Nagpagulong-gulong ako sa higaan ko tumigil ako tapos nagtakip ako ng unan tapos gumulong ulit.Ilang salita lang ang sinabi niya pero di na ako pinatulog. Inumaga ako sa kakaisip sa nangyari kahapon.
Dahil hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin na nakayakap ako sa abs niya. Napailing naman ako sa pinagi-isip ko.
Umalis na ako sa higaan ko at nagbihis na pagkatapos ko magbihis ay lumabas na ako saktong paglabas ko ay nakita ko si Ven na papalabas ng kwarto niya.
"Uy Ven ngayon lang kita nakita" Pero para siyang walang naririnig dahil di niya ako pinansin. Lumapit ako sa kanya tapos kinaway ko ang kamay ko. Napatangin naman siya saakin tapos napa-buntong hininga.
"Andyan ka pala" Napailing naman ako parang wala sa sarili ang isang ito ah.
"Are you okay?"
"Ha? Ah Oo naman!" Hindi ako naniwala sa sinabi niya halata sa mga mata niya na namumugto. Hinila ko siya palabas ng kanyang kwarto.
"Uy yung kwarto ko di ko nalock." Napatigil naman kami sa paglalakad binitawan ko ang kamay niya.
"Wala naman siguro kukuha ng gamit mo. We will just eat." Pumasok kami sa isang restaurant Umupo kami doon sa pinakadulo na table para wala masiyadong makakita. May waiter na lumapit saamin tinuro ko lang yung mga pagkain na sa tingin ko ay masarap.
"What's your order Ven?" Umiling naman siya.
"Share na lang tayo ang dami mo na kayang inorder." Inulit ng waiter ang mga order ko ang dami ko na ngang order.
"That's all Ma'am?" I nodded.
"Ok ma'am I'll be right back." Pag-alis ng waiter ay agad kong binalingan ng tingin si Ven.
"So what happen?" Tiningnan niya lang ako sa mga mata natitigan kami kaagad din niyang iniwas ang mata nito.
"Raine, O-okay lang talaga ako." Ngumiti siya ng malaki pero hindi niya ako maloloko siguro kung ibang tao maniniwala sa kanya pero ako hindi kilala ko na siya at wala siyang maitatago saakin.
"I know you're not please tell me." Nag-aalalang saad ko sa kanya. Hindi siya nagsalita nakatingin lang siya sa malayo at malalim ang iniisip.
Napabuntong hininga naman ako wala akong magagawa kung ayaw niyang sabihin privacy niya yun.
"Fine tell me when you're ready." Tumayo siya tapos lumapit saakin yinakap niya ako ng mahigpit kaya yinakap ko rin siya ng mahigpit.
"It's okay." Hinagod hagod ko ang likod niya. Napaka-sensitive na tao ni Ven kaunting bagay na nagawa mo sa kanya at nakakasakit sa damdamin niya ay damdamin niya ito.
Bumitaw siya sa pagkakayakap at bumalik sa upuan niya. natahimik kami parehas walang nagsasalita.
saamin. Sa kalagitnaan ng katahimikan ay may naririnig kaming nagsasalita sa likod namin.
“I love you.” Narinig kong saad nang kausap nang nasa likod namin.
“I love you too ehehehe” Saad noong babae na hindi mo maintindihan kung kinikilig ba o naiihi.
“Ano nga ulit tayo?” Tanong noong kausap niya sa phone.
“Ah ano ah ano nga ba? Ewan? Ano ba tayo?” Natawa naman ako sa sinabi ng babae nagpapalitan sila ng I Love you pero wala silang label seryoso ba yun?
“Label muna, bago I love you too.” Biglang naiusal ko.
“Ay paepal si ate gurl chismosa.” Reklamo noong babae hindi ako sadyang nakaloud speaker lang phone niya at malakas pa usapan nila kaya naririnig ko.
“Ayan tuloy di na sinasagot kainis!”
Napangisi naman ako
“Wala akong kasalanan dyan” May halong pang-aasar na usal ko.
“Paepal ka kasi ate gurl” Humarap siya saakin.
“OMG! Shems totoo ba itong nakikita ko?” Kinurot at sinampal niya ang sarili napakunot naman ang noo ko anyare sa isang Ito?
“Owshii totoo nga si Lorraine Ska—” Di niya na natapos ang sasabihin niya dahil kaagad akong tumayo at tinakpan ang bibig niya. Buti na lang mabilis akong kumilos kung hindi dinumog na ako ng taong dito. May mga Ilang tumingin pero inalis din nila agad.
