--------- Vote ve Yorum Bırakmayı Unutmayın❤------
Medya : Kitap ismi ilham şarkısı ❤✔
Bak bu son perde oyun yok bundan sonra...
Işık yok.
Hiç bir şey yok.
Yok yok yok...
Bir Derdim Var.....içimde...
Bir Derdim Var Artık....tutamam içimde...
*
Uygar veda etmek için Kutay'a dokunmamıştı.
Uygar,Kutay iki günde yorulup kaçsın diye hayatına da dahil olmaya çabalamamıştı.
Gidişini gözündeki yaşla ve elleri cebinde izleyecek de değildi.
Nereye gideceğini,kimin odasına gideceğini bilirken üstelik!
"Gidemezsin!"diye gürletti ceylan gözlü kumral oğlan yeri ve göğü.
Otel odasının kapısını çarpıp Kutay'ın peşinden koridora fırladığında avaz avaz bağırdı.
Kimsenin duyması umrunda değildi.
Kimsenin yadırgaması da umrumda değildi.
"GİDEMEZSİN KUTAY!"diye kükreyerek kapıyı çarparak otel odası koridorunda ilerleyen uzun oğlanın eline yapıştı valizi sürüklemesin diye.
Dolu dolu bakan ceylan gözlerle kükredi yeniden lâcivertlere.
"GİDEMEZSİN!"
"Bambi..."diye fısıldadı Kutay yorgunca.
"Milleti toplama başıma. Müdür yardımcısı gelir yine beni bulur çünkü kesin amına koy...."
Uygar otelin kat koridorunda olduklarını önemsemeden onu susturdu.
Dudaklarını dudaklarına bastırıp dilini kendi ağzının içine alarak susturdu.
Kutay'ın dilini ve dudaklarını zevkle emerken "Gidemezsin..."diye fısıldadı ağzına boğukca.
Kutay sert bir ittirişle birlikte oğlanı duvara yasladığında devrilen valizin gürültüsü de yakalanma korkuları da zerre umurlarında değildi.
Uygar bacaklarını Kutay'ın beline sıkıca dolarken Kutay kucakladığı oğlanı sertçe duvara yaslayıp ağzının içinde dilini gezdirmeyi sürdürdü .
"Ahu gözlüm..."diye inledi Kutay arzuyla.
"Sen beni öldüreceksin...."
Uygar oğlanın boynuna kollarını dolarken kendini daha da bastırıp derin bir soluk koyverdi.
"Gitme.
Benimle kal.
Hep benle kal.."diye fısıldadı Uygar yalvarırcasına.
Kutay buğulu gözleriyle ceylan gözlü kumralın öfkeden kızarmış yanaklarına göz gezdirirken derin bir nefes alıp yeniden gömülü oğlanın dudaklarına.
Ne vardı bu kumralda?
Diğer her şeyden ve herkesten farklı gelen şey neydi.
Öpüşmek dediğin iki dudak arası ıslaklığıydı madem...
Onca öpüşmeye rağmen neden Kutay başkasından bıksa da Uygar'a asla doyamıyordu.
Ya da Uygar neden her dokunuşunda kıvrılıp titriyordu göğüs kafesi yerinden oynuyor gibi.
Kutay oğlanın ince belini okşayıp dolgun kalçalarını avuçlarken Uygar dudaklarını Kutay'ın yanaklarına gömüp burnunu çekti yaşlı gözlerle.
"Gitme..."diye fısıldadı öpücükleri çenesinde gezerken.
"Seçim yapmaya zorlama...Seni sevgilim onu dostum olarak sevmeme izin ver..."
"O defterde yazanları kör olsam okumasam..."diye fısıldadı Kutay burukca oğlanın öpüşü ile gözlerini yumarken.
"O...O hisler alevlenirse,ben dünyayı da Tayfun ile yakarım Bambi....Yakarım...Anlıyor musun?"
