Part - 26
မာန၏ အျခားတစ္ဖက္
🌟🌟🌟🌟🌟🌟
အိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ အသင့္ေစာင့္ေနတဲ့
လူေလးေယာက္ေလာက္က အက်ႌကိုယ္တိုင္း
ယူေနတဲ့အခ်ိန္ စိတ္ထဲကေတာ့ ေယာက်္ားေလး
ႏွစ္ေယာက္ မဂၤလာေဆာင္ဖို႔ ဒီေလာက္ေစာက္ပို
ေတြ လုပ္စရာလားလို႔ပဲ ေတြးေနမိတယ္ ။
အကို႔ ကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ထားတဲ့သူဆိုတဲ့
အသိက ကိုယ့္ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္တာထက္
ကို ပိုၿပီး စိတ္တိုေစတယ္ ။ ထည္ဝါ ဆိုတဲ့လူဟာ ကိုယ့္ အတြက္ အကိုတစ္ေယာက္ဆိုလည္း မမွား
ပါဘူး ။
သူ႔ေၾကာင့္ ဘယ္သူ႔ကိုမွမထိခိုက္ေစပဲ တဖက္သားအေပၚ အေကာင္းျမင္စိတ္႐ွိလြန္းတဲ့သူ ။ အဲလိုလူတစ္တစ္ေယာက္ကို ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္ေအာင္
လုပ္ရက္တဲ့သူပါလား ။ ေဒါသထြက္ေနခ်ိန္ ေျပာ
သမ်ွစကားက အမွားေတြျဖစ္ႏိုင္တာမို႔ ခုခ်ိန္ဘာမွမေမးမိေအာင္ေနေနမယ္ဆိုတဲ့စိတ္ကိုေမြးထားရပါတယ္ ။
ေနာက္တစ္ေန႔ညဘက္ေရာက္ေတာ့ ရိပ္ၿငိမ္ ကဖုန္း
ဆက္လာရင္း အကို႔ ကို ရန္ကုန္ က ပုဂၢလိကေဆးရံုတစ္ခုမွာ ေရႊ႔ထားၿပီးေၾကာင္းနဲ႔ စိုးရိမ္ဖို႔မလိုေတာ့
ေၾကာင္း ေျပာျပေပးလာတယ္။
ကိုယ္ သတိထားမိသေလာက္ အကို ဟာ မိသား
စု အရင္းအခ်ာမ႐ွိတာလား ။ မိသားစုခ်င္းပဲ အေန
စိမ္းတာလားမသိေပမဲ့ တစ္ခါမွ သူ႔မိသားစုအ
ေၾကာင္း ေျပာျပတာမ်ိဳးမ႐ွိခဲ့သလို သူ႔ဆီလည္း
ဘယ္သူကမွ ဖုန္းဆက္တာမ်ိဳး မေတြ႔ခဲ့ဖူး ။
ခုလိုအခ်ိန္မွာ ရိပ္ၿငိမ္ ကေဘးနားမွ႐ွိေပးေနလို္႔
အားလည္းနာရသလို ေက်းဇူးလည္းတင္ရတယ္။
အက်ႌအတိုင္းလာယူတဲ့ေန႔က ဖုန္းဆက္ၿပီးထဲက
ဦးမာန္ လည္း ကိုယ့္ကို ဖုန္းထက္မဆက္ေတာ့
ပါဘူး ။ အင္းေပါ့ေလ .... သူ႔လူေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကို ေန႔ညမပ်က္ ေစာင့္ၾကည့္ေနမွာေပါ့ ။
ေဖေဖ က မနက္လင္းထဲက အလုပ္ကိုသြားေန
တာမို႔ အိမ္မွာတစ္ေနကုန္ ပ်င္းစရာေကာင္းေပမဲ့
ဘယ္မွမသြားပဲ အိမ္တြင္းပဲေအာင္းေနလိုက္ပါ
တယ္ ။
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ပတ္ေလာက္ ၾကာသြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ
ေတာ့ ဦးမာန္ ဆီက ဖုန္းဝင္လာပါတယ္ ။
" Hello "
" Hello ကိုေနာက္မွေျပာ .... ငါ့ကိုျခံတံခါးလာဖြင့္
ေပး"
" ဦးမာန္ က အခု ဘယ္မွာမို္႔လို႔လဲ "
" ဟာ .... ငါအခုမင္းအိမ္ေ႐ွ႕မွာမို႔ ျခံတံခါးလာဖြင့္
ခိုင္းတာေပါ့ဟ "
နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ကိုးနာရီပဲ႐ွိေသးတာမို႔ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ထလာလို႔ ခုခ်ိန္ေရာက္
လာတာလဲ လို႔ေတြးမိေပမဲ့ ----
" ဟုတ္ !!!! အခုထြက္လာခဲ့မယ္ "
ျခံေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားကိုေတြ႔လိုက္တာနဲ႔ပဲ
တံခါးကို ျမန္ျမန္ဖြင့္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။ အိမ္ေ႐ွ႕မွာ
ကားရပ္ၿပီး အိမ္ထဲတန္းဝင္သြားတာက သူ႔အိမ္
သူ႔ယာအတိုင္း ။ ဒီလူဟာ ဘယ္ေနရာကိုပဲ ေရာက္
ေရာက္ သူ႔ကိုယ္သူ ယံုၾကည္မႈအျပည့္နဲ႔ ။
အဲလိုသူ႔ကိုယ္သူ ယံုၾကည္မႈလြန္ကဲတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ပဲ တစ္ဖက္သားကို ေသြးေအးေအးနဲ႔ ရက္စက္ႏိုင္
တာထင္ပါရဲ႕ ။ ဧည့္ခန္းထဲေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ---
" မင္း အေဖ ေရာ "
" ေဖေဖ အလုပ္ကိုသြားၿပီ .... အေစာႀကီးေရာက္
လာတာဆိုေတာ့ .... ဘယ္အခ်ိန္ထဲက လာတာလဲ"
" ငါမေန႔ထဲကေရာက္ေနတာ .... ဒီကိုမလာအား
ေသးလို႔ "
" ေအာ္.... တစ္ခုခုစားမလား ... ကြၽန္ေတာ္စိီစဥ္ခိုင္း
လိုက္မယ္ေလ "
" မစားေတာ့ဘူး .... ေျပာစရာ႐ွ္ိလို႔လာတာ...မင္း
အေဖ နဲ႔လည္း ေျပာရမွာမို႔ ..... ပြဲေန႔အတြက္
ဝတ္စံုေတြရၿပီ .... သူတို႔ လာပို႔ေပးလိမ့္မယ္ ....
ဝတ္ၾကည့္ၿပီး အဆင္မေျပရင္ တစ္ခါထဲ ေျပာလိုက္
ၿပီးေတာ့ လက္မွတ္ထိုးတာကို ဒီမွာပဲလုပ္မယ္....
ေ႐ွ႕လ ပထမပတ္ထဲေလာက္လုပ္မလားလို႔ ....
အဲကိစၥကို မင္း အေဖ နဲ႔ ေျပာရဦးမယ္ "
လက္ထပ္ပြဲကို အျမန္လုပ္မယ္ဆိုတာကို သိထား
ေပမယ့္ အခုေလာက္အထိ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေတာ့
လုပ္မယ္မထင္တာမို႔ -----
" လက္ထက္ပြဲကို ေ႐ွ႕လထဲမွာလုပ္မယ္ ဟုတ္လား
..... အရမ္းႀကီးျမန္မေနဘူးလား ဦးမာန္ ရယ္... ေ႐ွ႕လကုန္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာင္းျပန္တက္ရမွာ.... ေက်ာင္းဖြင့္ၿပီးမွ ေအးေအးေဆးေဆးလုပ္ပါလား "
" ငါအလုပ္ပါးတဲ့အခ်ိန္မွလုပ္ရတာေလ.... မင္း
ေက်ာင္းတက္တာကို ေစာင့္မေနႏိုင္ဘူး ..... ျမန္
ျမန္လက္မွတ္ထိုးၿပီးရင္ အလုပ္တစ္ခုၿပီးသြားတဲ့
ဟာ "
လက္ထပ္တာကို အလုပ္တစ္တစ္ခုလို႔ သံုးလိုက္တဲ့
စကားေၾကာင့္ ----
" ဦးမာန္!!! လက္ထပ္တာ အလုပ္တစ္ခုလား ...
