My Baseball Queen
by: HanaIchiOne
Dalawa ang pintuan ng silid. Ang isa ay iyong pinasukan ko at ang isa naman ay ang pinto na papunta sa Event hall. Nagsisimula na ang program. Isa- isa nang binigyan ng gratitude ang mga VIP guests. Tinatawag ng Emcee ang pangalan ng mga ito at nagbibitaw ng ilang mga bagay na nagawa ng mga ito.
"And now, let's all welcome the prestigious family behind of all this." Rinig kong saad ng tagapag- salita. "Let's give them a round of applause, one of the board members and shareholders of the TC group. Mr. Dominicus Fablo and Mrs. Leonalara Tango Fablo."
Umugong ang palakpakan ng lahat. Nagbukas naman ang pinto at lumabas na magka- hawak kamay sina Mom at Dad.
"And now, let's welcome the one-of-a-kind asset and the young boss of Tango Corporation is none other than, Mr. Hebrews Volt Fablo."
Taas noo namang lumabas si kuya. Masigabong palakpakan naman ang sumalubong sa kanya. Hindi ko naman maiwasan na mainggit sa kanya. Sana may posisyon din ako sa kompanyang ito.
"Next is the only princess of the family. She is our famous ace player of our national baseball team. The very beautiful and charming daughter, Miss. Chronicle Sin Fablo."
Pakiramdam ko ay lalabas na sa dibdib ang puso ko. Sobra ang kaba na namumutawi sa kaibuturan ko. Pero, kailangan ko itong gawin. So, with my head held high and sweet smile, lumabas ako ng pinto. Bumungad naman sa akin ang maraming tao na hindi ko pa nakakasalamuha. Marahil ay mga tanyag na mga negosyante ang mga nandidito. Kaya naman, sinikap ko na hindi matapilok kahit pa nanginginig ang mga tuhod ko. I composed myself bago bumaba ng hagdan. Step by step at maingat ang bawat hakbang ko. Natatakot na baka magka- mali ako at mahulog sa hagdan. Hanggang sa matigilan ako sa kalagitnaan ng staircase. Para akong nasa isang fairytale story. Umaakyat ngayon ang taong hindi ko inisip na sasalubong sa akin. Sa sobrang gulat at saya ko ay parang gusto ko ng umiyak.
"Faster." Saad nya na nagpabalik sa akin sa reyalidad.
Napilitan lang sya. Oo nga pala. Nasa harap kami ng madaming tao at ginagawa nya lamang ito upang hindi madungisan ang pangalan namin. Nanginginig ang kamay kong tinanggap ang nakalahad na palad ni kuya. Hindi ako maka- tingin sa mga mata nya. Natatakot ako sa kung ano ang makikita ko doon. Kaya naman, kahit pa hindi ko gusto ang nangyayari ngayon ay pinilit ko pa ding ngumiti at magpatuloy.
"And now, the man behind of all this success. The most talented and intelligent man, Mr. Philip Gregory Tango, our Chairman and the owner of TC empire."
Lahat kami ay pumalakpak. Hindi ko naman mapigilan na maging proud at ngumiti ng totoo. My grandfather deserves all of gratitude ng lahat ng nandidito ngayon. Hindi magiging matagumpay ang lahat kung wala sya. TC empire is on the top because of his dedication, leadership and good strategies. Kahit wala akong parte sa lahat ng ito ay mayroon din naman akong alam sa business. Nag- babasa ako ng mga libro tungkol dito noong bata pa lamang ako. Inakala ko kasi na kapag nakita nila along ganoon ay mag- iiba na ang pakikisama sa akin ni Kuya. Lahat ng ginagawa nya noon ay ginagawa ko din. Hanggang sa isang araw, pinunit nya mismo sa harapan ko ang mga business book habang sinasabi na hindi ako nababagay sa ganoong larangan. Ayaw na daw nya akong makita at hwag ko na daw syang gayahin. Simula noon ay hindi na ako nakialam sa kompanya. Gumawa ako ng sarili kong mundo. That's the time na nakilala ko ang baseball. Naging paraan iyon upang malimutan ko ang sakit at makapag- simula akong muli.
