Zawgyi
အခန္း ၇၇: Inflatable Boat
Maryလွည့္ကာ ထြက္ခြာသြားေတာ့မည့္ခ်ိန္တြင္ Natalieက တားလိုက္သည္။
"မစၥMary မင္းထြက္သြားဖို႔ အလ်င္လိုေနလို႔ မင္းကို ကာကြယ္ဖို႔ ေနာက္ထပ္တစ္ခု လိုအပ္ေနၿပီထင္တယ္"
Natalieက Maryကို ေဘးက သိုေလွာင္ခန္းဆီ ဆြဲေခၚသြားတယ္။ တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကယက္ေလွမ်ိဳးစုံနဲ႔ inflatable boatsေတြအျပည့္ရွိတဲ့ အခန္းကိုေတြ႕ေတာ့ Maryအံ့ၾသသြားတယ္။
"inflatable boatကို ယူသြားလိုက္။ ဥပမာအားျဖင့္ ဒီအရာကို ငါ့အေဖက ငါးဖမ္းရာတြင္ အမ်ားအားျဖင့္ အသုံးျပဳတာ။ လွ်ပ္စစ္နဲ႔ဟာကို သုံးတာ ပိုေကာင္းတယ္။ အျပင္မွာ ေရက ပိုျမင့္လာတာကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ငါတို႔ ေျခေထာက္ထိနားပဲ။ ျပန္သြားဖို႔အတြက္ ဒါကိုသုံးရင္ ပိုျမန္ၿပီး ပိုလုံၿခဳံလိမ့္မယ္။ ႏိုးလို႔ မေျပာနဲ႔ ဟုတ္ၿပီလား?"
Natalieသည္ Maryအား စိတ္အားထက္သန္စြာ ၾကည့္လိုက္သည္။ သူမMaryကို တကယ္ေက်းဇူးဆပ္ခ်င္သည္။
ဟုတ္တာေပါ့ Maryက ျငင္းမွာ မဟုတ္ဘူး။
သို႔ေသာ္လည္း ကယက္ေလွေတြကို ၾကည့္ၿပီး Maryစိတ္ထဲ ႐ုတ္တရက္ ေမးခြန္းတစ္ခု ေပၚလာသည္။ "Natalie မင္းမိသားစုက ကယာေလွလုပ္ငန္းလုပ္တာလား"
Natalieက ေခါင္းခါသည္။ "ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ ကယက္က အေသးစား လုပ္ငန္းေတြထဲက တစ္ခုပါပဲ"
Maryသည္ မ်က္ခုံးပင့္လိုက္သည္။ "ဒါဆို မင္းမိသားစုက ငါတို႔ကို စပိဘုတ္စီးဖို႔ ကူညီေပးႏိုင္မွာလား။ ပင္လယ္မွာသုံးတဲ့အမ်ိဳးအစားေလ အႀကီးႀကီး!"
Natalieက "ရတာေပါ့ မစၥMary ငါ့အေဖက သေဘၤာေဆာက္တဲ့သူပဲ"
သူတို႔ကိုကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူးကို သူမတကယ္ယူေဆာင္လာမည္ဟု Mary မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့။
Natalieသည္ တကယ္ေတာ့ သေဘၤာပိုင္ရွင္၏သမီးျဖစ္သည္။
Monroeနဲ႔ တျခားသူေတြက စပိဘုတ္ရခဲ့တာျဖစ္ျဖစ္ မရခဲ့တာျဖစ္ျဖစ္၊ သူမက တစ္စီးပဲ ရခဲ့တယ္။
Mary၏ပါးစပ္သည္ အလြန္က်ယ္ေသာေၾကာင့္ နား႐ြက္နားသို႔ ေရာက္လုနီးပါးျဖစ္သည္။ သူမအရမ္းေပ်ာ္ေနေတာ့ ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရျဖစ္သြားတယ္။ "Natalie ငါ တစ္ခု orderမွာခ်င္တယ္!"
