"Mom," gulat na gulat ako. Ang laki na ng pinagbago niya. Sa ilang taon na hindi ko siya nakita at nakausap ay nakakagulat talaga. She is still beautiful pero makikita mo sa mukha niya na nag ka edad na talaga siya.
She smiled weakly at me." How are you, Gotica?"she asked seriously. Napatingin pa siya kay Riley ng tumakbo ito at yumakap sa akin.
"What are you doing here?" Tanong ng mama ni Raj sa mommy ko. Ngumiti ng nakakaloko si mama sa kanya. "Why? You own the place, Camille, huh?" I don't know what's wrong but somehow my mom sounds sarcastic and bit angry.
"Mama..." salita ni Riley. Humigpit ang kapit niya sa akin na tila ba takot na takot. Niyakap ko ang anak at yumuko para halikan ang ulo niya.
"Is he my grandson?" Tanong bigla ni mommy na medyo gulat pa. Kinukuha pa niya ang kamay ni Riley pero matigas si Riley at ayaw ibigay. Lalong kumapit si Riley sa hita ko at hindi nagpaubaya.
"Anak ko siya." Tanging sagot ko sa sariling ina. Wala naman na akong galit sa kanya for being gone and left me alone for a long time. I just don't want them to include in what I have right now lalo na kay Riley. I dont want my son to experience what I've been through.
Ayoko makalapit sila sa anak ko dahil ayokong masaktan si Riley. I don't want to keep those people who are for temporary. At lalo na ay kung hindi nila tatanggapin si Riley as their family. Kaya kong mahalin ang anak ko at poprotektahan ko siya at all cost.
"What happened to you, Gotica?" My mom asked. Ang nakakagulat lang ay may himig ng pagkabigo at sakit ang boses niya.
"Mama, who is she?" Tanong ni Riley at patuloy ako kinalabit. Tumingin ako sa anak at inisip kung ano ba ang dapat sabihin sa kanya.
"Riley, come." Singit ni Raj. Lahat kami ay napatingin sa kanya. Nakita ko pa kung paano nagbalik balik ang tingin ni mommy kay Raj at kay Riley habang nanalalake ang mga mata.
"You've got to be kidding me." Salita ni mommy. Humigpit ang hawak ko sa anak. Lumapit sa amin si Raj at pumwesto sa harap namin na tila ba pinoprotektahan kami sa lahat.
"Raj, " kalabit ko sa kanya. I can protect myself. I just don't want Riley to get involve to this mess.
"Please... take Riley home. Susunod ako." Salita ko. Kumunot ang noo niya sa akin.
"At bakit mo inuutusan ang anak ko?" Singit ng mama ni Raj. Nag tagis ang bagang niya at hindi ito pinansin.
"Are you sure?" He sound so worried. Parang ayaw niya akong iwanan. I nodded and smiled weakly to assure him that I'm fine.
"Please.." ulit ko. Nagpakawala siya ng buntong hininga at tinangay si Riley palayo sa lugar.
"Rajan! Come back here!" Sigaw ng mama niya halos buong tao sa restaurant at hotel ay nabagabag. Hindi iyon pinansin ni Raj. Tuloy tuloy siyang naglakad hanggang mawala siya sa paningin ko.
"You home wrecker bitch! Manang mana ka sa nanay mo!" Sigaw ng mama niya sa akin na galit na galit. I don't understand where she is coming from. Wala naman akong ginawang masama sa kanya. Ano ang sinira ko?
"Don't talk to my daughter that way." Singit ni mommy. Nalaglag ang panga ng ilang saglit. Buong buhay ko, ngaun ko lang narinig na tinawag niya akong anak niya. I'm just not sure if I need it now. Kase, wala naman na akong naramdaman. Pain is the only thing I remember looking at her now.
Sana noon pa. Noon, sobrang pinapangarap ko na marinig iyon mula sa kanila ni daddy. Now, wala na sakin iyon. I accepted the fact that they will never accept me. And they will never be my family.