အျခားအလုပ္ကိစၥေတြလိုပဲ သေဘာထားေနတာလား "
" ငါ့အတြက္ေတာ့ လက္ထပ္တာ အလုပ္တစ္ခုပဲ....
အလုပ္ေတာင္မွ ငါ့အတြက္ဘာအက်ိဳးအျမတ္မွမရ
တဲ့ .... ငါ့ပိုက္ဆံေတြအလကား အကုန္ခံလိုက္ရတဲ့
အလုပ္ပဲ သိၿပီလား "
ၾကားလိုက္ရတဲ့စကားေၾကာင့္ ကိုယ့္မွာ ေတာ္ေတာ္
ၾကီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမိၿပီး -----
" အဲလိုအက်ိဳးမ႐ွိတဲ့အလုပ္ကို .... ဘယ္သူက
လုပ္ခဲ့တာလဲ..... ကြၽန္ေတာ္ကျငင္းေနတာေတာင္
.... ဦးမာန္ က အတင္းလက္ထပ္ဖို႔ လုပ္ခဲ့တာေလ
..... အခုက်မွ ဒီလိုစကားေတြ ဘာလို႔ေျပာႏိုင္ရတာလဲ .... ဦးမာန္ တကယ္ကိုေျပာင္းလဲသြားတာပဲ... ဟိုးအရင္က သိခဲ့တဲ့ မုန္းမာန္ဝင့္ထည္ ဆိုတဲ့လူသားက ..... ေဒါသႀကီးၿပီး ခက္ထန္ေပမဲ့ ကြၽန္
ေတာ့္ကို သူ႔ေဘးမွာ ႐ွိေနဖို႔ လိုအပ္တဲ့လူသား ... အခုျမင္ေနရတဲ့ဦးမာန္ ကေတာ့ .... ကြၽန္ေတာ္ကိုအျမဲတမ္းနာက်င္ေအာင္လုပ္ဖို္ပဲ ေတြးေနတဲ့လူ.... အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာ ဘာလို႔အဲေလာက္
ေျပာင္းလဲသြားရတာလဲဟင္..... ကြၽန္ေတာ္မွာ
ဘာအျပစ္ေတြမ်ား႐ွိေနလို႔လဲ "
" ေနပါဦး !!!! မင္းေမးသမ်ွကို လိုက္ၿပီးေျဖေနရ
ေအာင္ .... ငါက မင္းအလုပ္သမားလား ..... ငါက ေျပာင္းလဲသြားတယ္လို႔ထင္ေနတာလား .... တ
ကယ္ဆိုငါက အရင္အတိုင္းပါပဲ .... မင္းစိတ္က ငါ့အေပၚ တိမ္းၫႊတ္ေနလို႔ ျဖစ္မွာပါ "
" ေအာ္ ဟုတ္လား .... ကြၽန္ေတာ္က တိမ္းၫႊတ္
ခဲ့တာေပါ့ေလ.... ဟုတ္မွာပါ.... ဟုတ္မွာပါဗ်ာ...
ကြၽန္ေတာ္႔ကို အထိအေတြ႔ေတြနဲ႔ ျဖားေယာင္းခဲ့တာ
ဦးမာန္ မဟုတ္ပါဘူး .... လက္ထပ္ဖို႔ျငင္းေနတာကို အတင္းေတြ အက်ပ္ကိုင္ၿပီး လက္ထပ္ပြဲျဖစ္
ေအာင္ လုပ္ယူခဲ့တာ ဦးမာန္ မဟုတ္ပါဘူး ....
ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာ ဘဝသစ္တစ္ခုစၿပီး အေျခတက်
ေနဖို႔လုပ္ခဲ့တာကို ဖ်က္စီးခဲ့တာလည္း ဦးမာန္ မ
ဟုတ္ပါဘူး .... ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ကို လူလႊတ္
လိုက္ခိုင္းၿပီး အကို႔ ကို ကားနဲ႔တိုက္ခဲ့တာလည္း
ဦးမာန္ မဟုတ္ဘူး .... ဦးမာန္ က ဘာမွမသိခဲ့တဲ့
တကယ့္ကို ျဖဴစင္သူႀကီးပါ .... ကဲအခု ေဖေဖ
လည္းမ႐ွိဘူး ... ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္းစိတ္တိုင္က်
ေျပာၿပီးၿပီဆိုျပန္ပါေတာ့ "
" ငါ့ကို အရမ္းေတြစိတ္တိုေနတာပဲ.... အခ်စ္
ေဟာင္းႀကိ္ီးကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္မိလို႔မ်ားလား ...
အဲဒီေဒါက္တာကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္တာ ငါမဟုတ္
ဘူး .... သူ႔ကိုထိခိုက္ေအာင္လုပ္တာမင္းပဲ ...
မင္းသူနဲ႔ထပ္ေတြ႔ရင္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာကို ငါသတိ
ေပးၿပီးသား .... အဲဒါကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ လုပ္ခ်င္ရာ
လုပ္တဲ့မင္းေၾကာင့္ အျခားသူထိခိုက္သြားတာ....
ေနာက္တစ္ခါထပ္လုပ္ၾကည့္ .... မင္းကိုေရာ သူ႔ကို
ေရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေနလို႔
မရေအာင္လုပ္ျပစ္မယ္ .... မင္းေခါင္းထဲ စြဲစြျဲမဲျမဲ
မွတ္ထားလိုက္ "
ေျပာလည္းေျပာ ကိုယ့္ နားထင္ကို လက္ညႇိဳးနဲ႔ အဆက္မျပတ္လာထိုးေနတာေၾကာင့္ ေဒါသနဲ႔ ပုတ္
ထုတ္လိုက္ရင္းကေန ------
" ဦးမာန္ လည္းတစ္ခုေတာ့မွတ္ထားလိုက္ပါဦး ...
လူတစ္ေယာက္ဟာ အျခားလူတစ္ေယာက္ရဲ႕
စကားနဲ႔ေစာ္ကားတာေတြ .... အသားနာက်င္ေအာင္လုပ္တာေတြကို .... အမွတ္မ႐ွိသည္းခံေနတာေတြက .... မနာတက္လို႔မဟုတ္ဘူး .... သည္းခံခ်င္ေလာက္တဲ့ .... မနာႏိုင္ေလာက္တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြက .... အားေကာင္းေနလြန္းလို႔ ဖက္တြယ္
ထားေနမိတာမ်ိဳး .... နာက်င္ရလြန္းလို႔႐ူးမတက္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း .... ဒါဝဋ္ေႂကြးပါလို႔ ဆက္ေနတာဆိုၿပီး ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ေတြးျပစ္မိတာမ်ိဳးကို .... ဦးမာန္ က နားလည္မွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး .... ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့သိထားေပးပါ .... ကြၽန္ေတာ္လည္း
ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ေနာ္.... ေယာက်္ားတစ္
ေယာက္ရဲ႕မာနဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္မွာလည္း႐ွိေနပါ
တယ္.... ေစာေစာကေျပာခဲ့သလိုပဲ... မနာႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ႐ွိေနလို႔သာ ..... ကြၽန္
ေတာ့္မာနေတြကို ..... အေရာင္လက္ခြင့္မေပးေသးတာပါ ..... ဝဋ္ေႂကြးဆိုတာ အခ်ိန္တန္ရင္ေက်
တက္တာပဲမို႔လား .... ဝဋ္ေႂကြးေက်လို႔ ကံကုန္တဲ့တစ္ေန႔က်ရင္ ..... ဘယ္လိုအရာေတြနဲ႔ ျခိမ္းေျခာက္ေနပါေစ .... ဦးမာန္ အနားကေနရေအာင္ထြက္
သြားမွာ .... အဲဒါေလးေတာ့ သိထားေပး "
" ငါ့နားမွာေနရမလား .... ငါ့အနားကေနထြက္သြားရမလားဆိုတာ မင္းဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ႐ွိတဲ့အရာမ်ိဳး
မဟုတ္ဘူး ႐ွင္လႊမ္းေနခ ....ငါ့အနားမွာ ေနရမယ့္
သူက မင္းျဖစ္ရမယ္လို႔ ..... ငါ့သေဘာက်ေရြးခ်ယ္
ၿပီးထားရင္ .... မင္းက ေနကိုေနေပးရမယ္ .... ငါ့ခြင့္မျပဳပဲနဲ႔ ထြက္သြားလည္း ..... ငါက မိုးဆံုးေျမဆံုး
လိုက္႐ွာမွာ .... မင္းက ငါပိုင္တဲ့ သက္႐ွ္ိအ႐ုပ္တစ္
႐ုပ္ပဲ .... နားလည္လား "
" လူတစ္ေယာက္က .... အျခားလူတစ္ေယာက္
အနားကေန .... ထြက္သြားခ်င္တဲ့စိတ္႐ွိေနရင္ ....
ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔မဆို ထြက္သြားလို႔ရပါတယ္ ဦးမာန္
ရယ့္ .... ဥပမာ အဲလူေဘးကေန အ႐ွင္ထြက္လို႔
မရရင္ အေသထြက္လိုက္ယံုေပါ့ .... မဟုတ္ဘူး
လား "
" ေအး မင္းလည္းမွတ္ထားလိုက္ ..... အေသ
ထြက္ရင္ေတာင္ .... မင္း ဝိဥာဥ္ေအးခ်မ္းရမယ္မ
ထင္နဲ႔ .... ငါဆိုတဲ့ေကာင္က က ႐ွင္းလႊမ္းေနခ ရဲ႕
ေခါင္းအစ ေျခအဆံုး အကုန္လံုးကိုပိုင္တဲ့သူပဲ....
အဲဒါကိုျမဲျမဲမွတ္ထားလိုက္ေနာ္ "
" ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္ပဲပိုင္တယ္ ဦးမာန္ ....
ခင္ဗ်ားနားမွာ႐ွိေနတယ္ဆိုတာကလည္း .... ကြၽန္
ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပဲ .... ကြၽန္ေတာ္ခင္
ဗ်ားနားမွာမေနခ်င္တဲ့တစ္ေန႔ ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ့္
အတြက္ သူစိမ္းျဖစ္သြားမွာ .... ကဲ! !!! အခု ဦးမာန္
ျပန္လို႔ရၿပီး .... ကြၽန္ေတာ္လည္း နားေတာ့မယ္ "
ေျပာၿပီးတာတဲ့ ဦးမာန္ကို တစ္ခ်က္မွလွည့္မၾကည့္ပဲ
ကိုယ့္အခန္းထဲ ဝင္လာလိုက္ပါတယ္ ။ အခန္းတံခါး
ျပန္ပိတ္ဖို႔ျပင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ကိုယ့္လက္ေပၚက ထပ္ၿပီးဆုပ္ကိုင္လာတဲ့ လက္တစ္ဖက္ ။ လွည့္ၾကည့္
လိုက္မိတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ့္အခန္းထဲ ဝင္လိုက္လာၿပိ္ီး
တံခါကို Lock ခ်လိုက္တဲ့ ဦးမာန္ ။
" ဦးမာန္! !!! ခုထိမျပန္ပဲ ကြၽန္ေတာ့္ အခန္းထဲဘာ
ဝင္လုပ္ --- "
စကားမဆံုးေသးခင္ပဲ ဦးမာန္က ကိုယ့္လက္တစ္
ဖက္ကေနေစာင့္ဆြဲလိုက္က လူကို တင္းတင္းက်ပ္
က်ပ္ဖက္ထားတာမို႔ -----
" ဦးမာန္! !!! လႊတ္ေနာ္ .... ဘာလုပ္ဦးမလို႔လဲ....
အခုဖယ္ေပး "
" မင္းကိုငါဘာေျပာခဲ့ဖူးလဲ .... မင္းနဲ႔ငါ ဘာမွမဆိုင္ဘူးလို႔ ထပ္ၿပီးေျပာလာရင္ ..... မင္းအခန္းထဲအထိ
ဝင္လာၿပီး Fuck ေပးမယ္လို႔ ေျပာထားတယ္ေလ "
" ခင္ဗ်ားစကားေျပာတာဆင္ျခင္ေနာ္ .... သြားအခု
ျပန္ေတာ့ "
" ျပန္စရာလား ....မင္းအိပ္ခန္းထဲေတာင္ေရာက္
ေနၿပီဟာကို "
" ကြၽန္ေတာ့္အိမ္မွာေတာ့ မျဖစ္ဖူးေနာ္ဦးမာန္ .... ျပန္ပါေတာ့ဗ်ာ "
" ျဖစ္လားမျဖစ္လား ကိုယ္လက္ေတြ႔ျပမယ္ .... လာခဲ့ "
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ဦးမာန္က ကိုယ္ကို ဆြဲခ်ီလိုက္ၿပိ္ီး
ကုတင္ေပၚပစ္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။ တဆက္ထဲ ျငင္
သာမႈမ႐ွိတဲ့ သူ႔မူပိုင္အနမ္းေတြက ကိုယ့္ဆီက်ေရာက္လာရင္း ----
" မင္း႐ုန္းေနရင္ အျပင္က ထမင္းခ်က္ေတြသိသြား
တဲ့အထိ ငါလုပ္မွာေနာ္ .... ဒီတိုင္းလက္ခံလိုက္ရင္
ခဏေလးနဲ႔ၿပီးသြားမွာ ... ႀကိဳက္ရာလမ္းကိုေရြး ...
ဆက္႐ုန္းေနၾကည့္ .... တစ္ကိုယ္လံုးအဝတ္အစားခြၽတ္ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲေခၚသြားလိုက္မယ္ ဘာမွတ္
ေနလဲ.... လူၾကည့္ေတာ့ ေသးေသးေကြးေကြးေလးနဲ႔ ..... ငါ့လက္ကေန လြတ္ေအာင္႐ုန္းႏိုင္မယ္ထင္
လား "
တကယ္လဲ ကိုယ္က ဦးမာန္နဲ႔ ယွဥ္႐ုန္းလို႔မရႏိုင္
တာသိပါတယ္ ။ ခႏၶာကိုယ္အရြယ္အစားအရ
ေတာင္ယွဥ္လို႔မရတဲ့ဟာ ။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ သူရဲ႕
စိတ္ထက္သန္မႈေၾကာင့္ ပ္ိုၿပီး႐ုန္းမရႏိုင္ ။ ကိုယ္
႐ုန္းေလ သူက ပိုရြဲ႔ေလ လုပ္ျပမွာ အေသအခ်ာ ။
ဧည့္ခန္းထဲအထိ ခ်ီသြားမယ္ဆိုတာလည္း သူစ
ေနာက္ေျပာတာမဟုတ္မွန္း သိေနတာေၾကာင့္
လႊမ္း အေနနဲ႔ ဆက္ၿပီးမ႐ုန္းရဲေတာ့ပါဘူး ။
ဦးမာန္ကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းၿငိမ္က်သြားတဲ့ကိုယ့္ကို
သေဘာက်သလို ျပံဳးလိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီ
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းစုပ္ယူနမ္း႐ိႈက္လာပါတယ္
အနမ္းေတြက ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကေနတဆင့္ ၊
ေနာက္ၿပီး လ်ွာေတြ ၊ အဲကေနတစ္ဆင့္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လႊမ္းရဲ႕ လည္တိုင္ေတြ ၊ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္
ၾကာေအာင္ နမ္းေနတာလဲမသိေပမယ့္ သတိဝင္
လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ အဝတ္အစား
မ႐ွိေတာ့ ။ ဦးမာန္က ကိုယ့္လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲ
ယူလာရင္ သူ႔အရာေပၚတင္လိုက္ကာ -----
" လႊမ္းငယ္ လက္နဲ႔လုပ္ေပး "
လႊမ္း က သူခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးဖို႔ မဝင့္ရဲတာမို႔
ဒီတိုင္းပဲ မၾကားသလိုေနလိုက္တဲ့အခါ -----
" ႐ွင္လႊမ္းေနခ! !!! ေျပာေနတာမၾကားဘူးလား ....
