Young: ဘု...ဘု...ရင်...မ
ယောင်းက အံအားသင့်စွာ တုန်တုန်ရီရီခေါ်လိုက်တော့ ဘုရင်မက ပြတ်ရှနေသော အကြည့်တွေဖြင့်.....
Ni: အင်း တို့ပါ
ကချေသည်လေးသည် စစ်တိုက်ထွက်တော့မလို လက်နက်အပြည့်အစုံဖြင့် စစ်သူကြီးတွေ ရဲမက်တွေကိုကြည့်ကာ တော်ဝင်ကချေသည် နုနုရွရွလေးမလို့ ကြောက်လာခဲ့သည်.....
ဘုရင်မသည် ကချေသည်လေးဆီက သခင်မလေးကိုပြန်တောင်းဖို့ စစ်ကိုတကယ်ပင်ချီလာခဲ့သည်....ဒီကချေသည် တယောက်တည်းကို ရင်ဆိုင်ဖို့အတွက် ဘုရင်မကိုယ်တိုင်လည်း သွေးရူးသွေးတန်း ဖြစ်နေခဲ့သည်.....
Ni:li ငယ်လေးကော...
Young: မသိဘူး..
Ni: ဘုရင်မကို ဗြောင်လိမ်နေတာဘဲ...
ယောင်းတွင်ပြောကြစရာစကားလုံးမရှိခဲ့.......
Ni:မင်းပြောတော့ငြင်းပါမယ်ဆို...တို့စိတ်ချမ်းသာဖို့အတွက် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြတ်ပြတ်သားသားငြင်းပါမယ်ဆို.....
Young: ကျမငြင်းခဲ့ပါတယ်...
Ni: လိမ်တာ...
Young: မလိမ်ခဲ့ပါဘူး...
Ni:သေရမှာကို မကြောက်ဘူးလား...ယောင်း
သေရမှာထက် လူအုပ်ကြီးက မြားတွေနဲ့ချိန်ထားကာ ဘုရင်မကိုယ်တိုင်ကလည်း အေးတိအေးစက် ကြောက်စရာစကားကိုဆိုနေတာကြောင့် ဒီအခြေအနေကိုပိုကြောက်ပါတယ်...
မတည်မငြိမ်ဖြင့် အကြောက်လွန်သောအခြေအနေမှာ ယောင်းသည်ခြေလှမ်းလေးတွေကို နောက်ပြန် တလှမ်းနှစ်လှမ်းဆုတ်သွားခဲ့ပြီး တဲ့နောက် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး ကျောခိုင်းထွက်ပြေးမိလိုက်တဲ့အချိန်....
Ni: မပစ်နဲ့!!!
ဘုရင်မရဲ့ကျယ်လောင်စွာသောအသံသည် မြားအရှိန်ကိုမတားဆီးနိုင်ခဲ့ချေ.....ဘုရင်မရဲ့ကိုယ်ရံတော်ဖြစ်လာပါပြီဆိုကတည်းက သိပ်တော်လွန်းသူတယောက်ဖြစ်ရမည်....တွေ့ရင်အရှင်မထားနဲ့ တခါတည်းသတ်ဟူသောအမိန့်ကိုနာခံလျက်...တန်းမတ်နေသောလက်သည် အဖြူရောင်ပုံရိပ်ထွက်ပြေးသွားသည်နှင့် လက်စွမ်းပြလာခဲ့သည်....
ဘုရင်မက ဒေါသထွက်ထွက်ဖြင့် တွေ့ရင်သတ် ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်အစဖျောက် နှစ်ယောက်လုံးကိုအရှင်မထားနဲ့ဟု ဓါးတရမ်းရမ်းနဲ့ အမိန့်များသည် အားလုံး၏နားထဲစွဲထင်နေခဲ့သည်.....
တကယ်တမ်း မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆုံကြသည့်အခါ ဘုရင်မတယောက်လုပ်ရဲခဲ့တာသည် li ငယ်လေးဘယ်မှာလည်း ဆိုတဲ့မေးခွန်းလေးတခုထဲရယ်ပါ....
ထိုကချေသည်လေးကို သူ့လက်နဲ့များသတ်မိရင် သူ့ကိုပြန်သတ်သွားနိုင်တဲ့ သခင်မလေးရဲ့ချစ်ပေးနိုင်မူကြီးအကြောင်း အသဲတွေ တစစီကွဲကြေရင်း အမှန်တရားကိုလက်ခံခဲ့ရတာကြောင့် ဘုရင်မဟာ ဟန်သာရှိသော ရက်စက်သူကြီးပါ....
Li:ယောင်း!!!
ယောင်းတယောက် ခွေကနဲလဲကျသွားချိန်တွင် အချိန်ကိုက်အပြေးတပိုင်းရောက်ရှိလာသူ....။
သူမ...သိပ်ချစ်ရပါသောသူမက
လက်ဆောင်ပေးထားတဲ့ အနောက်နိုင်ငံက ပိုးသားဝတ်ရုံ
ဖြူလွလွဖြင့် မြေပြင်ပေါ်မှာလဲကျနေတယ် ရဲရဲတောက်နေတဲ့ သွေးနီနီတွေဟာ သူမရဲ့ ဝတ်ရုံလေးနဲ့မှ မလိုက်ဖက်......
ကြိုမြင်နေလို့....ဒီလိုအဖြစ်အပျက်တွေဖြစ်လာမှာကိုကြိုသိနေလို့
ချစ်ရသူကို အစွမ်းကုန်ကာကွယ်ဖို့
အပြေးလာခဲ့ပါသော်လည်း
ချစ်ရသူရဲ့ ရင်ဝတည့်တည့်မှာ
မြားတချောင်းစိုက်ဝင်နေခဲ့ပြီ....
ဘယ်သူဘယ်ဝါလုပ်တာရယ်လို့ သခင်မလေးမတွေးခဲ့ မြင်လည်းမမြင်ခဲ့တာမလို့....ဒီအချိန် ဒီအခြေအနေမှာ လေးနဲ့မြားကိုင်ထားပြီး ယောင်းနဲ့ သူ့ကိုသတ်ဖို့နေ့တိုင်းအော်ဟစ်ကြွေးကျော်နေခဲ့တဲ့ ဘုရင်မအပြင်တခြားသူမရှိ....
ကံကြမ္မာ ဖန်တီးသူသည် ဘုရင်မအပေါ်သိပ်ရက်စက်လွန်းပါသည်...
မြေပြင်ပေါ် လဲကျသွားသောပုံရိပ်လေးဆီသို့...ဘယ်အရာကိုမှဂရုမစိုက်ဘဲ သွေးရူးသွေးတန်းသွားပြီးထွေးပွေ့ရာတွင် သူမလေးတကိုယ်လုံးဟာအေးစက်နေလေပြီ...
Li: ယောင်း...ကိုယ်လေ...ကိုယ်ပါ
ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူးနော်...ကိုယ် သမားတော်ဆီပို့ပေးမယ် အဆင်ပြေသွားမှာ..
ယောင်းဟာ နီရဲနေသောမျက်အိမ်တွေဖြင့် သွေရဲရဲတွေပေနေတဲ့ လက်ချောင်းရှည်ရှည်လေးတွေဖြင့် ဝတ်ရုံကိုအားကိုတကြီးစုပ်ကိုင်ထားတယ်...
သခင်မလေးရဲ့ဘုရင်မကိုပေးသောမုန်းတီးအကြည့်တွေနဲ့ မျက်နှာဖုံးစွပ်ခံစားချက်မဲ့သောမျက်နှာထားတွေနဲ့ သူ့လက်ထဲပွေ့ထားသော မိန်းမငယ်ကို ပေးအပ်သော အကြင်နာများသည် လရောင်တထိန်ထိန်အောက်မှာ အသဲနာစရာ.....ထိုအကြင်အနာတွေနဲ့တင် ရင်ဘတ်ကြီးတခုလုံးကြွေမွကာ မီးလောင်နေပြီ.....
ကျလုဆဲဆဲမျက်ရည်တွေဖြင့် ဝေဒနာကိုပြင်းထန်စွာခံစားရင်း
သူ့အားရင်ကွဲနာကျစေသော နာကျင်စေသော ရင်တွေအစိတ်စိတ်အမွှမွှာ ကွဲစေသော မျက်ဝန်းတွေနဲ့ကြည့်နေကာ ဝတ်ရုံကိုကိုင်ထားတဲ့ သွေးတွေပေကျန်နေတဲ့ လက်ချောင်းရှည်ရှည်တွေနဲ့ ပါးပြင်ကိုလာထိတွေ့တယ်....
Young: တောင်းပန်ပါတယ် Li
Li: မလိုဘူး...မတောင်းပန်နဲ့
ယောင်းကို ကိုယ် ရအောင်ချီခေါ်သွားမယ်...ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူး.. သူတို့ယောင်းကိုဘာမှလုပ်လို့မရတော့ဘူး...
သူမရဲ့ မျက်ဝန်းလှလှလေးတွေသည် li ကိုစူးစိုက်ကြည့်နေရာမှ တခြားဦးတည်ဘက်တခုကို ကြေကွဲနေသောမျက်ဝန်းတွေဖြင့်ကြည့်စေတယ်....
ယောင်း လှမ်းကြည့်နေတဲ့နေရာကို
မျက်ရည်တွေ မနိုင်တဲ့ကြားက
ကြည့်လိုက်တော့ ဒီနိုင်ငံတော်ရဲ့
ဘုရင်မ....။
အမြဲတမ်း ရွှေရောင်ဝတ်ရုံကြီးတွေနဲ့ အနီတောက်တောက်ဝတ်ရုံကြီးတွေကို ခမ်းနားထည်ဝါအောင်ဝတ်တတ်ပြီး....
အနက်ရောင် ဆံနွယ်ရှည်ရဗည်တွေကို ဘုရင်မ ပီသစွာ စည်းနှောင်ထားတတ်ပင်မယ့်
အခုတော့....ထိုဆံနွယ်ရှည်ရှည်တွေကို လေဟာနယ်တွင်သာ လွင့်မြောနေစေပြီး ညဝတ်ရုံ ဖြူလွလွ ကိုသာဝတ်ဆင်ထားတယ်....
မြင်းဖြူဖြူပေါ်က ဘုရင်မသည်
မြေခွေး မျက်လုံးနှင်ဆင်တူသောသူမရဲ့ထူးကဲစွာသော မကျဉ်းမကျယ်မျက်ဝန်းတို့ဖြင့် စူးရဲပြတ်သားစွာ စိုက်ကြည့်နေတယ်...
ယောင်းသည် အရည်လဲ့နေသောမျက်ဝန်းလှလှလေးတွေနဲ့ မျက်လုံးမှိတ်ကျမသွားခင်အထိ ဘုရင်မတယောက်တည်းကိုဘဲစူးနစ်စွာကြည့်သွားခဲ့သည်....ဒါကိုသခင်မလေးကကြည့်ကာ ပို၍ရူးကာငိုခဲ့သည်....သခင်မလေးအတွက်ထားခဲ့တာ တောင်းပန်ပါတယ် ဆိုတဲ့စကားလေးတခွန်းဘဲ...
