Düştüğüm yerden yavaşça kalktım ve sersem adımlarla banyoya gittim. Çünkü Annem beni zorla da olsa o davete götürecektir. Bende daha fazla incinmemek için dediğini yapacaktım. Yoksa olacakları bende biliyorum.
Banyoya gidip aynanın karşısında durdum. Şuan o kadar kötü görünmesemde şiddet gören bir genç kız ne kadar iyi olabilir ki. Düşüncelerim eşliğinde sıcak suyu açtım. Su dolarken bende üzerimdekilerden kurtuldum. Şakayık çiçeği özlü duş jelimi suyun içine döktükten sonra bende içine girdim.
Su yorgunluğumu alırken bende suyun içinde birkaç saat kaldım. Artık geç olduğunu düşünerek saçıma şampuan doktum ve hemen köpürttüm. Saçımı yıkadıktan sonra lif'i elime aldım. Vücudumu liflemeye başladığımda morluklara gözüm ilişti. Kötü duruyorlar. Genç bir kızın bedeninde kötü duruyorlar. Daha fazla üzülmemek için onları görmezden geldim ama morlukların üzerine gelince canım acıyordu. Bazı morluklar rengini değiştirse de diğer yerler hep mosmordu.
Banyoda işim bitince bornoz üzerime geçirdim. Duştan çıktıktan sonra kurulandım ve hemen iç çamaşırlarımı giyinip üzerine de beyaz salaş gömleğimi giyidim ve altımda siyah İspanyol paça bir pantolon giyip gömleğin yakalarını pantolonun içine koydum. Uzun ve hafif dalgalı olan saçlarımı üsten salaş bir topuz yaptım. Tek sıkıntım yüzümdeki morluklar ve yaralardı. Onlarıda kapatıcıyla kapattıktan sonra bir ruj ve rimelde sürdükten sonra hazırdım.
Ellerimdeki ve boynumdaki morlukları görünce onlarıda kapatmam gerekitiği i düşündüm ve hemen kalatıcıyı elime aldım. Onlarıda kapattıktan sonra şakayık özlü parfümümü sıktım ve boynuma mirayı aldığı papatyalı kolyeyi taktım. En sevdiğim çiçek paptyayfı bundan dolayı papatyalı şeylere bayılırdım. Aynanın karşısına geçtim ve kendimi baştan aşağıya süzdüm. Uzun zaman olmuştu bu kadar şık görünmeyeli. Diye düşünündüm. Şimdi hazırım.
Morlukları kapatmış olmam canımın yanmasına neden oldu ama bedensel değil ruhsal. Ne acı değil mi? Bana bunu yapan ailem ama ben buna katılanıyorum. Ama orası öyle değil. Başım neler geldi bir bilseniz. Daha anlatacak çok şey var ama ben şuan bunu anlatmak istemiyorum.
Uzun zamandır bu kadar güzel görünüyordum. Güzel görünmek beni mutlu etmişti. Bende daha dayanamadım ve elime telefonu alıp fotograf çekilmeye başladım.
En az elli tane çekilmişimdir. Hepsi çok güzelleri birini hesabımda paylaşacaktım ama hepsi çok güzeldi. Kara veremiyince miraya bir mesaj attım.
Asena : Miray sana fotograf atacağım hangisi güzelse söyle hesabıma koyacağım.
Yazdım ve ardından fotograflarımı attım. Ben gönderir göndermez mesajlarım mavi tik oldu. Benimde en beğendiğim fotografı seçti.
Miray: dur bir dakika düğün değil bayram değil sen niye süslendi.
Yazmıştı. Miray da Arda gibi çok meraklıydı ve şuan bunu öğrenmese kalkıp bize bile gelirdi. Bende onu açıklığa kavuşturmak için yazdım.
Asena: misafirimiz var kanka annem hazırlanmam için ısrar edince kıramadım. Ondan bu haldeyim.
Israrıda bana şiddet konusu dayı bence.
Mirya: kim geliyor ki?
Asena: bilmiyorum kanka ama önemli biri olmasını planlıyorum.
Miray: seni istemeye geliyorlarmış. O zaman çok güllerim.
Asena: kızım ne saçmalıyorsun sen ya.
Sanırım artık merakı geçmişti ve saçmalamaya başladığına göre onu burada bıraka bilirim.
Mirayın beğendiği fotografı hesabıma koydum altına da güzel bir açıklama yazdım ve gelecek olan beğenileri merak etme başlasam da onu bekleyemezdim. Kalktım ve dağıtmış olduğum banyoya gidip orayı topladım. Ardından gelip odadaki eşyaları topladıktan sonra. Yorulduğum için dinlenmeye karar verdim.
Yatağımın üzerine oturdum ve hemen telefonumu elime aldım. Babaannemin hattını taktım ve ardaya yazmaya karar verdim.
Bayan yaramaz : selam ardacık.
ARDA : selam anonim.
Bayan yaramaz : Nasılsın, ne yapıyorsun?
ARDA : iyim akşam davet var oraya hazırlanıyorum sen?
Ne davet mi? Bu kadar da tesadüf olmaz diye düşünsemde yinede sordum.
Bayan yaramaz : kimin bu davet? Yani sizi mi davet ettiler?