Natalieက ခ်က္ခ်င္း သေဘာတူလိုက္တယ္။
Warren Cityသည္ ကမ္း႐ိုးတန္းၿမိဳ႕မဟုတ္ေသာ္လည္း အလြန္က်ယ္ျပန႔္ေသာ ျမစ္တစ္စင္းရွိသည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေနရာမ်ားအျဖစ္ ၎တြင္ ေရေႏြးေငြ႕သေဘၤာမ်ားႏွင့္ စပိဘုတ္မ်ား ရွိသည္။
သူမ၏အဆက္အသြယ္အခ်က္အလက္မ်ားကို ထားခဲ့ၿပီးေနာက္ Mary ေနာက္ဆုံးတြင္ အိမ္သို႔ျပန္ခဲ့သည္။
သူမသည္ အဝါေရာင္ေရာ္ဘာinflatable boatကိုေ႐ြးခ်ယ္ကာ Natalieႏွင့္အတူ ေရထဲသို႔တြန္းခ်ခဲ့သည္။
"ငါ့အေဖက ငါ့ကိုရွာဖို႔ ထြက္သြားတာ။ အိမ္မွာပဲေနရင္ သူျပန္လာရင္ေတြ႕မွာ။ ဒါေပမယ့္ Miss Mary မင္းအျပန္လမ္းမွာ သတိထားရမယ္"
Natalieသည္ အျပန္လမ္းတြင္ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရေသာ ျပႆနာအေသးအမႊားမ်ားကို ေတြးကာ Maryအတြက္ စိတ္မပူပဲမေနႏိုင္ေပ။
Maryသည္ Natalie၏ေခါင္းကို ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ "စိတ္ခ်ပါ ငါ့ကိုယုံလိုက္။ ျပန္လာမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ မင္း အဖြားကို ဂ႐ုစိုက္ၿပီး မေတာ္တဆမႈေတြ ထပ္မျဖစ္ေစနဲ႔။ Natalieနဲ႔ ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္"
Maryသည္ inflatable boatေပၚတက္ကာ Natalieကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္သည္။
Maryသည္ သူမစိတ္ထဲတြင္ မွတ္သားထားခဲ့ေသာ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ျပန္လာခဲ့သည္။ ေလွကိုအသုံးျပဳ၍ အေပၚပိုင္းအနည္းငယ္ျမင့္ေသာ္လည္း ေရမ်က္ႏွာျပင္သည္ အလြန္ျမင့္မားေသာေၾကာင့္ သူမ၏ေပါင္သို႔ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
လမ္းေဘးက လူေတြက သူမကိုၾကည့္ေနတယ္။
အခ်ိဳ႕က လ်စ္လ်ဴရႈကာ အခ်ိဳ႕က သူမကို အကူအညီေတာင္းၾကသည္။
အမ်ားစုမွာ မနက္ခင္း အလုပ္ဆင္းၾကေသာေၾကာင့္ ယခုအခါ ပိတ္မိေနသူမ်ားျဖစ္သည္။
လူအိုေတြ ကေလးေတြ မရွိတဲ့အတြက္ Mary အျမန္ဆုံး ေလွေလွာ္ၿပီး ထြက္သြားတယ္။
ေကာင္းကင္ႀကီးကလည္း တစတစ ေမွာင္လာၿပီ။
မိုးသည္းထန္စြာ႐ြာသြန္းမႈေၾကာင့္ လူမ်ား မ်က္စိဖြင့္ရန္ ခက္ခဲေစသည္။ Maryသည္ သူမ၏မိုးကာအက်ႌမွ ဦးထုပ္ကို ဆြဲခ်ကာ ပါးစပ္ကိုပိတ္ကာ ေခါင္းငုံ႔ကာ သူမစီမွ အသက္ရႈသံမ်ားပင္ ထြက္ေပၚေနသည္။
