ZAWGYI
Warning: Xiao Xuan is still underage.
Please don't continue reading if you feel uncomfortable.
မၾကာေသးမီက မိုးခဏခဏ႐ြာထားတာေၾကာင့္ ရာသီဥတု သိသိသာသာေျပာင္းလဲေနတယ္။ ေဆာင္း ဦးရာသီျဖစ္သင့္ေသာ္လည္း မိုးကခနခန႐ြာေနတုန္းပဲ။ အခ်ိန္ကခုႏွစ္နာရီသာ႐ွိေသးေပမယ့္ ေကာင္းကင္ကမည္းေမွာင္ေနၿပီး ေနာက္ထပ္ျပင္းထန္ေသာမိုးသက္မုန္တိုင္းတစ္ခုက်ေရာက္ေနပုံရတယ္။ ဤကဲ့သို႔ရာသီဥတုမ်ိဳးမွာ bar ၌အလုပ္႐ွိလိမ့္မည္မဟုတ္ေသာ္လည္း ေက်ာင္းလီကေတာ့အျပင္သို႔ထြက္ေနဆဲျဖစ္တယ္။
အကယ္၍ ေက်ာင္းလီသာ ႐ိုးရာဂီတ ေက်ာင္းတက္ရန္ စာရင္းသြင္းႏိုင္ခဲ့ပါက သူအခုေလာက္ဆိုအေတာ္ေလးေအာင္ျမင္မွာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ေက်ာင္းစရိတ္က တကယ္ကိုေစ်းႀကီးလြန္းတယ္။ ေက်ာင္းလီကေငြေရးေၾကးေရးအဆင္မေျပတဲ့မိသားစုမွျဖစ္တယ္။ သူကလူေကာင္ႀကီးၿပီးအရပ္႐ွည္တယ္။ ေက်ာင္းစာမွာလည္းသိပ္မေတာ္ဘူး။ သူ႕အေမကအႏုပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ေနစိတ္ထားကိုဘယ္လိုျမင္ႏိုင္မလဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ နည္းပညာေက်ာင္းသာပို႔လိုက္ၿပီးေနာက္ အလုပ္ျမန္ျမန္ထြက္လုပ္ေစတယ္။
အူးယမ္႐ွီးဝမ္က သူ႕သူငယ္ခ်င္းဟာအေခ်ာမသတ္ရေသးတဲ့ေက်ာက
္စိမ္းလိုျဖစ္ေပမယ့္ အရည္အခ်င္းအျပည့္အ၀႐ွိတယ္လို႔အခိုင္အမာယုံၾကည္တယ္။ ဒီလရဲ႕လစာကိုရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အူးယမ္က ေနာက္လမွာက်င္းပမယ့္ နာမည္ေက်ာ္တီးဝိုင္းတစ္ခုရဲ႕လက္မွတ္ကို ေက်ာင္းလီဆီ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔စီစဥ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ကတကယ္နာမည္ႀကီးတယ္၊ဒါေပမယ့္ အေရအတြက္ကအကန္႔အသတ္နဲ႔ေရာင္းတာမို႔မနည္း
ဝယ္ခဲ့ရတယ္။
အဲ့ဒီခ်ိန္ တံခါးေခါက္သံၾကားလိုက္ရတာမို႔ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး အူးယမ္ ျပဳံးလိုက္တယ္
"မင္းကိုအျပင္မထြက္ဖို႔ငါေျပာ............"