"Really? Teach me how to talk to her then?" Sagot ng mama ni Raj. Nagtataka lang ako kase magkakilala ba sila? At sa paraan ng pag uusap nila ay parang may iringan sila na hindi ko maintindihan.
Tumawa si mommy. Litong lito ako sa kanila. Even some people were all staring at them and watching them like we are in a television drama.
"You have the nerve to comeback? Really? After rejecting your own daughter eversince? Nalaman mo lang yung iniwan sa kanya, naging anak mo na? Iba talaga nagagawa ng pera." Sagot ng mama ni Raj. Lalo akong nagulo sa pinag uusapan nila.
"Shut up!" Pasigaw na salita ni mommy. Nagpakawala ng halakhak ang mama ni Raj.
"Did I hit a nerve? I know your status for the past years and I know it's not good. So wag ako." Salita niya.
"Does your daughter know the truth by the way?" Tumingin ito sa akin bago bumalik ang tingin sa mama ko.
" You know why I hate you? Bakit hindi kita matanggap para kay Raj?" Salita ng mama ni Raj sa akin. She even look at me with disgust and pity.
"You shut up! Wala kang karapatan makialam sa buhay namin!" Sigaw ni mommy. Nakitaan ko ng matinding galit ang mga mata ng mama ni Raj.
"At ikaw lang ang may karapatan makialam?You are slut! A social climber home wrecker bitch!" Sigaw ng mama ni Raj.
"Maam, tama na po. Pwede na po kayo muna lumabas to settle your fights. Nakakaistorbo napo kayo sa mga clients ng hotel." Biglang singit ng supervisor.
Natigilan ang mama ni Raj at tila ba natauhan ng makita na halos lahat ay sa amin na nakatingin.
"We are not done. Hindi mo makukuha ang habol mo. You don't deserve anything from my family." Sagot niya at tsaka tuluyan ng lumabas.
Naiwan kami ni mommy na nakatayo sa gitna. I don't know how to move. Hiyang hiya ako sa pangyayari at madami din ang nagvideo sa amin.
Tinignan ko si mama na nanatiling nakatayo. "Lets talk." Salita niya ng matauhan. Hindi na ako sumagot. Sumunod nalang ako sa kanya. Pumasok siya sa isang private room sa loob ng restaurant.
"Anak mo ba ang bata na iyon?" Tanong niya. Hindi pa man ako nakakaupo ay nagsasalita na siya na tila ba hindi makapaghintay.
"I told you yes. Why?" Tanong ko. I can't hide the coldness on my voice. At naiintriga ako sa nangyari. Hindi ko kase maintindihan ang pinanggalingan ng galit ng mama ni Raj sa amin at kay mommy.
"Si Raj ang ama?" Tanong niya ulit. Kumunot ang noo ko at tinitigan siya. Walang halong biro ang mga mata niya. She is so serious.
"Bakit ang dami mong tanong?" Hindi ko maiwasan ang iritasyon. Bahagyang napanganga si mommy dahil sa sinabi ko at natigilan. I know it's rude and wrong pero sinanay nila akong maging ganito
"Show some respect, I'm still your mother." Sagot niya. Halos matawa ako sa kanya. Yes, she is my biological mother but she was never a mother to me.
"Respect should be earn. Don't impose that to me." Sagot ko. Ngumisi si mommy at tumango sa akin.
"Si Raj ang tatay ng anak mo?" Tanong niya ulit.
Tumitig ako sa kanya. "Oo." Sagot ko.
Kahit alam kong alam niya na iyon ay nakita ko pa din ang gulat sa kanya. Mahina pa siyang nagmura at hinilot ang bridge ng ilong.
"How?" She asked. Tila ba maling mali sa kanya na si Raj ang tatay ng anak ko.
"What how? I love him, mom. He was there when no one is there for me! He was there when you are not there for me!" Sigaw ko sa kanya. Nakitaan ko ng lungkot at panghihinayang ang mga mata niya na mabilis lang din nawala.
"This can't be. Alam mo ba ang pinasok mo Gotica?"she asked. Ako naman ngaun ang nagulo sa kanya. What is she talking about.
