REBECCA'S POV
Nakabalik na kami ni Messiah sa Maynila kasunod nun sina Steven at Kuya Rodney na hawak na ng mga pulis. Hindi ako makapaniwalang magagawa akong dukutin ng sarili kong kapatid dahil lang sa matinding obsesyon niya sa akin.
Oo, umamin si Kuya Rodney na mahal niya raw ako nang higit pa sa isang nakababatang kapatid. Our Mom passed out after he said that while Dad punch him on his face.
Hindi makapaniwala sina Mom at Dad sa ginagawa ni Kuya Rodney. Ngayon ay nakakulong ito at hindi ko pa alam ang mga hakbang na gagawin nina Mom at Dad dahil sa ginawa sa akin ni Kuya.
Alam kong masakit para sa kanila ang nangyari dahil sarili ko mismong kapatod ang naglagay sa akin sa panganib. I also know deep inside in their heart na ayaw nilang makulong si Kuya Rodney but they still did dahil hindi tama ang ginawa nito sa akin.
And for Messiah and I, we're now in a relationship. Marami na siyang nagawang kabutihan sa akin at ilang beses na rin niya akong iniligtas sa kapahamakan kaya sinagot ko na siya. Bakit ko pa papatagalin iyon gayong alam ko na simula palang nung una ay mahal ko na siya?
Kailangan ko namang pagbigyan ang puso ko. Kailangan ko sundin ang tibok nito. Ilang beses na akong nagparaya at nagbigay ng chance sa mga lalakeng alam kong minamahal ako na akala ko'y matututunan ko rin mahalin pero hindi pala.
Messiah is here, he already admitted that he loves me, too so our feelings are now mutual.
From: Babyloves
I'll pick you up later.
Hindi ko maitago ang kilig ko nang makareceive ako ng text mula kay Messiah. 1 week na rin ang nakakalipas simula nung dukutin ako ni Kuya Rodney at ngayon ay nakapasok na ulit ako sa school at hinihintay ang professor na papasok sa huling subject namin.
Babyloves na ang tawagan namin ni Messiah since naaasiwa ako sa baby na palagi niyang tawag sa akin dahil tawagan namin iyon ni Aiden nung kami pa. Speaking of him, nakakapasok na rin pala siya sa school at napansin ko noong unang linggo simula nang makita ko siya ay nakabenda ang kaliwang braso niya. Ano kayang nangyari sa kanya matapos naming mag-usap sa ospital?
I should thank too dahil hindi na niya inulit ang tangka niyang pagpapakamatay at mukhang ayos naman na siya. I can see that he's already avoiding me pero maganda na rin iyon para hindi na kami magkasakitan pa.
To: Babyloves
Opo. I will wait you :)
Ilang segundo lang ay kaagad naman siyang nagreply.
From: Babyloves
I love you
Kung pwede lang sumigaw ay ginawa ko na dahil sa matinding kilig na nararamdaman ko ngayon.
Nananaginip lang ba talaga akong boyfriend ko na ang isang suplado at tahimik na si Messiah Avenido na dati ay binabaliwala at pinagtataguan lang ako?
Hindi na ako nakapagreply pa sa kanya dahil dumating na ang huling prof namin at nagsimula na itong magdiscuss ng lesson namin.
Nang matapos ang mahigit isang oras sa wakas ay dismissal na. Kaagad ko nang itinago ang mga libro, notebook at ballpen sa shoulder bag ko at tumayo na para makalabas ng classroom.
Nakita ko naman na nakasandal si Earl sa pader ng classroom at mukhang kanina pa niya ako hinihintay.
Binabati at nginingitian pa siya ng mga estudyanteng napapadaan sa harapan niya. Earl is really famous in our school dahil member ito sa banda nila Isaac at gwapo pa kaya napakaswerte ni Sheila sa kanya.
"Earl!" Tawag ko dahilan para mapatingin siya sa akin at lumapit pagkatapos.
"Rebecca, buti at nakalabas ka na." Sabi niya.
"Nasaan pala si Sheila?" Tanong ko.
"Nauna na siyang umuwi dahil wala daw magbabantay sa pamangkin niya. May gusto palang kumausap sa'yo, halika na." Sabi niya at kaagad niyang hinila ang braso ko hanggang sa makarating kami sa likod ng school.
