CHAPTER THREE
WARNING: SLIGHTLY SPG
Mabilis na lumipas ang oras. It was already eight o'clock. I patiently waited for Dylan to come home. Nangangalay na ang mga paa ko sa pagtayo. Kulang na lang ay papakin ng insekto ang kabuuan ko. Wala nga lang insekto.
Ilang beses kong inulit na pindutin ang doorbell ng kanyang unit pero hindi pa rin ito binubuksan ni Dylan. I tried to open his place using his old password. Walang nangyari. Denied. Mukhang mabilis niyang binago ang password ng kanyang unit. Umaasa pa rin akong pagbubuksan niya.
May parte sa aking naiirita sa kanyang asta, konti na rin lang ang pisi ng pasensya ko. Still, I waited. Ganoon ako ka-tanga sa kanya.
Huminga ako nang malalim para alisin ang pagkakakunot ng aking noo. We won't settle things if we're both angry. Mas magiging dahilan lang iyon ng mas malalim na hidwaan sa pagitan namin. Wala akong ideya kung nasa loob ng unit si Dylan at wala akong balak labasin, o wala talagang tao kaya wala man lang nagbubukas ng unit.
Kahit ang receptionist, hindi alam kung saan nag-sususot ang taong iyon at kung lumabas ba ito. Hindi raw napansin ng babae. The good thing, I wasn't banned from visiting him.
Minuto pa ang hinintay ko bago ko napagpasyahang umalis na.
I've wasted a half day standing in front of his door unit instead of finding a job wala namang kaso iyon sa akin siya naman ang unang priority ko. Okay, I am a martyr or stupid. Either way, both are negative traits.
Maybe, I'm being one.
Isa lang naman ang gusto ko. I still want things to work out between us kumakapit pa rin ako sa isang matalim na bagay kahit alam kong ako lang ang masusugatan. Ayokong pagsisihan ang desisyon ko sa huli na hindi ko ginawa ang lahat para maging maayos kaming dalawa. Ako na ang magbababa ng pride, ako na ang lulunok nito. Para kay Dylan.
Sa huli ay sumuko rin ako sa paghihintay. Siguro, bukas na lang ako babalik. I'm not totally giving up, babalik ako bukas upang muling maghintay sa kanyang pagdating. Ang tanga-tanga mo, Aramis!
Bago pa man ako makaalis sa pwesto ko, isang pamilyar na bulto ng lalaki ang nakita kong papalapit sa direksyon ko. I know that built kabisado ko ang kanyang kabuuan, mula ulo hanggang paa.
I smiled at him. Nanginginig ang labi ko sa kaba. Wala akong ideya sa magiging reaksyon niya pagkakita sa akin.
"D-dy..." I whispered.
Muli akong napalunok ng ilang sunod. Pakiramdam ko ay mabubulunan ako ng sariling laway.
He stared at me casually and I have no idea what's going on inside his head. Tinimbang ko ang titig niya kung dapat ba akong kabahan.
Was he happy? Overwhelmed? Angry?
Parang tutang nabahag ang buntot ko, para akong batang nahuli sa akto sa ginawa ko, ako ang mas natakot sa sitwasyon namin. Ilang caffeine ba ang ti-nake ko? At bakit nagmukha akong nerbiyosa? Ugh. Tumindig ako nang maayos at sinalubong siya.
"Hey." I said. "Bakit ngayon ka lang? I've been waiting here for almost a day," malumanay kong wika. I don't want to sound nagging.
Nilampasan niya ako at tinungo ang pinto. He didn't bother looking at me. Mas malamig pa nga sa yelo ang turing niya. He typed something on the screen. Sinubukan kong silipin ang bagong password ng unit dahil naiintriga ako pero hindi ako nagtagumpay na makita iyon.
Hinawakan ko ang kanyang braso bago pa siya tuluyang makapasok ng unit. He's avoiding me, I can sense that. Nakaramdam ako ng pagkainis. Ako iyong dapat magalit sa kanya, pero heto ako, binababa ko ang pride ko para magkaayos kaming dalawa. Can't he see that?