မင္းလက္နဲ႔လုပ္ေပးမွာလား .... မင္းပါးစပ္နဲ႔လုပ္ေပး
မွာလား .... ႏွစ္လမ္းထဲက တစ္လမ္းေရြး "
" ဦးမာန္! !!!! လူႀကီးျဖစ္ၿပီး ခင္ဗ်ားမ႐ိုင္းနဲ႔ေနာ္ "
" ငါဘယ္မွာ႐ိုင္းလို႔လဲ .... သူမ်ားလင္မယာေတြ
လည္း ဒီလိုပဲေနေနတဲ့ဟာ .... ျမန္ျမန္လုပ္ လႊမ္း
ငယ္ .... ငါေနမရေတာ့ဘူးေနာ္ "
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဦးမာန္က လႊမ္းလက္ကို ကိုင္လာၿပီး
သူ႔အရာေပၚတင္ေပးလာပါတယ္ ။
" ကြၽန္ေတာ္ မလုပ္တက္ဘူး "
" ဘာမွမလုပ္တက္နဲ႔ .... သူမ်ားလုပ္ေပးေတာ့ ခံစားလို႔ေကာင္းတယ္မို႔လား "
" ဦးမာန္! !!! "
" ႐ွဴး! !!! တိုးတိုး .... အျပင္ကသူေတြၾကားသြားလိမ့္
မယ္ "
ဦးမာန္က ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ့္အရာေပၚသူ႔လက္တင္လာၿပီး အဆက္မျပတ္ပြတ္ဆြဲလာေပးပါတယ္ ။
သူ႔အထိအေတြ႔ေတြကို ကိုယ္မ႐ုန္းႏိုင္မွန္းသိလို႔
သက္သက္ကိုအႏိုင့္က်င့္ေနတာ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့
လႊမ္းမွာ အထိမခံႏိုင္တဲ့အထိျဖစ္လာကာ ----
" အား! !!!ဦးမာန္ ကြၽန္ေတာ္မရေတာ့ဘူး .... ဖယ္
ေပးပါေတာ့ "
" ငါက ဖယ္ေပးခ်င္မွျဖင့္ .... အိပ္ယာအေပၚထိ
မင္းကို ေခၚတင္လာပါ့မလား လြမ္းငယ္ရဲ႕ "
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းဆီ အညႇာအတာမ႐ွိတိုးဝင္လာမႈဟာ အစိမ္းသက္သက္မို႔
လႊမ္း ေသေလာက္ေအာင္နာက်င္ရပါတယ္ ။ ဦး
မာန္ကေတာ့ အညႇာအတာမ႐ွိ လႈပ္႐ွားမႈေတြနဲ႔ ။
" ဦးမာန္ !!!! ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ .... ကြၽန္ေတာ္မခံႏိုင္
ေတာ့ဘူး "
" စိတ္ေလ်ွာ့ထား လႊမ္းငယ္ .... စိတ္ကိုတင္းထား
ရင္ မင္းပိုနာမွာေနာ္ .... မင္းခုလိုလုပ္ေနတာ ငါလဲ
အဆင္မေျပဘူး "
ဦးမာန္စကားေၾကာင့္ လႊမ္း စိတ္ေလ်ွာ့ထားလိုက္
ရင္း အသက္ကိုဝေအာင္႐ွဴလိုက္မိပါတယ္ ။
ပူးကပ္ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုနဲ႔အတူတူ တစ္ခ်က္
တစ္ခ်က္ အသားစိုင္ႏွစ္ခုရဲ႕ ႐ိုက္ခတ္သံေတြက
တေျဖာင္းေျဖာင္းေတာင္ျမည္ေနတာမ်ိဳး ။
နာက်င္မႈေတြကေန သာယာမႈကိုေျပာင္းလာတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ့္ပါးစပ္ကိုကိုယ့္လက္နဲ႔ ျပန္ပိတ္ထားရင္း
အသံတိတ္ညည္းျငဴေနမိပါတယ္ ။ သိပ္မၾကာခင္ပဲ
ႏွစ္ေယာက္စလံုးအတူတူၿပီးဆံုးသြားတဲအခါ ဦးမာန္
က ကိုယ့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲဖက္ထားလိုက္ရင္း
နဖူးေလးဆီကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ခပ္ဖြဖြနမ္းလာရင္း ----
" တစ္ခါေတာ့ရၿပီးၿပီ .... ေနာက္ထပ္ကိုးခါက်န္ေသး
တယ္ "
" ဘာကို ကိုးခါက်န္ေသးတာလဲ "
" ကိုယ့္ကို Hotel မွာ တစ္ခါျငင္းထားလို႔ .... ဆယ္
ခါျပန္ေပးရမယ္လို႔ေျပာထားတယ္ေလ .... အခု
တစ္ခါရၿပီးၿပီဆိုေတာ့.... ေနာက္ထပ္ကိုးခါက်န္
ေသးတယ္ "
" ခင္ဗ်ားက အခ်ိန္ျပည့္ထန္ေနလိုက္ "
" မင္း နဲ႔ေတြ႔မွပါ "
" ခင္ဗ်ား က်ိန္ေျပာရင္ေတာင္မယံုဘူး .... ဒါနဲ႔
ဦးမာန္ စိတ္ဆိုးလည္း မတက္ႏိုင္ဘူး .... ေျပာစ
ရာ႐ွိတာေတာ့ ေျပာရမွာပဲ "
" ဘာေျပာမွာလဲ "
" ေနာက္တစ္ခါ ကြၽန္ေတာ္ကို မေက်နပ္ရင္ ကြၽန္
ေတာ္နဲ႔ပဲ႐ွင္းပါ .... က်န္တဲ့သူကို ဒုကၡမေပးနဲ႔ ....
အထူးသျဖင့္ အကိုထည္ဝါ့ကို ဒုကၡမေပးနဲ႔ .... သူက
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အကိုတစ္ေယာက္လို တည္႐ွိ
မႈမ်ိဳးနဲ႔လူမို႔ .... ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ ဒုကၡမေရာက္ေစ
ခ်င္ဘူး .... အခုကိစၥလဲ အကိုသာ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္
.... ဦးမာန္ကို လံုးဝခြင့္မလႊတ္ဘူး ... အဲဒါေလးေတာ့သိထားေပး "
" ငါ့ကို ခြင့္မလႊတ္ဘူးဆိုေတာ့ ....မင္းက ဘာလုပ္
ခ်င္လို႔လဲ "
" သူ႔ဘာသာေနတဲ့ အကိုထည္ဝါကို ....ဦးမာန္
လုပ္ခဲ့တဲ့အတိုင္း ျပန္ခံစားေစရမယ္ "
" စိတ္ခ် မင္းအကို မေသဘူး .... မင္းလည္းမွတ္
ထား .... ငါက ေျပာရင္ေျပာတဲအတိုင္းလုပ္တက္
တယ္ဆိုတာကိုပဲ .... မင္း အေနအထိုင္ အေျပာ
အဆိုမဆင္ျခင္သမ်ွ ... ေဘးလူေတြဒုကၡေရာက္
မယ္ဆိုတာမေမ့နဲ႔ "
ႏွစ္ေယာက္သားၾကား ေျပာစရာစကားကုန္သြားသလိုမ်ိဳး တိတ္ဆိတ္သြားပါေတာ့တယ္ ။ ကိုယ္သိလိုက္တာတစ္ခုက ဦးမာန္ဟာ ခန္႔မွန္းရခက္တဲ့စိတ္
ထားကို ပိုင္ဆိုထားတဲ့သူပါပဲ ။
#Phoenix
Waiting for Part - 27
Thank you.
