"Oğuz?" Eve girdiğimde annem şaşkınlıkla sordu. Her seferinde nasıl şaşırabiliyordu ona da aklım almıyordu ya neyse.
"Yine mi Ferhat'a bulaştın?"
"Orospu çocuğunda bir güç var, sanırsın bozayı anne." dedim topallayarak. Ayağıma ayağıma vurmuştu şerefsiz.
"Düzgün konuş almayayım seni ayağımın altına. Geç uzan da yaralarına bakalım." Kendimi kanepeye bıraktığımda annem her zamanki gibi yaralarımı kremleyip ayağımı da sarmıştı.
O halimle yarım saat kadar sonra bir de babamın diline düşmüştüm.
"Allah'ım benim oğlum neden bu kadar salak?" dedi beni yaptığına pişman olmuş bir şekilde.
"Bir gün Ferhat'ı dövmüş bir şekilde geleceğim. Siz de görürsünüz."
"Aman bizim Raşit'le aramızı bozacak şeyler yapmayın da ne bok yerseniz yiyin." Raşit Ferhat'ın babasıydı.
"Baba mesela sen Raşit amcayı dövebilir misin?" diye sordum merakla. Cüsseleri hemen hemen eşitti.
"Ferhat'a babam senin babanı mı döver diyeceksin?" diye sordu ablam kafasındaki koca havluyla yanıma otururken.
"Derim belki sana ne?"
Alnıma parmağıyla fiske atıp, "Bu kadar mal olma ya." dedi. O sırada telefonuma mesaj gelmişti.
Ferhat: Babam kızıyo
Bidaha kendini dövdürtme bana
Oğuz: Olmaz
Ferhat: La malmısın nesin
Siktir git
Rahat bırak beni
Oğuz: Seni dövmeden bırakmam
Gurur meselesine döndü olay
Ferhat: Te allam
Elimde sakat kalma bari
Oğuz: Dikkat et de sen sakat kalma
Hele bir iyileşeyim
O zaman görürsün anyayı konyayı
Ferhat: Tm