"ဆရာ "
တံခါးအျပင္ဘက္တြင္ရပ္ေနတာကေတာ့ အျပင္ကျပန္လာတဲ့ ေက်ာင္းလီမဟုတ္ပဲ မိုးေရေတြ႐ႊဲစိုေနတဲ့ ေ႐ွာင္႐ႊမ္းရယ္ပါ ။
"အယ္! မင္း ... "
အူးယမ္ အလြန္အံ့ၾသသြားၿပီးသူ႕ရဲ႕ေပ်ာ္႐ႊင္မႈက ျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္ အတန္ငယ္ေအာ္ဟစ္ခ်င္သြားတယ္။
"ဒီေန႔မိုးအရမ္း႐ြာတယ္"
"Ah ! မင္းထီးမယူခဲ့ဘူးလား .. "
"ကြၽန္ေတာ္ဒီနားေရာက္ေတာ့မွမိုးကစ႐ြာတာ ! ဒီနားမွာ႐ွိတဲ့ supermarket မွာထီးမေရာင္းဘူးေလ
ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ဒီကိုေျပးခဲ့တာပဲ "
ေ႐ွာင္႐ႊမ္းရဲ႕အနက္ေရာင္ဆံပင္ေတြက သူ႕ရဲ႕ျဖဴေဖြးတဲ့ပါးျပင္ေပၚမွာကပ္ေနတယ္၊သူကႏႈတ္
ခမ္းကိုစူလိုက္ၿပီးနဂိုႀကီးမားတဲ့မ်က္လုံးေတြကပိုနက္ကာ ပိုလည္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၿပီး သနားစရာလည္းေကာင္းတယ္။
" ဒါဆို မင္းခဏေစာင့္ ငါမ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါယူလိုက္ ဦး မယ္ "
" မင္းအဝတ္ေတြကိုနည္းနည္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ေျခာက္ေအာင္လုပ္လိုက္ပါလား မဟုတ္ရင္ အေအးမိလိမ့္မယ္ ... Ah, မင္းရဲ႕စာအုပ္ေတြလည္းစိုေနၿပီ ... "
ေ႐ွာင္႐ႊမ္း ဧည့္ခန္းထဲကိုဝင္လာေတာ့သူ႕ကိုယ္မွေရေတြစီးက်ေနတယ္။
ၾကမ္းျပင္က႐ႊဲစိုၿပီး ညစ္ပတ္သြားေသာ္လည္းအူးယမ္က သတိမထားမိဘဲမ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို႐ွာၿပီး ေပးဖို႔နဲ႔ လက္ဖက္ရည္ပူပူကိုတိုက္ရန္သာေလာေနတယယ္။ သူ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ေ႐ွာင္႐ႊမ္းကလုံးဝထိန္းခ်ဳပ္ေနၿပီဆိုတာသူသတိမျပဳမိခဲ့ဘူး။
"ဆရာ ကြၽန္ေတာ္ေရခ်ိဳးလို႔အဆင္ေျပမလား?"
ေ႐ွာင္႐ႊမ္းက သူ႕ရဲ႕တစ္ဝက္ စိုေနတဲ့အက်ႌနဲ႔ လုံး ၀ စိုေနတဲ့ ေဘာင္းဘီကိုျပလိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုယမ္းကာ
"ဒါေတြအားလုံးညစ္ပတ္ေနၿပီ ... "
"အာ ဟုတ္တယ္"
အူးယမ္ ကသူ႕ကိုေရခ်ိဳးခန္းထဲအျမန္ေခၚသြားၿပီး
"ၾကည့္ ဒါကေရပူ ေရပိုက္ေခါင္းလက္ကိုင္က ဒီမွာ ဒီဘက္မွာကေရေအး ... "
ေ႐ွာင္႐ႊမ္းၾကည့္ရတာ ဤကဲ့သို႔ေသာေရခ်ိဳးခန္းသုံးပစၥည္းေတြကိုတစ္ခါမွမသုံးဖူးပုံရတယ္။ အူးယမ္ကေရအပူခ်ိန္ထိန္းညႇိပုံကိုသင္ေပးေနစဥ္ ေ႐ွာင္႐ႊမ္းကသူ႕ေနာက္မွာရပ္ေနၿပီး ေ႐ွာင္႐ႊမ္းရဲ႕ရင္ဘက္က အူးယမ္ေက်ာကိုသူမထိယုံတမယ္ပဲ။ သိသာထင္႐ွားတာကသူ႕ထက္အရပ္နည္းနည္းပို႐ွည္တဲ့ကေလးတစ္