27.9.2021
A.M - 8:10
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>
Part - 26
မာန၏ အခြားတစ်ဖက်
🌟🌟🌟🌟🌟🌟
အိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ အသင့်စောင့်နေတဲ့
လူလေးယောက်လောက်က အကျႌကိုယ်တိုင်း
ယူနေတဲ့အချိန် စိတ်ထဲကတော့ ယောကျ်ားလေး
နှစ်ယောက် မင်္ဂလာဆောင်ဖို့ ဒီလောက်စောက်ပို
တွေ လုပ်စရာလားလို့ပဲ တွေးနေမိတယ် ။
အကို့ ကို ထိခိုက်အောင်လုပ်ထားတဲ့သူဆိုတဲ့
အသိက ကိုယ့်ကို နာကျင်အောင်လုပ်တာထက်
ကို ပိုပြီး စိတ်တိုစေတယ် ။ ထည်ဝါ ဆိုတဲ့လူဟာ ကိုယ့် အတွက် အကိုတစ်ယောက်ဆိုလည်း မမှား
ပါဘူး ။
သူ့ကြောင့် ဘယ်သူ့ကိုမှမထိခိုက်စေပဲ တဖက်သားအပေါ် အကောင်းမြင်စိတ်ရှိလွန်းတဲ့သူ ။ အဲလိုလူတစ်တစ်ယောက်ကို သေလုမျောပါးဖြစ်အောင်
လုပ်ရက်တဲ့သူပါလား ။ ဒေါသထွက်နေချိန် ပြော
သမျှစကားက အမှားတွေဖြစ်နိုင်တာမို့ ခုချိန်ဘာမှမမေးမိအောင်နေနေမယ်ဆိုတဲ့စိတ်ကိုမွေးထားရပါတယ် ။
နောက်တစ်နေ့ညဘက်ရောက်တော့ ရိပ်ငြိမ် ကဖုန်း
ဆက်လာရင်း အကို့ ကို ရန်ကုန် က ပုဂ္ဂလိကဆေးရုံတစ်ခုမှာ ရွှေ့ထားပြီးကြောင်းနဲ့ စိုးရိမ်ဖို့မလိုတော့
ကြောင်း ပြောပြပေးလာတယ်။
ကိုယ် သတိထားမိသလောက် အကို ဟာ မိသား
စု အရင်းအချာမရှိတာလား ။ မိသားစုချင်းပဲ အနေ
စိမ်းတာလားမသိပေမဲ့ တစ်ခါမှ သူ့မိသားစုအ
ကြောင်း ပြောပြတာမျိုးမရှိခဲ့သလို သူ့ဆီလည်း
ဘယ်သူကမှ ဖုန်းဆက်တာမျိုး မတွေ့ခဲ့ဖူး ။
ခုလိုအချိန်မှာ ရိပ်ငြိမ် ကဘေးနားမှရှိပေးနေလို့်
အားလည်းနာရသလို ကျေးဇူးလည်းတင်ရတယ်။
အကျႌအတိုင်းလာယူတဲ့နေ့က ဖုန်းဆက်ပြီးထဲက
ဦးမာန် လည်း ကိုယ့်ကို ဖုန်းထက်မဆက်တော့
ပါဘူး ။ အင်းပေါ့လေ .... သူ့လူတွေနဲ့ ကိုယ့်ကို နေ့ညမပျက် စောင့်ကြည့်နေမှာပေါ့ ။
ဖေဖေ က မနက်လင်းထဲက အလုပ်ကိုသွားနေ
တာမို့ အိမ်မှာတစ်နေကုန် ပျင်းစရာကောင်းပေမဲ့
ဘယ်မှမသွားပဲ အိမ်တွင်းပဲအောင်းနေလိုက်ပါ
တယ် ။
ဒီလိုနဲ့ တစ်ပတ်လောက် ကြာသွားတဲ့အချိန်မှာ
တော့ ဦးမာန် ဆီက ဖုန်းဝင်လာပါတယ် ။
" Hello "
" Hello ကိုနောက်မှပြော .... ငါ့ကိုခြံတံခါးလာဖွင့်
ပေး"
" ဦးမာန် က အခု ဘယ်မှာမို့်လို့လဲ "
" ဟာ .... ငါအခုမင်းအိမ်ရှေ့မှာမို့ ခြံတံခါးလာဖွင့်
ခိုင်းတာပေါ့ဟ "
နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ မနက် ကိုးနာရီပဲရှိသေးတာမို့ ဘယ်အချိန်ထဲက ထလာလို့ ခုချိန်ရောက်
လာတာလဲ လို့တွေးမိပေမဲ့ ----
" ဟုတ် !!!! အခုထွက်လာခဲ့မယ် "
ခြံရှေ့ရောက်တော့ ကားကိုတွေ့လိုက်တာနဲ့ပဲ
တံခါးကို မြန်မြန်ဖွင့်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ အိမ်ရှေ့မှာ
ကားရပ်ပြီး အိမ်ထဲတန်းဝင်သွားတာက သူ့အိမ်
သူ့ယာအတိုင်း ။ ဒီလူဟာ ဘယ်နေရာကိုပဲ ရောက်
ရောက် သူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်မှုအပြည့်နဲ့ ။
အဲလိုသူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်မှုလွန်ကဲတဲ့စိတ်ကြောင့်ပဲ တစ်ဖက်သားကို သွေးအေးအေးနဲ့ ရက်စက်နိုင်
တာထင်ပါရဲ့ ။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ---
" မင်း အဖေ ရော "
" ဖေဖေ အလုပ်ကိုသွားပြီ .... အစောကြီးရောက်
လာတာဆိုတော့ .... ဘယ်အချိန်ထဲက လာတာလဲ"
" ငါမနေ့ထဲကရောက်နေတာ .... ဒီကိုမလာအား
သေးလို့ "
" အော်.... တစ်ခုခုစားမလား ... ကျွန်တော်စီစဉ်ခိုင်း
လိုက်မယ်လေ "
" မစားတော့ဘူး .... ပြောစရာရှိလို့လာတာ...မင်း
အဖေ နဲ့လည်း ပြောရမှာမို့ ..... ပွဲနေ့အတွက်
ဝတ်စုံတွေရပြီ .... သူတို့ လာပို့ပေးလိမ့်မယ် ....
ဝတ်ကြည့်ပြီး အဆင်မပြေရင် တစ်ခါထဲ ပြောလိုက်
ပြီးတော့ လက်မှတ်ထိုးတာကို ဒီမှာပဲလုပ်မယ်....
ရှေ့လ ပထမပတ်ထဲလောက်လုပ်မလားလို့ ....
အဲကိစ္စကို မင်း အဖေ နဲ့ ပြောရဦးမယ် "
လက်ထပ်ပွဲကို အမြန်လုပ်မယ်ဆိုတာကို သိထား
ပေမယ့် အခုလောက်အထိ မြန်မြန်ဆန်ဆန်တော့
လုပ်မယ်မထင်တာမို့ -----
" လက်ထက်ပွဲကို ရှေ့လထဲမှာလုပ်မယ် ဟုတ်လား
..... အရမ်းကြီးမြန်မနေဘူးလား ဦးမာန် ရယ်... ရှေ့လကုန်ရင် ကျွန်တော် ကျောင်းပြန်တက်ရမှာ.... ကျောင်းဖွင့်ပြီးမှ အေးအေးဆေးဆေးလုပ်ပါလား "
" ငါအလုပ်ပါးတဲ့အချိန်မှလုပ်ရတာလေ.... မင်း
ကျောင်းတက်တာကို စောင့်မနေနိုင်ဘူး ..... မြန်
မြန်လက်မှတ်ထိုးပြီးရင် အလုပ်တစ်ခုပြီးသွားတဲ့
ဟာ "
လက်ထပ်တာကို အလုပ်တစ်တစ်ခုလို့ သုံးလိုက်တဲ့
စကားကြောင့် ----
" ဦးမာန်!!! လက်ထပ်တာ အလုပ်တစ်ခုလား ...