ဘုရင်မကလည်း ယောင်းရဲ့မျက်ဝန်းတွေကို အေးတိအေးစက်ဖြင့်သာပြန်စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်....
အတ္တမဲ့ခဲ့ပါတယ်သခင်မ အရှက်တွေလည်းမဲ့ခဲ့ရပါတယ် နောက်ဆုံးအချိန်မှာ သခင်မရဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ လောကကိုနှုတ်ဆက်ရခြင်းဟာ သိပ်ဝမ်းနည်းစရာကောင်းပင်မယ့် ပထမဆုံအကြိမ် ရဲရဲတင်းတင်း
ကြည့်ခဲ့ရတာမလို့ ကျမသိပ်ပျော်ခဲ့ရပါတယ်....
ဒီမျက်လုံး ဒီဖြစ်တည်မူနဲ့ဒီခမ်းနားခြင်းတွေ ရက်စက်မူအပေါင်းသရဖူဆောင်းနိုင်ခဲ့တဲ့သခင်မကို နောင်ဘဝများတော့ပိုင်ဆိုင်ရလိုပါ၏ လို့ဆုတောင်းချင်တာတောင် သခင်မရဲ့အရှိန်အဝါ က လောကကိုနှုတ်ဆက်ခါနီးလူ သွေးရူးသွေးတန်းဖြစ်ပြီး ယောင်ယမ်း ဆုတောင်းဖို့မထွက်တော့သည်အထိ သိပ်ကြောက်စရာကောင်းခဲ့ပါသည်.....
ယောင်းသည် အသက်ရူဖို့ ခက်ခဲလာခဲ့ပြီ...
မျက်ရည်ပေါက်ကြီးငယ်တို့ဟာ
လှပသော သူမရဲ့မျက်နှာလှလှလေးပေါ်တော့ တစက်ချင်းစီ လှလှပပ ကျလာခဲ့ပြီ...
သူချစ်မြတ်နိးလွန်းရသူ....သိပ်ကိုရိုးသားဖြူစင်လွန်းတဲ့သူ...
ပထမဆုံးမြင်ဖူးခြင်းမှာတင်ကို
စိတ်ကော ကိုယ်ပါ သူမဆီမှာ ကပ်ငြိသွားရလောက်တဲ့ထိ ပျော်ဝင်သွားရလောက်တဲ့ထိ ဆွဲဆောင်နိုင်တဲ့သူ.....
သိပ်ပြီးပြီးပြည်စုံလွန်းတဲ့ ချစ်ရသူလေးရဲ့ အဆုံးသတ်က ဒီလိုမျိုးတဲ့လား.....
ကိုယ့်ချစ်ရသူတယောက်လုံး
မျက်စိရှေ့မှာ အသက်ရှုမရ
သောမြင်ကွင်းလောက်
ရင်နာဖို့ကောင်းတဲ့ ပိုဆိုးတဲ့
မြင်ကွင်းမရှိဘူး...
တင်းကြပ်နေအောင်
ပွေ့ဖက်ပေးထားပြီး
သည်းထန်စွာအော်ငိုပစ်လိုက်တယ်
ဖက်ထားတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေ
ဝတ်ရုံကိုဆွဲကိုင်ထားတဲ့လက်ချောင်းတွေဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ပြေလျော့လာခဲ့ပြီ...
ယောင်းသည် ဘုရင်မကိုစိုက်ကြည့်ငေးနေရင်းနဲ့ပင် မျက်ရည်တစက်ပါးပြင်ပေါ်လိမ့်ဆင်းသွားပြီးတဲ့နောက် ဆုလေးတခုဖန်တီးပြီးသည့်အခါ မျက်လုံးလေးတွေကိုမှိတ်ချသွားသည်...
ပြာယောင်ယောင် ဖြူဖျော့ဖျော့
နခမ်းပါးလေးတွေဟာ
တချက်တချက်မဲ့သွားပြီးတဲ့နောက်မှာ
သွေးအိုင်ထဲက လှပတဲ့မိန်းကလေးဟာ ငြိမ်သက်သွားခဲ့လေပြီ....
ဘာတွေဆက်ဖြစ်ကုန်ကြလည်း ယောင်းမသိတော့... လထိန်ထိန်သာနေသောညတွင် ကြီးမားသော ချစ်ခြင်းတွေသည် ကိုယ်စီကိုယ်ငှ မလျော့စွာအားပြိုင်ခဲ့ကြသည်......
Li: ယောင်း....ယောင်း!!!
သခင်မလေး ဟာ ခေါ်လို့မရတော့သော
ဘာ်တော့အခါမှ ပြန်မပွင့်လာတော့သော မှိတ်သွားတဲ့ မျက်လုံးလေးတွေကိုကိုင်ပြီး တိုးငြင်ငြင်စကားတခွန်းကိုပြောခဲ့တယ်...
Li: ကိုယ့်ကို တယောက်ထဲတော့မထားခဲ့ပါနဲ့ကွာ....
မျက်ရည်တွေထပ်မကျနိုင်တော့ဘူး...
ကိုယ်ပေါ်က ယောင်းကို မြေပြင်ပေါ်ခပ်ဖွဖွ ချထားခဲ့ပြီ
ကိုယ်ရံတော်တအုပ်ဖြင့် ဘုရင်အာဏာဖြင့် ထင်တိုင်းကြဲနေတဲ့ ဘုရင်မဆီကို ခြေလှမ်းကြဲတွေနဲ့သွားလိုက်တယ်..
ဒီနိုင်ငံတော်ရဲ့ အလှပဆုံး မိန်းမသား
နိုင်ငံတော်ရဲ့ ဘုရင်မ အဖြစ်ထိုက်ဆုံး ဘုရင်မ...
ယောကျာ်းမိန်းမ အားလုံးကို သူမရဲ့မျက်ဝန်းလှလှတွေနဲ့ ညို့ယူနိုင်တဲ့အထိ ထူးခြားဆန်းကြယ် မှုတွေနဲ့ လှပတဲ့ လူသား...
အိမ်ရှေ့စံမင်းသမီး ဘဝကတည်းက အတော်ကိုသြဇာအာဏညောင်းပြီး အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံတွေအထိကို ဂုဏ်သတင်း အရာ သိပ်မွှေးပျံ့လွန်းခဲ့သူ....
ဒါပေမယ့်...ရူးနေတာ
ရူးနေတဲ့ မိန်းမ......
သခင်မလေး ဟာ မျက်ရည်တွေကို
လက်ခုံဖြင့် အကြမ်းပတမ်း
သုတ်ပစ်လိုက်ပြီး....မြင်းပေါ်က
ဘုရင်မရှိနေသော နေရာသို့တောက်လောင်နေသော မျက်ဝန်းများနှင့်.....
ပြင်းထန်စွာ စိုက်ကြည့်ရင်း ကိုင်စွဲနေကြဖြစ်သော ဓါးရှည်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်စုပ်ကိုင်ထားတယ်...
ထိုအနီးနားကိုရောက်သွားတဲ့အခါ...
မြင်းပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဘုရင်မကို
လက်ကောက်ဝတ်မှာ ဆောင်ဆွဲချလိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့
သူ့လည်ပင်းကိုလာထောက်တဲ့ အချောင်း ၂၀ နီးပါးရှိတဲ့ ဓါးတွေ.....
Ni: ဖယ်ပေးလိုက်
ထိုအခါမှသာ မဖယ်ပေးချင် ဖယ်ပေးချင်နဲ့ ကိုယ်ရံတော် တသိုကိ ဟာ ဓားကိုသိမ်းလိုက်ကြတယ်...
Ni: အပြုအမှုတွေက လေးစားမှုမရှိလိုက်တာ li
Li: မင်း လုပ်ရက်လိုက်တာ...
Ni: နန်းတော်ထဲမှာ...အဆက်သခံထားရတဲ့ အမှုထမ်းတယောက်က ဘုရင်မ မသိအောင် မြို့တော်ထဲက ထွက်သွားဖို့လုပ်ရင် သေဒဏ်ဆိုတာကို မင်းအသိပါ li ...... ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တယ်လို့ မခေါ်ထိုက်ပါဘူး...တို့လုပ်ရမယ့်အလုပ်တို့လုပ်တာ တို့ကဘုရင်မ တယောက်ဖြစ်နေတဲ့အတွက်....
ကိုယ်တိုင်ကလည်း နိုင်ငံရဲ့ဘုရင်မစိတ်ဓာတ်ပြင်းထန်ခိုင်မာခြင်းနဲ့ မာနသည် မိုးအထိတက်ကာ အနည်းငယ်မျှမလျော့နိုက်သူမလို့ သခင်မလေးသည် မပြောစဖူးလေသံ တသက်လုံးမှမပြုမူခဲ့ဖူးသောအပြုအမူမျိုးနဲ့ လာစမ်းသပ်တဲ့အခါ ဘုရင်မက....
"ငါသတ်တာမဟုတ်ပါဘူး...သူသတ်တာပါ"
လိုတုန်တုန်ရီရီပြောမယ့်သူမျိုးမဟုတ်...
ဘုရင်မ လုပ်ရမယ့်အလုပ် ဘုရင်မလုပ်တာဘဲ....။
ဇာတ်သိမ်းဆိုတာ
နာကျင်မှုအမျိုးမျိုးကို
ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်ရွေးချယ်နိုင်တဲ့
အခန်းတခုဘဲ မဟုတ်လား...။
ထက်အမြင်ကတ်စရာကောင်းတဲ့မျက်နှာမျိုးမရှိ...
ဒီထက်ဒေါသဖြစ်စရာကောင်းတဲ့မျက်နှာမျိုးမရှိ
ဒီ မျက်နှာထားမျိုးကို ဓားနဲ့နုံနုံ စင်းပစ်ချင်စရာကောင်းလိုက်တာ
လှပတဲ့ လရောင်ထိန်ထိန်ကြီးတွေရဲ့အောက်မှာ အမုန်းပင်တွေဟာ မြေသြဇာ မထည့်ပါဘဲနဲ့ ကြီးထွားသည်ထက်ကြီးထွာ သန်မာသည်ထက်သန်မာနေသည်...
သခင်မလေး ဟာ လက်တွေမှာပေကျံနေသော ယောင်းငယ်ရဲ့သွေးများဖြင့်
ဘုရင်မရဲ့ မျက်နှာလှလှကို
သုတ်လိမ်းပေးလိုက်တယ်...
ကြွေရုပ်အဆင်နဲ့တူတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ သွေးရဲရဲတွေ ဟာဘယ်လိုမှမလိုက်ဖယ်သော်လည်း ဘုရင်မဟာစကားတခွန်းတောင်မဟခဲ့ ဝတ်ရုံကိုကျေမွနေအောင်စုပ် အံကိုကြိန်ကာငြိမ်ခံနေရှာတယ် တကယ်ဆို သူသာအမိန့်ပေးရင် သခင်မလေး အခုချိန်သေလောက်ပါပြီ.....