ေယာက္သာျဖစ္ေသာ္လည္းဤကဲ့သို႔အမူအယာမ်ိဳးကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႈရန္မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ အူးယမ္ သူ႕ရဲ႕လက္ဖဝါးမွေခြၽး အနည္းငယ္ထြက္တာကိုပင္မသိခဲ့ပါ။
"ျဖည္းျဖည္းခ်ိဳး တခုခုလိုရင္င့ါကိုေခၚလိုက္ "
သူထြက္ကာ တံခါးကိုပိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ခဏအၾကာတြင္ အူးယမ္ဟာ အ ၀ တ္အသန္႔တစ္စုံကို မေပးရေသးေၾကာင္းသတိရလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရက်သံကိုၾကားရတဲ့အခါသူ တံခါးေခါက္ဖို႔ အလြန္တရာကို႐ွက္႐ြံေနေလတယ္။အ၀တ္ေတြကိုကိုင္
ၿပီးေတာ့သာအျပင္ကပဲေစာင့္ေနေတာ့တယ္။
၎သည္ အသက္မျပည့္ေသးေသာေက်ာင္းသားတစ္ ဦး သာျဖစ္ေသာ္လည္းဤအခ်က္ကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႈပါကသူဟာအမွန္ပင္ရင့္က်က္သူျဖစ္ၿပီး ဘက္စုံထူးခြၽန္တဲ့ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ ပဲျဖစ္တယ္။အူးယမ္ ကသူ႕ရဲ႕အနည္းငယ္တုန္ယင္ေနေသာ အသက္႐ႈသံကိုထုတ္လိုက္တယ္။ ေရက်သံရပ္သြားၿပီး တံခါးပြင့္လာတဲ့အခါ အူးယမ္ ဘာစကားမွေျပာစရာမ႐ွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေ႐ွာင္႐ႊမ္း ရဲ႕ခါးတြင္ ေလွ်ာက်ေနေသာေရခ်ိဳးခန္းသုံးပုဝါတစ္ထည္သာ႐ွိၿပီး အစြန္းကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ကာ သူ႕ခႏၶာကိုယ္အထက္ပိုင္းတစ္ျခမ္းကိုျပထားတယ္။
လူငယ္၏႐ွည္လ်ားၿပီးပိန္သြယ္ေသာကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ဟာ အူးယမ္ရဲ႕မျပင္ဆင္ရေသးတဲ့စိတ္ထဲမွာ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ေတာက္ပေနတယ္။
(T/N-႐ွင္ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ အဟင္း)
အူးယမ္ရဲ့ မ်က္ဝန္းအိမ္က ရုတ္တရတ္ျပဴးက်ယ္သြားၿပီး သူ႕ကိုခ်က္ခ်င္းမၾကည့္ဝံ့ဘဲထိတ္လန္႔ေစခဲ့တယ္။
"ဆရာ ကြၽန္ေတာ္ ညစ္ပတ္ေနတဲ့အ ၀တ္ေတြကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆရာ့အဝတ္ေလးငွားပါဦး "
"Okay , uh, ဒီ ဒီဟာ ဒါကမင္းအတြက္ "
အူးယမ္ကသူ႕ကိုမၾကည့္ဝံ့ေသးဘဲ သူ႕အဝတ္အစားေတြကိုေပးၿပီး သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုေဘးဘက္ကိုလွည့္လိုက္တယ္။
"ဆရာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ?"