"Ano bang ginagawa natin dito-"
"Rebecca,"
Napalingon ako sa lalakeng nagsalita at nagulat ako nang makita ko si Demi na naglalakad papalapit sa akin.
Nakasuot ito ng itim na t-shirt at jeans habang magulo naman ang kanyang buhok. Napansin ko rin ang iilang mga sugat niya sa braso pero hindi pa rin iyon nakabawas sa kagwapuhan niya.
Nang nasa harapan ko na siya ay titig na titig ito sa akin na para bang hindi siya makapaniwalang nakikita niya ako.
"Demi?"
Bigla naman niyang hinawakan ang dalawang kamay ko.
"Rebecca, makinig ka sa lahat ng sasabihin ko. Delikado ang kuya mo-"
"He's already in jail. He kidnapped me." Pagputol ko sa sasabihin niya na ikinahinto nito.
"A-Alam mo na ba ang iba pa niyang ginawa?" Sabi pa niya.
"What do you mean?" Tanong ko.
He sighed. "Patay na sila Kris at Colt."
Halos hindi ako makapaniwala sa sinabi ni Demi. Ilang buwan rin siyang nawala kasama sila Kris at Colt at pinaghahanap na rin siya ng mga tauhan ng Dad niya.
Now that he's infront of me at sinasabi niyang patay na sina Kris at Colt ay mas lalo pa akong kinabahan at natakot doon.
I suddenly look at Earl na nasa tabi ko at mukhang alam na rin niya ang tinutukoy ni Demi.
"B-Bakit sila namatay?" Tanong ko at hindi maiwasang hindi mautal.
Hinawi ni Demi ang kanyang buhok bago siya nagsalita. "Someone wants to kill us. You can see that I'm fully covered by bruises. Nakaligtas ako sa kamatayan, Rebecca samantalang sina Kris at Colt ay hindi." Malungkot niyang sabi.
Napatakip na ako ng bibig dahil sa sinabi niya. That's the reason why they are missing, may gusto pala talagang pumatay sa kanila at si Demi lang ang nakaligtas.
"I-Is it because of me?" Mahina kong pagkakasabi.
Tumango si Demi. "Yes, Rebecca. That person can't accept that you forgive us sa ginawa namin sa'yo noon nina Kris at Colt. He's so madly crazy in love with you at nasa paligid mo lang siya."
Tuluyan na akong nanghina sa sinabi ni Demi at matutumba na sana nang kaagad naman akong naalalayan ni Earl.
"W-Who is it?" Nanginginig kong tanong.
Demi look at me straight to my eyes.
"It's Rodney. Your brother."
Hindi ko na napigilan pa ang luhang kusa nalang dumaloy mula sa mga mata ko. Hindi ako makapaniwala na dahil sa akin ay may mga buhay na nawala at kagagawan pa ng isang taong pinagkakatiwalaan ko at sabay kong nakasama simula pagkabata palang.
"He can capable to do that, Rebecca. Rodney is our ex-fraternity member 5 years ago. He can kill innocent people while me, Kris and Colt can't do that kaya kaagad kaming umalis sa grupo na 'yon. Your brother was an ex-leader of our gang." Demi said.
Hindi na ako halos makahinga dahil sa mga inamin sa akin ni Demi. Hindi ko alam na naging member pala si Kuya Rodney ng isang gang at leader pa siya doon. I know that Mom and Dad didn't knew that also. Kaya pala may iba kay Kuya Rodney.
"Mabuti at nasa kulungan na siya madagdagan pa ng murder ang kaso niya dahil sa pagpatay niya sa mga kaibigan ko." Napatiim-bagang si Demi at napabuntong-hininga ulit ito.
"K-kailangan pagbayaran ni kuya ang mga kasalanan niya." Mapait akong ngumiti at pinunasan ang mga luha ko.
Hinawakan naman ni Demi ang braso ko. "I'm sorry for what we did to you, Rebecca. Sobra na akong nagsisisi doon."
Ramdam ko sa tono ng boses ni Demi ang pagsisisi at panghihinayang. Ngumiti naman ako sa kanya.
"Wala na sa akin 'yon, Demi. Kalimutan nalang natin ang lahat." Sabi ko.
Napangiti naman siya doon at inabot ang isang kamay niya.
"Friends?"