"I am in this situation because you were never there for me! Hindi ka naging nanay o magulang sa akin. Kayo ni daddy! And now nagtataka ka kung paano ako napunta sa ganun situation? I was young back then. Iniwan niyo ako. Namatay na at lahat si tita Salve na kapatid mo pero wala akong narinig sa inyo!" Marahas kong pinunasan ang luha ko. Naalala na naman lahat ng paghihirap ko ng ako lang mag isa. And she has the audacity to confront me how this happened?
"Now blame me all you want but you can't deny the fact that were never a mother to me!" Sigaw ko. Isang malakas na sampal ang natanggap ko mula sa ina.
Galit ang nararamdaman ko lalo para sa kanya. Hinimas ko ang pisngi na halos mamanhid na sa lakas ng sampal.
"You have the audacity to hurt me? Bakit mom? Masakit ba mga sinasabi ko? I was just telling the truth!" Bulyaw ko. Umiling si mommy at tumulo ang luha. Doon ako nahimasmasan. Kahit gaano pa ako kagalit sa kanya. I can never deny the fact that somewhere in my heart, mayroon pa din siyang lugar. At naiinis ako sa sarili ko kase mahal ko pa di siya sa kabila ng lahat.
Patuloy na lumuha si mommy kaya natahimik ako. "I'm sorry for everything but you and Rajan is so wrong." Salita niya. Tumunganga ako sa kanya. Wala akong maintindihan kase naguguluhan ako. Bakit kami naging mali ni Raj?
"Alam ko ang pagkakamali ko at alam ko nang hindi ko na maibabalik ang panahon. I treated you bad at pinabayaan kita. Pero maniwala ka man sa akin o hindi. Mayroon mga araw na inaalala kita." She said. Still crying. Kumuyom ang kamao ko. Kung may mga araw na inaala niya ako bakit hindi niya ako hinanap o hindi siya gumawa ng paraan para makausap o kamustahin ako?
Anim na taon ang lumipas. She have the means to do that. Hindi ako naniniwala sa kanya.
"Here I am. Nahanap kita. Nahanap kita na nasa maling situation na naman." She said. She sobbed continously kaya hindi ko siya matanong ng maayos.
"Ano ba sinasabi mo?" Tanong ko sa kanya. Instead of having some mercy for her ay mas lalo lang ako naiirita sa kanya.
"Bakit mo sinasabi na hindi kami pwede ni Raj? What's wrong?" Tanong ko ulit.
Pinunasan niya ang luha at pinakalma ang sarili. She looked at me with pity.
"Incest." Sagot niya. Kumunot ang noo ko. Imbes na maintindihan ko siya ay lalo lang akong naguluhan sa kanya.
"Rajan's father was my first love." Salita niya. Nalaglag ang panga ko at nawalan ng salita. How could it be? At paano kami naging incest? Nevertheless, my mom still continued her story.
"Years before his father died ay nagkita ulit kami. Nagkaron kami ng sekretong relasyon Gotica." Paliwanag niya.
"So?" Tanong ko. Kase walang naitutulong sa aking ang kwento niya. "Senator Gatchalian was your father's closest friend. Nabuntis niya ako at pinalabas namin na anak namin ni senator Gatchalian ang bata. That's why senator Gatchalian was aloof and cold to you." Salita niya na titig na titig sa akin.
Para akong binuhan ng malamig na tubig. For a moment. Parang tumigil mag function ang utak ko at literal na gumuho ang mundo ko. So that.. means.. anak ako ng daddy ni Rajan? Ibig sabihin ay magkapatid kami ni Rajan?? Napatakip ako sa bibig ko. "What the hell?" Sagot ko kay mama.
She continued to cry and said sorry to me. "You were lying." Sigaw ko. Umiling ng umiling si mama sa akin.
"I wish I am Gotica. But that's the truth. You are a legit daughter of former King Raja Esquivel." Salita ni mommy. Paulit ulit akong umiling sa kanya. I even pinched my face na baka nanaginip lang ako.