"O defterin canı cehenemme."diye yanıtladı Kutay'ın saçlarına parmaklarını dolayan Uygar acıyla.
"Ben sadece seni istiyorum şuan...Kutay bana bir şans ver..."
"Sen bana verdin mi ki?"diye yutkundu Kutay oğlanın boynunu öpen ıslak dudaklarıyla erkekliğinin baskısını hissederken.
Ona değil yedi.
Sanırım yedi ve katları kez sahip olsa da doyamıyor,dahasını istiyordu.
Öyle ki...
Otel koridorunda olduklarını bile umursamadan öğretmenleri ya da öğrencileri de iplemeden oğlanı soyup sertçe becermiyorsa tek sebebi....
Uygar'ın tenini görenin gözlerine izmarit söndürme arzusuydu.
Sigara alevleri ile dağlayabilirdi bakanı...
Dudakları birbirinde dolanırken zaman ve mekanı unutan ikiliye gerçekleri Tayfun'un koridorda yankılanan ayak sesleri eşlik etti.
Kutay gelen kişiye bakmak için arkasına döndüğünde Uygar'ı kucağından yavaşça indirip dudaklarını birbirine bastırdı.
"Böylesi daha iyi..."diye tısladı Kutay sinirle Tayfun'u süzerken Uygar'a.
"Ikimiz için de..."
"BENİ BIRAKIP GİDEMEZSİN!"diye kükredi valize bir tekme daha savuran oğlan.
"Onun odasına!"
"Yaralı Ceylan..."diye mırıldandı Tayfun'un kan dolu suratında yeni izler açmak için kaşınan eliyle ,kontrölden çıkan öfkesiyle Kutay.
"Elveda."
Kutay valizini de alıp asansöre bindiğinde Tayfun sinirli adımlarla yere yumruklarını savuran Uygar'a ilerledi.
"A-Az önceki neydi amına koyayım!"diye gürledi Tayfun sinirle.
"Ne halt yiyorsunuz millet görse....."
"TAYFUN SUS!"diye inledi Uygar ağlamaktan moraran gözleriyle.
"Bak..."dedi Tayfun şişik ve patlak kaşıyla.
"Yemin ederim kendi geldi bulaştı ! Uyardım iki kez uzak dur diye. Dövmeyeceğim ,kavga da yok dedim.
Yalanım varsa ölümü gör ki ben başlatmadım Uygar !"
"Anlamı yok..."diye inledi hıçkırırken Uygar.
"Gitti çünkü...
Terk etti beni..."
"Onun canına okuyacağım ! Biliyordum o piçin sana umut verip seni ortada bırakıp..." Tayfun sıkılı yumruğuyla merdivenlere adımlarken Uygar hıçkırıp bir yumruk savurdu duvara.
"Bu yüzden işte ! Bu yüzden ! Bi dakika...Bi dakika bile anlaşamıyorsunuz!"diye inledi Uygar acıyla.
"O senden... sen ondan..."
"Uygar, tek bir dalaşmamızda okuldan atılacağım biriyle sevgili olacaksan..."dedi Tayfun kırgınca. "Ben kimseye bulaşmıyorum. Merak etme. Gidip dayılanmadım,hesap soran o.
Ama kusura bakma sevgilimin yanında yumruk yediğimde de elim armut toplamıyor..."
"Sen de yapma !"diye kükredi Uygar.
"Onunla sevgili olacaksan seçim senin."dedi Tayfun omuz silkip. "Kardeşimin bir bildiği var der sineye çekerim.
Ama Kutay en ufak bir şekilde seni bir daha ağlatırsa o ilişkide oturup elim kolum bağlı...."
Uygar sinirle odaya adımlarken Tayfun delirmiş gibi kapı tekmeleyen ,yumruklayan oğlana bakındı.
Bu çocuk akşamları klasik müzik dinleyerek uyuyan,satranç oynayan ve dünya klasiklerini modern klasikleri lisede okuyup bitirmiş olan çocukla aynı mıydı!