"Teka lang! Give me a minute. Dy, ano ba! We need to settle things like both mature adults. Kailangan nating mag-usap!" hindi ko na mapigilang pagtaasan siya ng boses.
Hindi na ako nakakapagtimpi sa pang-iignora ni Dylan.
Galit niya akong hinarap. "What's to settle, Aramis? We're already done," malamig n'yang giit. "Kaya ano pang ginagawa mo rito?" Dylan snapped before entering his unit.
I was stunned.
Hindi ko malaman kung anong pwersa ang pumigil sa akin, pero natigilan ako at hinayaan siyang makapasok na lang ng hindi kami nakapag-usap. Nasasaktan ako sa kanyang trato.
His words are like dagger making a deep cut. Ako dapat iyong nasa katayuan niya, ako ang may karapatang magalit, ako ang may karapatang manumbat pero ako ang unang kumain ng pride para magka-ayos kami.
Hindi ako ang nagloko sa relasyong ito, pero ako ang nagpupumilit na muling mabuo.
S'yempre, tanga ako. I didn't stop there. Hindi natigil ang kahibangan ko sa huling pagkikita namin ni Dylan. Hindi ako tumigil. Kahit hindi niya ako sinisipot, I kept visiting his place. Magtatagal ako ng ilang oras bago ako aalis.
Para bang normal na iyon sa aking sistema. I brought foods or anything to appease him. Sa aming dalawa, ako ang nanuyo pero madalas kaming hindi magpang-abot. Madalas na iniiwan ko lang sa tapat ng kanyang pintuan ang mga iyon at maabutan ko pa rin sa susunod na araw.
Umuuwi pa ba si Dylan? I was worried about him.
"Hi," I greeted the receptionist. "Napansin mo bang lumabas si Dylan o dumaan dito sa lobby?" tanong ko sa babae. Nagtanong na rin ako sa guard sa pagpasok ko ng establishment. Nagbabakasaling napansin nila si Dylan.
"Ma'am, pasensya na po pero ilang araw ko na pong hindi nakikita si Sir." Nahihiyang sagot ng receptionist. Kahit ako man ay nahihiya na rin dito, ilang ulit ko na siyang tinanong ng tungkol sa whereabouts ni Dylan.
I just nodded and simply uttered my thanks to her. I headed to the elevator.
Ako lang mag-isa ang tao, pinindot ko ang floor ni Dylan at bago pa man ito tuluyang magsara. May pumasok pang isang tao.
Muntik na akong matulos sa aking tayo. It was the person I wanted to meet the least. Wala naman akong balat sa puwet pero ang malas ko.
Namayani ang katahimikan sa pagitan namin ni Xiana. I don't want to initiate a talk between us, dahil kung pwede nga lang hindi ko na gugustuhing makita pa siya. Gusto kong magalit sa kanya. Pero hindi ako ganoong tao, may pinagsamahan kami. Hindi nga lang niya iginalang.
Indifference.
What she did was still fresh. Everything that happened was still lingering in my mind.
Itinuon ko lang ang aking mata sa button ng floor numbers. Nahahagip ng paningin ko ang repleksyon ni Xiana sa pinto ng elevator. She's putting on her lipstick a dark red lipstick. And as usual, she was wearing a body-hugging dress.
"I wonder what role you're playing. After what happened, you're still pursuing him," she laughed sarcastically. "What a martyr we got here!" inilagay na n'ya ang kanyang lipstick sa kanyang pouch and smirked at her reflection.
Mahinahong akong sumulyap sa kanya. Sinuklian ko lang siya ng ngiti. "I also wonder what role you're playing. You really have the courage to show your face after creating a chaos." I mimicked her tone. "What a desperate shameless bitch we have here, 'no?"
Nanatili akong nakatingin sa mga repleksyon namin. Kita ko kung paano n'ya ako irapan. I shrugged.
She glared at me. "You know what, a friendly advice, stop being pathetic, Ara."
