Zawgyi
အခန္း ၅၇- မီးေတာင္ေပါက္ကြဲျခင္း
"Boom!" က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံတစ္ခု ၾကားလိုက္ရသည္။
လူတစ္ေယာက္က ကားတံခါးေပါက္ကေနေခါင္းထြက္ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပတယ္။
သူ၏ပါးစပ္၊ ႏွာေခါင္း၊ မ်က္လုံးႏွင့္ မ်က္ႏွာတို႔က ဟာရီကိန္းမုန္တိုင္း အရွိန္ေၾကာင့္ ပုံပ်က္ေနသည္။
ဒ႐ိုင္ဘာ၏ေျခဖဝါးမ်ား တုန္ေနကာ တစ္နာရီ မိုင္၂၀၀အထိ အရွိန္ျမႇင့္ခဲ့သည္။
Maryသည္ သူမ၏ဖုန္းကို ထုတ္ၿပီး ေနာက္ဆုံး လိုင္းတစ္တိုင္မိေနေသာေၾကာင့္ Hermanအား စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ဖုန္းေခၚဆိုလိုက္သည္။
တတ္ႏိုင္သမွ် ေဝးေဝးသြားၾကဖို႔ သူမ ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္။
ဖုန္းတြင္ တုံ႔ျပန္မႈ မရွိသျဖင့္ လိုင္းျပတ္ေတာက္သည္မွာ အလြန္ျမန္သည္။
Maryက သူမဖုန္းကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ဘာလိုင္းမွ မမိေတာ့ဘူး။
"Bang!" ေနာက္ထပ္ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာၿပီး အျပင္ကမာၻသည္ ေတာက္ပလာခဲ့သည္။
ကားသုံးစီးက ရပ္သြားတယ္။
Maryလည္း ထြက္သြားၿပီး သူမ ေနာက္ကHearthအမ်ိဳးသားဥယ်ာဥ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
ေတာင္ထိပ္ေပၚတြင္ အနီေရာင္ေခ်ာ္ရည္မ်ားက ပြက္ပြက္ဆူေနေသာ ေရမ်ားကဲ့သို႔ ျမင့္တက္လာကာ လ်င္ျမန္စြာ ျပန႔္က်ဲထြက္လာသည္။
မီးေတာက္မ်ားေအာက္တြင္ အနက္ေရာင္မီးခိုးမ်ားက ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံးကို လႊမ္းၿခဳံထားသည္။
"ငါတို႔ေနရာက လုံၿခဳံရဲ႕လား" တစ္စုံတစ္ေယာက္က ခက္ခက္ခဲခဲ တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္ၿပီး တိတ္ဆိတ္စြာ ေမးလိုက္သည္။
ဘယ္သူမွမသိဖူး။ တကယ္ေတာ့ ဒီမီးေတာင္ဟာ ကမာၻေပၚမွာ အႀကီးဆုံး မီးေတာင္တစ္ခုပဲ။
"ကားေပၚတက္တာက ပိုေကာင္းတာပဲ။ Mary ငါ့ဘက္ လာ!"
Monroeက ကားထဲက ဆင္းလာတဲ့သူကို လွမ္းေအာ္ၿပီး ထိုင္ခုံအစီအစဥ္ကို ျပန္စီစဥ္တယ္။
Monroeကားေမာင္းၿပီး Maryသည္ ခရီးသည္ထိုင္ခုံတြင္ ထိုင္သည္။
Isidoreသည္ Maryေနာက္သို႔လိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း က်စ္ဆံၿမီးတပ္ထားသည့္လူက သူ႔ကို ၾကည့္ေနသည္။ "ဒီမွာ Bossနဲ႔ ငါတို႔ ရွိတယ္။ မင္း Miss Maryေနာက္လိုက္ဖို႔ မလိုဘူး!"
