Zawgyi
အခန္း ၄၇- ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္
Hearthအမ်ိဳးသားဥယ်ာဥ္တြင္ ရႈခင္းမ်ားစြာရွိခဲ့သည္။ အားလုံးက ရႈခင္းၾကည့္ဘတ္စ္ကားေပၚေရာက္ေနေပမယ့္ Maryဟာ ေန႔ခင္းဘက္မွာ ဆာေလာင္ၿပီး ေမာပန္းေနဆဲ။
အိမ္အကူမ်ားသည္ သန႔္ရွင္းၿပီး လွပေသာေနရာကို ရွာေတြ႕ၿပီး ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္သည့္အခင္းမ်ားကို ျဖန႔္ကာ ယူေဆာင္လာေသာ အစားအစာမ်ားကို ခင္းက်င္းၾကသည္။
ပန္းၿခံထဲက ဇိမ္ခံေပ်ာ္ပြဲစားသည္ ထိုကဲ့သို႔ ၿပီးသြားခဲ့သည္။
သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ေထာက္ထားၿပီး တစ္ဖက္မွာ ေသာက္စရာကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ေႏြေႏွာင္းပိုင္းသစ္ေတာရဲ႕ ေအးျမမႈကို ခံစားေနတယ္။
Hughႏွင့္Hermanတို႔သည္ တိတ္တဆိတ္ စကားစျမည္ေျပာေနၾကၿပီး Monroeက ဖုန္းေျပာေနၾကသည္။
Hallမွာ တာဝန္မေပးခံရဘူးဆိုရင္ ဒါဟာ တကယ့္ကို ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္မယ္လို႔ Mary ခံစားခဲ့ရတယ္။
႐ုတ္တရက္ပင္ အေဝးက တုန္လႈပ္သြားသည္။
Mary အျမန္ထထိုင္ၿပီး ေသာက္လက္စကို လက္ထဲကခ်လိုက္တယ္။
Adeleသည္ သူမမ်က္ႏွာေပၚေၾကာက္႐ြံ႕ေသာအၾကည့္ျဖင့္ Maryထံသို႔ လာခဲ့သည္။ "သခင္မေလး ကြၽန္မေသနတ္သံၾကားတယ္"
Maryလည္း ၾကားတယ္။
ပတ္ဝန္းက်င္မွ ေအာ္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ Maryက တစ္ေယာက္ေယာက္ သူတို႔ဆီသို႔ ေျပးသြားသည္ကို ျမင္လိုက္သည္။
Hermanႏွင့္ Hugh ခ်က္ျခင္းထရပ္လိုက္သည္။ Monroeသည္ တစ္ေနရာတည္းတြင္ ေအးေအးလူလူ ထိုင္လ်က္ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ လႈပ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ဖုန္းကို အေဝးသို႔ခ်ထားၿပီးသား။
သူတို႔ရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္ေလးေယာက္ ေပ်ာက္ဆုံးေနတာကို Mary ႐ုတ္တရက္ သိလိုက္တယ္။
"သြားၾကည့္ဖို႔ လိုေသးလား" Maryက Monroeကို ေမးလိုက္တယ္။
Monroeသည္ Maryကို ၾကည့္သည္။ "မေၾကာက္ဘူးလား?"
Mary မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ "မေၾကာက္ဘူး!"
လူဆိုးဂိုဏ္းသည္ ဘယ္ေနရာကမွန္းမသိ ႐ုတ္တရက္ ေပၚလာၿပီး အျပစ္မဲ့အရပ္သားမ်ားကို သက္သက္မဲ့ နာက်င္ေစမည္ကို သူမ ပို၍ပင္ ေၾကာက္သည္။
Monroe၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ Mary၏သူရဲေကာင္းဆန္ေသာ သေဘာထားကို သေဘာက်ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနသည္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈက ႐ုတ္တရက္ ရပ္သြားပုံရတယ္။
ေပ်ာက္ေနတဲ့ သက္ေတာ္ေစာင့္ေလးဦးသည္ သူတို႔၏ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ ေသြးမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသည္။
"ေဘာ့စ္ အဲ့ဒါက အဆင္ေျပသြားၿပီ"
Monroe ေခါင္းညိတ္သည္။ "အေလာင္းေတြနဲ႔ ကိုင္တြယ္လိုက္။ အရင္ျပန္ၾကရေအာင္။"
ေနာက္ဆုံးေတာ့ Monroeမတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အမူအရာကင္းမဲ့ေနေသာ သူ႔ညီႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ Maryကို သူၾကည့္လိုက္သည္။
"မင္းတို႔ဘာေစာင့္ေနတာလဲ? သြားၾကရေအာင္!"