“Ajujujajahuhu” Sabi nito pero di ko maintindihan.
“Alisin mo na takip niyan sa bibig baka di na yan nakakahinga.” Natatawang usal ni Ven inalis ko ang kamay ko sa bibig niya.
“Whoa akala ko mamatay na ako.” Oa na Sabi nito nag inhale exhale muna siya.
“Pero teka lang ikaw ba talaga yan? O lutang lang ako?” Lumapit siya saakin tapos tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa. Pati mukha ko hinawakan niya. Lumayo naman ako sa kanya.
“Are you crazy?” Kunot noong tanong ko sa kanya pero parang wala siyang narinig nakatingin lang siya saakin. Kitang-kita sa mata niya ang paghanga.
“Ikaw nga yan lods. Pwede pa pic. Ate papic nga kami.” Inabot niya ng phone kayo Ven tapos tumabi saakin ngumiti siya ng pagkalawak lawak. Wala akong nagawa kundi ang ngumiti ng ngiti.
Nag ok sign si Ven kaagad siyang nilapitan si Ven napasimangot naman siya pagkakita ng pic.
“Ay ano ba yan hindi nakasmile. Ulit” Lumapit ako tapos tiningnan yung picture nakangiti naman ako anong sinasabi niya?
“I'm smiling” Saad ko pa pero inilingan niya ako.
“Fake smile naman Eh. Yung totoo dapat.” Nakasimangot na asik nito natawa naman ako di ko alam kung paano niya nasabi na fake yung smile ko.
“Yan dapat ganyan tara dali picture tayo.” Tumabi ulit siya saakin tapos ngumiti nang malawak ngumiti din ako this time genuine smile. Nag-ok na si Ven excited na lumapit yung babae.
“Ganyan mare.ang ganda mo talaga lalo na pala sa personal.” Manghang saad nito nahihiyang ngumiti ako sa kanya.
“Thanks. Anyways Your voice is familiar.” I said her voice is familiar to me I think I heard it somewhere.
“Ha?Siyempre narinig mo ako kanina.” Naguguluhang tanong nito.
“No, I think I heard your voice somewhere.” Inisip ko kung saan ko nga ba narinig yung boses niya.
“Ahh hayaan mo na yun kasi madaldal daw ako kaya kung saan-saan nakakarating ang boses ko.” Pilit ko pa ring inaaalala kung saan ko saan ko narinig yung boses niya nang biglang may eksenang pumasok sa isip ko.
“Asus ang daming arte! Ako nga Penille na name hindi pa rin pinipili hindi lang ikaw ang may problema sa mundo!!”
“I knew it!” Nagulat naman silang dalawa sa biglaan kong pagsigaw.
“You're that girl who shouted 'Asus ang daming arte! Ako nga Penille na name hindi pa rin pinipili hindi lang ikaw ang may problema sa mundo!!'” Natawa naman siya sa sinabi ko. Napansin kong hindi siya umuupo.
“By the way have a seat.” Kaagad naman siyang Umupo.
“Hay salamat akala ko habang buhay na akong tatayo dito.” Parehas kaming natawa ni Ven madaldal nga siya.
“Ahh yun na meron kasing babae na nage-emote noon kaya napasigaw ako nang ganun. Don't tell me.” Nanlaki ang mga mata niya nang marealize na ako ang tinutukoy niya. Iilan lang kasi ang mga tao noong time na yun. Napatango naman ako.
“Awit sorry mare.” Nagbaba siya ng tingin napahalakhak naman ako.
“Don't worry about it.” Nginitan ko siya.
“Parang hindi naman totoo yung sinasabi mo may Ka I love youhan ka nga eh.” Panunukso ni Ven.
“Wala yun kalandian ko lang yun sa facebook pustahan mawawala din yun.” Natatawa na Saad nito pero halatang pilit lang.
“Bakit naman?” Usisa ni Ven.
“Mahal pa daw ex niya Eh.” Mapait na sabi nito.
“What is going on between the two of you?” Natahimik siya parang lumampas ata ako sa boundary sa pagtatanong.
“Sorry.” Napayuko naman ako
“Di ko alam. Pampalipas oras siguro.” Hindi ko makapaniwala sa sinabi niya inaalis iba talaga ang takbo ng mundo ngayon.
“You mean you're just being sweet to each other and nothing is really going on between the two of you?” Naguguluhang tanong ko sa kanya.