Isidore ခဏတုံ႔ဆိုင္းသြားၿပီး သြားမ်ားႀကိတ္ကာ Mary၏ကားထဲသို႔ဝင္သြားသည္။
အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ျပန္ထြက္လာၾကတယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ကားသုံးစီးလုံး ၿငိမ္သြားတယ္။ ဘယ္သူကမွ စကား သို႔မဟုတ္ ေမးခြန္း မေျပာဝံ့ၾကဘူး။
"Bang!" က်ယ္ေလာင္ေသာ ေပါက္ကြဲသံမ်ား ထပ္မံထြက္ေပၚလာသည္။
တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ အသံမ်ားသည္ ေကာင္းကင္၏တစ္ဖက္ျခမ္းမွ ပ်ံ႕လြင့္လာသည္။
Mary၏ႏွလုံးသား တုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။
Hearth အမ်ိဳးသားဥယ်ာဥ္ရွိ လူမ်ားအေၾကာင္း သူမ ေတြးေနမိသည္။ သူတို႔ ခ်က္ခ်င္း ကယ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့လား။
အဲဒီေဒသမွာ အမိုးအကာရွိလား။
အခ်ိန္မီ မလႈပ္ရွားႏိုင္ေသာ တိရစာၦန္ေတြေကာ?
သူတို႔ေနာက္မွာ Rock Townရွိတယ္။ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိလားဆိုတာကို သူတို႔မသိခဲ့ၾကဖူး။
ကားေတြက ေရွ႕ကို ဆက္သြားတယ္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကားအစီးေရ မ်ားလာၿပီး ကားေတြရဲ႕အရွိန္ကလည္း ေႏွးသြား တယ္။
ထို႔ေနာက္ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈအလယ္တြင္ ကားမ်ား ရပ္တန႔္သြားသည္။
တစ္စုံတစ္ဦးသည္ အေျခအေနကို သိရွိရန္ ဆင္းလာကာ "ေဘာ့စ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရွ႕ဆက္မသြားႏိုင္ဘူး။ တစ္ဆယ္ကီလိုမီတာအကြာမွာ ယာဥ္တိုက္မႈ ဆက္တိုက္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ၾကားတယ္။ ခုေတာ့ ေရွ႕နဲ႔ေနာက္က ပိတ္ေနေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕က ဒီေနရာကို မေရာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး!"
Maryနဲ႔ တျခားသူေတြ အဆင္မေျပတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနတယ္။
ဘယ္ဘက္တြင္ ေတာင္တစ္ခုရွိၿပီး ညာဘက္တြင္ ေခ်ာက္တစ္ခုရွိသည္။
မိုးလင္းခါနီးၿပီ။
Maryသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ တစ္ခုခုမွားေနၿပီဟု ႐ုတ္တရက္ သေဘာေပါက္သြားသည္။
ဖုန္းကိုထုတ္ကာ သံလိုက္အိမ္ေျမႇာင္ကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူမ ျပႆနာကို သတိထားမိသည္။
"Monroe ငါတို႔ New Yorkကိုျပန္မယ့္ လမ္းေၾကာင္းက တျခားလမ္း ျဖစ္ပုံရတယ္။"
အားလုံးက သူမကို မယုံၾကည္ႏိုင္စြာ ၾကည့္ေနၾကသည္။
လူတိုင္းသည္ သူတို႔၏သံလိုက္အိမ္ေျမႇာင္ကို မဖြင့္ခင္ထိ။
What the *ck! ငါတို႔တကယ္ တျခားလမ္းကို သြားေနတာလား။
ဒီေနရာက ဘာလဲ။
လူတိုင္း အနည္းငယ္ မွင္တက္သြားၾကသည္။
တစ္စုံတစ္ေယာက္က "ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတင္းကိုျမင္ၿပီးၿပီ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လာေခၚမယ္ဆိုတာ သိတယ္။ ကဲ... ငါတို႔ လုံးဝ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားၿပီလား"
အားလုံး တိတ္ဆိတ္သြားၾကသည္။