Monroeသည္ ေရွ႕မွ အရင္ဆုံးေလွ်ာက္သြားခဲ့သည္။ Maryနဲ႔ တျခားႏွစ္ေယာက္က သူ႔ေနာက္ကို အျမန္လိုက္ၾကတယ္။
အျပန္လမ္းတြင္ Monroeသည္ သူ၏ရန္သူမ်ား သူ႔ေနရာကို ရွာေတြ႕တာေၾကာင့္ သူ႔ကို လုပ္ႀကံရန္ လူမ်ားကို ေစလႊတ္ခဲ့ေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အရာအားလုံးသည္ သူ႔ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ရွိၿပီး သူျပန္လည္တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။
ရႈခင္းသာဧရိယာတြင္ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ား ထိခိုက္မႈမရွိခဲ့ဘဲ အရႈပ္အေထြးမ်ားကို အျမန္ရွင္းလင္းခဲ့သည္။
Maryသည္ ထိုစကားကိုၾကားေသာအခါ Monroeကို စိုက္မၾကည့္ပဲမေနႏိုင္။
သူသည္ နယူးေယာက္ရွိ ေျမေအာက္ဂိုဏ္းေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး မယုံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စြမ္းရည္မ်ား ရွိေသာ္လည္း သူမထင္ထားသည္ထက္ ပိုလူသားဆန္သည္။
သူ႔ညီငယ္မ်ားကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ၿပီး သူ႔မိသားစုအတြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အစီအစဥ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ေပးသည္။ လူျမင္ကြင္းမွာ ေသနတ္ပစ္တဲ့ အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ရင္ေတာင္ လူမႈေရးတာဝန္ယူၿပီးေတာ့ ဈာပနကိစၥအားလုံးကို ကိုင္တြယ္ေပးတာျဖစ္တယ္။
အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့ အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြကို မထိခိုက္ေစဘူးလို႔ သူကေျပာတယ္။
Maryသည္ Monroeအေၾကာင္းကို အသစ္တစ္ခုနားလည္သြားပုံရသည္။ Raging Flame Groupအေၾကာင္း စုံစမ္းရန္ ေထာက္လွမ္းေရးဗ်ဴ႐ိုမွ သူမအား စုံစမ္းေမးျမန္းခဲ့ေသာ သူလွ်ိဳသည္ သူႏွင့္ ဘာမွမသက္ဆိုင္ေၾကာင္း သူမ ပို၍ပင္ ေသခ်ာသြားသည္။
ေန႔လည္ကအျဖစ္ပ်က္ျဖစ္ၿပီးေနာက္တြင္ က်န္သည့္ေန႔ခင္းဘက္က ေပ်ာ္႐ႊင္ရန္ မည္သူမွ် အျပင္မထြက္ခ်င္ၾကေပ။
Monroeသည္ ေန႔ခင္းတစ္ခင္းလုံး လုပ္ငန္းကို အာ႐ုံစိုက္ေနသည္။
ညေနစာစားၿပီးေသာအခါ Maryသည္ ေရပူစမ္းသို႔ ျပန္သြားျပန္သည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ သူမက ေရကန္ထဲမွာ စိမ္တယ္။
အစြန္းမွာ လဲေလ်ာင္းရင္း တက္ဘလက္ေပၚက သတင္းကို ၾကည့္ရင္း ၿငီးေငြ႕လာတယ္။ ႐ုတ္တရက္ သူမအေနာက္ကေန ေရသံေတြ ထြက္လာတယ္။
အဲ့ဒါက Monroe။
ေန႔ခင္းတစ္ခင္းလုံး အလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ပင္ပန္းေနပုံရသည္။ ေရကူးကန္အစြန္းကို မွီ၍ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
Mary က သူ႔ေနာက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ "Hughနဲ႔ Herman ဘယ္မွာလဲ"
Monroeက "သူတို႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၾကတယ္"
"မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီကို? အႏၲရာယ္မမ်ားဘူးလား?"