"O..O çocuk aklını karıştırıyor!"diye inledi Uygar sinirle.
"H-hep...O..."
"Oğlum!"
Uygar eşyaları duvarlara fırlatıp sınır krizi eşliğinde buram buram Kutay kokan çarşafa gömülüp ağlarken Tayfun şaşkınca bakındı.
"L-lan sana noluyo!"
"Onu..."diye fısıldadı Uygar sinirle deftere uzanıp onu duvara fırlatarak çiğnerken ayağında.
"Onu neden başlamadan kaybettim biliyor musun! Bu sikik defter yüzünden. Bu sikik defter olmasa bana da o bücür kadar güvenirdi bu siktiğimin defteri..."
Uygar paralarcasına defteri sağa-sola fırlatıp savururken çığlık savurup durmaksızın yaprakları buruşturuyordu avucunda.
Siyah kaplı defter idi bu.
Senaryo defteri.
Tayfun şaşkınca deftere koşarken Uygar hıncını defterden çıkararak yeniden tekmeler savuruyordu.
"Dur !"
Tayfun biliyordu senaryo defteri Uygar'ın kıymetlisi idi.
Tüm perdeler sahneler yazılıydı.
Replikler doluydu.
Hatta tiyatro klübünden bağımsız kendi de senaristliğe girişiyordu....
"Lan dur!"dedi Tayfun yılların emeği olan defteri sinir krizi geçiren Uygar'ın elinden alırken.
İki tane senaryo defteri vardı ama Tayfun şimdi daha önce görmediği kalınlıkta olanı tutuyordu ellerinde.
Yavaşça oğlanın yırtmaması ve pişman olmaması için cebine koyarken eğer hasar varsa onun için tamir edecekti.
Bu nedenle aldı defteri kendine Tayfun.
"Manyak mısın dur !"diye gürlediği oğlan avaz avaz inletiyordu onun ismini.
"B-ben Kutay'ı istiyorum...."diye inledi Uygar acıyla.
"K-Kutay gelsin...Kutay...Kutay bana güvense..."
Tayfun defteri cebine alıp sakince bakındı Uygar'a.
Krizin geçmesini bekleyecekti
Bu esnada Kutay kararsız bir biçimde Kaan'ın kaldığı odaya gelmişti.
Bugün gezinin son gecesiydi ve yarın sabahtan sonra gideceklerdi lakin Kaan'ı rahatsız etmek istemese de...
Belki de diğer Kaan'a gitmeliydi lakin onlar geceleri fazla sigara içip kokutuyordu her yeri.
Kapıyı açan mavi gözlü ufak oğlan irileşen gözlerle "Hııiii!"diye bağırdı. "KUTAYYYY!"
"Naber,Junior?"dedi Kutay zoraki bir tebessümle.
"Hâlâ misafir kabul ediyor musun?"
"Sen bana.."dedi Kaan heyecanla gülümserken.
"Benimle mi kalacaksın sahiden !"
"Ee? Davet yok mu?"dedi Kutay alayla.
" Yüzüne ne oldu Kutayyy?"dedi oğlan endişeyle.
"Yine o serseri Tayfun ile mi kavga ettiniz ! O sataşıyor sana.. Kıskanıyor seni..."
Kaan acele adımlarla içeri adımlayan Kutay'ın peşine adımlarken " Krem süreyim mi?"
"Sağol,acımıyor fiziksel..."diye yutkundu Kutay dalgınca.
"Bitki çayı getireyim mi. Bak hemen yaparım..."dedi Kaan telaşla.
"İyiyim."diye geçiştirdi Kutay boş yatağa uzanırken.
"Sen nasılsın hastaydın!"
"İyiyim..."dedi Kaan tebessümle.
"Benimle kalacağını söyleyince...Şaka ettin sandım..."
"Neden?"
