Zawgyi
အခန္း ၇၈: ေသခ်င္ေနတာလား
Mary၏မ်က္ႏွာအမ်ားစုကို မိုးကာမွဦးထုပ္ျဖင့္ ဖုံးအုပ္ထားၿပီး လက္ရွိတြင္ သူမ၏မ်က္ႏွာသည္ သူမပတ္ဝန္းက်င္မွ အပူခ်ိန္ကဲ့သို႔ ေအးစက္ေနသည္။
"လႊတ္လိုက္စမ္း! ထြက္သြား!"
သူတို႔သုံးေယာက္ထဲမွာ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးအတိုဆုံးက ေလခြၽန္လိုက္တယ္။ "အို! hot girl!!"
ညိဳညစ္ႏြမ္းေနေသာ သူသည္ ၿပဳံးၿပီး "သူမၾကည့္ရတာလွပုံရပဲ!"
အျခားတစ္ေယာက္က Mary၏မ်က္ႏွာတစ္ဝက္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ "ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိမ့္မယ္။ ငါတို႔နဲ႔အတူ သူမကိုပါ ေခၚသြားရေအာင္!"
သူတို႔သုံးေယာက္က inflatable boatကိုေျမႇာက္ၿပီး Maryကို သူတို႔နဲ႔အတူ ေခၚသြားဖို႔ ႀကံစည္ၾကတယ္။
Maryလဲက်သြားၿပီး ျပန္ထဖို႔ ေလွနံေဘးကို လွမ္းဆြဲလိုက္ရတယ္။
သူမ၏မ်က္ႏွာေပၚရွိ မိုးေရစက္မ်ားကို ဖယ္ရန္ လက္ကို ေျမႇာက္လိုက္သည္။ သူမ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနဲ႔လူကို လက္ျဖင့္ပုတ္လိုက္သည္။ "ေဟး!"
သူက လွည့္ၾကည့္ၿပီး သူမကို မ်က္စိမွိတ္ျပသည္။ "ေဟး! စိတ္မပူပါနဲ႔ ခ်စ္ေလး! ငါတို႔ မၾကာခင္ ငါတို႔တိုက္ခန္း ေရာက္ေတာ့မယ္။ လတ္ဆတ္တဲ့ေပါင္မုန႔္၊ ေကာ္ဖီပူပူနဲ႔ ႏြားႏို႔၊ ပိုအေရးႀကီးတာက ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ အိပ္ရာႀကီးတစ္ခု ရွိတယ္! ငါတို႔ အဲ့ေရာက္ရင္ အခ်ိန္ေကာင္းရွိလာလိမ့္မယ္!"
Maryက "ရွင္ေသခ်င္ေနလား"လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။
ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႔လူက သူ မွားၾကားမိတယ္လို႔ ထင္ေနတယ္။ "မင္းဘာေျပာလိုက္တာလဲ?"
သူမတုံ႔ျပန္မီ Maryသည္ သူမ၏လက္ကို ေဝွ႔ယမ္းကာ ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႔လူရဲ႕နားထင္ကို လက္သီးျဖင့္ ထိုးလိုက္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနဲ႔လူက ေအာ္ဟစ္ၿပီး မိုးေရထဲ လဲက်သြားၿပီး အၾကာႀကီး ျပန္မထႏိုင္ဘူး။
အသားညိဳညိဳလူသည္ အျမန္ေက်ာ္သြားကာ ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႔လူကို ေရထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနဲ႔လူက သတိေမ့ေနၿပီ။
လက္သီးတစ္ခ်က္ပဲ ထိုးလိုက္တာေလ။
ဒီမိန္းမ... သူမက ဘယ္သူလဲဟင္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး Maryကိုၾကည့္ဖို႔ ေခါင္းကို အျမန္လွည့္လိုက္ေပမဲ့ Maryက သူတို႔ထက္ ပိုျမန္တယ္။
Maryသည္ ေလွေပၚမွ ခုန္ဆင္းေနၿပီျဖစ္သည္။ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္က အရင္လွည့္လိုက္ေတာ့ သူမက အသားညိဳညိဳလူရဲ႕မ်က္ႏွာကို လက္သီးနဲ႔ ထိုးလိုက္တယ္။
ထိုလူသည္ ထိုးခံရမွသာ သူမ၏ခြန္အားကို သိသြားသည္။
ဒီခြန္အားသည္ မေတာ္တဆသက္သက္မဟုတ္ေပ။
ႏွစ္ေယာက္သား လက္သီးေတြကို တင္းတင္းဆုပ္ၿပီး ျပန္တိုက္ဖို႔ ေရွ႕ကို ေျပးသြားၾကတယ္။
Maryက ေနာက္မဆုတ္ဘူး။ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ သူမ လုံးဝ မေၾကာက္ဘူး။
ထိုးႀကိတ္တယ္!
