His Unwanted Wedding (ON-HOLD)

By lovingmoon

13.8K 273 12

"Art do you know the reason why I keep asking you to back out if you're not sure about this marriage many tim... More

Prolouge
1. The wedding
2. My twins
3. Farewell London
4. Philippines my home
5. Hot seat
6. Flashback 1
7. Flashback 2
8. Flashback 3
9. Arthur Adrian Santillian
10. Aftershock
11. He is now awake
12. What to do?
13. Chance????
14. The reason of his determination
15. The deal
16. Conditions
18. Bonding
19. Confrontation
20. The Cold War
21. Friends..... and his Jealous
22. Heart to heart
23. Not The Same
24. Birthday Gift
25. Lorraine's Story
A/N
26. Guarded
27. Familiar
28. Agony
29. Is she Really Her?
30. Clash
31. Misery
32. Behind The Truth
33. Battle on
34. Truth Unfold
35. Meeting

17. Persistent

354 7 0
By lovingmoon

What did he just said????? hindi pa nagsisink in sakin yung sinabi pero nung maintindihan ko. Bigla na lang akong tumakbo sa sala kung saan nililigpit nya ang mga pinaglaruan nilang mag aama.

"Hoy Art what do you mean we are staying together?? hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.

"you heard it right honey." nakangisi nyang baling sakin.

"hindi ako papayag. Hindi tayo pwedeng magkasama sa iiisang kwarto" Hindi ko pagsang ayon sa kanya.

"pumayag ka man o hindi wala ka ng magagawa. We are sleeping together in one room and in one bed whether you like it or like it." mahaba nyang litanya.

nakakainis sya bakit kailangan pa nun.

"bakit kailangan pa nating magsama sa isang kwarto?" iritable kong tanong sa kanya. naiinis na talaga ako.

"I want the kids to see that their parents are in good terms and whats wrong with that, we are married. Im your husband you are my wife." paliwanag nya.

"Tigilan mo ko sa mga ganyang dahilan. maraming guest room dito. sa ayaw at sa gusto mo rin isa sa mga kwarto ang gagamitin ko." mataray kong sagot sa kanya

"oh sorry to tell you honey that I locked every guest room in this house so you have no choice but to stay with me." -Art

"arghhhh nakakainis ka talaga Arthur Adrian Santillan." sigaw ko sa kanya.

"how I miss you calling my name" nakangiti nyang sambit.

bwisit talaga tong lalaki na to. Sa inis ko hindi na lang ulit ako sumagot at walang nagawa kundi pumayag na lang sa gusto nya alangan namang sa labas ako matulog diba.

nagligpit muna ako ng mga kalat. nauna na si Art umakyat sa kwarto. Naiinis pa rin ako sa mga pinaggagagawa nya.

Umakyat na rin ako sa kwarto pero pagpasok ko naalala ko ang tagpong inabot ko dito mismo sa kwartong ito. Dito nagsimulang gumulo ang buhay ko at buhay namin. Bigla na lang may tumulong luha sa mga mata ko kasabay ng paglabas ni Art sa banyo.

Napansin nya atang nagpunas ako ng
luha kaya lumapit sya.

"Hey Belle what's wrong? bakit ka umiiyak?" nag aalalang tanong nya sakin

"ah wala may naalala lang ako na hindi dapat" sabi ko habang pinupunasan ang mga luhang tumulo sa mga mata ko.

"tell me what is it. please Belle I dont want to see you crying!" bakas sa mukha nya ang pag aalala.

you dont want me to cry but you are the one behind my tears. sa isip isip ko.

"wag na Art. you dont want to know the reason. so just dont mind me" malamig na sagot ko sa kanya.

"just freaking tell me what is happening to you. why are you crying?" medyo na iinis na sya sa pag iwas ko sa topic. ayoko lang naman na masira ang araw nya kapag sinabi ko pa.

hindi ako tumitingin sa kanya kaya ang ginawa nya hinawakan nya ang magkabilang pisngi ko at tiningnan nya ako sa mata. Care is visible in his eyes but I doubt its for me.

"fine! I remember everyhting happened back then. the reason why we, this relationship did not last long and the reason why Im still hurting. Now what are you going to do about that" mapait na litanya ko sa kanya at tinanggal ang mga kamay nya sa mukha ko.

Hindi sya nag salita habang nakatitig lang sa akin lumambot ang itsira ng mukha nya . Ng sa tingin kong wala syang balak magsalita naglakad ako papuntang banyo pero napatigil ako ng mag salita sya.

"Im sorry Belle I know I cant turn back time so that I can spare our selves from hurting but all I can do right now is to make sure that you wont get hurt again and I promise that" he sincerely said. I didn't aay anything and just went inside the bathroom.

I dont know if I'll believe him again because right I still cant trust him. My love for him is still not enough to give him my trust again. Yes I admit that Im still in love with Arthur Adrian Santillian in fact I never stop loving him even I left from London. But I dont know if there is still a chance for both of us.

Akala ko tulog na sya paglabas ko sa banyo pero nakita ko syang nagbabasa ng libro ng mapansin nya akong nakatingin sa kanya umiwas ako ng tingin at pumunta na sa kabilang side ng kama para matulog ayoko munang makipag usap sa kanya I had enough for this day.