"Bilmem...Sen..."diye mırıldandı Kaan onun yanına oturup bağdaş kurarken çipil mavileriyle tebessüm etti.
"Sen çok çok süper birisin ve...Benimle takılmak havalı olmaz diye..."
"Kim demiş?"dedi Kutay dalgınca.
"Eminim herkes seninle takılmak istiyordur ama sen benimle kalacaksın! Yani seninle takılacak olmak çok güzel olacak..."diye mırıldandı Kaan neşeyle.
"Çok şanslıyım dimi!"
"Kimsenin asla..."dedi Kutay titreyen sesiyle gözünden bir damla yaş damlarken.
"Hayatım boyunca kimsenin ilk tercihi olmadım,bir tercih de olmadım.
Siktir et..."
"Edemem..."diye mırıldandı Kaan azarlarcasına...
"Niçin kalbin kırık! Yemeğe gidince benim tatlımı yiyebilirsin...düzelir mi moralin..."
"Yemek yemeyeceğim..."diye fısıldadı Kutay dudak ısırıp. "Biraz uyusam iyi olur...Yorgunum.
Ve..."
"Sen yemezsen ben de yemek yemem!"diye gürledi Kaan kollarını birbirine dolarken.
"Saçmalama..."
"Arkadaş değil miyiz! Anca beraber. Kanca beraber.!"
"Oğlum saçmalama!"dedi Kutay sinirle.
"Yoo,saç malanmaz taranır..."diye kikirdedi Kaan başını yana eğip.
Kutay buruk bir gülüşle oğlanın saçlarını dağıtırken "Sakız gibisin lan sen. Ne yapışkan bir şeysin..."
"Öyle yapışmaz ..Bak böyle olur yapışmak..." diye kollarını sardı Kutay'a doğru Kaan.
"Benle yemeğe gelmezsen...Yapışırım!"
"Oğlum cidden..."dedi Kutay sinirle.
"Modum yok..."
Kaan dudak büzerken Kutay kırgınca bakan oğlana bakındı dalgınca.
"Sen yemezsen üzülürüm..."diye fısıldadı Kaan gözleri sulanırken. "Yemezsen hasta olursun..."
"Geberirim inşallah..."diye mırıldandı Kutay huysuzca.
"Anlamadım?"
"Küçük ve sevimlisin benden başka bir aktiviten yok mu diyorum ufaklık?"diye alay etti Kutay.
"Aslında...Ne zamandır seninle tanışmak istiyordum...Okula geldiğimden beri..."diye itiraf etti Kaan utançla.
"Ne!"
"Yani keşke senin kadar havalı bir arkadaşım olsaydı!"diye gülümsedi Kaan.
"Ya da...keşke benim...se...Her neyse. Çikolata yer misin..."
"Yerim.."dedi Kutay bıkkın bir nefesle.
Kaan elini tutup yatakta çekiştirirken "Haaadiii kafeteryayaaa!"
"Senden kurtuluş yok mu?"dedi Kutay alayla göz devirirken.
"Cıkkkk!"
Kutay Kaan ile birlikte koridordan asansöre bindiğinde ölüm sessizliği hakimdi.
Tayfun cebinde kara kaplı bir defterle asansördeyken Kaan alaylı bir bakışla Tayfun'u süzüp girdi Kutay'ın kolunun altına.
"Ben yine üşüyorum Kutay..."diye gülümsedi Kaan.
Tayfun'un kararan gözleri kapkara lâcivertlere kesildiğinde ikisi de birbirlerini yok saymaktan cinnet geçirmek üzereydi.
Zira bu sefer Kutay değil Tayfun kavga başlatacak kadar öfkeliydi Uygar'ı darmadağın halde krizlere sokan serseriye...
******************
Yazar mutfağından tarif...sıcak sıcak fırından...
Bolca smut.
Bolca soft.
Bolca aşk...
DELİ DANA GIBI KAOS