlu uyuyor. Uyandırmaya kıyamıyorum."dedi Yamaç.
"Bugün kreşe gitmese?"diye sordum.
"Olur. Uyanmaz zaten yüksek ihtimal."dedi
Batı'nın saçlarını okşarken eli saniyelik olarak çeneme çarpmıştı ve istemsizce nefesimi tutmuştum. Bana göz ucuyla baktıktan sonra elini çekti ve ceketini üzerine giydi .
"Siz o zaman kafanıza göre takılın. Ben işe gidiyorum. Asmin de istediğin zaman gelebileceğini söyledi."dedi Yamaç.
"Saat kaç?"diye sordum.
"Yedi."dedi.
Boşboğazlık yaparak "Dün daha geç gitmiştin." diye sordum.
Bana hesap vermek zorunda değildi, neden sorduysam...
"Hastaneye gideceğimiz için erken çıkacağım. İşleri halletmek için erken gidiyorum."dedi.
"Anladım."dedim.
"Ben üçe doğru Asminler'e sizi almaya gelirim."dedi.
"Tamam. Bizde sanırım on iki gibi gideriz."dedim.
"Tamam. Görüşürüz."diyerek odadan çıktı.
Yamaç gittikten sonra bölünen uykuma devam etmiştim ve Batı ile birlikte uyandığımızda saat 10.00 dı.
''Günaydin." dedi Batı.
''Günaydın.''dedim.
Panikle yataktan kalktı ve "Okul!" dedi.
''Geç kalmadık.Bugün gitmeyeceksin.''dedim.
''Neden?''diye sordu.
''Geç uyuduk ya baban dedi ki Batı uyusun.''dedim.
''Babamı çok seviyoyum.''dedi Batı.
"Batı, kahvaltı da tost yesek olur mu?"diye sordum.
"Oluy ama ketçaplı!"dedi.
"Ketçaplı."dedim gülerek.
Hızlıca kahvaltı ettikten sonra ilk önce kendim hazırlandım ardından da Batı'yı da hazırladıktan sonra evden çıktık.
Elimi sıkıca tutarken "Babam gelmedi. Hastane olmaz." dedi.
"Hastaneye gitmiyoruz."dedim.
"Neyeye?"diye sordu Batı.
"Asmin ablanın yanına gidiyoruz."dedim.
"Gidelim! Bebek tekme atıyo." dedi ve ardından kıkırdadı.
Tatlılığı karşısında kendimi tutamayarak yanağını sıktıktan sonra fark ettiğim gerçek ile adımlarımı durdum.
Asmin ablaların evinin nerede olduğunu bilmiyordum.
"Noydu?"diye sordu Batı.
"Ben evi bilmiyorum."dedim.
"Ben biliyoyum."dedi Batı.
Batı'nın yönlendirmesi sonucunda iki katlı beyaz müstakil bir evin önünde durduk.
Batı elimi bırakarak kapıya koştu ve küçük yumrukları ile vurdu.
"Geliyorum!"diyen naif kadın sesini Batı'nın yanına geldiğimde rahatlıkla duymuştum.
Kapı açıldığı zaman Batı hevesle Asmin abla olduğunu tahmin ettiğim hamile kadının bacaklarına sarıldı.
"Beni babandan daha çok sevdiğini biliyorum."dedi Asmin abla , Batı'ya takılarak.
Siyah saçları ve yeşil-mavi rengin karışımı gözleri ile oldukça güzel bir kadındı.
"Merhaba. Hoşgeldin."dedi bana bakarak.
"Merhaba. Hoşbuldum."dedim.
"İçeri gelin."dedi.
Batı ile birlikte içeri girdiğimizde Batı ceketini kendi çıkardı ve kapının yanındaki basamaklı küçük merdivene çıkarak astı.
Yamaç , evin yakın olduğunu söylediği için üzerime bir şey almamıştım.
Salondaki koltuğa oturduğumda Asmin , "Odana gidip bir bakalım neler varmış."dedi Batı'ya.
"Oyuncak?"diye sordu Batı hevesle.
"Evet. Hem de bir sürü."dedi Asmin abla.
Batı koşarak salondan çıktığında Asmin abla da yanıma oturmuştu.
"Nikaha gelemedik. Kusura bakma. Bu halde yolculuk yapamıyorum."diyerek karnını gösterdi.
"Sorun değil. Zaten ben sadece Yamaç ile evet deyip yola çıkalım çok isterdim."dedim.
"Sanırım akraba sevmiyorsun."dedi.
Salak Duru, yanlış anladı.
"Hayır yani şey anne ve babamın akrabaları baya eski kafalı da o yüzden yani."dedim.
"Anladım."dedi.
"Yenge!"diye neşeyle salona girdi Batı.
"Söyle yengem."dedi Asmin abla.