Monroeက "အားတင္းထား။ အေျခအေန ဘယ္လိုရွိလဲ မသိေသးေပမယ့္ အခု ေတာင္တက္လမ္းေပၚ ေရာက္ေနၿပီ။ ေျမျပန႔္ကလူေတြထက္ ပိုလုံၿခဳံတယ္"
လူတိုင္း၏လက္ရွိတည္ေနရာကို အတည္ျပဳၿပီးေနာက္ New Yorkသို႔ ျပန္သြားရန္ လမ္းလႊဲအရွည္ႀကီးကို သြားရမယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရသည္။
တစ္နည္းဆိုရေသာ္ သူတို႔သည္ မီးေတာင္ကို သူတို႔၏ဗဟိုခ်က္အျဖစ္ အသုံးျပဳရၿပီး ေဘးကင္းေသာအကြာအေဝးအတြင္း ျပန္သြားရန္ ၎ပတ္ပတ္လည္တြင္ စက္ဝိုင္းပုံစံ ေမာင္းႏွင္ရမည္ျဖစ္သည္။
"လူတိုင္း! ပစၥည္းေတြစုၿပီး ငါတို႔မွာရွိတာကို စုေဆာင္းပါ။ ထို႔ျပင္ လိုင္းမိတဲ့ေနရာကို ၾကည့္ရန္ တစ္စုံတစ္ဦးကို လႊတ္လိုက္။ လိုင္းမိတာနဲ႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ဆက္သြယ္ၿပီး ငါတို႔ကို လာေခၚဖို႔ ရဟတ္ယာဥ္တစ္စင္း လႊတ္ခိုင္းလိုက္။"
Monroeသည္ ဒီအရာႏွစ္ခုကို ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းရွင္းျပၿပီးေနာက္ သူသည္ Maryကို ၾကည့္ကာ "Mary သူတို႔ကို ဆက္ ဆက္သြယ္လိုက္" ဟု ညင္သာစြာေျပာခဲ့သည္။
Maryက ေအးေအးေဆးေဆး ေခါင္းညိတ္ျပတယ္။ "ေကာင္းၿပီ! သူတို႔ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ သူတို႔ မၾကာခင္ New Yorkကိုေရာက္မွာ"
**************************
Unicode
အခန်း ၅၇- မီးတောင်ပေါက်ကွဲခြင်း
"Boom!" ကျယ်လောင်သော အသံတစ်ခု ကြားလိုက်ရသည်။
လူတစ်ယောက်က ကားတံခါးပေါက်ကနေခေါင်းထွက်ကြည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။
သူ၏ပါးစပ်၊ နှာခေါင်း၊ မျက်လုံးနှင့် မျက်နှာတို့က ဟာရီကိန်းမုန်တိုင်း အရှိန်ကြောင့် ပုံပျက်နေသည်။
ဒရိုင်ဘာ၏ခြေဖဝါးများ တုန်နေကာ တစ်နာရီ မိုင်၂၀၀အထိ အရှိန်မြှင့်ခဲ့သည်။
Maryသည် သူမ၏ဖုန်းကို ထုတ်ပြီး နောက်ဆုံး လိုင်းတစ်တိုင်မိနေသောကြောင့် Hermanအား စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ဖုန်းခေါ်ဆိုလိုက်သည်။
တတ်နိုင်သမျှ ဝေးဝေးသွားကြဖို့ သူမ မျှော်လင့်ထားတယ်။
ဖုန်းတွင် တုံ့ပြန်မှု မရှိသဖြင့် လိုင်းပြတ်တောက်သည်မှာ အလွန်မြန်သည်။
Maryက သူမဖုန်းကို ပြန်ကြည့်တော့ ဘာလိုင်းမှ မမိတော့ဘူး။
"Bang!" နောက်ထပ် ကျယ်လောင်သော အသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး အပြင်ကမ္ဘာသည် တောက်ပလာခဲ့သည်။
ကားသုံးစီးက ရပ်သွားတယ်။
Maryလည်း ထွက်သွားပြီး သူမ နောက်ကHearthအမျိုးသားဥယျာဉ်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
တောင်ထိပ်ပေါ်တွင် အနီရောင်ချော်ရည်များက ပွက်ပွက်ဆူနေသော ရေများကဲ့သို့ မြင့်တက်လာကာ လျင်မြန်စွာ ပြန့်ကျဲထွက်လာသည်။
မီးတောက်များအောက်တွင် အနက်ရောင်မီးခိုးများက ကောင်းကင်တစ်ခုလုံးကို လွှမ်းခြုံထားသည်။
"ငါတို့နေရာက လုံခြုံရဲ့လား" တစ်စုံတစ်ယောက်က ခက်ခက်ခဲခဲ တံတွေးမျိုချလိုက်ပြီး တိတ်ဆိတ်စွာ မေးလိုက်သည်။
ဘယ်သူမှမသိဖူး။ တကယ်တော့ ဒီမီးတောင်ဟာ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အကြီးဆုံး မီးတောင်တစ်ခုပဲ။
"ကားပေါ်တက်တာက ပိုကောင်းတာပဲ။ Mary ငါ့ဘက် လာ!"