အခြားအလုပ်ကိစ္စတွေလိုပဲ သဘောထားနေတာလား "
" ငါ့အတွက်တော့ လက်ထပ်တာ အလုပ်တစ်ခုပဲ....
အလုပ်တောင်မှ ငါ့အတွက်ဘာအကျိုးအမြတ်မှမရ
တဲ့ .... ငါ့ပိုက်ဆံတွေအလကား အကုန်ခံလိုက်ရတဲ့
အလုပ်ပဲ သိပြီလား "
ကြားလိုက်ရတဲ့စကားကြောင့် ကိုယ့်မှာ တော်တော်
ကြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားမိပြီး -----
" အဲလိုအကျိုးမရှိတဲ့အလုပ်ကို .... ဘယ်သူက
လုပ်ခဲ့တာလဲ..... ကျွန်တော်ကငြင်းနေတာတောင်
.... ဦးမာန် က အတင်းလက်ထပ်ဖို့ လုပ်ခဲ့တာလေ
..... အခုကျမှ ဒီလိုစကားတွေ ဘာလို့ပြောနိုင်ရတာလဲ .... ဦးမာန် တကယ်ကိုပြောင်းလဲသွားတာပဲ... ဟိုးအရင်က သိခဲ့တဲ့ မုန်းမာန်ဝင့်ထည် ဆိုတဲ့လူသားက ..... ဒေါသကြီးပြီး ခက်ထန်ပေမဲ့ ကျွန်
တော့်ကို သူ့ဘေးမှာ ရှိနေဖို့ လိုအပ်တဲ့လူသား ... အခုမြင်နေရတဲ့ဦးမာန် ကတော့ .... ကျွန်တော်ကိုအမြဲတမ်းနာကျင်အောင်လုပ်ဖိုပဲ တွေးနေတဲ့လူ.... အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာ ဘာလို့အဲလောက်
ပြောင်းလဲသွားရတာလဲဟင်..... ကျွန်တော်မှာ
ဘာအပြစ်တွေများရှိနေလို့လဲ "
" နေပါဦး !!!! မင်းမေးသမျှကို လိုက်ပြီးဖြေနေရ
အောင် .... ငါက မင်းအလုပ်သမားလား ..... ငါက ပြောင်းလဲသွားတယ်လို့ထင်နေတာလား .... တ
ကယ်ဆိုငါက အရင်အတိုင်းပါပဲ .... မင်းစိတ်က ငါ့အပေါ် တိမ်းညွှတ်နေလို့ ဖြစ်မှာပါ "
" အော် ဟုတ်လား .... ကျွန်တော်က တိမ်းညွှတ်
ခဲ့တာပေါ့လေ.... ဟုတ်မှာပါ.... ဟုတ်မှာပါဗျာ...
ကျွန်တော့်ကို အထိအတွေ့တွေနဲ့ ဖြားယောင်းခဲ့တာ
ဦးမာန် မဟုတ်ပါဘူး .... လက်ထပ်ဖို့ငြင်းနေတာကို အတင်းတွေ အကျပ်ကိုင်ပြီး လက်ထပ်ပွဲဖြစ်
အောင် လုပ်ယူခဲ့တာ ဦးမာန် မဟုတ်ပါဘူး ....
ကျွန်တော့်ဘာသာ ဘဝသစ်တစ်ခုစပြီး အခြေတကျ
နေဖို့လုပ်ခဲ့တာကို ဖျက်စီးခဲ့တာလည်း ဦးမာန် မ
ဟုတ်ပါဘူး .... ကျွန်တော့်နောက်ကို လူလွှတ်
လိုက်ခိုင်းပြီး အကို့ ကို ကားနဲ့တိုက်ခဲ့တာလည်း
ဦးမာန် မဟုတ်ဘူး .... ဦးမာန် က ဘာမှမသိခဲ့တဲ့
တကယ့်ကို ဖြူစင်သူကြီးပါ .... ကဲအခု ဖေဖေ
လည်းမရှိဘူး ... ကျွန်တော့်ကိုလည်းစိတ်တိုင်ကျ
ပြောပြီးပြီဆိုပြန်ပါတော့ "
" ငါ့ကို အရမ်းတွေစိတ်တိုနေတာပဲ.... အချစ်
ဟောင်းကြီးကို ထိခိုက်အောင်လုပ်မိလို့များလား ...
အဲဒီဒေါက်တာကို ထိခိုက်အောင်လုပ်တာ ငါမဟုတ်
ဘူး .... သူ့ကိုထိခိုက်အောင်လုပ်တာမင်းပဲ ...
မင်းသူနဲ့ထပ်တွေ့ရင် ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာကို ငါသတိ
ပေးပြီးသား .... အဲဒါကို ဂရုမစိုက်ဘဲ လုပ်ချင်ရာ
လုပ်တဲ့မင်းကြောင့် အခြားသူထိခိုက်သွားတာ....
နောက်တစ်ခါထပ်လုပ်ကြည့် .... မင်းကိုရော သူ့ကို
ရော နှစ်ယောက်စလုံး လူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ နေလို့
မရအောင်လုပ်ပြစ်မယ် .... မင်းခေါင်းထဲ စွဲစွြဲမဲမြဲ
မှတ်ထားလိုက် "
ပြောလည်းပြော ကိုယ့် နားထင်ကို လက်ညှိုးနဲ့ အဆက်မပြတ်လာထိုးနေတာကြောင့် ဒေါသနဲ့ ပုတ်
ထုတ်လိုက်ရင်းကနေ ------
" ဦးမာန် လည်းတစ်ခုတော့မှတ်ထားလိုက်ပါဦး ...
လူတစ်ယောက်ဟာ အခြားလူတစ်ယောက်ရဲ့
စကားနဲ့စော်ကားတာတွေ .... အသားနာကျင်အောင်လုပ်တာတွေကို .... အမှတ်မရှိသည်းခံနေတာတွေက .... မနာတက်လို့မဟုတ်ဘူး .... သည်းခံချင်လောက်တဲ့ .... မနာနိုင်လောက်တဲ့အကြောင်းပြချက်တွေက .... အားကောင်းနေလွန်းလို့ ဖက်တွယ်
ထားနေမိတာမျိုး .... နာကျင်ရလွန်းလို့ရူးမတက်ဖြစ်တဲ့အချိန်တိုင်း .... ဒါဝဋ်ကြွေးပါလို့ ဆက်နေတာဆိုပြီး ရူးရူးမိုက်မိုက်တွေးပြစ်မိတာမျိုးကို .... ဦးမာန် က နားလည်မှာလည်း မဟုတ်ပါဘူး .... ဒါပေမယ့် တစ်ခုတော့သိထားပေးပါ .... ကျွန်တော်လည်း
ယောကျ်ားတစ်ယောက်နော်.... ယောကျ်ားတစ်
ယောက်ရဲ့မာနဆိုတာ ကျွန်တော့်မှာလည်းရှိနေပါ
တယ်.... စောစောကပြောခဲ့သလိုပဲ... မနာနိုင်လောက်တဲ့ အကြောင်းတရားတွေရှိနေလို့သာ ..... ကျွန်
တော့်မာနတွေကို ..... အရောင်လက်ခွင့်မပေးသေးတာပါ ..... ဝဋ်ကြွေးဆိုတာ အချိန်တန်ရင်ကျေ
တက်တာပဲမို့လား .... ဝဋ်ကြွေးကျေလို့ ကံကုန်တဲ့တစ်နေ့ကျရင် ..... ဘယ်လိုအရာတွေနဲ့ ခြိမ်းခြောက်နေပါစေ .... ဦးမာန် အနားကနေရအောင်ထွက်
သွားမှာ .... အဲဒါလေးတော့ သိထားပေး "
" ငါ့နားမှာနေရမလား .... ငါ့အနားကနေထွက်သွားရမလားဆိုတာ မင်းဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့် ရှိတဲ့အရာမျိုး
မဟုတ်ဘူး ရှင်လွှမ်းနေခ ....ငါ့အနားမှာ နေရမယ့်
သူက မင်းဖြစ်ရမယ်လို့ ..... ငါ့သဘောကျရွေးချယ်
ပြီးထားရင် .... မင်းက နေကိုနေပေးရမယ် .... ငါ့ခွင့်မပြုပဲနဲ့ ထွက်သွားလည်း ..... ငါက မိုးဆုံးမြေဆုံး
လိုက်ရှာမှာ .... မင်းက ငါပိုင်တဲ့ သက်ရှိအရုပ်တစ်
ရုပ်ပဲ .... နားလည်လား "
" လူတစ်ယောက်က .... အခြားလူတစ်ယောက်
အနားကနေ .... ထွက်သွားချင်တဲ့စိတ်ရှိနေရင် ....