"Ben bu gece sizde kalıyım ?"diye sordu.
"Bana sorsan kal yengem ama babana soralım. Biliyorsun senden ayrı kalmaya gelemiyor."dedi Asmin abla.
Batı bana bakarak "Kalıyım?"diye sordu.
Tek başıma böyle bir karar vermek istemediğim içim "Babana sorarız,tamam mı?"diye sordum.
Batı aklına bir şey gelmiş gibi hevesle olduğu yerde zıpladı.
"Amcamın yanında soycam, babam evet dey."dedi.
"Yeni nesil gerçekten çok fena. Annecim sende böyle olma."dedi Asmin abla gülerek ve elini karnına yasladı.
"İsim düşündünüz mü?"diye sordum.
"Hala kararsızız. Yamaç ve Yaman'ın isim kavgasını görmen gerek."dedi.
"Neden?"diye sordum.
"Batı'nın ismini Yaman koydu. Şimdi Yamaç bende senin oğlunun adını koyacağım diyor. Yaman da karşı çıkıyor.Beş yaşında çocuklar gibi kavga ediyorlar."dedi Asmin abla.
Batı, Asmin ablanın yanına oturmuş ve küçük ellerini Asmin ablanın karnına yaslamıştı.
"Ne zaman vuycak?"diye sordu .
"Canı ne zaman isterse."dedi Asmin abla ve Batı'nın saçlarını okşadı.
"Oğlumuz ilk tekmesini attığı gün Batı bizimle kalıyordu. Hatta ilk o hissetti zaten. Yaman ve ben oğlumuzun tekmelerini sevinçle hissederken birden ağlama sesi duyduk. Batı oturmuş ağlıyordu."dedi.
"Neden?"diye sordum merakla.
"Bebek tekme attı ya canım acıyormuş, o yüzden ağladı. Yaman ile birlikte zor sakinleştirdik , canımı acıtmadığını söyledik.Şimdi de her defasında tekme atmasını istiyor."dedi Asmin abla.
"Batı burada sık sık kalır mı?"diye sordum.
"Yamaç'ın işleri geç bitecekse kreşten ben alıyorum. Bizde kalır. Odası da var."dedi.
"Anladım."dedim.
Batı , bebeğin tekme atmayacağını anlamış olmalı ki buradaki odasına oyun oynamaya gideceğini söylediğinden Asmin abla rahatlıkla "Kreşi nasıl buldun?"diye sordu.
"Benim pek içime sinmiyor."dedim.
Meraklı çıkan sesiyle "Neden?"diye sordu.
"Benden daha iyi biliyorsundur, Batı ile annen yok diye dalga geçip onu dışlıyorlarmış."dedim.
"Evet."dedi üzgünce.
"Dün Yamaç ile kreşe götürdük, çıkışta tek başıma almaya gittim. Ağlayacaktı neredeyse."dedim.
"Ne olmuş?"diye sordu endişeyle.
"Yeni arkadaşlar edinmiş onlarda benim cici anne olduğumu ve cici annelerin çocuklarını sevmediğini söylemiş. Benim gerçek annem nerede? Beni sevmiyor musun?"diye sordu.
"Dört beş yaşlarındaki çocukları anlayamıyorum bazen."dedi Asmin abla.
"Ben çocukları değil ailelerini suçluyorum. Bu yaşlardaki bir çocuk ailesinden ne görüp duyarsa onu yapar."dedim.
"Haklısın. Yaman ile yeni evlendiğimizde doğdu Batı. Yamaç tabi ilk başta ne yapacağını bilemedi. Annemler ve biz birlik olduk. Büyüttük. Yamaç da çocuk bakmayı öğrenince her şey daha kolay oldu. Batı'nın gerçek annesi olmayabilir ama onu çok seven bir ailesi var. Ve artık sen de varsın."dedi.
"Sevilmeyecek gibi bir çocuk değil. Merhametli. Bir şey sorabilir miyim yanlış anlamazsan?"diye sordum.
"Sorabilirsin."dedi.
"Batı doğduğunda yeni evlenmiştik demiştin."dedim.
"Anladım ne soracağını. Yirmi üç yaşında evlendim. Üniversiteden mezun olur olmaz belki evlenmek çok mantıklı gelmese de evlendim. Yetimhanede büyüdüm. Yaman ile de birbirimizi çok seviyoruz. Beklemeye gerek duymadık."dedi.
"Anladım."dedim.
Asmin abla ile konuştukça daha çok kaynaşmıştık ve sevmiştim . Yirmi altı yaşında olgun bir kadın olabilirdi ama aynı zamanda da kafa dengi bir kadındı.
Şimdi ise Yamaç bizi alıp hastaneye getirmişti.
Asmin abla ve Yaman abi kadın doğum uzmanının yanındayken bizde kapıda bekliyorduk.