Monroeက ကားထဲက ဆင်းလာတဲ့သူကို လှမ်းအော်ပြီး ထိုင်ခုံအစီအစဥ်ကို ပြန်စီစဉ်တယ်။
Monroeကားမောင်းပြီး Maryသည် ခရီးသည်ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်သည်။
Isidoreသည် Maryနောက်သို့လိုက်ချင်သော်လည်း ကျစ်ဆံမြီးတပ်ထားသည့်လူက သူ့ကို ကြည့်နေသည်။ "ဒီမှာ Bossနဲ့ ငါတို့ ရှိတယ်။ မင်း Miss Maryနောက်လိုက်ဖို့ မလိုဘူး!"
Isidore ခဏတုံ့ဆိုင်းသွားပြီး သွားများကြိတ်ကာ Mary၏ကားထဲသို့ဝင်သွားသည်။
အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြန်ထွက်လာကြတယ်။
ဒီတစ်ခါတော့ ကားသုံးစီးလုံး ငြိမ်သွားတယ်။ ဘယ်သူကမှ စကား သို့မဟုတ် မေးခွန်း မပြောဝံ့ကြဘူး။
"Bang!" ကျယ်လောင်သော ပေါက်ကွဲသံများ ထပ်မံထွက်ပေါ်လာသည်။
တိမ်မြုပ်နေသော အသံများသည် ကောင်းကင်၏တစ်ဖက်ခြမ်းမှ ပျံ့လွင့်လာသည်။
Mary၏နှလုံးသား တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။
Hearth အမျိုးသားဥယျာဥ်ရှိ လူများအကြောင်း သူမ တွေးနေမိသည်။ သူတို့ ချက်ချင်း ကယ်ထုတ်နိုင်ခဲ့လား။
အဲဒီဒေသမှာ အမိုးအကာရှိလား။
အချိန်မီ မလှုပ်ရှားနိုင်သော တိရစ္ဆာန်တွေကော?
သူတို့နောက်မှာ Rock Townရှိတယ်။ အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိလားဆိုတာကို သူတို့မသိခဲ့ကြဖူး။
ကားတွေက ရှေ့ကို ဆက်သွားတယ်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကားအစီးရေ များလာပြီး ကားတွေရဲ့အရှိန်ကလည်း နှေးသွား တယ်။
ထို့နောက် ယာဉ်ကြောပိတ်ဆို့မှုအလယ်တွင် ကားများ ရပ်တန့်သွားသည်။
တစ်စုံတစ်ဦးသည် အခြေအနေကို သိရှိရန် ဆင်းလာကာ "ဘော့စ် ကျွန်တော်တို့ ရှေ့ဆက်မသွားနိုင်ဘူး။ တစ်ဆယ်ကီလိုမီတာအကွာမှာ ယာဉ်တိုက်မှု ဆက်တိုက်ဖြစ်နေတယ်လို့ ကြားတယ်။ ခုတော့ ရှေ့နဲ့နောက်က ပိတ်နေတော့ ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့က ဒီနေရာကို မရောက်နိုင်တော့ဘူး!"