ဘယ်လိုပုံစံနဲ့မဆို ထွက်သွားလို့ရပါတယ် ဦးမာန်
ရယ့် .... ဥပမာ အဲလူဘေးကနေ အရှင်ထွက်လို့
မရရင် အသေထွက်လိုက်ယုံပေါ့ .... မဟုတ်ဘူး
လား "
" အေး မင်းလည်းမှတ်ထားလိုက် ..... အသေ
ထွက်ရင်တောင် .... မင်း ဝိဉာဉ်အေးချမ်းရမယ်မ
ထင်နဲ့ .... ငါဆိုတဲ့ကောင်က က ရှင်းလွှမ်းနေခ ရဲ့
ခေါင်းအစ ခြေအဆုံး အကုန်လုံးကိုပိုင်တဲ့သူပဲ....
အဲဒါကိုမြဲမြဲမှတ်ထားလိုက်နော် "
" ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော်ပဲပိုင်တယ် ဦးမာန် ....
ခင်ဗျားနားမှာရှိနေတယ်ဆိုတာကလည်း .... ကျွန်
တော့်ကိုယ်ပိုင် ဆုံးဖြတ်ချက်ပဲ .... ကျွန်တော်ခင်
ဗျားနားမှာမနေချင်တဲ့တစ်နေ့ ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်
အတွက် သူစိမ်းဖြစ်သွားမှာ .... ကဲ! !!! အခု ဦးမာန်
ပြန်လို့ရပြီး .... ကျွန်တော်လည်း နားတော့မယ် "
ပြောပြီးတာတဲ့ ဦးမာန်ကို တစ်ချက်မှလှည့်မကြည့်ပဲ
ကိုယ့်အခန်းထဲ ဝင်လာလိုက်ပါတယ် ။ အခန်းတံခါး
ပြန်ပိတ်ဖို့ပြင်လိုက်တဲ့အချိန် ကိုယ့်လက်ပေါ်က ထပ်ပြီးဆုပ်ကိုင်လာတဲ့ လက်တစ်ဖက် ။ လှည့်ကြည့်
လိုက်မိတဲ့အချိန် ကိုယ့်အခန်းထဲ ဝင်လိုက်လာပြီး
တံခါကို Lock ချလိုက်တဲ့ ဦးမာန် ။
" ဦးမာန်! !!! ခုထိမပြန်ပဲ ကျွန်တော့် အခန်းထဲဘာ
ဝင်လုပ် --- "
စကားမဆုံးသေးခင်ပဲ ဦးမာန်က ကိုယ့်လက်တစ်
ဖက်ကနေစောင့်ဆွဲလိုက်က လူကို တင်းတင်းကျပ်
ကျပ်ဖက်ထားတာမို့ -----
" ဦးမာန်! !!! လွှတ်နော် .... ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ....
အခုဖယ်ပေး "
" မင်းကိုငါဘာပြောခဲ့ဖူးလဲ .... မင်းနဲ့ငါ ဘာမှမဆိုင်ဘူးလို့ ထပ်ပြီးပြောလာရင် ..... မင်းအခန်းထဲအထိ
ဝင်လာပြီး Fuck ပေးမယ်လို့ ပြောထားတယ်လေ "
" ခင်ဗျားစကားပြောတာဆင်ခြင်နော် .... သွားအခု
ပြန်တော့ "
" ပြန်စရာလား ....မင်းအိပ်ခန်းထဲတောင်ရောက်
နေပြီဟာကို "
" ကျွန်တော့်အိမ်မှာတော့ မဖြစ်ဖူးနော်ဦးမာန် .... ပြန်ပါတော့ဗျာ "
" ဖြစ်လားမဖြစ်လား ကိုယ်လက်တွေ့ပြမယ် .... လာခဲ့ "
ပြောပြီးတာနဲ့ဦးမာန်က ကိုယ်ကို ဆွဲချီလိုက်ပြီး
ကုတင်ပေါ်ပစ်ချလိုက်ပါတယ် ။ တဆက်ထဲ ငြင်
သာမှုမရှိတဲ့ သူ့မူပိုင်အနမ်းတွေက ကိုယ့်ဆီကျရောက်လာရင်း ----
" မင်းရုန်းနေရင် အပြင်က ထမင်းချက်တွေသိသွား
တဲ့အထိ ငါလုပ်မှာနော် .... ဒီတိုင်းလက်ခံလိုက်ရင်
ခဏလေးနဲ့ပြီးသွားမှာ ... ကြိုက်ရာလမ်းကိုရွေး ...
ဆက်ရုန်းနေကြည့် .... တစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်အစားချွတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲခေါ်သွားလိုက်မယ် ဘာမှတ်
နေလဲ.... လူကြည့်တော့ သေးသေးကွေးကွေးလေးနဲ့ ..... ငါ့လက်ကနေ လွတ်အောင်ရုန်းနိုင်မယ်ထင်
လား "
တကယ်လဲ ကိုယ်က ဦးမာန်နဲ့ ယှဉ်ရုန်းလို့မရနိုင်
တာသိပါတယ် ။ ခန္ဓာကိုယ်အရွယ်အစားအရ
တောင်ယှဉ်လို့မရတဲ့ဟာ ။ ဒီလိုအချိန်မှာ သူရဲ့
စိတ်ထက်သန်မှုကြောင့် ပိုပြီးရုန်းမရနိုင် ။ ကိုယ်
ရုန်းလေ သူက ပိုရွဲ့လေ လုပ်ပြမှာ အသေအချာ ။
ဧည့်ခန်းထဲအထိ ချီသွားမယ်ဆိုတာလည်း သူစ
နောက်ပြောတာမဟုတ်မှန်း သိနေတာကြောင့်
လွှမ်း အနေနဲ့ ဆက်ပြီးမရုန်းရဲတော့ပါဘူး ။
ဦးမာန်ကတော့ ချက်ချင်းငြိမ်ကျသွားတဲ့ကိုယ့်ကို
သဘောကျသလို ပြုံးလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းတွေဆီ
ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်ယူနမ်းရှိုက်လာပါတယ်
အနမ်းတွေက ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းတွေကနေတဆင့် ၊
နောက်ပြီး လျှာတွေ ၊ အဲကနေတစ်ဆင့် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လွှမ်းရဲ့ လည်တိုင်တွေ ၊ အချိန်ဘယ်လောက်
ကြာအောင် နမ်းနေတာလဲမသိပေမယ့် သတိဝင်
လာတဲ့အချိန်မှာ နှစ်ယောက်စလုံးမှာ အဝတ်အစား
မရှိတော့ ။ ဦးမာန်က ကိုယ့်လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲ
ယူလာရင် သူ့အရာပေါ်တင်လိုက်ကာ -----
" လွှမ်းငယ် လက်နဲ့လုပ်ပေး "
လွှမ်း က သူခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးဖို့ မဝင့်ရဲတာမို့
ဒီတိုင်းပဲ မကြားသလိုနေလိုက်တဲ့အခါ -----
" ရှင်လွှမ်းနေခ! !!! ပြောနေတာမကြားဘူးလား ....