ေန႔လည္အခ်ိန္က အျဖစ္အပ်က္ကို ေတြးၿပီး Maryက ေၾကာက္႐ြံ႕ထိတ္လန႔္ေနေသးသည္။
Monroeက Mary၏စိုးရိမ္ေနတဲ့အမူအရာကို ၾကည့္ကာ ၿပဳံးလိုက္သည္။ "အဲဒီညီအကိုႏွစ္ေယာက္ကို မင္း ဂ႐ုစိုက္ေနတုန္းပဲ။ စိတ္မပူပါနဲ႔ ငါသူတို႔ေနာက္ကို လိုက္ဖို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ခိုင္းလိုက္မယ္။"
Maryက သူတို႔ေတြ ေသာင္းက်န္းေနတုန္းလို႔ ခံစားမိေနတုန္းပဲ။ "ေန႔ခင္းတုန္းက လမ္းေလွ်ာက္မထြက္ဘဲ ဘာလို႔ အခုမွသြားၾကတာလဲ"
Monroeက ျပန္ေျဖတယ္။ "ရင္ျပင္မွာ ပြဲတစ္ခုရွိတယ္။ အရမ္းလွတဲ့အမ်ိဳးသမီးေတြကေရကူးဝတ္စုံေတြ ဝတ္မယ္လို႔ ၾကားတယ္"
Mary နားလည္သြားၿပီ။ "Hughက Hermanကို အဲ့ဒီကို ဆြဲေခၚသြားခဲ့တာျဖစ္မယ္!"
သူမစိတ္ထဲမွာေတာ့ Hermanဟာ ဒီေလာက္ ေအာက္တန္းက်တဲ့လူ မဟုတ္ဘူး။
**************************Paid groupကိုဝင္ဖို႔ေျပာထားတဲ့ဒါဒါေလးတို႔ link joinထားတာကို approveမလုပ္ရေသးတာျဖစ္ျဖစ္ ေငြလႊဲၿပီးသားကို linkတို႔ စာဖိုင္တို႔ကို မပို႔ေပးရေသးတာမ်ိဳးဆို Miaကို လာေျပာေပးၾကပါေနာ္။
Unicode
အခန်း ၄၇- ရုန်းရင်းဆန်ခတ်
Hearthအမျိုးသားဥယျာဉ်တွင် ရှုခင်းများစွာရှိခဲ့သည်။ အားလုံးက ရှုခင်းကြည့်ဘတ်စ်ကားပေါ်ရောက်နေပေမယ့် Maryဟာ နေ့ခင်းဘက်မှာ ဆာလောင်ပြီး မောပန်းနေဆဲ။
အိမ်အကူများသည် သန့်ရှင်းပြီး လှပသောနေရာကို ရှာတွေ့ပြီး ပျော်ပွဲစားထွက်သည့်အခင်းများကို ဖြန့်ကာ ယူဆောင်လာသော အစားအစာများကို ခင်းကျင်းကြသည်။
ပန်းခြံထဲက ဇိမ်ခံပျော်ပွဲစားသည် ထိုကဲ့သို့ ပြီးသွားခဲ့သည်။
သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ထောက်ထားပြီး တစ်ဖက်မှာ သောက်စရာကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း နွေနှောင်းပိုင်းသစ်တောရဲ့ အေးမြမှုကို ခံစားနေတယ်။
Hughနှင့်Hermanတို့သည် တိတ်တဆိတ် စကားစမြည်ပြောနေကြပြီး Monroeက ဖုန်းပြောနေကြသည်။
Hallမှာ တာဝန်မပေးခံရဘူးဆိုရင် ဒါဟာ တကယ့်ကို ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ နေ့တစ်နေ့ဖြစ်မယ်လို့ Mary ခံစားခဲ့ရတယ်။
ရုတ်တရက်ပင် အဝေးက တုန်လှုပ်သွားသည်။
Mary အမြန်ထထိုင်ပြီး သောက်လက်စကို လက်ထဲကချလိုက်တယ်။
Adeleသည် သူမမျက်နှာပေါ်ကြောက်ရွံ့သောအကြည့်ဖြင့် Maryထံသို့ လာခဲ့သည်။ "သခင်မလေး ကျွန်မသေနတ်သံကြားတယ်"
Maryလည်း ကြားတယ်။
ပတ်ဝန်းကျင်မှ အော်သံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ Maryက တစ်ယောက်ယောက် သူတို့ဆီသို့ ပြေးသွားသည်ကို မြင်လိုက်သည်။
Hermanနှင့် Hugh ချက်ခြင်းထရပ်လိုက်သည်။ Monroeသည် တစ်နေရာတည်းတွင် အေးအေးလူလူ ထိုင်လျက် ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် လှုပ်နေသည်။ သို့သော် သူ့ဖုန်းကို အဝေးသို့ချထားပြီးသား။
သူတို့ရဲ့ကိုယ်ရံတော်လေးယောက် ပျောက်ဆုံးနေတာကို Mary ရုတ်တရက် သိလိုက်တယ်။
"သွားကြည့်ဖို့ လိုသေးလား" Maryက Monroeကို မေးလိုက်တယ်။
Monroeသည် Maryကို ကြည့်သည်။ "မကြောက်ဘူးလား?"