“Tama na kakaenglish na nose bleeding na ako hahahaha! Alam mo naman na ang hina hina ko sa math Eh.” loading yung sinabi niya hindi ko gets.
“English is math kasi hahahaha” Lalong nahilo ako sa sinabi niya ang gulong kausap ng isang 'to.
“You're insane.” Napailing na lang ako. Ano ba ibig sabihin niya English is Math Pagkakaalam ko wala naman ganun.
“Tama na sa kakaisip Baka mabaliw ka wahahaha.” Tumawa siya ng malakas kaya napalingon ang iba saamin.
“Tss” I rolled my eyes.
“Mabalik tayo sa tanong mo parang ganun na nga.” Napatango tango naman ako. Mga Ilang minuto kami natahimik pero agad ding nabasag ang katahimikan nang magsalita ulit siya.
“Internet love sucks.” Napangiwi pa siya noong sinabi niya yun.
Yan ngayon ang usong-uso lalong lalo na sa mga kabataan. Maraming sumusubok pero walang nangyayari mayroon namang ilang naging masaya pero bihira. Dahil sa technology ngayon ang daming nabubuong kung ano-anong pakulo.
“Wag kang maniwala sabihin Internet love na yan, kung sa personal nga si Laine magustuhan paano pa kaya sayo Internet diba?” Pangaral ko sa kanya napasimangot at napangiwi naman siya.
“Awts peyn, kanina ka pa Trash-talk ba 'to?” She said with sarcasm tone.
“No,Just saying the truth.”
“Sabagay, ako nga Penille na name pero di pa rin pinipili.” Natahimik kaming lahat ang daming alam ng isang 'to. Napaling na lang dahil wala akong masabi sa kanya. Wala naman kasi akong maipapayo.
“Drama mo!” Umastang babatuhin ng tissue ni Ven yung babae. Napatingin naman ito sa kanya nanlaki ang mata nito.
“Ikaw pala yan gurl?” Gulat na tanong nito kaya Ven.
“Ay hindi kanina pa kaya ako dito gurl” Natawa naman yung babae.
“Peace lutang lang ako kaya di kita napansin.” Nagpeace sign papers siya napailing na lang si Ven.
“Atsaka kung hindi naman kita kilala hindi ka makakalapit kay Raine.” Kumunot naman ang noo noong babae. Ang hirap kasi ipronounce name niya.
“Bakit naman?” Mataray na anito.
“Siyempre sikat siya. You know the fans are wild.”
“Sanaol sikat. May pinsan ka palang sikat di mo man lang sinasabi.” Nagtawanan kami ang kulit at Ang daldal talaga ng isang 'to.
Dumating naman ang mga pagkain Isa-isa nilang linapag ang mga pagkain buti na lang marami-rami Ang inorder ko.
“Hay Salamat dumating din ang pagkain kanina pa ako gutom.”
“Di ka kasali dyan order ka ng sayo.” Biro ni Ven natigilan naman Ito sa pagkuha sana ng pagkain. Tumayo siya tapos ngumiti siya ng pilit.
“Ah sige alis na lang pala ako.” Natawa na naman kami ni Ven. Kinapit niya Ito sa braso.
“Hoy Ito naman di mabiro.” Hinila niya ito paupo nakasimangot pa rin Ito.
“Ang pangit niyong kabonding.” Tinawanan lang namin siya.
“By the way how to pronounce your name?” Napatingin siya saakin.
“Pe-nyel”
“Oh I see.”
“Dapat kasi P. E. N. I. E. L Ang spelling hindi Penille. Tuloy tawag noong iba saakin Penil o kaya Penile.” Pagrereklamo nito sa Maling spelling ng pangalan niya.
“Epal yung nurse wala daw spelling sa English yung Peniel kaya ginawang Penille.Tss. Marunong pa sila sa nagpapangalan sana sila na nagpangalan.” Natatawa na lang talaga ako sa kakulitan ng isang 'to. Nailapag ng lahat ng pagkain. Nang akmang kukuha si Penille ng pagkain pero napatigil ng tinapik Ito ni Ven.
“Let's pray first.” Pagkatapos manalangin ni Ven ay nagsimula na kaming kumain. Noong unang ay tahimik lang kaming kumakain pero kapag kasama mo itong si penille ay impossibleng tumahimik ang paligid.