Literal na naka- upo lang talaga ako sa tabi ni kuya at Mom. Para na akong hangin dito na walang kausap at pumapansin. Samantalang sila ay busy sa mga lumalapit na mga tao. Dahil nga sa hindi ako nakikita dito sa kompanya ay walang nagkaka- interes na makipag- usap sa akin. Bakit kasi pumayag pa ako na mag- punta dito?
"Babe!"
Mas lalo akong nawala sa mood dahil sa boses na narinig ko.
"Hi there, Sin." Bati nya sa akin.
She is Meryl Lanaria Ubay, anak ng isa sa mga miyembro ng board member. Sya ang sassy, glamorous, and ma- attitude na girlfriend ni Kuya. Mayroon dyang sexy na katawan, mahaba ang kanyang kulay brown na buhok na medyo kulot, maputi at makinis ang kanyang balat, higit sa lahat, maganda.
I smiled. "Hello, Ria."
She rolled her eyeballs. "It's Ate. I am your brother's girlfriend and soon to be wife. So, you should addressed me properly. Right, babe?" She turned to my brother.
"Of course." Tugon ni kuya. Then, he glanced at me. "Didn't I tell you to fucking behave my dear little sister?"
Napa- yuko naman ako. "Sorry, Kuya. Pardon me, Ate Ria."
Napatawa naman ang maarteng babae. "Nah, it's okay." She giggled. "Babe, let's have a drink?"
"Sure." Sagot naman ng kapatid ko.
Umalis nga silang dalawa. Magka- hawak kamay silang nagpunta sa mini bar. Ako naman ay tumayo din at naghanap ng tahimik at hindi masyadong ma- taong lugar. Dinala naman ako ng mga paa ko sa gilid, sa likod ng mga malalaking decoration. Purong salamin ang pader ng buong gusali kaya naman, tanaw na tanaw ko ang mga maliit na building at kabahayan sa labas. Lumubog na ang haring araw at madilim na ang paligid. Ngunit, binuhay ng mga ibat- ibang ilaw na nagmumula sa mga gusali ang lungsod. Muli ay tinapunan ko ang direksyon ng kinaroroonan ng pamilya ko. Mula dito ay kitang- kita ko kung gaano sila kasaya. Nakalimutan na talaga nila na may isa pang miyembro ng pamilya dito. Ako. Mapakla akong napangiti sa katotohanang malayo mangyari ang mga gusto ko. Tumalikod ako at humarap muli sa tanawin sa labas kasabay ng pag- tulo ng mga luha ko.
I am Chronicle Sin Fablo, the forgotten and invisible member of this family. Surname ko lang ang nagpapatunay na bahagi ako nito. Kung wala ang epilyidong Fablo ay wala na talaga ako. Totally wasted.
I don't care kung masira ang make- up ko. Wala din namang nakaka- pansin sa akin so, why bother? Hindi ko din kasi mapigilan ang pag- tulo ng mga luha ko. Hanggang sa bigla na lang tumunog ang Cp ko na nasa loob ng pouch ko. Kinuha ko ito at tiningnan ang name ng caller. Kuya. I dried my tears on my face and composed my self before answering it.
"Where are you?" Matabang nyang bungad.
Napalunok naman ako sa sarili kong laway. "I'm just here sa may gilid. Why?"
"Come here at once. This is important. And don't fucking mess up." Ani nya sabay baba ng linya.