ထိန်သာနေလွန်းတဲ့လပြည့်ည
စည်ကားနေတဲ့ မြို့တော်ရဲ့ညဈေး
ဝါးပင်တွေအစုလိုက် အစုလိုက်ပေါက်နေတဲ့ တောအုပ်အလယ် မှာ
သွေးတရဲရဲနဲ့လဲကျနေသောလူသားငယ်လေး....
မြတ်နိုးရပါသော ဆံနွယ်လေးတွေဟာ လေတိုက်ရာသို့ လွင့်မျောနေရင်း...
ရင်ဝမှာ စိုက်နေတဲ့ မြားဒဏ်ရာကြောင့် ပတ်ပတ်လည် သွေးတွေရာ ချောင်းငယ်တခုလိုဖြစ်ထွန်းနေပြီ....
တခါကြည့်ရင်...တခါ နာကျင်ရစေသောပုံရိပ်ငယ်လေး...
ဖတ်ဖူးခဲ့တဲ့ ကျမ်းတွေထဲက
ရင်ကွဲနာကျခြင်းဆိုတာ ဒါမျိုးထင်ပါရဲ့....
ရှေ့ကဘုရင်မကိုကြည့်မိလိုက်တဲ့အခါ...သူ့အားစူးရှနေသောမျက်ဝန်းတွေနဲ့ တောက်လောင်စွာ ကြည့်နေတယ်....တခါကြည့်ရုံနဲ့တင် မီးထဲရောက်သွားသလို တကိုယ်လုံးပူပြင်းလာခဲ့တယ်....
သခင်မလေး ဟာ ဘုရင်မရဲ့မျက်ဝန်းတွေကိုစူးစိုက်စွာကြည့်ရင်း...
ထိုည ထိုစကားကိုဆိုခဲ့သည်..
ထိုည ထိုဆုတောင်းခဲ့သည်...
မဖြစ်နိုင်တဲ့ဘဝမှာ ဆုတောင်းကိုတော့မိုးနတ်မင်းကြီးက ဖြည့်ပေးမှာဆိုတဲ့စိတ်နဲ့.....
Li: ငါဆုတောင်းတယ်....မင်းကိုငါဒီဘဝတင်မဟုတ်ဘဲ နောင်ဘဝအဆက်ဆက်အမုန်းကြီးမုန်းနိုင်ပါစေ...မင်းမျက်နှာကိုမြင်ရုံနဲ့ မကောင်းတဲ့ခံစားချက်တွေကိုသာဖြစ်တည်စေပြီး မင်းကိုငါအမြဲတမ်းစိတ်ဆင်းရဲမူတွေကိုသာပေးနိုငိတဲ့သူဖြစ်ပါစေ....ငါဆုတောင်းတယ် ငါတို့ရဲ့သွေးကြွေးတွေအတွက် အကြွေးဆပ်ကိုဆပ်ရမယ့် ရေစက်ဆိုးတွေနဲ့အတူ သံသရာတလျှောက်လုံး ငါ့ဆီကိုဘဲမင်းတည့်တည့်ပြန်လာပြီး ငါ့ကိုဝဋ်ကြွေးဆပ်ရပါစေ....ငါနဲ့ဘဲသံသရာတွင်လုံးပြန်စုံစည်းပြီး ငါ့အရုပ်လိုဘဝမျိုးကိုဘဲအထပ်ထပ်အခါခါကြုံတွေ့ရပါစေ ဒီဘဝမှာ မင်းကသခင်မလို့ မင်းမျိုးမင်းနွယ်မလို့ အနိုင်ရခဲ့ပက်မယ့် နောက်ဘဝဆက်တိုင်းဆက်တိုင်းမှာ...ငါကဘဲမင်းရဲ့သခင် ငါကဘဲမင်းရဲ့ဘုရင် ဖြစ်ရပါစေ......
ထိုစကားတွေကို ဆိုပြီးတဲ့နောက် ထိုဆုတောင်းတွေကိုတောင်းပြီးတဲ့နောက် ဘုရင်မရဲ့မျက်နှာတော်ဟာ ပို၍ပင်တင်းမာလာခဲ့တယ်....ပို၍ပင်ခက်ထန်လာခဲ့တယ်...ဖြူလွလွဝတ်ရုံဖြူဟာ ကကြေမွသည်ထက်ကြေမွနေခဲ့သည်.....
Li: ငါ့ဘဝမှာအမုန်းတကာ့အမုန်းဆုံးနေရာမှာ မင်းကပထမဘဲ
ငါမင်းကိုသတ်ပစ်လိုက်လို့ရတယ်
ဒါပေမဲ့မသတ်တော့ဘူး
လူဖြစ်ပြီး...လူတယောက်မှာရှိသင့်တဲ့ နှလုံးသားမပါလာလို့....
မင်းလိုလူမျိုးက သတ်ပစ်ရင်တောင်မှ တမလွန်မှာထောင်လွှားနေမဲ့လူမျိုး....
မုန်းတီးစရာကောင်းတဲ့မျက်နှာမျိုးကို ဒီလိုအချိန်မှာတွေ့နေရတာ တကယ်အကျဉ်းတန်မိတယ်....
Ni: စော်ကားနေလိုက်တာ...ပုပ်ခတ်နေလိုက်တာ....ဒီမိန်းကလေးကြောင့်နဲ့....တို့ကို
Li:ဒါနောက်ဆုံးစော်ကားခြင်းပါ ငါမရှိတော့တဲ့နောက် နန်းသက်ရှည်ပါစေ အရှင်မ....
Li ဟာ သူ့ရဲ့ဓါးဖြင့် သူ့ရဲ့ရင်ဝကို ထိုးစိုက်ပစ်လိုက်တယ်.....ဘုရင်မဟာ ထိုရင်ဝက သွေးတွေဖြင့်ရောနှောနေသော ဓါးကို မျက်နှာသေကြီးနဲ့ကြည့်နေတယ်..
ကိုယ့်ဟာကိုယ်သတ်သေသွားခြင်းတဲ့လား....အဲ့သလောက်တောင်ဘဲ သူမကိုချစ်တာလား li ငယ်ကလေ
တဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေတဲ့ကြားက မုန်းတီးနေသော မျက်ထောင့်နီကြီးတွေနဲ့ ဘုရင်မဆိုသူကိုစိုက်ကြည့်နေတယ်...
ရင်ဝမှာဓါးစိုက်နေခြင်းကြောင့် သခင်မလေး liဟာမြေပြင်ပေါ်မှာကြာရှည်ခံပြီးရပ်မနေနိုင်ခဲ့...
ဘုရင်မဟာ မြေပြင်ပေါ်မှာ သွေးတွေတဲ့ လွန့်လူးနေတဲ့ li ကိုကြည့်ရင်း မျက်နှာတွေဖြူဖျော့လာတယ်...ဝတ်ရုံတွေကိုစုပ်ထားတဲ့လက်တွေဟာပြေလျော့လာတယ်...နောက်ကိုခြေလှမ်းတွေဆုတ်ထားပြီး မယုံကြည်နိုင်စွာခေါင်းတွေအသွင်သွင်ခါနေကာ...အတန်ကြာမှာတော့ သူမျက်နှာဘေးဟာ ပို၍ခက်ထန်လာတယ်...သခင်မလေး ကိုစူးစိုက်ကြည့်ပြီး...
Ni: မွှန်နေလိုက်တာ.....
မြင်းပေါ်ပြန်တက်သွားပြီး ဦးတည်ရာမဲ့ကိုဒုန်းစိုင်းစီးနှင်လာခဲ့တယ်....ကျလာတဲ့မျက်ရည်စတွေကို လက်ဖြင့် ကြမ်းတမ်းစွာသုတ်ပစ်တယ်....ဝမ်းနည်နေစရာမလိုအပ်ဘူး ကိုယ့်ကိုမချစ်တဲ့သူတယောက်အတွက်...
လပြည့်ညတခု နန်းတော်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာဝင်ရောက်လာတဲ့ မြင်းကောင်ရေများစွာ...တလျှောက်လုံး မျက်ရည်တွေကျလာတဲ့ ဘုရင်မသည် ခံနိုင်ရည်မရှိစွာ အသက်ကိုလုရူနေရသည်....
မြင်းပေါ်ကဆင်းဖို့ကိုတောင် အထိန်းတော်ကြီးရဲ့အကူအညီယူကာ ဆင်းလာခဲ့ရသည်......
"အရှင်မ အဆင်ပြေတော်မူရဲ့လား"
"ညီမတော်...lili ကော"
Ni:သူ....သူ
မျက်ဝန်းနီနီတခုလုံးသည် ပြိုတော့မည့်မိုးကဲ့သို့ ဖြစ်နေခဲ့သည်....နခမ်းဖျားတွေဟာတဆတ်ဆတ်တုန်နေခဲ့ပြီး တခုခုပြောဖို့ရာ အတော်ကိုအားယူနေရခဲ့သည့်ပုံ....
Ni:သူသေသွားခဲ့ပြီ....အင့်...ဟင့် အား...
နှလုံးသားတည့်တည့်တွင်ရှိနေသောဝတ်ရုံစတွေကို စုတ်ချေနေရင်း အသက်ဝအောင်ရူနေရသော ဘုရင်မကို မင်းသားက ခေါင်းခပ်ဖွဖွပုပ်ပေးကာ နွေးထွေးစွာပြုံးပြသည်.....
အထိန်းတော်ကြီးကိုတဖက် အပျိုတော်တယောက်ကိုတဖက် မှီရင်း နန်းဆောင်သို့သွားနေရသော ဘုရင်မသည် အတော်ကိုအားအင်ချိနဲ့နေခဲ့သည်....
သလွန်ပေါ်ထိုင်ကာ အနားယူခိုင်းထားပါသော်လည်း ဘုရင်မဟာအမောပြေမလာခဲ့.....ရင်ဘတ်ကိုသာဖိရင်း ငိုနေခဲ့သည်...
Ni:အ....အထိန်းတော်ကြီး....
အဟွတ်...အဟွတ်...
သွေးတွေအန်ကျလာတဲ့ ဘုရင်မကြောင့်...
"အပြင်မှာဘယ်သူရှိနေလည်း သမားတော်ကြီးကိုသွားပင့်ကြ"
အဟွတ်......
သွေးတွေဟာအဆက်မပြတ်......
"အရှင်မ....စိတ်ကိုတင်းထားပေးပါ"
Ni:ငါ...ငါသူ့ကိုသိပ်ချစ်ခဲ့တာ.... အထိန်းတော်ကြီး.....သိတယ်မလား
"ကျွန်တော်မျိုးမ အသိဆုံးပါ အရှင်မ.... "
Ni:ငါ....ငါလည်းဆုတောင်းလို့ဖြစ်မယ်မလား....
"ရှင်...."
ဘုရင်မ ပြောခဲ့သော စကားတွေထံတချို့တဝက်ကို အထိန်းတော်ကြီးက နားလည်ပင်မယ့် တချို့ကိုတော့နားမလည်နိုင်ခဲ့ချေ....