Tumango ako at akmang tatanggapin ko na sana ito nang may humila sa kamay ko at nagulat ako nang si Messiah iyon.
"B-babyloves?" Gulat kong sabi.
Hinalikan niya muna ako ng mabilis sa labi bago niya binalingan si Demi na mukhang nagulat dahil sa biglaang paghalik sa akin ni Messiah. Si Earl naman ay napailing nalang at kaagad nang naglakad papaalis.
"Now that she knows everything, I will take my girlfriend now." Sabi pa ni Messiah habang nakatingin lang ng seryoso kay Demi.
"You knew it?" Tanong ni Demi.
Hindi siya sinagot ni Messiah dahil bigla nalang ako nitong hinila hanggang sa makaalis na kami sa likod ng school. Dire-diretso lang ang lakad namin hanggang sa makarating kami sa parking lot ng school at doon ay pinapasok niya ako sa loob sumunod naman ay siya.
Hindi naman kami nag-iimikan sa loob ng kotse. Hanggang ngayon ay gulat at hindi pa rin ako makapaniwala sa mga sinabi sa akin ni Demi.
"You already know that your brother is dangerous." Biglang pag-imik ni Messiah.
Narinig niya pala ang mga sinabi sa akin ni Demi kanina.
"That's why I want to save you from him. Hindi basta-basta si Rodney. He can kill the people na malalapit at pagtatangkaan ka ng masama." Messiah sighed at inumpisahan na nitong paandarin ang kotse niya.
"Hindi ako makapaniwala na magagawang makapatay ni kuya nang dahil lang sa akin…" Nanghihina kong sabi at napasandal nalang ang ulo ko sa bintana ng kotse.
"If people are in love, they can do perilous things to protect the people they love."
Umiling ako sa sinabi ni Messiah. "Killing is not good, Messiah. Hindi pupwedeng ilagay natin sa mga kamay natin ang batas. They are still people who can make mistakes, they can change."
"Then what? After they forgiven ay gagawin lang ulit nila 'yon. Some people deserves to die because they are jerk and assholes." Mariin niyang sabi.
Napaikot nalang ang mga mata ko sa sinabi ni Messiah. Ibang klase talaga siya mag-isip. Para bang okay lang rin sa kanya na nakapatay ang kapatid ko nang dahil sa akin.
Nang makarating na kami sa tapat ng bahay at makababa na kami sa loob ng kotse ni Messiah ay napansin ko ang isang hindi pamilyar na kotse na nakapark sa gilid ng bahay namin.
Natuon lang ang atensyon ko kay Messiah nang hinawakan niya ang baba ko at hinalikan ako. I kissed him back.
"I will call you later. Babalik pa ako sa kompanya. I have one meeting to finished." Sabi niya nang matapos niya akong halikan.
Tumango naman ako doon. "Mag-iingat ka."
He nodded at pagkatapos nun ay pumasok na ulit siya sa loob ng kotse niya at pinaandar na ito hanggang sa makaalis na siya.
Pumasok naman ako sa loob ng bahay at naabutan ko sa living room sina Mom at Dad na nag-uusap kasama ang isang matandang lalake at si Steven.
What is he doing here?
"What are your plans for Rodney, kumpare?" Tanong nung matandang lalake kay Dad.
"Of course, he's still our son at ayaw pa rin namin siyang tuluyang mabulok sa kulungan kaya ilalayo nalang namin siya kay Rebecca at ipapadala sa branch ng business namin sa Australia. Doon na siya magtatrabaho." Malungkot na sabi ni Dad.
Nakaramdam ako ng awa para kina Mom at Dad. Hindi nila alam na nakapatay na rin si kuya at kailangan niyang pagbayaran iyon sa kulungan.
Tumango nalang doon ang matandang lalake at hindi na nagsalita pa.
Nang mapansin na nila ang presensya ko ay kaagad lumapit sa akin si Mom at hinila ako paupo sa pwesto nila ni Dad.
Si Steven naman ay hindi makatingin ng diretso sa akin at hindi ko alam kung bakit.
"Timoteo, this is my daughter, Rebecca. Siya 'yung iniligtas ng anak mo at ng anak ni Josiah mula kay Rodney." Nakangiting pakilala sa akin ni Mom sa matandang lalake na kahawig nga ni Steven so it's probably his Dad.
