Birkaç gündür çok kötüydüm. Başım çok ağrıyordu. Aklımdan bir türlü çıkmıyordu Aslı'nın anlattıkları. O küçük kız gözümün önünden gitmiyordu.
Kahvaltıdan soma Sergen amcam aradı. Tahlil sonuçları çıkmış. Hemen hazırlanıp hastaneye gittim.
İlk başta kontrole girdim. Kızımı gördüm. Doktor hep olumlu konuştu.
Ordan Sergen amcanın kapısının önünde yine bekledim. Öğle arasında bemi odasına aldı.
"Tahlili açmadan söyler misin kimin örnekleri bu?" dedi
"İlk açsak mı? Çok stres yaptım."
Zarfı açıp biraz inceledi ve elime verdi.
"Uyumlu." dedi
Gözlerimi sıkıca kapatıp ağlamaya başaldım.
"Zümra. Sakın kızım. Olmaz ağlama. Analatıcak mısın bana? Neler oluyor?" dedi
"bu örneklerin biri Ömer diğeri küçük bir kıza aitti" diyip yüzümü ellerimle kapattıp daha da çok ağladım
"Zümra kendini hırpalama bu kadar. Sakinliğini koruman gerekiyor. Bebeğin için." dedi
"Olmuyor! Ömer kızından bi haber! Küçücük kız. Ya daha 2 yaşlarında. Ömer askerde. Ben bu halde"diyip hıçkıra hıçkıra ağlamaya başaldım.
Sıkıca sarıldı bana. Sakinleşene kadar onun göğsünde ağladım.
" Şimdi kızını bilmiyor mu Ömer? "dedi
" Evet "
" Sen nerden buldun kızını? "dedi
" Ben bulamadım. Kızının olduğunu sadece Aslı biliyormuş. Kızını getirdi kapıma! "
" Annesi kim? "dedi
" İnci "
" Ama o ölmüştü. "dedi
Ona olup biteni bildiğim kadarıyla anlattım.
" Kız şimdi nerde? "dedi
" Aslı aldı ve gitti. Bir daha aramadım onu"
"Ömer'in kızına sahip çıkıcak mısın?" dedi ben
"Yıldız abla beni nasıl koruyup kolladıysa öyle yapıcam. Beni Yıldız abla abla büyüttü. Onun gibi bir anne olabilceğime inanıyorum. Eğer kızın anneannesi istemiyorsa onu en uygun yeri tabiki baba evidir."
Bana öyle bakıyordu ki! Tarifsizdi bakışları.
"Senle gurur duyuyorum." dedi
"Ben olması gerekeni yapıyorum abartılıcak birşey yok."
"Bugün kontrolün vardı. Nasıl geçti?" dedi
"İyi"
"Bak şu anda ne olursa olsun düşünmen gerekene bir kızın var. Benim molam çoktan bitti bile. Beni buralarda bir yerlerde bekle sen. İşten sonra detaylıca konuşuruz." dedi
"Ben kafeteryaya gidiyim" diyerek çıktım odadan. Başım çok dönüyordu. Ağlamaktan olsa gerek kafam zonkulyordu. En son dayanmayıp bir hemşireden tansiyonumu ölçmesini istedim. Çok yüksek çıktı.
Kafeteryadan limonlu su istedim. Olanları kafamada toparlamaya çalışıyordum. Ne yapılmalıydım ben? İlk başta Aslı'yı aramalıydım
"Alo Aslı?" diyerek açtım telefonu
"Buyur? " dedi
"Nerdesin sen?" dedim
"Evdeyim." dedi
"Peki kız senin yanında dime?" dedim
"Hayır, apar topar Giresun' dan bakıcısını çağırdım. Bir pansiyon tuttum. Orda kalıyorlar." dedi
"Nasıl yani? Küçcük kızı bıraktın mı?" dedim
"Annemlerde bilmiyordu. Ne yapayım? Evime alamadım." dedi
"Tamam bana pansiyonun konumunu ismini falan atasana."dedim
" Meleği alamaya mı gidiceksin? "dedi
" Alıcam demedim. Bakıcam orda ne yapıyor falan diye"dedim
"Tamam, Zümra Allah razı olsun senden. Sana karşı çok yanlışım oldu. Hepsi için özür dilerim" dedi
"Önemli değil Aslı. Şu an saha önemli bir mesle var. Hadi kapatta at bana orayı" dedim
Telefonuma attığı mesajları kontrol ettim. Buraya uzak bir pansiyonmuş.