"We're not even friends so stop giving me advice. And why Xiana, are you threatened? Ganoon na lang ang pagmamakaawa mong tumigil ako. Natatakot ka bang ahasin ko si Dylan? Kung sa bagay, nakakatakot ang magkaroon ng kauring ahas. Takot sa sariling multo. I feel your fear. I'm not a snake, ang hirap kapain kung anong strategy ko."
Nanggigil itong tumingin sa akin. "Whatever you say, Aramis. What matters, ako ang nanalo. You are a loser. Alam mo ba kung gaano siya kasarap habang inaangkin ako? How his eyes clouded with lust, his moans "
Mabilis akong lumabas ng elevator nang bumukas ito. Ayokong marinig ang kasunod niyang sasabihin. Hindi ko na pinakinggan pa ang mga sumunod na pang-uuyam ni Xiana. Nangasim ang aking mukha.
Tahimik akong naglakad sa hallway patungo sa unit ni Dylan. She didn't say a word again but her smile didn't falter. Nakasunod lang sa akin si Xiana. Mas lalong tumindi ang panibughong nararamdaman ko sa kanya. We both hate each other.
Pagkatapos ng nangyari, hindi ko naman s'ya kayang plastikin na parang wala lang. Ni hindi ko alam kung paano ko nagawang tumindig sa elevator ng kasama siya sa kabila ng lahat. I wasn't even hysterical. Her betrayal cuts deep and a simple sorry isn't enough. She didn't even say the word.
Bumungad sa amin si Dylan na nakatayo sa labas ng kanyang unit. Mukha siyang pagod at may malalim na iniisip. Nevertheless, he still managed to look handsome. Gulo-gulo ang ayos ng buhok ng binata.
He's wearing his white shirt with a denim jacket and casual jeans his usual outfit.
Looking at him now I missed him more. Our eyes met for a split second, there's the nostalgia. Mas ngayon ko naramdaman iyong lungkot at iyong sakit. He's the reason of my emotional state, at siya rin lang ang makakaayos. Mas lalo kong naramdaman ang lapit lapit namin sa isa't isa pero may malakas na pwersang nagdi-distansya.
"Dylan!" Xiana squealed.
Muntik ko ng makalimutang andito pala si Xiana. Mabilis itong lumapit kay Dylan at siniil ng halik ang ex-boyfriend ko na dapat ay boyfriend ko pa rin. He's still mine.
He stood there, not moving and letting Xiana kissed him while looking at me.
Ilang punyal ang muling tumusok sa puso ko sa senaryong iyon. Ngayon lang sa buong buhay ko, naging clueless sa gagawin.
Harap-harapan.
I wonder, why am I still alive?
Sobra na kasi iyong sakit. Was it the relationship I wanted to save? I am trying to save a sinking ship. Hindi ko alam kung anong pumipigil sa aking sabunutan si Xiana. Gusto ko siyang sabunutan. Pero rasyonal pa rin ang pag-iisip ko. It won't do me any good.
Namamanhid ang buong katawan ko, hindi ko rin magawamg lumuha.
I hate being helpless. I hate being pathetic.
"I miss you in bed, baby," malanding sabi ni Xiana. Dylan didn't answer.
Muling bumalik sa alaala ko ang pagkahuli ko sa kanilang dalawa sa office ni Dylan. Ilang beses na bang nangyari? It was ripping my heart, my soul and my whole being.
"Dylan," I called him. Finally, I found my voice. They looked at me. Sabay nila akong tiningnan, ngnisian ako ni Xiana habang pinulupot ang kamay nito sa braso ni Dylan. "We need to talk," mariin kong wika.
Hindi ko pa rin inaaalis ang tingin sa tukong si Xiana at sa kamay nitong naglalandas kung saan saan.
Bahagyang tumawa ang pinsan ko. "Don't worry, cous. I'll give you some privacy." She winked. "And get ready, babe. I'm waiting," dumiresto ito papasok ng condo unit ni Dylan.
Mas lalo akong nasaktang hinyaan niya lang iyong gawin ng babae.