မင်းလက်နဲ့လုပ်ပေးမှာလား .... မင်းပါးစပ်နဲ့လုပ်ပေး
မှာလား .... နှစ်လမ်းထဲက တစ်လမ်းရွေး "
" ဦးမာန်! !!!! လူကြီးဖြစ်ပြီး ခင်ဗျားမရိုင်းနဲ့နော် "
" ငါဘယ်မှာရိုင်းလို့လဲ .... သူများလင်မယာတွေ
လည်း ဒီလိုပဲနေနေတဲ့ဟာ .... မြန်မြန်လုပ် လွှမ်း
ငယ် .... ငါနေမရတော့ဘူးနော် "
ပြောပြီးတာနဲ့ ဦးမာန်က လွှမ်းလက်ကို ကိုင်လာပြီး
သူ့အရာပေါ်တင်ပေးလာပါတယ် ။
" ကျွန်တော် မလုပ်တက်ဘူး "
" ဘာမှမလုပ်တက်နဲ့ .... သူများလုပ်ပေးတော့ ခံစားလို့ကောင်းတယ်မို့လား "
" ဦးမာန်! !!! "
" ရှူး! !!! တိုးတိုး .... အပြင်ကသူတွေကြားသွားလိမ့်
မယ် "
ဦးမာန်က ပြောပြီးတာနဲ့ ကိုယ့်အရာပေါ်သူ့လက်တင်လာပြီး အဆက်မပြတ်ပွတ်ဆွဲလာပေးပါတယ် ။
သူ့အထိအတွေ့တွေကို ကိုယ်မရုန်းနိုင်မှန်းသိလို့
သက်သက်ကိုအနိုင့်ကျင့်နေတာ ။ နောက်ဆုံးတော့
လွှမ်းမှာ အထိမခံနိုင်တဲ့အထိဖြစ်လာကာ ----
" အား! !!!ဦးမာန် ကျွန်တော်မရတော့ဘူး .... ဖယ်
ပေးပါတော့ "
" ငါက ဖယ်ပေးချင်မှဖြင့် .... အိပ်ယာအပေါ်ထိ
မင်းကို ခေါ်တင်လာပါ့မလား လွမ်းငယ်ရဲ့ "
ပြောပြီးတာနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းဆီ အညှာအတာမရှိတိုးဝင်လာမှုဟာ အစိမ်းသက်သက်မို့
လွှမ်း သေလောက်အောင်နာကျင်ရပါတယ် ။ ဦး
မာန်ကတော့ အညှာအတာမရှိ လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့ ။
" ဦးမာန် !!!! ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ .... ကျွန်တော်မခံနိုင်
တော့ဘူး "
" စိတ်လျှော့ထား လွှမ်းငယ် .... စိတ်ကိုတင်းထား
ရင် မင်းပိုနာမှာနော် .... မင်းခုလိုလုပ်နေတာ ငါလဲ
အဆင်မပြေဘူး "
ဦးမာန်စကားကြောင့် လွှမ်း စိတ်လျှော့ထားလိုက်
ရင်း အသက်ကိုဝအောင်ရှူလိုက်မိပါတယ် ။
ပူးကပ်နေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုနဲ့အတူတူ တစ်ချက်
တစ်ချက် အသားစိုင်နှစ်ခုရဲ့ ရိုက်ခတ်သံတွေက
တဖြောင်းဖြောင်းတောင်မြည်နေတာမျိုး ။
နာကျင်မှုတွေကနေ သာယာမှုကိုပြောင်းလာတဲ့အချိန် ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုကိုယ့်လက်နဲ့ ပြန်ပိတ်ထားရင်း
အသံတိတ်ညည်းငြူနေမိပါတယ် ။ သိပ်မကြာခင်ပဲ
နှစ်ယောက်စလုံးအတူတူပြီးဆုံးသွားတဲအခါ ဦးမာန်
က ကိုယ့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲဖက်ထားလိုက်ရင်း
နဖူးလေးဆီကို သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ခပ်ဖွဖွနမ်းလာရင်း ----
" တစ်ခါတော့ရပြီးပြီ .... နောက်ထပ်ကိုးခါကျန်သေး
တယ် "
" ဘာကို ကိုးခါကျန်သေးတာလဲ "
" ကိုယ့်ကို Hotel မှာ တစ်ခါငြင်းထားလို့ .... ဆယ်
ခါပြန်ပေးရမယ်လို့ပြောထားတယ်လေ .... အခု
တစ်ခါရပြီးပြီဆိုတော့.... နောက်ထပ်ကိုးခါကျန်
သေးတယ် "
" ခင်ဗျားက အချိန်ပြည့်ထန်နေလိုက် "
" မင်း နဲ့တွေ့မှပါ "
" ခင်ဗျား ကျိန်ပြောရင်တောင်မယုံဘူး .... ဒါနဲ့
ဦးမာန် စိတ်ဆိုးလည်း မတက်နိုင်ဘူး .... ပြောစ
ရာရှိတာတော့ ပြောရမှာပဲ "
" ဘာပြောမှာလဲ "
" နောက်တစ်ခါ ကျွန်တော်ကို မကျေနပ်ရင် ကျွန်
တော်နဲ့ပဲရှင်းပါ .... ကျန်တဲ့သူကို ဒုက္ခမပေးနဲ့ ....
အထူးသဖြင့် အကိုထည်ဝါ့ကို ဒုက္ခမပေးနဲ့ .... သူက
ကျွန်တော့်အတွက် အကိုတစ်ယောက်လို တည်ရှိ
မှုမျိုးနဲ့လူမို့ .... ကျွန်တော့်ကြောင့် ဒုက္ခမရောက်စေ
ချင်ဘူး .... အခုကိစ္စလဲ အကိုသာ တစ်ခုခုဖြစ်ရင်
.... ဦးမာန်ကို လုံးဝခွင့်မလွှတ်ဘူး ... အဲဒါလေးတော့သိထားပေး "
" ငါ့ကို ခွင့်မလွှတ်ဘူးဆိုတော့ ....မင်းက ဘာလုပ်
ချင်လို့လဲ "
" သူ့ဘာသာနေတဲ့ အကိုထည်ဝါကို ....ဦးမာန်
လုပ်ခဲ့တဲ့အတိုင်း ပြန်ခံစားစေရမယ် "
" စိတ်ချ မင်းအကို မသေဘူး .... မင်းလည်းမှတ်
ထား .... ငါက ပြောရင်ပြောတဲအတိုင်းလုပ်တက်
တယ်ဆိုတာကိုပဲ .... မင်း အနေအထိုင် အပြော
အဆိုမဆင်ခြင်သမျှ ... ဘေးလူတွေဒုက္ခရောက်
မယ်ဆိုတာမမေ့နဲ့ "
နှစ်ယောက်သားကြား ပြောစရာစကားကုန်သွားသလိုမျိုး တိတ်ဆိတ်သွားပါတော့တယ် ။ ကိုယ်သိလိုက်တာတစ်ခုက ဦးမာန်ဟာ ခန့်မှန်းရခက်တဲ့စိတ်
ထားကို ပိုင်ဆိုထားတဲ့သူပါပဲ ။
#Phoenix
Waiting for Part - 27
Thank you.
27.9.2021
A.M - 8:10