In life you’ll realize that there is a purpose for everyone you meet. Some will test you, some will use you, and some will teach you. But most importantly some will bring out the best in you.
PREVIEW:
"Mahal na mahal kita. Sa susunod na sasabihin ko sayo ang mga salitang yan pangako maririnig mo na"
Chapter 36 :
Mike's POV
"Damn! Where is Gabril??!!" hindi ko na alam ang gagawin ko!
"Calm down Mike." Sabi ni Runo. Paano ako kakalma kung ganitong wala pa sya!!
"Shit!" Napaupo ako sa sofa habang hawak ko ang noo ko. Di ko alam kung anong gagawin ko pag nawala sya. Hindi ko alam!
"Tara Nico pumunta tayo sa pulis, magpatulong tayo sakanila." natataranta na din si Kinah.
"Babe hindi pwede, hangga't wala pang 24 hours na nawawala si Gabril hindi sila aaksyon"
"My god! What if my bestfriend was in danger?! Paano kung.. Kung.. Huhuhu" tangina! Hindi pwede 'to! Hindi pwedeng tumanga lang ako dito! Hahanapin ko si Gab! Hahanapin ko sya!
"Mike where are you going?"
"Mike!" sigaw nilang lahat. Nagmamadali kong tinungo ang kotse ni Runo na nakaparada sa parking lot.
Napahinto ako. "Shit! Susi!" tangina talaga! Kung kelan ka nagmamadali saka ang daming nakakalimutan.
"Eto pare!" sabi ni Runo sabay hagis ng isang malit na bagay papunta saken.
Saka na kita pasasalamatan! Sabi ko sa sarili ko. Pumasok na ako sa kotse tapos ay pinaharurot ko iyon. Wala akong pakialam kung sino pa ang nakaharang sa daan, ang importante mahanap ko ang babaeng mahal ko.
Dala na siguro ng magulong utak ko napadpad ako sa kung saan saan, sa cliff, sa simbahan, sa public market, sa mall, kahit sarado na ang mga establishmento ay nagbaka sakali pa din ako. Tatlong oras na kong paikot ikot pero di ko pa din nakikita si Gabril.
Napahinto ako sa tapat ng bar ni Runo "Gab where are you?" sabi ko kasabay ng pagngilid ng luha sa mata.
I've tried to call her, pero unattended. I've texted her phone but she doesn't reply. Damn! I'm worrying! I badly miss her!
"Gab please come back to me" sana okay ka lang, sana walang masamang mangyari sayo. Bumalik ka na saken, parang awa mo na.
TOK TOK TOK
Napalingon ako sa taong nasa labas ng sasakyan ko. Si Nico. Sumenyas sya na lumabas daw ako.
"Nakita mo na ba sya?" tanong nya. Napailing ako.
"Shit! What are we going to do?!" gaya ko. Maluha luha na din sya.
I keep silent.
"Mike ano'ng gagawin naten?!" di ko sya masagot, iniisip ko si Gabril. Sya lang ang nasa isip ko. Sana okay lang sya, hindi ko mapapatawad ang sarili ko 'pag may masamang nangyari sakanya.
"Mike!!" pareho kameng napalingon.
"Ano? Nakita mo na ba si Gab?! Nasaan sya?! Ha? Nasaan sya?!" sunod sunod na tanong ni kinah. Napailing ulit ako, napaiyak sya.
"Where is my bestfriend? Huhuhu" niyakap sya ni Nico, napayuko ako. Kasalanan ko 'to! Kasalanan ko kung bakit sya umalis. Kasalanan ko!
BEEEEEEPPPP..
Napaangat bigla ang ulo ko. Mula sa malayo natanaw ko kung sino ang nasa loob ng sasakyan, nakahinga ako ng maluwag. Kaso biglang bumaba ang isang lalake. Para akong tubig na nanigas sa kinatatayuan ko, gan'on din sila Nico.
"Excuse me, did you know that girl?" sabi nya habang tinuturo ang babae sa loob ng sasakyan nya. Napaigtad ako, para akong nagising sa katotohanan. Hindi ko na sya sinagot, instead, I run towards his car.
I grabbed her, I hug her very tight. She's drunk, a little bit tipsy and lousy. I get off to the car. She's asleep, I heard nothing but her breathe.
"Gosh! Is she okay?" tanong ni Kinah.