Ilang minutong katahimikan ang bumalot sa amin nang makaalis na si Xiana. Hindi ako kumibo sa tayo ko at inilibot ang mga mata sa ibang direksyon. Ayoko siyang titigan sa mata. Ayokong makita at maramdamang wala na ang pagmamahal niya. Too bad, I didn't need to see it. Pinaramdam niya iyon mismo sa akin.
Parang nawalan ng saysay ang gusto kong mangyari. Parang maling andito ako sa harap niya.
"What do you need, Ara?" Ramdam ko ang paninitig nito sa akin.
I sighed. "Your time and at least your cooperation. Gusto ko pang maayos ito Dy."
He grinned mischievously. There's a glint of mischief in his eyes. "You want us back after what happened?"
Tumango ako. "I won't be here kung hindi iyon ang gusto ko,"
Namulsa ito at sumandal sa pader. "You know, I'm feeling horny right now," he smirked. "Having two gorgeous women, who am I to refuse? Are you up for threesome, Aramis?"
"What?" Nanlaki ang mga mata ko. Hindi ako makapaniwala sa narinig.
"Stop acting dumb. You heard me," he said. He looked annoyed. "I'm asking for three "
I didn't let him finish his words. I slapped him hard. Tumabingi ang pisngi ni Dylan sa kabilang side. Naamoy ko ang alcohol sa paglalapit namin. I don't know if it's the alcohol talking, wala na rin akong pakialam.
Alam kong namumula na ako sa galit. Sumubra na siya. No, the moment he cheated on me, sobra na iyon. And to ask me that? He deserved some slap. Kailangan niyang magising. Iyon lang pala ang magpapagising sa kahibangan ko.
He wasn't the Dylan I knew. He never treated me like I'm some kind of whore. He was sweet and caring. O talagang ganito siya? Hindi ko alam. Isa lang ang malinaw, mali ang pagkakakilala ko sa binata.
He laughed arrogantly. Pinasadahan niya ako ng tingin. It wasn't the usual stare, pakira,dam ko ay minamanyak na ako ng tarantado.
I cringed.
"With a body like that, nakailan ka na?"
I slapped him again. "You have the guts," Nanginginig ang aking kamay. I shook my head. Pakiramdam ko ay nawala ang dahilang kung bakit ko naisipang pumunta sa kanya. My mind was clouded with disappointment and pain.
"I should have known better. You know what Dylan, it's a waste of time, yes, and money. Sayang ang pamasahe ko. Mali talagang nagpunta pa ako rito or even think we can fix this relationship. Kung ano man ang paniniwala mo, so be it. I don't need to explain anything to you, kahit anong paliwanag, wala pa ring mangyayari kasi hanggang doon lang ang level ng persepsyon mo. I'm still thankful that our paths crossed for a period of time. It's nice knowing you, Dy."
***
Neon lights. Loud music. Wild party-goers.
I rolled my eyes. Why am I even here?
Habits of Tove Lo is now playing on the background. Wala pa sa peak ang party, but some people are already dancing their wits out. Wala akong ideya kong anong klase ng sinasayaw nila some kind of sexy na hiphop. Ewan ko. Pero hindi ko maiwasang hindi mapatawa.
Basta, sayaw na bagay sa beat ng music. I don't know, pero medyo off talaga ang kanta. Well, I'm not really a club fanatic kaya hindi ko alam kung ano bang tugmang kanta or maybe I'm being biased kasi pakiramdam ko may pinapahiwatig ang kanta. May patama factor. Nanunuot ang bawat liriko sa himaymay ng kalamnan ko.
It was not my first time going in such place like this. I tried once, noong college, but it did not end up well. Masyado akong nalasing, hindi ko alam ang mga nangyari, I woke up in a strange room the next morning. I was lucky enough that nothing bad happened. Nakauwi pa rin ako ng one piece and my virginity was still intact.
Nagpalinga-linga ako sa paligid not sure of the thing I want to see. It's really a high-end bar, from the structure itself. I wasn't really surprised that it was called Octagon, literal na eight sides structure ng buong building.
At ito yata ang pinakasikat na club sa bansa and based on what I've heard, they're not just operating here in the country, pati sa ibang bansa ay mayroong branches. Ang big time naman kung ganoon!