"ဟင့္အင္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး! အဝတ္အစားဝတ္လိုက္ မဟုတ္ရင္ မင္းအေအးမိလိမ့္မယ္"
ေ႐ွာင္႐ႊမ္းလည္း ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းသုံးမ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါအားျပန္ျဖဳတ္ရန္လက္ကိုဆန္႔လိုက္တယ္။
အူးယမ္ကေနာက္ကိုေျခလွမ္းေတာ္ေတာ္ဆုတ္သြားၿပီး
"Ah, ah, အျခားသူေတြရဲ႕အေ႐ွ႕မွာဒါမ်ိဳးမလုပ္ရဘူးေလ ... "
ေ႐ွာင္႐ႊမ္းသူ႕ ရဲ႕ပါးျပင္ေကြးတဲ့အထိ ျပဳံးလိုက္တာၿပီး သူက
"ဆရာ ဒါကဘာျဖစ္တာတုန္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြကေယာက်္ားေလးေတြေလ! "
အကယ္၍ သူသာ ဆက္ၿပီတုန္လႈပ္ေနပါက သူ႕လိင္စိတ္တိမ္းၫႊတ္မႈအေၾကာင္းကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးသားျဖစ္သြားမယ္။
ထို႔ေၾကာင့္ အူးယမ္က သူ႕ရဲ႕ မတည္မၿငိမ္ပ်ာယာခတ္ေနတဲ့အေျခအေနကို ဖုံးကြယ့္ရေတာ့တယ္။ သူရဲ႕ လည္ေခ်ာင္းကို ႏွစ္ႀကိမ္႐ွင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ေ႐ွာင္႐ႊမ္းကိုၾကည့္လိုက္တယ္။
"ဆရာ ကြၽန္ေတာ့္အ ၀တ္ေတြကိုကူကိုင္ထားေပးပါလား "
သူ႕ေ႐ွ႕ကလူငယ္ကိုသူဘယ္ေလာက္ပဲၾကည့္ၾကည့္ ထို သူကတကယ္ေခ်ာေမာတယ္၊ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္အ႐ြယ္ေကာင္ေလးရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကေတာ္ေတာ္ေလးေတာင့္ေျဖာင့္တယ္။ မၾကာခဏေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္က သိသိသာသာကို မနာလိုစရာ ေကာင္းတယ္။
ဒါေပမယ့္ အူးယမ္ကဒါကိုေသခ်ာမနာလိုခ်ိန္မ႐ွိဘူး။ သူက ေ႐ွာင္႐ႊမ္း ေရခ်ိဳးတဲ့မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကိုေနရာတက်ျပန္ထားလိုက္ၿပီး ဒူး႐ွည္အတြင္းခံေဘာင္းဘီတိုနဲ႔တီ႐ွပ္အႀကီးတစ္ထည္ကိုေလွ်ာ္မယ့္ထဲထည့္လိုက္တယ္။
သူကတတ္ႏိုင္သမွ်ျမန္ျမန္လုပ္ေနတာျဖစ္ေသာ္လည္း ေ႐ွာင္႐ႊမ္းကေတာ့ အဝတ္အစား၀ တ္သည့္အ႐ွိန္မွာလြန္စြာမွေႏွးေကြးေလတယ္။ ဒါဟာစကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ပဲ႐ွိေသးေပမယ့္အူးယမ္ ကထိတ္လန္႔မႈကိုခံစားေနရတုန္းဘဲ။
"ဒါက ေ႐ွာင္႐ႊမ္း ကဒီလိုပဲ ... "
ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အသံကအျပင္ကိုမထြက္ဘဲသူ႕စိတ္ထဲတြင္သာ႐ွိေနတယ္။ အူးယမ္ရဲ႕ပါးစပ္က ေန႔ဝက္ေလာက္ စကားမေျပာႏိုင္ ေအာင္တင္းက်ပ္ေစတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အ၀တ္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ကိုမေတာ္တဆေတြ႕တာနဲ႔ အူးယမ္ ဟာေနာက္ထပ္ နာရီဝက္ေလာက္တည္ၿငိမ္ဖို႔နည္းလမ္းမ႐ွိေတာ့ဘူး၊ စာအုပ္ထဲကသီအိုရီေတြအေၾကာင္းေျပာဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ သူ႕လွ်ာကသြက္လက္မႈမ႐ွိဘဲ သူ႕အသြင္ျပင္ကေတာင့္တင္းေနေတာ့တယ္။
T/N- There will be a few warning in the next part.