"Yeah. Lasing na lasing sya kanina"
"Ano'ng ginawa mo sakanya?!" matigas na sabi ko.
"Easy bro. Wala akong ginawa sakanya" palalampasin kita ngayong hinayupak ka!
Iniwan ko sila, kinarga ko na si Gab at dinala sa suite namen. Hiniga ko sya sa kama saka niyakap ng mahigpit.
"Nagalala talaga ako sayo ng sobra Gabril, please don't leave me again" naramdaman ko syang gumalaw
"M-mike? *hik* are you my *hik* husband?" she asked.
"Yes baby, I'm your husband" I respond.
"You *hik* know what?"
"Gab.."
"You're an idiot!" she said. Nanahimik lang ako.
"You're stupid!" sarkastikong sabi nya.
"You're fool!" she smiled bitterly.
"You always hurt me! *hik* And I hate you because you're always hurting me!" dun na sya tuluyang umiyak, niyakap ko sya ng mahigpit.
"Stop crying Gab, please.." hindi ko alam kung ano'ng sinasabi nya, sinasaktan ko sya? Paano? Ako nga tong nasaktan nang makita kong nasa sasakyan sya nung gagong.. Sino nga ba yun?!
"Y-you're so *hik* manhid! Huhu"
"Gabril hindi kita maintindihan"
"Hindi mo k-ko *hik* maintindihan? Haha! *hik* akala ko ba mat-matalino ka?" ano bang problema nya?
"Gab hindi na talaga kita maintindihan" kumalas sya mula sa pagkakayakap ko. Pinunasan nya ang luha sa mga mata nya, saka muling nagsalita..
"You're an idiot! You're a walking stone!" alam kong lasing pa din sya, siguro nga nasasabi nya lang yun dahil lasing sya.
"Magpahinga ka na Gab, please" hahawakan ko sana sya kaso bigla nyang tinabig ang kamay ko
"You're like a robot Mike, alam mo ba yun?" napa awang ang bibig ko. Di ko na talaga sya maintindihan, ano bang problema nya?
"Ako? R-robot?"
"Matalino ka nga, kaso napakamanhid mo! *hik* Para kang robot, walang pakiramdam. May utak ka nga pero wala ka namang puso, nakakagalaw ka pero hindi ka naman nakakaramdam." para naman akong binuhusan ng malamig na tubig, nabigla ako sa mga narinig ako. Hindi ko talaga maintindihan. Manhid ba talaga ako?
"Gab s-sorry.." ewan ko! Tangina! Ang laki ko talagang gago! Dahan dahan na syang humiga, muli, ginawa nanaman nya ang ayaw ko.. Ang umiyak.
"Mike mahal kita"
"Mike mahal kita"
"Mike mahal kita"
DUB DUB
DUB DUB
DUB DUB
"Mahal na mahal kita"
DUB DUB
DUB DUB
DUB DUB
Sandaling katahimikan ang nanatili sameng dalawa, totoo ba ang narinig ko? Totoo ba ang sinabi nya? Mahal nya ako? Totoo ba yun? O dahil lang sa lasing sya kaya nya nasabi yun?
Para akong lumulutang sa kawalan, masaya ako, nakangiti. She's amazing. Paano nya nagagawa saken 'to?
"Gabril mahal din kita" mahinang sabi ko ngunit wala akong narinig na kahit anong salita mula sakanya.
"Mahal kita, mahal na mahal" wala pa din kahit na isang salita.
"Gab?" hinawakan ko sya sa balikat at unti unting iniharap sakin.
Napakamot ako sa ulo ng makita ko syang tulog na. "Hay.. Sinabotahe mo nanaman ang pagtatapat ko sayo, pangalawang beses na 'to." napangiti ako.
"Mahal na mahal kita. Sa susunod na sasabihin ko sayo ang mga salitang yan pangako maririnig mo na" yun na lang ang nasabi ko. Hinalikan ko sya sa noo at hinayaan ko na syang matulog ng mahimbing.
Zzz
***
Hello there! How are you? Sorry medyo matagal na ang UD ko, busy kasi ako sa school e. any ways, maraming salamat pos a mga nagtyatyagang magantay ng UD ko. Labyow! Hehe Godbless guys, ingats.
Am sorry sa mga typos, wala ng edit edit ito e. peace ..V.
- MShopeless