Karnım çok ağrıyordu. 2-3 saat sonra ancak gelebildi Sergen amca. Karşıma oturdu
"Uykun mu var senin?" dedi
"Hayır. Tansiyonum çıkmış."
"Bak sana hep diyorum ama. Senin ilk koruman gerken kızın. O senin içinde şu an, Dümya'ya bile gelmedi. Stres yapmamalısın." dedi
"Haklısınız"
"Şimdi ne yapıcağına karar verdin mi?"
"Evet. Aslı ile konuştum. Kızın bakıcısını getirmiş. Pansiyon tutmuş orda kalıyorlarmış. Bakıcısı ona 8 aylıktan beli bakıyormuş. Biraz onunla konuşmak istiyorum kız hakkında bilgi almak için. Hem kızı görmek istiyorum. Her aklıma geldiğinde karnıma ağrıları giriyor. İyi hissetmiyorum kendimi"
"Şimdi gidiceksin?" dedi
"Evet."
"Bende geliyim senle. Yoksa aklım kalır."
"Uzak ama. Ben bir taksi tutup giderdim."
"Olmaz. Ben götürürüm. Hem aklımda kalmaz." dedi
"Bugün için teşekkür ederim. Yanımda olduğun için. Şimdilik kimse bilmesin. Kimseye söyleme olur mu?"
"Ne kadar kabul etmesende ben senin babanım. Zaten arkanda durmam gerekiyor. Her zaman yanında olmalıyım. Merak etme, sen kimseye söylemem" dedi
"O zaman hadi gidelim."dedim
Arbada konumu açarak vardık pansiyona.
" Sen burda beklesen olır mu? "
" Olur tabiki. Birşey olursa ben burdayım."dedi
Pansiyona girdim. Etrafıma bakındım. Çok basık bir yerdi. Resepsiyonun yanına gidip oda numarasını sorucaktım.
" Melek! Bıktım senden! "arkadan geken sese baktım.
Bakıcısı olduğunu tahmin ettiğim kadın Meleği kolundan çekiştiriyordu.
" Sana bakmayı nasıl kabul ettim o gün! Allah kahretsin"diye kıza bağırıyordu.
"Hey! Sen ne yaptığını sanıyorsun?" diyerek Melekle ellerini ayrdım.
"İyi misin güzelim?" dedim
Gözleri yaşlı bana bakıyordu.
"Ben Aslı'nın arkadaşıyım. Sizde Aydan olmalısınız. Sizinle konuşmaya geldim." dedim kıza. Ne kadar onunla konuşmak istemesemde Melek hakkında bilgi sahibi olmalıydım.
"Şey arkada bahçe var. Oraya geçelim" dedi
Meleği kucağıma aldım. Hafifti bence taşımamda sorun yoktu.
"Ağlamak yok. Ben burdayım." dedim.
Yüzümü inceliyordu. Masada oturduk. O hala kucağımdaydı.
"Adım Zümra. Aslı'nın arkadaşıyım. Aynı zamanda Meleğin öz babasının eşi."
"Meleğin babası yaşıyor muydu?" dedi şaşırarak
"Evet"
"Bakın daha demin yaşanılan şey Melekle alakalı değildi. Bu pansiyon çok kötü. Tüm gece kapının öünene komirdini çekip üstüne ben yaslanıp sabah olmasını bekledim. Sapıklarla dolu. Aslı Hanıma söylemeye korkuyorum. Herşeye kızıyor. Bana anlaşma imzalattı. Dedikelrine uymazsam ağır bi para ödüyceğim. Zaten durumum çok kötü. Annemler beni şu anda bi arkadaşım da kalıyorum diye biliyor. İstanbul'da olduğumu duysalar çok kızarlar. Birde üstüne Melek'in dedesi ve anneannesi ile uğraşıyorum"dedi
"Dedeleri ile ne için uğraşıyorsun?"