UNICODE
Warning: Xiao Xuan is still underage.
Please don't continue reading if you feel uncomfortable.
မကြာသေးမီက မိုးခဏခဏရွာထားတာကြောင့် ရာသီဥတု သိသိသာသာပြောင်းလဲနေတယ်။ ဆောင်း ဦးရာသီဖြစ်သင့်သော်လည်း မိုးကခနခနရွာနေတုန်းပဲ။ အချိန်ကခုနှစ်နာရီသာရှိသေးပေမယ့် ကောင်းကင်ကမည်းမှောင်နေပြီး နောက်ထပ်ပြင်းထန်သောမိုးသက်မုန်တိုင်းတစ်ခုကျရောက်နေပုံရတယ်။ ဤကဲ့သို့ရာသီဥတုမျိုးမှာ bar ၌အလုပ်ရှိလိမ့်မည်မဟုတ်သော်လည်း ကျောင်းလီကတော့အပြင်သို့ထွက်နေဆဲဖြစ်တယ်။
အကယ်၍ ကျောင်းလီသာ ရိုးရာဂီတ ကျောင်းတက်ရန် စာရင်းသွင်းနိုင်ခဲ့ပါက သူအခုလောက်ဆိုအတော်လေးအောင်မြင်မှာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်တယ်၊ ဒါပေမယ့်ကျောင်းစရိတ်က တကယ်ကိုစျေးကြီးလွန်းတယ်။ ကျောင်းလီကငွေရေးကြေးရေးအဆင်မပြေတဲ့မိသားစုမှဖြစ်တယ်။ သူကလူကောင်ကြီးပြီးအရပ်ရှည်တယ်။ ကျောင်းစာမှာလည်းသိပ်မတော်ဘူး။ သူ့အမေကအနုပညာရှင်တစ်ယောက်ရဲ့စိတ်နေစိတ်ထားကိုဘယ်လိုမြင်နိုင်လဲ။ ဒါ့ကြောင့် နည်းပညာကျောင်းသာပို့လိုက်ပြီးနောက် အလုပ်မြန်မြန်ထွက်လုပ်စေတယ်။
အူးယမ်ရှီးဝမ်က သူ့သူငယ်ချင်းဟာအချောမသတ်ရသေးတဲ့ကျောက်စိမ်းလိုဖြစ်ပေမယ့် အရည်အချင်းအပြည့်အ၀ရှိတယ်လို့အခိုင်အမာယုံကြည်တယ်။ ဒီလရဲ့လစာကိုရပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ အူးယမ်က နောက်လမှာကျင်းပမယ့် နာမည်ကျော်တီးဝိုင်းတစ်ခုရဲ့လက်မှတ်ကို ကျောင်းလီဆီ လက်ဆောင်ပေးဖို့စီစဉ်ခဲ့တယ်။ သူတို့ကတကယ်နာမည်ကြီးတယ်၊ဒါပေမယ့် အရေအတွက်ကအကန့်အသတ်နဲ့ရောင်းတာမို့မနည်းဝယ်ခဲ့ရတယ်။
အဲ့ဒီချိန် တံခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရတာမို့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အူးယမ် ပြုံးလိုက်တယ်
"မင်းကိုအပြင်မထွက်ဖို့ငါပြော............"
