RAIKO'S POV
"What!!!" Hindi ko napigilan taasan ang boses ang secretary ko dahil sa binalita niya what the f*ck-.-
"Lahat nang investor ay nagpull-out nang shares nila sa kompanya" hindi makapaniwalang usal ko habang nakatayo at hindi malaman kong totoo ba ang sinasabi nang secretary ko ngayon!
"Yes sir we don't know the reason, pero po sabi nila may isang kompanya ang nagrekumenda hanggang doon lang po ang pina-alam nila" what the f*ck kong lahat nang investor ay nagpull-out nang kanilang shares they are possiblity na bumaksak ang kumpanya! Lalong lalo'nat may proyektong gagawin ang kompanya
"Mag-patawag ka nang board meeting wala silang rason para umatras!" Wala sa sariling napahilot ako sa sariling sentido ko
"You may go" walang emosyon kong saad inis ko sinipa ang beer can na nasa sahig, nilibot ko ang buong opisina ko magulo wala sa ayos at wala akong paki-alam nagsuot lang ako nang tamang t-shirt at pantalon dumeretso ako patungo sa board meeting ngunit mangilan-ngilan lamang ang mga naroroon!! Where they are!!
"Mr. Harrison ano ang plano mo? kalahati nang shares ang mawawala sa bagong proyektong gagawin natin baka masasayang lang ang ininvest ko sa kompanya ninyo" bakas ang inis sa boses ni Mr. Sy pinigilan ko ang sariling sagutin siya
"Mr. Sy is right, 50 % ang nag pull-out nang investors, kong hindi to magagawan nang paraan eh baka i-pull out din namin ang ---"
"Don't worry i will fixed it, just give me a time" kalmado kong saad lahat sila ay hindi malaman kong ipagpapatuloy ba nila ang pagiging business partner ship sa aming kompanya, kailangan ko makahanap nang klayente para maisatuparan ang proyekto namin yun lang kasi ang nakikitang paraan upang magpatuloy ang pag-unlad nang kompanya ni dad
"Mr. Harrison kulang ang oras nito dahil kalahating share ang kailangan natin sinong mga negosyanten ang magbibigay nang kalahating porsyento" ani ni Mrs. Kazuski
"Gagawin ko lahat, just give me 5 day's para pakahanap nang bagong investor "wala sa sariling napabuntong hininga ako hindi ko maiintindihan kong bakit biglaan ang pag-pull out nila at wala man lang magandang dahilan kong bakit sila umatras. Nasa tuktok na ang kompanya halos ang ibang negosyante ay nais makipagkaibigan sa kompanya namin pero ngayon anong nangyare bakit lahat nang investors ay nagsi-alisan. Dumeretso ako sa opisina ko wala sa sariling napa-upo ako hayyss...
Rinig ko ang pagbukas nang pinto at bumangad roon si allison nakangiti habang hawak ang kamay nang anak ko. Anak ko ang pinapapunta ko at hindi kasama ang isang to
"Daddy" napagaan kahit papano ang loob ko nang masilayan ko ang maamong mukha nang akin anak
"Hello my princess" naka-ngiting bati ko sa kanya, agad ko siya'ng binuhat at hinalikan sa pisngi. Hindi ko muna aalahanin ang problema ko sa kompanya ko, ang mahalaga ay ang oras ko sa aking anak
KAIDEN'S POV
"What did you say?" Parang nabingi ako sa sinabi niya
"I'm leaving" nakangisi nitong saad hindi ko alam kong ano ang nasa isip niya at nagawa niya pa ako ngisian, sinamaan ko nang tingin ang kanina pa niya katabi!!, Nakaamericana ito nang kasuotan wala akong makita na kahit anong emosyon dahil napakalamig nang presensya nito
"You're not leaving!!" Hindi ko mapigilan singhalan siya, balak niya'ng bumalik sa pilipinas at hindi ko gusto ang plano niya! Nitong mga nakaraan araw ay binaliwala ko lamang ang pag-alis niya hindi ako nag-tanong at naki-alam pero ngayon hindi ako papayag na bumalik siya muli kay raiko, ayoko makita siya'ng umiiyak dahil sa tarantadong lalaking yun kong noon nagpang-gap ako na okay lang ang lahat ngayon hindi ako makakapayag!
"I don't have any reason to stay here" i was stunned what she said, wala akong nagawa kundi tumitig sa mga mata niya'ng blangko! Wala sa sariling napahawak sakanya, masakit man ang lumabas sa bibig niya hinayaan ko lamang ito. Kaya kong iwan ang plano ko pagpapagawa nang restaurant ko, mabantayan at masigurong wala ka nang babalikan
"Kong ganun sasama ako" bakas sa mukha nito ang gulat, hindi ko hahayaan na magkita kayo ni raiko wala kana'ng rason para balikan pa siya hangga't hindi mo nalalaman na buhay ang anak mo, magiging kalmado ako sa bagay na yun. Ilan segundong katahimikan yan nanaman ang walang emosyon niya'ng mga mata
"Sumunod ka nalang" walang emosyon nitong saad akmang tatalikuran niya ko nang pigilan ko to gamit nang pag-hawak sa kamay niya
"Anong rason kong bakit kailangan mo pang bumalik"
"Don't you forgot I am the Empress'
"Hindi yan ang gustong sabihin nang mga mata mo"
"May bibig na ba ngayon ang mata ko?" natawa siya nang marahan habang nakakunot ang noo nito, hindi makapaniwala na katitig ako sa inosente nito'ng mukha. It reminds me of my tala -.-
"I mean hindi lang yun ang dahilan mo" Seryoso kong saad dahan dahan nawala ang nakangisi nitong labi, hindi niya ko tinapunan nang tingin sa ibang dereksyon lamang ito,
"Hindi sapat na ako lang ang nasasaktan" walang emosyon nitong usal halata sa boses ang lamig nito Pinagmamasdan ko lamang siya habang walang buhay ang mga mata nito
"I will do everything, para makuha ko ang hustisya nang pagkamatay nang anak ko" Halata sa tono nang boses niya ang galit na gustong ilabas subalit alam ko ang pag-pipigil nito
"At hindi sapat na mag-stay dito habang nag-sasaya sila" Nakangising saad niya, hindi ko pinahalatang nagulat ako sa pag-baling niya sa akin. Balak niya'ng mag-higante yun ang gustong iparating nang mga sinabi niya.
"Hindi ba sapat na tayo nalang dalawa" Halata sa boses ko ang pagiging desperado, ayoko na magkita pa kayong dalawa
"What?" bakas ang gulat sa mukha niya, pati narin ang kasama niya
"Please kong babalik ka lang sa pilipinas para kay raiko please wag, nakiki-usap ako sayo" pag-mamakaawa ko
"Walang dahilan para balikan ko siya, sa katunayan nga yan, ang buhay niya ang kailangan ko" Nag-aalangan ang mukha ko nakatitig sa kanya. Alam ko sa paraan na pina-alam ko na patay na ang anak niya, ay kakamuhiaan niya si raiko, oo tama ang nasa isip niyo, yun lang ang nakikita kong paraan para ako ang mahalin niya.
"Empress" Tawag nang kanina ko pang kina-iinisan
"Wait sasama ako! Pwede bang next day nalang kailangan ko pang mag set nang date nang passport ko" kumunot ang noo nang lalaki
"Hindi na kailangan, may sariling eroplano ang Empress nang orge" maangas nito'ng saad