ARDA : hayır amcamın. Bir kızı beğenmiş de tanışma yemeğine gidiyoruz.
Oh be sanırım bizimle bir alakası yoktu.
Bayan yaramaz : hmm o zaman ben seni bırakayım hazırlan. Hadi kolay gelsin ardişkom.
ARDA : teşekkür ederim anonim.
Yazmıştı mesajına cevap olarak kalp emojisi attım ve hemen mesaj yerinden çıktım. Telefonun ekranını kapattım.
Telefonumu pantolonumun arka cebine koydum. Ayağı kalktım ve kapıya yöneldim. Kapının önünde durdum kapıyı açmaya çalıştım ama kilitli olduğu için açılmadı. Ben arkamı dönüp yatağa giderken kilit açılma sesini duyunca kapıya baktığımda annem gelmişti.
Beni gözleriyle süzdü. Hoşnut olmuş gibi sırıttı. "Hazırsan gel aşağıya bana yardım et." dedi soğuk bir sesle.
Lafa salladım. Annem önden ben arkasından merdivenleri indik ve mutfağa yöneldik. Mutfakta tezgaha baktığımda annem bütün yemekleri yapmıştı ama sadece tatlı eksikti Annem bana döndü "sen tatlıyı yap bende giyinip geliyorum." dedi ve cevabımı brklemeden mutfaktan çıktı. Arkasından öylece bakıp kaldım.
Bende tatlı malzemelerini çıkardım ve tatlıyı yapmaya başladım. Tatlı bitmişti fırına vurduyordum ki annem geldi. Çok şık olmuştu. siyah kemerli ve tüllü çok şık bir tulum giymişti. Saçlarını da benim gibi topuz yapmıştı. Sanırım bende güzel olmuştu.
Annemden gözlerimi alıp tatlıyı fırına attım. Annem yanıma geldi. Sanırım yine emir yağdıracaltı.
"git sofrayı hazırla misafirler yoldaymış. Ben fırına bakarım" dedi beni salona yollarayak.
Salona geldim ve yemek masasını örtüsünü örttüm, çiçeği de yerine yerşeltirdikten sonra tabakları ve bıçakları yerleştirdim. Son olarak ekmekler kalmıştı ki kapı çaldı. Ekmekleri masaya koyduktan sonra kapıyı açmaya gittim.
Kapıyı açınca ilk babam girdi ardında ardanın annesi, babası, kardeşi ve amcası elimde bir çiçekle önümde durdu çiçeği bana uzatı. Ben daha olanların şokunu atlatamadan çiçeği elime tutuşturdu. Şaşkınlıkla alırken göz kırpıp içeriye girdi. Ardında....
ARDA bu olamazdı deği mi? Ben şaşkınlıkla ona bakarken o elindeki gülleri bana uzattı. Sanırım oda şaşırmıştı. Bunu oda beklemiyordu.
Neydi şimdi bu? Bunların bizim evde ne işi vardı? Ben mi kabusun içindeydim yoksa olanlar bir hayal miydi?
Aklımda bu düşünceler dönerken ardanın mesajda yazdığı şey belirdi gözümün önünde :
Amcam bir kızı beğenmiş de onunla tanışma yemeğine gidiyoruz.
O kız ben olamazdım değil mi? Yani reşit olmamış bir kızı 30 yaşında bir adama vermezlerdi değil mi? Herşeyi yapan ailem bunu yapmamıştır değil mi? Evliliğimide kabusa çevirmemişlerdir değil mi?
Bu sorular beynimi kurcalarken herkes içeriye geçmişti ve kapı açık bende önünde elimde çiçeklerle öylece dışarıya bakıyordum.
Nefes alamıyordum bu düşünce benim nefes almamı hatta bütün fonksiyonlarının durmasını engellemişti. Şuan yüzüme çarpan rüzgar bile nefes almama izin vermiyordu. Ne olur bunu yapmamış olsunlar? lütfen bunu yapmasınlar! Yapmadan benim fikrimi alırdılar değil mi? Bunuda kafalarına göre yapmazlardı değil mi?
Kafamın içinde dönen değil miler? Ağlamama yol açsalarda şuan bunu burda sevdiğim çocuk ve ailesinin karşısında yapamazdım.
Beni Düşüncelerimden sıyıran şey babamın bağırması olmuştu.
"Asena kapıyı kapattı içeriye gel güzel kızım" bu dediği şaşırmam sebep olmuştu. Çünkü babam bana asla böyle şeyler demezdi aile yakınlarıma gösteriş için bile sena derdi ama normalde veni bir mal gibi göründü. Şunu çağır! Bu nerde kaldı!
Şuan Bana gerçek ismimle seslenmesine mi şaşırdım yoksa güzel kızım demesine mi bilmiyorum ama bu söylediği şey beni biraz daha şoka soksa da annemin kolumdan tutup çekiştirmesi sonucu kendime geldim.
Selam canlarım. Nasılsınız?
Ben iyi değilim. Bu bölümü yazarken benim canım çok yandı ama Asena nasıl onu bilemiyorum.
Sizce o adam asenayı gerçekten seviyor mu?
Yada Asenanın ailesi bunu Asena ya gerçekten yaptılar mı?
Yada Asena o adamla evlenecek mi?
Cvp yorumda bekliyorum.