Maraming tao ang busy sa kanilang mundo. Naglakad ako papunta sa counter at naupo habang pinagmamasadan ang mga taong may kanya-kanyang ginagawa. Pinatong ko lang pouch ko sa bar counter.
May ilang tao ang umiinom ng kani-kanilang cocktails malapit sa kinatatayuan ko at karamihan ay nagkalat sa dance floor o kaya naman ay nakaupo sa mga stools and of course those who can afford are sitting on the couches in the VIP rooms.
Even sitting on the stools cost expensive. Mukhang mamumulubi ako rito. My bad. Hindi ko yata afford ang place ng mga mayayamang broken-hearted.
Napatingin ako sa kaliwa ko, may foreigner sa gawing tabi. The stranger glanced at me. Nagpabalik-balik ang tingin nito sa akin pagkatapos ay kumindat. Napalunok na lang ako at iniwas ang aking tingin.
May pandidiri akong naramdaman. Mukha talaga siyang manyak na walang matinong gagawin sa buhay. Ang judgemental ko, hindi naman kagandahan.
This is really a bad choice.
I'm freaking inexperience with this cage of entertainment. I should really consider eating in McDo instead of going here. In that case, I'll still welcome the change and probably, natikman ko na ang beefier and tastier burger Mcdo. Tama nga talaga ang kasabihang nasa huli ang pagsisisi. Ugh.
Hingang malalim.
"H-hi. G-give me an old-fashioned cocktail, p-please." Alanganing napangiti ako sa bartender. Hindi man lang ito ngumiti sa akin pabalik kaya bahagya akong kinabahan. Tumango lang ito.
Inabala ko na lang ang sarili ko sa pagtingin sa mga alak na naka-display. Ilang sandali pa ay ibinaba ng bartender ang kulay red orange na likido sa tapat ko. May orange slice na nakalagay sa baso bilang garnish.
Mataman kong tinitigan ang cocktail. Pinaikot-ikot ko ang laman ng baso. Marahan akong napatawa sa kabanuang pinaggagawa ko.
Nilagok ko ang likido matapos kung suriin. Bahagya akong napangiwi ng malasahan ang cocktail. Nanunuot ang pait nito sa lalamunan ko. Inilabas ko pa ang dila ko para mawala ang pait. Nasundan iyon ng medyo maasim na lasa ng citrus fruit sa kalaunan. Hindi ako quitter kahit anong pait ng lasa.
Dineretso ko na ang pag-inom ng cocktail nang masanay ako sa ganoong lasa. May bitter substance talaga pero habang tumatagal ay hindi naman pala ganoon kapait.
Nagbago na ang music sa background at mukhang mas lalong nabaliw ang mga nasa dance floor. I wonder, sasayaw din kaya akong parawng baliw kapag nalasing ako? Oh, no.
I'm not familiar with the song.
Ilang sandali akong nakipagtitigan sa walang lamang baso.
"Isa pa, p-please,"
I rolled my eyes. The bitter taste brought back the bad memories with Dylan. Nakapa ko na naman ang pamilyar na kirot. Bago pa man ako makapag-emote, inilapag na ng bartender sa harapan ko ang order kong cocktail.
Celebratin' the breakin' up, oh whoa
Bartender, go 'head and pour me a little more
Tonight we gon' have us a good time
Let's have a toast to our goodbyes, oh whoa
Inisang lagok ko iyon. Muli akong napangiwi ng malasahan ko na naman ang pait nito.
"That's really bitter. If you want something sweet, we have Blood Orange Old-fashioned cocktail or you can try lightened-up Piña Colada," ani ng bartender.
"It suits me," I laughed.
Hindi na niya ako pinansin. Inubos ko na ang natitirang likido sa baso ko. Low tolerance ako pagdating sa alak kaya hindi na ako umisa pa. I just enjoyed the lights and the music. Napapahead-bang na rin ako sa tayo ko. Nagsisimula ng sumigla ang mga tao.
"Mi dia Campari," sabi ng baritonong boses na pamilyar sa pandinig ko.