Ibinalik ko sa loob ng pouch ko ang cp. Inayos ko naman ang mukha ko for them not to notice my sudden breakdown. Mabuti na lang at may dala akong foundation and lipstick. So, pagkatapos kong mag- ayos ng sarili ay naglakad na ako pabalik sa kanila. Tanaw ko ang pamilya ko na ngayon ay may kinakausap na isa ding pamilya, I guess. Kaya naman, ginawa ko ang lahat para makapag lakad ako ng maayos in a very elegant and sexy way. Hindi naman naka- takas sa paningin ko ang mga tingin ng mga tao lalo na ng lalaking katabi ni Daddy. Ngumiti ako sa kanila at naupo exposing my legs.
"Wow. She's very beautiful. Are you sure that she really is your daughter, Dominicus?" Natatawang saad ni lalaking katabi ni Kuya.
Tumango si Dad. "Of course, she is. We have a beautiful genes, you know." Sabay tingin kay Mommy na syang katabi ko.
"I am very lucky to finally meet my soon to be wife." Nagagalak na bitaw ng binatang naka- tingin sa akin kanina.
The fuck?! Is is an arranged marriage? Napa- tingin ako kay kuya na hindi naman nag- aksaya ng panahon na lumingon din sa akin. Then, to my family with my face full of shocked. Bata pa ako.
"Easy, son." Suway ng lalaking katabi nito.
"Sin, this is Ericson Martinez, the owner of the five star restaurant, Blue de Luna and his son, Enrique Monolo Martinez." Pagpapakilala ni Daddy.
Ngumiti lamang ako sa kanila. Not sure kung ano ang dapat kong sabihin.
"My friend here and I are having a little talked a while ago if you and my son can be one as a pledge of our partnership. Enrique here has no objection at all. What about you, young lady?" Tanong naman ni Ericson the scumbag sa akin.
I can feel the stares of my brother. "I am not going to marry your son, sir. No offense but, yes indeed, Mr. Enrique is very charming on his own way but, I don't have plan of marriage yet. I'm sorry."
Now, I can feel the raging anger of my brother and the hot stares of my family. Inaasahan ba nila na papayag ako? Hell, no.
Napatikhim si Lolo. "We can continued our partnership without the involvement of our children. They are still young. Let them explore on their own."
I looked on my grandfather, thanking him for saving me. He just smile at me in return.
"Dad, Sin is in her 21 already. In that age, she should be open minded about this marriage thing." Dad protested.
My heart hurts. "Dom, your daughter is an independent woman. Let her choose the man she love. Don't forced her." Saad naman ni Lolo.
"Paps, Sin is in the right age already. Don't baby her." Singit naman ni Kuya.
Really? Pamilya ko ba talaga sila? Bakit sila magde- desisyon sa bagay na isa sa mga importante sa akin? Marriage is a big deal! Hindi ito basta lang na pagkakasunduan ng sinoman just because of a stupid partnership and money! This is every girls dream. To walk in the aisle wearing white dress with the man she love. Why? Bakit nyo ginugulo at inuubos ang natitirang kasiyahan ko?
Hindi ko na napigilan ang luha ko. "I am not marrying your son, sir. Respect my decision."
And with that, tumayo ako at naglakad palabas. How dare them?! Hindi na nila iniisip ang mararamdan ko. Wala ba talaga silang pakialam sa akin? I pressed the button of the elevator. Pero hindi pa ito nag bubukas. Need ko pang mag- wait.
"What's with that drama? I told you to don't fucking mess up, little sister."
Sinundan pa talaga nya ako? "I don't want to marry that guy. Period."
Narinig ko syang bahagyang napa- tawa. Nakaharap ako sa elevator kaya naman, hindi ko sya nakikita.
"Why don't you be a good girl for once? You want to be part of our company, right? This is it. Hindi ka na maghi- hirap magbasa ng libro. You just need to use your charm and body. Anong mahir-_...."
Enough. Mabilis akong humarap sa kanya at ginawaran sya ng isang sampal sa kaliwa nyang pisnge.
"I hate you. Nagkamali ako na hilingin kong maging maayos pa tayo." Lumuluha kong singhal.
He eyed me. "I hate you most my dear little sister. I want you gone. That's my way of ruining you're precious life."