နင့်ရဲ့ဆုတောင်းတွေ...နင့်ရဲ့ကျိန်စာတွေကရယ်စရာကောင်းလှပါတယ် lili ban ရယ်....ဘယ်သူကပိုနာကျင်ရတယ် ဘယ်သူကပိုပြီးသွေးမျက်ရည်ကျရတယ်ဆိုတာ မိုးနတ်မင်းကြီးအသိပါ....ငါ့နှလုံးသားထဲကစီးယိုနေတဲ့သွေးမျက်ရည်နဲ့ မခံစားနိုင်စွာ အန်ကျလာတဲ့သွေးနီနီတွေကိုသတ်သေတည်ပြီး ငါဆုတောင်းတယ် ဘသဆက်တိုင်းဆက်တိုင်း မင်းနဲ့ဘဲပြန်ဆုံပြီး ယောကျာ်းဖြစ်ဖြစ် မိန်းမဖြစ်ဖြစ် မင်းတယောက်တည်းနဲ့ဘဲ သံသရာတလျှောက်လုံးပြန်ပေါင်းဖက်ရပါစေ....ငါ့မျက်နှာကိုမြင်တာနဲ့အရူးလိုစွဲလန်းချစ်မြတ်နိုးပြီး မင်းနှလုံးသားရဲ့ချစ်ပေးနိုင်တဲ့စွမ်းအားတွေထက် အဆပေါင်းများစွာ လွန်ကြူးပြီးငါ့ကိုချစ်မြတ်နိုးပါစေ....ဒီဘဝမှာ ဘုရင်မတပါးဖြစ်ခဲ့တာတောင် မင်းနှလုံးသားကိုမပိုင်နိုင်ခဲ့ပင်မယ့် နောက်ဘဝဆက်ဆက် ချွင်းချက်မဲ့စွာ မင်းနှလုံးသားရဲ့ တယောက်တည်းသောဘုရင်မတပါးဖြစ်ရပါစေ.....မင်းကသွေးနဲ့ဆုတောင်းတယ်...ငါကငါ့နှလုံးသားထဲက စီးဆင်းလာတဲ့ငါ့မျက်ရည်တွေနဲ့တိုင်တည်မယ်...မေတ္တာအရှိန်အဟုန်ပြီးတဲ့သူနိုင်ကြေးဘဲ....
ဘုရင်မသည် ထိုဆုတောငိးတွေကို မျက်ရည်တွေနဲ့ထုတ်ပိုးကာ ကောင်းကင်ဘုံသို့ပို့ပြီးတဲ့နောက် ဝေဒနာတွေရဲ့ဝေးရာကိုပေါ့ပါးလွန်းတဲ့လိပ်ပြာလေးတကောင်လို ထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်....
မျက်လုံးတွေမှိတ်ကျကာ ပျော့ခွေပြီး အထိန်းတော်ကြီးဆီ ပြုတ်ကျလာသောဘုရင်မ....
"အရှင်မ..အရှင်မ!!"
နောက်ကျမှရောက်လာသော သမားတော်သည် ဘုရင်မကိုစမ်းသပ်မူတွေပြုလုပ်ခဲ့ပြီးတဲ့နောက်....
"အရှင်မ နတ်ရွာစံသွားပါပြီ"
လန့်ဖြန့်သွားကြကာ...မိဖုရားခေါင်ကြီးဆိုထိုနေရာမှာတင် သတိလစ်မေ့မျောသွားခဲ့သလို...ဘုရင်မင်းမြတ်ဟာလည်း ထိုနေရာမှာတင်သွေးစောင့်တက်သွားခြင်းကြောင့် အခြွေအရံတွေကြားထဲပိုးလို့ပက်လက်....မင်းသားဟာလည်း ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမည်မသိ...
ငယ်စဥ်အရွယ်ကတည်းက...ဟိုးငယ်ငယ်လေးကတည်းက အချစ်ကြီးခဲ့ရသော ဘုရင်မသည် ဤသို့ဖြင့် အဆုံးသတ်မလှခဲ့ချေ......
ဘုရင်မ သက်တော် ၁၀ နှစ် သခင်မလေးသက်တော် ၅ နှစ်အရွယ်..
အိမ်တော်ထဲကမုန့်အချိုတွေကို ပေကျံနေအောင်စားနေတဲ့ ကလေးငယ်ကို ပန်းခြုံထဲကနေခိုးငေးဖူးခဲ့တဲ့ဘုရင်မ...
ပါးစပ်ဖျားက သရည်တွေနဲ့ အချိုရေတွေနဲ့ ပေပွနေခဲ့တဲ့ ထိုညစ်ပေနေသောပါးစပ်ကို အရွံအရှာကြီးပါပေ့ဆိုတဲ့ဘုရင်မက လက်ဗလာနဲ့သုတ်ပေးဖူးတယ်....
အသက်လေးတဖြည်းဖြည်းကြီးလာလေလေ ကြောက်ကြောက်ရွံရွံနဲ့ သူမကိုခစားတတ်တဲ့ ထိုအထွေးဆုံးလေးကို ဘုရင်မက တုန်နေအောင်ချစ်တာ...
ဘဝမှာဘာကိုမလိုချင်ဆုံးလည်းမေးခဲ့ရင် သက်တော် ၂၅ နှစ်ပြည့်မွေးနေ့က မင်နိုင်ငံတော်ကဆက်သတဲ့ ကချေသည်ကိုဘဲ..သူကြောင့် သူ့ကြောင့် ဘုရင်မရဲ့ကလေးလေးဟာ အချိုးတွေပြောင်းလာခဲ့တာ..ဘုရင်မကိုဆို ဖုတ်နေတဲ့ငပိ ရှိတယ်လို့ကိုမထင်တာ...
ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလည်း..ဟိုးအရင်အချိန်တည်းက နှလုံးသားဆိုတဲ့နေရာမှာ li ငယ်လေး လို့တံဆိပ်ထုလိုက်ကတည်း က သေတဲ့အထိသူ့တယောက်တည်းဘဲ...
ဝမ်းနည်းစရာဘဲ ထိုနှလုံးသားကလည်း သေတဲ့အထိ ဘုရင်မကို
လှည့်မကြည့်ခဲ့ဘူး...သေတဲ့အထိ မုန်းတယ်ဆိုတဲ့စကားကိုပြောခဲ့တုန်းဘဲ...
ဘယ်သူကအချစ်အကြီးဆုံးလည်း ဘယ်သူရဲ့ဆုတောင်းတွေကမှန်ကန်လာခဲ့မှာလည်း....
ယောင်းပြောပြခဲ့သော သူ့အချစ်ရဲ့ထုထည်ဘယ်လောက်ထိကြီးမားကာ ပြိုင်ဘက်ကင်းခဲ့မှန်း သခသ်မလေးတယောက်သာသိရှိခဲ့တာကြောင့် သခင်မလေးသည် ထိုအချစ်ကို သိပ်မုန်းကာ စိတ်ထဲလည်းစွဲစွဲထင်ထင်ရှိခဲ့သည်....
ဘယ်ချစ်ခြင်းတရားကမှ ကျမအချစ်ကိုမကျော်နိုင်ဘူး ...ပြန်များတွေခဲ့လို ချစ်တယ်သာဖွင့်ဟလိုက် သခင်မဟာ ကျမကိုမလွန်ဆန်နိုငိဘူးဆိုတဲ့ယုံကြည်မူ တကယ်လည်းဖြစ်နိုင်ကြောင်း သတ်သေပြနေရနိမလို....လောကကြီးထဲကမထွက်သွားခင် ကြည့်သွားသော မျက်ဝန်းလှလှလေးတွေဟာသတ်သေဘဲမဟုတ်လား.....။
သုံးဦးလုံး၏ အချစ်ဇာတ်လမ်းသည် ဂျိုဆွန်းခေတ်တွင် သမိုင်းတွင်နေလိမ့်မည်....ကျိန်စာတွေ...တိုငိတည်မူတွေ... ဆုတောင်းတွေဟာလည်း အသက်ဝင်နေပါလိမ့်မယ်....
ဘုရင်မနတ်ရွာစံပြီးသည့်နောက်တွင် ဂျိုဆွန်းထီးနန်းကို jong in မင်းသားကဆက်ခံခဲ့ပြီး သာယာဝဖြိုးသော နိုင်ငံတော်ဖြစ်အောင်အုပ်ချုပ်နိုင်သည့် ဘုရင်တပါးဖြစ်ခဲ့သည်....
ဟောပြောသူဘုန်းတော်ကြီးသည် ဘယ်အရာကိုမှမမှန်မကန်မဟောပြောခဲ့ချေ....သူဟောပြောသမျှအရာအားလုံးသည်မှန်ကန်ခဲ့သည်....
တကယ်လည်း jong in မင်းသားဟာ နန်းတက်ဘုရင်ဖြစ်ခဲ့သလို....ဘုရင်မ သေဆုံးသွားခြင်းသည် သခင်မလေးတရားခံဖြစ်နေခဲ့သည်....
ဟောပြောမူသည်မှားယွင်းနေခဲ့ခြင်းမဟုတ်ဘဲ အချိန်အခါသည်သာ စောင့်ဆိုင်းဖို့လိုအပ်ခဲ့တာပါ....
ချစ်ခြင်းမေတ္တာများအားအရင်းတည်၍ ဖြစ်လာရသော အမုန်းတွေနဲ့ကျိန်စာ...အမုန်းတွေနဲ့ဆုတောင်းတွေကို တဖန်ပြန်ပြီး တွေ့ဆုံချင်ပါသေး၏....
အချစ်....အင်း...အဲ့နေရာမှာအတ္တဆိုတာကြီးဝင်မပါလာစေနဲ့နော်...ဘုရင်မကိုကြည့်ပြီးအတုယူပေါ့ကွာ.....
(End)
____________
မကောင်းမကန်း fic ကိုအဆုံးထိဖတ်ပေးသူအားလုံးကို ကျေးဇူးအထူးတင်ရှိပါတယ်ဗျ.....
ရှေးခေတ်အသုံးအနူန်းတွေနဲ့ အမြင်မတော်တာတွေရှိလာခဲ့ရင်လည်းတောင်းပန်ပါတယ်....
ကြိုးစားဖို့ အများကြီး လိုအပ်ပါသေးသည်....
ကျွန်တော့်လိုအပ်ချက်တွေအများကြီးရှိနေတာတောင် အဆုံးထိဖတ်ပေးခဲ့သူတွေကို အများကြီးချစ်ပါတယ်....အများကြီးလည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ....
ဒီ fic လေးကနေ နှုတ်ဆက်ပါတယ်ဗျ....
စာလုံး 6000 ကျော်ပါ.....
ဒီ song လေးကိုလည်းနားထောင်ပေးသွားဖို့တောင်းဆိုပါတယ်...
Last Tear ရဲ့ OST ပါ
OST-Davichi Forgetting you
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
##$$%##$%##%%#$%#
S-2 is coming soon.
______________________
###################
Zawgyi #
Young: ဘု...ဘု...ရင္...မ
ေယာင္းက အံအားသင့္စြာ တုန္တုန္ရီရီေခၚလိုက္ေတာ့ ဘုရင္မက ျပတ္ရွေနေသာ အၾကည့္ေတြျဖင့္.....