ကန္တယ္!
လွည့္ပတ္တယ္။
ေရက သူတို႔ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေတြကို ထိန္းထားေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ပိုၿပီး ညံ့ဖ်င္းေနတယ္။
Maryသည္ ပို၍ျပင္းထန္စြာ တိုက္ခိုက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦး ဆုတ္ခြာသြားသည္။
Maryသည္ လမ္းမီးတိုင္၏ေနာက္ဘက္သို႔ သြားသည္။ လမ္းမီးတိုင္ကို ကိုင္ရင္း လွည့္ကာ ပ်ံလိုက္ၿပီး ကန္လိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ျပင္းထန္စြာ ကန္ခံရၿပီး ခါးကို ထိသြားၾကသည္။ ေလွကိုခိုးယူဖို႔ ေအာက္ထပ္ကို မဆင္းခင္ ဒီအမ်ိဳးသမီးကို အားနည္းတယ္ဆိုၿပီး ဘာလက္နက္မွ မယူလာခဲ့တာကို သူတို႔ေနာင္တရသြားတယ္။
သူမသည္ အလြန္ကြၽမ္းက်င္သည္ကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦး ထြက္ေျပးရန္ ႀကံစည္ခဲ့ၾကသည္။
ရွက္စရာေကာင္းေပမယ့္ ဒီတစ္ႀကိမ္ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ တကယ့္ပန္းတိုင္ကို မေမ့ခဲ့ၾကဘူး။
အဝါေရာင္ inflatable boat..
သူတို႔ေလွကို ယူၿပီး ေျပးသြားတာကို Maryျမင္တဲ့အခါ ခ်က္ျခင္းပဲ သူမရဲ႕ ေသနတ္ကို ထုတ္ၿပီး ေယာက္်ားရဲ႕လက္တစ္ဖက္ကို ပစ္လိုက္တယ္။
"အား!" ေသြးမ်ားသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ထိုလူ၏ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ရွိ ဗြက္အိုင္မ်ားကို အနီေရာင္ေျပာင္းသြားသည္။
Maryသည္ ေရွ႕သို႔ တိုးသြားကာ အျခားလူ၏လက္ကို ဆက္လက္ ပစ္ခတ္သည္။
"ဝွစ္"
က်ည္ဆန္တစ္ခုသည္ Mary၏လက္အေနာက္သို႔ ထိသြားသည္-
ပူစပ္ေသာေဝဒနာေၾကာင့္ Mary၏လက္မွ ေသနတ္လႈပ္ခါသြားၿပီး ေရထဲသို႔ ျပဳတ္က်သြားသည္။
တစ္ေယာက္ေယာက္ ရွိေသးတယ္။
Maryသည္ က်ည္ဆန္လာရာေနရာသို႔ အျမန္ၾကည့္လိုက္သည္။
သူမေရွ႕က ငါးထပ္ျမင့္တိုက္ခန္း။
အေပၚထပ္တြင္ လက္ထဲတြင္ စႏိုက္ပါ႐ိုင္ဖယ္တစ္လက္ကို ကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ ကုတင္ေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးရွိသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ဆက္ပစ္ျခင္းမျပဳဘဲ သူမကို ေငးၾကည့္ေနသည္။
ထိုေယာက္်ား၏အၾကည့္ကို လွမ္းျမင္လိုက္ရာ Maryသည္ သူမ၏တစ္ကိုယ္လုံး တုန္လႈပ္သြားသည္။