Mary မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ "မကြောက်ဘူး!"
လူဆိုးဂိုဏ်းသည် ဘယ်နေရာကမှန်းမသိ ရုတ်တရက် ပေါ်လာပြီး အပြစ်မဲ့အရပ်သားများကို သက်သက်မဲ့ နာကျင်စေမည်ကို သူမ ပို၍ပင် ကြောက်သည်။
Monroe၏မျက်လုံးများသည် Mary၏သူရဲကောင်းဆန်သော သဘောထားကို သဘောကျကြောင်း ဖော်ပြနေသည်။
ဒီအချိန်မှာ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်မှုက ရုတ်တရက် ရပ်သွားပုံရတယ်။
ပျောက်နေတဲ့ သက်တော်စောင့်လေးဦးသည် သူတို့၏ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် သွေးများဖြင့် ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသည်။
"ဘော့စ် အဲ့ဒါက အဆင်ပြေသွားပြီ"
Monroe ခေါင်းညိတ်သည်။ "အလောင်းတွေနဲ့ ကိုင်တွယ်လိုက်။ အရင်ပြန်ကြရအောင်။"
နောက်ဆုံးတော့ Monroeမတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ မျက်နှာပေါ်တွင် အမူအရာကင်းမဲ့နေသော သူ့ညီနှစ်ယောက်နှင့် Maryကို သူကြည့်လိုက်သည်။
"မင်းတို့ဘာစောင့်နေတာလဲ? သွားကြရအောင်!"
Monroeသည် ရှေ့မှ အရင်ဆုံးလျှောက်သွားခဲ့သည်။ Maryနဲ့ တခြားနှစ်ယောက်က သူ့နောက်ကို အမြန်လိုက်ကြတယ်။
အပြန်လမ်းတွင် Monroeသည် သူ၏ရန်သူများ သူ့နေရာကို ရှာတွေ့တာကြောင့် သူ့ကို လုပ်ကြံရန် လူများကို စေလွှတ်ခဲ့ကြောင်း ရှင်းပြသည်။ သို့သော်လည်း အရာအားလုံးသည် သူ့ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင်ရှိပြီး သူပြန်လည်တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။
ရှုခင်းသာဧရိယာတွင် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း အပြစ်မဲ့ပြည်သူများ ထိခိုက်မှုမရှိခဲ့ဘဲ အရှုပ်အထွေးများကို အမြန်ရှင်းလင်းခဲ့သည်။
Maryသည် ထိုစကားကိုကြားသောအခါ Monroeကို စိုက်မကြည့်ပဲမနေနိုင်။
သူသည် နယူးယောက်ရှိ မြေအောက်ဂိုဏ်းတွေကို ထိန်းချုပ်ထားပြီး မယုံနိုင်လောက်အောင် စွမ်းရည်များ ရှိသော်လည်း သူမထင်ထားသည်ထက် ပိုလူသားဆန်သည်။
သူ့ညီငယ်များကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ပြီး သူ့မိသားစုအတွက် အမျိုးမျိုးသော အစီအစဉ်များကို ပြုလုပ်ပေးသည်။ လူမြင်ကွင်းမှာ သေနတ်ပစ်တဲ့ အဓိကရုဏ်းဖြစ်ရင်တောင် လူမှုရေးတာဝန်ယူပြီးတော့ ဈာပနကိစ္စအားလုံးကို ကိုင်တွယ်ပေးတာဖြစ်တယ်။