Ni: အင္း တို႔ပါ
ကေခ်သည္ေလးသည္ စစ္တိုက္ထြက္ေတာ့မလို လက္နက္အျပည့္အစုံျဖင့္ စစ္သူႀကီးေတြ ရဲမက္ေတြကိုၾကည့္ကာ ေတာ္ဝင္ကေခ်သည္ ႏုႏု႐ြ႐ြေလးမလို႔ ေၾကာက္လာခဲ့သည္.....
ဘုရင္မသည္ ကေခ်သည္ေလးဆီက သခင္မေလးကိုျပန္ေတာင္းဖို႔ စစ္ကိုတကယ္ပင္ခ်ီလာခဲ့သည္....ဒီကေခ်သည္ တေယာက္တည္းကို ရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ ဘုရင္မကိုယ္တိုင္လည္း ေသြး႐ူးေသြးတန္း ျဖစ္ေနခဲ့သည္.....
Ni:li ငယ္ေလးေကာ...
Young: မသိဘူး..
Ni: ဘုရင္မကို ေျဗာင္လိမ္ေနတာဘဲ...
ေယာင္းတြင္ေျပာၾကစရာစကားလုံးမရွိခဲ့.......
Ni:မင္းေျပာေတာ့ျငင္းပါမယ္ဆို...တို႔စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔အတြက္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပတ္ျပတ္သားသားျငင္းပါမယ္ဆို.....
Young: က်မျငင္းခဲ့ပါတယ္...
Ni: လိမ္တာ...
Young: မလိမ္ခဲ့ပါဘူး...
Ni:ေသရမွာကို မေၾကာက္ဘူးလား...ေယာင္း
ေသရမွာထက္ လူအုပ္ႀကီးက ျမားေတြနဲ႕ခ်ိန္ထားကာ ဘုရင္မကိုယ္တိုင္ကလည္း ေအးတိေအးစက္ ေၾကာက္စရာစကားကိုဆိုေနတာေၾကာင့္ ဒီအေျခအေနကိုပိုေၾကာက္ပါတယ္...
မတည္မၿငိမ္ျဖင့္ အေၾကာက္လြန္ေသာအေျခအေနမွာ ေယာင္းသည္ေျခလွမ္းေလးေတြကို ေနာက္ျပန္ တလွမ္းႏွစ္လွမ္းဆုတ္သြားခဲ့ၿပီး တဲ့ေနာက္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုၿပီး ေက်ာခိုင္းထြက္ေျပးမိလိုက္တဲ့အခ်ိန္....
Ni: မပစ္နဲ႕!!!
ဘုရင္မရဲ႕က်ယ္ေလာင္စြာေသာအသံသည္ ျမားအရွိန္ကိုမတားဆီးနိုင္ခဲ့ေခ်.....ဘုရင္မရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္ျဖစ္လာပါၿပီဆိုကတည္းက သိပ္ေတာ္လြန္းသူတေယာက္ျဖစ္ရမည္....ေတြ႕ရင္အရွင္မထားနဲ႕ တခါတည္းသတ္ဟူေသာအမိန့္ကိုနာခံလ်က္...တန္းမတ္ေနေသာလက္သည္ အျဖဴေရာင္ပုံရိပ္ထြက္ေျပးသြားသည္ႏွင့္ လက္စြမ္းျပလာခဲ့သည္....
ဘုရင္မက ေဒါသထြက္ထြက္ျဖင့္ ေတြ႕ရင္သတ္ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္အစေဖ်ာက္ ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုအရွင္မထားနဲ႕ဟု ဓါးတရမ္းရမ္းနဲ႕ အမိန့္မ်ားသည္ အားလုံး၏နားထဲစြဲထင္ေနခဲ့သည္.....
တကယ္တမ္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆုံၾကသည့္အခါ ဘုရင္မတေယာက္လုပ္ရဲခဲ့တာသည္ li ငယ္ေလးဘယ္မွာလည္း ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေလးတခုထဲရယ္ပါ....
ထိုကေခ်သည္ေလးကို သူ႕လက္နဲ႕မ်ားသတ္မိရင္ သူ႕ကိုျပန္သတ္သြားနိုင္တဲ့ သခင္မေလးရဲ႕ခ်စ္ေပးနိုင္မူႀကီးအေၾကာင္း အသဲေတြ တစစီကြဲေၾကရင္း အမွန္တရားကိုလက္ခံခဲ့ရတာေၾကာင့္ ဘုရင္မဟာ ဟန္သာရွိေသာ ရက္စက္သူႀကီးပါ....
Li:ေယာင္း!!!
ေယာင္းတေယာက္ ေခြကနဲလဲက်သြားခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္ကိုက္အေျပးတပိုင္းေရာက္ရွိလာသူ....။
သူမ...သိပ္ခ်စ္ရပါေသာသူမက
လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ အေနာက္နိုင္ငံက ပိုးသားဝတ္႐ုံ
ျဖဴလြလြျဖင့္ ေျမျပင္ေပၚမွာလဲက်ေနတယ္ ရဲရဲေတာက္ေနတဲ့ ေသြးနီနီေတြဟာ သူမရဲ႕ ဝတ္႐ုံေလးနဲ႕မွ မလိုက္ဖက္......
ႀကိဳျမင္ေနလို႔....ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြျဖစ္လာမွာကိုႀကိဳသိေနလို႔
ခ်စ္ရသူကို အစြမ္းကုန္ကာကြယ္ဖို႔
အေျပးလာခဲ့ပါေသာ္လည္း
ခ်စ္ရသူရဲ႕ ရင္ဝတည့္တည့္မွာ
ျမားတေခ်ာင္းစိုက္ဝင္ေနခဲ့ၿပီ....
ဘယ္သူဘယ္ဝါလုပ္တာရယ္လို႔ သခင္မေလးမေတြးခဲ့ ျမင္လည္းမျမင္ခဲ့တာမလို႔....ဒီအခ်ိန္ ဒီအေျခအေနမွာ ေလးနဲ႕ျမားကိုင္ထားၿပီး ေယာင္းနဲ႕ သူ႕ကိုသတ္ဖို႔ေန႕တိုင္းေအာ္ဟစ္ေႂကြးေက်ာ္ေနခဲ့တဲ့ ဘုရင္မအျပင္တျခားသူမရွိ....
ကံၾကမၼာ ဖန္တီးသူသည္ ဘုရင္မအေပၚသိပ္ရက္စက္လြန္းပါသည္...
ေျမျပင္ေပၚ လဲက်သြားေသာပုံရိပ္ေလးဆီသို႔...ဘယ္အရာကိုမွဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ေသြး႐ူးေသြးတန္းသြားၿပီးေထြးေပြ႕ရာတြင္ သူမေလးတကိုယ္လုံးဟာေအးစက္ေနေလၿပီ...
Li: ေယာင္း...ကိုယ္ေလ...ကိုယ္ပါ
ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူးေနာ္...ကိုယ္ သမားေတာ္ဆီပို႔ေပးမယ္ အဆင္ေျပသြားမွာ..
ေယာင္းဟာ နီရဲေနေသာမ်က္အိမ္ေတြျဖင့္ ေသြရဲရဲေတြေပေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္ေလးေတြျဖင့္ ဝတ္႐ုံကိုအားကိုတႀကီးစုပ္ကိုင္ထားတယ္...
သခင္မေလးရဲ႕ဘုရင္မကိုေပးေသာမုန္းတီးအၾကည့္ေတြနဲ႕ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ခံစားခ်က္မဲ့ေသာမ်က္ႏွာထားေတြနဲ႕ သူ႕လက္ထဲေပြ႕ထားေသာ မိန္းမငယ္ကို ေပးအပ္ေသာ အၾကင္နာမ်ားသည္ လေရာင္တထိန္ထိန္ေအာက္မွာ အသဲနာစရာ.....ထိုအၾကင္အနာေတြနဲ႕တင္ ရင္ဘတ္ႀကီးတခုလုံးေႂကြမြကာ မီးေလာင္ေနၿပီ.....
က်လဳဆဲဆဲမ်က္ရည္ေတြျဖင့္ ေဝဒနာကိုျပင္းထန္စြာခံစားရင္း
သူ႕အားရင္ကြဲနာက်ေစေသာ နာက်င္ေစေသာ ရင္ေတြအစိတ္စိတ္အမႊမႊာ ကြဲေစေသာ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ၾကည့္ေနကာ ဝတ္႐ုံကိုကိုင္ထားတဲ့ ေသြးေတြေပက်န္ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္ေတြနဲ႕ ပါးျပင္ကိုလာထိေတြ႕တယ္....
Young: ေတာင္းပန္ပါတယ္ Li
Li: မလိုဘူး...မေတာင္းပန္နဲ႕
ေယာင္းကို ကိုယ္ ရေအာင္ခ်ီေခၚသြားမယ္...ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး.. သူတို႔ေယာင္းကိုဘာမွလုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး...
သူမရဲ႕ မ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြသည္ li ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ေနရာမွ တျခားဦးတည္ဘက္တခုကို ေၾကကြဲေနေသာမ်က္ဝန္းေတြျဖင့္ၾကည့္ေစတယ္....
ေယာင္း လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ေနရာကို
မ်က္ရည္ေတြ မနိုင္တဲ့ၾကားက
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီနိုင္ငံေတာ္ရဲ႕
ဘုရင္မ....။
အၿမဲတမ္း ေ႐ႊေရာင္ဝတ္႐ုံႀကီးေတြနဲ႕ အနီေတာက္ေတာက္ဝတ္႐ုံႀကီးေတြကို ခမ္းနားထည္ဝါေအာင္ဝတ္တတ္ၿပီး....
အနက္ေရာင္ ဆံႏြယ္ရွည္ရဗည္ေတြကို ဘုရင္မ ပီသစြာ စည္းႏွောင္ထားတတ္ပင္မယ့္
အခုေတာ့....ထိုဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေတြကို ေလဟာနယ္တြင္သာ လြင့္ေျမာေနေစၿပီး ညဝတ္႐ုံ ျဖဴလြလြ ကိုသာဝတ္ဆင္ထားတယ္....
ျမင္းျဖဴျဖဴေပၚက ဘုရင္မသည္
ေျမေခြး မ်က္လုံးႏွင္ဆင္တူေသာသူမရဲ႕ထူးကဲစြာေသာ မက်ဥ္းမက်ယ္မ်က္ဝန္းတို႔ျဖင့္ စူးရဲျပတ္သားစြာ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္...
ေယာင္းသည္ အရည္လဲ့ေနေသာမ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြနဲ႕ မ်က္လုံးမွိတ္က်မသြားခင္အထိ ဘုရင္မတေယာက္တည္းကိုဘဲစူးနစ္စြာၾကည့္သြားခဲ့သည္....ဒါကိုသခင္မေလးကၾကည့္ကာ ပို၍႐ူးကာငိုခဲ့သည္....သခင္မေလးအတြက္ထားခဲ့တာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆိုတဲ့စကားေလးတခြန္းဘဲ...
ဘုရင္မကလည္း ေယာင္းရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကို ေအးတိေအးစက္ျဖင့္သာျပန္စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္....