"Why?! Bakit ba galit na galit ka sakin? Maayos naman tayo noon 'di ba? Masaya pa tayo. Bakit ka nagbago kuya? Hindi na kita kilala." Umiiling na bitaw ko.
He smirked. "I will let the past hunting you down by not telling you why."
Tinalikuran nya ako at naglakad na palayo. Hindi ako maka- paniwala sa nangyayari ngayon. Bakit ba ang gulo ng pamilya ko? Seconds later they acted like they care. Then, seconds again, they acted like not a family at all. Why? Ano ba ang nagawa ko noon?
Kanina pa pala bukas ang elevator. Huminga naman ako ng malalim bago tuluyang pumasok dito. Pinindot ko ang ground floor at habang bumababa ang elevator ay nagte- text ako kina Nanay Tessa at Tatay Petring. Hindi ako uuwi sa mansion. May sarili naman na akong condo so, doon muna ako tutuloy ngayon. I'm not in the mood para umuwi at makita sila doon mamaya.
Pumara ako ng taxi para sakyan papunta sa condo. Medyo nagtataka pa nga si Manong driver if seryoso ako. Sabi nya isang karangalan daw na ihatid nya ako ng ligtas sa destinasyon ko. Nag- request pa sya ng selfie at autograph for his son. Masaya naman ako na pinag- bigyan ang mga hiling nya. At least may nakakakilala at pumapansin pa din sa akin 'di ba? May nakaka- appreciate pa din sa existence ko. Thankful pa din ako kahit papaano.
Nakarating ako ng maayos sa condo. Wala pa itong masyadong gamit at designs dahil kakabili ko pa lamang nito noong nakaraan. Malapit kasi ito sa HQ ng La Tigresa kaya naisipan kong kumuha. So, in case na sobrang pagod at hectic ng schedule ay dito ako uuwe. Pero, hindi ko naman inaasahan na gagamitin ko pala ito para takasan ang pamilya ko.
Walang patid sa pagtulo ang mga luha ko. Kasalukuyan na akong nakahiga sa kama at nakatulala sa kisame. Paano nila nagawang mag- desisyon ng ganoon? Hindi man lamang nila hiningi ang opinyon ko. Ipapa- kasal nila ako sa isang taong hindi ko naman kilala. I'm just 21 for Pete's sake! Nagsi- simula pa lamang ako mag- enjoy bilang dalaga and in an instant, kasal kaagad? No. Paano na ang career at pangarap ko? I'm aiming for the international competition. And I'm sure na business ang ipapa- gawa nila sa akin. Though, I'm taking up business management and I'm in my 4th year in collage na but, I'm not ready to stop in my passion as an athletes. Plus, matagal ko ng sinuko ang pangarap na maging bahagi ng business at kompanya ng aming pamilya.
Hindi ko namalayan na naka- tulog pala ako. Nagising na lamang ako sa biglang pag- iingay ng aking Cp. Kinuha ko naman iyon at sinagot.
"Sin, anak. We need to talk." Boses na nagpa- bangon sa akin.
"M- mom. If this is about the marriage, its a no." Matapang kong saad.
"Hear me out first." She demanded. "Mr. Martinez is backing out in our partnership. Anak, kailangan ito ng Dad mo. Can you at least try? One month of being in a relationship or courtship. Please, Sin. This deal is important to your Dad."
And I'm not important?. Great. "Mas important pa sa akin?"
"What? No! Hindi naman sa ga-_.." I ended our call.
I can't believe it. Bakit ba sila ganon? Nakakainis!