Maryနဲ့ တခြားသူတွေ အဆင်မပြေတဲ့ အနေအထားမှာ ရှိနေတယ်။
ဘယ်ဘက်တွင် တောင်တစ်ခုရှိပြီး ညာဘက်တွင် ချောက်တစ်ခုရှိသည်။
မိုးလင်းခါနီးပြီ။
Maryသည် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်ရာ တစ်ခုခုမှားနေပြီဟု ရုတ်တရက် သဘောပေါက်သွားသည်။
ဖုန်းကိုထုတ်ကာ သံလိုက်အိမ်မြှောင်ကို ဖွင့်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ သူမ ပြဿနာကို သတိထားမိသည်။
"Monroe ငါတို့ New Yorkကိုပြန်မယ့် လမ်းကြောင်းက တခြားလမ်း ဖြစ်ပုံရတယ်။"
အားလုံးက သူမကို မယုံကြည်နိုင်စွာ ကြည့်နေကြသည်။
လူတိုင်းသည် သူတို့၏သံလိုက်အိမ်မြှောင်ကို မဖွင့်ခင်ထိ။
What the *ck! ငါတို့တကယ် တခြားလမ်းကို သွားနေတာလား။
ဒီနေရာက ဘာလဲ။
လူတိုင်း အနည်းငယ် မှင်တက်သွားကြသည်။
တစ်စုံတစ်ယောက်က "ကျွန်တော်တို့ သတင်းကိုမြင်ပြီးပြီ။ တစ်ယောက်ယောက်က ကျွန်တော်တို့ကို လာခေါ်မယ်ဆိုတာ သိတယ်။ ကဲ... ငါတို့ လုံးဝ အဆက်အသွယ် ပြတ်သွားပြီလား"
အားလုံး တိတ်ဆိတ်သွားကြသည်။
Monroeက "အားတင်းထား။ အခြေအနေ ဘယ်လိုရှိလဲ မသိသေးပေမယ့် အခု တောင်တက်လမ်းပေါ် ရောက်နေပြီ။ မြေပြန့်ကလူတွေထက် ပိုလုံခြုံတယ်"
လူတိုင်း၏လက်ရှိတည်နေရာကို အတည်ပြုပြီးနောက် New Yorkသို့ ပြန်သွားရန် လမ်းလွှဲအရှည်ကြီးကို သွားရမယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။
တစ်နည်းဆိုရသော် သူတို့သည် မီးတောင်ကို သူတို့၏ဗဟိုချက်အဖြစ် အသုံးပြုရပြီး ဘေးကင်းသောအကွာအဝေးအတွင်း ပြန်သွားရန် ၎င်းပတ်ပတ်လည်တွင် စက်ဝိုင်းပုံစံ မောင်းနှင်ရမည်ဖြစ်သည်။
"လူတိုင်း! ပစ္စည်းတွေစုပြီး ငါတို့မှာရှိတာကို စုဆောင်းပါ။ ထို့ပြင် လိုင်းမိတဲ့နေရာကို ကြည့်ရန် တစ်စုံတစ်ဦးကို လွှတ်လိုက်။ လိုင်းမိတာနဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ဆက်သွယ်ပြီး ငါတို့ကို လာခေါ်ဖို့ ရဟတ်ယာဉ်တစ်စင်း လွှတ်ခိုင်းလိုက်။"
Monroeသည် ဒီအရာနှစ်ခုကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်းရှင်းပြပြီးနောက် သူသည် Maryကို ကြည့်ကာ "Mary သူတို့ကို ဆက် ဆက်သွယ်လိုက်" ဟု ညင်သာစွာပြောခဲ့သည်။
Maryက အေးအေးဆေးဆေး ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။ "ကောင်းပြီ! သူတို့ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် သူတို့ မကြာခင် New Yorkကိုရောက်မှာ"
**************************