*i must marry her
*i must marry her
*i must marry her
*i must marry her
*i must marry her
*i must marry her
aaaaarrrggghhh!!!..hindi na yun naalis sa utak ko!.. pls umalis ka na >_
masakit eh
since the following days ay bumabagyo... wala kaming pasok na isang week. the weather knows my feelings, pag masaya, ang sikat ng araw..pag iiyak ako, uulan, pag tumahan na ako, titigil din ang pag-ulan..at ngayong depress slash lonely slash hurt slash broken ako eh bumabagyo.. dear readers, gawin ko na kayang second bespren and weather?.. hayyy! para na akong baliw dito sa kwarto..
a moment of deep thoughts... his smiling face was all i could think.. but i shouldn't
then only and ONLY ONE tear fell down to my cheeks. i wish this tear would be the final one for carlo.. i won't shed anymore for him, he doesn't deserve my tears, and i don't deserve him. only one thing is in my mind right now
MOVING ON...
*knock knock
nakahiga parin ako, siyempre agad-agad kong pinunasan yung tear na yun, at sana sa pagpunas ko ng luha ko, kasabay na rin niyon ng pagpunas ko ng lahat ng sakit para mawala na ito.
"bukas po ang pinto".
"anak"
"ikaw pala ma". then a broad smile shone on her face..
^____________^
eeeeeeeeeehhh???
"bakit ma?" nagtataka kong tanong
"anak!.. tanggap na ako bilang waitress sa supreme hotel!..yung restaurant ngay sa first floor!"
bigla bigla akong napa-tayo.
"aaaaaaaaaaaaahhh!" sabay naming sigaw ni mama habang patalun-talon at magkayakap.... isang sigaw ng happiness!..im happy for my mother!..hehe, parang mga bata lang eh noh?
"and guess what?"
"what?..."
"^__^"
"ma naman eh, wag na patagalin..dali sabihin mu naa".. hayy, may pasuspense-suspense pa tong mama ko..hahaha
"sa saturday na ang start ng pagtrabaho ko!.. hahaha, since thursday palang ngayon, i want you to help me buy clothes. my damit ko kasi dito eh puros pambahay, oonti lang ang panggala"
^_____________^ eversince dad left us, mom didn't made time to have shopping or buy new clothes or do a makeover.. BUT NOW, i saw the true side of my mom. happy, girly and we're more like sisters.. hmmm, hindi kaya may nanggayuma kay mama?..ahaha..psh, joke lang^^
"dali anak, magbihis ka na..humihina naman na yung ulan oh"
tumingin ako sa labas ng bintana ko, and yeah...lumalabas na ang araw^^.. i love you na talaga weather :">.. thanks to mama, nakalimutan kong nasaktan ako, nakalimutan kong nag-eemo ako kanina.. hayy, my old mom is back <3
---------------
"anak, ito o ito?" sabay angat ni mama ng dalawang blouse, one is dark blue and the other is dark red na may glitters sa side..
"hmm.. yung red ma, mas bagay sayo kasi maputi ka"
"hmm, sige susubukan ko lang haa?, upo ka lang diyan". at umupo na ako sa upuan sa harap ng dressing room, bale, magrurunway si mama sa harap ko..hahaha, andito kami ngayon sa ********** boutique, kung saan pumili sila karel at grace ng masusuot ko sa...sa....birthday ni.......c-carlo >__<
"goodmorning sir, narenovate na po ang office niyo". narinig kong sabi ng saleslady dito sa boutique.. soooo.. manager ng boutique na toh ang kausap ng saleslady?. medyo umurong ako sa upuan para lumingon at tignan yung so-called-manager nila...
konting urong nalang...
konting-konti nalang...
heto na...
"anak"
haist..naman oh, humarap ako kay mama
*woooosssshhhh!!!
witweeeeew!!!
"ma!, i love it! :">"
"talaga?..osha sha, kunin ko na itoh"
binayaran na ni mama at naglakad na kami palabas..madadaanan ko ang manager, but sa kamalasang palad, nakatalikod siya =________=
naglibot-libot na din kami sa ibang boutique, so far andaming nabili ni mama..but so worst, im the carrier of her precious bags >.< ang mama ko talaga oh..
"anak, pahiram ng phone mo saglit, kunin ko lang yung papel na inipit ko dun kanina"
"ah ok".kukunin ko na sana phone ko sa bulsa, but.... t-teka, halungkatin ko ulit,..wait, kalkalin ko nalang buong katawan ko, teka..last one, baka nasa mga bulsa ko...
OH NO!
"anak?, why the worried look?, may problema ba?"
"ma.." tuluy-tuloy kong halungkat sa mga pinamili ni mama...
*ting!
"ma!, balik lang ako saglit doon sa ******* boutique"
"oh, te-----"
hindi ko na pinatapos si mama sa pagsasalita, agad-agad na akong tumakbo pabalik doon, infairness haa, 3rd floor yun, eh nasa 1st floor na kami, hindi ako napagod... sobrang napagod lang >__< !! pagkadating ko doon sa boutique, agad kong pinuntahan yung inupuan ko kanina, but no sign of my precious phone :((
"ma'am? is there any problem?" tanong sa akin ng saleslady
"yes, i think i lost my phone here, it has a sticker of panda"
"ahh yes, kinuha po ng manager nitong boutique at dinala sa office niya, kung sakai daw po na may maghanap, kunin ko niyo sa office niya"
"sure sure, saan ang office niya?"
"doon po sa dulo" at tinuro ng saleslady ang phone ko, tumakbo naman ako papunta doon..palibhasa ang luwang ng boutique na toh =__=
narating ko na ang pintuan ng so-called-manager nila, and i immediately opened it
"m-manager, yung p-phone ko po na sainyo daw"..oh emm geee, kinakabahan ako, thank the bro nakatalikod ang manager pagpasok ko
"oh, yung may sticker na panda?"..
hmmmmmmmmmm. he sounds familiar?
"y-yes po"
"ito ba?" at humarap siya sa akin raising my phone
"IKAW!!!???"
then a long MOMENT of SILENCE =_____=