Zen's POV
"ZENADIA SAMEERA CAI!!!' isang malakas sa sigaw ang nadinig namin "STUPID!!!"
Parehas kami nitong si Zak na napatigil dahil doon. Hindi ko na hinanap ang boses na iyon dahil iisang tao lang naman ang tumatawag saakin nuon. May isang kamay ang humablot sa braso ko at hinila ako papalapit sakaniya.
"I've been looking for you! Where had you been? And who--- no, I don't care who the hell he is but why the fuck are you together!?" tanong niya habang ang sama ng tingin sa kamasa ko pero itong si Zak ay parang walang pakialam
"Relax, pumunta lang ako sa library" sabi ko dahil mukhang sasabog ang isang ito sa galit
"No! Why are you together huh? Are you--- c-cheating on me?" nanlaki ang mata ko at agad na napatingin sakaniya dahil doon
"What!? Are you out of your mind!?" gulat kong tanong sakaniya pero hindi sya sumagot kaya napa buntong hininga ako "No, of course not! I'm not cheating on you and where in the hell did you get that question?" medyo mahinahon na tanong ko
Hindi siya sumagot pero hinila na niya ako papalayo doon pero bago pa kami makalayo ng tuluyan ay nag salita si long hair guy.
"See you around, Zenadia"
Napatigil si Ethan dahil doon at akamang susugudin na ata siya pero nakita namin na wala na ito doon. Siguro ay nag teleport, Air element. Hinila na ulit ako ni Ethan at ilang sandali lang ay nakarating kami sa cafeteria. Agad niya akong pinupo doon at umupo din siya sa harapan ko na sobrang sama ng tingin saakin.
"Bakit?" taka kong tanong dahil sa pagkakaalala ko ay wala akong ginawang masama sakaniya
"Why are you with another guy?" he asked seriously
"Dahil nagkita kami?" patanong na sagot ko dahil wala naman akong mahanap na ibang sagot sa tanong niya
"Nag kita lang kayo? Then why are you laughing with him huh? Care to explain?" seryoso pa ding tanong niya
"‘Cause I remembered something funny. Look, stop asking okay? Let's just eat" sabi ko at tumawag ng isang servant saka nag order dahil baka magwala pa lalo ang isang ito kung aalis ako
Habang nakain ako ay hindi niya ginagalaw yung pagkain niya at nakatitig lang saakin. Nang matapos ako ay hindi pa din siya nakain at kahit isang kurap ay hindi niya ginagawa. Napabuntong hininga nalang ako bago sinubukang subuan siya at saka niya lang binuka bibig niya.
"Kailangan pa pala kitang subuan para kumain ka" mahinang sabi ko, sapat na para marinig niya
Mabuti nalang at bilang lang sa daliri ang mga naandito kundi walang katapusang pag titig nanaman ang gagawin nila saamin.
"May klase ka pa" sabi ko
"So do you, yet you're having fun with another man. You rather to be with him than to eat, you fucking skipped your lunch. I almost burn your classroom when I didn't freaking saw you there"
Dapat pala di nalang ako nag salita noh?
"What's his name?" tanong niya
"Akala ko ba wala kang pakialam kung anong pangalan niya?" taas kilay na tanong ko
"Yes, I don't. But if ever I see you with him again, I'll order every wild creatures there is to hunt that fucker" inis na sabi niya at binuka ng kaunti bibig niya kaya muli ko siyang sinubuan
"He's Zak" simpleng sabi ko
"Tsk, what an ugly name" I heard him mumbled
"And he's cute" sabi ko
Maiinis ito---
"WHAT!!?"
I told you
Natawa ako ng kaunti at susubuan na sana siya pero hindi niya binuksan bibig niya kaya nilapag ko muli sa plato yung kutsara na may laman.
"I'll kill that asshole" madiin na aniya at akamang tatayo pero hinila ko siya "What!? Are you afraid that you might never see him again!?"
"Maupo ka nga" irita na sabi ko kaya naupo naman siya kaagad pero ang sama pa din ng tingin niya saakin na para bang may ginawa akong isang malaking kasalanan "He's cute---"
"Inulit mo pa talaga!"
"Patapusin mo nga muna ako!" medyo malakas na sabi ko kaya natigilan siya sandali "He's cute and I'm interested to him" mag sasalita na sana muli siya pero inunahan ko na "But not romantically, he's not the type of guy I like, and especially, he's not you. So stop that freaking jealousy of yours ‘cause you already know who the man I love right?" mahinahon kong sabi at hinawakan kamay niya na nasa ibabaw ng lamesa
Nakita kong namula siya ng kaunti kaya todo ang pag pipigil ko ng tawa.