“Ang pangit niyo talagang kabonding. Ganyan na talaga kapag mayaman? Tahimik pag kumakain. Boring palang maging mayaman kung ganun.” Napailing na lang ako. Nasanay kasi ako natahimik kaming kumakain dadalawa lang naman kasi kami ni mommy.
“Nasanay kasi si Raine na tahimik kumain kasi dalawa lang ni tita Laine. Ako naman ay walang masabi.” Napatango tango naman siya nagpatuloy ulit siya sa pagkain at ganun din kami. Wala ng nagtangkang magsalita saamin.
Natapos na akong kumain napatingin naman ako sa oras. Halos manlaki ang mata ko kung anong Oras na. Tumayo naman ako napatingin naman yung dalawa saakin.
“I gotta go guys.”
“Bat ang bilis naman? di ka pa nga ata nakakain.”
“I have an interview.” Kanina pa siguro nila ako hinhintay nawala Kasi sa isip ko.
“Susunod naman lang ako uubosin lang namin itong inorder mo sayang naman. Promise 20 minutes andoon na ako.” Natawa naman ako sa sinabi ni Ven tininganan ko siya ng Hindi kapani-paniwalang tingin.
I bid my good bye and walked away from them. May bumusinang motor pagkalabas ko. Kaagad akong sumakay doon.Pagdating namin ay andoon na silang lahat saakin bangka.
Pagkababa ko ay agad akong inalalayan ni Arthur paakyat.
“I'm sorry guys, I ate breakfast.” Tumango lang si Karen.
“Wala na ba tayong hinhintay?” Tanong ni Arthur.
“Let's wait for Ven.”
“Oh sasama pala si bunso.” Napakunot ang noo ko sa tinawag niya Kay Ven.
“Bunso?” Takhang tanong ko.
“Yes why?”
“I taught Sabrina is the youngest among us?”
“Yes. But I prefer to call her like that.” Inismidan ko lang siya. Inilibot ko ang paningin para tingnan kung sino ang mga kasama. Kasama ang ilang mga staff mamasyal siguro sila.
Na disappoint ako nang makita na hindi kasama si Sungit. Nakipagbangayan pa siya kahapon na sasama siya pero hindi naman pala siya makakasama sana hindi na lang siya nagsabi.
Gusto ko sana tanungin si Arthur kung nasaan si Sungit pero alam kong Aasarin lang ako noon kaya wag na lang.
“Nandito na pala si” Kaagad akong napatingin noong sinabi ni Arthur pero agad ding akong nadisappoint nang makita na si Ven ang dumating.
“Bunso.” Ibinalik ko na lang ang paningin ko sa dagat pagkasakay ni Ven ay tumabi ito saakin.
“Uy ayos ka lang?” Siniko niya ako napatingin siya saakin.
“Of course.” Tiningnan niya ako na parang sinusuri. Sinimulan ng paandarin ang makina ng bangka.
Napailing na lang ako at pinilit na Inalis sa isip ko si Sungit.
Pero hindi talaga nawala sa isip ko nakakainis paasa siyang masiyado. Sarap niynang ihagis sa gitna ng dagat. Kapag nakita ko talaga yun dadalhin ko siya sa dagat at ihahagis ko siya sa gitna.
“Sorry,I'm late.” Narinig kong sabi nang isang pamilyar na boses. Kaagad na bumilis ang tibok ng puso ko sa hindi maipaliwanag na dahilan. Napalingon naman ako.
“You finally came men someone is waiting for you.” Napatingin sila sa may banda ko. Kaagad akong nag-iwas ng tingin nang magtama ang mga mata namin.
“I'm so sorry if I made you wait.” Binalik ko ang tingin sa kanya Nakita kong seryosong seryoso siyang nakatingin saakin. Umiling lang ako ng umiling.
“W-wala yun.” Nag-iwas ako ng tingin. Gusto kong sabunutan ang sarili ko dahil nauutal ako ng sabihin yun.
“Again, I'm sorry.” Lumapit siya saakin Lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Iniharap niya ang mukha ko sa kanya may hawak siyang isang pirasong bulaklak.
Itinabi niya ang mga takas na buhok na nakaharang sa mukha ko. Dahan-dahan niyang inilagay sa kaliwang tainga ko ang bulaklak na hawak niya.
Tininganan niya ang mukha ko pagkalagay niya ng bulaklak kaagad naman akong nahiya dahil baka may dumi pa saaking mukha. Samantalang siya ay nakapakalinis ng mukha.
“It suits you.” Naramdaman kong nagmula ang pisngi ko sa papuring sinabi niya.