"ဆရာ "
တံခါးအပြင်ဘက်တွင်ရပ်နေတာကတော့ အပြင်ကပြန်လာတဲ့ ကျောင်းလီမဟုတ်ပဲ မိုးရေတွေရွှဲစိုနေတဲ့ ရှောင်ရွှမ်းရယ်ပါ ။
"အယ်! မင်း ... "
အူးယမ် အလွန်အံ့သြသွားပြီးသူ့ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုက ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် အတန်ငယ်အော်ဟစ်ချင်သွားတယ်။
"ဒီနေ့မိုးအရမ်းရွာတယ်"
"Ah ! မင်းထီးမယူခဲ့ဘူးလား .. "
"ကျွန်တော်ဒီနားရောက်တော့မှမိုးကစရွာတာ ! ဒီနားမှာရှိတဲ့ supermarket မှာထီးမရောင်းဘူးလေ
ဒါနဲ့ ကျွန်တော်ဒီကိုပြေးခဲ့တာပဲ "
ရှောင်ရွှမ်းရဲ့အနက်ရောင်ဆံပင်တွေက သူ့ရဲ့ဖြူဖွေးတဲ့ပါးပြင်ပေါ်မှာကပ်နေတယ်၊သူကနှုတ်ခမ်းကိုစူလိုက်ပြီး နဂိုကြီးမားတဲ့မျက်လုံးတွေကပိုနက်ကာ ပိုလည်းချစ်ဖို့ကောင်းပြီး သနားစရာလည်းကောင်းတယ်။
" ဒါဆို မင်းခဏစောင့် ငါမျက်နှာသုတ်ပုဝါယူလိုက် ဦး မယ် "
" မင်းအဝတ်တွေကိုနည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်ခြောက်အောင်လုပ်လိုက်ပါလား မဟုတ်ရင် အအေးမိလိမ့်မယ် ... Ah, မင်းရဲ့စာအုပ်တွေလည်းစိုနေပြီ ... "
ရှောင်ရွှမ်း ဧည့်ခန်းထဲကိုဝင်လာတော့သူ့ကိုယ်မှရေတွေစီးကျနေတယ်။
ကြမ်းပြင်ကရွှဲစိုပြီး ညစ်ပတ်သွားသော်လည်းအူးယမ်က သတိမထားမိဘဲမျက်နှာသုတ်ပုဝါကိုရှာပြီး ပေးဖို့နဲ့ လက်ဖက်ရည်ပူပူကိုတိုက်ရန်သာလောနေတယယ်။ သူ့ခံစားချက်တွေကို ရှောင်ရွှမ်းကလုံးဝထိန်းချုပ်နေပြီဆိုတာသူသတိမပြုမိခဲ့ဘူး။
"ဆရာ ကျွန်တော်ရေချိုးလို့အဆင်ပြေမလား?"
ရှောင်ရွှမ်းက သူ့ရဲ့တစ်ဝက် စိုနေတဲ့အင်္ကျီနဲ့ လုံး ၀ စိုနေတဲ့ ဘောင်းဘီကိုပြလိုက်ပြီး ခေါင်းကိုယမ်းကာ
"ဒါတွေအားလုံးညစ်ပတ်နေပြီ ... "
"အာ ဟုတ်တယ်"
အူးယမ် ကသူ့ကိုရေချိုးခန်းထဲအမြန်ခေါ်သွားပြီး
"ကြည့် ဒါကရေပူ ရေပိုက်ခေါင်းလက်ကိုင်က ဒီမှာ ဒီဘက်မှာကရေအေး ... "
ရှောင်ရွှမ်းကြည့်ရတာ ဤကဲ့သို့သောရေချိုးခန်းသုံးပစ္စည်းတွေကိုတစ်ခါမှမသုံးဖူးပုံရတယ်။ အူးယမ်ကရေအပူချိန်ထိန်းညှိပုံကိုသင်ပေးနေစဉ် ရှောင်ရွှမ်းကသူ့နောက်မှာရပ်နေပြီး ရှောင်ရွှမ်းရဲ့ရင်ဘက်က အူးယမ်ကျောကိုသူမထိယုံတမယ်ပဲ။ သိသာထင်ရှားတာကသူ့ထက်အရပ်နည်းနည်းပိုရှည်တဲ့ကလေးတစ်