ထို႔အျပင္ သူမသည္ ေရစီးဆင္းတဲ့လမ္းအတိုင္း ဆက္လက္ သြားေနရသည္။ သူမ၏အဝါေရာင္inflatable boatသည္ မ်က္လုံးကို ဖမ္းစားႏိုင္လြန္းၿပီး မၾကာမီ တစ္စုံတစ္ေယာက္က သူမကို အမွန္တကယ္ သတိထားမိခဲ့သည္။
ငါးထပ္တိုက္ခန္း၏အေပၚဆုံးထပ္တြင္ ႏွာေခါင္းေပၚတြင္ ေ႐ႊေရာင္မ်က္မွန္တစ္လက္၊ ဘယ္ဘက္နားတြင္ ဆ႒ဂံစိန္နားကပ္တစ္ခုတပ္ထားေသာ အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံဝတ္ထားေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးသည္ ျပတင္းေပါက္မွ ရပ္ကာ ေအာက္ထပ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
အခုလို မိုး႐ြာတဲ့ေန႔မွာ အစိုးရကေတာင္ ဘာအကူအညီမွ မပို႔တာကို သူဘာျမင္မိတာလဲ။
အဝါေရာင္ေလွ။
"ေဘာ့စ္ ဟိုမွာၾကည့္!" သူ႔ေဘးကလူေတြကလည္း သတိထားမိၿပီး ေအာက္ထပ္ကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ၫႊန္ျပလိုက္တယ္။ ထိုလူ၏အသံသည္ အလြန္ေအးစက္ေန၏။
"အဲဒါက ေရာ္ဘာinflatable boatပဲ!"
လက္ေအာက္ငယ္သားက တခစ္ခစ္ရယ္သည္။ "ကြၽႏ္ုပ္တို႔ ကယက္ေလွထက္ ပိုအသုံးဝင္တယ္"
အဲဒီလူက ေမာက္မာစြာနဲ႔ "သြား! ဒီကိုယူလာခဲ့!"
Maryက ႐ုတ္တရက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမရဲ႕ကယက္က တစ္စုံတစ္ခုနဲ႔ ခ်ိတ္မိသြားပုံေပၚတယ္။
သူမ ေခါင္းကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူႀကီးသုံးေယာက္က သူမရဲ႕inflatable boatကို အေနာက္ကေန ဆြဲေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
****************
Unicode
အခန်း ၇၇: Inflatable Boat
Maryလှည့်ကာ ထွက်ခွာသွားတော့မည့်ချိန်တွင် Natalieက တားလိုက်သည်။
"မစ္စMary မင်းထွက်သွားဖို့ အလျင်လိုနေလို့ မင်းကို ကာကွယ်ဖို့ နောက်ထပ်တစ်ခု လိုအပ်နေပြီထင်တယ်"
Natalieက Maryကို ဘေးက သိုလှောင်ခန်းဆီ ဆွဲခေါ်သွားတယ်။ တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့ ကယက်လှေမျိုးစုံနဲ့ inflatable boatsတွေအပြည့်ရှိတဲ့ အခန်းကိုတွေ့တော့ Maryအံ့သြသွားတယ်။
"inflatable boatကို ယူသွားလိုက်။ ဥပမာအားဖြင့် ဒီအရာကို ငါ့အဖေက ငါးဖမ်းရာတွင် အများအားဖြင့် အသုံးပြုတာ။ လျှပ်စစ်နဲ့ဟာကို သုံးတာ ပိုကောင်းတယ်။ အပြင်မှာ ရေက ပိုမြင့်လာတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ငါတို့ ခြေထောက်ထိနားပဲ။ ပြန်သွားဖို့အတွက် ဒါကိုသုံးရင် ပိုမြန်ပြီး ပိုလုံခြုံလိမ့်မယ်။ နိုးလို့ မပြောနဲ့ ဟုတ်ပြီလား?"