အတၱမဲ့ခဲ့ပါတယ္သခင္မ အရွက္ေတြလည္းမဲ့ခဲ့ရပါတယ္ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မွာ သခင္မရဲ႕မ်က္လုံးေတြနဲ႕ ေလာကကိုႏႈတ္ဆက္ရျခင္းဟာ သိပ္ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းပင္မယ့္ ပထမဆုံအႀကိမ္ ရဲရဲတင္းတင္း
ၾကည့္ခဲ့ရတာမလို႔ က်မသိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ရပါတယ္....
ဒီမ်က္လုံး ဒီျဖစ္တည္မူနဲ႕ဒီခမ္းနားျခင္းေတြ ရက္စက္မူအေပါင္းသရဖူေဆာင္းနိုင္ခဲ့တဲ့သခင္မကို ေနာင္ဘဝမ်ားေတာ့ပိုင္ဆိုင္ရလိုပါ၏ လို႔ဆုေတာင္းခ်င္တာေတာင္ သခင္မရဲ႕အရွိန္အဝါ က ေလာကကိုႏႈတ္ဆက္ခါနီးလူ ေသြး႐ူးေသြးတန္းျဖစ္ၿပီး ေယာင္ယမ္း ဆုေတာင္းဖို႔မထြက္ေတာ့သည္အထိ သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းခဲ့ပါသည္.....
ေယာင္းသည္ အသက္႐ူဖို႔ ခက္ခဲလာခဲ့ၿပီ...
မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္တို႔ဟာ
လွပေသာ သူမရဲ႕မ်က္ႏွာလွလွေလးေပၚေတာ့ တစက္ခ်င္းစီ လွလွပပ က်လာခဲ့ၿပီ...
သူခ်စ္ျမတ္နိးလြန္းရသူ....သိပ္ကိုရိုးသားျဖဴစင္လြန္းတဲ့သူ...
ပထမဆုံးျမင္ဖူးျခင္းမွာတင္ကို
စိတ္ေကာ ကိုယ္ပါ သူမဆီမွာ ကပ္ၿငိသြားရေလာက္တဲ့ထိ ေပ်ာ္ဝင္သြားရေလာက္တဲ့ထိ ဆြဲေဆာင္နိုင္တဲ့သူ.....
သိပ္ၿပီးၿပီးျပည္စုံလြန္းတဲ့ ခ်စ္ရသူေလးရဲ႕ အဆုံးသတ္က ဒီလိုမ်ိဳးတဲ့လား.....
ကိုယ့္ခ်စ္ရသူတေယာက္လုံး
မ်က္စိေရွ႕မွာ အသက္ရႈမရ
ေသာျမင္ကြင္းေလာက္
ရင္နာဖို႔ေကာင္းတဲ့ ပိုဆိုးတဲ့
ျမင္ကြင္းမရွိဘူး...
တင္းၾကပ္ေနေအာင္
ေပြ႕ဖက္ေပးထားၿပီး
သည္းထန္စြာေအာ္ငိုပစ္လိုက္တယ္
ဖက္ထားတဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ
ဝတ္႐ုံကိုဆြဲကိုင္ထားတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ေျပေလ်ာ့လာခဲ့ၿပီ...
ေယာင္းသည္ ဘုရင္မကိုစိုက္ၾကည့္ေငးေနရင္းနဲ႕ပင္ မ်က္ရည္တစက္ပါးျပင္ေပၚလိမ့္ဆင္းသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ဆုေလးတခုဖန္တီးၿပီးသည့္အခါ မ်က္လုံးေလးေတြကိုမွိတ္ခ်သြားသည္...
ျပာေယာင္ေယာင္ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့
နခမ္းပါးေလးေတြဟာ
တခ်က္တခ်က္မဲ့သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ
ေသြးအိုင္ထဲက လွပတဲ့မိန္းကေလးဟာ ၿငိမ္သက္သြားခဲ့ေလၿပီ....
ဘာေတြဆက္ျဖစ္ကုန္ၾကလည္း ေယာင္းမသိေတာ့... လထိန္ထိန္သာေနေသာညတြင္ ႀကီးမားေသာ ခ်စ္ျခင္းေတြသည္ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ မေလ်ာ့စြာအားၿပိဳင္ခဲ့ၾကသည္......
Li: ေယာင္း....ေယာင္း!!!
သခင္မေလး ဟာ ေခၚလို႔မရေတာ့ေသာ
ဘာ္ေတာ့အခါမွ ျပန္မပြင့္လာေတာ့ေသာ မွိတ္သြားတဲ့ မ်က္လုံးေလးေတြကိုကိုင္ၿပီး တိုးျငင္ျငင္စကားတခြန္းကိုေျပာခဲ့တယ္...
Li: ကိုယ့္ကို တေယာက္ထဲေတာ့မထားခဲ့ပါနဲ႕ကြာ....
မ်က္ရည္ေတြထပ္မက်နိဳင္ေတာ့ဘူး...
ကိုယ္ေပၚက ေယာင္းကို ေျမျပင္ေပၚခပ္ဖြဖြ ခ်ထားခဲ့ၿပီ
ကိုယ္ရံေတာ္တအုပ္ျဖင့္ ဘုရင္အာဏာျဖင့္ ထင္တိုင္းႀကဲေနတဲ့ ဘုရင္မဆီကို ေျခလွမ္းႀကဲေတြနဲ႕သြားလိုက္တယ္..
ဒီနိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အလွပဆုံး မိန္းမသား
နိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဘုရင္မ အျဖစ္ထိုက္ဆုံး ဘုရင္မ...
ေယာက်ာ္းမိန္းမ အားလုံးကို သူမရဲ႕မ်က္ဝန္းလွလွေတြနဲ႕ ညို႔ယူနိုင္တဲ့အထိ ထူးျခားဆန္းၾကယ္ မႈေတြနဲ႕ လွပတဲ့ လူသား...
အိမ္ေရွ႕စံမင္းသမီး ဘဝကတည္းက အေတာ္ကိုၾသဇာအာဏေညာင္းၿပီး အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံေတြအထိကို ဂုဏ္သတင္း အရာ သိပ္ေမႊးပ်ံ့လြန္းခဲ့သူ....
ဒါေပမယ့္...႐ူးေနတာ
႐ူးေနတဲ့ မိန္းမ......
သခင္မေလး ဟာ မ်က္ရည္ေတြကို
လက္ခုံျဖင့္ အၾကမ္းပတမ္း
သုတ္ပစ္လိုက္ၿပီး....ျမင္းေပၚက
ဘုရင္မရွိေနေသာ ေနရာသို႔ေတာက္ေလာင္ေနေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္.....
ျပင္းထန္စြာ စိုက္ၾကည့္ရင္း ကိုင္စြဲေနၾကျဖစ္ေသာ ဓါးရွည္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္စုပ္ကိုင္ထားတယ္...
ထိုအနီးနားကိုေရာက္သြားတဲ့အခါ...
ျမင္းေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ဘုရင္မကို
လက္ေကာက္ဝတ္မွာ ေဆာင္ဆြဲခ်လိဳက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
သူ႕လည္ပင္းကိုလာေထာက္တဲ့ အေခ်ာင္း ၂၀ နီးပါးရွိတဲ့ ဓါးေတြ.....
Ni: ဖယ္ေပးလိုက္
ထိုအခါမွသာ မဖယ္ေပးခ်င္ ဖယ္ေပးခ်င္နဲ႕ ကိုယ္ရံေတာ္ တသိုကိ ဟာ ဓားကိုသိမ္းလိုက္ၾကတယ္...
Ni: အျပဳအမႈေတြက ေလးစားမႈမရွိလိုက္တာ li
Li: မင္း လုပ္ရက္လိုက္တာ...
Ni: နန္းေတာ္ထဲမွာ...အဆက္သခံထားရတဲ့ အမႈထမ္းတေယာက္က ဘုရင္မ မသိေအာင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ထဲက ထြက္သြားဖို႔လုပ္ရင္ ေသဒဏ္ဆိုတာကို မင္းအသိပါ li ...... ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တယ္လို႔ မေခၚထိုက္ပါဘူး...တို႔လုပ္ရမယ့္အလုပ္တို႔လုပ္တာ တို႔ကဘုရင္မ တေယာက္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္....
ကိုယ္တိုင္ကလည္း နိုင္ငံရဲ႕ဘုရင္မစိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္ခိုင္မာျခင္းနဲ႕ မာနသည္ မိုးအထိတက္ကာ အနည္းငယ္မွ်မေလ်ာ့နိုက္သူမလို႔ သခင္မေလးသည္ မေျပာစဖူးေလသံ တသက္လုံးမွမျပဳမူခဲ့ဖူးေသာအျပဳအမူမ်ိဳးနဲ႕ လာစမ္းသပ္တဲ့အခါ ဘုရင္မက....
"ငါသတ္တာမဟုတ္ပါဘူး...သူသတ္တာပါ"
လိုတုန္တုန္ရီရီေျပာမယ့္သူမ်ိဳးမဟုတ္...
ဘုရင္မ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ ဘုရင္မလုပ္တာဘဲ....။
ဇာတ္သိမ္းဆိုတာ
နာက်င္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကို
ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ေ႐ြးခ်ယ္နိုင္တဲ့
အခန္းတခုဘဲ မဟုတ္လား...။
ထက္အျမင္ကတ္စရာေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာမ်ိဳးမရွိ...
ဒီထက္ေဒါသျဖစ္စရာေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာမ်ိဳးမရွိ
ဒီ မ်က္ႏွာထားမ်ိဳးကို ဓားနဲ႕ႏုံႏုံ စင္းပစ္ခ်င္စရာေကာင္းလိုက္တာ
လွပတဲ့ လေရာင္ထိန္ထိန္ႀကီးေတြရဲ႕ေအာက္မွာ အမုန္းပင္ေတြဟာ ေျမၾသဇာ မထည့္ပါဘဲနဲ႕ ႀကီးထြားသည္ထက္ႀကီးထြာ သန္မာသည္ထက္သန္မာေနသည္...
သခင္မေလး ဟာ လက္ေတြမွာေပက်ံေနေသာ ေယာင္းငယ္ရဲ႕ေသြးမ်ားျဖင့္
ဘုရင္မရဲ႕ မ်က္ႏွာလွလွကို
သုတ္လိမ္းေပးလိုက္တယ္...
ေႂကြ႐ုပ္အဆင္နဲ႕တူတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ ေသြးရဲရဲေတြ ဟာဘယ္လိုမွမလိုက္ဖယ္ေသာ္လည္း ဘုရင္မဟာစကားတခြန္းေတာင္မဟခဲ့ ဝတ္႐ုံကိုေက်မြေနေအာင္စုပ္ အံကိုႀကိန္ကာၿငိမ္ခံေနရွာတယ္ တကယ္ဆို သူသာအမိန႔္ေပးရင္ သခင္မေလး အခုခ်ိန္ေသေလာက္ပါၿပီ.....
ထိန္သာေနလြန္းတဲ့လျပည့္ည
စည္ကားေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ညေဈး
ဝါးပင္ေတြအစုလိုက္ အစုလိုက္ေပါက္ေနတဲ့ ေတာအုပ္အလယ္ မွာ
ေသြးတရဲရဲနဲ႕လဲက်ေနေသာလူသားငယ္ေလး....