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သူမ မတိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
Maryက ေအာက္ကိုငုံံ့လိုက္ေပမယ့္ သူမရဲ႕ပစၥတိုကို ရွာမေတြ႕ေတာ့ဘူး။ ေမ်ာပါသြားတာေသခ်ာၿပီ။
သူမလက္ေနာက္က ဒဏ္ရာက ေရထဲမွာ စိမ္ထားသလိုျဖစ္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ေသြးေတြ ဖုံးလႊမ္းသြားတယ္။
Mary လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမရဲ႕inflatable boatကို တိုက္ခန္းထဲကို သယ္သြားတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သူမ အံႀကိတ္ကာ လွည့္ကာ ထိုေနရာမွ အျမန္ထြက္လာသည္။
အေပၚထပ္မွ လူသည္ Mary၏ထြက္ခြာသြားေသာပုံရိပ္ကို ဝမ္းနည္းေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။
သူ႔မွာ ထိုကဲ့သို႔ သန္မာေသာလူကို သတ္ရန္ ဆႏၵမရွိေပ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သူကိုယ္တိုင္ သူတို႔ကို တိုက္ခိုက္ရမယ္!
လက္ေအာက္ငယ္သားေတြက အေပၚထပ္တက္ၿပီး သူ႔ဆီ သတင္းပို႔တဲ့အခါမွသာ Maryဟာ တကယ္ေတာ့ ငယ္႐ြယ္တဲ့မိန္းကေလးျဖစ္ေၾကာင္း ထိုလူက သိသြားတယ္။
****************
Unicode
အခန်း ၇၈: သေချင်နေတာလား
Mary၏မျက်နှာအများစုကို မိုးကာမှဦးထုပ်ဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားပြီး လက်ရှိတွင် သူမ၏မျက်နှာသည် သူမပတ်ဝန်းကျင်မှ အပူချိန်ကဲ့သို့ အေးစက်နေသည်။
"လွှတ်လိုက်စမ်း! ထွက်သွား!"
သူတို့သုံးယောက်ထဲမှာ နှုတ်ခမ်းမွှေးအတိုဆုံးက လေချွန်လိုက်တယ်။ "အို! hot girl!!"
ညိုညစ်နွမ်းနေသော သူသည် ပြုံးပြီး "သူမကြည့်ရတာလှပုံရပဲ!"
အခြားတစ်ယောက်က Mary၏မျက်နှာတစ်ဝက်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်။ "ပျော်စရာကောင်းလိမ့်မယ်။ ငါတို့နဲ့အတူ သူမကိုပါ ခေါ်သွားရအောင်!"
သူတို့သုံးယောက်က inflatable boatကိုမြှောက်ပြီး Maryကို သူတို့နဲ့အတူ ခေါ်သွားဖို့ ကြံစည်ကြတယ်။
Maryလဲကျသွားပြီး ပြန်ထဖို့ လှေနံဘေးကို လှမ်းဆွဲလိုက်ရတယ်။
သူမ၏မျက်နှာပေါ်ရှိ မိုးရေစက်များကို ဖယ်ရန် လက်ကို မြှောက်လိုက်သည်။ သူမ နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့လူကို လက်ဖြင့်ပုတ်လိုက်သည်။ "ဟေး!"