Natalieသည် Maryအား စိတ်အားထက်သန်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။ သူမMaryကို တကယ်ကျေးဇူးဆပ်ချင်သည်။
ဟုတ်တာပေါ့ Maryက ငြင်းမှာ မဟုတ်ဘူး။
သို့သော်လည်း ကယက်လှေတွေကို ကြည့်ပြီး Maryစိတ်ထဲ ရုတ်တရက် မေးခွန်းတစ်ခု ပေါ်လာသည်။ "Natalie မင်းမိသားစုက ကယာလှေလုပ်ငန်းလုပ်တာလား"
Natalieက ခေါင်းခါသည်။ "ဘယ်ဟုတ်မလဲ။ ကယက်က အသေးစား လုပ်ငန်းတွေထဲက တစ်ခုပါပဲ"
Maryသည် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ "ဒါဆို မင်းမိသားစုက ငါတို့ကို စပိဘုတ်စီးဖို့ ကူညီပေးနိုင်မှာလား။ ပင်လယ်မှာသုံးတဲ့အမျိုးအစားလေ အကြီးကြီး!"
Natalieက "ရတာပေါ့ မစ္စMary ငါ့အဖေက သင်္ဘောဆောက်တဲ့သူပဲ"
သူတို့ကိုကယ်တင်ခြင်းကျေးဇူးကို သူမတကယ်ယူဆောင်လာမည်ဟု Mary မမျှော်လင့်ခဲ့။
Natalieသည် တကယ်တော့ သင်္ဘောပိုင်ရှင်၏သမီးဖြစ်သည်။
Monroeနဲ့ တခြားသူတွေက စပိဘုတ်ရခဲ့တာဖြစ်ဖြစ် မရခဲ့တာဖြစ်ဖြစ်၊ သူမက တစ်စီးပဲ ရခဲ့တယ်။
Mary၏ပါးစပ်သည် အလွန်ကျယ်သောကြောင့် နားရွက်နားသို့ ရောက်လုနီးပါးဖြစ်သည်။ သူမအရမ်းပျော်နေတော့ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်သွားတယ်။ "Natalie ငါ တစ်ခု orderမှာချင်တယ်!"
Natalieက ချက်ချင်း သဘောတူလိုက်တယ်။
Warren Cityသည် ကမ်းရိုးတန်းမြို့မဟုတ်သော်လည်း အလွန်ကျယ်ပြန့်သော မြစ်တစ်စင်းရှိသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ဖျော်ဖြေရေးနေရာများအဖြစ် ၎င်းတွင် ရေနွေးငွေ့သင်္ဘောများနှင့် စပိဘုတ်များ ရှိသည်။
သူမ၏အဆက်အသွယ်အချက်အလက်များကို ထားခဲ့ပြီးနောက် Mary နောက်ဆုံးတွင် အိမ်သို့ပြန်ခဲ့သည်။
သူမသည် အဝါရောင်ရော်ဘာinflatable boatကိုရွေးချယ်ကာ Natalieနှင့်အတူ ရေထဲသို့တွန်းချခဲ့သည်။
"ငါ့အဖေက ငါ့ကိုရှာဖို့ ထွက်သွားတာ။ အိမ်မှာပဲနေရင် သူပြန်လာရင်တွေ့မှာ။ ဒါပေမယ့် Miss Mary မင်းအပြန်လမ်းမှာ သတိထားရမယ်"
Natalieသည် အပြန်လမ်းတွင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရသော ပြဿနာအသေးအမွှားများကို တွေးကာ Maryအတွက် စိတ်မပူပဲမနေနိုင်ပေ။
Maryသည် Natalie၏ခေါင်းကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ "စိတ်ချပါ ငါ့ကိုယုံလိုက်။ ပြန်လာမှာပါ။ ဒါပေမယ့် မင်း အဖွားကို ဂရုစိုက်ပြီး မတော်တဆမှုတွေ ထပ်မဖြစ်စေနဲ့။ Natalieနဲ့ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်"