"Y-You--" hindi na niya natuloy sasabihin niya at umiwas ng tingin pro agad ding humarap saakin "Just make sure you don't like him"
"Oo kaya pwede ba? Tigil tigilan mo na kung ano mang iniisip mong masama. Sapokin kita dyan eh"
"I-I saw you laughing with him that's why I had this thought t-that---"
"That I'm cheating on you?" pag tutuloy ko sa sasabihin niya
Napayuko naman siya ng kaunti "Sorry.." mahinang aniya
"Nakakadalawang week palang tayo tapos lolokohin na agad kita? He's not even my friend, do you really think that I can betray you? Seriously?" hindi makapaniwala pero mahinahon ko pa ding tanong dahil ayaw kong mag talo pa kami
"No! No.. that's not what I meant. I just got jealous when I saw that you're happy with that guy. " sabi niya pero hindi ako nagsalita at nakatingin lang sakaniya. Tumingin siya saakin and I saw him gulped "Sorry stupid, please? I'm really sorry"
Ngumiti ako sakaniya ng kaunti at sinubuan muli siya "Just don't jump to a wrong conclusion next time, okay?"
Tumango naman siya at nag patuloy lang kami sa pagkain. Una akong humiwalay at dinahilan ko nalang ay pupunta lang ako ng restroom. Nag stay ako ng ilang minuto doon at sumilip kung nasa labas pa ba si Ethan, nang makita kong wala na siya ay agad din akong lumabas at pumunta sa kulungan dati ni Vil, baka naandon siya.
Dahil masyadong delikado kung may makakakita saakin ay nag teleport nalang ako para walang makasunod saakin. Nang naandito na ako sa loob ay agad akong nagpalabas ng kulay lilang apoy para mag silbing liwanag sa paligid. Naandito pa din ang di kaaya ayang amoy pero kailangan kong tiisin.
"Vil?" tawag ko dito nang makababa ako
May naramdaman akong papatama saakin kaya dali dali akong gumawa ng stone barrier. At susugod na sana ako pero bigla itong nagsalita.
"Wala pa ring kupas" nang marinig ko boses na iyon ay pinawala ko yung stone barrier ko at inis siyang tiningnan
"What the fuck Vil!? Muntikan na kitang maatake!" inis na singhal ko sakaniya
Natatawa siyang lumapit saakin, naka anyong tao siya ngayon kaya magkasing tangkad lang kaming dalawa.
"Pasensya na hahaha gusto ko lang namang alamin kung hindi ka isang huwad" aniya na may pagkaseryoso ng kaunti
"Tama nga ako, may mga nakapasok na panibagong traydor?" seryoso tanong ko
"Oo, pero mas magaling, mas malakas at mas tuso sila kumpara sa mga nakaraang mga traydor. Hindi ko sila matutukoy dahil hindi ko alam ang mukha nila kasi hindi naman ako naalis dito simula ng nawala kayo pero ramdam ko ang aura nila" paliwanag niya
Naglabas ako ng isang tipak ng bato at nakaukit doon ang mukha nung babae na pinakita saakin kanina ni Danica.
"Pinag hihinalaan palang namin siya ni Danica pero hindi pa kami sigurado. Nakita ni Danica na may dala dala ang babaeng iyan na isang libro at ang pinag tataka namin ay wala iyong replika kaya baka isa iyon sa mga nawawalang libro ng propesya" pahayag ko
"Nawawala ang mga libro ng propesya?" gulat na tanong niya kaya napakunot noo ko
"Ilang buwan na ng nawawala ang mga libro, hindi mo pa alam?" taka kong tanong
"Hindi. Dahil kung mawawala ang mga libro ng propesya ay paniguradong mararamdaman ko ang pag hingi ng tawag ng bawat familiars" sabi niya
"Familiars?" taka kong tanong
what the heck is that?
"Oo, ang bawat libro ng propesya ay may kanya kanyang familiars o mga taga pangalaga. Para silang elemental guardians pero ang binabantayan nila ay ang mga libro ng propesya. At nag papakita lang sila kapag ang ang malapit ng maganap ang propesya na kanilang pinapangalagaan nila" paliwanag niya. Napatango tango nalang ako dahil wala naman akong alam tungkol sa sinasabi niya.
Familiars? never heard of those, or am I really just lazy to read books?
"Kaya imposibleng mawala ang mga libro ng propesya" pag dagdag niya
"Pero yan ang sinabi ni HM Leona at nadinig ko din na pinag uusapan nila yan ni mama" sabi ko
"Imposible---" natigilan siya sandali at parang may naisip "Pwera nalang kung ang mga mismong tao na naka saad sa propesya ang siyang kumuha ng mga libro" sabi niya kaya natigilan ako
"What?" lito kong tanong
This is giving me a freaking headache.
"Alam mo na siguro na bawat propesya ay may isang tao na kailangang gumanap doon at ang mga taong iyon lang ang may kakayahan na pasunurin ang kanilang mga familiars o ang mga taga pangalaga" maikling paliwanag niya
"Teka nga, ano ba ang mga taga pangalaga na yan? Anong klaseng mga nilalang sila?" wala talaga akong naiintindihan dahil hindi naman ako mahilig mag basa.
"Iba't ibang nilalang, pwede din namang mga katulad mo na isang mage na naatasan. Wala pa talaga akong nakikitang familiars dahil nga sa hindi iyon kaugnay ng kaugalian namin noon pero sa pagkakaalam ko ay malalakas din sila at hindi talaga matukoy ang kanilang kapangyarihan"
"Sinasabi mo bang ang mga kumuha ng mga libro ay yung mismong mga taong nakasaad sa kaniya kaniyang propesya nito?" pag tatanong ko muli
"Oo pero hindi nila iyon pwedeng malaman dahil kung susubukan nila iyong pigilan ay mas malala ang pwedeng mangyari" seryoso pero halatang kinakabahan niyang sagot
"Hindi ba pwedeng pigilan yun?"