Tumalikod ako sa kanya at pumikit. Naramdaman kong humiga na sya pero nagulat ako ng hilain nya ako palapit sa kanya. Magpoprotesta sana ako ng magsalita sya. "please just for this night let me hug you for the first time in six years" he sofly said and buried his face to my head and hug me tightly like I might leave if he dont do it. Hinayaan ko na lang sya napapagod na rin akong makipag talo alam ko namang sya ang mananalo.

Patulog na ko may ibinulong sya.
"I Love You Belle and I will make sure that you will fall hard so that the thought of living me again will be out of your system. I Love You" and he kiss my head.

I dont know if Im dreaming or not that I heard him said those word becuse I dozed off to sleep.

NEXT MORNING

nagising ako ng parang may nakadagan sakin ayoko pa sanang dumilat pero ang bigat talaga. Nakita ko ang isang kamay at paang nakayakap sakin at first I was confused but the thought sink in my mind that Me and Art slept in the same bed.

I slowly removed his hand and foot to me and luckly he didnt wake up.I face him and I saw the most handsome face that I can closely see. He didnt change a bit. He still looked hot with those natural red lips and thick eyebrows I was about to touch his eyebrows when he suddenly speak.
"liking the view my dear wife?" he said those without opening his eyes.

oh great gising na pala sya.At naramdaman nyang nakatingin ako sa kanya.

"w....what view?" nauural kong sagot. nakakainis nautal pa ako. nakakabwisit talaga tong lalaking to.

he opened his eyes and look at me
"the view of your loving husband's face" and by that he surprise me with a kiss. its just a smack pero napatulala pa rin ako.

"Good morning honey" he said with a smile. why does his smile needs to be that appealing to me.. Stop it Belle. I restrain myself and get up before I do anything stupid.

"ju...just get ready because you will bring the kids to school. I...ill just prepare our breakfast." ramdam kong namumula ang mukha ko kaya hindi ko sya tinitingnan and what the G is wrong with me why I keep stuttering in front of him.

Pinaghanda ko ng breakfast si Art ang mga bata. Hindi na kami kumuha ng katulong dahil kaya ko naman. Pero nagpumilit si Art dahil daw may trabaho ako pero ang usapan namin labandera lang saka maglilinis ng bahay 3 times a week. Masaya akong hindi ako pinatigil ni Art sa trabaho ko dahil kung hindi mag aaway na talaga kami. Anu sya hilo matagal kong pinaghirapan ang trabaho ko kaya hindi ko sasayangin.

pagkatapos kong magluto pinuntahan ko na ang kambal sa taas para ayusan sa pagpasok sa school and we went to the dining area. Nadatnan namin si Art dun na nakatayo at hindi mapakali kungpapaano isusuot ang necktie nya. Anu ba tong taong to ang tagal nyang nagneneck tie hindi parin marunong.

Ako ang nahihirapan sa kanya kaya nilapitan ko sya.
"akin na nga yan ako ang nahihirapan sayo e" kinabit ko ang neck tie nya at sinabihan ko syang umupo na pero nakatitiglang sya sakin. problema nito.

"Thank you Belle" he said and and smile.

"Daddy after school can we go to mall I want a pair of shoes po" sambit ni Rain sa Daddy nya. Lumabas nanaman ang pagkabrat nya. mas lalo atang lalala dahil balak atang ispoil ni Art eh.

"sure princess. how about you little buddy what do you want?" Art asked Winter.

" Dad I want a bike And can you teach me how to ride one?" sagot ni Winter kay Art. nagulat ako sa gusto ni Winter. Dati kasi gusto ko syang turuang magbike pero sabi nya ayaw daw nya dahil baka daw malaglag sya eh bakit ngayon gusto nya and realization hit me. He just waiting to his father to teach him what a father will do to his son. I just smiled because Im seeing Winter opening to his father. I thought he will be distanced to him because of his attitude but I was wrong with that.

"sure son later after we buy what your sister wants and I will buy you a bike and teach you how to ride it." he said with assuarance to Winter. Im happy seeing my kids happy.

"You Belle what do you want?' he asked me

"ah wala yung mga bata na lang ang intindihin mo" sagot ko sa kanya habang patuloy lang akong kumakain.

"perhaps can we have a date? and I dont accept no for an answer right kids!" he said smiling to the kids.

sasagot sana ako ng magsalita si Rain
"of course dad mom will go on a date with you. Right mom?" singit ni rain.

bakit may pakiramdam akong pinagtutulungan ako ng mga to.

I look at Art with what-are-you-up-to look. And he juat said
"Remember my promise honey? I will be persistent just to reach my goal" and with that he winked at me and smiled

what promise? dont tell me I was not dreaming last night and he really said those words?!

------------------------------
thank you po sa patuloy na pagbabasa ng first ever story ko. :D

Continue Reading

You'll Also Like

19.1M 225K 36
Meg is a bitch--and she continues to be one upon knowing that Daniel only married her for his wealthy grandfather's inheritance. But when secrets fro...