ျမတ္နိုးရပါေသာ ဆံႏြယ္ေလးေတြဟာ ေလတိုက္ရာသို႔ လြင့္ေမ်ာေနရင္း...
ရင္ဝမွာ စိုက္ေနတဲ့ ျမားဒဏ္ရာေၾကာင့္ ပတ္ပတ္လည္ ေသြးေတြရာ ေခ်ာင္းငယ္တခုလိုျဖစ္ထြန္းေနၿပီ....
တခါၾကည့္ရင္...တခါ နာက်င္ရေစေသာပုံရိပ္ငယ္ေလး...
ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ က်မ္းေတြထဲက
ရင္ကြဲနာက်ျခင္းဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္ပါရဲ႕....
ေရွ႕ကဘုရင္မကိုၾကည့္မိလိုက္တဲ့အခါ...သူ႕အားစူးရွေနေသာမ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ ေတာက္ေလာင္စြာ ၾကည့္ေနတယ္....တခါၾကည့္႐ုံနဲ႕တင္ မီးထဲေရာက္သြားသလို တကိုယ္လုံးပူျပင္းလာခဲ့တယ္....
သခင္မေလး ဟာ ဘုရင္မရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကိုစူးစိုက္စြာၾကည့္ရင္း...
ထိုည ထိုစကားကိုဆိုခဲ့သည္..
ထိုည ထိုဆုေတာင္းခဲ့သည္...
မျဖစ္နိုင္တဲ့ဘဝမွာ ဆုေတာင္းကိုေတာ့မိုးနတ္မင္းႀကီးက ျဖည့္ေပးမွာဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕.....
Li: ငါဆုေတာင္းတယ္....မင္းကိုငါဒီဘဝတင္မဟုတ္ဘဲ ေနာင္ဘဝအဆက္ဆက္အမုန္းႀကီးမုန္းနိုင္ပါေစ...မင္းမ်က္ႏွာကိုျမင္႐ုံနဲ႕ မေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္ေတြကိုသာျဖစ္တည္ေစၿပီး မင္းကိုငါအၿမဲတမ္းစိတ္ဆင္းရဲမူေတြကိုသာေပးနိုငိတဲ့သူျဖစ္ပါေစ....ငါဆုေတာင္းတယ္ ငါတို႔ရဲ႕ေသြးေႂကြးေတြအတြက္ အေႂကြးဆပ္ကိုဆပ္ရမယ့္ ေရစက္ဆိုးေတြနဲ႕အတူ သံသရာတေလွ်ာက္လုံး ငါ့ဆီကိုဘဲမင္းတည့္တည့္ျပန္လာၿပီး ငါ့ကိုဝဋ္ေႂကြးဆပ္ရပါေစ....ငါနဲ႕ဘဲသံသရာတြင္လုံးျပန္စုံစည္းၿပီး ငါ့အ႐ုပ္လိုဘဝမ်ိဳးကိုဘဲအထပ္ထပ္အခါခါႀကဳံေတြ႕ရပါေစ ဒီဘဝမွာ မင္းကသခင္မလို႔ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္မလို႔ အနိုင္ရခဲ့ပက္မယ့္ ေနာက္ဘဝဆက္တိုင္းဆက္တိုင္းမွာ...ငါကဘဲမင္းရဲ႕သခင္ ငါကဘဲမင္းရဲ႕ဘုရင္ ျဖစ္ရပါေစ......
ထိုစကားေတြကို ဆိုၿပီးတဲ့ေနာက္ ထိုဆုေတာင္းေတြကိုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘုရင္မရဲ႕မ်က္ႏွာေတာ္ဟာ ပို၍ပင္တင္းမာလာခဲ့တယ္....ပို၍ပင္ခက္ထန္လာခဲ့တယ္...ျဖဴလြလြဝတ္႐ုံျဖဴဟာ ကေၾကမြသည္ထက္ေၾကမြေနခဲ့သည္.....
Li: ငါ့ဘဝမွာအမုန္းတကာ့အမုန္းဆုံးေနရာမွာ မင္းကပထမဘဲ
ငါမင္းကိုသတ္ပစ္လိုက္လို႔ရတယ္
ဒါေပမဲ့မသတ္ေတာ့ဘူး
လူျဖစ္ၿပီး...လူတေယာက္မွာရွိသင့္တဲ့ ႏွလုံးသားမပါလာလို႔....
မင္းလိုလူမ်ိဳးက သတ္ပစ္ရင္ေတာင္မွ တမလြန္မွာေထာင္လႊားေနမဲ့လူမ်ိဳး....
မုန္းတီးစရာေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာမ်ိဳးကို ဒီလိုအခ်ိန္မွာေတြ႕ေနရတာ တကယ္အက်ဥ္းတန္မိတယ္....
Ni: ေစာ္ကားေနလိုက္တာ...ပုပ္ခတ္ေနလိုက္တာ....ဒီမိန္းကေလးေၾကာင့္နဲ႕....တို႔ကို
Li:ဒါေနာက္ဆုံးေစာ္ကားျခင္းပါ ငါမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ နန္းသက္ရွည္ပါေစ အရွင္မ....
Li ဟာ သူ႕ရဲ႕ဓါးျဖင့္ သူ႕ရဲ႕ရင္ဝကို ထိုးစိုက္ပစ္လိုက္တယ္.....ဘုရင္မဟာ ထိုရင္ဝက ေသြးေတြျဖင့္ေရာႏွောေနေသာ ဓါးကို မ်က္ႏွာေသႀကီးနဲ႕ၾကည့္ေနတယ္..
ကိုယ့္ဟာကိုယ္သတ္ေသသြားျခင္းတဲ့လား....အဲ့သေလာက္ေတာင္ဘဲ သူမကိုခ်စ္တာလား li ငယ္ကေလ
တဆတ္ဆတ္တုန္ရီေနတဲ့ၾကားက မုန္းတီးေနေသာ မ်က္ေထာင့္နီႀကီးေတြနဲ႕ ဘုရင္မဆိုသူကိုစိုက္ၾကည့္ေနတယ္...
ရင္ဝမွာဓါးစိုက္ေနျခင္းေၾကာင့္ သခင္မေလး liဟာေျမျပင္ေပၚမွာၾကာရွည္ခံၿပီးရပ္မေနနိုင္ခဲ့...
ဘုရင္မဟာ ေျမျပင္ေပၚမွာ ေသြးေတြတဲ့ လြန႔္လူးေနတဲ့ li ကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာေတြျဖဴေဖ်ာ့လာတယ္...ဝတ္႐ုံေတြကိုစုပ္ထားတဲ့လက္ေတြဟာေျပေလ်ာ့လာတယ္...ေနာက္ကိုေျခလွမ္းေတြဆုတ္ထားၿပီး မယုံၾကည္နိုင္စြာေခါင္းေတြအသြင္သြင္ခါေနကာ...အတန္ၾကာမွာေတာ့ သူမ်က္ႏွာေဘးဟာ ပို၍ခက္ထန္လာတယ္...သခင္မေလး ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ၿပီး...
Ni: မႊန္ေနလိုက္တာ.....
ျမင္းေပၚျပန္တက္သြားၿပီး ဦးတည္ရာမဲ့ကိုဒုန္းစိုင္းစီးႏွင္လာခဲ့တယ္....က်လာတဲ့မ်က္ရည္စေတြကို လက္ျဖင့္ ၾကမ္းတမ္းစြာသုတ္ပစ္တယ္....ဝမ္းနည္ေနစရာမလိုအပ္ဘူး ကိုယ့္ကိုမခ်စ္တဲ့သူတေယာက္အတြက္...
လျပည့္ညတခု နန္းေတာ္ထဲ အရွိန္ျပင္းစြာဝင္ေရာက္လာတဲ့ ျမင္းေကာင္ေရမ်ားစြာ...တေလွ်ာက္လုံး မ်က္ရည္ေတြက်လာတဲ့ ဘုရင္မသည္ ခံနိုင္ရည္မရွိစြာ အသက္ကိုလု႐ူေနရသည္....
ျမင္းေပၚကဆင္းဖို႔ကိုေတာင္ အထိန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕အကူအညီယူကာ ဆင္းလာခဲ့ရသည္......
"အရွင္မ အဆင္ေျပေတာ္မူရဲ႕လား"
"ညီမေတာ္...lili ေကာ"
Ni:သူ....သူ
မ်က္ဝန္းနီနီတခုလုံးသည္ ၿပိဳေတာ့မည့္မိုးကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနခဲ့သည္....နခမ္းဖ်ားေတြဟာတဆတ္ဆတ္တုန္ေနခဲ့ၿပီး တခုခုေျပာဖို႔ရာ အေတာ္ကိုအားယူေနရခဲ့သည့္ပုံ....
Ni:သူေသသြားခဲ့ၿပီ....အင့္...ဟင့္ အား...
ႏွလုံးသားတည့္တည့္တြင္ရွိေနေသာဝတ္႐ုံစေတြကို စုတ္ေခ်ေနရင္း အသက္ဝေအာင္႐ူေနရေသာ ဘုရင္မကို မင္းသားက ေခါင္းခပ္ဖြဖြပုပ္ေပးကာ ႏြေးေထြးစြာၿပဳံးျပသည္.....
အထိန္းေတာ္ႀကီးကိုတဖက္ အပ်ိဳေတာ္တေယာက္ကိုတဖက္ မွီရင္း နန္းေဆာင္သို႔သြားေနရေသာ ဘုရင္မသည္ အေတာ္ကိုအားအင္ခ်ိနဲ႕ေနခဲ့သည္....
သလြန္ေပၚထိုင္ကာ အနားယူခိုင္းထားပါေသာ္လည္း ဘုရင္မဟာအေမာေျပမလာခဲ့.....ရင္ဘတ္ကိုသာဖိရင္း ငိုေနခဲ့သည္...
Ni:အ....အထိန္းေတာ္ႀကီး....
အဟြတ္...အဟြတ္...
ေသြးေတြအန္က်လာတဲ့ ဘုရင္မေၾကာင့္...
"အျပင္မွာဘယ္သူရွိေနလည္း သမားေတာ္ႀကီးကိုသြားပင့္ၾက"
အဟြတ္......
ေသြးေတြဟာအဆက္မျပတ္......
"အရွင္မ....စိတ္ကိုတင္းထားေပးပါ"
Ni:ငါ...ငါသူ႕ကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့တာ.... အထိန္းေတာ္ႀကီး.....သိတယ္မလား
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမ အသိဆုံးပါ အရွင္မ.... "
Ni:ငါ....ငါလည္းဆုေတာင္းလို႔ျဖစ္မယ္မလား....
"ရွင္...."
ဘုရင္မ ေျပာခဲ့ေသာ စကားေတြထံတခ်ိဳ႕တဝက္ကို အထိန္းေတာ္ႀကီးက နားလည္ပင္မယ့္ တခ်ိဳ႕ကိုေတာ့နားမလည္နိုင္ခဲ့ေခ်....