"Hindi, wala pang kahit sino ang nakapigil sa mga pangyayari sa propesya. Kahit anong gawin ng lahat ay matutuloy at matutuloy ito. Mga sinaunang diyos pa mismo ang sumulat nito sa mga bituin kaya walang sino man ang makakapag bago dito"
"Kung susubukan nilang baguhin ang propesya, marami bang mamamatay?" tanong ko
"Oo, at pwedeng mas malala pa iniisip mo ang posibleng mangyari" seryosong sagot nya
Napahilot ako sa sentido ko dahil sa sobrang pagka irita. Ang tatanga naman ng mga kumuha na iyon, hindi ba nila alam na pwede kaming madamay sa kabobohan nila!?
"Hahanapin natin sila at ang mga libro" sabi ko
"Sigurado ka ba? Baka madamay ka" aniya
"Hindi ko kayang manatili dito Vil lalo na kung posibleng may masamang mangyayari at madamay tayong lahat, alam mo yan"
I'm not a nosy person, the hell I care if they die, pero kung posibleng madamay kami, ang nga kaibigan at malalapit sakin dahil sa kabobohan nila, hindi ako mag wawalang kibo lang.
Wala naman siyang nagawa kundi tumango nalang at sumunod sa sinasabi ko dahil alam naman niyang kahit hindi iyon ang pinakaligtas na paraan ay kailangan naming gawin kundi panibagong kaguluhan ang mangyayari.
"Sandali, baka nakakalimutan mo na may misyon ka pa sa mga dyosa" sabi ni Vil kaya natigilan ako
Mission? What mission---
"Oh fuck! I forgot" inis na sabi ko at napasapo sa noo ko
Inutusan nga pala ako ni dyosa Trina na pumunta sa mundo nila at mag pakilala ako sakanila kung sino ba talaga ako. Bigla akong kinabahan ng kaunti dahil maisip ko palang na mag papakilala ako bilang isang anak ni Gretphine ay kumukulo na ang dugo ko. Hinding hindi ko siya ituturing na magulang at isa lang ang mama ko at iyon ay ang nag ngangalang Ariona.
"Wag mo munang isipin iyon, alam kong hindi maiinip sa pag hihintay sayo ang dyosa kahit na matagal na niyang inutos iyon sayo" sabi ni Vil
"Not helping Vil" irita na sabi ko
"Just saying" natatawang aniya kaya napairap ako
"We must find the books first" determiyado kong sabi
"And we will" dugtong naman ni Vil
Muli siyang pumasok sa katawan ko at napaluhod ako dahil sa panghihina at sakit sa katawan ko. Matagal tagal na din ng huling pumasok si Vil sa katawan ko kaya hindi na ako sanay. Ilang minuto pa akong nanatiling ganun at tiniis lahat ng sakit bago unti unting muling nasanay katawan ko.
Mabuti nalang dahil sinarado muna ni Vil ang utak niya dahil baka hindi ko na kayanin kung makikita ko pa ang mga visions niya. Ilang sandali lang ay unti unti na akong tumayo at binalance muna sarili ko bago muling nag teleport papunta sa dorm dahil parang sasarado na mata ko anytime.
Hindi na ako nag abala pang mag tanggal ng sapatos at padapang bumagsak sa kama bago ako nawalan ng malay.
Someone's POV
"Ano ng plano?" tanong ng isa sa mga kasamahan ko na si Aero, he's the eldest. pinaka gurang kung baga HAHAHAHA
"Aba malay ko, ayaw kong magkaroon ng problema pero gusto kong mabasa na ang propesya na nakasaad saakin" sabi naman ng isa sa pinaka maarte na kasamahan ko din na si Malvie
"Tawagin kaya natin familiars natin?" mahinang suggestion ko naman dahil mas mapapadali kung matutulungan nila kami
"Bakit kaya mo ba?" tanong saakin ni Jamuel na may halong pang aasar kaya sinamaan ko sya ng tingin
Epal!
"Nasaan na ba kasi si Miko?" tanong ni Christine
"Aba malay ko! Bakit ba tanong kayo ng tanong dyan?" irita na tanong ni Malvie
Sungit, parang hindi siya nag tatanong ah.
Mag sasalita na ako ng biglang bumukas yung pintuan na ng cafeteria kaya lahat kami napalingon doon.
"That's her" halos malaglag kami sa kinauupuan namin ng biglang sumulpot si Miko
"Wag ka ngang nanggugulat!" sabay sabay na sigaw namin sakaniya pero wala lang siyang pakialam at umupo sa pwesto niya
"What do you mean by that?" takang tanong ni Aero kay Miko
"She's one of us" simpleng sabi niya
"Who?" agad na tanong namin ni Christine at lumingon sa paligid
"The girl with purple eyes"
Say what!?