Nakatuon ang pansin ng bartender sa lalaki. Hindi ko mapgilan ang aking sariling hanapin ang nagmamay-ari ng boses. It sent a freaking sensation in every nerve of my body. Parang... parang... hindi ko ma-pinpoint!
He looks dazzling hot wearing a fitted v-neck shirt. Side pa lang, yummy na. Kitang-kita ko ang pagkunot ng noo nito. He has a pointed nose, tousled hair, perfect jawline and well... a strawberry red lips. And I'm really curious with the feeling when his lips brush against mine. Nakagat ko ang labi ko. Very bad.
Shit. Am I already intoxicated?
Maybe, the alcohol is already taking effect on me.
"Come per la ragazza qui che mi sta controllando, dalle Negroni." He glanced at my direction. I looked away. "And you know the special ingredient."
"Si signore,"
Pinilit kong hindi siya lingunin kahit ramdam ko ang intensidad ng titig nito sa gawi ko.
His stares ignite the fire between that's starting to build up and consume my sanity. Pakiramdam ko kapag tinitigan ko siya ay mapapaso ako ng tuluyan. Shit! Why am I even thinking this way? Horny ba ito? Oh my gosh!
Ganito ang nangyayari sa mga nababasa kong libro. Ito ang simula ng one night stand at pagkatapos may pornever na sila. But stories in books are just in books, they don't happen in real life. Maiiwan lang akong luhaan. Ang one night stand na nangyayari ay literal na isang gabi lang, nothing more and no attachment.
Erase the thoughts, Aramis. Hindi ka naman malandi, slight lang.
Natauhan ako nang maglapag ang bartender ng cocktail sa tapat ko. Nagtaas ako ng kilay. "I didn't order any," I said politely.
Matapang na pula ang kulay ng likido.
"That's free, ma'am,"
"Really?" The guy nodded.
Oh, hindi ko iyon tatanggihan! It's free!
Knowing the place, ang mahal kaya ng kanilang drinks. Parang may gintong lahok.
Ininom ko ang libreng drink na binigay ng bartender. The sweet taste exploded in my mouth. Hindi na masama.
Lumingon ako sa gawi nong lalaking yummy kanina pero wala na siya sa dating puwesto. Bahagya akong nanghinayang. I shook my head. Thank heavens, inilayo ako sa temptasyon.
May tama na nga yata ako.
Mukhang heavy drink ang mga ininom ko. Nakakaramdam na ako ng hilo. Mabilis akong umalis sa upuan ko. Halos lahat ng tao ay nakiki-party na sa gitna. Pinilit kong lumakad ng hindi nagpapagewang-gewang pero nahihilo na talaga ako.
Tatlong cocktails lang naman ang ininom ko, ah! Bakit parang ang lakas ng tama sa akin? Hinanap ko ang rest room kahit hindi na maayos ang paglakad ko. Aware naman ako sa paligid. Uuwi na ako. Iniwasan ko na lang mabangga sa dagat ng tao. Hindi naman gaanong nagbu-blur ang paningin ko.
Madali kong natunton ang signboard na may disenyo ng restroom. Is it for male or female? Ah, I don't know.
Nagmamadali akong naglakad patungo roon. Napasinghap na lang ako ng malakas nang maramdaman ko ang pagtama ko sa matigas na bagay. Muntikan na akong matumba. Mas lalo akong nahilo.
"Oh, shit! I'm sorry," mahinang usal ko.
Nang mag-steady na ang paningin ko, kaagad kong sinulyapan ang ponciong nabangga ko.
My lips parted at the view.
I was in trance. Pakiramdam ko ay nahihipnotismo ako sa kulay dark brown nitong mga mata na marubdob na nakatutok sa akin. I couldn't look away, kahit gustuhin ko mang tumingin sa iba. It was the same guy.
He looked at me with so much intensity. Mas gwapo pala ito sa malapitan. He is beyond perfection. Handsome is an understatement. And his piercing dark brown eyes is really mesmerizing. Ito iyong gwapong diretso buka na at pangkama. Kinagat ko ang aking labi para patigilin ang mahahalay na iniisip ko. Bakit ba ako nagkakaganito?
