AFTER FIVE YEARS
STAN'S POV
"Good morning Sir" Masayang bati nang secretary ni Raiko ang bumungad sa akin ngiti lamang ang sinagot ko kahit alam ko na iba ang mga tingin niya sa akin, wala sa sariling natawa ako, simula nang makilala ko si maxine bakit hindi man lang ako makatingin sa ibang babae -.-
"Morning" Nakangiti ko bati bago pumasok sa loob nang opisina. Napabuntong hininga ako dahil sa nadatnan ko, maraming nagkalat na dumi sa bawat silid may beer can junkfood at kung ano anong mga damit na nakasampay sa upuan lamesa at meron pa sa lapag
"What the fuck" mahinang mura ko
"What are you doing here" Halata sa boses nito ang lamig, Napangiwi ako sa ayos niya ang dating nakaamerican suit ay naging t-shirt at jogging pants nalang tssskk ginawang bahay ang sariling opisina, napabuntong hininga ako
"Naligo kana ba bro? Ilan araw na ba yang damit mo" Hindi na ko nagulat sa wala niya'ng emosyon sa mga mata niya,na wari bang pinapahatid nitong wala siya'ng pakialam, Nagpakawala ako nang malalim na hininga
"Wala ka bang bahay, at dito mo naiisipan tumira?"
"Ano bang pinunta mo dito" Ito nanaman ang malamig niya boses
"Bro wag ka naman ganito, ilan taon kana ba nagkukulong sa opisina mo ah wala ka bang balak umuwi" Sermon ko pang ilan beses ko na ba to sinabi sakanya? kada pupunta ako sa opisina niya ay ganto ang nadadatnan ko, buti nalang magaling ang mukong na to patakbuhin ang sarili nilang kumpanya, simula nang mawala ang mag-ina niya ito ang naging tuluyan niya
"Para saan pa" Kumuha siya nang beer at agad tong tinungga kay-agaaga ay inuna niya pa to kesa maligo -.-
"Para bumalik ang masasayang araw na kasama ko siya, gusto mo ba ko patayin?" Walang emosyon nitong saad , pinagmasdan ko lang siya umupo sa sofa niya pumikit ito habang nakangat ang ulo niya'ng nakasandal sa sofa
"Bro it's been 5 years let her go walang---"
"Don't f*cking say that!! Hindi mo ko maiintindihan dahil hindi ikaw ang nawalan!" Napatayo siya sa kanyang pag-kakaupo, wala ako ibig sabihin ang gusto ko lang naman ay itigil niya na ang buhay na ganito, napabuntong hininga ako
"Bro ang gusto ko lang sabihin sayo ay palayain at kalimutan mo na ang lahat nang sa--"
"kalimutan?" wala sa sariling natawa to nang peke, ngunit bakas parin sa mukha nito ang lungkot
" Yun ba gusto mong gawin ko ah! kung ganun lang kadali ang lahat, pero hindi ko magawa!, sobrang hirap!" tuluyan nang tumulo ang mga luha niya, nanghihinang napa-upo ito, hanggang ngayon ay hindi parin niya makalimutan ang lahat, ramdam ko parin ang pag-hihirap niya
"Pilit ko kinakalimutan pero di ko magawa, sa oras na ipipikit ko ang mga mata ko nagbabakasakali ako na sa pagmulat ko makita ko siya atmaramdaman ang presensya niya pero wala eh "napahilamos siya sa sariling mukha niya
" alam mo kong bakit? dahil kahit anong gawin ko, hindi ko na maibabalik ang buhay nang mag-ina ko,. Gusto ko sapakin ang mukha ko, para magising ako sa katotohanan wala na ang tala at buwan ko" wala sa sariling napangisi to
"Daddy!"
Biglang lumiwanag ang mukha ni raiko nang makita niya ang anak niya kay allison na si Amierha, agad niya itong kinarga, hindi ko maiwasan mapangiti,simula nang mawala ang mag-ina niya tanging si amierha lang ang naging dahilan niya kahit papano ay maibsan ang kanya'ng pangungulila, well sino ba ang hindi makyu-kyutan sa mukha niya mag-amang mag-ama talaga sila dahil para female version ito ni raiko
"Hello tito eshtan!" nang-gigil na ginulo ko ang buhok nito, magiliw naman itong humagikgik
Maingay na bumukas ang pintuan naibsan ang mga ngiti ko gayun din si raiko, nilibot nito ang paningin sa loob nang silid mukhang hindi siya makapaniwala sa nakikita niya
"Magkukulong ka na ba dito? kong hindi pa nag-aya ang anak mong pumunta dito hindi pa kayo mag-kikita" Maarte nitong saad
"What the hell are doing here?" Walang emosyon na tanong ni raiko
"Don't you missed me?" nakangisi nitong saad dahan dahan lumapit sa kinaroroonan nang mag-ama
"nandito ako kasi gusto kang makita nang anak natin" nakangiti nito saad habang hinahaplos ang mahabang itim na buhok ni amierha
"Amierha mukhang ayaw ka makita nang ama mo"
"Allison!!"
"What?" Inosenting saad nito habang may nakakalokong ngiti mula sa labi niya, hindi ko malaman dahilan kong bakit nakaramdam ako nang inis sa babaeng nasa harapan namin
"Daddy, you don't want to see me?" May bahid na lungkot sa boses nang bata agad naman napalingon dito si raiko
"Hey i miss you princess that's why I'm happy to see you" nakangiti nitong saad
"Talaga po?" Nanunubig ang mata nang bata agad naman itong hinagkan ni raiko
"Yes"
"Then why you're not going home?" Nakanguso nito saad nakangiti ginulo nito ang buhok niya, hindi malaman kong sasagutin ba ang tanong nang anak niya, sakatunayan n'yan nakatira ang mag-inang allison at baby amierha sa bahay nila tala at raiko
Well mukhang si Allison ang dahilan kong bakit walang nagawa si raiko, kaya nandito siya sa opisina niya dahil na din dun
"Oh hi stan" nakangiti nitong baling sa akin tango lang ang naisagot ko, simula sa mga nalaman ko kay maxine nawala na ang tiwala ko sa babaeng to wala na din balita sa kasa-kasama niya na si Red
"oh ano!?" wala sa sariling nailayo ang hawak kong phone sa lakas nang singhal nito -.-
"Namiss lang kita bakit ba" hindi mawala ang mga ngiti ko, rinig ko ang pagbuntong hininga niya
"Oh ede hanapin mo pake ko!!"
Teet teet teet
-.-
Lokong babaeng yun, nahiya pang sabihin namiss din ako, ilan taon na din pero hanggang ngayon hindi parin ako sinagot nang babaeng yun, hindi ko siya masisi, kilala ako dahil sa daming nagkakandarapa sa akin well kasalanan ko bang pinanganak ako gwapo? -.-
Wala sa sariling napabuntong hininga ako ang dami nang nangyare sa loob nang limang taon pero para sakin parang kahapon ang lahat, sana lang maging ok na ang kaibigan ko lalo nat may dahilan na siya para mabuhay.