ယောက်သာဖြစ်သော်လည်းဤကဲ့သို့အမူအယာမျိုးကိုလျစ်လျူရှုရန်မဖြစ်နိုင်ပေ။ အူးယမ် သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးမှချွေး အနည်းငယ်ထွက်တာကိုပင်မသိခဲ့ပါ။
"ဖြည်းဖြည်းချိုး တခုခုလိုရင်င့ါကိုခေါ်လိုက် "
သူထွက်ကာ တံခါးကိုပိတ်လိုက်ပြီးနောက်ခဏအကြာတွင် အူးယမ်ဟာ အ ၀ တ်အသန့်တစ်စုံကို မပေးရသေးကြောင်းသတိရလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ရေကျသံကိုကြားရတဲ့အခါသူ တံခါးခေါက်ဖို့ အလွန်တရာကိုရှက်ရွံနေလေတယ်။အ၀တ်တွေကိုကိုင်ပြီးတော့သာအပြင်ကပဲစောင့်နေတော့တယ်။
၎င်းသည် အသက်မပြည့်သေးသောကျောင်းသားတစ် ဦး သာဖြစ်သော်လည်းဤအချက်ကိုလျစ်လျူရှုပါကသူဟာအမှန်ပင်ရင့်ကျက်သူဖြစ်ပြီး ဘက်စုံထူးချွန်တဲ့ယောကျာ်းတစ်ယောက် ပဲဖြစ်တယ်။အူးယမ် ကသူ့ရဲ့အနည်းငယ်တုန်ယင်နေသော အသက်ရှုသံကိုထုတ်လိုက်တယ်။ ရေကျသံရပ်သွားပြီး တံခါးပွင့်လာတဲ့အခါ အူးယမ် ဘာစကားမှပြောစရာမရှိဘူးဖြစ်နေတယ်။ ရှောင်ရွှမ်း ရဲ့ခါးတွင် လျှောကျနေသောရေချိုးခန်းသုံးပုဝါတစ်ထည်သာရှိပြီး အစွန်းကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အထက်ပိုင်းတစ်ခြမ်းကိုပြထားတယ်။
လူငယ်၏ရှည်လျားပြီးပိန်သွယ်သောကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ဟာ အူးယမ်ရဲ့မပြင်ဆင်ရသေးတဲ့စိတ်ထဲမှာ တဖျတ်ဖျတ်နဲ့တောက်ပနေတယ်။
(T/N-ရှင်တော်တော်ဖြစ် အဟင်း)
အူးယမ်ရဲ့ မျက်ဝန်းအိမ်က ရုတ်တရတ်ပြူးကျယ်သွားပြီး သူ့ကိုချက်ချင်းမကြည့်ဝံ့ဘဲထိတ်လန့်စေခဲ့တယ်။
"ဆရာ ကျွန်တော် ညစ်ပတ်နေတဲ့အ ၀တ်တွေကိုချွတ်လိုက်ပြီ ကျွန်တော့်ကို ဆရာ့အဝတ်လေးငှားပါဦး "
"Okay , uh, ဒီ ဒီဟာ ဒါကမင်းအတွက် "
အူးယမ်ကသူ့ကိုမကြည့်ဝံ့သေးဘဲ သူ့အဝတ်အစားတွေကိုပေးပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုဘေးဘက်ကိုလှည့်လိုက်တယ်။
"ဆရာ ဘာလုပ်နေတာလဲ?"