I bit my lip.
His breathing gets heavier. Umalon ang adam's apple nito.
"Damn, woman,"
The next thing I knew, he was kissing me.
Walang pasabing sinunggaban nito ang aking labi na parang isang mabangis na hayop. Nawala ako sa wisyo nang maglapat ang aming mga labi. Hindi ako makagalaw, hindi ako makapag-isip, hindi ko alam kung paano kami napunta sa ganitong sitwasyon, I'm lost in the feeling and I'm enjoying every single bit.
Kanina ko pa siya gustong halikan sa isip ko. And now, it was happening between us.
Um, wait... mainit. I felt so liberated. I felt being a rebel. I've never done such thing as hot as this with my previous relationship. And doing it with the guy so handsome I barely knew, it felt revengeful in some way.
The kiss was torrid. Nakakapag-init sa pakiramdam.
Nakasandal na ako sa pintuan ng restroom at patuloy pa rin siya sa pagkagat sa mga labi ko. He pinned me against the wall with his left hand pressing my wrists firmly above my head.
I have this feeling, I should kiss him back and I did.
Pareho kaming lulong sa sarap ng sensasyon. He placed my legs around his waist. His other hand was exploring my body. Kung saan saang parte pumipirmi ang malikot niyang kamay.
"S-shit..." Mumunting ungol naman ang kumakawala sa bibig ko.
I arched my back when his mouth reached my boobs. He sucked my beads and massaged it. Hindi ko alam kung paano niya natanggal ang pagkakabit ng bra ko. Nakababa rin ang strap ng suot kong dress.
Damn his expert tongue. Damn his touch. Damn the feeling.
This feels so good.
Mas lalo akong napaungol sa bawat hagod ng kamay nito sa katawan ko. He started kissing my jaw down to my neck. Nanunuksong dumadampi sa balat ko ang kanyang labi. He looked at me in the eye before he bit my lip.
Mas lalo kong naramdaman ang umbok sa pagitan ng mga hita niya. His... shit!
Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang matauhan ako. My cheeks reddened in embarrassment. Pinilit kong makawala sa pagkakahawak niya pero sadyang malakas ang gwapong lalaki kumpara sa akin.
Siniil niya akong muli ng halik sa labi. Doon ko nagawang kagatin ang kanyang pang-ibabang labi. Napatigil siya sa pagsakop sa mga labi ko. He tried to kiss me again pero bago pa ako madarang itinulak ko siya gamit ang natitira kong lakas para magkaroon ng distansya sa pagitan namin.
Nanlalaki ang mga mata ko habang tiningnan ko ito nang mapagtanto ang tayo naming dalawa.
"Get off me! Bastos!"
Oh my gosh! Mabilis kong ibinaba ang aking mga paang nakasabit sa kanyang baywang at tuluyang itinulak ang binatang may magagandang mata papalayo sa akin. Bagama't habol ang paghinga ko at nanginginig ang tuhod ko, I slapped him. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at ginawa ko iyon.
"Che diamine! Fuck!" his eyes darkened.
Mariin kong nakagat ang labi ko, pakiramdam ko ay dudugo na ito. Before he could cast some spell, pinihit ko na ang seradura ng pinto at tumakbo palabas ng restroom.
May mga napatingin sa gawi ko paglabas ko ng restroom, it's a male restroom for pete's sake! Hindi ko sila pinansin at inayos ang nagusot kong damit at nakababang strap. Shit! Nagawa ko pang i-ayos ang nakaluwa kong dibdib kanina, scandal ang aabutin ko kung nagkataon.
Tuliro akong naglakad palabas ng bar habang iniisip ang nangyari. Parang nawala ang nainom ko pero medyo nahihilo pa rin ako sa pangyayari.
"What has gotten into me?"
But well, that was hot. The bar is really the place where I transformed into someone I didn't even know existed.
Iyong maharot na Aramis. Okay lang, masarap naman.
[END OF CHAPTER THREE]
Song: I'm Out - Ciara
Trigger 'Fucking' del Fuego is back.