"Melek Deniz'i sakın geri getirme diye bağırıyorlar bana. Onlar normal insanlar değil. Annesini bile intihara onlar sürüklemiş. Ben o psikopatlarla aynı evde kalıyorum. Bıktım artık. Ben aslında çok seviyorum Deniz'i" dedi
"Ona bu kadar bağrımanı gerektirmez. Neyse ben senle Melek hakkında konuşmaya geldim. Nasıl bir bebek, ne içer, ne yer, neleri sever, nasıl şeylerden hoşlanır, bir hastalığı veya özel bir durum var mı bilmek istiyorum. Sonra sizi bu pansiyondan çıkartırım. "dedim
Çok uzun süre kızla konuştuk. Sergen amcam sürelkli mesaj atıyordu.
" Aydan eşyalarımız toplu zaten demiştin. Şimdi gel benle kapıda bi araba bekliyor. Ben söylerim eşyalarını alır o. Başka yere geçelim. Burda durmaktan rahatsız oldum. "
" Olur."dedi
Melek çok sessizdi. Ben yine kucağımda arabaya kadar taşıdım.
" Kızım ne yapıyorsun? Sen taşıma kucağında. "diyerek arabadan indi Sergen amca.
" Hafifti. "dedim ama o kucağımdan almıştı bile.
" Sensin demek Melek Deniz"dedi Sergen amcam ona.
"Aydanların odasında bavullar varmış. Sen indirebilir misin? 28.oda"
"Tamam kızım siz geçin oturun" dedi ve gitti
"Siz hamile misiniz?" dedi
"Evet"
"Rabbim sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin" dedi
"Teşekkürler."
"Haddim değil ama çok merak ettim. Melek'in babası neden şimdiye kadar onu hiç aramadı?" dedi
"Çünkü babasının hala bir kızı olduğundan haberi yok." dedim
Çok şaşırmıştı.
"Melek çok sessiz. Bu yaşlarda hareketli ve konuşkan olamdı lazım değil mi?" dedim
"Evet öyle zaten. Sadece dışarıda insanlardan korkuyor. Başka eve gittiğinde falan hemen alışır insanlara ama İstanbulda hiç bilmediği yerlere geldi. Farkında bence o da şu an hiç bir yere sığdırılmadığını. Ürküyor." dedi
Beraber arabaya bindik. Aydan ile Melek arkaya bindi, bende öne. Sergen amcam eşyaları bagaja yükleyip arabaya bindi.
" Nereye gidiyoruz? "dedi Sergen amca.
" Geç oldu. Benim eve yakın bi yerde yemek yiyelim. Annemede haber verelim o da gelsin. Ona da anlatıyım olanları. Zaten Aydan ile Melek bizim evde kalıcak bugün. Eğer Aydan isterse yarın memleketine dönebilir. "
" Zümra Hanım çok teşekkür ederim. Gitmem gerekiyordu zaten "dedi
" Hanıma gerek yok "dedim
Aydan bana her şeyi anlatmıştı. Melek hakkında bir sürü şey öğrenmiştim. Aklıma sürekli soru geliyordu ve ona soruyordum. Telefon numarasını almıştım istediğim zaman arıyabilceğümi söyledi.
" Aydan susadım "arkaya döndüm. Melek'e baktım. Çok tatlı konuşuyordu.
Annem bizden önce gitmişti restorana. Yanına oturduk.
" Kızım sende seç istediğini sipariş verelim artık"dedi Sergen amcam.
"Bende Aydan'ın aldığından alıyım" dedim
"Senin annenle baban mı?" dedi Aydan
Kısaca "Evet" dedim. Otuz saat anlatmazdı olanları.
Sergen amcam bana baktı. Bu kabulleniş hoşuna gitmişti.
"Melek birşey yer mi?" dedim
"Köfte sever" dedi
Yemekler yendikten sonra anneme her şeyi anlattık.
Eve gittiğimizde Aydan çok yorgundu. Hemen uydu. Ben ve annem Melek'le ilgilendik. Benim yatağımda onunla Beraber uyduk.
Aydan'ın dediği eve girdiğimiz anda her yerde atlayıp koşan şarkılar söyliyen bir kıza dönmüştü.
Ömer söyliyememek içimi acıtıyordu ama yapılacak başka bir şey yoktu.