May pasok ako ngayon. Pero dahil sa maagang pagka- sira ng araw ko, nawalan na ako ng gana. Sasabihin ko na lang na masakit at masama ang pakiramdam ko. I'm sure na tatanggapin ng school ang excuse na 'yon. Tumayo ako mula sa pagkaka- higa ko sa kama at naglakad papunta sa kusina. Bubuksan ko na sana ang ref ng mapagtanto ko na hindi pa pala ako nakakapag- grocery. Bagsak naman ang balikat kong inayos ang sarili upang bumili ng makakain sa labas. I tied my hair into a messy bun and just simply washed my face. Tinuyo ko lamang ito at kinuha ang wallet ko. Pagbukas ko ng pinto, isang hindi ko inaasahan ng bisita ang tumambad sa akin.
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa lalaking kaharap ko.
His eyes turns into a slit. "Go home and fix your fucking mess. Dad needs that deal."
Wow. "Ayaw ko." Madiin kong bitaw.
Napatango- tango sya at bigla na lang pumasok sa loob ng condo ko. He grabbed my things at basta na lamang iyon itinapon sa labas. Nanlaki naman ang mga mata ko sa gulat.
"At may gana ka pang gamitin ang condo na ito pagkatapos mong sirain ang career ni Daddy? Ang kapal ng mukha mo." Singhal nya.
"What? I owned this condo, ano ba?!" Protesta ko.
Napatawa sya. "Binili mo gamit ang pera ng pamilya." Tinitigan nya ako. "From now on, wala ka ng karapatang gamitin ang pera at mga bagay na mula sa pinaghirapan namin. You're independent, right? You're on your own now."
Hindi ako makapaniwalang napa- nganga sa kanya. Pinapalayas nya ba ako? Hindi lang iyon. Tinanggalan nya din ako ng karapatan. Really? Coming from my own brother?
"K-kuya... Intindihin mo din naman ako." Pakiusap ko dito.
Napa- ismid sya. "Don't you ever call me Kuya again."
Don't you ever call me Kuya again..
Don't you ever call me Kuya again..
Don't you ever call me Kuya again..
Paulit- ulit. Parang sirang plaka na nagpaulit- ulit ang mga katagang iyan sa utak ko. Sapilitan nya din na Kanina pa din ako nagla- lakad ng walang kahit anong iniisip na destinasyon. Wala na din akong pakialam sa itsura ko. Alam kong pinag- titinginan na ako ng mga tao ngayon. I don't care.
Wala na akong mapupuntahan pa. That condo is the only one I have. Hindi na ako pwedeng bumalik. Kilala ko si kuya. Alam ko ang mga kaya nyang gawin. Pinalipat na nya marahil sa pangalan nya ang condo unit. Sinabihan na nya panigurado ang manager at mga employees doon na bawal na akong papasukin. I'm sure na nag- banta na din sya sa mga ito. At hindi pa ako baliw para bumalik doon at yakapin ang kahihiyan. Kaya naman, I have no choice. Sa dorm ng school or sa gym na lang muna ako mag- stay ngayon. Pansamantala lamang naman ito habang nagha- hanap pa ako ng maganda at affordable na bahay.
I texted Nanay and Tatay for my things. Sinabi naman nila na tutulungan nila akong maka- hanap ng matutuluyan. Kaagad naman na dumating si Tatay at hinatid ako sa school. Sinalubong naman ako ni Coach Maui at tuwang- tuwa na sinamahan ako sa Administrator's Office. Gumana naman ang palusot ko na malayo ang mansion at hindi ko kakayanin na magpa- balik- balik dulot ng pagod. Masaya naman nila akong tinanggap at binigyan ng susi para sa tutuluyan ko. Nagpasalamat naman ako sa kanila at nangako na mas pagbubutihin pa ang lahat.
Isang kama. Maliit na silid na may apat na sulok. Walang dibisyon at lahat ay nandidito na. Sa kanan ay may kama, cabinet, study table, at bookshelves. Sa kaliwa ay ang sink, maliit na countertop, pinto for the cr, lamesa at dalawang upuan for dining. A far life from my abundance, luxury and bratty world. But, pwede ko naman baguhin ang naka- sanayan ko, right?
Sana makaya ko.
No.
I can do it.