"ဟင့်အင်း ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး! အဝတ်အစားဝတ်လိုက် မဟုတ်ရင် မင်းအအေးမိလိမ့်မယ်"
ရှောင်ရွှမ်းလည်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းသုံးမျက်နှာသုတ်ပုဝါအားပြန်ဖြုတ်ရန်လက်ကိုဆန့်လိုက်တယ်။
အူးယမ်ကနောက်ကိုခြေလှမ်းတော်တော်ဆုတ်သွားပြီး
"Ah, ah, အခြားသူတွေရဲ့အရှေ့မှာဒါမျိုးမလုပ်ရဘူးလေ ... "
ရှောင်ရွှမ်းသူ့ ရဲ့ပါးပြင်ကွေးတဲ့အထိ ပြုံးလိုက်တာပြီး သူက
"ဆရာ ဒါကဘာဖြစ်တာတုန်း ကျွန်တော်တို့တွေကယောကျ်ားလေးတွေလေ! "
အကယ်၍ သူသာ ဆက်ပြီတုန်လှုပ်နေပါက သူ့လိင်စိတ်တိမ်းညွှတ်မှုအကြောင်းကို ဖော်ထုတ်ပြီးသားဖြစ်သွားမယ်။
ထို့ကြောင့် အူးယမ်က သူ့ရဲ့ မတည်မငြိမ်ပျာယာခတ်နေတဲ့အခြေအနေကို ဖုံးကွယ့်ရတော့တယ်။ သူရဲ့ လည်ချောင်းကို နှစ်ကြိမ်ရှင်းလိုက်ပြီးနောက် ရှောင်ရွှမ်းကိုကြည့်လိုက်တယ်။
"ဆရာ ကျွန်တော့်အ ၀တ်တွေကိုကူကိုင်ထားပေးပါလား "
သူ့ရှေ့ကလူငယ်ကိုသူဘယ်လောက်ပဲကြည့်ကြည့် ထို သူကတကယ်ချောမောတယ်၊ ဆယ့်ခြောက်နှစ်အရွယ်ကောင်လေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကတော်တော်လေးတောင့်ဖြောင့်တယ်။ မကြာခဏလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တဲ့သူတစ်ယောက်ရဲ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က သိသိသာသာကို မနာလိုစရာ ကောင်းတယ်။
ဒါပေမယ့် အူးယမ်ကဒါကိုသေချာမနာလိုချိန်မရှိဘူး။ သူက ရှောင်ရွှမ်း ရေချိုးတဲ့မျက်နှာသုတ်ပုဝါကိုနေရာတကျပြန်ထားလိုက်ပြီး ဒူးရှည်အတွင်းခံဘောင်းဘီတိုနဲ့တီရှပ်အကြီးတစ်ထည်ကိုလျှော်မယ့်ထဲထည့်လိုက်တယ်။
သူကတတ်နိုင်သမျှမြန်မြန်လုပ်နေတာဖြစ်သော်လည်း ရှောင်ရွှမ်းကတော့ အဝတ်အစား၀ တ်သည့်အရှိန်မှာလွန်စွာမှနှေးကွေးလေတယ်။ ဒါဟာစက္ကန့်ပိုင်းလောက်ပဲရှိသေးပေမယ့်အူးယမ် ကထိတ်လန့်မှုကိုခံစားနေရတုန်းဘဲ။
"ဒါက ရှောင်ရွှမ်း ကဒီလိုပဲ ... "
ကြောက်စရာကောင်းတဲ့အသံကအပြင်ကိုမထွက်ဘဲသူ့စိတ်ထဲတွင်သာရှိနေတယ်။ အူးယမ်ရဲ့ပါးစပ်က နေ့ဝက်လောက် စကားမပြောနိုင် အောင်တင်းကျပ်စေတယ်။ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ရဲ့ အ၀တ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုမတော်တဆတွေ့တာနဲ့ အူးယမ် ဟာနောက်ထပ် နာရီဝက်လောက်တည်ငြိမ်ဖို့နည်းလမ်းမရှိတော့ဘူး၊ စာအုပ်ထဲကသီအိုရီတွေအကြောင်းပြောဖို့ကြိုးစားခဲ့ပေမယ့် သူ့လျှာကသွက်လက်မှုမရှိဘဲ သူ့အသွင်ပြင်ကတောင့်တင်းနေတော့တယ်။
T/N- There will be a few warning in the next part.