"It's nice to meet you, hija. I'm Steven's Dad, Timoteo Almarez." Nakangiti nitong pagpapakilala sa akin.
Tumango naman ako doon.
"Single na 'tong anak ko since hiwalay na sila nung boyfriend niya kumpare." Sabi naman ni Dad na ikinalaki ng mga mata ko.
Alam nilang hiwalay na kami ni Aiden pero hindi rin pala nila alam na kami na ni Messiah kaya ang akala nila ay single pa rin ako.
Tumango-tango si Mr. Timoteo at binalingan nito si Steven na tahimik lang na umiinom ng juice.
"What do you think kung ipakasal na natin sila kaagad pagkatapos grumaduate ng anak mo, kumpare? Single naman 'tong si Steven at bagay na bagay silang dalawa ni Rebecca." Malawak ang ngiti ni Mr. Timoteo na mukhang nagustuhan pa ng mga magulang ko ang suggestion niya.
"That's a good idea. I know that Steven is a good husband someday. Napakasipag magtrabaho niyang batang 'yan and he's successful at his very young age, too kaya alam kong maaalagaan niya ng mabuti si Rebecca kapag naging mag-asawa na sila." Nakangiting sabi ni Mom.
No! Hindi ako papayag sa binabalak nila. May boyfriend ako at si Messiah iyon kaya hindi pwedeng ipakasal nila ako sa lalakeng hindi ko mahal at kay Steven pa na kaibigan ni Messiah.
"Mom, may boy-"
"Can I talk Rebecca?"
Napahinto silang lahat dahil sa biglang pagsasalita ni Steven. Tumingin at tumango sa akin sina Mom at Dad para kausapin ko ito. Napabuntong-hininga nalang ako at tumayo na mula sa pagkakaupo ko.
Sinundan ako ni Steven hanggang sa makarating na kami sa garden area ng bahay.
Doon ko na siya hinarap.
"Steven, ano bang sinasabi ng Dad mo? Bakit gusto nilang pakasalan kita? Alam mo namang boyfriend ko na si Messiah, 'di ba? Kaya hindi tayo pwedeng magpakasal." Sabi ko at pumikit ng mariin saka nagmulat ulit.
"Sila naman ang nagplano nun, hindi ako." Nagpamulsa siya at umupo sa isang wooden bench na nakatapat sa coffee table.
"Pwede ka namang kumontra, ah? Gusto mo bang mag-away pa kayo ni Messiah?" Sabi ko naman na naiinis na.
Hindi siya sumagot sa sinabi ko at inabala lang ang sarili nito sa paghawak sa bulaklak na nakalagay sa flower vase na nakapatong sa coffee table namin.
"Steven," Tawag ko sa kanya.
"This flower called Chrysanthemum, right? My Mom really likes to take care of this flower." Nakangiting sabi niya habang pinagmamasdan ang bulaklak sa flower vase namin.
Mauubusan na talaga ako ng pasensya sa lalakeng ito kaya lumapit na ako sa kanya.
"Hindi pwedeng matuloy ang kasal na pinaplano nila para sa atin. I love Messiah at alam ko namang hindi mo ako mahal, Steven. Huwag mo hahayaang matali ka sa babaeng hindi mo naman mahal." Sabi ko.
Tumayo naman siya mula sa pagkakaupo at ngumiti ito sa akin ng tipid. "I can't control their decision, Rebecca. Wala rin akong magagawa kahit kumontra pa ako kay Dad. I know this will happen since close ang parents ko sa parents mo at gusto nilang mapalawak pa ang business nila kapag nagmerge ito at napakasal tayong dalawa. Matagal ka na dapat ipapakilala sa akin ng parents mo pero hindi lang natutuloy." He sighed.
I knew it. It's all about their business.
"I can help you para makapagpaliwanag, Steven. Kasal ang pinag-uusapan dito. Hindi ka magiging masaya kung makakasama mo sa buhay ang babaeng hindi mo naman mahal-"
"I'm sorry." Malungkot niyang sabi hanggang sa lumayo na ito sa akin at naglakad na pabalik sa loob ng bahay.
Tila naestatwa naman ako sa kinatatayuan ko at litong-lito na. Napaiyak nalang ako ng tahimik at tumungo.
---
next chap ▶️