Maryသည် inflatable boatပေါ်တက်ကာ Natalieကို လက်ပြနှုတ်ဆက်သည်။
Maryသည် သူမစိတ်ထဲတွင် မှတ်သားထားခဲ့သော လမ်းကြောင်းအတိုင်း ပြန်လာခဲ့သည်။ လှေကိုအသုံးပြု၍ အပေါ်ပိုင်းအနည်းငယ်မြင့်သော်လည်း ရေမျက်နှာပြင်သည် အလွန်မြင့်မားသောကြောင့် သူမ၏ပေါင်သို့ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။
လမ်းဘေးက လူတွေက သူမကိုကြည့်နေတယ်။
အချို့က လျစ်လျူရှုကာ အချို့က သူမကို အကူအညီတောင်းကြသည်။
အများစုမှာ မနက်ခင်း အလုပ်ဆင်းကြသောကြောင့် ယခုအခါ ပိတ်မိနေသူများဖြစ်သည်။
လူအိုတွေ ကလေးတွေ မရှိတဲ့အတွက် Mary အမြန်ဆုံး လှေလှော်ပြီး ထွက်သွားတယ်။
ကောင်းကင်ကြီးကလည်း တစတစ မှောင်လာပြီ။
မိုးသည်းထန်စွာရွာသွန်းမှုကြောင့် လူများ မျက်စိဖွင့်ရန် ခက်ခဲစေသည်။ Maryသည် သူမ၏မိုးကာအင်္ကျီမှ ဦးထုပ်ကို ဆွဲချကာ ပါးစပ်ကိုပိတ်ကာ ခေါင်းငုံ့ကာ သူမစီမှ အသက်ရှုသံများပင် ထွက်ပေါ်နေသည်။
ထို့အပြင် သူမသည် ရေစီးဆင်းတဲ့လမ်းအတိုင်း ဆက်လက် သွားနေရသည်။ သူမ၏အဝါရောင်inflatable boatသည် မျက်လုံးကို ဖမ်းစားနိုင်လွန်းပြီး မကြာမီ တစ်စုံတစ်ယောက်က သူမကို အမှန်တကယ် သတိထားမိခဲ့သည်။
ငါးထပ်တိုက်ခန်း၏အပေါ်ဆုံးထပ်တွင် နှာခေါင်းပေါ်တွင် ရွှေရောင်မျက်မှန်တစ်လက်၊ ဘယ်ဘက်နားတွင် ဆဋ္ဌဂံစိန်နားကပ်တစ်ခုတပ်ထားသော အနောက်တိုင်းဝတ်စုံဝတ်ထားသော အမျိုးသားတစ်ဦးသည် ပြတင်းပေါက်မှ ရပ်ကာ အောက်ထပ်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်။
အခုလို မိုးရွာတဲ့နေ့မှာ အစိုးရကတောင် ဘာအကူအညီမှ မပို့တာကို သူဘာမြင်မိတာလဲ။
အဝါရောင်လှေ။
"ဘော့စ် ဟိုမှာကြည့်!" သူ့ဘေးကလူတွေကလည်း သတိထားမိပြီး အောက်ထပ်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ညွှန်ပြလိုက်တယ်။ ထိုလူ၏အသံသည် အလွန်အေးစက်နေ၏။
"အဲဒါက ရော်ဘာinflatable boatပဲ!"
လက်အောက်ငယ်သားက တခစ်ခစ်ရယ်သည်။ "ကျွန်ုပ်တို့ ကယက်လှေထက် ပိုအသုံးဝင်တယ်"
အဲဒီလူက မောက်မာစွာနဲ့ "သွား! ဒီကိုယူလာခဲ့!"
Maryက ရုတ်တရက် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမရဲ့ကယက်က တစ်စုံတစ်ခုနဲ့ ချိတ်မိသွားပုံပေါ်တယ်။
သူမ ခေါင်းကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ လူကြီးသုံးယောက်က သူမရဲ့inflatable boatကို အနောက်ကနေ ဆွဲနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။
****************