နင့္ရဲ႕ဆုေတာင္းေတြ...နင့္ရဲ႕က်ိန္စာေတြကရယ္စရာေကာင္းလွပါတယ္ lili ban ရယ္....ဘယ္သူကပိုနာက်င္ရတယ္ ဘယ္သူကပိုၿပီးေသြးမ်က္ရည္က်ရတယ္ဆိုတာ မိုးနတ္မင္းႀကီးအသိပါ....ငါ့ႏွလုံးသားထဲကစီးယိုေနတဲ့ေသြးမ်က္ရည္နဲ႕ မခံစားနိုင္စြာ အန္က်လာတဲ့ေသြးနီနီေတြကိုသတ္ေသတည္ၿပီး ငါဆုေတာင္းတယ္ ဘသဆက္တိုင္းဆက္တိုင္း မင္းနဲ႕ဘဲျပန္ဆုံၿပီး ေယာက်ာ္းျဖစ္ျဖစ္ မိန္းမျဖစ္ျဖစ္ မင္းတေယာက္တည္းနဲ႕ဘဲ သံသရာတေလွ်ာက္လုံးျပန္ေပါင္းဖက္ရပါေစ....ငါ့မ်က္ႏွာကိုျမင္တာနဲ႕အ႐ူးလိုစြဲလန္းခ်စ္ျမတ္နိုးၿပီး မင္းႏွလုံးသားရဲ႕ခ်စ္ေပးနိုင္တဲ့စြမ္းအားေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ လြန္ၾကဴးၿပီးငါ့ကိုခ်စ္ျမတ္နိုးပါေစ....ဒီဘဝမွာ ဘုရင္မတပါးျဖစ္ခဲ့တာေတာင္ မင္းႏွလုံးသားကိုမပိုင္နိုင္ခဲ့ပင္မယ့္ ေနာက္ဘဝဆက္ဆက္ ခြၽင္းခ်က္မဲ့စြာ မင္းႏွလုံးသားရဲ႕ တေယာက္တည္းေသာဘုရင္မတပါးျဖစ္ရပါေစ.....မင္းကေသြးနဲ႕ဆုေတာင္းတယ္...ငါကငါ့ႏွလုံးသားထဲက စီးဆင္းလာတဲ့ငါ့မ်က္ရည္ေတြနဲ႕တိုင္တည္မယ္...ေမတၱာအရွိန္အဟုန္ၿပီးတဲ့သူနိုင္ေၾကးဘဲ....
ဘုရင္မသည္ ထိုဆုေတာငိးေတြကို မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ထုတ္ပိုးကာ ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ပို႔ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေဝဒနာေတြရဲ႕ေဝးရာကိုေပါ့ပါးလြန္းတဲ့လိပ္ျပာေလးတေကာင္လို ထြက္ေျပးသြားခဲ့သည္....
မ်က္လုံးေတြမွိတ္က်ကာ ေပ်ာ့ေခြၿပီး အထိန္းေတာ္ႀကီးဆီ ျပဳတ္က်လာေသာဘုရင္မ....
"အရွင္မ..အရွင္မ!!"
ေနာက္က်မွေရာက္လာေသာ သမားေတာ္သည္ ဘုရင္မကိုစမ္းသပ္မူေတြျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္....
"အရွင္မ နတ္႐ြာစံသြားပါၿပီ"
လန့္ျဖန့္သြားၾကကာ...မိဖုရားေခါင္ႀကီးဆိုထိုေနရာမွာတင္ သတိလစ္ေမ့ေမ်ာသြားခဲ့သလို...ဘုရင္မင္းျမတ္ဟာလည္း ထိုေနရာမွာတင္ေသြးေစာင့္တက္သြားျခင္းေၾကာင့္ အေႁခြအရံေတြၾကားထဲပိုးလို႔ပက္လက္....မင္းသားဟာလည္း ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမည္မသိ...
ငယ္စဥ္အ႐ြယ္ကတည္းက...ဟိုးငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အခ်စ္ႀကီးခဲ့ရေသာ ဘုရင္မသည္ ဤသို႔ျဖင့္ အဆုံးသတ္မလွခဲ့ေခ်......
ဘုရင္မ သက္ေတာ္ ၁၀ ႏွစ္ သခင္မေလးသက္ေတာ္ ၅ ႏွစ္အ႐ြယ္..
အိမ္ေတာ္ထဲကမုန႔္အခ်ိဳေတြကို ေပက်ံေနေအာင္စားေနတဲ့ ကေလးငယ္ကို ပန္းၿခဳံထဲကေနခိုးေငးဖူးခဲ့တဲ့ဘုရင္မ...
ပါးစပ္ဖ်ားက သရည္ေတြနဲ႕ အခ်ိဳေရေတြနဲ႕ ေပပြေနခဲ့တဲ့ ထိုညစ္ေပေနေသာပါးစပ္ကို အ႐ြံအရွာႀကီးပါေပ့ဆိုတဲ့ဘုရင္မက လက္ဗလာနဲ႕သုတ္ေပးဖူးတယ္....
အသက္ေလးတျဖည္းျဖည္းႀကီးလာေလေလ ေၾကာက္ေၾကာက္႐ြံ႐ြံနဲ႕ သူမကိုခစားတတ္တဲ့ ထိုအေထြးဆုံးေလးကို ဘုရင္မက တုန္ေနေအာင္ခ်စ္တာ...
ဘဝမွာဘာကိုမလိုခ်င္ဆုံးလည္းေမးခဲ့ရင္ သက္ေတာ္ ၂၅ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕က မင္နိုင္ငံေတာ္ကဆက္သတဲ့ ကေခ်သည္ကိုဘဲ..သူေၾကာင့္ သူ႕ေၾကာင့္ ဘုရင္မရဲ႕ကေလးေလးဟာ အခ်ိဳးေတြေျပာင္းလာခဲ့တာ..ဘုရင္မကိုဆို ဖုတ္ေနတဲ့ငပိ ရွိတယ္လို႔ကိုမထင္တာ...
ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလည္း..ဟိုးအရင္အခ်ိန္တည္းက ႏွလုံးသားဆိုတဲ့ေနရာမွာ li ငယ္ေလး လို႔တံဆိပ္ထုလိုက္ကတည္း က ေသတဲ့အထိသူ႕တေယာက္တည္းဘဲ...
ဝမ္းနည္းစရာဘဲ ထိုႏွလုံးသားကလည္း ေသတဲ့အထိ ဘုရင္မကို
လွည့္မၾကည့္ခဲ့ဘူး...ေသတဲ့အထိ မုန္းတယ္ဆိုတဲ့စကားကိုေျပာခဲ့တုန္းဘဲ...
ဘယ္သူကအခ်စ္အႀကီးဆုံးလည္း ဘယ္သူရဲ႕ဆုေတာင္းေတြကမွန္ကန္လာခဲ့မွာလည္း....
ေယာင္းေျပာျပခဲ့ေသာ သူ႕အခ်စ္ရဲ႕ထုထည္ဘယ္ေလာက္ထိႀကီးမားကာ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းခဲ့မွန္း သခသ္မေလးတေယာက္သာသိရွိခဲ့တာေၾကာင့္ သခင္မေလးသည္ ထိုအခ်စ္ကို သိပ္မုန္းကာ စိတ္ထဲလည္းစြဲစြဲထင္ထင္ရွိခဲ့သည္....
ဘယ္ခ်စ္ျခင္းတရားကမွ က်မအခ်စ္ကိုမေက်ာ္နိုင္ဘူး ...ျပန္မ်ားေတြခဲ့လို ခ်စ္တယ္သာဖြင့္ဟလိုက္ သခင္မဟာ က်မကိုမလြန္ဆန္နိုငိဘူးဆိုတဲ့ယုံၾကည္မူ တကယ္လည္းျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း သတ္ေသျပေနရနိမလို....ေလာကႀကီးထဲကမထြက္သြားခင္ ၾကည့္သြားေသာ မ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြဟာသတ္ေသဘဲမဟုတ္လား.....။
သုံးဦးလုံး၏ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းသည္ ဂ်ိဳဆြန္းေခတ္တြင္ သမိုင္းတြင္ေနလိမ့္မည္....က်ိန္စာေတြ...တိုငိတည္မူေတြ... ဆုေတာင္းေတြဟာလည္း အသက္ဝင္ေနပါလိမ့္မယ္....
ဘုရင္မနတ္႐ြာစံၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ဂ်ိဳဆြန္းထီးနန္းကို jong in မင္းသားကဆက္ခံခဲ့ၿပီး သာယာဝၿဖိဳးေသာ နိုင္ငံေတာ္ျဖစ္ေအာင္အုပ္ခ်ဳပ္နိုင္သည့္ ဘုရင္တပါးျဖစ္ခဲ့သည္....
ေဟာေျပာသူဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ ဘယ္အရာကိုမွမမွန္မကန္မေဟာေျပာခဲ့ေခ်....သူေဟာေျပာသမွ်အရာအားလုံးသည္မွန္ကန္ခဲ့သည္....
တကယ္လည္း jong in မင္းသားဟာ နန္းတက္ဘုရင္ျဖစ္ခဲ့သလို....ဘုရင္မ ေသဆုံးသြားျခင္းသည္ သခင္မေလးတရားခံျဖစ္ေနခဲ့သည္....
ေဟာေျပာမူသည္မွားယြင္းေနခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဘဲ အခ်ိန္အခါသည္သာ ေစာင့္ဆိုင္းဖို႔လိုအပ္ခဲ့တာပါ....
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ားအားအရင္းတည္၍ ျဖစ္လာရေသာ အမုန္းေတြနဲ႕က်ိန္စာ...အမုန္းေတြနဲ႕ဆုေတာင္းေတြကို တဖန္ျပန္ၿပီး ေတြ႕ဆုံခ်င္ပါေသး၏....
အခ်စ္....အင္း...အဲ့ေနရာမွာအတၱဆိုတာႀကီးဝင္မပါလာေစနဲ႕ေနာ္...ဘုရင္မကိုၾကည့္ၿပီးအတုယူေပါ့ကြာ.....
(End)
____________
မေကာင္းမကန္း fic ကိုအဆုံးထိဖတ္ေပးသူအားလုံးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ဗ်.....
ေရွးေခတ္အသုံးအႏူန္းေတြနဲ႕ အျမင္မေတာ္တာေတြရွိလာခဲ့ရင္လည္းေတာင္းပန္ပါတယ္....
ႀကိဳးစားဖို႔ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ပါေသးသည္....
ကြၽန္ေတာ့္လိုအပ္ခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတာေတာင္ အဆုံးထိဖတ္ေပးခဲ့သူေတြကို အမ်ားႀကီးခ်စ္ပါတယ္....အမ်ားႀကီးလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်....
ဒီ fic ေလးကေန ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ဗ်....
စာလုံး 6000 ေက်ာ္ပါ.....
ဒီ song ေလးကိုလည္းနားေထာင္ေပးသြားဖို႔ေတာင္းဆိုပါတယ္...
Last Tear ရဲ႕ OST ပါ
OST-Davichi Forgetting you
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
##$$%##$%##%%#$%#
S-2 is coming soon.