"You two are incest. The worst part of it is nag ka-anak pa kayo ni Raj. Kapatid mo siya Gotica." Salita ulit ni mama. Paulit ulit akong umiling sa kanya. Ayokong maniwala. Ayoko siyang paniwalaan.
Mabilis akong tumakbo palabas ng hotel. I was crying the whole time at wala akong pakialam kung madaming tao ang nanonood sa akin.
Nanginginig akong napa-upo sa gutter ng hotel habang umiiyak. Bakit ganito maglaro ang tadhana? Bakit ito nangyayari sa akin?
Halos naubos ko ang luha ko kakaiyak at hinang hina ako. Sa oras na ito, literal na gumuho ang mundo ko.
"Gotica," napa-angat ako ng tingin. Nakita ko si Raj na nagulat ng makita ako. Worried is all over his face.
Walang sabi ay tumakbo ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. I cried again on his chest. Hindi siya nagsalita. Hinimas niya lang ang buhok ko at hinayaan akong umiyak sa dibdib niya.
Ilang minuto kami sa ganoon posisyon. Iyak lang ako ng iyak at siya naman ay tahimik lang. Hinayaan niya ako and comfort me by kissing my head and slowly brushing my hair through his fingers. Lalo lang ako naiyak sa ginawa niya.
Tumigil ako sa pag iyak ng napagod ako. Kinalma ko ang sarili at humiwalay sa kanya. Wala akong ibang ginawa kundi ang titigan siya.
Malalim na bunting hininga ang pinakawalan niya." Are you okay now?" Tanong niya. Wala naman masama sa tanong niya pero pakiramdam ko ay mas lalo lang ako nabasag ng magsalita siya. Nagulat si Raj sa sunod sunod na pag iling ko.
Hinawakan ko ang pisngi niya."Ano problema?" Tanong niya. Walang halong kahit ano. Seryoso at nag aalala.
"Hindi tayo pwede Raj." Salita ko. Salita ko na literal na bumasag sa akin ng paulit ulit. Nakita ko kung paano natigilan si Raj at nag iwas ng tingin.
"Did you know?" Tanong ko. Iba kase ang reaksyon na inaasahan ko sa kanya. I never expect his reaksyon now.
Hindi pa din siya makatingin sa akin. Umigting lang ang panga niya ng paulit ulit. Iba ang pakiramdam ko ngaun. At sa totoo lang mas mawawasak ako kapag alam niya.
"Did you know Raj?!" Tanong ko ulit. Ngaun, medyo tumaas ang tono ang boses ko dahil sa sakit, takot at galit.
"I don't understand you!" He shouted also. Ngumisi ako sa kanya at umiling habang umiiyak.
"Did you know that we are siblings? Na daddy ko ang daddy mo?" Sigaw ko.
Gulat na gulat ang mga mata niya. Hindi man siya sumagot ay alam ko na.
"You betrayed me! Niloko mo ako. Nandidiri ako sa atin. How could you stomach having sex with your sister?" Sigaw ko. Wala na akong pakialam kung may makarinig sa amin dalawa.
"Watch your word, Icai." His voice is authoritive. I'm sorry Raj. Hindi yan tatalab sa akin ngaun. I want you to tell the truth to me. Umiling ako sa kanya ng paulit ulit habang umiiyak. Hinampas ko pa ng paulit ulit ang dibdib niya pero hindi sia natinag.
"Alam mo?" Ulit kong tanong sa kanya. Pumikit ng mariin si Raj at nagpakawala ng mahinang mura.
"Yes.. but--" hindi ko na siya pinatapos ng sampalin ko siya ng malakas.
"You are disgusting! How could you this to me? Sana hindi mo nalang ulit pinasok ang buhay ko!" Sigaw ko.
"Gotica..." ramdam ko ang takot at pag disgusto niya sa sinasabi ko. "Please listen to me."
Umiling ako ng umiling. I don't want to hear anything from him or them! Nagkapatid kami and worst is he knows everything!
" Leave me alone. Get lost to our lives. Don't you ever go near my son, Raj! " sigaw ko sa kanya tsaka ako tumakbo palayo sa kanya.
Akala ko ayos na ang lahat. Bakit ganito?