အရေးကြီးဆုံးကတော့ အပြစ်မဲ့ပြည်သူတွေကို မထိခိုက်စေဘူးလို့ သူကပြောတယ်။
Maryသည် Monroeအကြောင်းကို အသစ်တစ်ခုနားလည်သွားပုံရသည်။ Raging Flame Groupအကြောင်း စုံစမ်းရန် ထောက်လှမ်းရေးဗျူရိုမှ သူမအား စုံစမ်းမေးမြန်းခဲ့သော သူလျှိုသည် သူနှင့် ဘာမှမသက်ဆိုင်ကြောင်း သူမ ပို၍ပင် သေချာသွားသည်။
နေ့လည်ကအဖြစ်ပျက်ဖြစ်ပြီးနောက်တွင် ကျန်သည့်နေ့ခင်းဘက်က ပျော်ရွှင်ရန် မည်သူမျှ အပြင်မထွက်ချင်ကြပေ။
Monroeသည် နေ့ခင်းတစ်ခင်းလုံး လုပ်ငန်းကို အာရုံစိုက်နေသည်။
ညနေစာစားပြီးသောအခါ Maryသည် ရေပူစမ်းသို့ ပြန်သွားပြန်သည်။
ဒီတစ်ခါတော့ သူမက ရေကန်ထဲမှာ စိမ်တယ်။
အစွန်းမှာ လဲလျောင်းရင်း တက်ဘလက်ပေါ်က သတင်းကို ကြည့်ရင်း ငြီးငွေ့လာတယ်။ ရုတ်တရက် သူမအနောက်ကနေ ရေသံတွေ ထွက်လာတယ်။
အဲ့ဒါက Monroe။
နေ့ခင်းတစ်ခင်းလုံး အလုပ်များနေတာကြောင့် အနည်းငယ် ပင်ပန်းနေပုံရသည်။ ရေကူးကန်အစွန်းကို မှီ၍ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
Mary က သူ့နောက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ "Hughနဲ့ Herman ဘယ်မှာလဲ"
Monroeက "သူတို့ လမ်းလျှောက်ထွက်ကြတယ်"
"မိုးချုပ်နေပြီကို? အန္တရာယ်မများဘူးလား?"
နေ့လည်အချိန်က အဖြစ်အပျက်ကို တွေးပြီး Maryက ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေသေးသည်။
Monroeက Mary၏စိုးရိမ်နေတဲ့အမူအရာကို ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်သည်။ "အဲဒီညီအကိုနှစ်ယောက်ကို မင်း ဂရုစိုက်နေတုန်းပဲ။ စိတ်မပူပါနဲ့ ငါသူတို့နောက်ကို လိုက်ဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ကို ခိုင်းလိုက်မယ်။"
Maryက သူတို့တွေ သောင်းကျန်းနေတုန်းလို့ ခံစားမိနေတုန်းပဲ။ "နေ့ခင်းတုန်းက လမ်းလျှောက်မထွက်ဘဲ ဘာလို့ အခုမှသွားကြတာလဲ"
Monroeက ပြန်ဖြေတယ်။ "ရင်ပြင်မှာ ပွဲတစ်ခုရှိတယ်။ အရမ်းလှတဲ့အမျိုးသမီးတွေကရေကူးဝတ်စုံတွေ ဝတ်မယ်လို့ ကြားတယ်"
Mary နားလည်သွားပြီ။ "Hughက Hermanကို အဲ့ဒီကို ဆွဲခေါ်သွားခဲ့တာဖြစ်မယ်!"
သူမစိတ်ထဲမှာတော့ Hermanဟာ ဒီလောက် အောက်တန်းကျတဲ့လူ မဟုတ်ဘူး။
**************************Paid groupကိုဝင်ဖို့ပြောထားတဲ့ဒါဒါလေးတို့ link joinထားတာကို approveမလုပ်ရသေးတာဖြစ်ဖြစ် ငွေလွှဲပြီးသားကို linkတို့ စာဖိုင်တို့ကို မပို့ပေးရသေးတာမျိုးဆို Miaကို လာပြောပေးကြပါနော်။