"Çok acıycak baba?"diye sordu Batı.
"Amcan hiç canını acıttı mı?"diye sordu Yamaç.
"Hayıy." dedi Batı.
"O zaman korkmana gerek yok."dedi Yamaç.
Batı onu başıyla onayladı ve başını omzuna yasladı. "Tost yedik. Ketçaplı. Güzeldi." dedi.
"Benden çok ketçabı seviyorsun. Alınıyorum." dedi Yamaç.
"Yok, seni seviyom ben." dedi Batı.
Yamaç gülümseyerek Batı'nın sarı saçlarının üzerine bir öpücük bıraktı.
Yamaç başını bana doğru çevirdiğinde "Nasıldı? Asmin ile anlaştınız mı?"diye sordu.
"Evet. Çok tatlı bir kadın."dedim.
"Sevindim."dedi.
Yaman abi ile Asmin abla doktorun odasından çıktıktan sonra Yaman abinin odasına gelmiştik.
Asmin abla gülümseyerek elindeki ultrason fotoğrafına bakıyordu.
Batı babasının elini vurarak önümde durdurduğunda kollarını kaldırarak "Kucak." demişti.Eğilip onu kucağıma aldım.
"Duru, kucağındaki Batı ile şuraya oturun."dedi Yaman abi.
Gösterdiği yere oturduğumuzda Yamaç da yanımıza gelmişti ve Batı'nın kazağının sol kolunu dirseğine kadar açmıştı.
Yaman abi elindeki iğne ile geldiğinde kucağımdaki Batı'nın bedeninin gerildiğini hissetmiştim. Başımı hafifçe eğerek sarı saçlarının üzerine bir öpücük bıraktım.
Başını geriye doğru eğerek omzuma yasladı ve gülümseyerek bana baktı.
"Sana aldığımız oyuncakları gördün mü?"diye sordu Yaman abi.
"Göydüm. Hepsi güzel! Teşekküy edeyim."dedi Batı heyecanla.
Yaman abi ise bu sırada pamuğu koluna sürmüştü.
"Sen iste biz hep alırız."dedi Yaman abi.
"Amca, bu gece sizde kalıyım ?"diye sordu Batı.
"Kal amcam. Neden soruyorsun ki? Gel eve ben burda kalacağım de."dedi Yaman abi.
"Tamam. Baba ben amcamlarda kalcam."dedi Batı.
"Tamam."dedi Yamaç ve eğilip kucağımdaki Batı'nın şakağına öpücük bıraktı.
"Bitti."dedi Yaman abi.
Batı rahatlamış bir şekilde gülümsedi.
Yaman abi onunla konuştuğu için kan alınmasını pek fark ettiğini sanmıyordum.
Batı kucağımdan inmek için hareket ettiğinde izin vermedim.
Kan aldıracağı için kahvaltıdan sonra bir şey yedirmemiştim ve üç tüp kan vermişti. Aniden kalkmaması gerekiyordu.
Yamaç kabanının cebindeki küçük paket meyve suyunu çıkarttı. Meyve suyunu açarak Batı'ya uzattı.
"Bunun hepsini iç, tamam mı?"diye sordu Yamaç.
"Tamam."dedi Batı ve kucağımda kendine daha rahat bir pozisyon bularak meyve suyunu içmeye başladı.
"Neden çocuğa kuru kuru meyve suyu içiriyorsun? Bunu da ye Batı. Bu baban sana bakamıyor hiç , gel bizimle yaşa."dedi Yaman abi ve küçük paketteki keki çıkartarak Batı'ya uzattı.
"Çocuğun yanında saçma saçma konuşma abi. Ben oğluma gayet de bakıyorum."dedi ciddi bir şekilde Yamaç. Yaman abi alaylı bir şekilde söylese de Yamaç alınmış duruyordu.
"Alındın mı sen? Abim şaka yapıyorum."diyerek Yaman abi, Yamaç'ı kolunun altına aldı.
Yamaç sert çıkan sesi ile "Bana Batı hakkında şaka yapma."dedi
"Tamam."dedi Yaman abi ve Yamaç'ın saçlarının üzerine bir öpücük bıraktı.
İstemsizce gülümsedim.
Erkek kardeşlerin aralarında genellikle sert tavırlar hakim olduğu için birbirine şefkat ve sevgi gösteremez gibi bir algı vardı ama Yamaç ve Yaman abi bunun yanlış olduğuna birer örnekti.Olması gereken de buydu.
Yeri geldiğinde birbirlerine sevgilerini gösteriyorlardı.
Tek çocuktum ve bir abimin ya da ablamın olmasını çok isterdim. Kardeşim olsa da olurdu ama artık her şey için çok geçti.
•••
BÖLÜM SONU
Bölümü nasıl buldunuz?
İnstagram ve tiktok : yazankelebek_