သူက လှည့်ကြည့်ပြီး သူမကို မျက်စိမှိတ်ပြသည်။ "ဟေး! စိတ်မပူပါနဲ့ ချစ်လေး! ငါတို့ မကြာခင် ငါတို့တိုက်ခန်း ရောက်တော့မယ်။ လတ်ဆတ်တဲ့ပေါင်မုန့်၊ ကော်ဖီပူပူနဲ့ နွားနို့၊ ပိုအရေးကြီးတာက ပျော့ပျောင်းသော အိပ်ရာကြီးတစ်ခု ရှိတယ်! ငါတို့ အဲ့ရောက်ရင် အချိန်ကောင်းရှိလာလိမ့်မယ်!"
Maryက "ရှင်သေချင်နေလား"လို့ ပြန်ပြောတယ်။
နှုတ်ခမ်းမွေးနဲ့လူက သူ မှားကြားမိတယ်လို့ ထင်နေတယ်။ "မင်းဘာပြောလိုက်တာလဲ?"
သူမတုံ့ပြန်မီ Maryသည် သူမ၏လက်ကို ဝှေ့ယမ်းကာ နှုတ်ခမ်းမွေးနဲ့လူရဲ့နားထင်ကို လက်သီးဖြင့် ထိုးလိုက်သည်။
နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့လူက အော်ဟစ်ပြီး မိုးရေထဲ လဲကျသွားပြီး အကြာကြီး ပြန်မထနိုင်ဘူး။
အသားညိုညိုလူသည် အမြန်ကျော်သွားကာ နှုတ်ခမ်းမွေးနဲ့လူကို ရေထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့လူက သတိမေ့နေပြီ။
လက်သီးတစ်ချက်ပဲ ထိုးလိုက်တာလေ။
ဒီမိန်းမ... သူမက ဘယ်သူလဲဟင်။
သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး Maryကိုကြည့်ဖို့ ခေါင်းကို အမြန်လှည့်လိုက်ပေမဲ့ Maryက သူတို့ထက် ပိုမြန်တယ်။
Maryသည် လှေပေါ်မှ ခုန်ဆင်းနေပြီဖြစ်သည်။ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က အရင်လှည့်လိုက်တော့ သူမက အသားညိုညိုလူရဲ့မျက်နှာကို လက်သီးနဲ့ ထိုးလိုက်တယ်။
ထိုလူသည် ထိုးခံရမှသာ သူမ၏ခွန်အားကို သိသွားသည်။
ဒီခွန်အားသည် မတော်တဆသက်သက်မဟုတ်ပေ။
နှစ်ယောက်သား လက်သီးတွေကို တင်းတင်းဆုပ်ပြီး ပြန်တိုက်ဖို့ ရှေ့ကို ပြေးသွားကြတယ်။
Maryက နောက်မဆုတ်ဘူး။ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ဖြစ်ပေမဲ့ သူမ လုံးဝ မကြောက်ဘူး။
ထိုးကြိတ်တယ်!
ကန်တယ်!
လှည့်ပတ်တယ်။
ရေက သူတို့ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကို ထိန်းထားပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက်က ပိုပြီး ညံ့ဖျင်းနေတယ်။
Maryသည် ပို၍ပြင်းထန်စွာ တိုက်ခိုက်တော့ သူတို့နှစ်ဦး ဆုတ်ခွာသွားသည်။
Maryသည် လမ်းမီးတိုင်၏နောက်ဘက်သို့ သွားသည်။ လမ်းမီးတိုင်ကို ကိုင်ရင်း လှည့်ကာ ပျံလိုက်ပြီး ကန်လိုက်သည်။
နှစ်ယောက်သား ပြင်းထန်စွာ ကန်ခံရပြီး ခါးကို ထိသွားကြသည်။ လှေကိုခိုးယူဖို့ အောက်ထပ်ကို မဆင်းခင် ဒီအမျိုးသမီးကို အားနည်းတယ်ဆိုပြီး ဘာလက်နက်မှ မယူလာခဲ့တာကို သူတို့နောင်တရသွားတယ်။
သူမသည် အလွန်ကျွမ်းကျင်သည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် သူတို့နှစ်ဦး ထွက်ပြေးရန် ကြံစည်ခဲ့ကြသည်။
ရှက်စရာကောင်းပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ် အောက်ထပ်ဆင်းလာတဲ့ သူတို့ရဲ့ တကယ့်ပန်းတိုင်ကို မမေ့ခဲ့ကြဘူး။
အဝါရောင် inflatable boat..
သူတို့လှေကို ယူပြီး ပြေးသွားတာကို Maryမြင်တဲ့အခါ ချက်ခြင်းပဲ သူမရဲ့ သေနတ်ကို ထုတ်ပြီး ယောက်ျားရဲ့လက်တစ်ဖက်ကို ပစ်လိုက်တယ်။
"အား!" သွေးများသည် ချက်ချင်းပင် ထိုလူ၏ခန္ဓာကိုယ်အောက်ရှိ ဗွက်အိုင်များကို အနီရောင်ပြောင်းသွားသည်။
Maryသည် ရှေ့သို့ တိုးသွားကာ အခြားလူ၏လက်ကို ဆက်လက် ပစ်ခတ်သည်။
"ဝှစ်"
ကျည်ဆန်တစ်ခုသည် Mary၏လက်အနောက်သို့ ထိသွားသည်-
ပူစပ်သောဝေဒနာကြောင့် Mary၏လက်မှ သေနတ်လှုပ်ခါသွားပြီး ရေထဲသို့ ပြုတ်ကျသွားသည်။
တစ်ယောက်ယောက် ရှိသေးတယ်။
Maryသည် ကျည်ဆန်လာရာနေရာသို့ အမြန်ကြည့်လိုက်သည်။
သူမရှေ့က ငါးထပ်မြင့်တိုက်ခန်း။
အပေါ်ထပ်တွင် လက်ထဲတွင် စနိုက်ပါရိုင်ဖယ်တစ်လက်ကို ကိုင်ဆောင်ထားသည့် ကုတင်ဘေးတွင် ရပ်နေသော အမျိုးသားတစ်ဦးရှိသည်။
သို့သော်လည်း ဆက်ပစ်ခြင်းမပြုဘဲ သူမကို ငေးကြည့်နေသည်။
ထိုယောက်ျား၏အကြည့်ကို လှမ်းမြင်လိုက်ရာ Maryသည် သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံး တုန်လှုပ်သွားသည်။
ရှင်းရှင်းပြောရရင် သူမ မတိုက်ချင်တော့ဘူး။
Maryက အောက်ကိုငုံံ့လိုက်ပေမယ့် သူမရဲ့ပစ္စတိုကို ရှာမတွေ့တော့ဘူး။ မျောပါသွားတာသေချာပြီ။
သူမလက်နောက်က ဒဏ်ရာက ရေထဲမှာ စိမ်ထားသလိုဖြစ်ပြီး ချက်ချင်း သွေးတွေ ဖုံးလွှမ်းသွားတယ်။
Mary လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမရဲ့inflatable boatကို တိုက်ခန်းထဲကို သယ်သွားတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူမ အံကြိတ်ကာ လှည့်ကာ ထိုနေရာမှ အမြန်ထွက်လာသည်။
အပေါ်ထပ်မှ လူသည် Mary၏ထွက်ခွာသွားသောပုံရိပ်ကို ဝမ်းနည်းသော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်နေသည်။
သူ့မှာ ထိုကဲ့သို့ သန်မာသောလူကို သတ်ရန် ဆန္ဒမရှိပေ။ နောက်တစ်ကြိမ် သူကိုယ်တိုင် သူတို့ကို တိုက်ခိုက်ရမယ်!
လက်အောက်ငယ်သားတွေက အပေါ်ထပ်တက်ပြီး သူ့ဆီ သတင်းပို့တဲ့အခါမှသာ Maryဟာ တကယ်တော့ ငယ်ရွယ်တဲ့မိန်းကလေးဖြစ်ကြောင်း ထိုလူက သိသွားတယ်။
****************